Relaties
alle pijlers
romantiek en aandacht versus gewoontjes
woensdag 30 januari 2008 om 18:17
Ik heb, nee: had 10 maanden een relatie. Op zich heel goed. Ik hou van hem.
Maar gisteren dacht ik: moet ik weeer koken opruimen afwassen, and he takes it all for granted, en inderdaad hij sms te dat hij het vanzelfsprekend vond dat hij naar me toe kwam(daar kwam het althans op neer). maar waarvoor, om wat te doen, vraag ik me dan af. Hij doet al tijden helemaal geen moeite. geen bloemetje, geen lieve mailtjes meer, niks. hij zit op de bank met een computerboek en thats it. En hij zei vandaag dat hij dat niet -kan- veranderen omdat hij andere dingen aan zijn hoofd heeft (werk) en dat het inderdaad gemakkelijk is geworden om naar mij toe te komen etc.waarop ik de relatie beeindigd heb. hij zegt dat hij itt mij doelen in zijn leven heeft, welke weet ik niet en dat doet er ook niet toe, en dat ik alleen uit ben op hedonistisch vermaak.hedonitisch=genotszuchtig. dus uit, uit eten, cafeetje, vakantie, saunaatje etc.
ik vraag me af of ik idioot ben omdat ik speciaal wil zijn, omdat ik het gevoel wil hebben dat ik speciaal voor hem ben. in het begin was dat wel: samen naar het concertgebouw enzo. In november zijn we wezen skieen en iedere vrije minuut zat hij met zijn neus in een boek. hij zegt dat hij van me houdt maar ik denk dat ik alleen maar een neukertje voor hem ben. en makkelijk, ik kook voor hem enzo. zn natje, zn droogje.
Maar als ik om me heen kijk en door een willekeurige nieuwbouwwijk loop, zie ik overal de tv aan. Gewoontjes. Om 18:00 de pot op tafel en gewoon. Als ik de statistieken moet geloven hebben mensen 1 x per week sex. (en wat voor)
tja ik zoek het sprookje, romantiek, aandacht...als ik naar de statistieken kijk waarom mensen uit elkaar gaan zie ik als nr 1 gebrek aan liefde en aandacht staan. nou, dat blijkt hier.
had ik gewoon genoegen moeten nemen met de situatie? het schijnt nl. zo te horen?Is this all there is?
Maar gisteren dacht ik: moet ik weeer koken opruimen afwassen, and he takes it all for granted, en inderdaad hij sms te dat hij het vanzelfsprekend vond dat hij naar me toe kwam(daar kwam het althans op neer). maar waarvoor, om wat te doen, vraag ik me dan af. Hij doet al tijden helemaal geen moeite. geen bloemetje, geen lieve mailtjes meer, niks. hij zit op de bank met een computerboek en thats it. En hij zei vandaag dat hij dat niet -kan- veranderen omdat hij andere dingen aan zijn hoofd heeft (werk) en dat het inderdaad gemakkelijk is geworden om naar mij toe te komen etc.waarop ik de relatie beeindigd heb. hij zegt dat hij itt mij doelen in zijn leven heeft, welke weet ik niet en dat doet er ook niet toe, en dat ik alleen uit ben op hedonistisch vermaak.hedonitisch=genotszuchtig. dus uit, uit eten, cafeetje, vakantie, saunaatje etc.
ik vraag me af of ik idioot ben omdat ik speciaal wil zijn, omdat ik het gevoel wil hebben dat ik speciaal voor hem ben. in het begin was dat wel: samen naar het concertgebouw enzo. In november zijn we wezen skieen en iedere vrije minuut zat hij met zijn neus in een boek. hij zegt dat hij van me houdt maar ik denk dat ik alleen maar een neukertje voor hem ben. en makkelijk, ik kook voor hem enzo. zn natje, zn droogje.
Maar als ik om me heen kijk en door een willekeurige nieuwbouwwijk loop, zie ik overal de tv aan. Gewoontjes. Om 18:00 de pot op tafel en gewoon. Als ik de statistieken moet geloven hebben mensen 1 x per week sex. (en wat voor)
tja ik zoek het sprookje, romantiek, aandacht...als ik naar de statistieken kijk waarom mensen uit elkaar gaan zie ik als nr 1 gebrek aan liefde en aandacht staan. nou, dat blijkt hier.
had ik gewoon genoegen moeten nemen met de situatie? het schijnt nl. zo te horen?Is this all there is?
woensdag 30 januari 2008 om 20:15
quote:Marels schreef op 30 januari 2008 @ 20:06:
Hard? Ik vind TO nogal hard..... Je relatie zonder mee beeindigen omdat je vriend niet alle tijd van de wereld voor je heeft, en je niet behandelt als de prinses op de erwt.
Dát vind ik hard.
Als zij dat belangrijk vindt in een relatie, zou het toch ongezond zijn als ze bij hem bleef? Liefde is een mix van factoren die in een bepaalde verhouding moeten zijn. Factoren en verhouding varieren per persoon; bij Koios was één factor erg uit balans, één factor die voor haar erg belangrijk is.
Daar kun je het mee oneens zijn, maar jouw mening heeft geen stem in het al dan niet beeindigen van de relatie. Dit is Koios' leven; zij moet bij iemand blijven omdat ze dat wil, niet omdat anderen dat willen.
Hard? Ik vind TO nogal hard..... Je relatie zonder mee beeindigen omdat je vriend niet alle tijd van de wereld voor je heeft, en je niet behandelt als de prinses op de erwt.
Dát vind ik hard.
Als zij dat belangrijk vindt in een relatie, zou het toch ongezond zijn als ze bij hem bleef? Liefde is een mix van factoren die in een bepaalde verhouding moeten zijn. Factoren en verhouding varieren per persoon; bij Koios was één factor erg uit balans, één factor die voor haar erg belangrijk is.
Daar kun je het mee oneens zijn, maar jouw mening heeft geen stem in het al dan niet beeindigen van de relatie. Dit is Koios' leven; zij moet bij iemand blijven omdat ze dat wil, niet omdat anderen dat willen.
woensdag 30 januari 2008 om 20:35
Eeeeeeeensch met OdZ! Alleen koios bepaalt wat koios wil, en zij is net zo min ééndimensionaal als wij allen: dus ook haar wensen en verlangens veranderen in de loop der tijd, worden verdiept, verscherpt, zachter, anders.
