Oude koeien uit de sloot halen

Dag iedereen,

Geef maar gerust jullie ongezouten mening! Ik kan het wel gebruiken.
Ik ben ondertussen 3,5 jaar samen met mijn vriend. Ongeveer een jaar geleden hebben we samen een huis gekocht. Bij de aankoop van ons huis, begon ik mijn vriend uit te vragen over problemen uit het verleden. Ik veronderstel dat ik begon te twijfelen of ik wel wou settelen voor onze relatie. Ik heb voordien nooit een andere relatie gehad. Hij is nu 28 en ik ben 26. Ik was meteen stapelverliefd. Hij kwam altijd op de eerste plaats en hij was het belangrijkste in heel mijn leven.

In het begin van onze relatie, was hij recent terug vrienden geworden met zijn ex. Hij heeft ook 1 keer met haar afgesproken. Ik voelde mij er toen absoluut niet comfortabel bij. Hij vond dat ik te jaloers was en dat ik het niet begreep omdat ik nooit eerder een relatie had gehad. We hadden afgesproken dat hij mij telkens zou vertellen wanneer ze zouden afspreken. Toen we 8 maand samen waren, vroeg hij haar via sms of ze nog eens wouden afspreken. Hij heeft het me toen niet verteld. Zij wou niet. Dat was geen verrassing want ze had eerder al laten blijken dat ze geen contact meer wou. Toen ik erachter kwam dat hij niks aan mij had verteld, was ik super teleurgesteld. Ik had het gevoel dat hij de breuk met haar nog niet verwerkt had. Ik was gekwetst. Hij wist dat hij me zou kwetsen door dit te doen. Ik had het gevoel dat ik minder voor hem betekende, dan hij voor mij. Ik heb dit doorheen onze relatie nooit helemaal verwerkt. Na dit incident, heeft hij haar nummer gewist.

Bij de aankoop van ons huis ben ik hem gaan ondervragen over verschillende zaken. Zo ben ik nog meer te weten gekomen over zijn ex. Ze had hem al vanaf de eerste maand gezegd dat het niet meer gepast was om af te spreken. Zij was ook net een relatie begonnen. Daarbovenop ben ik ook nog te weten gekomen dat hij heel veel stuurde met een meisje waarmee hij een week voor onze eerste ontmoeting een eenmalige onenightstand had. Hij vertelde haar over zijn onzekerheden. Hij wist nog niet of hij klaar was voor een nieuwe relatie. Ik heb dit nooit geweten of aangevoeld. Het is niet fijn om dat nu pas te horen te krijgen.

Sinds dit gesprek is de emmer overgelopen bij mij. We hebben doorheen onze relatie een aantal gesprekken gehad over eerlijkheid. Ik heb meermaals tegen hem gezegd dat ik het niet kon appreciëren als hij dingen voor mij verzweeg of tegen mij loog. Ik begrijp wel dat het niet makkelijk was voor hem omdat ik iemand ben die fel kan reageren.

Daarbovenop was het de moment waarop ik me realiseerde dat onze relatie niet perfect is. Het was niet het sprookje dat ik dacht te beleven. Uit verliefdheid heb ik zoveel zaken niet gezien en anders ervaren. Nu is de verliefdheid door de voortdurende teleurstelling er volledig vanaf. Ik zie alles veel nuchterder nu.

Ik ben op dat moment zo hard beginnen twijfelen aan hem. Mijn vertrouwen was opnieuw volledig weg. Ik heb zijn computer en gsm doorzocht. Hij heeft alle berichten van meisjes waarmee hij geflirt heeft en relaties mee gehad heeft, verwijderd. Hij wou niet dat ik in zijn verleden ging spitten. Dat begrijp ik maar het kwam wel over alsof hij van alles te verbergen had.

Door in zijn gsm en computer te snuffelen, ben ik erachter gekomen dat hij veel knappe meisjes opzoekt waaronder ook vriendinnen van hem en het meisje waarmee hij een onenightstand had voor onze relatie. Hij bekeek vele foto's. Ik heb hem hierover uitgevraagd. Hij heeft toegegeven dat hij deze foto's gebruikte als 'pornomateriaal'. Ik voelde me hier heel slecht bij. Alsof ik niet goed genoeg was voor hem. We hebben hierover gepraat. Hij heeft me beloofd dat hij voor deze reden geen meisjes meer zou opzoeken. Hij heeft zijn belofte niet kunnen houden hoewel ik hem duidelijk had gezegd dat onze relatie voorbij zou zijn als hij dit nog eens ging doen. Ik heb hem uiteindelijk nog 2 keer een extra kans gegeven. Bij de laatste kans, heb ik gezegd dat ik het ging proberen maar dat ik niet wist of het me nog zou lukken.

We zijn nu ongeveer een jaar verder. Ik twijfel nog steeds. Ik heb nog geen vertrouwen herwonnen. Ik zie hem nog graag maar mijn gevoelens zijn hetzelfde niet meer. Ik heb amper nood aan knuffels of aanrakingen. Ik heb amper zin in seks met hem. Ik slaap sindsdien ook graag alleen. Het is ondertussen zo hard uit de hand gelopen. We zijn ook al heel hard uit elkaar gegroeid. Ik weet niet of het nog te herstellen valt. Dat vraag ik me al een jaar lang af.

Ik wil in de toekomst graag kinderen. Ik wel met een man trouwen die ik volledig kan vertrouwen. Iemand die eerlijk kan zijn tegen mij. Moet ik mij over mijn bindingsangst zetten? Moet ik stoppen met al deze negatieve gedachtes? Altijd al het negatieve naar boven halen? Moet ik verder zonder hem? Dat lijkt mij te moeilijk. Ik zie hem wel nog graag... Hij ziet me doodgraag. Hij moet al een jaar lang mijn twijfels aanhoren. Dat is voor hem ook echt niet makkelijk.

Wat doe ik toch?