Relaties
alle pijlers
oppasissues
zondag 11 juli 2021 om 22:07
Even een anoniem account aangemaakt.
Mijn schoonmoeder is midden 70 en alleenstaand, lieve vrouw, goede band mee.
Wij hebben zelf twee kleine kinderen, peuter en kleuter. Zwager en schoonzus hebben ook 2 kinderen in dezelfde leeftijd.
Bij zwager en schoonzus is altijd van alles aan de hand, het is hun vaak allemaal teveel en ze vragen mijn schoonmoeder dan regelmatig om hulp.
Mijn schoonmoeder is erg betrokken bij hun gezin en springt altijd in wanneer er daar weer iets loos is.
Ik voel me mede daardoor soms bezwaard om haar wel eens te te vragen op onze kinderen te passen of om bij te springen. Zeker ook gezien haar leeftijd en het feit dat ze geen partner heeft om te helpen, en wij allemaal kleine kinderen hebben, deels nog in de luiers.
Vandaag vertelde ze me dat schoonzus haar 2 middagen vast heeft gevraagd op te passen op hun jongste en dat ze dit heeft toegezegd. Dit terwijl ze altijd heeft gezegd niet een vaste dag te willen oppassen. Ik vond dat eerlijk gezegd niet zo leuk omdat ik vind dat ze sowieso al heel veel tijd en energie in het andere gezin steekt. Schoonmoeder zei dat ze ook best meer bij ons wou komen oppassen toen ze merkte dat het bij mij wat wrong. ik heb aangegeven dat ik me vaak bezwaard voel om haar te vragen, ze zei dat ik me daar niets van moest aantrekken. Maar ik voel me er gewoon niet lekker bij. Ik zie gewoon dat het voor haar heel inspannend is om in haar eentje, op haar leeftijd op zulke jonge kinderen te passen. Mijn schoonmoeder is iemand die overal ja op zegt. Wat zouden jullie in deze situatie doen?
Mijn schoonmoeder is midden 70 en alleenstaand, lieve vrouw, goede band mee.
Wij hebben zelf twee kleine kinderen, peuter en kleuter. Zwager en schoonzus hebben ook 2 kinderen in dezelfde leeftijd.
Bij zwager en schoonzus is altijd van alles aan de hand, het is hun vaak allemaal teveel en ze vragen mijn schoonmoeder dan regelmatig om hulp.
Mijn schoonmoeder is erg betrokken bij hun gezin en springt altijd in wanneer er daar weer iets loos is.
Ik voel me mede daardoor soms bezwaard om haar wel eens te te vragen op onze kinderen te passen of om bij te springen. Zeker ook gezien haar leeftijd en het feit dat ze geen partner heeft om te helpen, en wij allemaal kleine kinderen hebben, deels nog in de luiers.
Vandaag vertelde ze me dat schoonzus haar 2 middagen vast heeft gevraagd op te passen op hun jongste en dat ze dit heeft toegezegd. Dit terwijl ze altijd heeft gezegd niet een vaste dag te willen oppassen. Ik vond dat eerlijk gezegd niet zo leuk omdat ik vind dat ze sowieso al heel veel tijd en energie in het andere gezin steekt. Schoonmoeder zei dat ze ook best meer bij ons wou komen oppassen toen ze merkte dat het bij mij wat wrong. ik heb aangegeven dat ik me vaak bezwaard voel om haar te vragen, ze zei dat ik me daar niets van moest aantrekken. Maar ik voel me er gewoon niet lekker bij. Ik zie gewoon dat het voor haar heel inspannend is om in haar eentje, op haar leeftijd op zulke jonge kinderen te passen. Mijn schoonmoeder is iemand die overal ja op zegt. Wat zouden jullie in deze situatie doen?
maandag 12 juli 2021 om 00:35
Uit het eerste deel van je OP maakte ik op dat ze wel meer hulp nodig hebben. Dat daar dingen aan de hand zijn en dat het ze vaak te veel wordt.montana_av schreef: ↑12-07-2021 00:21het voelt wel oneerlijk, ja, en dan vooral omdat het heel erg is scheefgegroeid over langere tijd.
de enige reden die ik daarvoor zie is niet dat de anderen meer hulp nodig hebben, maar veel meer vragen.
nuja, aangezien ik mij zelf daar niet goed bij voel valt er niet veel anders aan te doen dan het te accepteren zoals het is.
Maar wat dat precies inhoudt, wat er aan de hand is en hoe groot hun draagkracht is, weet ik natuurlijk ook niet. Misschien weet jouw schoonmoeder al die dingen wél en doet ze daarom deze dingen op deze manier?
Als dit écht allemaal zo rot voelt, zou ik het misschien tóch bij haar aankaarten. Je hebt haar best hoog zitten, volgens mij en wellicht is zoiets met haar bespreekbaar? Het zou ontzettend zonde zijn als deze gevoelens steeds verder gaan en de relatie tussen jou en je schoonmoeder daardoor minder goed wordt.
maandag 12 juli 2021 om 00:35
ik denk dat ik inderdaad tegen schoonmoeder ga zeggen dat ik het niet iedere keer over het andere gezin wil hebben. en dat ik het leuk zou vinden als ze wat meer tijd met ons en onze kinderen doorbrengt en daar zelf ook meer het initiatief in neemt.Saivash schreef: ↑12-07-2021 00:24Je doet allerlei aannames. Ook dat grootmoeder misbruikt zou worden. Jij bepaalt niet wat schoonmoeder wel of niet aankan. Dat bepaalt ze zelf.
TO, het is me niet helemaal duidelijk wat je nu het liefste zou willen.
Ik vind trouwens wél dat je mag aankaarten dat je het jammer vindt dat ze het altijd over hun heeft als ze met jullie is. Dat zou ik zelf ook moeilijk en niet prettig vinden.
maandag 12 juli 2021 om 00:44
Ik vind je overigens niet afgunstig of jaloers, TO. Ik hoop niet dat je dat uit mijn reacties hebt begrepen. Ik snap dat het een beetje ‘gek’ voelt, deze situatie, alsof het niet helemaal klopt ofzo.
Ik vind dat je, ondanks je gevoelens die er bij komen kijken, heel netjes met de situatie om gaat en het siert je echt dat je je schoonmoeder wil ontlasten.
Dat gaat wel lukken denk ik, als je dingen bespreekbaar gaat maken bij haar. Het klinkt namelijk alsof je echt om haar geeft.
Succes!
Ik vind dat je, ondanks je gevoelens die er bij komen kijken, heel netjes met de situatie om gaat en het siert je echt dat je je schoonmoeder wil ontlasten.
Dat gaat wel lukken denk ik, als je dingen bespreekbaar gaat maken bij haar. Het klinkt namelijk alsof je echt om haar geeft.
Succes!
maandag 12 juli 2021 om 04:02
Ik heb me hier heel erg aan geïrriteerd in mijn schoonfamilie. Kinderen zijn nu ouder en het is wat het is.
Het is niet leuk dat mijn schoonouders een andere band hebben met de andere kleinkinderen, en het was ook niet leuk om elke keer weer te horen hoe lekker veel geld er werd uitgespaard met die oppas.
Maargoed, dat is jammer, maar ik wil dat mijn kinderen gewoon welkom zijn en dwing het niet af, en ze zijn elders altijd welkom.
Ik ga mijn eigen standaard daar niet op aanpassen en raad je aan dit gewoon bij schoonmoeder te laten.
Het is niet leuk dat mijn schoonouders een andere band hebben met de andere kleinkinderen, en het was ook niet leuk om elke keer weer te horen hoe lekker veel geld er werd uitgespaard met die oppas.
Maargoed, dat is jammer, maar ik wil dat mijn kinderen gewoon welkom zijn en dwing het niet af, en ze zijn elders altijd welkom.
Ik ga mijn eigen standaard daar niet op aanpassen en raad je aan dit gewoon bij schoonmoeder te laten.
maandag 12 juli 2021 om 07:23
Bij ons was dit net zo toen de kinderen kleiner waren. Andere gezin eiste van beide oma’s oppasdagen of het uitkwam of niet. Mijn schoonmoeder deed dus inderdaad veel meer met hun kinderen dan met de onze en kon idd geen gesprek voeren zonder ze aan te halen. Ik heb het altijd gelaten. Ik vind (daarin verschillen we misschien ook wel) een vaste opvang waar ik gewoon voor betaal eigenlijk ook prettiger. Dan kan ik gewoon in gesprek als ik iets anders wil zonder dat er hele familiebanden vanaf hangen.
Nu zijn de kinderen wat ouder en ineens hoefde ze niet meer te komen bij het andere gezin. Van jarenlang meerdere keren per week was ze nauwelijks meer welkom. Het is sneu voor haar, maar laat wel zien hoe de vork in de steel heeft gezeten. Nu zien wij haar vaker. We nodigen haar regelmatig uit en de kinderen hebben een leuke band met haar. Het gesprek gaat ook niet meer steeds over de neefjes en nichtjes.
Nu zijn de kinderen wat ouder en ineens hoefde ze niet meer te komen bij het andere gezin. Van jarenlang meerdere keren per week was ze nauwelijks meer welkom. Het is sneu voor haar, maar laat wel zien hoe de vork in de steel heeft gezeten. Nu zien wij haar vaker. We nodigen haar regelmatig uit en de kinderen hebben een leuke band met haar. Het gesprek gaat ook niet meer steeds over de neefjes en nichtjes.
Het leven is niet eerlijk
maandag 12 juli 2021 om 08:53
maandag 12 juli 2021 om 09:03
Hier een iets andere situatie, omdat wij zelf toen nog geen kinderen hadden en sowieso schoonmoeder niet als oppas nodig hebben, maar bij mijn schoonbroer speelde hetzelfde. Schoonmoeder paste daar heel erg veel op terwijl ze het eigenlijk niet meer aan kon.
Wij hebben dit toen wel aangekaart bij desbetreffende schoonbroer. Gaf geen drama hoor, schoonbroer had het zelf niet zo door blijkbaar en sindsdien past ze een stuk minder op.
-
maandag 12 juli 2021 om 10:41
Hier niet het zelfde maar wel vergelijkbaar. Andere gezin vraagt veel meer dus krijgt meer, het contact is daardoor heel anders. Het is nou eenmaal anders met een oma of opa die je iedere week 2 keer ziet of 1 die je 1 keer per 2 maanden ongeveer ziet. Als we voorstellen langs te komen kan het bijna altijd wel, maar initiatief om bij ons te komen is er niet. De andere kinderen worden mee genomen voor uitjes naast de vaste oppasdagen en die van ons niet, we moeten het maar aangeven als we willen dat ze een van hun mee nemen ergens heen. In de afgelopen 2 jaar hebben we ze 1 keer gevraagd als oppas omdat we klem zaten en dat ging niet makkelijk want het moest wel passen en er is wel corona (onze kinderen zitten niet in hun bubbel en de andere wel door de vaste oppasdagen).
Ik heb me er bij neergelegd, soms voelt het zuur omdat er zo veel meer tijd en aandacht naar de andere kinderen gaat en die van ons er maar bij gedaan worden lijkt het wel. Maar omdat ik al jaren ziek ben hebben we in het verleden wel op hun moeten leunen, nooit zo hard als 2 oppasdagen per week maar het zal zeker wel een belasting zijn geweest op hun. Zonder te zeuren hebben ze dat iedere keer gedaan en zich aangepast aan onze wensen/ons schema. Als er hier weer echt iets mis zou gaan weet ik dat ze er voor ons zouden zijn als ik het zou vragen. Het 'probleem' zit hem er in dat ze zelf geen initiatief nemen om dingen te doen met kleinkinderen volgens hun schema en wensen, geen nee durven zeggen als ze gevraagd worden en wij het niet willen als we van hun het idee krijgen dat er al te veel belasting is voor hun. Andere gezin vraagt wel onder het mom van 'als ze niet willen moeten ze maar nee zeggen' dus dat knijpt elkaar dan. Ze zijn leuk met de kinderen als we er zijn en onze meiden komen niks te kort, de opvang van de jongste is erg goed en leuk dus we hebben het prima zelf kunnen regelen. Ja dat kost geld dat het andere gezin niet uit hoeft te geven, maar dat gaan vergelijken heeft ook geen zin en om geld gaat het gevoelsmatig ook helemaal niet. Het is gewoon (vanuit hun onbedoeld) scheef gegroeid en dat wordt niet meer recht, maar ze zijn misschien minder hecht de band tussen onze meiden en hun opa en oma is nog steeds goed.
Ik heb me er bij neergelegd, soms voelt het zuur omdat er zo veel meer tijd en aandacht naar de andere kinderen gaat en die van ons er maar bij gedaan worden lijkt het wel. Maar omdat ik al jaren ziek ben hebben we in het verleden wel op hun moeten leunen, nooit zo hard als 2 oppasdagen per week maar het zal zeker wel een belasting zijn geweest op hun. Zonder te zeuren hebben ze dat iedere keer gedaan en zich aangepast aan onze wensen/ons schema. Als er hier weer echt iets mis zou gaan weet ik dat ze er voor ons zouden zijn als ik het zou vragen. Het 'probleem' zit hem er in dat ze zelf geen initiatief nemen om dingen te doen met kleinkinderen volgens hun schema en wensen, geen nee durven zeggen als ze gevraagd worden en wij het niet willen als we van hun het idee krijgen dat er al te veel belasting is voor hun. Andere gezin vraagt wel onder het mom van 'als ze niet willen moeten ze maar nee zeggen' dus dat knijpt elkaar dan. Ze zijn leuk met de kinderen als we er zijn en onze meiden komen niks te kort, de opvang van de jongste is erg goed en leuk dus we hebben het prima zelf kunnen regelen. Ja dat kost geld dat het andere gezin niet uit hoeft te geven, maar dat gaan vergelijken heeft ook geen zin en om geld gaat het gevoelsmatig ook helemaal niet. Het is gewoon (vanuit hun onbedoeld) scheef gegroeid en dat wordt niet meer recht, maar ze zijn misschien minder hecht de band tussen onze meiden en hun opa en oma is nog steeds goed.
maandag 12 juli 2021 om 13:18
Ik denk dat je aan het oppassen op de andere kinderen niet echt iets kunt veranderen. Maar je kunt misschien wel aankaarten dat de gesprekken zoveel over dat andere gezin gaan. En dat je het leuker vindt, als schoonma bij jou is, dat het dan om jouw gezin gaat.
Hier in de familie stond ook één stel meer in de picture dan de rest. Een wisselwerking met dat er vaak een verhaal over de carrière kwam en daar door de rest dan op doorgevraagd werd. En zo waren we aan het einde van elk etentje helemaal op de hoogte van stel 'Mieke en Karel' en had ik 1 broer en 1 schoonzus vaak helemaal niet gehoord. Ik heb toen wel af en toe laten vallen dat ik het jammer vond dat het altijd maar over Karel en Mieke ging en ook jammer dat er dan niet gevraagd werd hoe het met mij ging (mijn eigen verjaardag nota bene).
Soms moet je mensen daar even op wijzen.
Ik weet dat mijn opa juist bij de andere gezinnen heel erg druk aan het vertellen was altijd over mijn ouders, broer, zus en mij. Dat was voor de tantes en ooms ook niet zo leuk.
Hier in de familie stond ook één stel meer in de picture dan de rest. Een wisselwerking met dat er vaak een verhaal over de carrière kwam en daar door de rest dan op doorgevraagd werd. En zo waren we aan het einde van elk etentje helemaal op de hoogte van stel 'Mieke en Karel' en had ik 1 broer en 1 schoonzus vaak helemaal niet gehoord. Ik heb toen wel af en toe laten vallen dat ik het jammer vond dat het altijd maar over Karel en Mieke ging en ook jammer dat er dan niet gevraagd werd hoe het met mij ging (mijn eigen verjaardag nota bene).
Soms moet je mensen daar even op wijzen.
Ik weet dat mijn opa juist bij de andere gezinnen heel erg druk aan het vertellen was altijd over mijn ouders, broer, zus en mij. Dat was voor de tantes en ooms ook niet zo leuk.
Je kunt méér.
maandag 12 juli 2021 om 13:31
Je hebt ook mensen die het allemaal zo zwaar vínden en het zogenaamd echt nodig hebben om ontlast te worden (van hun eigen kinderen). Uit de OP lees ik meer die richting op.Saivash schreef: ↑12-07-2021 00:35Uit het eerste deel van je OP maakte ik op dat ze wel meer hulp nodig hebben. Dat daar dingen aan de hand zijn en dat het ze vaak te veel wordt.
Maar wat dat precies inhoudt, wat er aan de hand is en hoe groot hun draagkracht is, weet ik natuurlijk ook niet. Misschien weet jouw schoonmoeder al die dingen wél en doet ze daarom deze dingen op deze manier?
Als dat zo is, zou ik je aanraden het niet aan te kaarten. In mijn ervaring komt het overmatig leunen op ouders (als oppas-grootouders) vaak voort uit de oude gezinsdynamiek.
Hier ook: één van mans zusjes leunt bijzonder veel op haar moeder als oppas, voor elke scheet en elk plan dat ze heeft. Man heeft het wel eens geprobeerd ter sprake te brengen bij zijn eigen ouders, maar die ontkennen dat zij zo bovenmatig veel aandacht nodig heeft in vergelijking met de broers/andere zus -- ze zien het gewoon niet. En zus zelf weet zogenaamd al helemaal van de prins geen kwaad. Als 'aangetrouwde' wil ik me zéker niet in dit soort gesprekken mengen...
Wees blij met je eigen goede band met schoonmoeder, en speel open kaart: je vraagt haar af en toe als oppas, maar ze mag gerust nee zeggen en daar wordt de verstandhouding niks minder van. Zo zou het ook moeten zijn tussen volwassen families, toch?
maandag 12 juli 2021 om 13:54
Ik zie bij mijn ouders, schoonouders en mensen in mijn omgeving dat het vaak lastig is grenzen te stellen. Klopt dat opa’s en oma’s het zelf zouden moeten aangeven en eerlijk verdelen maar in de praktijk is het toch vaak zo dat degene die het meeste claimt ook het meeste “krijgt”.
Mijn moeder geeft zelf ook wel aan dat ze moeite heeft met nee zeggen en ze klaagt wel eens bij mij dat het toch best druk is en zegt dan ook dat het zo goed is dat ik zo zelfstandig ben en alles zoveel mogelijk zelf regel. Dan krijg ik nog meer het gevoel dat ik maar beter geen hulp kan vragen. Bij mijn eigen moeder kan ik dan wel aangeven wanneer iets niet goed voelt en zij probeert het eerlijk te verdelen dus dat scheelt.
Maar bij schoonouders werd het altijd ontkent en heeft praten geen zin, daar zijn de verhoudingen ook enorm scheefgegroeid. Dus we hebben ons er jaren geleden bij neergelegd en ik maak me er sindsdien niet meer druk om. Het is wat het is en als je het een paar keer hebt aangegeven en er verandert niks dan houdt het gewoon op. Toen mijn oudste kinderen nog klein waren heb ik het er een tijd best moeilijk mee gehad maar toen ging er een knop om en kon ik het loslaten. Inmiddels hebben de twee oudsten ook geen oppas meer nodig dus de tijden zijn verandert. Maar ik snap het heel goed, het is gewoon niet leuk als er minder ruimte is voor jouw kinderen.
Mijn moeder geeft zelf ook wel aan dat ze moeite heeft met nee zeggen en ze klaagt wel eens bij mij dat het toch best druk is en zegt dan ook dat het zo goed is dat ik zo zelfstandig ben en alles zoveel mogelijk zelf regel. Dan krijg ik nog meer het gevoel dat ik maar beter geen hulp kan vragen. Bij mijn eigen moeder kan ik dan wel aangeven wanneer iets niet goed voelt en zij probeert het eerlijk te verdelen dus dat scheelt.
Maar bij schoonouders werd het altijd ontkent en heeft praten geen zin, daar zijn de verhoudingen ook enorm scheefgegroeid. Dus we hebben ons er jaren geleden bij neergelegd en ik maak me er sindsdien niet meer druk om. Het is wat het is en als je het een paar keer hebt aangegeven en er verandert niks dan houdt het gewoon op. Toen mijn oudste kinderen nog klein waren heb ik het er een tijd best moeilijk mee gehad maar toen ging er een knop om en kon ik het loslaten. Inmiddels hebben de twee oudsten ook geen oppas meer nodig dus de tijden zijn verandert. Maar ik snap het heel goed, het is gewoon niet leuk als er minder ruimte is voor jouw kinderen.
maandag 12 juli 2021 om 16:22
Hier ook. Ik heb jaarsalarissen weggebracht naar de opvang, die de rest gratis kreeg, met liefde erbij. Mijn kinderen hebben een opa en een oma, soms. De andere kleinkinderen lopen er de deur plat en hebben een geweldige jeugd zo vol met familieleden die ze aandacht geven. Ze zijn daar echt ook thuis, die van mij komen op bezoek.Surebaby schreef: ↑12-07-2021 04:02Ik heb me hier heel erg aan geïrriteerd in mijn schoonfamilie. Kinderen zijn nu ouder en het is wat het is.
Het is niet leuk dat mijn schoonouders een andere band hebben met de andere kleinkinderen, en het was ook niet leuk om elke keer weer te horen hoe lekker veel geld er werd uitgespaard met die oppas.
Maargoed, dat is jammer, maar ik wil dat mijn kinderen gewoon welkom zijn en dwing het niet af, en ze zijn elders altijd welkom.
Ik ga mijn eigen standaard daar niet op aanpassen en raad je aan dit gewoon bij schoonmoeder te laten.
Even wat meer achtergrond voor het geval dat iemand denkt dat ik hun hond in de fik heb gestoken of zo: het gaat hier om de kleinkinderen van Nest 1 (waar ik uit kom) ten opzichte van Nest 2 (waar het zo'n lekker warme bedoening is).
Op een gegeven moment stond er ergens een interview met mijn vader in een lokaal blad. Zijn grootste vreugde in het leven was lekker oppassen op zijn kleinkinderen, alle drie.
Hij heeft er acht.
maandag 12 juli 2021 om 18:49
maandag 12 juli 2021 om 19:51
Bedankt voor alle reacties. Herkenning bij anderen helpt altijd.
ik heb het er vandaag nog met mijn man over gehad. Hij snapt mijn ergernis maar we zien beide ook niet in wat we er verder aan konden doen. Behalve dan een keer aanstippen dat we niet steeds de verhalen over het andere gezin hoeven te horen.
Het was bij mij ook vooral de ergernis en een soort van jaloers gevoel, wat ik van mezelf ook niet zo mooi vind. Wij hebben het zelf de laatste jaren ook pittig gehad en het voelt dan een beetje alsof je daar geen erkenning voor krijgt, puur omdat je er beter mee kan dealen of minder om hulp vraagt. je voelt je niet erkend in het feit dat je het zelf ook zwaar hebt.
Het andere gezin heeft het ook echt niet makkelijk dus ik heb daar ook begrip voor en ik snap ook wel dat niet iedereen even sterk is. Ik ben in die zin ook niet jaloers op hun en zou helemaal niet willen dat mijn schoonmoeder of wie dan ook zo'n actieve rol in mijn gezinsleven heeft. Maar ze vragen daarnaast ook nog om allerlei kulredenen hulp (in mijn ogen dan). De twee middagen was nu omdat het te duur zou zijn om voor opvang te betalen, ze verdienen echter voldoende maar geven het aan luxe dingen uit.
schoonmoeder geeft ook o.a. als reden op dat vader een paar uurtjes moet gamen (anders kan hij niet ontspannen), moeder niet op 1 kind kan passen omdat ze dan niet kan worden schoongemaakt en dat soort dingen wat in mijn ogen totale onzin is. de frequentie van oppassen is meermaals per week een dagdeel, de jongste heeft ook minstens een jaar lang iedere week een nacht bij oma gelogeerd. dit alles meestal onder het mom van dat de ouders ontspanning nodig hebben (wie niet?). in een notedop is het zo dat ze voor alles bij oma aankloppen zonder naar een andere oplossing te zoeken.
uiteindelijk is het natuurlijk niet aan mij om mij hierin te mengen, het zijn allemaal volwassen mensen en ik kan niet veel anders dan de situatie accepteren zoals die is. en ik snap van mijn schoonmoeder ook dat het moeilijk is om nee te zeggen, als je kind dingen vraagt ben je toch geneigd om ja te zeggen en als de een dat meer doet als de ander kan daar ongewild een scheefgroei in ontstaan.
voor mij zal er al veel zijn opgelost wanneer ik niet steeds die verhalen aan hoef te horen, ik krijg op deze manier ook een hekel aan mijn schoonzus en zwager terwijl we in real life best met elkaar overweg kunnen.
ik heb het er vandaag nog met mijn man over gehad. Hij snapt mijn ergernis maar we zien beide ook niet in wat we er verder aan konden doen. Behalve dan een keer aanstippen dat we niet steeds de verhalen over het andere gezin hoeven te horen.
