Relaties
alle pijlers
Partner kijkt naar camgirls
maandag 7 mei 2007 om 19:58
Mijn man kijkt regelmatig naar camgirls zonder dat ik dat "zogenaamd" weet. Overigens niet betaald want dan moet je apart en betalen. Ik heb het ontdekt in de map geschiedenis waar ik toevallig iets zocht. Eigenlijk ben ik hier wel van geschrokken omdat ik dacht dat wij zo'n open eerlijke relatie hebben ook wat sex betreft. Wij kijken regelmatig samen naar sex op internet en vinden dat ook opwindend. Ik heb hem hier niet meer geconfronteerd omdat ik niet weet wat ik ermee aan moet. Wel probeerde ik hem uit zijn tent te lokken door heel onschuldig te zoeken (waar hij bij was) naar webcammeisjes. Toen zei hij tegen me dat je overal voor moet betalen dus dat het geen zin heeft daar op door te zoeken. Ik had gehoopt dat hij me met zijn "favoriete" website wel zou laten zien maar NOT dus. Hij kijkt alleen als ik weg ben of 's morgensvroeg voordat hij naar zijn werk gaat. Ik vind het jammer dat hij dit stiekem doet en voel me toch geschaad in het vertrouwen.
Wat zouden jullie doen in mijn situatie en hoe denken jullie hier over?
Wat zouden jullie doen in mijn situatie en hoe denken jullie hier over?
maandag 21 mei 2007 om 18:35
hoi karin372 en ander vrouwen. Is dit een trend van dit moment of zo. Ben zelf namelijk een week weg en kom terug ontdek ik ook in de pc allerlei sites van pornoachtige strekking. ik heb ze zelf niet bekeken, Heb mijn man hiernaar gevraag waarom hij dit heeft zitten doen terwijl ik weg was. Hij zegt uit verveling. Zelf ben ik best wel modern maar toch wel geshokt hierdoor. Omdat ik er zelf niet bij ben .weet ik veel wat hij heeft ziiten kijken en doen. Toen ik hem er naar gevraagd heb. Zij hij dat hij dit nog niet erder had gedaan. Maar hij weet wel verrekte goed wat hij moet intypen. Ook al is zijn nederlands niet zo best. Normaal kan ik best van onze sex genieten. maar nu hou ik hem aan het lijntje en zeg dat hij maar achter zijn pc moet gaan zitten kijken. O ja hiojn zegt ook dat het hem niet opwindt die sites ja ja waarom bekijkt hij ze dan. Ik ben op zoek naar jullie advies. Ik heb zin in zoete wraak. Is dit echt een problerem voor onze relatie ik voel me namelijk wel belazerd. Graag jullie verhaal. Misschien moet maar fotos van grote lullen naar zijn emial sturen. Hij is zelf namelijk ook niet zo groot geschapen.
maandag 21 mei 2007 om 21:09
Ik zit zelf midden in dit probleem. Maar ik wil wel eerlijk tegen je zijn. Ik denk dat je juist door jou reactie stiekem gedrag opwekt. En waarom: je reageert met "zoete wraak" terwijl hij niet eens echt wat fout heeft gedaan. Jij was er niet, hij verveelde zich. Daar zou ik totaal geen problemen mee hebben. Hij liegt er niet over, wist zijn pc niet. En hij heeft uit verveling gekeken. Hij zegt dat het hem niet opwindt, ja ok, dat zou ik ook niet helemaal geloven, maar dat komt waarschijnlijk door jouw reactie. Of wellicht uit schaamte. Maar om hier nou op te reageren met zoete wraak, vind ik wel erg ver gezocht. Zorg juist dat je je relatie openhoudt op dit gebied, zodat stiekem niet nodig is.
dinsdag 22 mei 2007 om 14:03
En ja.... ook ik.....
