Relatie

06-06-2023 04:20 20 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik woon nu al 3 jaar samen met mijn vriendin we hebben al 4 jaar een relatie. We houden allebei veel van elkaar delen veel interesses en zijn eigenlijk ook echt beste vrienden van elkaar.

Toen we net begonnen in onze relatie werkte ze, ze zat op school en deed haar vwo opleiding. Zei was toen 18 en ik 22 Ze had veel problemen thuis, traumas, een alcoholistische moeder en een afwezige vader. Ik bood haar aan om bij mij te komen wonen.

Toen ze bij me kwam wonen zat ze in haar laatste jaar vwo. Dus ze had het al heel druk met examens ik heb haar toen gezegd dat ik het okee vond als ze even stopte met werk zodat ze zich kon richten op het halen van haar vwo. Ik kon mezelf dat opzich redelijk veroorloven met mijn inkomen.

Uiteindelijk is ze geslaagd. Maar sindsdien is ze niet meer verder gegaan met school en ze zocht geen baan meer. Zat altijd thuis. En ze heeft geen idee wat ze wilt doen. Ze is momenteel compleet afhankelijk van me. Want zei heeft geen inkomen. En ik merk heel erg dat het mij beperkt en dat ze gewoon te duur word voor me.

Ook merk ik heel erg dat ik haar slechte gewoontes overneem. Ik word luier, ben minder gemotiveerd, stel belangrijke dingen uit. En dit zijn problemen die ik voorheen niet had.

Toch hou ik ontzettend van haar maar ik ben bang dat ik mijn toekomst saboteer als ik in deze relatie blijf. We hebben al heel veel gepraat en ze zegt altijd dat ze tijd nodig heeft. En dat ze echt een opleiding of een baan gaat zoeken maar elke 2 maanden hebben we weer hetzelfde gesprek.

Wat kan ik het best doen?
Ach wat moeilijk dit. Ik zou toch aandringen dat ze naar de huisarts gaat en hulp gaat zoeken.
En in de tussentijd in ieder geval voor haar eigen kosten (ziektekosten, kleding etc) een soort bijbaan zoekt zodat ze weer went aan werken.
Waarom en waarvoor heeft ze tijd nodig?
Als ze veel uit haar verleden moet verwerken, welke professionele hulp heeft zij dan daarbij? Als ze bijv 3 dagen in de week therapie heeft dan is dat heel zwaar en snap ik dat ze tijd nodig heeft.
Maar uit jouw bericht krijg ik de indruk dat ze geen therapie doet. Dat ze helemaal niets doet. Dat moet je niet accepteren. Ze is een jonge meid en moet aan de slag met haar leven. Dus ik zou haar een ultimatum stellen: kun je niet volledig werken? Dan deze week nog naar de huisarts voor een doorverwijzing naar een psycholoog en op zoek naar parttime baan, ook al is dat maar voor 1 dag in de week. En anders oftewel een volledige baan zoeken of gaan studeren.
Nu maakt ze misbruik van jou om helemaal niets te doen. Dat is voor jullie allebei niet goed.
anoniem_64f4621f1b20d wijzigde dit bericht op 06-06-2023 08:48
0.95% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Zij pakt de ruimte die jij haar geeft. Zolang ze geen noodzaak heeft om haar problemen aan te pakken of geld in het laatje te brengen, zal ze het niet doen. Dat kan door haar jeugd komen en dat ze daar psychisch door beschadigd is, maar ook een stukje karakter en ingesleten gewoontes tussen jullie. Met jouw medelijden is ze niet geholpen en help je jezelf ook niet. Ga om tafel en leg uit dat je vindt dat het niet goed gaat qua financiën en met jou/jullie in algemene zin. Dat hoef je niet verwijtend te doen maar vertel wat het met jou doet. En geef jezelf een schop onder de kont. Zij is niet verantwoordelijk voor jouw luiheid, dat ben je echt zelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen 21 jarige geniet er echt van niks omhanden te hebben. Ik denk dus dat het niet echt uit vrije wil is, dat ze niks studeert en niet werkt.

Maar daar heeft ze professionele hulp bij nodig, die jij haar niet kunt bieden. Het enige wat jij kunt is jezelf beschermen, en grenzen stellen. Hopelijk zetten die haar aan tot actie. Maar doe het vooral voor jezelf. Want dit gaat voor jou zo niet langer, hoe verdrietig ook.
Heb je je zorgen met haar besproken. Ook de financiële?
Alle reacties Link kopieren Quote
[...]

Buiten schoppen natuurlijk.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 06-06-2023 21:50
Reden: Onnodig
45.13% gewijzigd
What have we done....
Heeft ze hulp? Zo nee, dan kun je er wel op rekenen dat dit niet gaat veranderen.

Wil je dit nog jarenlang? Kun je dat zelf aan? Als je er nu al zelf last van hebt lijkt me dat niet goed. Soms kun je iemand niet helpen, hoeveel je ook van die persoon houdt. Sterker nog, het lijkt erop dat je haar helpt dit gedrag in stand te houden. Ze heeft geen enkele reden om iets te gaan doen. Er zijn geen consequenties voor haar nietsdoen.

(En ik hoop dat opmerkingen over taal hier verboden worden. Zo niet-helpend en niet nuttig.)
Federicochiesa schreef:
06-06-2023 04:20
En ik merk heel erg dat het mij beperkt en dat ze gewoon te duur word voor me.

Wat bindt jullie nog wel?