Koios: this is NOT all there is, maar geef er niemand de schuld van. Jij bent verantwoordelijk voor jouw geluk, niet de ander. Als jij het anders wilt, zorg ervoor. Wil hij er persé niet in mee, trek je conclusies (en dat heb je gedaan). Of je daar hard in was, kunnen wij niet beoordelen. Wij waren er niet bij.
Als jij jezelf recht in je ogen kunt kijken in de spiegel, en dat eerlijk en oprecht bekijkt, is dat het belangrijkst.
Nog even een aanvulling: ik huldig de theorie dat tegenstellingen pas scherper worden als de relatie in zijn geheel niet lekker zit. Als er een basaal gelijkwaardig saamhorigheidsgevoel is (je bent echt op heel veel fronten vriendje-vriendinnetje) zijn een aantal verschillen wel te overbruggen (let op: dat is niet dat één bakzeil haalt ten gunste van de ander!) en zelfs leuk te noemen.
Dus zoek die vent die wel bij jou past, er zijn er zat.
Koios: this is NOT all there is, maar geef er niemand de schuld van. Jij bent verantwoordelijk voor jouw geluk, niet de ander. Als jij het anders wilt, zorg ervoor. Wil hij er persé niet in mee, trek je conclusies (en dat heb je gedaan). Of je daar hard in was, kunnen wij niet beoordelen. Wij waren er niet bij.
Als jij jezelf recht in je ogen kunt kijken in de spiegel, en dat eerlijk en oprecht bekijkt, is dat het belangrijkst.
Nog even een aanvulling: ik huldig de theorie dat tegenstellingen pas scherper worden als de relatie in zijn geheel niet lekker zit. Als er een basaal gelijkwaardig saamhorigheidsgevoel is (je bent echt op heel veel fronten vriendje-vriendinnetje) zijn een aantal verschillen wel te overbruggen (let op: dat is niet dat één bakzeil haalt ten gunste van de ander!) en zelfs leuk te noemen.
Dus zoek die vent die wel bij jou past, er zijn er zat.
woensdag 30 januari 2008 om 20:53
Als je vindt dat je partner niet bij je past en je niet gelukkig bij hem bent, dan moet je ook vooral bij m weggan. Wat dat betreft heft Koios de juiste keuze gemaakt. Ik vind alleen dat ze nogal minderwaardig doet over zijn doelen en verlangens in het leven. Het kan idd zo zijn dat zijn doelen en verlangens niet ansluiten bij die van jou, maar daarom zijn ze nog niet slechter.
Als je van de doelen in het leven van je vrioendje denkt "gaap" vind ik dat niet bijster respectvol. Daar val ik over. Niet over het feit dat ze bij m is weggegaan. Dat lijkt me voor beiden de beste keuze.
Als je van de doelen in het leven van je vrioendje denkt "gaap" vind ik dat niet bijster respectvol. Daar val ik over. Niet over het feit dat ze bij m is weggegaan. Dat lijkt me voor beiden de beste keuze.
woensdag 30 januari 2008 om 22:05
Koios,ik kan niet beoordelen of je vriend en jij terecht niet bij elkaar pasten. Maar wat mij wel opvalt in je verhaal is een nogal extreem zwart-wit denken.Het liefst moet het alle dagen spannend zijn en anders is het niets...nl de middelmaat,en daar doe je het niet voor?Ik heb zelf een paar langere relaties gehad met fantastische vrouwen,maar daar waren ook regelmatig momenten van middelmaat-vinex nivo.Gelukkig stonden daar dan ook regelmatig momenten van liefdevolle aandacht tegenover.
Mijn opmerking is geen kritiek,want ik herken je verhaal wel enigszins .En je "down" stemming verbaast me eerlijk gezegd niet in dit geval.Omdat dat vaak het gevolg is van de alles-of-niets gedachte die ik bij jou meen te herkennen.
Natuurlijk wil ik er niet mee zeggen dat je bij iemand moet blijven die duidelijk niet bij jou past.Maar mss is het een optie om eens je eigen verwachtingen van een goede relatie kritisch onder ogen te nemen.Maar mocht je ervan overuigd zijn dat dat is wat je wil,dan moet je daar gewoon voor gaan...
Mijn opmerking is geen kritiek,want ik herken je verhaal wel enigszins .En je "down" stemming verbaast me eerlijk gezegd niet in dit geval.Omdat dat vaak het gevolg is van de alles-of-niets gedachte die ik bij jou meen te herkennen.
Natuurlijk wil ik er niet mee zeggen dat je bij iemand moet blijven die duidelijk niet bij jou past.Maar mss is het een optie om eens je eigen verwachtingen van een goede relatie kritisch onder ogen te nemen.Maar mocht je ervan overuigd zijn dat dat is wat je wil,dan moet je daar gewoon voor gaan...
Hey Lord,don't ask me questions
woensdag 30 januari 2008 om 22:49
Ik wilde even inhaken zonder alle reacties te hebben gelezen;
Maar mijn vriend smste mij in het begin ook iedere dag en wel meerdere malen. En we belden ook 4 keer op een dag ofzo. Maar nu, 7 mnd later is dit aanzienlijk minder hoor. We bellen wel iedere dag en bij smsjes moet ik echt zeggen dat ik dat zo leuk vindt anders denkt hij er ook niet aan.
Leuke dingen deden we ook in het begin veel, maar nu door drukte van zijn studie, werk en stage is dit ook veeeel minder. Ik heb ook echt weleens met de gedachte gezeten: Shit, houdt hij nog wel van me, of waarom is het niet zo spannend en romantisch en leuk meer? Maar al vrij snel had ik mijn antwoord.
Een relatie kan niet iedere dag romantisch blijven, en kan niet iedere dag tig keer in het teken van smsen/verrassingen/telefoontjes staan. Hij houdt van mij en dat laat hij merken en zegt hij. Niet door kleine dingetjes te kopen of bloemen ofzo. Maar door hoe hij doet tegen me en door wat hij zo nu en dan zegt.
Eind feb. gaan we een weekendje weg. Gewoon in NL. Lekker luxe dat wel want ik heb een bruidssuite gereserveerd voor 2 nachtjes. En we gaan naar de Beekse Bergen. Gewoon ff leuk er tussenuit. Dit idee kwam van mij. Hij is gewoon niet zo. Heeft het erg druk. Hij is meer een man van: Schatje ik ga vanavond een leuke film huren, gezellig in bed(of op de bank) kijken. Ik kan niet verwachten dat hij precies hetzelfde is als ik.
