Relaties
alle pijlers
partner gaat vreemd
zaterdag 15 februari 2025 om 09:38
Dit is mijn eerste topic.
Maar ik kom niet in mijn eentje verder. Het doet verschrikkelijk veel pijn.
Ik ben erachter gekomen dat mijn partner al zeker 17 jaar vreemdgaat, in onze relatie van 24 jaar. dat wil zeggen naar de hoeren, one night stands, en een relatie van 6 maanden. Hij heeft het zelf uiteindelijk toegegeven na meerdere leugens. En beloofd met alles te stoppen , het was een foutje. Ik zou hem al die tijd verwaarloost hebben. verder wil hij er niks over kwijt, en als ik er iets over vraag wordt hij boos. En vindt mij labiel.
Hij wil zijn gezin niet kwijt en houd van mij. Hij zou zich bewijzen. Kun je van iemand houden als je dit doet?
Maar nu kwam ik erachter dat hij weer contact heeft gezocht met zijn minnares. Hij zegt dat dit alleen was omdat ze in de problemen zat. Hoe dan ? Waarom?
Op het moment merk ik dat hij iets probeert, haalt de boodschappen, ruimt op, maakt het eten, blijft meer thuis.
De dingen wat ik vroeger alleen deed.
Fijn, maar het voelt niet genoeg. Hij doet niks met mij.
Als hij een x met zijn vrienden weg gaat draai ik helemaal door. Overdrijf ik nu ?
Kan ik hem vragen om thuis te blijven en niet te gaan ?
Maar wat dan samen op de bank ? want samen doen we niks meer.
Ik ben kapot.
Moet ik alles op alles zetten om het gezin te redden. Dit wil ik het liefste. Maar hoe dan ?
En wanneer gaat het dan weer fout.
Of moet ik er een punt achter zetten?
Waardoor ik dan wel in de problemen kom, omdat ik degene ben wat alle vaste lasten betaald. Zijn boete nog aan het afbetalen is. Doordat hij op het moment de boodschappen doet heb ik een beetje adem ruimte.
Ik weet het niet meer.
Alle tips zijn welkom
Maar ik kom niet in mijn eentje verder. Het doet verschrikkelijk veel pijn.
Ik ben erachter gekomen dat mijn partner al zeker 17 jaar vreemdgaat, in onze relatie van 24 jaar. dat wil zeggen naar de hoeren, one night stands, en een relatie van 6 maanden. Hij heeft het zelf uiteindelijk toegegeven na meerdere leugens. En beloofd met alles te stoppen , het was een foutje. Ik zou hem al die tijd verwaarloost hebben. verder wil hij er niks over kwijt, en als ik er iets over vraag wordt hij boos. En vindt mij labiel.
Hij wil zijn gezin niet kwijt en houd van mij. Hij zou zich bewijzen. Kun je van iemand houden als je dit doet?
Maar nu kwam ik erachter dat hij weer contact heeft gezocht met zijn minnares. Hij zegt dat dit alleen was omdat ze in de problemen zat. Hoe dan ? Waarom?
Op het moment merk ik dat hij iets probeert, haalt de boodschappen, ruimt op, maakt het eten, blijft meer thuis.
De dingen wat ik vroeger alleen deed.
Fijn, maar het voelt niet genoeg. Hij doet niks met mij.
Als hij een x met zijn vrienden weg gaat draai ik helemaal door. Overdrijf ik nu ?
Kan ik hem vragen om thuis te blijven en niet te gaan ?
Maar wat dan samen op de bank ? want samen doen we niks meer.
Ik ben kapot.
Moet ik alles op alles zetten om het gezin te redden. Dit wil ik het liefste. Maar hoe dan ?
En wanneer gaat het dan weer fout.
Of moet ik er een punt achter zetten?
Waardoor ik dan wel in de problemen kom, omdat ik degene ben wat alle vaste lasten betaald. Zijn boete nog aan het afbetalen is. Doordat hij op het moment de boodschappen doet heb ik een beetje adem ruimte.
Ik weet het niet meer.
Alle tips zijn welkom
donderdag 20 februari 2025 om 16:48
Lees het topic even ofzo.ioneszoveelstekeer schreef: ↑20-02-2025 16:39Waarom zou hij dat doen? Hij heeft alles wat hij wil, zoals hij het wil. Jij bent degene die ongelukkig is. Dus hij vertrekt niet. Nooit. Jij betaalt lekker de vaste lasten etc.
