Relaties
alle pijlers
Relatie uit, ergens een opluchting, maar er blijft iets klagen..
vrijdag 27 juli 2007 om 14:39
Hallo dames en heren!
Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer 2 weken uit elkaar. Na een mislukte pauze heb ik eindelijk de knoop doorgehakt, het is uit. Mijn (nu) ex vond het een goed plan, het werkte ook gewoon niet meer..
Natuurlijk heb ik er een paar dagen om moeten rouwen, maar nu voel ik me goed, opgelucht ook! Ik heb dagen dat ik het gevoel heb de hele wereld aan te kunnen. Maar het probleem is, er knaagt iets aan me. En ik weet niet wat het is, maar zodra ik mijn ex zie, kan ik wel janken. En dat terwijl ik zo opgelucht was! En trust me, ik heb me waardeloos gevoeld die laatste 2 weken van onze relatie! Ik weet dus niet wat het is, ik voel me hartstikke ongemakkelijk bij hem. Ergens wil ik een nieuw leventje, maar het blijft me maar iets achtervolgen. Ik kom er ook maar niet achter wat het is!
Natuurlijk, ruim 2 jaar is niet niks, maar ik dacht dus echt dat het uit en over zou zijn. Ik wilde een nieuw leven beginnen. Ik heb veel van hem geleerd en ben ik hem dankbaar voor. Die 2 jaar waren heel leuk! Maar nu wil ik wat voor mezelf gaan doen, zonder dat iemand me in de weg staat. Ik wil nu op mijn eigen benen kunnen staan en zóveel doen! Naar Parijs met een vriendin, in mijn eentje naar New York voor een week ofzo.. Het voelt supergoed, maar wat is het? Waardoor voel ik me nog best rot? Wie herkent dit?
Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer 2 weken uit elkaar. Na een mislukte pauze heb ik eindelijk de knoop doorgehakt, het is uit. Mijn (nu) ex vond het een goed plan, het werkte ook gewoon niet meer..
Natuurlijk heb ik er een paar dagen om moeten rouwen, maar nu voel ik me goed, opgelucht ook! Ik heb dagen dat ik het gevoel heb de hele wereld aan te kunnen. Maar het probleem is, er knaagt iets aan me. En ik weet niet wat het is, maar zodra ik mijn ex zie, kan ik wel janken. En dat terwijl ik zo opgelucht was! En trust me, ik heb me waardeloos gevoeld die laatste 2 weken van onze relatie! Ik weet dus niet wat het is, ik voel me hartstikke ongemakkelijk bij hem. Ergens wil ik een nieuw leventje, maar het blijft me maar iets achtervolgen. Ik kom er ook maar niet achter wat het is!
Natuurlijk, ruim 2 jaar is niet niks, maar ik dacht dus echt dat het uit en over zou zijn. Ik wilde een nieuw leven beginnen. Ik heb veel van hem geleerd en ben ik hem dankbaar voor. Die 2 jaar waren heel leuk! Maar nu wil ik wat voor mezelf gaan doen, zonder dat iemand me in de weg staat. Ik wil nu op mijn eigen benen kunnen staan en zóveel doen! Naar Parijs met een vriendin, in mijn eentje naar New York voor een week ofzo.. Het voelt supergoed, maar wat is het? Waardoor voel ik me nog best rot? Wie herkent dit?
vrijdag 27 juli 2007 om 14:47
Ruim een jaar geleden heb ik heel veel gehad aan onderstaande tekst. Wellicht jij ook en herken je sommige dingen al.
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zo'n fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wilt, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we zeker: Het komt allemaal goed!
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zo'n fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wilt, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we zeker: Het komt allemaal goed!
vrijdag 27 juli 2007 om 14:50
Als ik het goed begrijp heb je 2 weken geleden een punt gezet achter een relatie die ruim 2 jaar heeft geduurd. Alhoewel je achter je keuze staat, denk ik niet dat je het red met "een paar dagen rouwen". Een relatie beeindigen heeft altijd impact, ook al sta je er volledig achter en zelfs al was je het al een poosje van plan. Een relatie heb je samen en nu maak je opeens plannen in je eentje. Leuke plannen, maar ook spannend en anders dan je tot voor kort had gedacht. Gun jezelf gewoon wat meer tijd om daar overheen te komen.
vrijdag 27 juli 2007 om 15:06
weet je wat het ook vaak is, of je relatie nou kort of lang heeft geduurd (dan heb ik het over 2 weken ofzo) je hebt toch een tijd(je) jullie leven samen gedeeld, je had je maatje, je geliefde, je minnaar altijd of in ieder geval vaak bij je, je kon je leuke en minder leuke dingen aan hem/haar kwijt, kortom je bent in de tijd dat jullie samen waren ergens aan gewend geraakt...
Als dat dan opeens over is kun je heel opgelucht voelen omdat je je rot voelde in je relatie de afgelopen periode maar er waren ook een hele hoop leuke dingen en ook die zijn er nu niet meer.
Je gaat je dan ook afvragen of het allemaal wel zo slecht was en of je er wel een eind aan had moeten maken, maar neem van mij aan: dat besluit neem je niet voor niks en zeker niet zomaar, daar heb je heel bewust of onbewust toch goed over nagedacht en daar naar toe geleefd.
