Relaties
alle pijlers
Onverwerkte emoties en alzheimer.
dinsdag 23 juli 2024 om 22:48
Goedenavond,
Ik heb net minuten zitten dubben op een topictitel, gewoon omdat ik niet weet hoe te beginnen.
Ik heb al eens eerder topics geopend(loepen) over mijn up en down omgang met mijn vader en zijn achteruitgang geestelijk.
Praktische vragen, en goede adviezen gekregen hier.
Nu dan een topic bij relaties omdat ik een beetje vastloop, met o.a. mezelf in dit proces, met tegenstrijdige gevoelens richting mijn vader, en tussen hoe het 'zo goed mogelijk te doen' en mijn grenzen te bewaken.
Ik hoop op wat inzichten waar ik wat mee kan, want ik weet niet of ik nog 100% 'zuiver' heb, waar de grens ligt tussen zijn ziekte en de pijn uit mijn jeugd.
Ik doe dat zometeen in een volgende post. Mocht ik het later toch te herkenbaar vinden, kan ik het weghalen zonder problemen met de mods.
Mijn gedachten vliegen op moment namenlijk alle kanten op, en ik vind het lastig om dat beknopt uit te leggen.
Alvast bedankt!
Ik heb net minuten zitten dubben op een topictitel, gewoon omdat ik niet weet hoe te beginnen.
Ik heb al eens eerder topics geopend(loepen) over mijn up en down omgang met mijn vader en zijn achteruitgang geestelijk.
Praktische vragen, en goede adviezen gekregen hier.
Nu dan een topic bij relaties omdat ik een beetje vastloop, met o.a. mezelf in dit proces, met tegenstrijdige gevoelens richting mijn vader, en tussen hoe het 'zo goed mogelijk te doen' en mijn grenzen te bewaken.
Ik hoop op wat inzichten waar ik wat mee kan, want ik weet niet of ik nog 100% 'zuiver' heb, waar de grens ligt tussen zijn ziekte en de pijn uit mijn jeugd.
Ik doe dat zometeen in een volgende post. Mocht ik het later toch te herkenbaar vinden, kan ik het weghalen zonder problemen met de mods.
Mijn gedachten vliegen op moment namenlijk alle kanten op, en ik vind het lastig om dat beknopt uit te leggen.
Alvast bedankt!
woensdag 24 juli 2024 om 17:07
Shampoo kopen en brengen is het probleem niet, een wandelingetje maken kan een vrijwilliger doen, mits het gedrag dit toelaat en met de kapper kun je afspraken maken.merano schreef: ↑24-07-2024 15:45Die doen uiteraard hun best met de dagelijkse verzorging, maar zoals iemand hier al zei, die kopen geen shampoo als het op is of een nieuwe pyjama of zorgen voor een nieuwe bril of een batterijtje voor je gehoorapparaat.
Nemen je niet eens mee uit al is het maar voor een wandelingetje rondom het tehuis in een rolstoel, zorgen niet dat je een paar tientjes in je portemonnee hebt want er kost toch iets een paar euro, of boeken niet de kapper voor je in en gaan niet mee naar het ziekenhuis als je gevallen bent, en onderhouden ook geen contact met je vrienden en familie om ze te laten weten hoe het met je gaat en wanneer ze het best eens op bezoek zouden kunnen komen, enz.
Het gaat denk ik meer om het gedrag tijdens bezoek en als dit lastig is, dan zal er meer zorg moeten komen.
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
woensdag 24 juli 2024 om 19:07
Hoihoi,
Ik heb gedurende de dag tijdens werk en tussendoor met de hond er uit de reacties mee gelezen, maar nu thuis pas tijd om echt te reageren. Bedankt voor de inhoudelijke reacties, en in sommige gevallen herkenning!
Ik reageer zo in aparte posts op enkele reacties.
Anders wordt het zo'n lang epistel, en ivm. herkenning wil ik die later misschien weer weg halen, dus svp. de volgende paar posts niet quoten.
Ik heb gedurende de dag tijdens werk en tussendoor met de hond er uit de reacties mee gelezen, maar nu thuis pas tijd om echt te reageren. Bedankt voor de inhoudelijke reacties, en in sommige gevallen herkenning!
Ik reageer zo in aparte posts op enkele reacties.
