
Scheiden, en nu?
woensdag 23 juli 2025 om 23:53
Ik heb even een nieuw account aangemaakt ivm herkenbaarheid. Mijn man en ik zijn 27 jaar samen waarvan 8,5 jaar getrouwd. We hebben twee kinderen van 11 en 13 jaar oud. Vorige week vertelde hij mij dat hij niet meer met mij verder wil, we zijn te verschillend en hij ziet geen manier meer waarop hij met mij verder kan. Ook is er een ander in het spel. Ik ben verdrietig. Voornamelijk voor het gezin wat we vormen, want ik herken wel de afstand die er tussen ons in geslopen is door gewoonweg niet of slecht te communiceren. Ik ben echter nooit op het punt gekomen dat ik geen uitweg meer zag en merk dat ik hem vooral kwalijk neem dat hij nooit eerder aan de bel getrokken heeft en nu op het punt van “no return” aangekomen is. Mij eerste reactie was om met iemand hierover te gaan praten, ik vind dat we onze kinderen dat verschuldigd zijn, maar hij geeft aan dat dat geen zin meer heeft. Het helpt natuurlijk niet dat er een ander in het spel is, ook dat neem ik hem kwalijk, hij heeft namelijk een oude vlam actief opgezocht.
Maar goed, en nu? We hebben samen een koophuis wat ik in mijn eentje niet kan betalen, maar hij wel. Ik ben na de geboorte van de kinderen 1 dag minder gaan werken en heb geen slecht salaris, maar volgens de verschillende rekentools online kan ik ongeveer €850 per maand aan huur betalen, dat levert een studentenkamer op 30 km van onze huidige woonplaats als enige hit op Funda op. Ik vermoed dat ik te veel verdien voor sociale huur en sowieso heb ik geen wachttijd opgebouwd. Ik realiseer me dat dit veel voorkomt, en mijn situatie verre van uniek is. Ik hoop dan ook wat adviezen en tips van ervaringsdeskundigen te krijgen hier. Wat zijn de volgende stappen? Wat is wijsheid? Wat moet ik zeker wel of niet doen? Mijn gevoel zegt me dat we pas de kinderen moeten inlichten zodra we duidelijkheid hebben over de woonsituatie, omdat dat waarschijnlijk hun eerste vraag gaat worden; “moeten we verhuizen?, waar gaan we wonen?”. Maar ik realiseer me ook dat het nog wel even kan duren voordat daar duidelijkheid over is, en ik merk dat ik het lastiger begin te vinden om niks van mijn verdriet aan de kinderen te laten merken. Ik wil voor mezelf, maar vooral ook voor de kinderen, het goed regelen. Een vechtscheiding zal het niet worden, maar ik wil ook zeker niet overal ja en amen op zeggen, het liefst zou ik in onze huidige woning willen blijven en dat hij iets vlakbij koopt of huurt zodat er co-ouderschap op loop/fietsafstand is. Wat is mijn volgende stap? Met de bank praten over een eventuele hypotheek? Een advocaat? Een mediator? Bestaat er ergens een goed stappenplan “hoe pak ik een scheiding aan?”. En het allerbelangrijkste van alles: hoe brengen we dit nieuws aan de kinderen? Wat zijn de do’s en don’ts?