Dit is een (rot) periode waar je echt doorheen moet, daarna zul je bliuj zijn dat je de stap genomen hebt want je komt er sterker uit als je daarvoor was.
Sterkte *;
maandag 30 juli 2007 om 11:29
Bedankt voor alle adviezen!
In de eerste post kan ik me niet zo goed vinden, maar dat komt wel heel bekend voor als ik mijn vorige (heel korte, wel) relaties bekijk..
Wel vind ik mezelf in de 2de post, inderdaad, je hebt lang met elkaar geleeft. Ook is het zo het verleden van onze relatie, het was gewoon één grote leugen die erom vroeg om te mislukken. Ik kende hem van het stappen en ik heb hem toen gekust toen hij een vriendin had. Daarbij heeft hij altijd een meisje als beste vriendin gehad. Ik heb een beetje in een donkere periode gezeten, dus mijn vriend kon het toen niet maken om mij te vertellen dat hij haar wilde zien. Dus deed hij het achter mijn rug om. Ik ben altijd 2de plaats geweest voor hem, en daar heb ik niet mee kunnen leven. Sinds dat is gebeurt was onze relatie niet hetzelfde meer..
Ik baal er zo van, we hebben zaterdag, beide dronken, om 5 uur s'nachts tegen elkaar staan schreeuwen. Woorden als val dood, en rot op, ga naar huis waren van zijn kant af. Hij kan het niet handelen, denk ik. Het toch nog uitgepraat maar het blijft knagen dat de leugens en het niet vertellen van dingen (wel tegen die vriendin) ervoor zorgt dat wij niet terug bij elkaar komen. En ja, daar ben ik verdrietig om.. ;(
In de eerste post kan ik me niet zo goed vinden, maar dat komt wel heel bekend voor als ik mijn vorige (heel korte, wel) relaties bekijk..
Wel vind ik mezelf in de 2de post, inderdaad, je hebt lang met elkaar geleeft. Ook is het zo het verleden van onze relatie, het was gewoon één grote leugen die erom vroeg om te mislukken. Ik kende hem van het stappen en ik heb hem toen gekust toen hij een vriendin had. Daarbij heeft hij altijd een meisje als beste vriendin gehad. Ik heb een beetje in een donkere periode gezeten, dus mijn vriend kon het toen niet maken om mij te vertellen dat hij haar wilde zien. Dus deed hij het achter mijn rug om. Ik ben altijd 2de plaats geweest voor hem, en daar heb ik niet mee kunnen leven. Sinds dat is gebeurt was onze relatie niet hetzelfde meer..
Ik baal er zo van, we hebben zaterdag, beide dronken, om 5 uur s'nachts tegen elkaar staan schreeuwen. Woorden als val dood, en rot op, ga naar huis waren van zijn kant af. Hij kan het niet handelen, denk ik. Het toch nog uitgepraat maar het blijft knagen dat de leugens en het niet vertellen van dingen (wel tegen die vriendin) ervoor zorgt dat wij niet terug bij elkaar komen. En ja, daar ben ik verdrietig om.. ;(
maandag 30 juli 2007 om 11:46
2 weken is echt niets, ook al sta je volledig achter je beslissing. Jullie hebben een leven samen gedeeld en als dat ineens weg is kan dat heel leeg voelen, ook al was de relatie niet meer zo geweldig.
Geef het tijd!
Ik heb mijn relatie 3 maanden geleden verbroken en ik heb er nog steeds af en toe moeite mee, ook al stond ik volledig achter mijn beslissing en voelde ik me net als jij erg opgelucht. Ik voel me nu ook vaak erg alleen, realiseer me dat ik meer moet gaan investeren in sociale contacten. Het is toch ook wel erg gemakkelijk als er iemand is die er gewoon altijd kan zijn, vooral als je samen hebt gewoond. Als dat wegvalt onstaat er een gat dat je op moet zien te vullen.
Sterkte!
Geef het tijd!
Ik heb mijn relatie 3 maanden geleden verbroken en ik heb er nog steeds af en toe moeite mee, ook al stond ik volledig achter mijn beslissing en voelde ik me net als jij erg opgelucht. Ik voel me nu ook vaak erg alleen, realiseer me dat ik meer moet gaan investeren in sociale contacten. Het is toch ook wel erg gemakkelijk als er iemand is die er gewoon altijd kan zijn, vooral als je samen hebt gewoond. Als dat wegvalt onstaat er een gat dat je op moet zien te vullen.
Sterkte!
maandag 30 juli 2007 om 21:36
Ook mijn relatie is verleden tijd. In febr. heb ik de knoop doorgehakt maar we hebben nog tot juni samengewoond voordat ik woonruimte had gevonden. Nu we echt uit elkaar zijn is het idd best wel moeilijk. De eerste weken in mijn nieuwe huisje kon ik nog niet echt mijn draai vinden. Ik miste iets..... Logisch, anders was hij er altijd. Je hebt nu opeens een heleboel tijd die je geheel naar eigen idee kan invullen, dat is best wennen! Het voelt leeg en je bent onrustig. Maar ik stel mijzelf iedere keer weer de vraag: waarom heb je de beslissing genomen om uit elkaar te gaan. Als je dat in je achterhoofd houdt dan weet je wel dat je de goede keuze hebt gemaakt maar het is en blijft voorlopig even moeilijk op zijn tijd.