Kortom: ik denk niet dat het gek is dat hij zich op zijn gemak voelt bij je. En ik weet natuurlijk niet precies hoe het zit en aan ieder verhaal zitten 2 kanten, maar hij komt op mij niet over als een persoon die jou als een neukertje zou zien...Is zijn familie bekend met jou? Kom jij daar over de vloer? Hij bij jouw familie? Zegt hij dat hij van je houdt? Hebben jullie het leuk samen als jullie samen zijn ook al is dit " alleen maar " (wat ik overigens ook echt heerlijk vind) samen thuis zitten savonds?
Kijk als hij alleen maar in de boeken zit als jullie op vakantie zijn is dit natuurlijk niet leuk. Maar hij is nou eenmaal geen romantisch type denk. En het is aan jouw de keuze of je daarmee kunt en wilt leven. En ik jouw geval wil je dit dus niet
Je kunt niet verwachten (uitzonderingen zijn er echter wel haha) dat iemand 10 mnd lang blijft smsen etc etc etc. Dat is de eerste 2 (hooguit 3?) mnd zo om je te "winnen" en daarna is het gewoon vertrouwd en fijn samen zijn.
Dit alles is niet om je te veroordelen ofzo hoor...Ik typ alleen even mijn visie op het verhaal
Maar mijn vriend smste mij in het begin ook iedere dag en wel meerdere malen. En we belden ook 4 keer op een dag ofzo. Maar nu, 7 mnd later is dit aanzienlijk minder hoor. We bellen wel iedere dag en bij smsjes moet ik echt zeggen dat ik dat zo leuk vindt anders denkt hij er ook niet aan.
Leuke dingen deden we ook in het begin veel, maar nu door drukte van zijn studie, werk en stage is dit ook veeeel minder. Ik heb ook echt weleens met de gedachte gezeten: Shit, houdt hij nog wel van me, of waarom is het niet zo spannend en romantisch en leuk meer? Maar al vrij snel had ik mijn antwoord.
Een relatie kan niet iedere dag romantisch blijven, en kan niet iedere dag tig keer in het teken van smsen/verrassingen/telefoontjes staan. Hij houdt van mij en dat laat hij merken en zegt hij. Niet door kleine dingetjes te kopen of bloemen ofzo. Maar door hoe hij doet tegen me en door wat hij zo nu en dan zegt.
Eind feb. gaan we een weekendje weg. Gewoon in NL. Lekker luxe dat wel want ik heb een bruidssuite gereserveerd voor 2 nachtjes. En we gaan naar de Beekse Bergen. Gewoon ff leuk er tussenuit. Dit idee kwam van mij. Hij is gewoon niet zo. Heeft het erg druk. Hij is meer een man van: Schatje ik ga vanavond een leuke film huren, gezellig in bed(of op de bank) kijken. Ik kan niet verwachten dat hij precies hetzelfde is als ik.
Kortom: ik denk niet dat het gek is dat hij zich op zijn gemak voelt bij je. En ik weet natuurlijk niet precies hoe het zit en aan ieder verhaal zitten 2 kanten, maar hij komt op mij niet over als een persoon die jou als een neukertje zou zien...Is zijn familie bekend met jou? Kom jij daar over de vloer? Hij bij jouw familie? Zegt hij dat hij van je houdt? Hebben jullie het leuk samen als jullie samen zijn ook al is dit " alleen maar " (wat ik overigens ook echt heerlijk vind) samen thuis zitten savonds?
Kijk als hij alleen maar in de boeken zit als jullie op vakantie zijn is dit natuurlijk niet leuk. Maar hij is nou eenmaal geen romantisch type denk. En het is aan jouw de keuze of je daarmee kunt en wilt leven. En ik jouw geval wil je dit dus niet
Je kunt niet verwachten (uitzonderingen zijn er echter wel haha) dat iemand 10 mnd lang blijft smsen etc etc etc. Dat is de eerste 2 (hooguit 3?) mnd zo om je te "winnen" en daarna is het gewoon vertrouwd en fijn samen zijn.
Dit alles is niet om je te veroordelen ofzo hoor...Ik typ alleen even mijn visie op het verhaal
woensdag 30 januari 2008 om 23:11
Als je na 10 maanden jezelf af moet gaan vragen of dit alles is dan zou ik wegwezen.
In de liefde moet je de ander nooit 'for granted' nemen. Je leven mag soms saai zijn, ook al zit je 7 avonden samen voor de buis, de ander moet wel speciaal blijven. Daarom heb je toch een relatie met hem, omdat hij niet zomaar iemand is?
In de liefde moet je de ander nooit 'for granted' nemen. Je leven mag soms saai zijn, ook al zit je 7 avonden samen voor de buis, de ander moet wel speciaal blijven. Daarom heb je toch een relatie met hem, omdat hij niet zomaar iemand is?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
donderdag 31 januari 2008 om 09:21
quote:koios schreef op 30 januari 2008 @ 18:17:
Ik heb, nee: had 10 maanden een relatie. Op zich heel goed. Ik hou van hem.
Maar gisteren dacht ik: moet ik weeer koken opruimen afwassen, and he takes it all for granted, en inderdaad hij sms te dat hij het vanzelfsprekend vond dat hij naar me toe kwam(daar kwam het althans op neer). maar waarvoor, om wat te doen, vraag ik me dan af. Hij doet al tijden helemaal geen moeite. geen bloemetje, geen lieve mailtjes meer, niks. hij zit op de bank met een computerboek en thats it. En hij zei vandaag dat hij dat niet -kan- veranderen omdat hij andere dingen aan zijn hoofd heeft (werk) en dat het inderdaad gemakkelijk is geworden om naar mij toe te komen etc.waarop ik de relatie beeindigd heb. hij zegt dat hij itt mij doelen in zijn leven heeft, welke weet ik niet en dat doet er ook niet toe, en dat ik alleen uit ben op hedonistisch vermaak.hedonitisch=genotszuchtig. dus uit, uit eten, cafeetje, vakantie, saunaatje etc.
ik vraag me af of ik idioot ben omdat ik speciaal wil zijn, omdat ik het gevoel wil hebben dat ik speciaal voor hem ben. in het begin was dat wel: samen naar het concertgebouw enzo. In november zijn we wezen skieen en iedere vrije minuut zat hij met zijn neus in een boek. hij zegt dat hij van me houdt maar ik denk dat ik alleen maar een neukertje voor hem ben. en makkelijk, ik kook voor hem enzo. zn natje, zn droogje.
