Relaties
alle pijlers
rust in een relatie, helpt dat??
vrijdag 5 oktober 2007 om 09:59
Hoi allemaal,
Mijn vriend en ik zijn na een relatie van 5.5. jr een 1.5 maand uit elkaar omdat zijn gevoelens weg zijn voor mij. Hij zegt niet meer van me te houden en me meer als vriendin/zusje te zien.Dit komt oa doordat ik een tijdje erg slecht in mijn vel heb gezeten.
We zijn nu 3 weken verder en gisteren zei hij me nog niet gemist te hebben. Nu moet ik er wel bij zeggen dat we ongeveer om de dag en elkaar zeker de laatst 3 dagen gezien hebben of contact hebben.
Ik heb nu nog 2.5 wk de tijd. Zal het misschien helpen om totaaal geen contact op te nemen, of is die tijd te kort? Ik ga er vanuit dat het over is, maar ik houd nog zoveel van hem, van ons huis, de dieren, de omgeving waarin we nu wonen en de muren beginnen op me af te komen in het huis van mijn ouders waar ik nu woon. We wonen nu 3.5 jr samen.
Mijn vriend en ik zijn na een relatie van 5.5. jr een 1.5 maand uit elkaar omdat zijn gevoelens weg zijn voor mij. Hij zegt niet meer van me te houden en me meer als vriendin/zusje te zien.Dit komt oa doordat ik een tijdje erg slecht in mijn vel heb gezeten.
We zijn nu 3 weken verder en gisteren zei hij me nog niet gemist te hebben. Nu moet ik er wel bij zeggen dat we ongeveer om de dag en elkaar zeker de laatst 3 dagen gezien hebben of contact hebben.
Ik heb nu nog 2.5 wk de tijd. Zal het misschien helpen om totaaal geen contact op te nemen, of is die tijd te kort? Ik ga er vanuit dat het over is, maar ik houd nog zoveel van hem, van ons huis, de dieren, de omgeving waarin we nu wonen en de muren beginnen op me af te komen in het huis van mijn ouders waar ik nu woon. We wonen nu 3.5 jr samen.
vrijdag 5 oktober 2007 om 10:10
vrijdag 5 oktober 2007 om 10:16
Nee ik ook niet; het klinkt alsof JIJ een proeftijd van 2mnd hebt gekregen. En dat terwijl hij de relatie (min of meer) verbroken heeft en jij uit huis bent gegaan.
Vreemde zaak, misschien was het eerlijker geweest als hij zelf was gegaan. Laten we wel wezen, jij wordt voor het blok gezet en verliest ook nog eens je vertrouwde omgeving.
Misschien moet je de zaak eens omdraaien, hem zeggen dat je respect en begrip hebt voor zn muizenissen en dat HIJ er nog 2mnd over mag nadenken, maar dat jij in die periode wel in jullie huis wilt wonen.
En elkaar om de haverklap zien, lijkt me sowieso nogal vreemd.
Vreemde zaak, misschien was het eerlijker geweest als hij zelf was gegaan. Laten we wel wezen, jij wordt voor het blok gezet en verliest ook nog eens je vertrouwde omgeving.
Misschien moet je de zaak eens omdraaien, hem zeggen dat je respect en begrip hebt voor zn muizenissen en dat HIJ er nog 2mnd over mag nadenken, maar dat jij in die periode wel in jullie huis wilt wonen.
En elkaar om de haverklap zien, lijkt me sowieso nogal vreemd.
vrijdag 5 oktober 2007 om 10:37
Hallo mensen,
Bedankt voor de reacties !! Ben ik echt blij mee dat er mensen zijn die meedenken e.d. Zou 2.5 wk niet tekort zijn om me te missen? Hij zegt zelf wel momenten te hebben het er ook erg moeilijk mee te hebben, maar ja idd de uitvoering is wat minder van ons plan
Intuitief kan ik me niet voorstellen dat het strax echt over is, maar ik ga daar wel vanuit, hoewel het erg pijn doet en ik hem erg mis en hem toch zie als de man waarmee ik oud wil worden.
ook ons leeftijdsverschil zit hem dwars (10 jaar). hij wil bijvoorbeeld nu wel kinderen, ik nog niet, dat soort dingen twijfelt hij ook erg over.
