Relaties
alle pijlers
Relatie met zus
dinsdag 24 mei 2022 om 08:01
Ik zoek advies over hoe en of ik iets moet uitpraten met mijn zus of dat ik het moet laten rusten.
De laatste jaren heb ik het gevoel dat alle moeite om elkaar te zien vanuit mij moet komen. Zij is een aantal jaar geleden naar de andere kant van het land verhuisd. Mijn broer en ouders zijn ook ver weg gaan wonen, dus het is voor iedereen nu gedoe om elkaar te zien. Ik ben bij iedereen een paar keer langs geweest en ouders en broer doen dat ook. Altijd een lange reistijd, maar een paar keer per jaar lukt toch wel.
Alleen voor mijn zus komt het nooit uit om onze kant op te komen. Er is steeds een andere reden: kind kan niet zo lang in de auto zitten, dienst geruild dus nu kan ze niet meer, net terug van vakantie dus allemaal erg moe. Als ik dan zeg dat ik het jammer vind zegt ze dat zij dat ook vindt en dat het helaas echt niet gaat. Tegelijkertijd gaan ze wel een paar keer per jaar ver op vakantie en zelfs een keer een week in een vakantiepark in de buurt van waar ik woon, wat ze me pas op de laatste dag vertelde.
Ze zegt wel vaak dat ze het jammer vindt dat ze niet echt familie in de buurt heeft voor haar kind. En ze wil graag dat ik bij haar langs kom en daar wringt het nu. Ik vind het prima om af en toe een dag op en neer te treinen, vooral om mijn neefje te zien, maar omdat zij geen moeite doet gaat dit me ook tegenstaan.
Kan ik dat tegen haar zeggen? En hoe zeg je dat zonder dat iemand zich aangevallen voelt?
Nu ik bovenstaande lees zou ik zelf zeggen: ze heeft geen behoefte aan contact, laat het gaan. Maar omdat het toch mijn zus is en ik een bijzondere band met haar voel wil ik dat misschien toch nog een keer bespreken voordat ik het laat gaan?
De laatste jaren heb ik het gevoel dat alle moeite om elkaar te zien vanuit mij moet komen. Zij is een aantal jaar geleden naar de andere kant van het land verhuisd. Mijn broer en ouders zijn ook ver weg gaan wonen, dus het is voor iedereen nu gedoe om elkaar te zien. Ik ben bij iedereen een paar keer langs geweest en ouders en broer doen dat ook. Altijd een lange reistijd, maar een paar keer per jaar lukt toch wel.
Alleen voor mijn zus komt het nooit uit om onze kant op te komen. Er is steeds een andere reden: kind kan niet zo lang in de auto zitten, dienst geruild dus nu kan ze niet meer, net terug van vakantie dus allemaal erg moe. Als ik dan zeg dat ik het jammer vind zegt ze dat zij dat ook vindt en dat het helaas echt niet gaat. Tegelijkertijd gaan ze wel een paar keer per jaar ver op vakantie en zelfs een keer een week in een vakantiepark in de buurt van waar ik woon, wat ze me pas op de laatste dag vertelde.
Ze zegt wel vaak dat ze het jammer vindt dat ze niet echt familie in de buurt heeft voor haar kind. En ze wil graag dat ik bij haar langs kom en daar wringt het nu. Ik vind het prima om af en toe een dag op en neer te treinen, vooral om mijn neefje te zien, maar omdat zij geen moeite doet gaat dit me ook tegenstaan.
Kan ik dat tegen haar zeggen? En hoe zeg je dat zonder dat iemand zich aangevallen voelt?
Nu ik bovenstaande lees zou ik zelf zeggen: ze heeft geen behoefte aan contact, laat het gaan. Maar omdat het toch mijn zus is en ik een bijzondere band met haar voel wil ik dat misschien toch nog een keer bespreken voordat ik het laat gaan?
dinsdag 24 mei 2022 om 09:57
Jij ziet je familie misschien vaker dan TO en haar zus. Even langs voor een kopje koffie of drankje is toch niet zo’n ramp als je werkelijk nooit in de buurt van je zus komt?
dinsdag 24 mei 2022 om 10:18
Brrrr die neiging om alles maar 'bespreekbaar' te maken.