Je zult hem moeten dumpen. Andere slot op de deur. Rekening sluiten en andere openen.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
donderdag 20 februari 2025 om 16:49
Jee to, wat een keuzes en wat ontzettend dapper van je. Je hart moet je hoofd nog gaan volgen en dat komt wel. Kan misschien zelfs wel maanden duren. Op papier weet je dat het belachelijk is hoe hij zijn leven met jou uberhaupt mocht delen. De paar dingetjes die je schreef zijn al zó ver over de schreef, dat je ze bijna niet zou geloven als je een beetje normaal kunt nadenken en afstand hebt kunnen nemen van deze situatie. Een vriendin tegen wie je zoiets zegt zou met haar mond op de grond liggen!
Schrijf het op, maak het tastbaar, zodat iedere keer wanneer je twijfelt, dit kan lezen.
Je staat (stond) er dus bij momenten weken alleen voor, waarbij alles op je schouders kwam, hij kon jou gebruiken als goedgevulde ruif en er zelf een potje van maken met boetes op boetes en vernieling, hij is blijkbaar weinig betrokken bij zijn kinderen, want echt missen zullen ze hem niet, hij gaf jou geen aandacht, het leven draaide om hem, zijn seksavontuurtjes, mogelijk heeft hij je en passant nog een fijne soa gegeven (laten we maar hopen dat het een beetje veilig ging) en bovenalles is hij nul reflectief, wordt boos op jou als je hem confronteert mijn zijn extreem egoistische gedrag. Nee hoor, schrijf alles op. Dit was geen pareltje. Zulke mannen zijn niet in staat tot liefde.
Zulke mannen zullen misschien dingen zeggen of doen die af en toe lijken op liefde, maar dat is om te zorgen dat je ze blijft faciliteren in wat ze van je hebben willen (onderdak, vreten op tafel, een schoon huis, status, misschien nog seks). In al het andere zijn ze niet geinteresseerd.
Dat heeft niks, maar dan ook niks met jou te maken! Knoop dat goed in je oren. Dat heeft alles te maken met het enorme gebrek van deze man. Hij kan het niet en het interesseert hem niet.
Schrijf het op, maak het tastbaar, zodat iedere keer wanneer je twijfelt, dit kan lezen.
Je staat (stond) er dus bij momenten weken alleen voor, waarbij alles op je schouders kwam, hij kon jou gebruiken als goedgevulde ruif en er zelf een potje van maken met boetes op boetes en vernieling, hij is blijkbaar weinig betrokken bij zijn kinderen, want echt missen zullen ze hem niet, hij gaf jou geen aandacht, het leven draaide om hem, zijn seksavontuurtjes, mogelijk heeft hij je en passant nog een fijne soa gegeven (laten we maar hopen dat het een beetje veilig ging) en bovenalles is hij nul reflectief, wordt boos op jou als je hem confronteert mijn zijn extreem egoistische gedrag. Nee hoor, schrijf alles op. Dit was geen pareltje. Zulke mannen zijn niet in staat tot liefde.
Zulke mannen zullen misschien dingen zeggen of doen die af en toe lijken op liefde, maar dat is om te zorgen dat je ze blijft faciliteren in wat ze van je hebben willen (onderdak, vreten op tafel, een schoon huis, status, misschien nog seks). In al het andere zijn ze niet geinteresseerd.
Dat heeft niks, maar dan ook niks met jou te maken! Knoop dat goed in je oren. Dat heeft alles te maken met het enorme gebrek van deze man. Hij kan het niet en het interesseert hem niet.
donderdag 20 februari 2025 om 17:51
donderdag 20 februari 2025 om 19:42
Achteraf kijk je een koe in de kont. Je vertrouwt iemand, natuurlijk ga je er niet vanuit dat je partner je bedriegt.daniels schreef: ↑20-02-2025 17:51Klopt,
Hij was bij mij ingetrokken, ieder zijn eigen rekening niks gezamenlijk.
Denk dat ik daarom ook alles voor hem ben gaan betalen.
En die soa...
Daardoor ben ik er eigenlijk achter gekomen.... eigenlijk had ik het al veel eerder kunnen weten. Maar dat zie ik nu pas.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
donderdag 20 februari 2025 om 20:57
En vooral daarvoor niet jezelf de schuld geven.. jij gaf hem vertrouwen en hij misbruikte dat. Ik begrijp dat je denkt waarom heb ik dat niet gezien, ook omdat jij druk bezig was alle ballen hoog te houden en wel wist dat het niet klopte.