Maar als ik om me heen kijk en door een willekeurige nieuwbouwwijk loop, zie ik overal de tv aan. Gewoontjes. Om 18:00 de pot op tafel en gewoon. Als ik de statistieken moet geloven hebben mensen 1 x per week sex. (en wat voor)
tja ik zoek het sprookje, romantiek, aandacht...als ik naar de statistieken kijk waarom mensen uit elkaar gaan zie ik als nr 1 gebrek aan liefde en aandacht staan. nou, dat blijkt hier.
had ik gewoon genoegen moeten nemen met de situatie? het schijnt nl. zo te horen?Is this all there is?Hij heeft zich wel erg makkelijk neergelegd bij beeindigen van jullie relatie. Dat geeft al te denken. Voor wat betreft het sprookje: tja, ik snap, denk ik wel, wat je bedoelt. Je wilt meer uit het leven halen. Ik denk alleen dat jijzelf de enige bent die daarin verandering kan brengen. Als je met vakantie wilt: ga dan. Wil je naar een concert: ga dan. Neem voor mijn part een vriendin mee. En voor wat betreft je voorbeeld uit die nieuwbouwwijk: wil je "gewoontjes" nader toelichten?
Ik heb, nee: had 10 maanden een relatie. Op zich heel goed. Ik hou van hem.
Maar gisteren dacht ik: moet ik weeer koken opruimen afwassen, and he takes it all for granted, en inderdaad hij sms te dat hij het vanzelfsprekend vond dat hij naar me toe kwam(daar kwam het althans op neer). maar waarvoor, om wat te doen, vraag ik me dan af. Hij doet al tijden helemaal geen moeite. geen bloemetje, geen lieve mailtjes meer, niks. hij zit op de bank met een computerboek en thats it. En hij zei vandaag dat hij dat niet -kan- veranderen omdat hij andere dingen aan zijn hoofd heeft (werk) en dat het inderdaad gemakkelijk is geworden om naar mij toe te komen etc.waarop ik de relatie beeindigd heb. hij zegt dat hij itt mij doelen in zijn leven heeft, welke weet ik niet en dat doet er ook niet toe, en dat ik alleen uit ben op hedonistisch vermaak.hedonitisch=genotszuchtig. dus uit, uit eten, cafeetje, vakantie, saunaatje etc.
ik vraag me af of ik idioot ben omdat ik speciaal wil zijn, omdat ik het gevoel wil hebben dat ik speciaal voor hem ben. in het begin was dat wel: samen naar het concertgebouw enzo. In november zijn we wezen skieen en iedere vrije minuut zat hij met zijn neus in een boek. hij zegt dat hij van me houdt maar ik denk dat ik alleen maar een neukertje voor hem ben. en makkelijk, ik kook voor hem enzo. zn natje, zn droogje.
Maar als ik om me heen kijk en door een willekeurige nieuwbouwwijk loop, zie ik overal de tv aan. Gewoontjes. Om 18:00 de pot op tafel en gewoon. Als ik de statistieken moet geloven hebben mensen 1 x per week sex. (en wat voor)
tja ik zoek het sprookje, romantiek, aandacht...als ik naar de statistieken kijk waarom mensen uit elkaar gaan zie ik als nr 1 gebrek aan liefde en aandacht staan. nou, dat blijkt hier.
had ik gewoon genoegen moeten nemen met de situatie? het schijnt nl. zo te horen?Is this all there is?Hij heeft zich wel erg makkelijk neergelegd bij beeindigen van jullie relatie. Dat geeft al te denken. Voor wat betreft het sprookje: tja, ik snap, denk ik wel, wat je bedoelt. Je wilt meer uit het leven halen. Ik denk alleen dat jijzelf de enige bent die daarin verandering kan brengen. Als je met vakantie wilt: ga dan. Wil je naar een concert: ga dan. Neem voor mijn part een vriendin mee. En voor wat betreft je voorbeeld uit die nieuwbouwwijk: wil je "gewoontjes" nader toelichten?
donderdag 31 januari 2008 om 10:13
Tja, ik voel me een beetje mosterd, maar wil me toch even mengen in deze. Ik heb namelijk ook een relatie waarbij mijn vriend om half negen zegt: en nou is het genoeg met dat strijken, koken, opruimen, stofzuigen en weet ik alles, kom op de bank zitten. Dat vind ik heerlijk! En als hij een of andere vechtfilm wil kijken, kruip ik tegen hem aan met mijn boek. Nou klinkt dat allemaal heel suf enzo, alsof ik (en met mij de rest van de burgerlijke meiden/vrouwen op dit topic) gewoon als een soort huisslaaf leef. Maar juist het feit dat hij tegen me zegt dat het eten er lekker uitziet, de koffie lekker smaakt, het bed lekker ruikt naar wasmiddel, zijn t-shirts gevouwen zijn of wat dan ook, maakt dat ik me bijzonder voel. En hij doet ook veel hoor, het is niet zo dat ik alles in mijn eentje doe.
Me bijzonder voelen hoeft niet veel geld te kosten Koios, het kan ook in een gebaar liggen, een aanraking, een paar woorden. Ik kan me voorstellen dat waardering bij jou anders is. Ik heb een collega die elke middag een cadeautje voor zijn vriendin meeneemt. Ik moet er niet aan denken, maar zijn vriendin houdt daar wel van. Misschien moet je bij jezelf nadenken wat jou nou echt gelukkig maakt. En of dat gemis aan waardering niet ook gedeeltelijk bij jou ligt. Omdat je bij hem zijn idealen noemt kinderen, een mooi huis, een leuk boek en een zonnige tuin, vraag ik me af of jullie doelen niet gewoon tever uit elkaar liggen en jij nu de druppel die die emmer laat overlopen noemt als echte oorzaak.
Ik wens je veel sterkte, want hoe dan ook: een beeindigde relatie is nooit leuk. Ik hoop dat je de persoon die jou gelukkig maakt tegen mag komen. Maar besef tegen die tijd wel dat het van twee kanten moet komen. Het feit dat jij het vervelend vindt dat je (nu ex-)vriend altijd op de bank hangt, betekent natuurlijk niet dat jij als tegenoffensief nooit meer op die bank moet gaan hangen met hem samen. Het is geven en nemen: jij op de bank voor hem, hij in het restaurant voor jou.