Als iets de duur wordt neem je er afscheid van. Alleen dit gaat over een mens en niet over een ding.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bent haar partner, niet haar hulpverlener. Jullie zijn gaan samenwonen omdat jij haar aanbood te helpen. Dat is lang niet altijd een goede reden om te gaan samenwonen.
Ze is bovendien nog puber, kan niet alles zelf overzien en heeft nog steeds een soort van ouderlijke steun nodig (niet per se van een ouder).

Ze zal hier echt hulp bij nodig hebben.

Dat jij meegaat in haar gewoontes, ligt niet aan haar natuurlijk, maar aan jezelf. Jij kunt in elk geval proberen haar het goede voorbeeld te geven. En regelmaat, zodat zij in elk geval niet nog verder afglijdt.
Alcedo schreef:
06-06-2023 09:17
Je bent haar partner, niet haar hulpverlener. Jullie zijn gaan samenwonen omdat jij haar aanbood te helpen. Dat is lang niet altijd een goede reden om te gaan samenwonen.
Ze is bovendien nog puber, kan niet alles zelf overzien en heeft nog steeds een soort van ouderlijke steun nodig (niet per se van een ouder).

Ze zal hier echt hulp bij nodig hebben.

Dat jij meegaat in haar gewoontes, ligt niet aan haar natuurlijk, maar aan jezelf. Jij kunt in elk geval proberen haar het goede voorbeeld te geven. En regelmaat, zodat zij in elk geval niet nog verder afglijdt.
Zij is 21 of 22, geen puber meer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een ernstig gesprek wat je van een vrouw/vriendin/relatie wil en wat niet.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bent haar vangnet, haar veilige haven, maar zo blijft zij dus stilstaan en komt niet verder met haar leven. Dit is geen gezonde relatie, voor jullie allebei niet.
Ik denk dat zij tot dusver geen noodzaak voelt, omdat ze denkt dat jij voor altijd haar 'safety blanket' blijft.
- Ga nog een keer het gesprek aan, maar wees duidelijk, dit moét veranderen. Ze moet in ieder geval een baantje vinden, zodat ze bijdraagt aan jullie huishouden.
- Denk samen na over wat ze verder gaat doen met haar leven, er zijn ook adviseurs die met haar na kunnen denken over een mogelijk studie.
- Raakt ze hierover in paniek? Dan moet de volgende stap zijn dat ze naar de huisarts gaat, vertelt wat haar probleem is en ondersteuning zoekt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kan wel dat ze tegen je opkeek maar dat dit haar tegelijkertijd verlamde om zelf ook te presteren. Als een klein boompje wat in de schaduw van een heel grote boom op moet groeien. En dat lukt dan niet want die grote neemt alle zonlicht, water en voeding.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij bent in een ouderrol gaan zitten toen ze bij je kwam. En een ouderrol heeft twee aspecten; enerzijds het verzorgende en beschermende, anderzijds het sturende en de-wereld-in-schoppende.
Jij hebt een paar jaar lang die verzorgende rol genomen omdat je het zielig vond en begreep dat ze met haar achtergrond wat tijd nodig had. Nu wordt het tijd om met de vuist op tafel te slaan. Een vader bij wie een dochter inwoont zonder te werken of studeren gaat ook echt wel een keer harde grenzen trekken.

Mensen hebben het hier allemaal wel over professionele hulp, alsof je dat als een pak melk op de hoek haalt. De realiteit is dat het best een half of heel jaar kan duren voor ze professionele hulp krijgt en dat het helemaal niet gezegd is dat ze dat per se nodig heeft. Ze zit in een vreselijk ongezond patroon maar misschien dat een stevige wake-up call ook al helpt.

Geen 21-jarige is erbij gebaat doelloos thuis te zitten, zoals iemand al schreef, dat klopt. Maar dat wil niet zeggen dat ze niet bij machte is daar iets aan te doen. En zit ze thuis omdat ze halfdepressief is, of is ze halfdepressief omdat ze thuis zit? Mensen doen zoveel ongezonde en stomme dingen uit vrije wil, omdat ze de kans krijgen en de knop niet vinden om om te zetten. Misschien dat er alleen eens een harde grens en een steviger gesprek of een ultimatum nodig is.
Dus TO, in hoeverre heb jij al eens écht grenzen gesteld? Niet met een halfzacht gesprek maar met een "tot hier en niet verder"?
Alle reacties Link kopieren Quote
Praat erover met haar....vraag haar waarom?
En mocht je samen verder willen stel je dan op als partner niet als hulpverlener.
Ik krijg een beetje het sunk cost fallacy gevoel hierbij. Eigenlijk levert de relatie niks meer op (van beide kanten) maar geef je het ook niet op want; veel geïnvesteerd, zielig, etc.

Waarom ga je niet voor een leuker leven?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier zou ik helemaal geen zin in hebben, in zo’n profiteur.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit gaat het niet worden. Zij is veel te afhankelijk van jou en, zoals anderen zeggen, moet ze hulp halen. Allereerst een goed gesprek.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt haar een beetje gered destijds. Vanuit het ouderlijk huis, waar de situatie naar was, meteen samenwonen is sowieso geen ideale basis. Het was blijkbaar niet anders. Daarna zijn jullie alleen niet echt de basis gaan verstevigen, want de situatie met haar afhankelijkheid en jouw redderschap is doorgegaan.

Heb je ter sprake gebracht dat het naast destructief voor jouw ontwikkeling en jullie relatie ook gewoon financieel niet haalbaar is?
Je zegt dat je elke 2 maanden een gesprek hebt maar hoe ga je die dan in?

Je kunt haar natuurlijk niet kwalijk nemen dat ze in de put zit maar je kunt als partner toch zeker verwachten dat ze haar best doet om hieruit te komen, zeker aangezien ze jou echt benadeelt, zowel financiëel als mentaal.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven