Relaties
alle pijlers
Oppervlakkig? Verkeerde verwachtingen? Of nog te vroeg? Help
donderdag 17 januari 2008 om 01:22
Na een relatie van ruim 15 jaar ben ik sinds een driekwart jaar weer alleen. Heb 2 kinderen, dus tijd - en reden! - om eenzaam te zijn heb ik niet.
Alhoewel de scheiding erg pijnlijk was, besef ik nu achteraf, dat mijn relatie al heel lang niet goed meer voor me was. Mijn ex was op zich een goeie man, maar iemand die door een moeilijke jeugd enorm op zichzelf geconcentreerd was. Daardoor was onze relatie sinds we kinderen hadden heel erg uit balans, hij was de energie-nemer, ik de energie-gever.
Toen ik er, toch nog vrij onverwacht, ineens alleen voor stond, heb ik een vrij duidelijk plaatje in mijn hoofd gemaakt, van hoe mijn eventuele nieuwe partner ooit zou moeten zijn. En da's natuurlijk heel anders dan mijn ex :o) Bij hem had ik achteraf het gevoel dat ik indertijd met de eerste de beste getrouwd ben. Ik heb er 2 prachtige kinderen aan over gehouden, dus geen spijt. Maar nu zou ik graag iemand willen, die me geestelijk, lichamelijk en sociaal een beetje "tegengas" kan geven. Iemand die niet meer zo passief is, extrovert, graag reist en nieuwe dingen ontdekt, het liefst met een beetje baan en uitstraling (nee, zoek geen directeur of het grote geld, maar iemand met tenminste een klein beetje ambitie zou wel fijn zijn...).
En toen ontmoette ik onverwacht mijn huidige vriend, en je raadt het al, die is dus helemáál niet het type wat ik graag wilde. Maar wel erg lief! En zorgzaam. Iemand waar ik 100% op kan vertrouwen, me ook vertrouwd bij voel. Maar introvert... geen grote prater, wel een diepe denker... een eenvoudige, maar zekere baan... en stapelgek op mij.
En daar komen mijn onzekerheden: hij is veel gekker op mij, dan ik op hem! Ik wilde dit keer zo graag een ander type, en nu ben ik toch weer bij een introverte man beland. Maar hij is wél heel lief! Terwijl ik af en toe denk, ik zou liever willen dat ik hem heel LEUK vindt, ipv heel lief... We hebben er al een keer een punt achter gezet, omdat hij wel voelde dat hij voor mij niet de grote liefde is. Maar dan voel ik me zo verschrikkelijk oppervlakkig, dat ik niet hem als de persoon waardeer die hij is! En mijn ideeen van hoe een partner zou moeten zijn, niet los kan laten. Of wil laten? Of nog niet los wil laten? Zo'n extrovert type lijkt me misschien alleen interessant, omdat ie het tegendeel is van wat ik 15 jaar had, maar misschien valt dat in de praktijk juist enorm tegen... Terwijl ik me aan de andere kant weer best voor kan stellen, over 20 jaar nog steeds mijn leven met deze man te delen. Dat zou dan rustig en zonder veel opwinding verlopen...
Sorry, is een erg lang verhaal geworden! Maar ik wik en weeg alle voor- en nadelen al weken tegen mekaar af, en kom niet verder met wat ik nou eigenlijk wel en niet wil... Misschien helpen jullie meningen me een beetje op weg, een buitenstaander ziet dingen soms heel anders en ik zit een beetje in een vicieuze cirkel...
Bedankt!!!!
Alhoewel de scheiding erg pijnlijk was, besef ik nu achteraf, dat mijn relatie al heel lang niet goed meer voor me was. Mijn ex was op zich een goeie man, maar iemand die door een moeilijke jeugd enorm op zichzelf geconcentreerd was. Daardoor was onze relatie sinds we kinderen hadden heel erg uit balans, hij was de energie-nemer, ik de energie-gever.
Toen ik er, toch nog vrij onverwacht, ineens alleen voor stond, heb ik een vrij duidelijk plaatje in mijn hoofd gemaakt, van hoe mijn eventuele nieuwe partner ooit zou moeten zijn. En da's natuurlijk heel anders dan mijn ex :o) Bij hem had ik achteraf het gevoel dat ik indertijd met de eerste de beste getrouwd ben. Ik heb er 2 prachtige kinderen aan over gehouden, dus geen spijt. Maar nu zou ik graag iemand willen, die me geestelijk, lichamelijk en sociaal een beetje "tegengas" kan geven. Iemand die niet meer zo passief is, extrovert, graag reist en nieuwe dingen ontdekt, het liefst met een beetje baan en uitstraling (nee, zoek geen directeur of het grote geld, maar iemand met tenminste een klein beetje ambitie zou wel fijn zijn...).
En toen ontmoette ik onverwacht mijn huidige vriend, en je raadt het al, die is dus helemáál niet het type wat ik graag wilde. Maar wel erg lief! En zorgzaam. Iemand waar ik 100% op kan vertrouwen, me ook vertrouwd bij voel. Maar introvert... geen grote prater, wel een diepe denker... een eenvoudige, maar zekere baan... en stapelgek op mij.
En daar komen mijn onzekerheden: hij is veel gekker op mij, dan ik op hem! Ik wilde dit keer zo graag een ander type, en nu ben ik toch weer bij een introverte man beland. Maar hij is wél heel lief! Terwijl ik af en toe denk, ik zou liever willen dat ik hem heel LEUK vindt, ipv heel lief... We hebben er al een keer een punt achter gezet, omdat hij wel voelde dat hij voor mij niet de grote liefde is. Maar dan voel ik me zo verschrikkelijk oppervlakkig, dat ik niet hem als de persoon waardeer die hij is! En mijn ideeen van hoe een partner zou moeten zijn, niet los kan laten. Of wil laten? Of nog niet los wil laten? Zo'n extrovert type lijkt me misschien alleen interessant, omdat ie het tegendeel is van wat ik 15 jaar had, maar misschien valt dat in de praktijk juist enorm tegen... Terwijl ik me aan de andere kant weer best voor kan stellen, over 20 jaar nog steeds mijn leven met deze man te delen. Dat zou dan rustig en zonder veel opwinding verlopen...
Sorry, is een erg lang verhaal geworden! Maar ik wik en weeg alle voor- en nadelen al weken tegen mekaar af, en kom niet verder met wat ik nou eigenlijk wel en niet wil... Misschien helpen jullie meningen me een beetje op weg, een buitenstaander ziet dingen soms heel anders en ik zit een beetje in een vicieuze cirkel...
Bedankt!!!!
donderdag 17 januari 2008 om 02:25
donderdag 17 januari 2008 om 03:13
Je bent duidelijk niet echt verliefd en hij is niet het type wat je zoekt.
Lijkt me duidelijk wat je te doen staat. Heeft niks met oppervlakkigheid te maken, of dat je hem niet waardeert, maar gewoon met het feit dat hij het niet voor je is.
Hou jezelf en hem niet langer voor de gek. Je kan er beter in een vroeg stadium mee kappen dan later, lijkt me voor iedereen het beste.
Lijkt me duidelijk wat je te doen staat. Heeft niks met oppervlakkigheid te maken, of dat je hem niet waardeert, maar gewoon met het feit dat hij het niet voor je is.
Hou jezelf en hem niet langer voor de gek. Je kan er beter in een vroeg stadium mee kappen dan later, lijkt me voor iedereen het beste.
donderdag 17 januari 2008 om 03:27
En nog steeds lig ik niet in bed.
Nieuwe poging; wat ik in mijn andere post had gezegd was in het kort het volgende;
Het is logisch dat je verward bent en dubbele gevoelens hebt. Je weet immers wat je wel en wat je niet wilt. Het lijkt me belangrijk om met je vriend te praten en voor jezelf uit te zoeken waarom je bij hem bent. Omdat je wilt dat je bij hem wilt zijn? Of omdat je daadwerkelijk bij hem wilt zijn.
Het zal niet makkelijk zijn, maar eerlijkheid duurt het langst, en zoals Schimmelteentje zegt; het is makkelijker om nu de relatie te beëindigen, dan door te gaan.
Draai het om; hoe zou jij je voelen als je vriend na een breuk (door twijfels) toch weer verder met je ging, en die twijfels bleven? Mijn motto; bij twijfel; niet doen! Je wilt niet over een paar jaar spijt hebben van iets waarbij je je in eerste instantie niet goed voelde.
Nieuwe poging; wat ik in mijn andere post had gezegd was in het kort het volgende;
Het is logisch dat je verward bent en dubbele gevoelens hebt. Je weet immers wat je wel en wat je niet wilt. Het lijkt me belangrijk om met je vriend te praten en voor jezelf uit te zoeken waarom je bij hem bent. Omdat je wilt dat je bij hem wilt zijn? Of omdat je daadwerkelijk bij hem wilt zijn.
Het zal niet makkelijk zijn, maar eerlijkheid duurt het langst, en zoals Schimmelteentje zegt; het is makkelijker om nu de relatie te beëindigen, dan door te gaan.
Draai het om; hoe zou jij je voelen als je vriend na een breuk (door twijfels) toch weer verder met je ging, en die twijfels bleven? Mijn motto; bij twijfel; niet doen! Je wilt niet over een paar jaar spijt hebben van iets waarbij je je in eerste instantie niet goed voelde.
donderdag 17 januari 2008 om 09:02
Xandore, ik herken mijn eigen man een beetje in de beschrijving van je nieuwe vriend en ik vind het een beetje sneu voor je vriend dat jij hem niet waardeert zoals hij is. (Dat kun jij uiteraard niet helpen.) Ik ben ook al eerder gehuwd geweest, en mijn ex was het type dat jij zoekt: extravert, ambitieus, iemand die 'tegengas' geeft (en dat laatste deed hij zo grondig en systematisch dat het een van de redenen was waarom ik gescheiden ben). Bij mijn huidige man vind ik diepe liefde, rust, gezelligheid, ik kan mezelf zijn en ik vind hem (erg!) leuk.
Ik denk dat je vriend gelukkiger zou worden met een vrouw die hem wel zou waarderen zoals hij is.
Maar ik denk dat jij je vooral afvraagt waar JIJ gelukkiger van wordt. Ik weet het niet. Bij je huidige vriend zul je wellicht weer gaan vervelen. Hij is het niet helemaal voor je, dat is duidelijk.
Maar met het type vriend dat je zoekt, zul je wellicht weer andere problemen hebben? Pas op dat je niet valt op iemand die TE veel tegengas geeft. Maar wellicht ben ik bevooroordeeld door mijn eerdere, slechte ervaringen met het type man dat jij zoekt. Er zijn ook vast mannen die je wel het tegengas zullen geven dat je zoekt, maar niet zo extreem als mijn ex deed.
Ik wens je wijsheid en sterkte!
Ik denk dat je vriend gelukkiger zou worden met een vrouw die hem wel zou waarderen zoals hij is.
Maar ik denk dat jij je vooral afvraagt waar JIJ gelukkiger van wordt. Ik weet het niet. Bij je huidige vriend zul je wellicht weer gaan vervelen. Hij is het niet helemaal voor je, dat is duidelijk.
Maar met het type vriend dat je zoekt, zul je wellicht weer andere problemen hebben? Pas op dat je niet valt op iemand die TE veel tegengas geeft. Maar wellicht ben ik bevooroordeeld door mijn eerdere, slechte ervaringen met het type man dat jij zoekt. Er zijn ook vast mannen die je wel het tegengas zullen geven dat je zoekt, maar niet zo extreem als mijn ex deed.
Ik wens je wijsheid en sterkte!
donderdag 17 januari 2008 om 12:37
Als deze man niet jouw type is kun je misschien beter eerlijk zijn tegenover jezelf en hem. Vaak is de eerste nieuwe relatie na een scheiding ook geen blijvende relatie (er zijn natuurlijk uitzonderingen).
Uit jouw bericht maak ik op dat jij eigenlijk een heel ander soort man wil ontdekken. Je huidige vriend past niet in dat plaatje.
Uit jouw bericht maak ik op dat jij eigenlijk een heel ander soort man wil ontdekken. Je huidige vriend past niet in dat plaatje.
donderdag 17 januari 2008 om 12:54
Nou, zo te lezen ben je gewoon niet echt verliefd op deze man. En zoek je nu allerlei redenen waarom.
Als je echt gek op hem zou zijn, zou je niet zo twijfelen (is mijn bescheiden mening ). Want dan maakt het namelijk niets uit of iemand je "type" is, iemand wordt dan wel je type zeg maar.
Tja, en misschien is het wél oppervlakkig van je om iets anders te willen dan deze man, maar ook dan is het toch eerlijker om er een eind aan te maken? Want anders blijf je met dat knagende gevoel zitten en dat lijkt me niet echt bevorderlijk, zowel voor hem als voor jou niet.
Als je echt gek op hem zou zijn, zou je niet zo twijfelen (is mijn bescheiden mening ). Want dan maakt het namelijk niets uit of iemand je "type" is, iemand wordt dan wel je type zeg maar.
Tja, en misschien is het wél oppervlakkig van je om iets anders te willen dan deze man, maar ook dan is het toch eerlijker om er een eind aan te maken? Want anders blijf je met dat knagende gevoel zitten en dat lijkt me niet echt bevorderlijk, zowel voor hem als voor jou niet.
vrijdag 18 januari 2008 om 16:25
Heel erg bedankt voor jullie input, het helpt me inderdaad wel dingen duidelijker te zien.