Zijn er mensen die ook ervaring hebben met een time-outje?
Bedankt voor de reacties !! Ben ik echt blij mee dat er mensen zijn die meedenken e.d. Zou 2.5 wk niet tekort zijn om me te missen? Hij zegt zelf wel momenten te hebben het er ook erg moeilijk mee te hebben, maar ja idd de uitvoering is wat minder van ons plan
Intuitief kan ik me niet voorstellen dat het strax echt over is, maar ik ga daar wel vanuit, hoewel het erg pijn doet en ik hem erg mis en hem toch zie als de man waarmee ik oud wil worden.
ook ons leeftijdsverschil zit hem dwars (10 jaar). hij wil bijvoorbeeld nu wel kinderen, ik nog niet, dat soort dingen twijfelt hij ook erg over.
Zijn er mensen die ook ervaring hebben met een time-outje?
vrijdag 5 oktober 2007 om 10:39
vrijdag 5 oktober 2007 om 11:31
Het zou al een stuk schelen als je jezelf niet zo verantwoordelijk voelde. Hij heeft niets opgegeven voor JOU, maar hooguit voor jullie relatie (en dus voor hemzelf), dat was zijn eigen keuze.
Dat jij een tijd lang slecht in je vel hebt gezeten, das jammer, maar waarschijnlijk is je dat overkomen en niet je eigen keuze geweest.
In tijden van nood is de relatie het comfortabele bedje waarin je kunt crashen, relationele hoogstandjes kan een partner dan ook niet verwachten. Wat wel verwacht mag worden is dat als de slechte periode over is er ook aandacht is voor de partner hoe hij deze periode heeft beleefd, zodat je samen de rotperiode kunt verwerken. Is dat bij jullie wel gebeurd?
Verder begrijp ik nog steeds niet wat je bedoelt met die 2,5week. Is dat een termijn die je zelf hebt bedacht met als uitgangspunt dat hij je gaat missen en je dan weer terug mag komen?
Ik meende uit je OP te begrijpen dat de relatie al beëindigd was, maar ik begrijp nu dat er een soort tussenfase is?
Voor wat betreft je vraag over ervaring met een time-out: ik geloof niet in en doe niet aan time-outs.
Sterkte en wijsheid.
Dat jij een tijd lang slecht in je vel hebt gezeten, das jammer, maar waarschijnlijk is je dat overkomen en niet je eigen keuze geweest.
In tijden van nood is de relatie het comfortabele bedje waarin je kunt crashen, relationele hoogstandjes kan een partner dan ook niet verwachten. Wat wel verwacht mag worden is dat als de slechte periode over is er ook aandacht is voor de partner hoe hij deze periode heeft beleefd, zodat je samen de rotperiode kunt verwerken. Is dat bij jullie wel gebeurd?
Verder begrijp ik nog steeds niet wat je bedoelt met die 2,5week. Is dat een termijn die je zelf hebt bedacht met als uitgangspunt dat hij je gaat missen en je dan weer terug mag komen?
Ik meende uit je OP te begrijpen dat de relatie al beëindigd was, maar ik begrijp nu dat er een soort tussenfase is?
Voor wat betreft je vraag over ervaring met een time-out: ik geloof niet in en doe niet aan time-outs.
Sterkte en wijsheid.
vrijdag 5 oktober 2007 om 11:40
Ik geloof ook niet in time outs. Het is een manier om de breuk te verzachten. Als hij denkt zonder jou te kunnen, geef hem dan iets om te missen! Ga hem loslaten, doe je eigen dingen, en als je hem spreekt: wees sprankelend en blakend en gelukkig en positief. Al voel je dat totaal niet. Laat je ontreddering nooit aan hem merken. Dat bevestigt zijn negatieve gevoel.
Als het zo moet zijn, komt hij terug bij je en wees dan gelukkig. Bedenk jezelf ook heel goed: mis je hem of mis je iemand!? En praktische zaken: heel vervelend, spullen pakken en doorgaan.
Veel sterkte!
Als het zo moet zijn, komt hij terug bij je en wees dan gelukkig. Bedenk jezelf ook heel goed: mis je hem of mis je iemand!? En praktische zaken: heel vervelend, spullen pakken en doorgaan.
Veel sterkte!