Maar goed, en nu? We hebben samen een koophuis wat ik in mijn eentje niet kan betalen, maar hij wel. Ik ben na de geboorte van de kinderen 1 dag minder gaan werken en heb geen slecht salaris, maar volgens de verschillende rekentools online kan ik ongeveer €850 per maand aan huur betalen, dat levert een studentenkamer op 30 km van onze huidige woonplaats als enige hit op Funda op. Ik vermoed dat ik te veel verdien voor sociale huur en sowieso heb ik geen wachttijd opgebouwd. Ik realiseer me dat dit veel voorkomt, en mijn situatie verre van uniek is. Ik hoop dan ook wat adviezen en tips van ervaringsdeskundigen te krijgen hier. Wat zijn de volgende stappen? Wat is wijsheid? Wat moet ik zeker wel of niet doen? Mijn gevoel zegt me dat we pas de kinderen moeten inlichten zodra we duidelijkheid hebben over de woonsituatie, omdat dat waarschijnlijk hun eerste vraag gaat worden; “moeten we verhuizen?, waar gaan we wonen?”. Maar ik realiseer me ook dat het nog wel even kan duren voordat daar duidelijkheid over is, en ik merk dat ik het lastiger begin te vinden om niks van mijn verdriet aan de kinderen te laten merken. Ik wil voor mezelf, maar vooral ook voor de kinderen, het goed regelen. Een vechtscheiding zal het niet worden, maar ik wil ook zeker niet overal ja en amen op zeggen, het liefst zou ik in onze huidige woning willen blijven en dat hij iets vlakbij koopt of huurt zodat er co-ouderschap op loop/fietsafstand is. Wat is mijn volgende stap? Met de bank praten over een eventuele hypotheek? Een advocaat? Een mediator? Bestaat er ergens een goed stappenplan “hoe pak ik een scheiding aan?”. En het allerbelangrijkste van alles: hoe brengen we dit nieuws aan de kinderen? Wat zijn de do’s en don’ts?
donderdag 24 juli 2025 om 10:55
Allemaal alvast heel erg bedankt voor jullie reacties! Ik realiseer me nu dat er nog wel wat info ontbreekt, misschien haal ik later wat details weg zodat het verhaal minder herkenbaar wordt.
We zijn getrouwd onder huwelijkse voorwaarden; we stappen beide uit het huwelijk waarmee we ook ingestapt zijn. Ondanks dat mijn man altijd meer bijgedragen heeft aan onze gezamenlijke lasten (hij 2/3 en ik 1/3) gaat alles door de helft. Ter duiding; ik verdien ongeveer €3300 bruto. Van hem weet ik het niet precies, maar ik ga uit van ruim €10.000 bruto per maand. Hij werkt als freelancer en bouwt geen standaard pensioen op, maar heeft een beleggingspotje dat hij voor pensioen wil gebruiken. Hij heeft in de loop van de jaren maximaal op onze hypotheek afgelost zodat onze maandlasten lager werden. Maar ook veel gespaard/belegd, door de huwelijkse voorwaarden blijft dat sowieso van hem.
Ik vind de timing en de leeftijd van de kinderen ook het meest rottige nu… mijn jongste is kwetsbaar en is recent gediagnosticeerd met add en hoog gevoeligheid en aanleg voor depressie. De middelbare school komt eraan na de vakantie en dat is een ongelofelijk spannende periode. Mijn man wil juist de zomervakantie gebruiken zodat ze aan het idee kunnen wennen en dan “rustig” het schooljaar kunnen starten. Heel eerlijk gezegd is mijn voorstel geweest om het nog een paar jaar samen uit te zingen, met waar nodig, goede afspraken. En dan over een jaar of 4, als de kinderen richting jong volwassenheid gaan “echt” uit elkaar te gaan. We hebben geen hekel aan elkaar en voor het geluk van mijn kinderen zou ik alles over hebben, desnoods dat hij discreet uitzoekt wat hij met die andere vrouw wil. Hij leek hier wel over te willen denken, want maakt zich ook zorgen over, met name, de kwetsbaarheid van onze jongste, maar zei later het niet voor zich te zien. Zoals iemand al opmerkte, hij heeft al uitgecheckt, heeft het opgegeven. En ik leef nu al twee weken met het beeld voor ogen dat een grote vrachtwagen met knipperende koplampen op mijn kinderen in gaat rijden en ik ze er niet tegen kan beschermen…ik denk namelijk dat dit voor hun echt uit het niets zal komen. Er waren nooit ruzies, hooguit heel af en toe een discussie.
Sorry voor het lange verhaal steeds, ik merk dat ik, zolang de kinderen nog van niks weten ik het hier met niemand uit mijn omgeving over wil hebben omdat ik het niet ok vind dat iemand dit eerder zou weten dat mijn kinderen, maar op deze manier kan ik toch een beetje mijn ei kwijt. Ik ben zo verdrietig…..