Hoe doe je dat in godesnaam zonder dat het een verwijt wordt?
Uit je OP haal ik twee dingen:
Je verwijt het haar absoluut wel dat ze elke keer iets anders (moe, kind, dienst) zwaarder laat wegen.
En je verwijt het haar wel degelijk dat ze voor andere reizen (vakantie) wél de inspanning kan vinden.
Je kunt dit niet 'bespreekbaar' maken zonder haar verwijten voor de voeten te gooien.
Ik lees nu dat jij dat contact wilt.
Het beste dat je kunt doen is iets van 'Och de laatste 3x ben ik langsgekomen, volgende keer bij mij? Wanneer het jou uitkomt!' .
Dat laatste is belangrijk, want jij wilt niet haar redenen moeten beoordelen. Haar leven, haar keuzes.
En als je haar inderdaad graag ziet stap je in de trein.
Hoe doe je dat in godesnaam zonder dat het een verwijt wordt?
Uit je OP haal ik twee dingen:
Je verwijt het haar absoluut wel dat ze elke keer iets anders (moe, kind, dienst) zwaarder laat wegen.
En je verwijt het haar wel degelijk dat ze voor andere reizen (vakantie) wél de inspanning kan vinden.
Je kunt dit niet 'bespreekbaar' maken zonder haar verwijten voor de voeten te gooien.
Ik lees nu dat jij dat contact wilt.
Het beste dat je kunt doen is iets van 'Och de laatste 3x ben ik langsgekomen, volgende keer bij mij? Wanneer het jou uitkomt!' .
Dat laatste is belangrijk, want jij wilt niet haar redenen moeten beoordelen. Haar leven, haar keuzes.
En als je haar inderdaad graag ziet stap je in de trein.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
dinsdag 24 mei 2022 om 10:34
Het ligt in mijn karakter om gewoon al het initiatief voor contact bij de ander te laten liggen als het zo’n eenzijdig verhaal is geworden. Na een half jaar nog geen teken van leven dan trek ik mijn conclusies. Zie wel of je een keer nog langs wil komen maar daar steek ik verder geen moeite meer in. Aan dit soort zaken bespreken hecht ik weinig waarde. Iemand neemt de moeite of niet, aan een analyse van hoe en waarom heb ik geen behoefte.
Maar dat ben ik.
Maar dat ben ik.
dinsdag 24 mei 2022 om 10:39
lemoos2 schreef: ↑24-05-2022 10:34Het ligt in mijn karakter om gewoon al het initiatief voor contact bij de ander te laten liggen als het zo’n eenzijdig verhaal is geworden. Na een half jaar nog geen teken van leven dan trek ik mijn conclusies. Zie wel of je een keer nog langs wil komen maar daar steek ik verder geen moeite meer in. Aan dit soort zaken bespreken hecht ik weinig waarde. Iemand neemt de moeite of niet, aan een analyse van hoe en waarom heb ik geen behoefte.
Maar dat ben ik.
Eens.
dinsdag 24 mei 2022 om 11:15
KooktMetKnoflook schreef: ↑24-05-2022 10:18Brrrr die neiging om alles maar 'bespreekbaar' te maken.
Hoe doe je dat in godesnaam zonder dat het een verwijt wordt?
Uit je OP haal ik twee dingen:
Je verwijt het haar absoluut wel dat ze elke keer iets anders (moe, kind, dienst) zwaarder laat wegen.
En je verwijt het haar wel degelijk dat ze voor andere reizen (vakantie) wél de inspanning kan vinden.
Je kunt dit niet 'bespreekbaar' maken zonder haar verwijten voor de voeten te gooien.
Ik lees nu dat jij dat contact wilt.
Het beste dat je kunt doen is iets van 'Och de laatste 3x ben ik langsgekomen, volgende keer bij mij? Wanneer het jou uitkomt!' .
Dat laatste is belangrijk, want jij wilt niet haar redenen moeten beoordelen. Haar leven, haar keuzes.