Volg je hart. Dat klopt.
vrijdag 5 oktober 2007 om 11:52
Hej mensen,
Nee het is een termijn die hij zelf heeft bedacht, omdat hij niet wilde dat het definitief uit ging.
Hij zei dat hij wil kijken of het 'missengevoel' terugkomt. Tot nu toe nog niet dus en wellicht helemaal niet meer. Hij laat alleen merken dat hij het erg zou vinden als ik weer iets met een andere man begin. Nu is er ook iemand die me laat merken dat hij om me geeft e.d., maar mn vriend zei gisteren dat ik tegen die man moet zeggen dat hij geen contact met me moet zoeken en dat ik alleen vrienden wil zijn...hmmz alsof hij datmoet beslissen, maar goed.
Op 20 oktober stond dus onze afspraak om te kijken of we er definitief mee kappen of toch een herstart proberen.
Nee het is een termijn die hij zelf heeft bedacht, omdat hij niet wilde dat het definitief uit ging.
Hij zei dat hij wil kijken of het 'missengevoel' terugkomt. Tot nu toe nog niet dus en wellicht helemaal niet meer. Hij laat alleen merken dat hij het erg zou vinden als ik weer iets met een andere man begin. Nu is er ook iemand die me laat merken dat hij om me geeft e.d., maar mn vriend zei gisteren dat ik tegen die man moet zeggen dat hij geen contact met me moet zoeken en dat ik alleen vrienden wil zijn...hmmz alsof hij datmoet beslissen, maar goed.
Op 20 oktober stond dus onze afspraak om te kijken of we er definitief mee kappen of toch een herstart proberen.
vrijdag 5 oktober 2007 om 12:12
O ik snap het geloof ik; hij heeft een proeftijd van 1,5mnd gesteld, daarvan zijn nu ca. 3 wkn voorbij en nog 2,5 te gaan.
Kijk, ik denk dat als je een relatie zèlf definitief beëindigd, je iemand ook wel gaat missen, en niet alleen de persoon, maar het leven, de jarenlange gewoonte, enz.
Bij hem gebeurt dat niet omdat er nauwelijks iets veranderd is; hij woont nog in zn vertrouwde omgeving en hij ziet je nog voortdurend. Verder vind ik dat "iemand missen" kort na de breuk sowieso nogal een schrale reden is om dan maar weer door te gaan.
Hij is er wel van overtuigd dat hij alle touwtjes in handen heeft. JIJ moet het huis uit, JIJ moet maar afwachten, hij zegt zelfs nu al je niet te missen (dus verwacht maar niet teveel dat je terug mag komen); dus hij laat jou in toenemende mate peentjes zweten èn hij vertelt je ook nog eens hoe je contact met een andere man eruit moet zien.
Misschien moet je zèlf maar eens de touwtjes in handen nemen. Zeg hem maar dat deze time-out duidelijk niet werkt, in ieder geval voor jou niet. Dat je terugkomt naar huis, dat wat jou betreft de relatie gewoon doorgaat en dat je bereid bent om samen met hem de issues te lijf te gaan.
Hij kan dan besluiten of hij dit wel of niet wil. Niet? dan moet hij het pand verlaten en ben jij vrij om verder te gaan met je eigen leven.
Overigens begrijp ik best, dat je op dit moment bereid bent om overal in mee te gaan omdat je doodsbang bent hem kwijt te raken, maar kijk eens verder dan het hier en nu.
Stel, dat hij je over 2,5 week genadiglijk toestaat weer terug te komen, omdat hij je wel een beetje gemist heeft. Zal je dan in de toekomst niet altijd bang zijn, bij iedere bui of twijfel van hem, dat hij weer moet "nadenken" en jij het huis uit moet? Wat heb je dan gewonnen?
Kijk, ik denk dat als je een relatie zèlf definitief beëindigd, je iemand ook wel gaat missen, en niet alleen de persoon, maar het leven, de jarenlange gewoonte, enz.
Bij hem gebeurt dat niet omdat er nauwelijks iets veranderd is; hij woont nog in zn vertrouwde omgeving en hij ziet je nog voortdurend. Verder vind ik dat "iemand missen" kort na de breuk sowieso nogal een schrale reden is om dan maar weer door te gaan.
