Relaties
alle pijlers
Relatie in een rotsituatie!!
zondag 24 juni 2007 om 12:53
Hai,
Ik wil even mijn ei kwijt over mijn relatie. Ik heb mijn vriend leren kennen in een projectgroep, we organiseren met 6 mensen een groot project in augustus en werken dus zo'n 40 uur per week samen. We werden verliefd op elkaar en wisten niet wat we ermee aan moesten. en de verliefdheid was zo hevig dat we het eigenlijk niet tegen konden houden.
Inmiddels hebben we 4 maanden een relatie en ik kan eigenlijk niet zeggen dat ik ooit helemaal zorgeloos ben geweest. Ik heb me altijd druk gemaakt om de gevolgen op langer termijn maar afgezien daarvan heb ik wel heel erg van de afgelopen 4 maanden genoten. Echter, nu begin ik steeds meer te twijfelen of hij het wel voor mij is.
Ik kan heel goed met hem praten en enorm met hem lachen en het contact verloopt allemaal heel soepel. Wat ik voor mijn gevoel een beetje mis, is het gevoel van: ja! dit maakt hem uniek en hier wil ik verder mee. Het gaat allemaal maar een beetje door en er is ook niet zo heel veel spanning. En als hij er niet is, heb ik niet echt het gevoel dat ik hem mis.
Ik zie hem 40 uur per week met dat project en daarnaast ook nog daarnaast dus dat er niet zoveel spanning is, is misschien ook niet zo vreemd. Het is van de ene op de andere dag heel hard van stapel gegaan en nu merk ik dat.
Ik heb hier met mijn vriend over gepraat en hem ook verteld dat ik erg twijfel en het misschien wel uit wil maken. Hij vindt dit natuurlijk heel erg en voelt voor mij wel genoeg en heeft veel minder last van het feit dat we elkaar 'teveel' zien. Het alternatief als ik het uit maak, is dat ik nog 7 weken met hem dat project moet organiseren en we dan als vreemden voor elkaar totaal niet weten hoe we tegen elkaar moeten doen!
Nu weet ik niet wat ik moet doen: ik kan niet echt dingen aan hem noemen waar ik absoluut niet mee kan leven, maar toch voelt het niet echt goed. Ik voel me nog wel lichamelijk tot hem aangetrokken en vind het op zich wel leuk om dingen met hem te doen.
Ik heb nu het gevoel alsof er enorme druk op me staat en dat ik nu meteen een keuze moet maken! Ook wil ik hem absoluut niet aan het lijntje houden want hij is mij daar veel te dierbaar voor. Hij is een schat die het allerbeste verdient!!
Wat moet ik hiermee??
Ik wil even mijn ei kwijt over mijn relatie. Ik heb mijn vriend leren kennen in een projectgroep, we organiseren met 6 mensen een groot project in augustus en werken dus zo'n 40 uur per week samen. We werden verliefd op elkaar en wisten niet wat we ermee aan moesten. en de verliefdheid was zo hevig dat we het eigenlijk niet tegen konden houden.
Inmiddels hebben we 4 maanden een relatie en ik kan eigenlijk niet zeggen dat ik ooit helemaal zorgeloos ben geweest. Ik heb me altijd druk gemaakt om de gevolgen op langer termijn maar afgezien daarvan heb ik wel heel erg van de afgelopen 4 maanden genoten. Echter, nu begin ik steeds meer te twijfelen of hij het wel voor mij is.
Ik kan heel goed met hem praten en enorm met hem lachen en het contact verloopt allemaal heel soepel. Wat ik voor mijn gevoel een beetje mis, is het gevoel van: ja! dit maakt hem uniek en hier wil ik verder mee. Het gaat allemaal maar een beetje door en er is ook niet zo heel veel spanning. En als hij er niet is, heb ik niet echt het gevoel dat ik hem mis.
Ik zie hem 40 uur per week met dat project en daarnaast ook nog daarnaast dus dat er niet zoveel spanning is, is misschien ook niet zo vreemd. Het is van de ene op de andere dag heel hard van stapel gegaan en nu merk ik dat.