We zijn getrouwd onder huwelijkse voorwaarden; we stappen beide uit het huwelijk waarmee we ook ingestapt zijn. Ondanks dat mijn man altijd meer bijgedragen heeft aan onze gezamenlijke lasten (hij 2/3 en ik 1/3) gaat alles door de helft. Ter duiding; ik verdien ongeveer €3300 bruto. Van hem weet ik het niet precies, maar ik ga uit van ruim €10.000 bruto per maand. Hij werkt als freelancer en bouwt geen standaard pensioen op, maar heeft een beleggingspotje dat hij voor pensioen wil gebruiken. Hij heeft in de loop van de jaren maximaal op onze hypotheek afgelost zodat onze maandlasten lager werden. Maar ook veel gespaard/belegd, door de huwelijkse voorwaarden blijft dat sowieso van hem.
Ik vind de timing en de leeftijd van de kinderen ook het meest rottige nu… mijn jongste is kwetsbaar en is recent gediagnosticeerd met add en hoog gevoeligheid en aanleg voor depressie. De middelbare school komt eraan na de vakantie en dat is een ongelofelijk spannende periode. Mijn man wil juist de zomervakantie gebruiken zodat ze aan het idee kunnen wennen en dan “rustig” het schooljaar kunnen starten. Heel eerlijk gezegd is mijn voorstel geweest om het nog een paar jaar samen uit te zingen, met waar nodig, goede afspraken. En dan over een jaar of 4, als de kinderen richting jong volwassenheid gaan “echt” uit elkaar te gaan. We hebben geen hekel aan elkaar en voor het geluk van mijn kinderen zou ik alles over hebben, desnoods dat hij discreet uitzoekt wat hij met die andere vrouw wil. Hij leek hier wel over te willen denken, want maakt zich ook zorgen over, met name, de kwetsbaarheid van onze jongste, maar zei later het niet voor zich te zien. Zoals iemand al opmerkte, hij heeft al uitgecheckt, heeft het opgegeven. En ik leef nu al twee weken met het beeld voor ogen dat een grote vrachtwagen met knipperende koplampen op mijn kinderen in gaat rijden en ik ze er niet tegen kan beschermen…ik denk namelijk dat dit voor hun echt uit het niets zal komen. Er waren nooit ruzies, hooguit heel af en toe een discussie.
Sorry voor het lange verhaal steeds, ik merk dat ik, zolang de kinderen nog van niks weten ik het hier met niemand uit mijn omgeving over wil hebben omdat ik het niet ok vind dat iemand dit eerder zou weten dat mijn kinderen, maar op deze manier kan ik toch een beetje mijn ei kwijt. Ik ben zo verdrietig…..
donderdag 24 juli 2025 om 11:00
Waar staat dat dat zij in gemeenschap van goederen zijn getrouwd? Er staat "we hebben samen een koophuis" maar er staat nergens dat dit 50/50 is. Er staat ook nergens dat de bankrekeningen en de spullen gezamelijk zijn
donderdag 24 juli 2025 om 11:02
Des te meer reden een advocaat in handen te nemen.
Kinderen leven volgens een bepaalde levensstandaard en die zal, zo ver als mogelijk, aangehouden moeten worden. Dus dat zou betekenen dat je alimentatie gaat ontvangen voor de kinderen.
Ik lees nergens dat het verstandig is om nog een paar jaar als “vrienden” samen te leven. Hoe zie je dat voor je als hij naar zijn nieuwe lief gaat? Moet dat allemaal stiekem? Er bestaat altijd een kans dat het dan via een omweg bij je kinderen terecht komt. De timing is ontzettend klote zo vlak voor de nieuwe school. Dat je (ex)man denkt dat de vakantie een goede periode is om te wennen is echt stuitend! Hoe snel denkt hij aan woonruimte te komen om maar wat te zeggen.
Sterkte to.
Kinderen leven volgens een bepaalde levensstandaard en die zal, zo ver als mogelijk, aangehouden moeten worden. Dus dat zou betekenen dat je alimentatie gaat ontvangen voor de kinderen.
Ik lees nergens dat het verstandig is om nog een paar jaar als “vrienden” samen te leven. Hoe zie je dat voor je als hij naar zijn nieuwe lief gaat? Moet dat allemaal stiekem? Er bestaat altijd een kans dat het dan via een omweg bij je kinderen terecht komt. De timing is ontzettend klote zo vlak voor de nieuwe school. Dat je (ex)man denkt dat de vakantie een goede periode is om te wennen is echt stuitend! Hoe snel denkt hij aan woonruimte te komen om maar wat te zeggen.
Sterkte to.
donderdag 24 juli 2025 om 11:07
Wat een rotsituatie TO. Je man is al tig stappen verder dan jij. Jij zit nog midden in je verdriet, hij is al uitgecheckt. Als ik jou was zou ik alles op alles zetten om in het huis te kunnen blijven wonen. Heb je iemand die je 100% vertrouwt, en met wie je rationeel kunt sparren op zakelijk niveau? Alles op een rijtje zetten van bezittingen en evt. schulden. Kijken of je het financieel redt om te blijven wonen. Kun je eventueel een deel van je huis verhuren en zo extra inkomsten genereren? Of is er een ander creatief idee? Wat is het jouw ex waard dat de situatie voor jullie kinderen zo stabiel mogelijk blijft, en jij dus in het huis kunt blijven? Wil hij daaraan bijdragen? Heb jij recht op alimentatie?
(en zoek ook iemand bij wie je kunt uithuilen natuurlijk...). En inderdaad, schakel een advocaat in, en geen mediator.
(en zoek ook iemand bij wie je kunt uithuilen natuurlijk...). En inderdaad, schakel een advocaat in, en geen mediator.
donderdag 24 juli 2025 om 11:08
Neem een advocaat. Je denkt dat je geen vechtscheiding krijgt maar dit kan zo omslaan. Je moet, herhaal moet! nu even goed voor jezelf en de kinderen zorgen door vooruit te denken. Hij redt het financieel wel, jij gaat interen. Je hebt het de afgelopen 27 jaar niet goed genoeg voor jezelf geregeld op financieel gebied (sorry) maar nu heb je wél de kans om dat voor de toekomst, jouw toekomst zo goed mogelijk te regelen. Neem een goede echtscheidingsadvocaat.
Zijn belangen zijn anders dan jouw belangen. Hij is emotioneel niet bij jou betrokken.
Zijn belangen zijn anders dan jouw belangen. Hij is emotioneel niet bij jou betrokken.
sweetfirefly wijzigde dit bericht op 24-07-2025 11:10
12.80% gewijzigd
Laat brandnetels staan; juist op brandnetels leggen vlinders hun eitjes.
donderdag 24 juli 2025 om 11:08
Hij is emotioneel al helemaal los van jou. En ook voor de kinderen gaat hij dus niet op de rem staan. Dan is de enige mogelijkheid om de scheiding zo goed mogelijk voor te bereiden en daarmee zoveel mogelijkheid duidelijkheid over de toekomst te krijgen.
Dus echt! Neem een advocaat, zoek de financiën zoveel mogelijk uit en zoek een financieel adviseur. ik vermoed dat er meer mogelijk is dan je nu denkt. Zeker als ik lees dat de hypotheek al behoorlijk afgelost is.
ik wens je daadkracht en sterkte.
Dus echt! Neem een advocaat, zoek de financiën zoveel mogelijk uit en zoek een financieel adviseur. ik vermoed dat er meer mogelijk is dan je nu denkt. Zeker als ik lees dat de hypotheek al behoorlijk afgelost is.
ik wens je daadkracht en sterkte.
donderdag 24 juli 2025 om 11:12
Ik denk dat wel gaan praten met iemand heel fijn voor je is, zowel zakelijk, met een advocaat (zoals je hier al echt duidelijk gemaakt is, een advocaat, geen mediator ofzo)
en ook met bijvoorbeeld de huisarts of de GGZ-ondersteuning. Dat geeft lucht
lila-linda wijzigde dit bericht op 24-07-2025 13:34
79.61% gewijzigd
donderdag 24 juli 2025 om 11:17
Kinderen hebben altijd door dat er iets aan de hand is, ze gaan voelen dat er iets niet klopt. Ik zou me als kind enorm genaaid voelen als tegen mij niet eerlijk gezegd wordt wat er aan de hand is. Dit is vanuit een andere inhoudelijke situatie mij ook overkomen, met als argument van mijn ouders ‘hebben we je niet verteld omdat we je niet wilde kwetsen en opzadelen met onze sores’. Maar manman, wat heeft dit een knauw gegeven aan mijn vertrouwen. Ik vind eerlijkheid héél belangrijk. Ook als het een nare boodschap is!