Me bijzonder voelen hoeft niet veel geld te kosten Koios, het kan ook in een gebaar liggen, een aanraking, een paar woorden. Ik kan me voorstellen dat waardering bij jou anders is. Ik heb een collega die elke middag een cadeautje voor zijn vriendin meeneemt. Ik moet er niet aan denken, maar zijn vriendin houdt daar wel van. Misschien moet je bij jezelf nadenken wat jou nou echt gelukkig maakt. En of dat gemis aan waardering niet ook gedeeltelijk bij jou ligt. Omdat je bij hem zijn idealen noemt kinderen, een mooi huis, een leuk boek en een zonnige tuin, vraag ik me af of jullie doelen niet gewoon tever uit elkaar liggen en jij nu de druppel die die emmer laat overlopen noemt als echte oorzaak.
Ik wens je veel sterkte, want hoe dan ook: een beeindigde relatie is nooit leuk. Ik hoop dat je de persoon die jou gelukkig maakt tegen mag komen. Maar besef tegen die tijd wel dat het van twee kanten moet komen. Het feit dat jij het vervelend vindt dat je (nu ex-)vriend altijd op de bank hangt, betekent natuurlijk niet dat jij als tegenoffensief nooit meer op die bank moet gaan hangen met hem samen. Het is geven en nemen: jij op de bank voor hem, hij in het restaurant voor jou.
donderdag 31 januari 2008 om 10:42
quote:koios schreef op 30 januari 2008 @ 19:11:
the thing is, ik heb me behoorlijk ingezet. Etentjes maken, me mooi aankleden, kaarsjes etc maar hij gaf aan dat dat allemaal niet voor hem hoeft. Voor hem is bijna alles functioneel en ik ben bang het hebben van een relatie ook. Het is erg triest want verder heb ik niks echts op hem aan te merken. Alleen maar dat het zo gewoon is en dat ik er tegenop zie dat hij naar me toekomt omdat ik me afvraag hoe ik me door de avond heen moet trekken.(De Avonden van Gerard Reve)
Kijk, als je na zo'n korte tijd al dit gevoel hebt, kan ik me goed voorstellen dat jullie gewoonweg niet bij elkaar passen. Want ook al ben ik van mening dat een relatie meer is dan een passief afwachten wat de ander ervan maakt, in de basis moet natuurlijk wel een leuke hoeveelheid aantrekkingskracht en elkaar écht leuk vinden zitten om vanuit verder te gaan. Maar jij had het over liefde voor elkaar. Ik waag het te betwijfelen of daar dan wel echt sprake van was als je zó verschillend bent en zo snel op elkaar uitgekeken raakt.
quote:Jij bent wel gelukkig zo.
Ik denk dat ik teveel van het leven/een relatie verwacht. Het verzandt toch altijd in wat jullie hierboven beschrijven. Dus ik kan net zogoed bij hem blijven, zeker als er verder niks mis met hem en de relatie is. Dood gaan we toch!
Ik vraag me af of jij wel zozeer méér verwacht van het leven dan anderen hier. Ik kan me wel voorstellen echter dat je nog niet zo goed weet wat het is dat jóu gelukkig maakt, en (naar mijn idee) teveel zoekt naar externe factoren om jezelf een gevoel van bevrediging te geven.
Iedereen heeft andere wensen en noden in het leven. Maar de uiteindelijke sleutel tot een werkelijk gevoel van geluk ligt, daar ben ik ten stelligste van overtuigd, in jezelf. Niet in je werk, niet in spiritualiteit, niet in een partner, maar in jezelf en jouw perceptie van het leven.
the thing is, ik heb me behoorlijk ingezet. Etentjes maken, me mooi aankleden, kaarsjes etc maar hij gaf aan dat dat allemaal niet voor hem hoeft. Voor hem is bijna alles functioneel en ik ben bang het hebben van een relatie ook. Het is erg triest want verder heb ik niks echts op hem aan te merken. Alleen maar dat het zo gewoon is en dat ik er tegenop zie dat hij naar me toekomt omdat ik me afvraag hoe ik me door de avond heen moet trekken.(De Avonden van Gerard Reve)
Kijk, als je na zo'n korte tijd al dit gevoel hebt, kan ik me goed voorstellen dat jullie gewoonweg niet bij elkaar passen. Want ook al ben ik van mening dat een relatie meer is dan een passief afwachten wat de ander ervan maakt, in de basis moet natuurlijk wel een leuke hoeveelheid aantrekkingskracht en elkaar écht leuk vinden zitten om vanuit verder te gaan. Maar jij had het over liefde voor elkaar. Ik waag het te betwijfelen of daar dan wel echt sprake van was als je zó verschillend bent en zo snel op elkaar uitgekeken raakt.
quote:Jij bent wel gelukkig zo.
Ik denk dat ik teveel van het leven/een relatie verwacht. Het verzandt toch altijd in wat jullie hierboven beschrijven. Dus ik kan net zogoed bij hem blijven, zeker als er verder niks mis met hem en de relatie is. Dood gaan we toch!
Ik vraag me af of jij wel zozeer méér verwacht van het leven dan anderen hier. Ik kan me wel voorstellen echter dat je nog niet zo goed weet wat het is dat jóu gelukkig maakt, en (naar mijn idee) teveel zoekt naar externe factoren om jezelf een gevoel van bevrediging te geven.
Iedereen heeft andere wensen en noden in het leven. Maar de uiteindelijke sleutel tot een werkelijk gevoel van geluk ligt, daar ben ik ten stelligste van overtuigd, in jezelf. Niet in je werk, niet in spiritualiteit, niet in een partner, maar in jezelf en jouw perceptie van het leven.
donderdag 31 januari 2008 om 13:50
In mijn dromen:
Hoef ik niet om half 8 mijn bed uit om aan het werk te gaan. In mijn dromen wonen ik en Pinksterman in een mooi zonnig land en hebben we alle tijd van de wereld en alle aandacht voor elkaar. Hebben we zoveel geld dat we kunnen doen en laten wat we willen en lijkt het leven één romantisch sprookje.
De werkelijkheid:
Iedere dag werken. s' Avonds inderdaad koken of af en toe uit eten (vinden we beide heerlijk). En dan op de bank (fijn, want dan hoef ik die avond niet te werken) terwijl Pinksterman vaak de computer lastig valt. 's Avonds lekker knus tegen elkaar aan in slaap vallen.
Van de weekenden proberen we wat te maken. De ene keer lukt dat beter dan de andere keer, want je hebt niet alleen met jezelf maar ook met externe factoren te maken (werk, zieke familie, problemen, etc). Vakanties zijn voor ons de topmomenten. Inderdaad alle tijd voor elkaar en alle tijd om lekker te ontspannen.
Koios, ik kan me heel goed voorstellen dat je graag zou willen dat het leven iedere dag een sprookje is. Maar helaas, helaas. Het leven is de realiteit en die realiteit bestaat uit je dagelijkse leven, een stukje sleur en verplichtingen en verantwoordelijkheden. Het leven is maar heel soms een sprookje.
Met de juiste geliefde wordt echter de realiteit ook voor bijna 100% fijne tijd. Door kleine dingen (een lach, een blik, een lieve zoen, iemand die een glas wijn voor je pakt) en door de iets bijzonderder dingen: weekendje weg, uit eten en soms door dingen gewoon echt te delen. Het wordt geen miljonairsleven, maar wel een mooi gedeeld en vol leven. Waarin je er voor elkaar kunt zijn en ook over dit soort gevoelens van onvrede kunt praten.
Ik vermoed dat jouw ex niet de juiste voor je was. Want als het wel goed zit in je relatie, dan merk je wel dat je nog steeds bijzonder bent voor je partner. Ook binnen je ordinary extraordinary leventje.
Mijn advies aan jou: Streef je eigen doelen na. Kijk hoe je je leven voor jezelf zo mooi mogelijk kunt maken. Realiseer je dat een rijk leven niet per definitie het leven van iemand als Paris Hilton is. En hou je ogen open voor degene die jou dat bijzonder gevoel kan geven.
Hoef ik niet om half 8 mijn bed uit om aan het werk te gaan. In mijn dromen wonen ik en Pinksterman in een mooi zonnig land en hebben we alle tijd van de wereld en alle aandacht voor elkaar. Hebben we zoveel geld dat we kunnen doen en laten wat we willen en lijkt het leven één romantisch sprookje.
De werkelijkheid:
Iedere dag werken. s' Avonds inderdaad koken of af en toe uit eten (vinden we beide heerlijk). En dan op de bank (fijn, want dan hoef ik die avond niet te werken) terwijl Pinksterman vaak de computer lastig valt. 's Avonds lekker knus tegen elkaar aan in slaap vallen.
Van de weekenden proberen we wat te maken. De ene keer lukt dat beter dan de andere keer, want je hebt niet alleen met jezelf maar ook met externe factoren te maken (werk, zieke familie, problemen, etc). Vakanties zijn voor ons de topmomenten. Inderdaad alle tijd voor elkaar en alle tijd om lekker te ontspannen.
Koios, ik kan me heel goed voorstellen dat je graag zou willen dat het leven iedere dag een sprookje is. Maar helaas, helaas. Het leven is de realiteit en die realiteit bestaat uit je dagelijkse leven, een stukje sleur en verplichtingen en verantwoordelijkheden. Het leven is maar heel soms een sprookje.
Met de juiste geliefde wordt echter de realiteit ook voor bijna 100% fijne tijd. Door kleine dingen (een lach, een blik, een lieve zoen, iemand die een glas wijn voor je pakt) en door de iets bijzonderder dingen: weekendje weg, uit eten en soms door dingen gewoon echt te delen. Het wordt geen miljonairsleven, maar wel een mooi gedeeld en vol leven. Waarin je er voor elkaar kunt zijn en ook over dit soort gevoelens van onvrede kunt praten.
Ik vermoed dat jouw ex niet de juiste voor je was. Want als het wel goed zit in je relatie, dan merk je wel dat je nog steeds bijzonder bent voor je partner. Ook binnen je ordinary extraordinary leventje.
Mijn advies aan jou: Streef je eigen doelen na. Kijk hoe je je leven voor jezelf zo mooi mogelijk kunt maken. Realiseer je dat een rijk leven niet per definitie het leven van iemand als Paris Hilton is. En hou je ogen open voor degene die jou dat bijzonder gevoel kan geven.
donderdag 31 januari 2008 om 14:48
We hoeven toch werkelijk niet allemaal te zeggen dat burgelijkheid juist het toppunt van geluk is? Niet iedereen haalt daar zijn voldoening uit hoor.
Jullie voorbeelden van gelukzalige momentjes doen het bij mij ook niet. Krijg er de kriebels van. Niet dat ik ze niet respecteer, ik moet er alleen zelf niet aan denken.
Als iemand leuke etentjes, verre reizen, verrassingen, heftige vrijpartijen, spontane kroegentochtjes en levendige discussies met een goed glas wijn leuker vind, betekent dat heus niet dat zij minder diepzinnig is of dat de relatie niet goed is. Het betekent alleen dat zij iemand moet zoeken die dit ook wil uit het leven.
Ik ben er ook zo een. En mijn man ook. Samen met ons zoontje proberen we op onze (hedonistische manier) het leven zo leuk mogelijk te leven.
Niks mis mee volgens mij.
Jullie voorbeelden van gelukzalige momentjes doen het bij mij ook niet. Krijg er de kriebels van. Niet dat ik ze niet respecteer, ik moet er alleen zelf niet aan denken.
Als iemand leuke etentjes, verre reizen, verrassingen, heftige vrijpartijen, spontane kroegentochtjes en levendige discussies met een goed glas wijn leuker vind, betekent dat heus niet dat zij minder diepzinnig is of dat de relatie niet goed is. Het betekent alleen dat zij iemand moet zoeken die dit ook wil uit het leven.
Ik ben er ook zo een. En mijn man ook. Samen met ons zoontje proberen we op onze (hedonistische manier) het leven zo leuk mogelijk te leven.
Niks mis mee volgens mij.
donderdag 31 januari 2008 om 15:05
quote:pomodori schreef op 31 januari 2008 @ 14:48:
We hoeven toch werkelijk niet allemaal te zeggen dat burgelijkheid juist het toppunt van geluk is? Niet iedereen haalt daar zijn voldoening uit hoor.
Jullie voorbeelden van gelukzalige momentjes doen het bij mij ook niet. Krijg er de kriebels van. Niet dat ik ze niet respecteer, ik moet er alleen zelf niet aan denken.
Als iemand leuke etentjes, verre reizen, verrassingen, heftige vrijpartijen, spontane kroegentochtjes en levendige discussies met een goed glas wijn leuker vind, betekent dat heus niet dat zij minder diepzinnig is of dat de relatie niet goed is. Het betekent alleen dat zij iemand moet zoeken die dit ook wil uit het leven.
Ik ben er ook zo een. En mijn man ook. Samen met ons zoontje proberen we op onze (hedonistische manier) het leven zo leuk mogelijk te leven.
Niks mis mee volgens mij.
Volgens mij zeg ik hetzelfde als jij Pomodori. Ik probeer alleen ook de nuancering te maken door TO erop te wijzen dat de kans dat je leven iedere dag een achtbaan is, erg klein is. Tenzij het je lukt om een rijke partner aan de haak te slaan. Dan heb je weer meer opties.