Maar denk nu vooral aan jezelf. En idd wat je zegt voorlopig hoef je even niets, want je had alles goed geregeld. Alleen de gemeente bellen misschien en je vriendinnen bellen voor morele steun.
Maar denk nu vooral aan jezelf. En idd wat je zegt voorlopig hoef je even niets, want je had alles goed geregeld. Alleen de gemeente bellen misschien en je vriendinnen bellen voor morele steun.
I,m gonna keep on running.. cause winners never quit.
vrijdag 21 februari 2025 om 05:45
Het zal allemaal wel goed komen.
Op het moment geef ik mezelf wel de schuld, was ik maar duidelijker geweest, had ik maar uitgesproken wat ik voelde.
Ik heb geprobeerd om hem meer verantwoording te geven, de kinderen uit school halen. Maar dan vergat hij hun. Of eens iets leuks te gaan doen. Maar dat was vermoeiend, hij kon het wel met de kinderen van zijn vrienden. Een middag op letten, maar dan werden ze bij zijn ouders gedumpt.
Pff ik moet erover ophouden, Want er vallen me steeds meer dingen in. Maar ik was indd te druk met werk, kids, huishouden. Dus ergens heb ik hem wel verwaarloost. Ik was te druk met andere dingen.
En ik dacht toen dat het goed zat tussen ons. Dat we eerlijk tegen elkaar zouden zijn.
Wat betreft mijn vrienden, we zijn langzaam uit elkaar gegroeid. Die zijn er niet meer. En ik zou het denk ik niet eens durven zeggen wat er allemaal speelt.
Hier kent niemand mij, dus dat is makkelijk.
Ik leefde in zijn cirkel, zijn vrienden. En volgens hun was ik de perfecte vrouw. Ja, dat snap ik nu wel dat ze dat dachten. Nu vermijden ze mij.
Ik ben zo boos op iedereen, maar ook verdrietig. Voel me zo machteloos, bang.
Zo tegenstijdig alles tegelijk.
Het liefste zou ik hem bellen, verrot schelden. Maar ook willen dat hij alles oplost.
En dat alles goed komt,
Weet je wat ik ook erg vindt, welke meiden doen leuk in mijn gezicht. Maar hebben wel met hem liggen rotzooien. Wat heeft hij tegen hun gezegd, over mij.
Ik zit zo met mezelf in de knoop.
Op het moment geef ik mezelf wel de schuld, was ik maar duidelijker geweest, had ik maar uitgesproken wat ik voelde.
Ik heb geprobeerd om hem meer verantwoording te geven, de kinderen uit school halen. Maar dan vergat hij hun. Of eens iets leuks te gaan doen. Maar dat was vermoeiend, hij kon het wel met de kinderen van zijn vrienden. Een middag op letten, maar dan werden ze bij zijn ouders gedumpt.
Pff ik moet erover ophouden, Want er vallen me steeds meer dingen in. Maar ik was indd te druk met werk, kids, huishouden. Dus ergens heb ik hem wel verwaarloost. Ik was te druk met andere dingen.
En ik dacht toen dat het goed zat tussen ons. Dat we eerlijk tegen elkaar zouden zijn.
Wat betreft mijn vrienden, we zijn langzaam uit elkaar gegroeid. Die zijn er niet meer. En ik zou het denk ik niet eens durven zeggen wat er allemaal speelt.
Hier kent niemand mij, dus dat is makkelijk.
Ik leefde in zijn cirkel, zijn vrienden. En volgens hun was ik de perfecte vrouw. Ja, dat snap ik nu wel dat ze dat dachten. Nu vermijden ze mij.
Ik ben zo boos op iedereen, maar ook verdrietig. Voel me zo machteloos, bang.
Zo tegenstijdig alles tegelijk.
Het liefste zou ik hem bellen, verrot schelden. Maar ook willen dat hij alles oplost.
En dat alles goed komt,
Weet je wat ik ook erg vindt, welke meiden doen leuk in mijn gezicht. Maar hebben wel met hem liggen rotzooien. Wat heeft hij tegen hun gezegd, over mij.