Bij elkaar blijven voor de kinderen vind ik dus een heel slecht idee. Samen goede ouders zijn en blijven, ookal ben je gescheiden is een véél beter voorbeeld.
En natuurlijk komt dit als donderslag bij heldere hemel voor hen. Voor jou ook. Het is wat het is, dankzij pa. Geef hen die duidelijkheid en wees eerlijk.
gryla wijzigde dit bericht op 24-07-2025 17:30
21.25% gewijzigd
donderdag 24 juli 2025 om 11:20
Zorg ook voor iemand in je omgeving die je praktisch en liefst ook emotioneel bij kan staan. Praktisch want die persoon gaat je herinneren aan regelzaken en staat er niet zo persoonlijk in als jij. Emotioneel omdat het fijn is om dingen te kunnen delen zonder dat de ander weet wat er speelt of er niet voor je kan zijn.
Zorg dat je zo snel mogelijk inzage krijgt in jullie financiën. Je moet kunnen nagaan wat hij aan inkomsten/vermogen heeft. Dat is opgebouwd tijdens jullie huwelijk en van belang voor jullie kinderen. Stel dat hij met zijn nieuwe liefde een tweede leg begint dan kan van alles veranderen. Regel daarom de zaken goed. Als je zo'n laag inkomen hebt wil je misschien partneralimentatie en laat ook goed uitzoeken wat je rechten zijn over zijn pensioenpotje. Moet/wil hij dat gaan delen met je?
Zorg dat je zo snel mogelijk inzage krijgt in jullie financiën. Je moet kunnen nagaan wat hij aan inkomsten/vermogen heeft. Dat is opgebouwd tijdens jullie huwelijk en van belang voor jullie kinderen. Stel dat hij met zijn nieuwe liefde een tweede leg begint dan kan van alles veranderen. Regel daarom de zaken goed. Als je zo'n laag inkomen hebt wil je misschien partneralimentatie en laat ook goed uitzoeken wat je rechten zijn over zijn pensioenpotje. Moet/wil hij dat gaan delen met je?
Laat brandnetels staan; juist op brandnetels leggen vlinders hun eitjes.
donderdag 24 juli 2025 om 11:24
Ik ben ongeveer 5 jaar geleden door bijna dezelfde situatie gegaan.
Ik zou je inderdaad ook een advocaat aanraden. Ik heb destijds zelf voor een mediator gekozen, omdat ik ervan uitging dat we nog een warme band hadden en beide de kinderen voorop stelde. Gaande het proces bleek dat van zijn kant al veel meer afstand van ons gezin was genomen, en het belang van de kinderen er voor hem heel anders uitzag dan voor mij.
Als er een ander in het spel is, is het heel lastig om beide belangen zo goed mogelijk in het oog te houden.
Ik zou dus zo snel mogelijk in gesprek gaan met een advocaat (soms zit dat in een rechtsbijstandverzekering). Google op familierecht advocaten en je kan ook kijken of ze ook mediator zijn (dan hoef je de advo niet als mediator in te zetten, maar denken ze vaak wel op een manier waarop beide partijen in oog worden genomen).
Plan ook snel een afspraak met een financieel adviseur. Dat heeft mij heel veel inzicht gegeven in mijn moglijkheden. Naast partnerallimentatie, kinderallimentatie heb je vaak ook recht op kingebondenbudget, en misschien toeslagen. Er bleek veel meer mogelijk dan ik dacht.
En ik zou toch iemand in vertrouwen nemen. Ik ben meer dan een jaar door een hel gegeaan omdat ik door wilde leven alsof er niets aan de hand was. Uiteindelijk toch mijn zus en moeder en beste vriendin verteld en dat gaf zo'n rust en nieuwe inzichten. Spreek ervoor buiten de deur af, zodat je kinderen niets opvangen.
Maar zoals al gezegd, kinderen krijgen veel meer mee dan je denkt (is het niet van jou, is het misschien wel van je man, die ineens nieuwe luchtjes opspuit voor zn vriendin ofzo).
Bij elkaar blijven voor de kinderen lost niets op en richt meestal alleen meer schade aan.