Het was bij mij ook vooral de ergernis en een soort van jaloers gevoel, wat ik van mezelf ook niet zo mooi vind. Wij hebben het zelf de laatste jaren ook pittig gehad en het voelt dan een beetje alsof je daar geen erkenning voor krijgt, puur omdat je er beter mee kan dealen of minder om hulp vraagt. je voelt je niet erkend in het feit dat je het zelf ook zwaar hebt.
Het andere gezin heeft het ook echt niet makkelijk dus ik heb daar ook begrip voor en ik snap ook wel dat niet iedereen even sterk is. Ik ben in die zin ook niet jaloers op hun en zou helemaal niet willen dat mijn schoonmoeder of wie dan ook zo'n actieve rol in mijn gezinsleven heeft. Maar ze vragen daarnaast ook nog om allerlei kulredenen hulp (in mijn ogen dan). De twee middagen was nu omdat het te duur zou zijn om voor opvang te betalen, ze verdienen echter voldoende maar geven het aan luxe dingen uit.
schoonmoeder geeft ook o.a. als reden op dat vader een paar uurtjes moet gamen (anders kan hij niet ontspannen), moeder niet op 1 kind kan passen omdat ze dan niet kan worden schoongemaakt en dat soort dingen wat in mijn ogen totale onzin is. de frequentie van oppassen is meermaals per week een dagdeel, de jongste heeft ook minstens een jaar lang iedere week een nacht bij oma gelogeerd. dit alles meestal onder het mom van dat de ouders ontspanning nodig hebben (wie niet?). in een notedop is het zo dat ze voor alles bij oma aankloppen zonder naar een andere oplossing te zoeken.
uiteindelijk is het natuurlijk niet aan mij om mij hierin te mengen, het zijn allemaal volwassen mensen en ik kan niet veel anders dan de situatie accepteren zoals die is. en ik snap van mijn schoonmoeder ook dat het moeilijk is om nee te zeggen, als je kind dingen vraagt ben je toch geneigd om ja te zeggen en als de een dat meer doet als de ander kan daar ongewild een scheefgroei in ontstaan.
voor mij zal er al veel zijn opgelost wanneer ik niet steeds die verhalen aan hoef te horen, ik krijg op deze manier ook een hekel aan mijn schoonzus en zwager terwijl we in real life best met elkaar overweg kunnen.
maandag 12 juli 2021 om 19:56
To, wat zij hebben wil je niet, maar je zit wel vol met oordelen over hun uitgavepatroon en tijdsbesteding.montana_av schreef: ↑12-07-2021 19:51Ik ben in die zin ook niet jaloers op hun en zou helemaal niet willen dat mijn schoonmoeder of wie dan ook zo'n actieve rol in mijn gezinsleven heeft. Maar ze vragen daarnaast ook nog om allerlei kulredenen hulp (in mijn ogen dan). De twee middagen was nu omdat het te duur zou zijn om voor opvang te betalen, ze verdienen echter voldoende maar geven het aan luxe dingen uit.
schoonmoeder geeft ook o.a. als reden op dat vader een paar uurtjes moet gamen (anders kan hij niet ontspannen), moeder niet op 1 kind kan passen omdat ze dan niet kan worden schoongemaakt en dat soort dingen wat in mijn ogen totale onzin is.
Dit is wel degelijk jaloezie hoor.
Wat wil je nou eigenlijk van je schoonouders? Wil je bepalen hoe vaak zij ergens anders mogen oppassen? Wil je dat andere gezin jouw normen en waarden over tijd en geld bij brengen?
Wat is nou eigenlijk je probleem? Jij bent geweldig en zij zijn nare luie geldverslinders en profiteurs. Je kan ze allemaal de waarheid vertellen, dan weet je zeker dat je nooit meer last van ze hebt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 12 juli 2021 om 19:58
Dat is allemaal het probleem van je schoonmoeder. Zij heeft moeite om nee te zeggen. Laat problemen waar ze zijn, in dit geval bij haar. Als ze echt niet meer kan, dan geeft ze dat heus wel aan.
Zeg tegen je schoonmoeder, als ze weer over de problemen van het gezin begint, dat jullie dat liever niet allemaal weten, dat dat jullie houding richting hen gaat beïnvloeden. En klaar.
Zeg tegen je schoonmoeder, als ze weer over de problemen van het gezin begint, dat jullie dat liever niet allemaal weten, dat dat jullie houding richting hen gaat beïnvloeden. En klaar.
maandag 12 juli 2021 om 20:06
Bah, dat ljjkt mijn moeder wel. Die volgens de sprekers op haar crematie zo blij was geweest toen ze eindelijk een kleinkind kreeg. Ze had er toen dus al 2 jaar eentje, mijn zoon.... Ik snap dit soort mensen niet. Niet de grootouder, en niet degenen die meegaan in de feitenverdraaiing.
maandag 12 juli 2021 om 21:13
Allereerst: dit is niet perse aan TO gericht
Wat mij opvalt en eigenlijk best wel tegenstaat is het feit dat ouders oppassen door opa's en oma's bijna als een recht zien. Ik lees vaker topics over opa's of oma's die maar oppassen en het eigenlijk niet aankunnen.