Hij is er wel van overtuigd dat hij alle touwtjes in handen heeft. JIJ moet het huis uit, JIJ moet maar afwachten, hij zegt zelfs nu al je niet te missen (dus verwacht maar niet teveel dat je terug mag komen); dus hij laat jou in toenemende mate peentjes zweten èn hij vertelt je ook nog eens hoe je contact met een andere man eruit moet zien.
Misschien moet je zèlf maar eens de touwtjes in handen nemen. Zeg hem maar dat deze time-out duidelijk niet werkt, in ieder geval voor jou niet. Dat je terugkomt naar huis, dat wat jou betreft de relatie gewoon doorgaat en dat je bereid bent om samen met hem de issues te lijf te gaan.
Hij kan dan besluiten of hij dit wel of niet wil. Niet? dan moet hij het pand verlaten en ben jij vrij om verder te gaan met je eigen leven.
Overigens begrijp ik best, dat je op dit moment bereid bent om overal in mee te gaan omdat je doodsbang bent hem kwijt te raken, maar kijk eens verder dan het hier en nu.
Stel, dat hij je over 2,5 week genadiglijk toestaat weer terug te komen, omdat hij je wel een beetje gemist heeft. Zal je dan in de toekomst niet altijd bang zijn, bij iedere bui of twijfel van hem, dat hij weer moet "nadenken" en jij het huis uit moet? Wat heb je dan gewonnen?
vrijdag 5 oktober 2007 om 12:14
vrijdag 5 oktober 2007 om 12:21
Ja ik heb ervaring met een time out en bij mij betekende het het einde vd relatie.
De time out kwam trouwens ook na een periode waarin ik niet zo goed in me vel zat, waarom het bij ons niet werkte is denk ik omdat hij op dat moment dus uit een gespannen situatie stapte, en dat toch wel erg lekker vond en vervolgens gaat het probleem dan steeds groter en slechter oplosbaar lijken omdat je niet meer terug wilt naar die gespannen situatie, je bent dan eigenlijk meer bezig met het niet meer die situatie willen dat het oplossen vd situatie. En dat jij bang bent dat 2,5 wk nog te kort is om je te gaan missen, als het echt goed zou zitten zou hij je na 1 dag al missen. Sterkte ermee iig.
We hadden trouwens 1 jr ervoor ook al een korte time out gehad ik heb dat hele jr erna echt vreselijk op me tenen gelopen omdat ik toch constant bang was dat hij het weer niet zag zitten vraag jezelf af of dat het waard is.
De time out kwam trouwens ook na een periode waarin ik niet zo goed in me vel zat, waarom het bij ons niet werkte is denk ik omdat hij op dat moment dus uit een gespannen situatie stapte, en dat toch wel erg lekker vond en vervolgens gaat het probleem dan steeds groter en slechter oplosbaar lijken omdat je niet meer terug wilt naar die gespannen situatie, je bent dan eigenlijk meer bezig met het niet meer die situatie willen dat het oplossen vd situatie. En dat jij bang bent dat 2,5 wk nog te kort is om je te gaan missen, als het echt goed zou zitten zou hij je na 1 dag al missen. Sterkte ermee iig.
We hadden trouwens 1 jr ervoor ook al een korte time out gehad ik heb dat hele jr erna echt vreselijk op me tenen gelopen omdat ik toch constant bang was dat hij het weer niet zag zitten vraag jezelf af of dat het waard is.
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:30
Ik herken me erg in wat Sienna beschrijft. Ik heb een aan - uit relatie gehad; meer dan vier jaar geleden ging het dan definitief uit. Wat een opluchting, toen ik ZELF de keuze had gemaakt om gewoon niet meer met hem door te gaan!
Het was echt een lightbulbmoment, opeens realiseerde ik me dat de reden van mijn niet-lekker-in-vel toch op zijn minst voor een deel met (de relatie met) mijn ex te maken had. Dat hij heel veel macht over mijn leven en geluk had. Ik was op dat moment een tijd in het buitenland, dat hielp ook door de afstand. Na mijn thuiskomst (half jaar weggeweest) zijn we gewoon nooit meer op de oude voet (halve relatie, mij voor de seks gebruiken, ... ) doorgegaan, en achteraf bleek dat hij allang een ander had, en daar MOET overlap in gezeten hebben, dus die ander heeft een hoofdprijs binnengehaald.