Sterkte
Ik zou je inderdaad ook een advocaat aanraden. Ik heb destijds zelf voor een mediator gekozen, omdat ik ervan uitging dat we nog een warme band hadden en beide de kinderen voorop stelde. Gaande het proces bleek dat van zijn kant al veel meer afstand van ons gezin was genomen, en het belang van de kinderen er voor hem heel anders uitzag dan voor mij.
Als er een ander in het spel is, is het heel lastig om beide belangen zo goed mogelijk in het oog te houden.
Ik zou dus zo snel mogelijk in gesprek gaan met een advocaat (soms zit dat in een rechtsbijstandverzekering). Google op familierecht advocaten en je kan ook kijken of ze ook mediator zijn (dan hoef je de advo niet als mediator in te zetten, maar denken ze vaak wel op een manier waarop beide partijen in oog worden genomen).
Plan ook snel een afspraak met een financieel adviseur. Dat heeft mij heel veel inzicht gegeven in mijn moglijkheden. Naast partnerallimentatie, kinderallimentatie heb je vaak ook recht op kingebondenbudget, en misschien toeslagen. Er bleek veel meer mogelijk dan ik dacht.
En ik zou toch iemand in vertrouwen nemen. Ik ben meer dan een jaar door een hel gegeaan omdat ik door wilde leven alsof er niets aan de hand was. Uiteindelijk toch mijn zus en moeder en beste vriendin verteld en dat gaf zo'n rust en nieuwe inzichten. Spreek ervoor buiten de deur af, zodat je kinderen niets opvangen.
Maar zoals al gezegd, kinderen krijgen veel meer mee dan je denkt (is het niet van jou, is het misschien wel van je man, die ineens nieuwe luchtjes opspuit voor zn vriendin ofzo).
Bij elkaar blijven voor de kinderen lost niets op en richt meestal alleen meer schade aan.
Sterkte
donderdag 24 juli 2025 om 11:45
5 jaar geleden hier ook een bomdrop. Hij wist het niet meer, wou een ander leven... zomaar out of the blue.
Achteraf bleek hij al +2 jaar een ander te hebben waar ik nooit wat van gemerkt heb.
Ik was lam geslagen na zijn aankondiging, had het totaal niet zien aankomen. Dat kon ook niet want hij speelde tot de laatste dag de charmante echtgenoot.
Hij wou ook vrienden blijven tot hij na een paar maanden zag dat ik financieel probeerde op mijn strepen te staan. Toen kwam er een andere man op de proppen. Hij dacht enkel aan zijn eigen gewin en aan dat van haar haar. Ik had ter plaatsen mogen doodvallen van hem.
Mediator is mislukt omdat hij over zijn financiën loog, daarna een vechtscheiding van 2 jaar waar ik uiteindelijk de handdoek in de ring heb moeten gooien omdat ik het financieel en emotioneel niet meer aankon om te vechten.
Mijn zonen hebben hun vader gezien in de meest afgrijselijke staat, ze hebben mij zien ondergaan.
Ondertussen leef ik weer wat op en zien ze wat een sterke vrouw ik ben. En de band met hun vader is niet meer wat het ooit geweest is. Jammer voor hem.
Achteraf bleek hij al +2 jaar een ander te hebben waar ik nooit wat van gemerkt heb.
Ik was lam geslagen na zijn aankondiging, had het totaal niet zien aankomen. Dat kon ook niet want hij speelde tot de laatste dag de charmante echtgenoot.
Hij wou ook vrienden blijven tot hij na een paar maanden zag dat ik financieel probeerde op mijn strepen te staan. Toen kwam er een andere man op de proppen. Hij dacht enkel aan zijn eigen gewin en aan dat van haar haar. Ik had ter plaatsen mogen doodvallen van hem.
Mediator is mislukt omdat hij over zijn financiën loog, daarna een vechtscheiding van 2 jaar waar ik uiteindelijk de handdoek in de ring heb moeten gooien omdat ik het financieel en emotioneel niet meer aankon om te vechten.
Mijn zonen hebben hun vader gezien in de meest afgrijselijke staat, ze hebben mij zien ondergaan.