Anders wordt het zo'n lang epistel, en ivm. herkenning wil ik die later misschien weer weg halen, dus svp. de volgende paar posts niet quoten.
woensdag 24 juli 2024 om 19:43
Ter verduidelijking, tijdens mijn laatste topic over hem, woonde hij al in een aanleunwoning bij een zorginstelling na aanleiding van --------gewist---------. Zelfstandig, maar met een noodknop, zorg nabij in geval van nood, en hulp bij medicatie innamemomenten. Ging achteruit en kreeg diagnose alzheimer. Omdat hij wat begon te dwalen en steeds minder begreep samen met casemanager op zoek naar woonplek binnen geschikte instelling. Urgentie bestaat niet meer in de zin dat er cru gezegd eerst iemand dood moet gaan voor er een plek vrijkomt. Echter -------gewist----------- dat het impact had op hun zorg naar clienten, er meer zorg ging naar hem dan er 'ingekocht' was. Toen was de eerstvolgende vrije plek voor hem terwijl er al mensen langer aan het wachten waren. Zo bedoel ik dat.Francelle schreef: ↑24-07-2024 16:56Wat moet dit moeilijk voor je zijn, dierentuinthuis.
Als ik het goed begrijp zit je vader nog niet op een gesloten afdeling, of in een verpleeghuis, maar woont hij zelfstandig in een verzorgingshuis met zorg in de buurt.
En wat bedoel je precies met prioriteit' op het moment dat een patiënt het aantal zorguren 'overvraagt, wat wordt er van jou verlangt dan? Kan er niet meer gepoetst worden, of wordt jouw hulp bij iets anders gevraagd? En wat voor maatregelen wil de zorg nemen dan?
Ik begrijp je situatie niet helemaal goed. Het is denk ik het beste om zo duidelijk mogelijk je grenzen aan te geven. Je bent eerste contactpersoon, wat kun jij doen voor je vader zonder er zelf aan onderdoor te gaan. Ik zou de contactmomenten zo kort mogelijk houden en daar ook duidelijk in zijn naar de verzorging toe.
Shampoo brengen, kleding verzorgen, afspraak met de kapper, dat is denk ik het probleem niet. En zowel, dan is er meer zorg nodig, of andere zorg, maar ik denk dat je best de regie kunt houden. Vaak kan er vanuit de zorg meer dan je denkt.
Hij zit nu dus sinds zo'n 2 jaar in een verzorgingshuis voor mensen met dementie op een andere locatie, maar dichtbij zijn oude en van dezelfde zorgorganisatie.
Hij kon de afgelopen jaren gewoon naar buiten. Open afdeling.
Leuk betrokken modern zorgteam, die hem zoveel als kan zichzelf laat zijn.
Echter zijn gedrag is vooral dit jaar aan het ontsporen, er zit door de dementie geen rem meer op. En heeft ertoe geleid dat er kleine gewelsincidenten zijn geweest, ze hebben alles geprobeerd qua bijsturen, periodes 1 op 1 begeleiding zelfs, haldol, het wordt steeds erger. Kunnen hem sinds laatste maanden niet meer bereiken, hij snapt er niets van, heel wantrouwend en iedereen 'steelt' alles van hem. Dit is laatst geescaleerd tot echt een ernstig incident, personeel slaan, medebewoners slaan, de boel kort en klein willen slaan doodsbedreigingen.
----------gewist------------. Hele afdeling is bang van hem, en hij 'terroriseert' met zijn gevloek en geschreeuw de andere cliënten. Ze moeten nu ook voor de groep kiezen, dus hij wordt om het ouderwets te zeggen in vervolg in zo'n situatie vastgehouden en platgespoten. Al gaat dat nu met zo'n neusspray als ik het goed begrijp.
Er werkt maar 1 man op die afdeling, de rest zijn vrouwen.
De ANW arts moet buiten kantooruren vanuit een andere plaats komen, dus als ze hem niet in bedwang kunnen houden, mogen ze gewoon 112/politie bellen ipv. te wachten op ANW.
Het is niet niets...
dierentuinthuis wijzigde dit bericht op 26-07-2024 20:59
3.50% gewijzigd
woensdag 24 juli 2024 om 20:09
@doreia en merano.
Wat merano schrijft klopt helaas.
Het is niet zo simpel.
Ik heb een bewindvoerder voor hem via de rechtbank aangesteld, en ik heb sinds die er is nog net zoveel werk met zijn financiën als de contactpersoon. Meer zelfs. Wat de bewindvoerder doet is het geld van zijn rekening beheren. That's it.
Ik moet naar de pinautomaat om zijn zakgeld te pinnen. Ik moet de externe rekeningen indienen bij de bewindvoerder, want die komen binnen bij mij. Als contactpersoon ben ik zijn postadres. Etc. Alle vaste lasten liepen allemaal automatisch het enigste wat de bewindvoerder doet is het inkomen splitsen naar vaste lasten en huishoudgeld en de rekeningen betalen die ik aanlever.
Wat heel fijn is met de bewindvoerder nu is dat als hij boos werd over financiële dingen, ik kon zeggen, moet je hem bellen, ik ga daar niet over.
Ik ben zelf 'naief' geweest in wat contactpersoon zijn eigenlijk inhoudt.
We waren er nog bezig met hem inverhuizen, en tussendoor kwam de verzorging met wat papierwerk. Je tekent als contactpersoon, ik dan, als in als er iets is kunnen we jou bellen. Als je dan thuisgekomen de 'informatiefolder' leest, wordt je pas bewust welke verplichting, want dat is het juridisch je bent aan gegaan.
En ik dacht echt, nou het ergste hebben we gehad, hij zit nu op een goed, veilige plek en nu komt er ook meer rust voor mij.
Dat is dus inderdaad heel andere koek.
Koop schoenen
Ga achter steunzolen aan
De tv is stuk.
Hij heeft de stekkers in de war en de verzorging is digibeet.
Ondergoed
Broeken
Dan weer een kapot scheerapparaat
De tandpasta is op...er is idd. altijd wel wat lijkt het.
Het moet dan ook gelijk in 48 uur ofzo geregeld worden, terwijl jezelf fulltime werkt en fietst.
Vrijwilligers zijn tegenwoordig nog schaarser dan personeel in de zorg. En een humeurige, complexe man staat niet bovenaan het lijstje van die enkeling die zich wel inzet om even 'gezellig' de stad in te gaan, of een wandelingetje. Betaalde buddy is te duur voor zijn inkomen.
De zorg heeft daar idd. niet structureel tijd voor.
Wat merano schrijft klopt helaas.
Het is niet zo simpel.
Ik heb een bewindvoerder voor hem via de rechtbank aangesteld, en ik heb sinds die er is nog net zoveel werk met zijn financiën als de contactpersoon. Meer zelfs. Wat de bewindvoerder doet is het geld van zijn rekening beheren. That's it.
Ik moet naar de pinautomaat om zijn zakgeld te pinnen. Ik moet de externe rekeningen indienen bij de bewindvoerder, want die komen binnen bij mij. Als contactpersoon ben ik zijn postadres. Etc. Alle vaste lasten liepen allemaal automatisch het enigste wat de bewindvoerder doet is het inkomen splitsen naar vaste lasten en huishoudgeld en de rekeningen betalen die ik aanlever.
Wat heel fijn is met de bewindvoerder nu is dat als hij boos werd over financiële dingen, ik kon zeggen, moet je hem bellen, ik ga daar niet over.
Ik ben zelf 'naief' geweest in wat contactpersoon zijn eigenlijk inhoudt.
We waren er nog bezig met hem inverhuizen, en tussendoor kwam de verzorging met wat papierwerk. Je tekent als contactpersoon, ik dan, als in als er iets is kunnen we jou bellen. Als je dan thuisgekomen de 'informatiefolder' leest, wordt je pas bewust welke verplichting, want dat is het juridisch je bent aan gegaan.
En ik dacht echt, nou het ergste hebben we gehad, hij zit nu op een goed, veilige plek en nu komt er ook meer rust voor mij.
Dat is dus inderdaad heel andere koek.
Koop schoenen
Ga achter steunzolen aan
De tv is stuk.
Hij heeft de stekkers in de war en de verzorging is digibeet.
Ondergoed
Broeken
Dan weer een kapot scheerapparaat
De tandpasta is op...er is idd. altijd wel wat lijkt het.
Het moet dan ook gelijk in 48 uur ofzo geregeld worden, terwijl jezelf fulltime werkt en fietst.
Vrijwilligers zijn tegenwoordig nog schaarser dan personeel in de zorg. En een humeurige, complexe man staat niet bovenaan het lijstje van die enkeling die zich wel inzet om even 'gezellig' de stad in te gaan, of een wandelingetje. Betaalde buddy is te duur voor zijn inkomen.
De zorg heeft daar idd. niet structureel tijd voor.
woensdag 24 juli 2024 om 20:17
Flip hè...
Ik denk dat Roos wel gelijk heeft en dat er een misplaatst schuldgevoel onder zit. In mijn situatie weet ik wel dat ik hem eigenlijk niets verschuldigt ben en schuldgevoel niet nodig is, maar toch 'voelt' dat anders. Misschien wel omdat ik het zo graag anders had gezien, en daar de frustratie ook zit. Ik weet het niet.
woensdag 24 juli 2024 om 20:19
Dan heb je wel een hele luie bewindvoerder getroffen hoor.
Een bewindvoerder is het nieuwe postadres. 1x post doorsturen en de bewindvoerder moet zorgen dat de organisatie weet krijgt van het bewind en het nieuwe postadres doorvoert naar dat van de bewindvoerder.
Anders heb je er nog niets aan.
En laat de sense of urgency maar bij de instelling.
