Onderbuik gevoel volgen? Objectief advies nodig

Dag forumleden,

Ik lees al een tijdje anoniem mee. Maar sinds een aantal maanden heb ik behoefte aan advies op mijn eigen verhaal, nu is het toch echt tijd.

Mijn partner en ik zijn al bijna een jaar samen, vrij pril dus. We stormen door onze prille tijd heen, met ups en downs. Toch merk ik vrij giftig gedrag op, wat steeds toeneemt en ik maak me steeds meer zorgen. Ik zal een verknopt verhaal vertellen, zo onpartijdig mogelijk... Wat natuurlijk lastig is vanuit 1 kant.

Zo'n twee jaar geleden ontmoeten we elkaar en ik was niet echt geïnteresseerd. Toen ik in een relatiebreuk zat met mijn ex, raakte we aan de babbel en dit klikte vrijwel meteen. Het wakkerde een verliefdheid aan. Al snel spendeerde we veel tijd samen en was ik vaak bij hem (60+ min rijden). Toen ik een eigen woning kreeg, bleef dit routine. Al snel bleek dat hij niet graag moeite deed om mij te bezoeken, vanwege de omgeving. Wat ik enigsinds kan snappen, maar wel moeilijk vond. Uiteindelijk heb ik me erbij neergelegd omdat dit veel teleurstelling teweegbracht en ik vond dat het niet waard.

Er begonnen rare dingen naar boven te komen. Zo heeft hij camera's in zijn woonkamer hangen, zogezegd voor inbrekers. Deze draaide ook wanneer ik er was. Ik heb daar de nodige ruzies over gemaakt omdat ik me ongemakkelijk voelde wanneer ik er was. Na veel over en weer geruzie doet hij ze uit wanneer ik er ben. Maar ook niet altijd, zogezegd vergeet hij dat wel eens. Ik merk daarbij dat de buiten camera altijd blijft draaien, wat ik wel begrijp. Maar als hij eerder dan mij slaapt en ik ga roken, merk ik dat hij sochtends de camera beelden bekijkt omdat hij weet hoelaat ik mijn laatste sigaret heb gerookt. Hier heb ik me reeds bij neergeled, alles went zegmaar. Het is niet gezond en ik ben me ervan bewust.

Hij is vrij jaloers aangelegd en heeft het veel over vreemdgaan en de verhalen die hij hoort om hem heen. Na enkele maanden merkte ik dat mijn jaloezie en wantrouwen ook begon toe te nemen. Ik merkte dat het piekeren en nadenken alleen maar toenam en ik veel dingen in twijfel begon te trekken.
Onderhand heb ik mijn mannelijke vrienden opgegeven uit liefde voor hem. Hijzelf heeft een beste vriendin waar hij lange tijd nog contact mee had gehad, waaronder ook seks etc ( buiten onze relatie ). Maar op de momenten dat zij er was werden er veel seksuele getinte opmerkingen naar elkaar gemaakt. Zoals " en kreeg je daar een natte spleet van? ". Ik werd ongemakkelijk van spanning tussen die twee en ik heb bijna geeist dat zij hun contact stop zouden zetten. Dit heb ik nog nooit gedaan in mijn leven, een vriendschap kom je niet tussen. Maar omdat ik zoveel heb opgegeven aan mensen waar ik niet eens een seksueel verleden mee had, kon ik dit moeilijk verkroppen.

De onzekerheden namen enkel maar toe. Hij trekt zich meerdere malen terug in een buiten verblijf in de tuin op het moment dat ik er ben en blijft daar soms een uur zitten, zogezegd om te blowen zodat de buren er geen last van hebben. Nu heb ik hem een aantal keer betrapt dat ie daar met zichzelf aan de gang is. Het maakt me onzeker, vooral omdat ik geen dame ben met een laag libido.
Vanavond barste mijn vertrouwen nog meer. Hij maakt wel eens filmpjes van 'de daad' als we dus bezig zijn. Hij beweert dat dit voor zichzelf is, wat ik ook geloof. Maar wanneer ik vraag om deze beelden van mij en hem aan mij door te sturen, wordt dit geweigerd. Onder het mom dat hij wel eens wat mee heeft gemaakt dat er beelden online zijn gegaan van hem, herkenbaar in beeld. Maar in mijn ogen niet logisch. Hij filmt vanuit zijn oogpunt, ik ben de enige herkenbaar. Nu twijfel ik enorm aan de reden van de weigering en word hij boos als ik vraag of de beelden online staan. Hij beschuldigt me dat ik de avond heb verpest omdat ik erover doordramde. Maar ik wil de filmpjes en mijn onderbuik gevoel werd alleen maar erger wanneer hij zo raar deed over het versturen van de filmpjes. Dit kwam omdat ik hem in normale toestant filmde en hij mij verplichtte het filmpje te verwijderen, waardoor ik begon over al die filmpjes die hij van mij had. Uiteindelijk eindigde hij de discussie met ' alles wordt verwijderd, ik niks, jij niks'.