De meeste mensen (waaronder ikzelf) worden nu eenmaal begrensd door zaken als vrije dagen en de hoogte van ons inkomen. Maar binnen die grenzen ben ik ook hopeloos hedonistisch. We gaan zo vaak mogelijk een weekendje weg (en het liefst luxe), gaan uit eten en slaan de vakantie zeker niet over.
We hoeven toch werkelijk niet allemaal te zeggen dat burgelijkheid juist het toppunt van geluk is? Niet iedereen haalt daar zijn voldoening uit hoor.
Jullie voorbeelden van gelukzalige momentjes doen het bij mij ook niet. Krijg er de kriebels van. Niet dat ik ze niet respecteer, ik moet er alleen zelf niet aan denken.
Als iemand leuke etentjes, verre reizen, verrassingen, heftige vrijpartijen, spontane kroegentochtjes en levendige discussies met een goed glas wijn leuker vind, betekent dat heus niet dat zij minder diepzinnig is of dat de relatie niet goed is. Het betekent alleen dat zij iemand moet zoeken die dit ook wil uit het leven.
Ik ben er ook zo een. En mijn man ook. Samen met ons zoontje proberen we op onze (hedonistische manier) het leven zo leuk mogelijk te leven.
Niks mis mee volgens mij.
Volgens mij zeg ik hetzelfde als jij Pomodori. Ik probeer alleen ook de nuancering te maken door TO erop te wijzen dat de kans dat je leven iedere dag een achtbaan is, erg klein is. Tenzij het je lukt om een rijke partner aan de haak te slaan. Dan heb je weer meer opties.
De meeste mensen (waaronder ikzelf) worden nu eenmaal begrensd door zaken als vrije dagen en de hoogte van ons inkomen. Maar binnen die grenzen ben ik ook hopeloos hedonistisch. We gaan zo vaak mogelijk een weekendje weg (en het liefst luxe), gaan uit eten en slaan de vakantie zeker niet over.
donderdag 31 januari 2008 om 16:20
quote:pomodori schreef op 31 januari 2008 @ 14:48:
Als iemand leuke etentjes, verre reizen, verrassingen, heftige vrijpartijen, spontane kroegentochtjes en levendige discussies met een goed glas wijn leuker vind, betekent dat heus niet dat zij minder diepzinnig is of dat de relatie niet goed is. Het betekent alleen dat zij iemand moet zoeken die dit ook wil uit het leven.
Ik ben er ook zo een. En mijn man ook. Samen met ons zoontje proberen we op onze (hedonistische manier) het leven zo leuk mogelijk te leven.
Niks mis mee volgens mij.
Pomodori, de voorbeelden die jij geeft (avontuurlijke reizen, heftige vrijpartijen enz), die doen wij allemaal ook, naast nog een aantal andere zaken die ons leven 'kruiden' (behalve de kroegentochten, maar wij maken dan weer avontuurlijke bergtochten).
En toch kunnen die dingen in intensiteit niet tippen aan de diepe gevoelens van liefde die ik soms ervaar als ik gewoon naast mijn man op de bank zit. Ik heb soms het gevoel dat ik uit elkaar spat van geluk. Daarom vind ik ook, net als anderen hier, dat echt geluk in jezelf zit en niet zozeer in de buitengewone dingen.
Als iemand leuke etentjes, verre reizen, verrassingen, heftige vrijpartijen, spontane kroegentochtjes en levendige discussies met een goed glas wijn leuker vind, betekent dat heus niet dat zij minder diepzinnig is of dat de relatie niet goed is. Het betekent alleen dat zij iemand moet zoeken die dit ook wil uit het leven.
Ik ben er ook zo een. En mijn man ook. Samen met ons zoontje proberen we op onze (hedonistische manier) het leven zo leuk mogelijk te leven.
Niks mis mee volgens mij.
Pomodori, de voorbeelden die jij geeft (avontuurlijke reizen, heftige vrijpartijen enz), die doen wij allemaal ook, naast nog een aantal andere zaken die ons leven 'kruiden' (behalve de kroegentochten, maar wij maken dan weer avontuurlijke bergtochten).
En toch kunnen die dingen in intensiteit niet tippen aan de diepe gevoelens van liefde die ik soms ervaar als ik gewoon naast mijn man op de bank zit. Ik heb soms het gevoel dat ik uit elkaar spat van geluk. Daarom vind ik ook, net als anderen hier, dat echt geluk in jezelf zit en niet zozeer in de buitengewone dingen.
donderdag 31 januari 2008 om 16:21
Toen ik een keer met mijn vriend uit eten was, kwamen we een collega van hem tegen. Zij was uit eten met haar man en vertelde dat ze elke vrijdag samen uit eten gingen (zeg maar: verplichte quality time). Ik vond dat wel een grappige oplossing voor als je daar waarde aan hecht.
Maar goed, je kunt je relatie ook gewoon beeindigen en tot in den treure gaan daten met mannen (zet jezelf op relatieplanet en kies gewoon elke dag een nieuwe man): die geeft je veel afwisseling en spanning.
Maar goed, je kunt je relatie ook gewoon beeindigen en tot in den treure gaan daten met mannen (zet jezelf op relatieplanet en kies gewoon elke dag een nieuwe man): die geeft je veel afwisseling en spanning.
donderdag 31 januari 2008 om 16:33
Wat raar..
Waarom zou wekelijks uit eten gaan verplichte qualitytime zijn??
Sommige mensen gaan graag uit eten. Is toch leuk dat zij dat iedere week doet? Ik zie de reden niet dat je dat meteen afdoet als gebrek aan spanning.
Er zijn mensen, zul je misschien niet geloven, die hechten niet veel waarde aan tv kijken op de bank. Die mensen houden net zoveel van elkaar.
Waarom zou wekelijks uit eten gaan verplichte qualitytime zijn??
Sommige mensen gaan graag uit eten. Is toch leuk dat zij dat iedere week doet? Ik zie de reden niet dat je dat meteen afdoet als gebrek aan spanning.
Er zijn mensen, zul je misschien niet geloven, die hechten niet veel waarde aan tv kijken op de bank. Die mensen houden net zoveel van elkaar.
donderdag 31 januari 2008 om 16:46
@ Reiger100, tuurlijk zit geluk in jezelf, maar als iemand graag veel dingen wil ondernemen en zij een leven vol avondjes bankhangen niet zit zitten is dat prima. Die 2 dingen sluiten elkaar niet uit.