Als zij je te laat informeren, kan jij niets aan doen.
Jij bent elke donderdagmiddag beschikbaar voor de klusjes. Niet stante pede. Die dag, meer niet.
Een bewindvoerder is het nieuwe postadres. 1x post doorsturen en de bewindvoerder moet zorgen dat de organisatie weet krijgt van het bewind en het nieuwe postadres doorvoert naar dat van de bewindvoerder.
Anders heb je er nog niets aan.
En laat de sense of urgency maar bij de instelling.
Als zij je te laat informeren, kan jij niets aan doen.
Jij bent elke donderdagmiddag beschikbaar voor de klusjes. Niet stante pede. Die dag, meer niet.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 24 juli 2024 om 20:54
Dierentuinthuis 
Het is veel en ontzettend lastig.
Een dementerende ouder is al moeilijk, maar mijn dementerende moeder weet mij ook vaak op mijn kwetsbaarste punten te triggeren. Heel herkenbaar wat je zegt, alsof je weer een kind bent.
Ik heb professionele hulp gezocht bij het misplaatste schuldgevoel. Het was een proces, maar scheelt echt enorm.
Ik kan gelukkig de lasten delen met mijn siblings, maar we hebben wel de PB’er op de hoogte gebracht van onze complexe en ongezonde relatie met onze moeder, dat heeft veel begrip opgeleverd.
Wat betreft praktische zaken, zodat er zelden iets op stel en sprong hoeft; voorraad en back-ups.
Ze raakt alles kwijt, of verstopt het ivm achterdocht en kan het niet meer vinden.
Dus van veel 2 (1 exemplaar voor haar verstopt), toiletartikelen in veelvoud etc.
Als het verplegend personeel mailt met dit is kwijt of dat is op, laat ik weten waar ze het kunnen vinden en wij vullen aan bij het volgende bezoek wanneer het ons uitkomt.
Het is veel en ontzettend lastig.
Een dementerende ouder is al moeilijk, maar mijn dementerende moeder weet mij ook vaak op mijn kwetsbaarste punten te triggeren. Heel herkenbaar wat je zegt, alsof je weer een kind bent.
Ik heb professionele hulp gezocht bij het misplaatste schuldgevoel. Het was een proces, maar scheelt echt enorm.
Ik kan gelukkig de lasten delen met mijn siblings, maar we hebben wel de PB’er op de hoogte gebracht van onze complexe en ongezonde relatie met onze moeder, dat heeft veel begrip opgeleverd.
Wat betreft praktische zaken, zodat er zelden iets op stel en sprong hoeft; voorraad en back-ups.
Ze raakt alles kwijt, of verstopt het ivm achterdocht en kan het niet meer vinden.
Dus van veel 2 (1 exemplaar voor haar verstopt), toiletartikelen in veelvoud etc.
Als het verplegend personeel mailt met dit is kwijt of dat is op, laat ik weten waar ze het kunnen vinden en wij vullen aan bij het volgende bezoek wanneer het ons uitkomt.
woensdag 24 juli 2024 om 20:56
Nee, daar is geen onderzoek naar gedaan. Dat is wel zo'n beetje bekend.mirthemanon schreef: ↑24-07-2024 20:14Is er al eens onderzoek gedaan naar de mogelijke oorzaak van agressie? Wat maakt het dat hij boos word of wantrouwend is? Is pijn uitgesloten? Als je dit weet dan kan de benadering daar op aangepast worden.
Heeft daar nooit hulp bij gezocht zelf.
woensdag 24 juli 2024 om 21:14
Ja, er is nu ook betere communicatie tussen mij en zorg, maar het is een proces. En nu ze steeds meer zien hoe hij kan zijn, is er ook meer begrip voor mij. En wordt er beter overlegd hoor, maar in principe is de zorg, de zorg, en de rest wordt door anderen gedaan.Doreia* schreef: ↑24-07-2024 20:19Dan heb je wel een hele luie bewindvoerder getroffen hoor.
Een bewindvoerder is het nieuwe postadres. 1x post doorsturen en de bewindvoerder moet zorgen dat de organisatie weet krijgt van het bewind en het nieuwe postadres doorvoert naar dat van de bewindvoerder.
Anders heb je er nog niets aan.
En laat de sense of urgency maar bij de instelling.
Als zij je te laat informeren, kan jij niets aan doen.
Jij bent elke donderdagmiddag beschikbaar voor de klusjes. Niet stante pede. Die dag, meer niet.
En de zorg werkt hard, maar als 'fam' in dit geval uno persoon, wordt je wel in dat zorgsysteem gegooid en moet je gewoon meedraaien zeg maar.
Er gaat een vanzelfsprekendheid vanuit die ik toch pittig vind, terwijl ik het best snap.
