Relaties
alle pijlers
Op oudere leeftijd een halfbroer of -zus ontmoeten je
zondag 8 mei 2022 om 10:52
Zit net na een herhaling van Spoorloos te kijken.
Soms zie ik hele mooie ontmoetingen tussen halfbroers/zussen die ineens beste vrienden worden (ik spreek over halfbroers en -zussen die elkaar gewoon in Nederland hebben gevonden, niet over degenen die een halfbroer/zus vinden ergens in een ander land).
Mensen van 50/60/70 jaar- onlangs nog een aflevering gezien van twee 80 plus zussen die elkaar voor het eerst hadden ontmoet- en een instant gevoel kregen van: wij hebben een band, direct met elkaar door een deur kunnen en een hele sterke band ontwikkelen met elkaar, zelfs tot houden van.
Soms vraag ik me af of ze ook zo goed met elkaar waren geweest als ze wél samen in één gezin waren opgegroeid. Tussen veel broers en zussen sluimert soms nog oud zeer uit hun gezamenlijke jeugd waardoor ze later niet meer door een deur kunnen en dat stuk hebben deze mensen dan met elkaar overgeslagen. Er is geen: jij hebt mij toen en toen dat aangedaan enz.
Wie heeft er wel eens een halfbroer/zus ontmoet en hoe was dat?
Klopt mijn veronderstelling of zit ik er helemaal naast?
(Zou best een keer mijn dna in een databank willen zetten en kijken wat er boven komt. Wie weet hoeveel andere kinderen van mijn vader/moeder zouden kunnen rondlopen en hoe ik zou reageren als er eentje bij mij op de stoep zou staan)
Soms zie ik hele mooie ontmoetingen tussen halfbroers/zussen die ineens beste vrienden worden (ik spreek over halfbroers en -zussen die elkaar gewoon in Nederland hebben gevonden, niet over degenen die een halfbroer/zus vinden ergens in een ander land).
Mensen van 50/60/70 jaar- onlangs nog een aflevering gezien van twee 80 plus zussen die elkaar voor het eerst hadden ontmoet- en een instant gevoel kregen van: wij hebben een band, direct met elkaar door een deur kunnen en een hele sterke band ontwikkelen met elkaar, zelfs tot houden van.
Soms vraag ik me af of ze ook zo goed met elkaar waren geweest als ze wél samen in één gezin waren opgegroeid. Tussen veel broers en zussen sluimert soms nog oud zeer uit hun gezamenlijke jeugd waardoor ze later niet meer door een deur kunnen en dat stuk hebben deze mensen dan met elkaar overgeslagen. Er is geen: jij hebt mij toen en toen dat aangedaan enz.
Wie heeft er wel eens een halfbroer/zus ontmoet en hoe was dat?
Klopt mijn veronderstelling of zit ik er helemaal naast?
(Zou best een keer mijn dna in een databank willen zetten en kijken wat er boven komt. Wie weet hoeveel andere kinderen van mijn vader/moeder zouden kunnen rondlopen en hoe ik zou reageren als er eentje bij mij op de stoep zou staan)
maandag 9 mei 2022 om 20:42
maandag 9 mei 2022 om 20:51
puntillita schreef: ↑09-05-2022 20:42Naar is dat, dat je iemand die je lief is niet openlijk je zus mag noemen.
Maar je hoort het van de generatie van onze ouders vaak.
Ja, dat is erg moeilijk. Ik snap het niet goed en het zorgt ook voor wrijving tussen mijn ouders en mij. Voor mij is halfzus een fijne, waardevolle aanvulling op mijn leven, en ik vind dat daar niets verkeerds aan is. Ik doe niet meer actief mee aan die geheimhouding, dat voelt zo fout.