En als je haar inderdaad graag ziet stap je in de trein.
Door het bij jezelf te houden. Iets bespreekbaar maken is toch niet direct verwijtend? Soms hebben mensen echt niet door wat hun gedrag met een ander doet. En soms is het nodig dat de ander duidelijker is, in wat hij/zij wil of mist.
dinsdag 24 mei 2022 om 11:20
Ik ben misschien niet zo’n goed voorbeeld, ben inderdaad geen familiemens en zie de meesten gewoon bij de verjaardagen van hun kinderen en dat is het wel voor mij. Dat is dus een paar keer per jaar. Tussendoor ga ik bij niemand op bezoek (maar ik vraag ook niet dat ze mijn kant op komen).
dinsdag 24 mei 2022 om 11:43
Tja ik ga ook wel 10 keer per jaar richting mijn zus tegenover dat ze 1x per jaar richting mij komt, al dan niet met mijn verjaardag.
Maar ik weet, dat het geen onwil is. Ze heeft twee (inmiddels niet zo heel) kleine kinderen en het is een hele organisatie om die 1,5 uur lang door het land heen en weer te rijden. Zo moet mijn nichtje spontaan poepen wanneer ze de snelweg op rijden....
Baal ik er wel eens van? Ja. Verwijt ik het haar? Nee.
Ik zou alleen het gesprek aangaan, als je dat op een niet-verwijtende manier kan.
Maar ik weet, dat het geen onwil is. Ze heeft twee (inmiddels niet zo heel) kleine kinderen en het is een hele organisatie om die 1,5 uur lang door het land heen en weer te rijden. Zo moet mijn nichtje spontaan poepen wanneer ze de snelweg op rijden....
Baal ik er wel eens van? Ja. Verwijt ik het haar? Nee.
Ik zou alleen het gesprek aangaan, als je dat op een niet-verwijtende manier kan.
dinsdag 24 mei 2022 om 12:03
Ik zou het zelf wel bespreken met je zus. Hoe zij daar vervolgens op reageert, ligt dan niet in jouw handen en dat moet je ook accepteren dat zij hier vanalles over kan vinden of voelen.
Zolang jij respectvol blijft en puur aangeeft hoe het voor jou voelt (zonder te zeggen dat dit een feit is).
Dus niet zeggen: ik voel me door jou in de steek gelaten. Jij kwetst mij. Maar...
ik voel me eenzaam hierdoor, ik voel me onzeker over onze zussen relatie, ik ben bang dat ik niet belangrijk ben. Hou het heel erg bij jezelf, zonder de ander het idee te geven dat dit komt door haar 'schuld'.
Zolang jij respectvol blijft en puur aangeeft hoe het voor jou voelt (zonder te zeggen dat dit een feit is).
Dus niet zeggen: ik voel me door jou in de steek gelaten. Jij kwetst mij. Maar...
ik voel me eenzaam hierdoor, ik voel me onzeker over onze zussen relatie, ik ben bang dat ik niet belangrijk ben. Hou het heel erg bij jezelf, zonder de ander het idee te geven dat dit komt door haar 'schuld'.
dinsdag 24 mei 2022 om 14:03
Voor de duidelijkheid, mijn zus komt ook niet met verjaardagen of feestdagen, maar gewoon helemaal niet. De afgelopen 4 jaar heeft ze alles wat niet bij haar thuis was afgezegd, ook die keer dat we in het midden hadden afgesproken.
Ik kan nog eens proberen te zeggen dat ik me daardoor niet belangrijk voel maar heel veel meer kan ik er niet mee, want heb ook geen zin in een discussie met verwijten hierover. En ik verwijt haar wel wat, dus dat komt denk ik al snel naar boven in een gesprek hierover.
Dank voor de tips die hier zijn gegeven en fijn dat ik hier op wat begrip kan rekenen.
Ik kan nog eens proberen te zeggen dat ik me daardoor niet belangrijk voel maar heel veel meer kan ik er niet mee, want heb ook geen zin in een discussie met verwijten hierover. En ik verwijt haar wel wat, dus dat komt denk ik al snel naar boven in een gesprek hierover.