Ik zou denk ik niet doorgaan met deze relatie als ik jou was. Een relatie moet bestand zijn tegen periodes waar de één wat minder goed in het vel zit. Er zullen nog wel zwaardere dingen op het pad komen, denk ik zo, en het is goed te weten wat je dan aan hem hebt (niet veel dus). Hij heeft je nu nog niet gemist? Dan heeft hij dat over twee weken ook niet, ik denk niet dat geen contact daar echt fundamenteel iets in verandert, hooguit meer oppervlakkig dat hij niet meer als gewoonlijk met je kan praten naar behoefte (zo begrijp ik het een beetje).
Ik denk dat je een stuk gelukkiger wordt van duidelijke keuzes, uiteindelijk. Je bent niet gelukkig bij je ouders, maar je zou kunnen overwegen om een klein studiootje of appartementje voor jezelf te gaan zoeken, toch? Woon je met je vriend in een koophuis of huurhuis?
Heelveel sterkte!
scienza
Het was echt een lightbulbmoment, opeens realiseerde ik me dat de reden van mijn niet-lekker-in-vel toch op zijn minst voor een deel met (de relatie met) mijn ex te maken had. Dat hij heel veel macht over mijn leven en geluk had. Ik was op dat moment een tijd in het buitenland, dat hielp ook door de afstand. Na mijn thuiskomst (half jaar weggeweest) zijn we gewoon nooit meer op de oude voet (halve relatie, mij voor de seks gebruiken, ... ) doorgegaan, en achteraf bleek dat hij allang een ander had, en daar MOET overlap in gezeten hebben, dus die ander heeft een hoofdprijs binnengehaald.
Ik zou denk ik niet doorgaan met deze relatie als ik jou was. Een relatie moet bestand zijn tegen periodes waar de één wat minder goed in het vel zit. Er zullen nog wel zwaardere dingen op het pad komen, denk ik zo, en het is goed te weten wat je dan aan hem hebt (niet veel dus). Hij heeft je nu nog niet gemist? Dan heeft hij dat over twee weken ook niet, ik denk niet dat geen contact daar echt fundamenteel iets in verandert, hooguit meer oppervlakkig dat hij niet meer als gewoonlijk met je kan praten naar behoefte (zo begrijp ik het een beetje).
Ik denk dat je een stuk gelukkiger wordt van duidelijke keuzes, uiteindelijk. Je bent niet gelukkig bij je ouders, maar je zou kunnen overwegen om een klein studiootje of appartementje voor jezelf te gaan zoeken, toch? Woon je met je vriend in een koophuis of huurhuis?
Heelveel sterkte!
scienza
vrijdag 5 oktober 2007 om 14:02
Hej mensen,
Bedankt voor de reacties weer!! Nee, we hebben nooit iets geprobeerd om onze relatie te redden, omdat hij er simpelweg nooit iets van zei dat hij zich ergerde. Hij kropte alles op en ineens, BOEM, de bom barstte en ik wist nergens van!!
Tja, zelf touwtjes in handen nemen, gaat sowiezo averechts werken denk ik. Heb trouwens iets vreselijks stoms gedaan zonet; vond op het bureaublad van de pc dat hij een ecard met liefdesliedje had gedownload. Geen idee of hij deze heeft verstuurd, maar heb het wel gevraagd aan hem. Had ik eigenlijk niet moeten doen!!
Bedankt voor de reacties weer!! Nee, we hebben nooit iets geprobeerd om onze relatie te redden, omdat hij er simpelweg nooit iets van zei dat hij zich ergerde. Hij kropte alles op en ineens, BOEM, de bom barstte en ik wist nergens van!!
Tja, zelf touwtjes in handen nemen, gaat sowiezo averechts werken denk ik. Heb trouwens iets vreselijks stoms gedaan zonet; vond op het bureaublad van de pc dat hij een ecard met liefdesliedje had gedownload. Geen idee of hij deze heeft verstuurd, maar heb het wel gevraagd aan hem. Had ik eigenlijk niet moeten doen!!
vrijdag 5 oktober 2007 om 16:13
Hey Janiek,
Ik heb bijna in jou situatie gezeten, alleen woon ik niet samen met mijn vriend en kwamen we dr op tijd achter dat `t niet ging. Gelukkig hebben we ff flink ruzie kunnen maken, janken en daarna praten. Anders waren we waarschijnlijk ook " tijdelijk" uit elkaar gegaan.