Hey, we willen nog weer een mdo gesprek met je plannen dierentuinthuis, maar in de praktijk betekent dat, dat de psycholoog plant op haar agenda, de anderen daar in mee plannen, en jij als contactpersoon plant nooit mee, jij krijgt gewoon een dag en tijd. Punt.
Zoals merano schrijft, ik wordt daar soms volkomen terecht maar onterecht pissig over, want het beperkt inderdaad je eigen leven, en gooit je eigen agenda steeds in de war, maar het is logisch dat het zorgsysteem zo werkt. Hoe moeten ze het anders doen...
woensdag 24 juli 2024 om 21:22
Als je een mentor aanstelt, dan zit de mentor bij het MDO
En dan ben jij in contact met de mentor voor belangrijke updates maar hoeft niet dat deel van de zorg mee te draaien.
Dan is het alleen nog voorraadbeheer en bezoekjes. Maar geen zorg meer financieel of op persoonlijk vlak.
https://www.mentorschap.nl/mentor-nodig/
En dan ben jij in contact met de mentor voor belangrijke updates maar hoeft niet dat deel van de zorg mee te draaien.
Dan is het alleen nog voorraadbeheer en bezoekjes. Maar geen zorg meer financieel of op persoonlijk vlak.
https://www.mentorschap.nl/mentor-nodig/
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 24 juli 2024 om 21:53
En dan kom je inderdaad bij het punt waar ik in mijn eerste post mee eindigde. Dat is me, nu, nog net een stap te ver.Doreia* schreef: ↑24-07-2024 21:22Als je een mentor aanstelt, dan zit de mentor bij het MDO
En dan ben jij in contact met de mentor voor belangrijke updates maar hoeft niet dat deel van de zorg mee te draaien.
Dan is het alleen nog voorraadbeheer en bezoekjes. Maar geen zorg meer financieel of op persoonlijk vlak.
https://www.mentorschap.nl/mentor-nodig/
En ik weet niet goed of de reden daarvoor wel 'zuiver' is, of dat het te maken heeft met mijn jeugdissues.
Ik weet ook niet of ik het goed kan verwoorden, en of mijn gevoel wel correct is, of een kronkel. Maar ik zal een poging doen.
Ik heb dan nergens geen 'invloed' meer op. En verlies nog meer 'regie' over mijn eigen tijd. Dan moet ik nog steeds alle 'klussen' doen. Voor de bewindvoerder het geld pinnen en brengen, als de zorg wil dat er wat wordt gehaald, bedrag laten reserveren. Etc. Voor de mentor hetzelfde, die mdo enzo valt dan weg, maar ik wordt dan echt nog wel steeds gebeld door verzorging met 'kan je komen, wij kunnen er niets mee op moment"
Ik mag dan nergens meer over 'meepraten', maar moet wel van alles doen. Dat voelt als nog minder vrij.
Zal wel een kronkel in mij zijn, want als ik het zo probeer te verwoorden vind ik het zelf raar en krom klinken.
woensdag 24 juli 2024 om 21:58
woensdag 24 juli 2024 om 23:06
Wat rot allemaal. Mantelzorg is super zwaar en als je geen goede relatie hebt met degene die zorg nodig hebt, dan is de stress nog vele malen groter.
Die MDO-overleggen zijn inderdaad altijd op een rot moment en als er veel te bepraten is, dan wil je die ook niet overslaan.
Maar de meeste stress gaat denk ik in de contacten met je vader zitten, of is dat niet zo. Het keer op keer op moeten komen draven is al stressvol, maar als dat ook nog eens naar een plek is waar je liever helemaal niet wil zijn , dan moet dat vreselijk voelen. Ik voel met je mee.
Maar als je de regie niet kwijt wilt, dan zul je een manier moeten vinden om hiermee om te gaan. Een scheerapparaat bijvoorbeeld, kun je bij de zorg afgeven, kleding eventueel ook. Dat scheelt weer een contactmoment. En koop gemakkelijke kleding, zoveel mogelijk dezelfde soorten. Dat scheelt weer ruilen omdat het niet past.
En als hij de boel kapot wil slaan, het is heel rot, maar dat kun jij niet oplossen.
Die MDO-overleggen zijn inderdaad altijd op een rot moment en als er veel te bepraten is, dan wil je die ook niet overslaan.
Maar de meeste stress gaat denk ik in de contacten met je vader zitten, of is dat niet zo. Het keer op keer op moeten komen draven is al stressvol, maar als dat ook nog eens naar een plek is waar je liever helemaal niet wil zijn , dan moet dat vreselijk voelen. Ik voel met je mee.