Al de dingen bij elkaar baren me zorgen. Ik hou zoveel van hem en ik leef in een realiteit dat ik hem niet wil verliezen.
Zijn jaloezie komt door het bedrog van zijn ex, 2 jaar lang. Daardoor verwacht hij van mij dat ik altijd laat weten waar ik ben en of ik ben aangekomen op een bestemming. Uit respect doe ik dit vaak netjes. Wanneer ik dit vergeet kan dit een grote ruzie opleveren.
Ik wil hem niet onzeker maken of bang, maar dit vreet me op. Mijn onderbuikgevoel speelt vaker op de laatste tijd, het maakt me onzeker en eenzaam.

Ik heb hem al betrapt op leugens. Waaronder dat hij seks met me had toen ik sliep. Ik werd halverwege wakker en besloot te doen alsof ik sliep. Hij ontkent dit tot de dag van vandaag. Ook toen heeft hij opnames gemaakt, ik ben bang dat ik daarom de filmpjes niet mag zien. Ik ben bang dat deze opnames ergens op het internet staan, zonder dat ik dit weet. En misschien wel meer gebeurtenissen. Ook wanneer hij werd betrapt in het buitenverblijf, uiteindelijk heeft hij toegegeven dat hij pornofilmpjes zat te kijken. Ik twijfel enorm of hij een seksverslaving heeft met een afwijkende voorkeur. Of misschien haal ik dingen in mijn hoofd die totaal niet stroken met de werkelijkheid. Ik word gek van de twijfel en de onderbuikgevoelens.

Meerdere mensen hebben me wel gewaarschuwd, echter zijn dit mensen die hem niet goed kennen en die enkel zijn claimerige gedrag hebben gezien. Ik weet niet of ik daarop kan bouwen.
Er is veel frictie en ik merk dat hij vaak bozig en geïrriteerd is en ik heb het gevoel dat dit door mij komt. Na veel gesprekken is zijn kritiek tegenover mij wel afgenomen. Ik doe veel voor die man en kreeg daar weinig waardering voor. Dat maakte me vaak verdrietig en ik heb daar over gepraat, dit is wel aangeslaan. Daardoor merk ik dat hij in dingen wel wil veranderen om deze relatie te laten werken.

Maar ik ben bang dat hij een dubbelleven lijdt en ik de man niet echt ken, zoals hij zich voordoet. Ik heb al op het punt gestaan om bij hem weg te gaan en toen stond hij ineens voor me deur. Iets wat hij niet snel zou doen, daaruit besloot ik dit nog een kans te geven. Maar ik ben bang dat ik in een val zit dat mij enkel maar meer opslurbt. Hij is dominant en vrij eogistisch (naar eigen zeggen), heeft veel kritiek op alles en iedereen. Ik vraag me echt af waar die woede vandaan komt en of ik hem ooit gelukkig kan maken, of hij mij. Ik zou zo graag zien dat dit werkt en ik zou zo graag advies willen hoe ik dit moet aanpakken. Ik merk dat ik de laatste tijd ook niet makkelijk ben, ik merk dat ik jaloers begin te worden en dingen begin te overdenken. Ik merk dat ik mezelf een beetje aan het kwijtraken ben. Ik merk dat er wil is naar verandering, van beide kanten, maar de werkelijke vraag is.... Is dit niet te giftig om aan te werken?

Dit is nog een verknopt verhaal van alles wat er is gebeurd. Vragen mag altijd. Indien mensen dit verhaal herkennen, dan hoor ik dit graag

Doreia* schreef: ↑

06-01-2023 23:57

Hij gedraagt zich als een klootzak.
Jij vond hem veel en veel te ver gaan.
Jij ging weg want dit kan zo niet langer.
Je vraagt rust, die krijg je niet.