Ik zit zo met mezelf in de knoop.
vrijdag 21 februari 2025 om 10:33
Je hebt hem niet verwaarloosd. Hij vond het allang prima dat jij hem in alle rust zijn onzin liet uitspoken buiten de deur. En dat hield hij in stand door je werk voor 3 in je eentje te laten opknappen.
Je hebt niet dom geweest, je bent op heel druk bezig gehouden en je hebt nog een schuldgevoel daarover aangepraat gekregen ook.
Ik ben blij te lezen dat dit stopt.
Je hebt niet dom geweest, je bent op heel druk bezig gehouden en je hebt nog een schuldgevoel daarover aangepraat gekregen ook.
Ik ben blij te lezen dat dit stopt.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
vrijdag 21 februari 2025 om 13:21
Ach vrouw, Jeetje, wat vind ik het eigenlijk erg om te lezen hoezeer je je verantwoordelijk maakt voor zijn gedrag. Zelfs nu je weet hoe slecht hij je heeft behandeld, blijf je nog steeds excuses zoeken voor hem of je eigen aandeel naar voren schuiven. Dat is ongetwijfeld onderdeel geworden van jou, om maar om te kunnen blijven gaan met deze situatie. Dat moet wel, want een vrouw die weet dat dit niet normaal is, zou al heel lang geleden uit de relatie zijn gestapt. Ergens moet het daarom voor jou normaal zijn geworden. En dat kan alleen maar als je zo naar jezelf kijkt en excuses maakt voor hem. Je zit wat dat betreft wel echt in een patroon dat hoort bij vrouwen met heel egoistische mannen.
Ik zal niet zeggen dat hij narcisme heeft, want dat is een term die alle andere vormen van klootzakkerij heeft overgenomen. Maar wat wel echt uit jouw schrijfsels spreekt is dat je helemaal geisoleerd bent geraakt en voor jouw bevestiging op het leven behoorlijk afhankelijk bent geworden van je man. Waardoor je zijn normaal als jouw normaal bent gaan beschouwen. Maar zijn normaal is niet het normaal van mensen in veilige liefhebbende relaties to en dat is iets dat je misschien (nog) niet ziet. daar gaat waarschijnlijk veel tijd overheen, want je bent nog niet in staat om zijn gedrag af te zetten tegen wat normaal is. Maar ook je eigen gedrag niet. Het is alsof je jaren opgesloten hebt gezeten in een donker hok, die ineens licht naarbinnen ziet schijnen, maar je ogen kunnen dat licht helemaal niet aan. Je bent gewoon verblind.
Ik adviseer je echt heel sterk om hulpverlening voor jezelf in te roepen. Ik zou jouw eigen schrijfsels knippen en plakken en ermee naar een POH gaan. Aangeven dat je echt vrouwenhulp nodig hebt. Je bent echt slachtoffer van een bepaalde manier van misbruik en verwaarlozing, maar hebt zeer waarschijnlijk hulp van buitenaf nodig om je dat te gaan realiseren.
Ik hoop dat hier vrouwen reageren die jouw dynamiek herkennen (omdat ze het zelf hebben meegemaakt) en kun een aantal goede podcasts, boeken, films of youtube filmpjes kunnen adviseren (ik weet niet wat voor soort medium voor jou prettig is) waar je meer kunt lezen of horen. Jouw beoordelingsvermogen heeft het nodig om wat input van buitenaf te horen, wat herkenning, voordat je het zelf kunt beginnen te zien.
Ik zal niet zeggen dat hij narcisme heeft, want dat is een term die alle andere vormen van klootzakkerij heeft overgenomen. Maar wat wel echt uit jouw schrijfsels spreekt is dat je helemaal geisoleerd bent geraakt en voor jouw bevestiging op het leven behoorlijk afhankelijk bent geworden van je man. Waardoor je zijn normaal als jouw normaal bent gaan beschouwen. Maar zijn normaal is niet het normaal van mensen in veilige liefhebbende relaties to en dat is iets dat je misschien (nog) niet ziet. daar gaat waarschijnlijk veel tijd overheen, want je bent nog niet in staat om zijn gedrag af te zetten tegen wat normaal is. Maar ook je eigen gedrag niet. Het is alsof je jaren opgesloten hebt gezeten in een donker hok, die ineens licht naarbinnen ziet schijnen, maar je ogen kunnen dat licht helemaal niet aan. Je bent gewoon verblind.