Maar als je de regie niet kwijt wilt, dan zul je een manier moeten vinden om hiermee om te gaan. Een scheerapparaat bijvoorbeeld, kun je bij de zorg afgeven, kleding eventueel ook. Dat scheelt weer een contactmoment. En koop gemakkelijke kleding, zoveel mogelijk dezelfde soorten. Dat scheelt weer ruilen omdat het niet past.
En als hij de boel kapot wil slaan, het is heel rot, maar dat kun jij niet oplossen.
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
woensdag 24 juli 2024 om 23:18
Overigens ben je als contactpersoon niet bevoegd om te tekenen bij medische beslissingen. Als de zorg straks opgehoogd moet worden dan is er een handtekening nodig van de wettelijk vertegenwoordiger, niet van de contactpersoon.
En om wettelijk bevoegd te zijn heb je een machtiging bij de notaris nodig, of een levenstestament en als je vader vanwege zijn dementie in een verzorgingstehuis zit, dan kan hij jou niet meer machtigen.
En om wettelijk bevoegd te zijn heb je een machtiging bij de notaris nodig, of een levenstestament en als je vader vanwege zijn dementie in een verzorgingstehuis zit, dan kan hij jou niet meer machtigen.
francelle wijzigde dit bericht op 24-07-2024 23:33
20.88% gewijzigd
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
woensdag 24 juli 2024 om 23:27
Misschien heeft het ook te maken met plichtsgevoel? Je weet dat schuldgevoel niet nodig is, maar de zorg voor hem voelt als een plicht? Omdat het toch je vader is?dierentuinthuis schreef: ↑24-07-2024 20:17Flip hè...
Ik denk dat Roos wel gelijk heeft en dat er een misplaatst schuldgevoel onder zit. In mijn situatie weet ik wel dat ik hem eigenlijk niets verschuldigt ben en schuldgevoel niet nodig is, maar toch 'voelt' dat anders. Misschien wel omdat ik het zo graag anders had gezien, en daar de frustratie ook zit. Ik weet het niet.
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
donderdag 25 juli 2024 om 08:04
Dat zit toch anders blijkbaar.Francelle schreef: ↑24-07-2024 23:18Overigens ben je als contactpersoon niet bevoegd om te tekenen bij medische beslissingen. Als de zorg straks opgehoogd moet worden dan is er een handtekening nodig van de wettelijk vertegenwoordiger, niet van de contactpersoon.
En om wettelijk bevoegd te zijn heb je een machtiging bij de notaris nodig, of een levenstestament en als je vader vanwege zijn dementie in een verzorgingstehuis zit, dan kan hij jou niet meer machtigen.
Ik ben de contactpersoon voor het verzorgingshuis, maar omdat ik ook kind ben mag ik optreden als wettelijk vertegenwoordiger, juist om het ontbreken van die andere opties.
Er zijn 4 opties voor wettelijk vertegenwoordiger in rangorde zoals ik het begrijp en het uitgelegd is aan mijn vader en mij destijds door de casemanager.
1 is een aangestelde mentor, 2 bij geen mentor, een levenstestament, 3 bij geen mentor of levenstestament de echtgenoot/ geregistreerd partner, 4 bij geen van bovenstaande, kinderen of broers/zussen.
Mijn vader heeft een ----gewist----, beide geen contact en hij heeft zelf in meerdere gesprekken met casemanager en tijdens opname bezoek/intakegesprekken aangegeven niet zijn ----gewist----- te benaderen, maar dat ik zijn belangen mag behartigen als hij het zelf niet meer aan kan geven. Ook duidelijk zelf nog aan kunnen geven wel/niet reanimatie etc. Ook handtekening gezet bij al die dingen.
En zo gaat het ook wel. Begin dit jaar is hij bvb ------gewist-----, die de verzorging niet vertrouwde, de verpleegarts die hem nakijkt belt dan toch eerst met mij, en legt dan toch echt de keus bij mij of het hele kleine risico op -----gewist-----, want je kan er niet in kijken, genomen wordt of afgezet tegen alle onrust en prikkels hij naar het ziekenhuis gaat en in de scan etc. om -----gewist----- uit te sluiten. Ik vraag dan altijd wat is jouw advies, en volg dat. Maar ik moet de keus maken. Ze zijn daar wel heel goed in, in uitleggen, alle vragen beantwoorden etc.
Ik heb niets bij een notaris hoeven regelen. Dit is hoe het gaat in de praktijk.
Ik ga zo eerst weer richting werk.
Haal straks wat eerdere posts weg ivm. herkenning, sorry dat het topic dan wat onduidelijker wordt.
Het is fijn om te lezen dat mensen met ervaring met dementie ouders een stukje van de dynamiek die dan ontstaat snappen en herkennen. Zelfs als de band met ouder goed is.