Vriendin van mij: haar kinderen zitten werkelijk altijd bij opa of oma. We werken nu thuis maar de kinderen zijn er niet want "teveel afleiding". Maar koffie drinken met anderen kan wel. Op zaterdag zijn de kinderen bij opa en oma want ze willen ergens heen.
Vaak wordt er dan ook geslapen want op zondag zijn ze toe aan rust na een hectische week. Op maandag wordt er weer gewerkt dus kinderen na school bij opa en oma. Daar wordt dan ook gegeten met het hele gezin, wel zo makkelijk.
Woensdagmiddag ook bij opa en oma want dat is haar vrije middag en kan ze wat voor zichzelf doen. Op vrijdag komt oma naar haar om het huis aan kant te werken. Dus de hele week overdag en soms snachts dus ook worden opa en oma ingezet. Ze kan me gerust appen "vanmiddag lekker terrasje??" En als ik dan zeg: gaat niet de kinderen zijn thuis, dan is het: nou dan regel je toch oppas?
Ik vind het bizar.. mijn kinderen mijn probleem, zo zie ik het. Ik heb opa en oma altijd alleen ingezet bij nood of een avond uit, eens in de 3 maanden ofzo.
Moet ik wel bij vermelden dat opa en oma wat verder weg wonen maar toch.
Wat mij opvalt en eigenlijk best wel tegenstaat is het feit dat ouders oppassen door opa's en oma's bijna als een recht zien. Ik lees vaker topics over opa's of oma's die maar oppassen en het eigenlijk niet aankunnen.
Vriendin van mij: haar kinderen zitten werkelijk altijd bij opa of oma. We werken nu thuis maar de kinderen zijn er niet want "teveel afleiding". Maar koffie drinken met anderen kan wel. Op zaterdag zijn de kinderen bij opa en oma want ze willen ergens heen.
Vaak wordt er dan ook geslapen want op zondag zijn ze toe aan rust na een hectische week. Op maandag wordt er weer gewerkt dus kinderen na school bij opa en oma. Daar wordt dan ook gegeten met het hele gezin, wel zo makkelijk.
Woensdagmiddag ook bij opa en oma want dat is haar vrije middag en kan ze wat voor zichzelf doen. Op vrijdag komt oma naar haar om het huis aan kant te werken. Dus de hele week overdag en soms snachts dus ook worden opa en oma ingezet. Ze kan me gerust appen "vanmiddag lekker terrasje??" En als ik dan zeg: gaat niet de kinderen zijn thuis, dan is het: nou dan regel je toch oppas?
Ik vind het bizar.. mijn kinderen mijn probleem, zo zie ik het. Ik heb opa en oma altijd alleen ingezet bij nood of een avond uit, eens in de 3 maanden ofzo.
Moet ik wel bij vermelden dat opa en oma wat verder weg wonen maar toch.
maandag 12 juli 2021 om 22:52
Snap helemaal dat het je sowieso tegenstaat, zoals dat voorbeeld van de vriendin die je beschrijft. Maar als dat dan een (schoon)zus/broer betreft, wiens kinderen dus *dezelfde* opa en oma hebben als de jouwe? Dat gaat steken
En ik ben met je eens, TO, dat het geen mooie gevoelens zijn, maar wel heel herkenbaar. Ik had dit weekend ook weinig enthousiasme voor de foto's van schoonzus' weekendje weg 'quality time zonder kids'
omdat ik weet dat haar kinderen dus weer bij opa en oma zijn.
Wat ik al wist, want toen wij opa en oma belden of ze zin hadden om te komen kijken hoe onze oudste kan fietsen zonder zijwieltjes (dus met ons erbij hè, was een voorwendsel om af te spreken) toen kon dat niet, want... Tja.
Voor mij kan het best naast elkaar bestaan: goed opschieten met schoonzus. En geen wrok dat zij wel de oppas krijgt, want zo verlegen zit ik er niet om. Maar ik vind het wel sneu voor mijn kinderen (en in mindere mate voor man) dat hun band met deze grootouders dus minder is dan die zij hebben met andere kleinkinderen.
En nogmaals, ik wijt dat aan oude dynamiek vanuit het kerngezin, zeg maar. En ik denk dat dat vaak zo is.
En ik ben met je eens, TO, dat het geen mooie gevoelens zijn, maar wel heel herkenbaar. Ik had dit weekend ook weinig enthousiasme voor de foto's van schoonzus' weekendje weg 'quality time zonder kids'
omdat ik weet dat haar kinderen dus weer bij opa en oma zijn. Wat ik al wist, want toen wij opa en oma belden of ze zin hadden om te komen kijken hoe onze oudste kan fietsen zonder zijwieltjes (dus met ons erbij hè, was een voorwendsel om af te spreken) toen kon dat niet, want... Tja.
Voor mij kan het best naast elkaar bestaan: goed opschieten met schoonzus. En geen wrok dat zij wel de oppas krijgt, want zo verlegen zit ik er niet om. Maar ik vind het wel sneu voor mijn kinderen (en in mindere mate voor man) dat hun band met deze grootouders dus minder is dan die zij hebben met andere kleinkinderen.