Als je veel leuke dingen doet, dan zijn de gewone dingen ook weer speciaal.
Maar als ik 6 dagen op een rij naar mijn man moest kijken die op de bank een computerboek leest, dan zou ik daar niet van overspoeld raken door verliefde gevoelens. Het zou aardig normaal raken. Dan is het leuk om weer eens (of elke week voor mijn part) uit eten te gaan, vrienden uit te nodigen of iets dergelijks. Afwisseling is best leuk. Heeft niks met gebrek aan spanning in de relatie te maken.
Als je veel leuke dingen doet, dan zijn de gewone dingen ook weer speciaal.
Maar als ik 6 dagen op een rij naar mijn man moest kijken die op de bank een computerboek leest, dan zou ik daar niet van overspoeld raken door verliefde gevoelens. Het zou aardig normaal raken. Dan is het leuk om weer eens (of elke week voor mijn part) uit eten te gaan, vrienden uit te nodigen of iets dergelijks. Afwisseling is best leuk. Heeft niks met gebrek aan spanning in de relatie te maken.
donderdag 31 januari 2008 om 17:18
Als iemand en leven met bankhangen niet ziet zitten is dat prima. Als die persoon echter uit de behoefte tot bankhangen de conclusie trekt dat hij wel niet van haar zal houden en zij slechts een neukertje is omdat hij graag samen op de bank een boek leest, dan vind ik dat TO de ander zijn behoeftes miskent en die ander daarmee tekort doet.
Als de behoeftes verschillen kun je idd beter uit elkaar gaan, maar uitelkaar gaan met respect voor de verschillen vind ik heel iets anders dan je (ex) geliefde omschrijven als "gaap". zeker wanneer je er 10 maanden mee samen bent.
Iemand die ik als "gaap" zou omschrijven, daar ben ik na 10 minuten mee klaar.
Als de behoeftes verschillen kun je idd beter uit elkaar gaan, maar uitelkaar gaan met respect voor de verschillen vind ik heel iets anders dan je (ex) geliefde omschrijven als "gaap". zeker wanneer je er 10 maanden mee samen bent.
Iemand die ik als "gaap" zou omschrijven, daar ben ik na 10 minuten mee klaar.
donderdag 31 januari 2008 om 17:20
Wat mij niet duidelijk is, is of de vriend van TO NOOIT eens iets leuks met haar doet. Zit hij zeven dagen in de week in zijn vrije tijd op de bank een boek te lezen? Maken ze nooit eens een uitje, een reisje, gaan ze nooit ergens heen? Dat is dus het ene uiterste.
Het andere uiterste is, als je ontevreden bent omdat het niet ELKE dag, of bijna elke dag feest is. Dat is onrealistisch.
Daar tussenin zijn vele nuances mogelijk, en wellicht passen TO en haar vriend op dat vlak gewoon niet bij elkaar. Maar als je van elkaar houdt, dan probeer je een compromis te vinden en dat lijkt hier niet het geval. Ik denk dus inderdaad dat het beter is dat ze uit elkaar gaan. Ik lees ook helemaal niet dat TO daar erg verdrietig om is, dat lijkt te bevestigen dat de liefde niet diep zat.
Het andere uiterste is, als je ontevreden bent omdat het niet ELKE dag, of bijna elke dag feest is. Dat is onrealistisch.
Daar tussenin zijn vele nuances mogelijk, en wellicht passen TO en haar vriend op dat vlak gewoon niet bij elkaar. Maar als je van elkaar houdt, dan probeer je een compromis te vinden en dat lijkt hier niet het geval. Ik denk dus inderdaad dat het beter is dat ze uit elkaar gaan. Ik lees ook helemaal niet dat TO daar erg verdrietig om is, dat lijkt te bevestigen dat de liefde niet diep zat.
donderdag 31 januari 2008 om 18:53
Is idd een vreemde conclusie. Maar kan me wel voorstellen dat ze tot de conclusie komt dat ze met hem niet het leven kan hebben dat ze voor ogen had.
Misschien is het moeilijk inleven in iemand die zo anders is. Zij vindt het blijkbaar zo vreselijk saai en kan zich niet voorstellen dat als hij van haar houdt, hij er weinig moeite voor lijkt te doen haar gelukkig te maken.
Misschien is het moeilijk inleven in iemand die zo anders is. Zij vindt het blijkbaar zo vreselijk saai en kan zich niet voorstellen dat als hij van haar houdt, hij er weinig moeite voor lijkt te doen haar gelukkig te maken.
donderdag 31 januari 2008 om 19:22
Echt niet te volgen sommige vrouwen,lol.
Het is schijnbaar nooit goed.
Mag je als man niet gewoon lekker ontspannen op de bank een boek lezen???
Lijkt mij dat als je dat doet, je je juist lekker genoeg voelt bij je meisje om dat te kunnen doen?
En dat beeld dat jij schetst van saai op de bank zitten, nou beter dat dan de hele tijd mijn man achter zijn kont aan lopen omdat ik speciaal gevonden wil worden.
Wat ik hier mee wil zeggen, ik heb geen idee, maar ik word een beetje kriebelig van al dat onzekere gedoe, dat als er maar een beetje te weinig aandacht is dan gelijk in de stress.
Laat die kerels nou is gewoon lekker hun gang gaan.
Het is schijnbaar nooit goed.
Mag je als man niet gewoon lekker ontspannen op de bank een boek lezen???
Lijkt mij dat als je dat doet, je je juist lekker genoeg voelt bij je meisje om dat te kunnen doen?
En dat beeld dat jij schetst van saai op de bank zitten, nou beter dat dan de hele tijd mijn man achter zijn kont aan lopen omdat ik speciaal gevonden wil worden.
Wat ik hier mee wil zeggen, ik heb geen idee, maar ik word een beetje kriebelig van al dat onzekere gedoe, dat als er maar een beetje te weinig aandacht is dan gelijk in de stress.
Laat die kerels nou is gewoon lekker hun gang gaan.
vrijdag 1 februari 2008 om 10:06
In een relatie moet de liefde van twee kanten komen. Gelijkwaardigheid is ook belangrijk voor mij. Als hij vindt dat zijn doelen belangrijker zijn dan de jouwe is er al iets mis. Het is alsof hij daarmee rechtvaardigt dat jij de huissloof bent. Hij is belangrijk, dus jij moet het (in zijn ogen) onbelangrijke werk doen: koken, schoonmaken, voor gezelligheid zorgen.