Ik denk dat jullie gelijk hebben: ik ben op mijn huidige vriend niet echt verliefd en zou dat eigenlijk wel graag willen zijn. Het gevoel dat ik voor hem heb is meer diepe genegenheid, iets wat je eerder na een langere relatie voelt, maar niet in het prille begin.
Ik ben bang om hem op te geven, omdat ik zijn vele goeie kanten wel degelijk zie. En misschien ook wel een beetje, omdat ik hem geen pijn wil doen: hij heeft een aantal rot-relaties achter de rug, en ik had hem zo het grote geluk gegund en stilletjes gehoopt dat ik de vrouw ben die hem dat zou kunnen geven... maar ik weet niet of de genegenheid uiteindelijk door zal groeien naar liefde. En of vlinders in het begin van een relatie niet toch essentieel zijn, al weet ik ook dat die roze bril het beeld van je partner aardig kan vertekenen.
Moeilijk hoor, vooral omdat ik zelf nog in zo'n mezelf-weer-zoek fase zit. Stel dat ik over een half jaar tot de conclusie kom, dat een rustig iemand toch veel beter bij me past, dan krijg ik weer spijt als haren op mijn hoofd... nou ja, heb nog veel na te denken!
Ik denk dat jullie gelijk hebben: ik ben op mijn huidige vriend niet echt verliefd en zou dat eigenlijk wel graag willen zijn. Het gevoel dat ik voor hem heb is meer diepe genegenheid, iets wat je eerder na een langere relatie voelt, maar niet in het prille begin.
Ik ben bang om hem op te geven, omdat ik zijn vele goeie kanten wel degelijk zie. En misschien ook wel een beetje, omdat ik hem geen pijn wil doen: hij heeft een aantal rot-relaties achter de rug, en ik had hem zo het grote geluk gegund en stilletjes gehoopt dat ik de vrouw ben die hem dat zou kunnen geven... maar ik weet niet of de genegenheid uiteindelijk door zal groeien naar liefde. En of vlinders in het begin van een relatie niet toch essentieel zijn, al weet ik ook dat die roze bril het beeld van je partner aardig kan vertekenen.
Moeilijk hoor, vooral omdat ik zelf nog in zo'n mezelf-weer-zoek fase zit. Stel dat ik over een half jaar tot de conclusie kom, dat een rustig iemand toch veel beter bij me past, dan krijg ik weer spijt als haren op mijn hoofd... nou ja, heb nog veel na te denken!
vrijdag 18 januari 2008 om 16:47
Als je nog veel over jezelf moet uitzoeken, en jij zit nu in een fase dat je dat moet, heeft dat ook zijn weerslag op je relatie. Je laatste post is echter heel duidelijk.
Grofweg vertaald zou er kunnen staan; Ik wil meer voelen dan ik voel, maar het is nu eenmaal niet zo.
Hij is geen slechte man, past niet bij me, maar ik houd hem maar aan om in ieder geval wel iets te hebben. Baadt het niet, schaadt het niet.
Ik behandel hem als reserve, iets is beter dan niets.
Tja, en dat kan natuurlijk niet. Sorry als het te grof hier neerstaat, maar ik heb het idee dat je om een spiegel vraagt. Vandaar mijn poging om je te helpen om duidelijkheid te krijgen.
Grofweg vertaald zou er kunnen staan; Ik wil meer voelen dan ik voel, maar het is nu eenmaal niet zo.
Hij is geen slechte man, past niet bij me, maar ik houd hem maar aan om in ieder geval wel iets te hebben. Baadt het niet, schaadt het niet.
Ik behandel hem als reserve, iets is beter dan niets.
Tja, en dat kan natuurlijk niet. Sorry als het te grof hier neerstaat, maar ik heb het idee dat je om een spiegel vraagt. Vandaar mijn poging om je te helpen om duidelijkheid te krijgen.
zondag 20 januari 2008 om 14:53
quote:Tan_having_fun schreef op 18 januari 2008 @ 16:47:
Als je nog veel over jezelf moet uitzoeken, en jij zit nu in een fase dat je dat moet, heeft dat ook zijn weerslag op je relatie. Je laatste post is echter heel duidelijk.
Grofweg vertaald zou er kunnen staan; Ik wil meer voelen dan ik voel, maar het is nu eenmaal niet zo.
Hij is geen slechte man, past niet bij me, maar ik houd hem maar aan om in ieder geval wel iets te hebben. Baadt het niet, schaadt het niet.
Ik behandel hem als reserve, iets is beter dan niets.
Tja, en dat kan natuurlijk niet. Sorry als het te grof hier neerstaat, maar ik heb het idee dat je om een spiegel vraagt. Vandaar mijn poging om je te helpen om duidelijkheid te krijgen.
Moet zeggen, dat je vermoedelijk de spijker op zijn kop slaat, deze conclusie is ook al door mijn hoofd gegaan, maar ik denk dat ik het niet waar wilde hebben.
Waarbij het niet zozeer uit berekening is dat ik nog wel met hem samen ben. Maar meer uit angst dat ik over een paar maanden misschien beter in mijn vel zit en meer rust in mijn hoofd heb, en dan wel blijkt dat ie de juiste voor me is. Maar je hebt wel gelijk, die garantie is er niet en voor een reserve is hij veel te lief en goed, da's niet eerlijk tegenover hem.
Bedankt voor je reaktie, helpt me weer verder!
Als je nog veel over jezelf moet uitzoeken, en jij zit nu in een fase dat je dat moet, heeft dat ook zijn weerslag op je relatie. Je laatste post is echter heel duidelijk.
Grofweg vertaald zou er kunnen staan; Ik wil meer voelen dan ik voel, maar het is nu eenmaal niet zo.
Hij is geen slechte man, past niet bij me, maar ik houd hem maar aan om in ieder geval wel iets te hebben. Baadt het niet, schaadt het niet.
Ik behandel hem als reserve, iets is beter dan niets.
Tja, en dat kan natuurlijk niet. Sorry als het te grof hier neerstaat, maar ik heb het idee dat je om een spiegel vraagt. Vandaar mijn poging om je te helpen om duidelijkheid te krijgen.
Moet zeggen, dat je vermoedelijk de spijker op zijn kop slaat, deze conclusie is ook al door mijn hoofd gegaan, maar ik denk dat ik het niet waar wilde hebben.
Waarbij het niet zozeer uit berekening is dat ik nog wel met hem samen ben. Maar meer uit angst dat ik over een paar maanden misschien beter in mijn vel zit en meer rust in mijn hoofd heb, en dan wel blijkt dat ie de juiste voor me is. Maar je hebt wel gelijk, die garantie is er niet en voor een reserve is hij veel te lief en goed, da's niet eerlijk tegenover hem.
Bedankt voor je reaktie, helpt me weer verder!
zondag 20 januari 2008 om 15:20
Xandore,
Jij wil niet alleen iemand die totaal anders is dan je ex-man, want dat is je huidige vriend ook, als ik dit goed lees.
Ook valt me op dat je zegt: ik ben nu zo'n driekwart jaar alleen.
Dit zeg je op dit moment, terwijl je toch een partner hebt....
Jij zit inderdaad niet zo lekker in deze relatie.
Het mag dan wel moeilijk zijn om hem teleur te stellen en je wilt hem niet kwetsen, maar als jij straks wel de echte man van je dromen, je totaal aan wensen-pakket zeg maar tegenkomt, zal je daar toch voor willen gaan.
En of dat dan zo goed uitpakt, tsja...daar moet je dán de consequenties maar van ervaren (ik bedoel niet dat dat persé negatief zal uitvallen, maar ik vind dat je een beetje het profiel van de man schetst die jou een beter leven gaat bezorgen, en dát valt in de meeste gevallen wél tegen).
In ieder geval zou ik deze man niet aan het lijntje houden.
Perel.
Jij wil niet alleen iemand die totaal anders is dan je ex-man, want dat is je huidige vriend ook, als ik dit goed lees.
Ook valt me op dat je zegt: ik ben nu zo'n driekwart jaar alleen.
Dit zeg je op dit moment, terwijl je toch een partner hebt....
Jij zit inderdaad niet zo lekker in deze relatie.
Het mag dan wel moeilijk zijn om hem teleur te stellen en je wilt hem niet kwetsen, maar als jij straks wel de echte man van je dromen, je totaal aan wensen-pakket zeg maar tegenkomt, zal je daar toch voor willen gaan.
En of dat dan zo goed uitpakt, tsja...daar moet je dán de consequenties maar van ervaren (ik bedoel niet dat dat persé negatief zal uitvallen, maar ik vind dat je een beetje het profiel van de man schetst die jou een beter leven gaat bezorgen, en dát valt in de meeste gevallen wél tegen).
In ieder geval zou ik deze man niet aan het lijntje houden.
Perel.