Ondertussen leef ik weer wat op en zien ze wat een sterke vrouw ik ben. En de band met hun vader is niet meer wat het ooit geweest is. Jammer voor hem.
donderdag 24 juli 2025 om 11:54
Wel doen ? Onmiddelijk inschrijven voor een huurwoning. Financien scheiden, evt nieuwe rekening openen. Belangrijk persoonlijke spullen van jou en de kinderen veilig steeln zolang de situatie nog een beetje goed is.
Het feit dat je man de hypotheek alleen kan betalen betekend natuurlijk niet dat dat zo blijft. Hij zal jou uit moeten kpen en zeker wanneer er een behoorlijke overwaarde is zal hij een fors hogere hypotheek af moeten sluiten.
Toen ik zelf ging ascheiden was er een overwaarde van 250.000 wat betekende dat de hypotheek met 125.000 verhoogd moest worden om mijn ex uit te kunnen kopen. Gevolg ? Ik kon de hypotheek niet meer opbrengen.
Het feit dat je man de hypotheek alleen kan betalen betekend natuurlijk niet dat dat zo blijft. Hij zal jou uit moeten kpen en zeker wanneer er een behoorlijke overwaarde is zal hij een fors hogere hypotheek af moeten sluiten.
Toen ik zelf ging ascheiden was er een overwaarde van 250.000 wat betekende dat de hypotheek met 125.000 verhoogd moest worden om mijn ex uit te kunnen kopen. Gevolg ? Ik kon de hypotheek niet meer opbrengen.
Niet geschoten is altijd mis
donderdag 24 juli 2025 om 11:59
Lila; misschien je quote even verwijderen, ze schrijft dat ze haar tekst mogelijk later wil aanpassen i.v.m. herkenbaarheidLila-Linda schreef: ↑24-07-2025 11:12Ik denk dat wel gaan praten met iemand heel fijn voor je is, zowel zakelijk, met een advocaat (zoals je hier al echt duidelijk gemaakt is, een advocaat, geen mediator ofzo)
en ook met bijvoorbeeld de huisarts of de GGZ-ondersteuning. Dat geeft lucht
donderdag 24 juli 2025 om 12:06
Ga wel praten met een goede vriendin die je vertrouwt. Of bijvoorbeeld met de POH. Echt neem mensen in vertrouwen, je hebt het nodig. Ook om het straks aan je kinderen te kunnen vertellen is het fijn als je je verhaal al eerder elders hebt verteld. De kinderen voelen wel aan dat het nu anders is thuis.
Hebben jullie geen vakantieplannen?
Hebben jullie geen vakantieplannen?
donderdag 24 juli 2025 om 12:09
donderdag 24 juli 2025 om 12:14
Hij kan in het huis blijven wonen, dus hij heeft qua woonruimte geen probleem.Butterfly_fly schreef: ↑24-07-2025 11:02Hoe snel denkt hij aan woonruimte te komen om maar wat te zeggen.
Sterkte to.
En voor al degenen die hier nu om het hardst roepen dat TO recht heeft op de helft van de overwaarde, heb ik daar heel grote vraagtekens bij.
Als de financiën zo georganiseerd zijn als TO beschrijft blijven alle bedragen die haar man afgelost heeft van hem.
Ze kan wss aanspraak maken op een deel van de waardestijging, maar zeker niet op de helft van de overwaarde.
Neem een advocaat en absoluut geen mediator.
donderdag 24 juli 2025 om 12:16
Wat heftig... Ik ben zelf ook gescheiden (wel zelf voor gekozen, heel andere omstandigheden) en herinner me nog de rollercoaster. Enerzijds staat emotioneel je wereld op zijn kop, en anderzijds zit je met je hele leven dat je opnieuw moet georganiseerd krijgen en komen er veel praktische vragen op je af. Het is in ieder geval goed dat je je die vragen stelt en je aan jezelf bent aan het denken. Ik zou je ook aanraden je goed te laten adviseren... Ga je met je bank praten, ga met de notaris praten, informeer eventueel bij een advocaat naar je rechten (je hoeft het daarom niet perse in proces te trekken, maar die kan je wel behoeden voor fouten), ... En wees niet bang om hulpbronnen in je omgeving aan te spreken. De steun van mijn familie is voor mij echt onmisbaar geweest doorheen de scheiding. Het is ons wel gelukt om te scheiden in onderlinge toestemming met een EOT, dat is financieel nog altijd het voordeligst voor iedereen. Als je een strijd voor de rechtbank kan vermijden, zou ik dat wel proberen... Maar dan moet je goed weten waar je zelf recht op hebt.
