Relaties
alle pijlers
Puber en partner
maandag 1 juli 2024 om 20:48
Mijn lieve autistische (ASS) zoon van 17 vind mijn vriend 'echt heel aardig' maar van hem 'hoeft het allemaal niet zo'. In zijn beeld is wat minder vaak vriend over de vloer toch ook prima. En dat kan, ik heb geen partner nodig voor iets, behalve dat ik van hem houd en hem graag regelmatig zie. Ook in het weekend en ook snachts
Even wat achtergrond:
zoon is 17 en doet het goed op school (speciaal onderwijs) en wordt sociaal steeds een beetje sterker. Zit aardig goed in zijn vel ook.
Mijn relatie met vriend is nu ruim 2,5 jaar. Na ruim een jaar is hij voorgesteld aan zoon als vriend (hij kende hem toen al wel een paar maanden als 'gewone vriend') en pakweg een half jaar later is hij voor het eerst een nachtje blijven slapen. Dat is ondertussen opgebouwd naar blijven van vrijdag tot zondag en dan vaak 3 weekenden per maand. 1 weekend hebben we voor zoon en mij samen.
Vriend is super lief maar net als zoon een introvert wat maakt dat de heren niet heel makkelijk diep bonden. Gesprekken zijn vaak vrij kort. Iets wat iedereen trouwens met zoon heeft (behalve als je pokemon of anime fan bent want daar kan zoon uren met je over praten
).
Ik merk dat het voor zoon teveel is, 3 weekenden per maand met een extra persoon in huis. Maar, tegelijkertijd wil ik vriend juist liever veel meer zien, we dromen ook over samenwonen. Zoon is ook bijna volwassen.
Wanneer ga je als ouder wel je stempel zetten? Hoe pak je ruimte en wanneer? Ik ben ontzettend benieuwd hoe anderen hiermee omgaan. Ik zal toch niet de enige zijn in deze situatie?
Vriend is trouwens een schat, vind zoon een (wat ingewikkelde) fijne kerel, hij is geduldig en klaagt nooit, maakt ook geen aanstalten, ook hij wil het liefste vaker samen zijn.
Overigens: belang kind gaat voor en ga het voorlopig terugschroeven naar om en om, die knoop heb ik al doorgehakt.
Ik hoor graag ervaringsverhalen, hoe gaan anderen hiermee om? Tips?
Alvast bedankt!
Even wat achtergrond:
zoon is 17 en doet het goed op school (speciaal onderwijs) en wordt sociaal steeds een beetje sterker. Zit aardig goed in zijn vel ook.
Mijn relatie met vriend is nu ruim 2,5 jaar. Na ruim een jaar is hij voorgesteld aan zoon als vriend (hij kende hem toen al wel een paar maanden als 'gewone vriend') en pakweg een half jaar later is hij voor het eerst een nachtje blijven slapen. Dat is ondertussen opgebouwd naar blijven van vrijdag tot zondag en dan vaak 3 weekenden per maand. 1 weekend hebben we voor zoon en mij samen.
Vriend is super lief maar net als zoon een introvert wat maakt dat de heren niet heel makkelijk diep bonden. Gesprekken zijn vaak vrij kort. Iets wat iedereen trouwens met zoon heeft (behalve als je pokemon of anime fan bent want daar kan zoon uren met je over praten
). Ik merk dat het voor zoon teveel is, 3 weekenden per maand met een extra persoon in huis. Maar, tegelijkertijd wil ik vriend juist liever veel meer zien, we dromen ook over samenwonen. Zoon is ook bijna volwassen.
Wanneer ga je als ouder wel je stempel zetten? Hoe pak je ruimte en wanneer? Ik ben ontzettend benieuwd hoe anderen hiermee omgaan. Ik zal toch niet de enige zijn in deze situatie?
Vriend is trouwens een schat, vind zoon een (wat ingewikkelde) fijne kerel, hij is geduldig en klaagt nooit, maakt ook geen aanstalten, ook hij wil het liefste vaker samen zijn.
Overigens: belang kind gaat voor en ga het voorlopig terugschroeven naar om en om, die knoop heb ik al doorgehakt.
Ik hoor graag ervaringsverhalen, hoe gaan anderen hiermee om? Tips?