Wat mij erg hielp is dat ik gewoon keihard mijn waarheid heb gezegt en geen rekening gehouden heb met zijn gevoel.
Wat mij dwars zat heb ik gezegt en visa versa. Het is een klote gesprek, maar het hielp wel. Op komen voor jou gevoel en zelf de touwtjes in handen nemen is heel belangrijk, het is toch JOUW leven, dat JIJ leeft? Ik vond ook ( en vind nog steeds) dat hij geen oordeel mag uitspreken over jou gevoel. Bijv. Dat jij zegt dat jeje klote voelt bij zijn gedrag, aangezien het jou persoonlijke prive gevoel/ emotie is, heeft hij daar vast een mening over. ( iig mijn vriend wel) Ik heb geprobeert daar boven te staan en op een Oprah manier ( ze is nog ergens goed voor) voor mijzelf te kiezen. In mijn geval was dat bij mijn vriend blijven, maar bekijk goed hoe dat bij jou zit.
En over die andere man... ik ken `t probleem... ik heb me daar niets van aangetrokken en ga nog steeds met de jongen in kwestie om. Echt, ik bepaal zelf met wie ik om ga! Mijn vriend accepteerd dat nu, omdat hij mij vertrouwd, ondanks dat ie die jongen echt absoluut niet vertrouwd.
Dus... Mijn advies:
Leef je eigen leven en doe alleen wat goed is voor jou!
En over die e-card... was dat jullie gezamelijke pc?? Dan mag te gewoon kijken wat iets was?
Ik heb bijna in jou situatie gezeten, alleen woon ik niet samen met mijn vriend en kwamen we dr op tijd achter dat `t niet ging. Gelukkig hebben we ff flink ruzie kunnen maken, janken en daarna praten. Anders waren we waarschijnlijk ook " tijdelijk" uit elkaar gegaan.
Wat mij erg hielp is dat ik gewoon keihard mijn waarheid heb gezegt en geen rekening gehouden heb met zijn gevoel.
Wat mij dwars zat heb ik gezegt en visa versa. Het is een klote gesprek, maar het hielp wel. Op komen voor jou gevoel en zelf de touwtjes in handen nemen is heel belangrijk, het is toch JOUW leven, dat JIJ leeft? Ik vond ook ( en vind nog steeds) dat hij geen oordeel mag uitspreken over jou gevoel. Bijv. Dat jij zegt dat jeje klote voelt bij zijn gedrag, aangezien het jou persoonlijke prive gevoel/ emotie is, heeft hij daar vast een mening over. ( iig mijn vriend wel) Ik heb geprobeert daar boven te staan en op een Oprah manier ( ze is nog ergens goed voor) voor mijzelf te kiezen. In mijn geval was dat bij mijn vriend blijven, maar bekijk goed hoe dat bij jou zit.
En over die andere man... ik ken `t probleem... ik heb me daar niets van aangetrokken en ga nog steeds met de jongen in kwestie om. Echt, ik bepaal zelf met wie ik om ga! Mijn vriend accepteerd dat nu, omdat hij mij vertrouwd, ondanks dat ie die jongen echt absoluut niet vertrouwd.
Dus... Mijn advies:
Leef je eigen leven en doe alleen wat goed is voor jou!
En over die e-card... was dat jullie gezamelijke pc?? Dan mag te gewoon kijken wat iets was?
vrijdag 5 oktober 2007 om 16:14
Hey Jannick,
Ik heb bijna in jou situatie gezeten, alleen woon ik niet samen met mijn vriend en kwamen we dr op tijd achter dat `t niet ging. Gelukkig hebben we ff flink ruzie kunnen maken, janken en daarna praten. Anders waren we waarschijnlijk ook " tijdelijk" uit elkaar gegaan.
Wat mij erg hielp is dat ik gewoon keihard mijn waarheid heb gezegt en geen rekening gehouden heb met zijn gevoel.