Dank voor de tips die hier zijn gegeven en fijn dat ik hier op wat begrip kan rekenen.
dinsdag 24 mei 2022 om 14:12
Ik denk dat je moet stoppen met aan haar trekken. Het klinkt alsof ze je niet wil opzoeken. Als ze alles afzegt en ook een vakantie dichtbij niet verteld...
Je wil heel graag door haar gezien en gehoord worden. Je wil dat er moeite in jou als zus word gestoken. Dat je merkt dat jullie een band hebben. En dat krijg je niet van haar en de reden daarvoor is onduidelijk. Ik denk dat je het dan ook op die manier in moet steken. Zonder verwijten. Open, vragend, nieuwsgierig, luisteren. En niet luisteren om vervolgens antwoord te kunnen geven, maar echt luisteren zonder dat je er op wenst te reageren.
Je wil heel graag door haar gezien en gehoord worden. Je wil dat er moeite in jou als zus word gestoken. Dat je merkt dat jullie een band hebben. En dat krijg je niet van haar en de reden daarvoor is onduidelijk. Ik denk dat je het dan ook op die manier in moet steken. Zonder verwijten. Open, vragend, nieuwsgierig, luisteren. En niet luisteren om vervolgens antwoord te kunnen geven, maar echt luisteren zonder dat je er op wenst te reageren.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 24 mei 2022 om 14:24
ZoeyMaar schreef: ↑24-05-2022 14:03Voor de duidelijkheid, mijn zus komt ook niet met verjaardagen of feestdagen, maar gewoon helemaal niet. De afgelopen 4 jaar heeft ze alles wat niet bij haar thuis was afgezegd, ook die keer dat we in het midden hadden afgesproken.
Ik kan nog eens proberen te zeggen dat ik me daardoor niet belangrijk voel maar heel veel meer kan ik er niet mee, want heb ook geen zin in een discussie met verwijten hierover. En ik verwijt haar wel wat, dus dat komt denk ik al snel naar boven in een gesprek hierover.
Dank voor de tips die hier zijn gegeven en fijn dat ik hier op wat begrip kan rekenen.
Na deze reactie vraag ik mij wel af, wat maakt dat je de confrontatie niet aan durft te gaan met je zus?
Iemand confronteren met zijn gedrag of een keer boos worden, mag best.
Gaat het wel goed met je zus? Denk je dat ze gelukkig is?
Zoiets kan natuurlijk ook nog een reden zijn, waarom ze contacten mijdt.
dinsdag 24 mei 2022 om 14:51
Ik denk dat ze het wel oprecht allemaal veel gedoe vindt en moeilijk met een kind, niet dat het aan mij ligt. Ze belt en appt wel uit zichzelf bijvoorbeeld. Alleen vind ik het irritant omdat ze voor mijn gevoel wel de moeite doet voor andere dingen en niet voor mij/ons.
Waarom durf ik de confrontatie niet aan, goede vraag. We zijn niet bepaald opgevoed met goede confrontatie skills en haar reactie op onenigheid is om alle contact te verbreken en na een paar weken of maanden te doen alsof er niks aan de hand is. Iets uitpraten doet ze eigenlijk nooit, ook niet met vrienden.
Maar hier schrijvende heb ik voor mezelf wel duidelijk wat ik nou zo vervelend vind en durf ik het ook wel aan om dat een keer tegen haar te zeggen, zonder dat het een waslijst aan verwijten wordt.
Waarom durf ik de confrontatie niet aan, goede vraag. We zijn niet bepaald opgevoed met goede confrontatie skills en haar reactie op onenigheid is om alle contact te verbreken en na een paar weken of maanden te doen alsof er niks aan de hand is. Iets uitpraten doet ze eigenlijk nooit, ook niet met vrienden.
Maar hier schrijvende heb ik voor mezelf wel duidelijk wat ik nou zo vervelend vind en durf ik het ook wel aan om dat een keer tegen haar te zeggen, zonder dat het een waslijst aan verwijten wordt.