Vorige week kom ik er bij toeval achter dat mijn man een geheim hotmailadres heeft. Vlak erna komt hij thuis en ik heb hem (wetende dat dit natuurlijk niet klopte) gedwongen het te openen wat hij dan ook 'braaf' deed, ontkennen had immers geen zin meer.
In zijn mail kwam ik allerlei inschrijvingen tegen met profielen op allerlei sex-sites en mails van dames waarmee hij blijkbaar regelmatig op MSN zit als ik weg ben.Ik ben me kapot geschrokken. Ook ik dacht dat we wat sex/porno betreft een heel open relatie hadden. Als hij behoefte aan sex heeft probeer ik die in te vullen of geef hem alle ruimte om zichzelf te helpen met behulp van een pornofilm. Dat vind ik niet erg, ik doe het ook niet speciaal voor hem maar ik weet dat behoeftes kunnen verschillen en vind dat je daar gewoon open in moet zijn.
En nee.... volgens mij komt hij echt niets tekort op sexueel gebied.
Ik was woest, juist omdat hij niet alleen maar plaatjes of filmpjes kijkt maar ècht contact met andere vrouwen heeft, al is het dan niet lijfelijk.
Via al zijn inlogcodes uit de mails ben ik de sites langs gegaan en heb dan ook aardig wat van die berichtjes kunnen lezen. Ook kwam ik er aan de hand van data en tijden achter dat hij dit nota bene op zijn werk doet (en maar tegen mij zeggen dat hij het zo druk heeft!).
Mijn eerste reactie was dat ik er klaar mee was, dat als hij wat anders zocht hij dan maar de vrijheid moet krijgen om dat te gaan zoeken. We hebben echter ook twee kleine kinderen en voor zover ik weet hebben wij een fantastisch huwelijk. Buiten onze kinderen om is er zó veel tussen ons, dat geef je niet zo maar op.
Ik was/ben doodsbang dat op een dag uit komt dat hij wel een sexdate met een ander heeft gehad want dan is bij mij de kous af, over en sluiten. Uit alles wat ik tot nu toe heb gelezen blijkt dat het eigenlijk vooral gaat om de verhalen, om het horen van sex-ervaringen van een ander, het zoeken van een stukje uitdaging. Op zich kan ik daar goed mee leven maar hij had het gewoon niet stiekem moeten doen!
Nu we een week verder zijn hebben we er veel over gepraat en weten we dat we helemaal niet zonder elkaar willen/kunnen. Ik heb hem ook duidelijk verteld dat het afgelopen moet zijn en dat als hij de behoefte voelt om dit weer te doen dat ik dan wil dat hij het tegen mij zegt. Misschien kunnen we er dan een expirimentje van ons samen van maken want op zich schrikt het me helemaal niet af.
Weet je wat het bizarre is. Hij vertelde dat het schuldgevoel dat hij naderhand had, veel zwaarder woog als alle opwinding die hij hierdoor kreeg en ik geloof hem daarin ook wel. Gelukkig hebben we een heel goede en lieve vriend met een 'open mind' die ik in vertrouwen heb genomen en die met ons beiden en ieder afzonderlijk heeft gepraat, als een soort van scheidsrechter. Dat heeft mij heel veel goed gedaan omdat hij als een onafhankelijk persoon tussen ons in stond, mee voelend met beide partijen en juist door zijn rust voor beide kanten een klein beetje duidelijkheid heeft kunnen verschaffen.
Uiteraard ben ik bang dat mijn man het weer zal doen maar ik kan hem, zeker op zijn werk, niet controleren. Toen ik mijn man vertelde dat hij hiermee dus wel 'even' zijn baan op het spel zette schrok hij zich kapot, hij had hier niet eens over nagedacht en denkt er nu over om eventuele problemen voor te zijn en open kaart te spelen.