dinsdag 10 mei 2022 om 00:58
Ik heb even contact gehad met een halfzus maar door leeftijdsverschil is het bij een paar ontmoetingen gebleven. Zij is een stuk jonger en wel opgegroeid met haar vader. Als ze over haar vader sprak deed mij dat niets. Ik herkende in die man niet mijn verwekker. Heb hem ook maar een paar jaar meegemaakt en wat toen nog erg jong. Jaren later nog een halfbroer ontmoet, dat was gewoon een leuke spontane ontmoeting en voor het eerst herkende op mijzelf in iemand anders. Dat was voor mij wel bijzonder. Verder heb ik nog een hele berg half broertjes en zusjes maar ik heb er geen contact mee en ook geen behoefte aan.
woensdag 11 mei 2022 om 11:28
Ik mis even de connectie met de vraag van TO?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 12 mei 2022 om 08:38
Ah, was even niet zo scherp.puntillita schreef: ↑11-05-2022 11:38Dianaf, de connectie is de natuurlijke klik waarvan sommigen menen dat die er is met onbekende verwanten.
Ik voelde dat niet. Was vooral verward.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 12 mei 2022 om 08:57
Ik keek haar aan, zag mijn ogen en voelde direct een band. Alsof we elkaar al jaren kenden. Ze woont ver weg, dus het contact is sporadisch, maar altijd gezellig. Er zit inderdaad geen wrok over dingen een gedeelde jeugd. Anderzijds zijn we beiden heel anders opgegroeid en zijn er grote verschillen. Maar dat bloed kruipt waar het niet gaan kan, is voor mij een gegeven. (Andersom helaas ook. Voldoende vaak uitsluiting meegemaakt).
donderdag 12 mei 2022 om 19:06
Als ik 80 ben en er staat ineens een halfzus voor mijn deur ben ik sowieso allang blij dat ik bezoek heb denk ik dus ik zou heel enthousiast zijn.
Maar zonder gekheid, ik keek vroeger dit programma wel maar ik herinner me juist dat bij sommigen het alleen bij enkele keren afspreken/bellen is gebleven.
Wel heel interessant om al jullie ervaringen te lezen.
Maar zonder gekheid, ik keek vroeger dit programma wel maar ik herinner me juist dat bij sommigen het alleen bij enkele keren afspreken/bellen is gebleven.
Wel heel interessant om al jullie ervaringen te lezen.
vrijdag 13 mei 2022 om 09:25
Dat is voor jou heel naar. Maar voor je halfzus ook. Zij bestaat dus gewoonweg niet voor je vader, daar komt het op neer. Voor mij eerlijk gezegd iets onvergeeflijks tav een ouder. Je eigen vlees en bloed verzwijgen, een soort van mooi weer spelen want niet staan voor hetgeen je hebt aangericht.Pachelbel schreef: ↑09-05-2022 20:51Ja, dat is erg moeilijk. Ik snap het niet goed en het zorgt ook voor wrijving tussen mijn ouders en mij. Voor mij is halfzus een fijne, waardevolle aanvulling op mijn leven, en ik vind dat daar niets verkeerds aan is. Ik doe niet meer actief mee aan die geheimhouding, dat voelt zo fout.
In mijn geval bijvoorbeeld had vader graag contact gehad met zijn beide andere kinderen…….uiteindelijk. Maar beide kinderen hebben een zware jeugd gehad en hij was er niet voor ze. Hij wilde of kon niet, wat van beiden laat ik in het midden.
Later hebben ze over en weer meermaals geprobeerd contact te hebben, onder begeleiding van jeugdzorg. Echter dit is niet succesvol gebleken.
Mijn moeder was hierin wel ook echt een drijvende factor. Daar waar iemand een ouder zou moeten stimuleren en motiveren er voor zijn kinderen te zijn zag zij dat contact liever niet tot stand komen. Zij had geen behoefte aan andermans kinderen in haar leven.
En nu heeft vader dus drie kinderen op deze wereld gezet die alle drie geen contact met hem willen.
Ik moet het los laten, maar ik beken dat ik mij met enige regelmaat afvraag of hij wel eens aan ons denkt. En of hij zich dan zelf afvraagt hoe het zo heeft kunnen komen en wat zijn eigen aandeel in deze is.
vrijdag 13 mei 2022 om 20:18
Herkenbaar. Voor mijn halfzus is het inderdaad verdrietig om zo verzwegen te worden. Zij heeft hier ook niet voor gekozen.Ttroeteltje schreef: ↑13-05-2022 09:25Dat is voor jou heel naar. Maar voor je halfzus ook. Zij bestaat dus gewoonweg niet voor je vader, daar komt het op neer. Voor mij eerlijk gezegd iets onvergeeflijks tav een ouder. Je eigen vlees en bloed verzwijgen, een soort van mooi weer spelen want niet staan voor hetgeen je hebt aangericht.
In mijn geval bijvoorbeeld had vader graag contact gehad met zijn beide andere kinderen…….uiteindelijk. Maar beide kinderen hebben een zware jeugd gehad en hij was er niet voor ze. Hij wilde of kon niet, wat van beiden laat ik in het midden.
Later hebben ze over en weer meermaals geprobeerd contact te hebben, onder begeleiding van jeugdzorg. Echter dit is niet succesvol gebleken.
Mijn moeder was hierin wel ook echt een drijvende factor. Daar waar iemand een ouder zou moeten stimuleren en motiveren er voor zijn kinderen te zijn zag zij dat contact liever niet tot stand komen. Zij had geen behoefte aan andermans kinderen in haar leven.
En nu heeft vader dus drie kinderen op deze wereld gezet die alle drie geen contact met hem willen.
Ik moet het los laten, maar ik beken dat ik mij met enige regelmaat afvraag of hij wel eens aan ons denkt. En of hij zich dan zelf afvraagt hoe het zo heeft kunnen komen en wat zijn eigen aandeel in deze is.
Wat betreft het geen contact meer willen met vader: mijn halfzus heeft na de acties van mijn vader de afgelopen jaren hier echt geen behoefte meer aan. En ik zelf heb door hoe er binnen ons gezin wordt omgegaan met halfzus en rondom mijn contact met haar meer afstand heb genomen tot mijn ouders de afgelopen tijd. Ze stellen hun belang boven dat van mij, ook al weten ze hoe moeilijk en verdrietig ik het vind dat halfzus zo verzwegen wordt. Moeilijk om te bevatten wat ouders hun kinderen aandoen.
vrijdag 13 mei 2022 om 20:33
Ik had vermoedens over kinderen van mijn vader uit een eerder huwelijk, maar pas toen in in de dertig was, werden de vermoedens bevestigd door verder onderzoek. Toen bleek mijn vader nog twee kinderen te hebben. Mijn ouders hebben dat altijd genegeerd. Zelfs het feit dat mijn vader eerder getrouwd was, werd verzwegen. Zo'n twinitig jaar geleden kwamen we(mijn siblings, sorry voor dit woord, maar ik wil liever in het midden laten wat de gezinssamenstelling is van het huwelijk van mijn ouders). erachter dat mijn vader uit een eerder huwelijk nog twee kinderen had. Dat hij eerder getrouwd was, was al een verrassing, maar toch ook niet helemaal, er waren wat aanwijzingen. Een halfsibling heeft wel onderzoek gedaan naar mijn vader, hij verdween namelijk toen de 2 kinderen van mijn vaders eerdere huwelijk nog heel klein waren en zij hebben hem amper gekend. De kinderen uit mijn vaders tweede huwelijk hebben dit niet geweten tot zo'n 20 jaar geleden. De ene halfsibling had wel behoefte aan contact met de kinderen uit het tweede huwelijk van onze vader, de ander niet. Ik heb toen een ontmoeting gehad. Dat was op zich wel fijn. Maar toch, we zijn niet samen opgegroeid, delen geen verleden. Mijn vader heeft de kinderen uit zijn eerste huwelijk niet meer ontmoet, hij overleed zo'n 10 jaar geleden. Mijn moeder doet nog steeds alsof er geen kinderen zijn uit het eerste huwelijk van mijn vader. Via Facebook heb ik contact nu met de twee kinderen uit het eerste huwelijk. We gaan vriendelijk met elkaar om, maar echt een band met elkaar hebben, nee.
vrijdag 13 mei 2022 om 21:11
Wat doet het met het beeld dat je had van je vader JuliaAgrippina, dat hij zijn kleine kinderen in de steek heeft gelaten? Als ik dat mag vragen..
In dit topic gaat het vooral over verzwegen eerdere kinderen (dus verwekt binnen een relatie), maar daarnaast heb je ook donorkinderen die met de beste bedoelingen verwekt zijn en nu door de verbeterde dna-technieken hun afkomst achterhalen. Dat is ook een complexe situatie, want ben je dan ‘alleen’ door gedeeld dna wel halfsiblings? Het is tenslotte nooit de bedoeling geweest dat je wist wie je verwekker was.
In dit topic gaat het vooral over verzwegen eerdere kinderen (dus verwekt binnen een relatie), maar daarnaast heb je ook donorkinderen die met de beste bedoelingen verwekt zijn en nu door de verbeterde dna-technieken hun afkomst achterhalen. Dat is ook een complexe situatie, want ben je dan ‘alleen’ door gedeeld dna wel halfsiblings? Het is tenslotte nooit de bedoeling geweest dat je wist wie je verwekker was.
vrijdag 13 mei 2022 om 21:29
Ik heb vooral het beeld van mijn ouders bij moeten stellen. Ze hebben willens en wetens deze twee kinderen verzwegen. De leugens. Wij, kinderen uit het tweede huwelijk van mijn vader, hadden geen idee van eerder huwelijk en nog minder van kinderen uit dat huwelijk. Mijn vader leeft inmiddels niet meer, maar mijn moeder doet nog steeds alsof er geen eerdere kinderen waren. Zij heeft ervan geweten. Ik heb begrepen dat de eerste kinderen van mijn vader armoede en honger hebben geleden(ander land, andere tijd, jaren 50/60) en dat besef doet me heel veel verdriet, Maar mijn ouders hadden ook geen goed huwelijk en daar hebben de kinderen van mijn ouders onder gelden. Een van de kinderen uit het eerste huwelijk omschreef het heel mooi: "Wij als eerste kinderen hebben geleden onder een afwezigheid van een vader, maar jullie, kinderen uit het tweede huwelijk hebben geleden onder diezelfde vader". Dat is zo mooi omschreven. Echt heel raak.puntillita schreef: ↑13-05-2022 21:11Wat doet het met het beeld dat je had van je vader JuliaAgrippina, dat hij zijn kleine kinderen in de steek heeft gelaten? Als ik dat mag vragen..
In dit topic gaat het vooral over verzwegen eerdere kinderen (dus verwekt binnen een relatie), maar daarnaast heb je ook donorkinderen die met de beste bedoelingen verwekt zijn en nu door de verbeterde dna-technieken hun afkomst achterhalen. Dat is ook een complexe situatie, want ben je dan ‘alleen’ door gedeeld dna wel halfsiblings? Het is tenslotte nooit de bedoeling geweest dat je wist wie je verwekker was.
maandag 16 mei 2022 om 10:57
puntillita schreef: ↑13-05-2022 21:11Wat doet het met het beeld dat je had van je vader JuliaAgrippina, dat hij zijn kleine kinderen in de steek heeft gelaten? Als ik dat mag vragen..
In dit topic gaat het vooral over verzwegen eerdere kinderen (dus verwekt binnen een relatie), maar daarnaast heb je ook donorkinderen die met de beste bedoelingen verwekt zijn en nu door de verbeterde dna-technieken hun afkomst achterhalen. Dat is ook een complexe situatie, want ben je dan ‘alleen’ door gedeeld dna wel halfsiblings? Het is tenslotte nooit de bedoeling geweest dat je wist wie je verwekker was.
Ik vind dit echt totaal niet relevant, dat maakt niet dat je meer of minder verwant bent aan elkaar? Onze biologische vader vindt het overigens heel leuk dat hij zijn donorkinderen heeft leren kennen. En verzwegen kinderen die niet door hun verwekker zijn opgevoed, zijn toch ook "alleen" door gedeeld DNA halfsiblings?