En nogmaals, ik wijt dat aan oude dynamiek vanuit het kerngezin, zeg maar. En ik denk dat dat vaak zo is.
dinsdag 13 juli 2021 om 06:45
Tunamelt schreef: ↑12-07-2021 22:52Snap helemaal dat het je sowieso tegenstaat, zoals dat voorbeeld van de vriendin die je beschrijft. Maar als dat dan een (schoon)zus/broer betreft, wiens kinderen dus *dezelfde* opa en oma hebben als de jouwe? Dat gaat steken
En ik ben met je eens, TO, dat het geen mooie gevoelens zijn, maar wel heel herkenbaar. Ik had dit weekend ook weinig enthousiasme voor de foto's van schoonzus' weekendje weg 'quality time zonder kids'
Wat ik al wist, want toen wij opa en oma belden of ze zin hadden om te komen kijken hoe onze oudste kan fietsen zonder zijwieltjes (dus met ons erbij hè, was een voorwendsel om af te spreken) toen kon dat niet, want... Tja.
Voor mij kan het best naast elkaar bestaan: goed opschieten met schoonzus. En geen wrok dat zij wel de oppas krijgt, want zo verlegen zit ik er niet om. Maar ik vind het wel sneu voor mijn kinderen (en in mindere mate voor man) dat hun band met deze grootouders dus minder is dan die zij hebben met andere kleinkinderen.
En nogmaals, ik wijt dat aan oude dynamiek vanuit het kerngezin, zeg maar. En ik denk dat dat vaak zo is.
Daar heb je helemaal gelijk in, kan er ook boeken over volschrijven helaas. Daarom vind ik het in dat soort gevallen ook geen jaloezie, maar oude pijn. Mijn moeder flikte het om te zeggen dat ze niet op de achtste verjaardag van mijn zoon kon komen, omdat mijn broer een uitje had gepland met zijn partner en zij moest dus oppassen. De verjaardag van mijn zoon lag al vast, maar mijn broer was het vergeten. Ze vond mijn boze reactie ook niet te begrijpen, dus beklaagde zich bij haar zus, die gelukkig tegen haar zei dat ze dat ook echt niet kon maken. Toen ging ze pas nadenken.
Ze heeft geen idee hoe dicht bij ik toen ben gekomen het contact te verbreken. Omdat ik mijn eigen jeugd niet nog eens dunnetjes over wil doen met mijn kinderen. Mijn broer had ook 3 vaste oppasdagen in de week, en vaak ook nog weekenden vanwege uitgaan en uitslapen. Ik heb in al de jaren dat ik moeder ben 4 keer om hulp gevraagd, waarvan ze drie keer niet konden... Dan hoef je geen jaloers kreng te zijn om daar pijn van te hebben.
dinsdag 13 juli 2021 om 09:57
jij hebt duidelijk mijn post niet gelezen. ten eerste schrijf ik al dat ik mij bewust ben van mijn jaloerse gevoelens, maar dat ik OP BEPAALDE PUNTEN niet jaloers ben.viva-amber schreef: ↑12-07-2021 19:56To, wat zij hebben wil je niet, maar je zit wel vol met oordelen over hun uitgavepatroon en tijdsbesteding.
Dit is wel degelijk jaloezie hoor.
Wat wil je nou eigenlijk van je schoonouders? Wil je bepalen hoe vaak zij ergens anders mogen oppassen? Wil je dat andere gezin jouw normen en waarden over tijd en geld bij brengen?
Wat is nou eigenlijk je probleem? Jij bent geweldig en zij zijn nare luie geldverslinders en profiteurs. Je kan ze allemaal de waarheid vertellen, dan weet je zeker dat je nooit meer last van ze hebt.
verder gaat dit topic niet over mijn schoonouders, maar mijn schoonmoeder. schoonvader is helemaal niet in beeld.
mijn uiteindelijke probleem heb ik al uitgelegd: dat schoonfamilie zelf moet weten hoe zij hun leven inrichten maar dat ik niet constant het gezeur erover hoef aan te horen. dus dit zal ik ook een keer aansnijden op het juiste moment.
dinsdag 13 juli 2021 om 16:52
Geen vergelijk maken met wat ze voor anderen doet.
Mijn broer heeft daar ook een handje van, mijn moeder past wel op de kinderen van mijn ene broer en niet op die van mijn andere broer.
Het is haar keuze om op te passen op wie ze wil, zo simpel is het.
Vergelijken en het willen rechttrekken vind ik allemaal onzin.
Op mijn dochter past ze nooit, vraag er ook niet om. Heb het niet nodig.
Mijn broer heeft daar ook een handje van, mijn moeder past wel op de kinderen van mijn ene broer en niet op die van mijn andere broer.
Het is haar keuze om op te passen op wie ze wil, zo simpel is het.
Vergelijken en het willen rechttrekken vind ik allemaal onzin.
Op mijn dochter past ze nooit, vraag er ook niet om. Heb het niet nodig.