Mijn man erkent dat hij een probleem heeft en wil dit ook aanpakken. Het 'bijzondere' aan de situatie is dat aan de hand van de data van de berichtjes ik een beetje beter begreep dat hij dit deed. Op en rond die data hebben wij door o.a. ziekte/operaties van mijn kant enorm moeilijke tijden gehad, zelfs zo erg dat we niet wisten of ik hier nu nog wel zou zitten.
Dit doen was voor hem een vlucht uit de werkelijkheid, een vlucht van zijn emoties en eigenlijk waren onze vriend en ik degenen die daar achter kwamen.
Samen hebben we besloten hier professionele hulp voor in te gaan schakelen omdat we beiden weten dat een volgende keer een eind van ons huwelijk zal betekenen. Op het moment is de computer zodanig beveiligd dat hij niet meer kan internetten, om mij even de rust te geven één en ander op een rijtje te zetten zonder dat ik het gevoel krijg elke toetsaanaslag die hij doet te controleren.
Ik denk dat we nog een hele lange weg te gaan hebben samen maar nu ik een klein beetje inzicht krijg in het hoe en waarom, in het feit dat er met mìj niets mis is maar met hem, heb ik er wel vertrouwen in.
Het blijft een moeilijk verhaal maar ik denk dat ik wel kan vergeven, vergeten is een ander verhaal maar ik wil geen relatie vol wantrouwen en geheimen.
Vorige week kom ik er bij toeval achter dat mijn man een geheim hotmailadres heeft. Vlak erna komt hij thuis en ik heb hem (wetende dat dit natuurlijk niet klopte) gedwongen het te openen wat hij dan ook 'braaf' deed, ontkennen had immers geen zin meer.
In zijn mail kwam ik allerlei inschrijvingen tegen met profielen op allerlei sex-sites en mails van dames waarmee hij blijkbaar regelmatig op MSN zit als ik weg ben.Ik ben me kapot geschrokken. Ook ik dacht dat we wat sex/porno betreft een heel open relatie hadden. Als hij behoefte aan sex heeft probeer ik die in te vullen of geef hem alle ruimte om zichzelf te helpen met behulp van een pornofilm. Dat vind ik niet erg, ik doe het ook niet speciaal voor hem maar ik weet dat behoeftes kunnen verschillen en vind dat je daar gewoon open in moet zijn.
En nee.... volgens mij komt hij echt niets tekort op sexueel gebied.
Ik was woest, juist omdat hij niet alleen maar plaatjes of filmpjes kijkt maar ècht contact met andere vrouwen heeft, al is het dan niet lijfelijk.
Via al zijn inlogcodes uit de mails ben ik de sites langs gegaan en heb dan ook aardig wat van die berichtjes kunnen lezen. Ook kwam ik er aan de hand van data en tijden achter dat hij dit nota bene op zijn werk doet (en maar tegen mij zeggen dat hij het zo druk heeft!).
Mijn eerste reactie was dat ik er klaar mee was, dat als hij wat anders zocht hij dan maar de vrijheid moet krijgen om dat te gaan zoeken. We hebben echter ook twee kleine kinderen en voor zover ik weet hebben wij een fantastisch huwelijk. Buiten onze kinderen om is er zó veel tussen ons, dat geef je niet zo maar op.
Ik was/ben doodsbang dat op een dag uit komt dat hij wel een sexdate met een ander heeft gehad want dan is bij mij de kous af, over en sluiten. Uit alles wat ik tot nu toe heb gelezen blijkt dat het eigenlijk vooral gaat om de verhalen, om het horen van sex-ervaringen van een ander, het zoeken van een stukje uitdaging. Op zich kan ik daar goed mee leven maar hij had het gewoon niet stiekem moeten doen!
Nu we een week verder zijn hebben we er veel over gepraat en weten we dat we helemaal niet zonder elkaar willen/kunnen. Ik heb hem ook duidelijk verteld dat het afgelopen moet zijn en dat als hij de behoefte voelt om dit weer te doen dat ik dan wil dat hij het tegen mij zegt. Misschien kunnen we er dan een expirimentje van ons samen van maken want op zich schrikt het me helemaal niet af.
Weet je wat het bizarre is. Hij vertelde dat het schuldgevoel dat hij naderhand had, veel zwaarder woog als alle opwinding die hij hierdoor kreeg en ik geloof hem daarin ook wel. Gelukkig hebben we een heel goede en lieve vriend met een 'open mind' die ik in vertrouwen heb genomen en die met ons beiden en ieder afzonderlijk heeft gepraat, als een soort van scheidsrechter. Dat heeft mij heel veel goed gedaan omdat hij als een onafhankelijk persoon tussen ons in stond, mee voelend met beide partijen en juist door zijn rust voor beide kanten een klein beetje duidelijkheid heeft kunnen verschaffen.
Uiteraard ben ik bang dat mijn man het weer zal doen maar ik kan hem, zeker op zijn werk, niet controleren. Toen ik mijn man vertelde dat hij hiermee dus wel 'even' zijn baan op het spel zette schrok hij zich kapot, hij had hier niet eens over nagedacht en denkt er nu over om eventuele problemen voor te zijn en open kaart te spelen.
Mijn man erkent dat hij een probleem heeft en wil dit ook aanpakken. Het 'bijzondere' aan de situatie is dat aan de hand van de data van de berichtjes ik een beetje beter begreep dat hij dit deed. Op en rond die data hebben wij door o.a. ziekte/operaties van mijn kant enorm moeilijke tijden gehad, zelfs zo erg dat we niet wisten of ik hier nu nog wel zou zitten.
Dit doen was voor hem een vlucht uit de werkelijkheid, een vlucht van zijn emoties en eigenlijk waren onze vriend en ik degenen die daar achter kwamen.
Samen hebben we besloten hier professionele hulp voor in te gaan schakelen omdat we beiden weten dat een volgende keer een eind van ons huwelijk zal betekenen. Op het moment is de computer zodanig beveiligd dat hij niet meer kan internetten, om mij even de rust te geven één en ander op een rijtje te zetten zonder dat ik het gevoel krijg elke toetsaanaslag die hij doet te controleren.
Ik denk dat we nog een hele lange weg te gaan hebben samen maar nu ik een klein beetje inzicht krijg in het hoe en waarom, in het feit dat er met mìj niets mis is maar met hem, heb ik er wel vertrouwen in.
Het blijft een moeilijk verhaal maar ik denk dat ik wel kan vergeven, vergeten is een ander verhaal maar ik wil geen relatie vol wantrouwen en geheimen.
dinsdag 22 mei 2007 om 21:16
Hoi Vivare,
Ik schrok toen ik jouw verhaal las. Wat enorm vervelend voor je zeg. Ik wens je dan ook erg veel sterkte met dit proces waar jullie doorheen moeten. Het is wel goed dat je man inziet dat hij een probleem heeft. Dat doet de mijne absoluut niet. Ook praten is erg goed, dat schort er bij ons ook regelmatig aan....
Maar jouw situatie is wel een graadje erger dan de mijne. En ook al is het te verklaren, het blijft natuurlijk enorm pijn doen.
Heel erg veel sterkte en succes en laat weten hoe het met je gaat
Liefs Sweety
Ik schrok toen ik jouw verhaal las. Wat enorm vervelend voor je zeg. Ik wens je dan ook erg veel sterkte met dit proces waar jullie doorheen moeten. Het is wel goed dat je man inziet dat hij een probleem heeft. Dat doet de mijne absoluut niet. Ook praten is erg goed, dat schort er bij ons ook regelmatig aan....
Maar jouw situatie is wel een graadje erger dan de mijne. En ook al is het te verklaren, het blijft natuurlijk enorm pijn doen.
Heel erg veel sterkte en succes en laat weten hoe het met je gaat
Liefs Sweety