Wat mij dwars zat heb ik gezegt en visa versa. Het is een klote gesprek, maar het hielp wel. Op komen voor jou gevoel en zelf de touwtjes in handen nemen is heel belangrijk, het is toch JOUW leven, dat JIJ leeft? Ik vond ook ( en vind nog steeds) dat hij geen oordeel mag uitspreken over jou gevoel ( en jij niet over `t zijne). Bijv. Dat jij zegt dat jeje klote voelt bij zijn gedrag, aangezien het jou persoonlijke prive gevoel/ emotie is, heeft hij daar vast een mening over. ( iig mijn vriend wel) Ik heb geprobeert daar boven te staan en op een Oprah manier ( ze is nog ergens goed voor) voor mijzelf te kiezen. In mijn geval was dat bij mijn vriend blijven, maar bekijk goed hoe dat bij jou zit.
En over die andere man... ik ken `t probleem... ik heb me daar niets van aangetrokken en ga nog steeds met de jongen in kwestie om. Echt, ik bepaal zelf met wie ik om ga! Mijn vriend accepteerd dat nu, omdat hij mij vertrouwd, ondanks dat ie die jongen echt absoluut niet vertrouwd.
Dus... Mijn advies:
Leef je eigen leven en doe alleen wat goed is voor jou!
En over die e-card... was dat jullie gezamelijke pc?? Dan mag te gewoon kijken wat iets was?
Ik heb bijna in jou situatie gezeten, alleen woon ik niet samen met mijn vriend en kwamen we dr op tijd achter dat `t niet ging. Gelukkig hebben we ff flink ruzie kunnen maken, janken en daarna praten. Anders waren we waarschijnlijk ook " tijdelijk" uit elkaar gegaan.
Wat mij erg hielp is dat ik gewoon keihard mijn waarheid heb gezegt en geen rekening gehouden heb met zijn gevoel.
Wat mij dwars zat heb ik gezegt en visa versa. Het is een klote gesprek, maar het hielp wel. Op komen voor jou gevoel en zelf de touwtjes in handen nemen is heel belangrijk, het is toch JOUW leven, dat JIJ leeft? Ik vond ook ( en vind nog steeds) dat hij geen oordeel mag uitspreken over jou gevoel ( en jij niet over `t zijne). Bijv. Dat jij zegt dat jeje klote voelt bij zijn gedrag, aangezien het jou persoonlijke prive gevoel/ emotie is, heeft hij daar vast een mening over. ( iig mijn vriend wel) Ik heb geprobeert daar boven te staan en op een Oprah manier ( ze is nog ergens goed voor) voor mijzelf te kiezen. In mijn geval was dat bij mijn vriend blijven, maar bekijk goed hoe dat bij jou zit.
En over die andere man... ik ken `t probleem... ik heb me daar niets van aangetrokken en ga nog steeds met de jongen in kwestie om. Echt, ik bepaal zelf met wie ik om ga! Mijn vriend accepteerd dat nu, omdat hij mij vertrouwd, ondanks dat ie die jongen echt absoluut niet vertrouwd.
Dus... Mijn advies:
Leef je eigen leven en doe alleen wat goed is voor jou!
En over die e-card... was dat jullie gezamelijke pc?? Dan mag te gewoon kijken wat iets was?
anoniem_5179 wijzigde dit bericht op 05-10-2007 16:15
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
vrijdag 5 oktober 2007 om 17:50
He lieve mensen,
Heb net een bericht teruggekregen; die ecard was voor zn moeder omdat zij hem zo goed steunt in deze lastige tijd. Wel heel lief natuurlijk. Verder hebben we afgesproken dat we het nog een week later uitstellen (op mijn verzoek). Vanaf nu laat ik dus niets van me horen en kijken of hij dan anders reageert. Hij gaat vanavond en morgen lekker stappen en slaapt bij zijn vrienden, dus ik heb lekker het huis voor me dit weekend
Heb net een bericht teruggekregen; die ecard was voor zn moeder omdat zij hem zo goed steunt in deze lastige tijd. Wel heel lief natuurlijk. Verder hebben we afgesproken dat we het nog een week later uitstellen (op mijn verzoek). Vanaf nu laat ik dus niets van me horen en kijken of hij dan anders reageert. Hij gaat vanavond en morgen lekker stappen en slaapt bij zijn vrienden, dus ik heb lekker het huis voor me dit weekend