Twijfel je toch ineens iets minder aan je eigen emoties en frustraties over de impact op je eigen leven.
dierentuinthuis wijzigde dit bericht op 26-07-2024 21:14
2.64% gewijzigd
donderdag 25 juli 2024 om 08:56
Dit klopt niet helemaal. Niet elke contactpersoon kan fungeren als wettelijk vertegenwoordiger. Maar in het geval van TO waarin zij de enige naaste is (zo begrijp ik het) mag zij optreden als wettelijk vertegenwoordiger in het geval waarin patiënt zelf wilsonbekwaam ter zake is.Francelle schreef: ↑24-07-2024 23:18Overigens ben je als contactpersoon niet bevoegd om te tekenen bij medische beslissingen. Als de zorg straks opgehoogd moet worden dan is er een handtekening nodig van de wettelijk vertegenwoordiger, niet van de contactpersoon.
En om wettelijk bevoegd te zijn heb je een machtiging bij de notaris nodig, of een levenstestament en als je vader vanwege zijn dementie in een verzorgingstehuis zit, dan kan hij jou niet meer machtigen.
Dat hoeft niet ergens per se vastgelegd te worden. Als je de enige naaste bent dan ben je automatisch wettelijk vertegenwoordiger. Mochten er meerdere zijn, of iemand wilt een kind als wettelijk vertegenwoordiger i.p.v. de partner (die wettelijk gezien eerst die rol zou vervullen) dan is het handig om dat op papier te zetten. Zwart op wit met een datum en handtekening van patiënt is dan voldoende (hoeft dus niet via notaris).
donderdag 25 juli 2024 om 09:29
TO is er iemand in het zorgteam met wie je goed contact hebt? Bijv. EVV-er of PB-er?
Er wordt veel gevraagd van familie van een patiënt in het verpleeghuis (vooral bij dementie of 'probleemgedrag' zoals bij jouw vader). Het is heel herkenbaar dat als jij de enige bent dat het gauw heel veel wordt.
Mijn advies zou zijn om dit wel te bespreken met iemand van het zorgteam. Ook het team (incl arts en psycholoog etc) heeft liever niet dat jij ook uitvalt. Geef aan waar je tegen aan loopt en hoe jij het ervaart. Je hoeft natuurlijk ook niet elke keer gelijk een nieuw paar sokken te brengen. Neem daarin een beetje de regie en kijk zelf gewoon 1x in zoveel tijd de kast van vader na en koop dan grotere voorraden.
Wat vond je daarnaast van mijn eerdere suggestie om eens te praten met maatschappelijk werk of geestelijk verzorger van de instelling?
Er wordt veel gevraagd van familie van een patiënt in het verpleeghuis (vooral bij dementie of 'probleemgedrag' zoals bij jouw vader). Het is heel herkenbaar dat als jij de enige bent dat het gauw heel veel wordt.
Mijn advies zou zijn om dit wel te bespreken met iemand van het zorgteam. Ook het team (incl arts en psycholoog etc) heeft liever niet dat jij ook uitvalt. Geef aan waar je tegen aan loopt en hoe jij het ervaart. Je hoeft natuurlijk ook niet elke keer gelijk een nieuw paar sokken te brengen. Neem daarin een beetje de regie en kijk zelf gewoon 1x in zoveel tijd de kast van vader na en koop dan grotere voorraden.
Wat vond je daarnaast van mijn eerdere suggestie om eens te praten met maatschappelijk werk of geestelijk verzorger van de instelling?
donderdag 25 juli 2024 om 09:44
Ik herken dit!
Enorm lastig. Wil je vooral aanraden om echt meer grenzen te stellen. Iemand hierboven stelde al om 1 dag in de week beschikbaar te zijn. Dat zou ik zeer serieus overwegen. Bijv de woensdag (stel dat je dan tijd hebt) en dat door te geven naar het huis. Afspraken, zaken regelen alleen op de woensdag, tenzij medische nood. Dat zal lastiger zijn voor hen maar je hebt geen keuze. Mogelijk moet je dit nog 15 jaar volhouden en als je omvalt is het probleem nog veel groter. Vanuit dat perspectief lijkt me dat ze daar begrip voor zullen hebben.