Je krijgt je fix niet dus je gaat toch terug. En voelt je nu schuldig dat JIJ iets verkeerds zou hebben gedaan, dat je hem toestemming geeft om je als oud vuil te behandelen?

Klopt niet he?

Nee dat weet ik, ik ben gewoon moe.

Nolanollie schreef: ↑

06-01-2023 23:57

Lieverd, je bent niet giftig. Je bent verslaafd. En een verslaafde wil koste wat het kost bevestiging krijgen van die verslaving.

Ik ben wel giftig, ik manipuleer situaties... Omdat ik bevestiging nodig heb...
Het is een kronkel... Normale relaties gaan niet zo.
Ik merk obsessie bij mezelf, die heb ik enkel gehad in een andere niet goede relatie.
Pure paniek, stress en angst... Angst om alleen te zijn... Terwijl ik dat al was.
Het zijn patronen, deze komen ergens vandaan. De obsessie om vast te houden. Zijn liefde kan zo voedend ziin voor mij.... Eigenlijk alles waar ik naar verlangde... De complimenten, de bevestiging... De liefde ...het speciaal voelen... Alles wat ik zocht. En de downs... Zijn zo hard en pijnlijk, het is een drug... Het is juist een drug door mijn persoonlijkheid.
Een andere vrouw had dit nooit ervaren en gepikt, denk ik.

Eden schreef: ↑

06-01-2023 23:58

Je zegt dat je kalm probeert te blijven, je gevoel probeert te benoemen en dat wordt je niet in dank afgenomen. Je merkt dat je uit schuldgevoel geverig bent.

Hoe lang denk je dit vol te houden en wat wil je bereiken? Hij is niet jouw therapeut maar onderdeel van het probleem. Geen oordeel naar jou maar een observatie.

Er zijn andere manieren om terug in je kracht te komen, daar heb je hem niet voor nodig.

Weet je zeker dat je veilig bent?

Ik weet dat dit niet lang vol te houden is...
Daarom zoek ik hulp...

Ik voel me momenteel veilig.

jojojanneke schreef: ↑

07-01-2023 00:03

Oké veto. Jij laat nu dus meer toe dan je wil omdat jij je schuldig voelt. Klopt dat? Maar bedenk goed. Jij bent niet schuldig. Hij laat jou je schuldig voelen. En goed dat je het van jezelf inziet. Het zijn patronen. Goed dat jij jezelf probeert aan te pakken. Het is al een hele stap dat je het inziet.
Probeer echt geen dingen te doen die je niet wil. Daar heb je recht op.

Ik denk het.... Het komt duidelijk ergens vandaan.
Ik begin mezelf te kennen, tot walging van mezelf.

Ik ben gediagnosticeerd met ptss omdat ik ben opgegroeid in een sekte. Ik vrees dat dit daarvandaan komt.
Dit is enorm persoonlijk, heb hier de nodige hulp voor gehad. Het verbaasd me dat ik in zo een situatie terecht ben gekomen.
Het verklaard misschien ook de eenzaamheid. Onvoorwaardelijke liefde is geen onderdeel van dat geloof. Binding is altijd een probleem geweest in vriendschap, relaties hadden juist een andere werking. Verlatingangst.
Die connectie probeer ik nog te ontmantelen.

Doreia* schreef: ↑

07-01-2023 00:09

Veto,
Er zijn veel schrijvende vrouwen die het hebben gepikt ooit he?

En 47 vrouwen elk jaar opnieuw die zoveel pikken dat ze zelfs hun leven moeten geven.

Jullie brengen inderdaad niet het beste, maar het allerslechtste in elkaar naar boven.

Hij wil totale dominantie over iemand.
Jij wil koste wat kost niet alleen blijven.

Jullie vinden elkaar op dat vlak.
Maar jij gaat het onderspit delven. Dat doe je al.

Ik ga slapen.
Met de man die ik vond nadat ik het uit kon maken met mijn klootzak. Ik vond iemand en kan me niet voorstellen hoe ik ooit dacht dat klootzak degene was voor en met wie ik vechten moest.
Want deze man is er gewoon voor me. En ik voor hem. Gelijkwaardig.

Ik lees je morgen weer.
Blijf veilig en ga naar huis wanneer het te erg eraan toe gaat. Die toestemming heb je. Dan ben je niet laf, maar geef je grenzen aan.

Bedankt, dat je nog wilde reageren
Ik beloof veilig te blijven.
Ik weet nu hoe ik situaties moet de escaleren. Ik was hier ook gewoon een factor in.