Alvast bedankt!
gonniegijsje wijzigde dit bericht op 01-07-2024 21:10
6.06% gewijzigd
maandag 1 juli 2024 om 22:34
‘Zoon is bijna volwassen’. Voor de wet in jaren wel ja. Maar als mens nog lang niet. Besef dat de relatie met je vriend, hoe leuk die nu ook is of lijkt, morgen voorbij kan zijn. Je zoon is je kind, zijn vader is er al niet meer, jij bent zijn anker. Maar je wil jezelf op 1 zetten. Momenteel is het welzijn van je kind belangrijker. Hij leeft al 3 van de 4 weekenden verplicht met een ander in huis. Met een moeder die dan haar aandacht al dan niet verdeeld. Je kind heeft daarnaast een beperking; wees realistisch en wees eerlijk naar je kind toe, hij heeft je nu in zijn weg naar volwassenheid nodig. Je kunt deze periode niet over doen. Zet je eigen wensen even opzij, zo te horen is hij nog lang niet zelfredzaam. Je schroeft niet voor niets de weekenden terug.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
maandag 1 juli 2024 om 22:39
Nee hoor, lang niet altijd.Lila-Linda schreef: ↑01-07-2024 22:17En het is echt anders als je vader en moeder samen weggaan, dan als moeder met nieuwe verkering weggaat
Nieuwe verkering heeft voor de zoon een totaal andere rol/status dan echte ouder
Doe niet net of het niet zo is, dat is rot voor de kinderen, zelfs voor niet-assers
Goed om rekening mee te houden dat het rot kán zijn, maar geen enkele reden om dat als algemene waarheid te presenteren.
@TO: praat met je kind. Laat hem weten dat hij eerste prioriteit heeft en vraag hem wat hij graag wil (of juist niet wil). Tenminste, als je denkt dat hij eerlijk antwoord zal geven.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 2 juli 2024 om 07:29
als je iemand vraagt naar zijn mening en wat hij wil/niet-wil, moet je ook rekening houden met het antwoord.
Wat doet TO, als kind aangeeft: we zien Harry nu echt veel te vaak.
Als kind terug wil naar max 1 of 2 weekenden per maand Harry over de vloer??
dinsdag 2 juli 2024 om 07:41
Deze stelligheid kan ik niet helemaal plaatsen. Er zullen heus kinderen zijn die dat niet leuk vinden, maar ook genoeg die het geen punt vinden of er niks van vinden. Of die het niet anders vinden dan als ze met een gewone vriendin op pad zou gaan. TO heeft te maken met een ouder kind, dat haar vriend al anderhalf jaar kent. Dan is het alweer anders dan een kind van 7 waarbij mama met een onbekende op date is. TO kent haar zoon het best, ze zal heus wel weten hoe hij er in staat en het er met hem over kunnen hebben. Maar dat het per definitie rot is voor een kind, dat is nergens op gebaseerd.Lila-Linda schreef: ↑01-07-2024 22:17En het is echt anders als je vader en moeder samen weggaan, dan als moeder met nieuwe verkering weggaat
Nieuwe verkering heeft voor de zoon een totaal andere rol/status dan echte ouder
Doe niet net of het niet zo is, dat is rot voor de kinderen, zelfs voor niet-assers
dinsdag 2 juli 2024 om 07:44
Waarom moet het kind dan toewerken naar een door haar gewenste situatie? Misschien moet zij wel "in andere stapjes" toewerken naar zijn gewenste situatie.redhead70 schreef: ↑01-07-2024 22:02Ook met kinderen met een beperking zoals ze dat tegenwoordig noemen kun je toewerken naar een voor jou gewenste situatie. De stapjes zijn misschien anders. Maar ook aan een kind met beperking kun je grenzen stellen. Jij bepaalt binnen respectabele grenzen voor je kind als wel jezelf.
TO woont al samen met een bijna volwassen man, die niet zo veel zin heeft in een kerel erbij in huis.