Ik adviseer je echt heel sterk om hulpverlening voor jezelf in te roepen. Ik zou jouw eigen schrijfsels knippen en plakken en ermee naar een POH gaan. Aangeven dat je echt vrouwenhulp nodig hebt. Je bent echt slachtoffer van een bepaalde manier van misbruik en verwaarlozing, maar hebt zeer waarschijnlijk hulp van buitenaf nodig om je dat te gaan realiseren.
Ik hoop dat hier vrouwen reageren die jouw dynamiek herkennen (omdat ze het zelf hebben meegemaakt) en kun een aantal goede podcasts, boeken, films of youtube filmpjes kunnen adviseren (ik weet niet wat voor soort medium voor jou prettig is) waar je meer kunt lezen of horen. Jouw beoordelingsvermogen heeft het nodig om wat input van buitenaf te horen, wat herkenning, voordat je het zelf kunt beginnen te zien.
vrijdag 21 februari 2025 om 13:49
Hier kan ik je niet aan helpen, dat was er 20 jaar geleden nog niet.NomenNesci0 schreef: ↑21-02-2025 13:21
Ik hoop dat hier vrouwen reageren die jouw dynamiek herkennen (omdat ze het zelf hebben meegemaakt) en kun een aantal goede podcasts, boeken, films of youtube filmpjes kunnen adviseren (ik weet niet wat voor soort medium voor jou prettig is) waar je meer kunt lezen of horen. Jouw beoordelingsvermogen heeft het nodig om wat input van buitenaf te horen, wat herkenning, voordat je het zelf kunt beginnen te zien.
Sowieso heb ik heel lang nodig gehad om me te realiseren dat het echt niet oké was. Inmiddels ben ik 20 jaar verder en weer in therapie, omdat ik na die relatie van de ene gewelddadige relatie in de andere terecht kwam. Mijn tip: echt therapie, niet een paar keer POH of een paar gesprekken bij een psycholoog. Maar idd specialistische therapie gericht op vrouwenmishandeling. Want ja, dat is wat jou overkomen is.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
vrijdag 21 februari 2025 om 22:02
En dan te denken dat ik voorheen absoluut niet zo was, gaande weg ben ik mezelf ergens kwijt geraakt.
Moeite met zelf beslissingen te maken, over kleine dingen. Ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen. Eigenlijk altijd rekening houden met hem. En ja ook goed praten voor van alles.
Het heeft mij wel geholpen om hier een bericht te schrijven. Ik denk nu meer na, en herinner me best wel misselijke dingen. Wat me aan de ene kant verdrietig maken, en aan de andere kant krijg ik een afkeer van hem. Nu hé.....straks mis ik hem natuurlijk weer.
Maar ik zie nu hoe hij is, dat hij misbruik van mij heeft gemaakt. Ik schrok toen ik het las. Maar ja het is wel zo.
Ik heb altijd gezegd, als je mij bedriegt ben ik weg. Toen ik hem ermee confronteerde zei die, ow ja zo had ik het niet begrepen.
Ik ben nu de goede weg ingeslagen,
Gesprekken met iemand persoonlijk, therapie ofzo lukt me nu nog niet. Ik ga al huilen als ik erover nadenk, en ik denk ook schaamte.
Eerst eens kijken hoe ver ik in mijn eentje kom. Ik ben sterker dan ik zelf weet!
Moeite met zelf beslissingen te maken, over kleine dingen. Ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen. Eigenlijk altijd rekening houden met hem. En ja ook goed praten voor van alles.
Het heeft mij wel geholpen om hier een bericht te schrijven. Ik denk nu meer na, en herinner me best wel misselijke dingen. Wat me aan de ene kant verdrietig maken, en aan de andere kant krijg ik een afkeer van hem. Nu hé.....straks mis ik hem natuurlijk weer.
Maar ik zie nu hoe hij is, dat hij misbruik van mij heeft gemaakt. Ik schrok toen ik het las. Maar ja het is wel zo.
Ik heb altijd gezegd, als je mij bedriegt ben ik weg. Toen ik hem ermee confronteerde zei die, ow ja zo had ik het niet begrepen.
Ik ben nu de goede weg ingeslagen,
Gesprekken met iemand persoonlijk, therapie ofzo lukt me nu nog niet. Ik ga al huilen als ik erover nadenk, en ik denk ook schaamte.
Eerst eens kijken hoe ver ik in mijn eentje kom. Ik ben sterker dan ik zelf weet!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