Ik heb hier met mijn vriend over gepraat en hem ook verteld dat ik erg twijfel en het misschien wel uit wil maken. Hij vindt dit natuurlijk heel erg en voelt voor mij wel genoeg en heeft veel minder last van het feit dat we elkaar 'teveel' zien. Het alternatief als ik het uit maak, is dat ik nog 7 weken met hem dat project moet organiseren en we dan als vreemden voor elkaar totaal niet weten hoe we tegen elkaar moeten doen!
Nu weet ik niet wat ik moet doen: ik kan niet echt dingen aan hem noemen waar ik absoluut niet mee kan leven, maar toch voelt het niet echt goed. Ik voel me nog wel lichamelijk tot hem aangetrokken en vind het op zich wel leuk om dingen met hem te doen.
Ik heb nu het gevoel alsof er enorme druk op me staat en dat ik nu meteen een keuze moet maken! Ook wil ik hem absoluut niet aan het lijntje houden want hij is mij daar veel te dierbaar voor. Hij is een schat die het allerbeste verdient!!
Wat moet ik hiermee??
zondag 24 juni 2007 om 18:59
Hoi vermeertje,
Ik snap het niet helemaal, je bent verliefd, het is een fantastische vent, maar je bent bang voor de gevolgen op langere temijn. Hoezo dat? Speelt er nog een andere relatie? En waar ben je dan bang voor? Zegt je gevoel dat hij het toch niet is of dat het beter kan? Dan zal de tijd het leren. Probeer erachter te komen wat je twijfel is, of bespreek het met hem. Als je er echt niet uitkomt of blijft twijfelen kun je altijd de relatie nog verbreken, maar ik zou eerst nagaan wat je nou zo dwarszit.
Sterkte in ieder geval!
Ik snap het niet helemaal, je bent verliefd, het is een fantastische vent, maar je bent bang voor de gevolgen op langere temijn. Hoezo dat? Speelt er nog een andere relatie? En waar ben je dan bang voor? Zegt je gevoel dat hij het toch niet is of dat het beter kan? Dan zal de tijd het leren. Probeer erachter te komen wat je twijfel is, of bespreek het met hem. Als je er echt niet uitkomt of blijft twijfelen kun je altijd de relatie nog verbreken, maar ik zou eerst nagaan wat je nou zo dwarszit.
Sterkte in ieder geval!
zondag 24 juni 2007 om 20:34
Bedankt voor je reactie fairy! Het is inderdaad tegenstrijdig. Het is inderdaad dat ik me afvraag of er niet nog een betere man rondloopt? Op bepaald gebied is hij precies wat ik zoek maar er zijn ook wel dingen die ik in hem mis. Hij voldoet niet aan ál mijn verwachtingen. Maar tegelijktertijd besef ik me wel dat een man nooit aan al mijn verwachtingen kan voldoen, een perfect iemand bestaat immers niet. Toch speelt dit wel een rol, want ik stel ook enorm hoge eisen aan mezelf...
En waar ik bang voor ben...tja, ik denk dat ik bang ben voor de verwachtingen die ik schep. Ik ben bang dat hij zich blind staart op mij, dat iedereen ons een fantastisch stel vindt, dat z'n ouders al ongeveer denken dat ik zijn vrouw wordt (even voor de duidelijkheid, ik ben 21!) en dat als ik dan niet meer wil en het uit zou maken, het mij kwalijk genomen wordt en ik de grote droom in duigen laat vallen...tja, dat is waar ik bang voor ben! Ik ben bang voor de niet-vrijblijvendheid, voor het feit dat ik iemand enorm veel verdriet kan doen...
Herkent iemand dit?
En waar ik bang voor ben...tja, ik denk dat ik bang ben voor de verwachtingen die ik schep. Ik ben bang dat hij zich blind staart op mij, dat iedereen ons een fantastisch stel vindt, dat z'n ouders al ongeveer denken dat ik zijn vrouw wordt (even voor de duidelijkheid, ik ben 21!) en dat als ik dan niet meer wil en het uit zou maken, het mij kwalijk genomen wordt en ik de grote droom in duigen laat vallen...tja, dat is waar ik bang voor ben! Ik ben bang voor de niet-vrijblijvendheid, voor het feit dat ik iemand enorm veel verdriet kan doen...
Herkent iemand dit?