Dat mag ze best een beetje serieus nemen. Hij heeft autisme, het is geen kleuter.
dinsdag 2 juli 2024 om 07:45
Maar dat de situatie niet hetzelfde is als in een "gewoon gezin", zoals je eerder zei, is toch zeker waar.meisje85 schreef: ↑02-07-2024 07:41Deze stelligheid kan ik niet helemaal plaatsen. Er zullen heus kinderen zijn die dat niet leuk vinden, maar ook genoeg die het geen punt vinden of er niks van vinden. Of die het niet anders vinden dan als ze met een gewone vriendin op pad zou gaan. TO heeft te maken met een ouder kind, dat haar vriend al anderhalf jaar kent. Dan is het alweer anders dan een kind van 7 waarbij mama met een onbekende op date is. TO kent haar zoon het best, ze zal heus wel weten hoe hij er in staat en het er met hem over kunnen hebben. Maar dat het per definitie rot is voor een kind, dat is nergens op gebaseerd.
dinsdag 2 juli 2024 om 07:53
Ik moest dus aan hetzelfde denken. Ik zou er ook niet aan moeten denken ineens een onbekende elk weekend in mijn huis die het zich eigen maakt. Mijn thuis is dan niet meer mijn thuis.yoshe schreef: ↑01-07-2024 22:04Introverte mensen zijn enórm op hun privacy gesteld. Ik zou het ook verschrikkelijk vinden om opeens een onbekende in mn huis te hebben. Ook al vind je iemand aardig, gewoon 2 dagen en nachten iemand in jouw veilige omgeving voelt enorm belastend. Je bent er continue van bewust dat er nog iemand in huis is. Daarom ga ik ook altijd liever op visite dan dat visite hier komt. Je wilt zelf bepalen wanneer het genoeg is en weg kunnen gaan. Zelfs met mn allerbeste vrienden vind ik visite verschrikkelijk, want wanneer komt het moment dat ze weer weg gaan?
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
dinsdag 2 juli 2024 om 11:00
Wederom dank!
Zoals gezegd al in de OP, belang van kind weegt zwaar. Ik ben niet op zoek naar manipulatie technieken om hem zover te krijgen dat hij doet wat ik wil
En als hij de weekenden wil terugschroeven dan doen we dat (zie ook OP) als hij partner nooit meer over de vloer wil dan hebben we wel een probleem (want mams mag ook wat..) maar gelukkig speelt dat niet.
Mijn doel is leren van hoe anderen dit ervaren hebben/aanpakken. Daarom ook zinvol dat een paar vertellen vanuit hun kindertijd in dergelijke omstandigheden.
Zoals gezegd al in de OP, belang van kind weegt zwaar. Ik ben niet op zoek naar manipulatie technieken om hem zover te krijgen dat hij doet wat ik wil
En als hij de weekenden wil terugschroeven dan doen we dat (zie ook OP) als hij partner nooit meer over de vloer wil dan hebben we wel een probleem (want mams mag ook wat..) maar gelukkig speelt dat niet.
Mijn doel is leren van hoe anderen dit ervaren hebben/aanpakken. Daarom ook zinvol dat een paar vertellen vanuit hun kindertijd in dergelijke omstandigheden.
dinsdag 2 juli 2024 om 11:08
Ook met iemand met ASS kun je afspraken maken en gulden middenwegen zoeken. Mijn kinderen zijn echt niet zo star en eigenlijk altijd voor rede vatbaar.Lila-Linda schreef: ↑02-07-2024 07:29als je iemand vraagt naar zijn mening en wat hij wil/niet-wil, moet je ook rekening houden met het antwoord.
Wat doet TO, als kind aangeeft: we zien Harry nu echt veel te vaak.
Als kind terug wil naar max 1 of 2 weekenden per maand Harry over de vloer??
.
dinsdag 2 juli 2024 om 11:12
Niet ieder kind met autisme is hetzelfde natuurlijk, het kan toch prima zo zijn dat de zoon van TO snel overprikkeld is maar wél zelfstandig en graag een nachtje alleen thuis is?
Hoe denk jij daar zelf over TO, kan en wil hij bijvoorbeeld één nachtje of weekend per maand alleen thuis zijn? Dan zou dat toch een mooie oplossing zijn.
Vergeet niet dat hele volksstammen, inclusief ikzelf, met 17 al uit huis zijn. Dan is een nachtje alleen thuis ook al heeft iemand autisme nou ook weer niet zo ondenkbaar. Het maakt je in ieder geval zeker geen slechte of egoïstische moeder, vind ik.
Hoe denk jij daar zelf over TO, kan en wil hij bijvoorbeeld één nachtje of weekend per maand alleen thuis zijn? Dan zou dat toch een mooie oplossing zijn.
Vergeet niet dat hele volksstammen, inclusief ikzelf, met 17 al uit huis zijn. Dan is een nachtje alleen thuis ook al heeft iemand autisme nou ook weer niet zo ondenkbaar. Het maakt je in ieder geval zeker geen slechte of egoïstische moeder, vind ik.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
dinsdag 2 juli 2024 om 13:56
Ik heb een lat-relatie, mijn vriend heeft kinderen. We zijn de helft van het weekend bij elkaar. Praktisch, zodat we ook wat in ons eigen huis kunnen doen, maar ik wil daar ook niet het hele weekend over de vloer zijn als de kinderen er zijn. Ik vind het belangrijk dat ze in dat weekend ook wat tijd met hun vader hebben zonder dat ik erbij ben.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 2 juli 2024 om 15:03
Alleen zijn dat geen volksstammen van kinderen van 17 met autisme.LaFolie schreef: ↑02-07-2024 11:12Niet ieder kind met autisme is hetzelfde natuurlijk, het kan toch prima zo zijn dat de zoon van TO snel overprikkeld is maar wél zelfstandig en graag een nachtje alleen thuis is?
Hoe denk jij daar zelf over TO, kan en wil hij bijvoorbeeld één nachtje of weekend per maand alleen thuis zijn? Dan zou dat toch een mooie oplossing zijn.
Vergeet niet dat hele volksstammen, inclusief ikzelf, met 17 al uit huis zijn. Dan is een nachtje alleen thuis ook al heeft iemand autisme nou ook weer niet zo ondenkbaar. Het maakt je in ieder geval zeker geen slechte of egoïstische moeder, vind ik.
dinsdag 2 juli 2024 om 16:15
De ene autist is de andere natuurlijk niet! Sommigen hebben continu aansturing en toezicht nodig anderen gaan zijn juist heel zelfstandig of kunnen vaardigheden aanleren.
Ik denk dat het goed is om te kijken of zoon ook alleen kan zijn. Voor een dag, nacht of wellicht langer. Dat zal hij in de toekomst ook moeten leren dus nu kan je daar op zijn niveau en tempo mee kunnen oefenen. Langzaam opbouwen en dus vaker naar vriend.
Wat heeft hij verder qua daginvulling? Kan hij zelfstandig van en naar sport, vrienden, klasgenoten of een bijbaan? En hoe zelfredzaam is hij in huis.
Voor de toekomst is ambulante begeleiding of een trainingshuis voor dit soort jongeren wellicht optie. Niet zodat jij kunt samenwonen maar om hem te helpen met zelfstandigheid.
Ik denk dat het goed is om te kijken of zoon ook alleen kan zijn. Voor een dag, nacht of wellicht langer. Dat zal hij in de toekomst ook moeten leren dus nu kan je daar op zijn niveau en tempo mee kunnen oefenen. Langzaam opbouwen en dus vaker naar vriend.
Wat heeft hij verder qua daginvulling? Kan hij zelfstandig van en naar sport, vrienden, klasgenoten of een bijbaan? En hoe zelfredzaam is hij in huis.
Voor de toekomst is ambulante begeleiding of een trainingshuis voor dit soort jongeren wellicht optie. Niet zodat jij kunt samenwonen maar om hem te helpen met zelfstandigheid.
woensdag 3 juli 2024 om 13:43
woensdag 3 juli 2024 om 14:01
Lucifee2024 schreef: ↑02-07-2024 15:03Alleen zijn dat geen volksstammen van kinderen van 17 met autisme.
Dat staat er dan ook niet, als je even een zin verder leest i.p.v. meteen aanslaat.
Fijn dat jullie een oplossing hebben kunnen vinden, TO!
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
woensdag 3 juli 2024 om 15:32
TO schrijft dat zoon partner best heel aardig vindt.Sjaantje37 schreef: ↑03-07-2024 14:22Volgens mij is het probleem hier ook dat het niet klikt tussen TO haar partner en zoon.
Zullen we topicopeners gewoon op hun woord geloven? Dat is wel zo aardig.
Fijn dat zoon oké is met een nachtje alleen, TO, volgens mij is het voor nu prima opgelost!
.
woensdag 3 juli 2024 om 22:36
Klinkt goed!gonniegijsje schreef: ↑03-07-2024 13:43Ondertussen overleg gehad met zon en hij vind de oplossing dat ik 1x per maand een nacht in het weekend bij partner slaap heel prima.
Wordt dan 2x per maand partner bij mij, 1x weekend zonder partner en 1x ik bij partner.
Dit voorlopig maar even uitproberen!
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