Enorm lastig. Wil je vooral aanraden om echt meer grenzen te stellen. Iemand hierboven stelde al om 1 dag in de week beschikbaar te zijn. Dat zou ik zeer serieus overwegen. Bijv de woensdag (stel dat je dan tijd hebt) en dat door te geven naar het huis. Afspraken, zaken regelen alleen op de woensdag, tenzij medische nood. Dat zal lastiger zijn voor hen maar je hebt geen keuze. Mogelijk moet je dit nog 15 jaar volhouden en als je omvalt is het probleem nog veel groter. Vanuit dat perspectief lijkt me dat ze daar begrip voor zullen hebben.
donderdag 25 juli 2024 om 11:54
Dierentuinthuis, ik heb je post niet helemaal gequoot. Als je wil dat ik hem helemaal weghaal, dan doe ik dat.dierentuinthuis schreef: ↑25-07-2024 08:04Ik heb niets bij een notaris hoeven regelen. Dit is hoe het gaat in de praktijk.
Maar binnen de Wlz geldt dat alleen een benoemd vertegenwoordiger de aanvraag mag ondertekenen. Zie deze link van het CIZ:
https://www.ciz.nl/hulp-en-contact
Een benoemd vertegenwoordiger is:
1 een curator of mentor die door de rechter is benoemd, of
2 een gemachtigde die in een levenstestament of een volmacht staat. Het levenstestament of de volmacht is bij de notaris opgesteld.
3 een gemachtigde die door uw naaste zelf benoemd is in een ‘onderhandse volmacht’. Dat is een volmacht die uw naaste heeft geschreven en getekend toen hij nog kon overzien wat een Wlz-aanvraag inhoudt. In deze onderhandse volmacht moet duidelijk staan wie gemachtigd wordt en waarvoor.
Het klopt dat het in de praktijk loopt zoals jij zegt, alleen als er straks een hogere indicatie aangevraagd moet worden, dan ben jij niet bevoegd om te tekenen.
Maar ook dan is er weer een oplossing. Het CIZ zal dan via een huisbezoek de indicatie beoordelen.
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
donderdag 25 juli 2024 om 12:31
Dierentuinthuis, ik wil je heel veel sterkte wensen. Er zijn al veel goede adviezen gegeven. Werken aan je losmaken van je schuldgevoel is echt zó belangrijk. Je gaat je zó opgelucht voelen als je dat kan loslaten. Ik gun het je!
Mijn ouder is er minder erg aan toe als jouw vader maar ook hier al sinds pubertijd voor mijn ouder aan het zorgen, dus weinig 'rek' in wat ik aan kan. Heb m.b.v. therapie geleerd, en nog steeds lerende, om meer los te laten.
Als je berichten gaat wissen; zou je misschien alleen de woorden willen wissen die jou herkenbaar maken? Dit topic is best waardevol voor anderen die in jouw schoenen staan of komen te staan.
Mijn ouder is er minder erg aan toe als jouw vader maar ook hier al sinds pubertijd voor mijn ouder aan het zorgen, dus weinig 'rek' in wat ik aan kan. Heb m.b.v. therapie geleerd, en nog steeds lerende, om meer los te laten.
Als je berichten gaat wissen; zou je misschien alleen de woorden willen wissen die jou herkenbaar maken? Dit topic is best waardevol voor anderen die in jouw schoenen staan of komen te staan.
donderdag 25 juli 2024 om 14:39
Als wettelijk vertegenwoordiger machtig je de zorgorganisatie om namens jou de aanvraag te doen. In het geval de client zelf niet meer kan tekenen.
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
donderdag 25 juli 2024 om 14:48
Vader verblijft in het verpleeghuis op een WLZ indicatie die al is afgegeven. Je kunt nog een hogere indicatie aanvragen maar in de praktijk gebeurd dit niet vaak. Dus waarschijnlijk hoeft TO geen indicatie aanvragen meer te tekenen.Francelle schreef: ↑25-07-2024 11:54Dierentuinthuis, ik heb je post niet helemaal gequoot. Als je wil dat ik hem helemaal weghaal, dan doe ik dat.
Maar binnen de Wlz geldt dat alleen een benoemd vertegenwoordiger de aanvraag mag ondertekenen. Zie deze link van het CIZ:
https://www.ciz.nl/hulp-en-contact
Een benoemd vertegenwoordiger is:
1 een curator of mentor die door de rechter is benoemd, of
2 een gemachtigde die in een levenstestament of een volmacht staat. Het levenstestament of de volmacht is bij de notaris opgesteld.
3 een gemachtigde die door uw naaste zelf benoemd is in een ‘onderhandse volmacht’. Dat is een volmacht die uw naaste heeft geschreven en getekend toen hij nog kon overzien wat een Wlz-aanvraag inhoudt. In deze onderhandse volmacht moet duidelijk staan wie gemachtigd wordt en waarvoor.
Het klopt dat het in de praktijk loopt zoals jij zegt, alleen als er straks een hogere indicatie aangevraagd moet worden, dan ben jij niet bevoegd om te tekenen.
Maar ook dan is er weer een oplossing. Het CIZ zal dan via een huisbezoek de indicatie beoordelen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