Wij hadden een klein kindje van 2 jaar op het moment we uit elkaar gingen, dat is natuurlijk een heel ander verhaal. Haar hebben we pas ingelicht dat papa ging verhuizen op het moment hij een appartement had gevonden. Tieners ga je niets kunnen wijs maken, die gaan vast al door hebben dat er iets gaande is. Ik begrijp dat je hen wil sparen en meteen duidelijkheid wil geven, maar het is slechts uitstel en ijdele hoop dat de boodschap daardoor makkelijker gaat binnenkomen. Het zal sowieso een hartverscheurend gesprek worden voor iedereen... Door er open over te communiceren, help je hen wel.
Trouwens... Je zegt dat owv jullie huwelijkscontract jullie uit het huwelijk gaan met wat jullie erin gebracht hebben, maar geldt dat niet enkel tot het moment van de trouw? Zit er geen gemeenschap in dat huwelijkscontract ingebouwd waar jullie wel 50/50 aanspraak op hebben? Hoe is de woning beschreven in dit huwelijkscontract of op de akte? Laat dit echt eens grondig bekijken door iemand met kennis van zaken.
Wij hadden een klein kindje van 2 jaar op het moment we uit elkaar gingen, dat is natuurlijk een heel ander verhaal. Haar hebben we pas ingelicht dat papa ging verhuizen op het moment hij een appartement had gevonden. Tieners ga je niets kunnen wijs maken, die gaan vast al door hebben dat er iets gaande is. Ik begrijp dat je hen wil sparen en meteen duidelijkheid wil geven, maar het is slechts uitstel en ijdele hoop dat de boodschap daardoor makkelijker gaat binnenkomen. Het zal sowieso een hartverscheurend gesprek worden voor iedereen... Door er open over te communiceren, help je hen wel.
Trouwens... Je zegt dat owv jullie huwelijkscontract jullie uit het huwelijk gaan met wat jullie erin gebracht hebben, maar geldt dat niet enkel tot het moment van de trouw? Zit er geen gemeenschap in dat huwelijkscontract ingebouwd waar jullie wel 50/50 aanspraak op hebben? Hoe is de woning beschreven in dit huwelijkscontract of op de akte? Laat dit echt eens grondig bekijken door iemand met kennis van zaken.
donderdag 24 juli 2025 om 12:22
Ik snap heel goed dat je nu nog denkt "waarom niet een paar jaar wachten". Het nieuws is voor jou nog vers en totaal onverwacht, je man is al lang uitgecheckt. Maar ergens weet je ook wel dat een paar jaar wachten niet werkt, je wil toch geen tweede keus zijn van de man die naast jou ligt in bed? En hoe wil je de kinderen vertellen dat hun vader steeds afwezig is?
Hoe moeilijk nu ook, maar regel de scheiding nu. Is voor iedereen op langere termijn beter.
Hoe moeilijk nu ook, maar regel de scheiding nu. Is voor iedereen op langere termijn beter.
donderdag 24 juli 2025 om 12:39
Het maakt niet uit wie er afgelost heeft, het gaat om het eigendom. Waarschijnlijk hebben ze allebei de helft van het eigendom, tenzij hier andere afspraken over zijn gemaakt.girasole3 schreef: ↑24-07-2025 12:14Hij kan in het huis blijven wonen, dus hij heeft qua woonruimte geen probleem.
En voor al degenen die hier nu om het hardst roepen dat TO recht heeft op de helft van de overwaarde, heb ik daar heel grote vraagtekens bij.
Als de financiën zo georganiseerd zijn als TO beschrijft blijven alle bedragen die haar man afgelost heeft van hem.
Ze kan wss aanspraak maken op een deel van de waardestijging, maar zeker niet op de helft van de overwaarde.
Neem een advocaat en absoluut geen mediator.
donderdag 24 juli 2025 om 13:00
Hij is vreemd gegaan en nu ineens zijn jullie te verschillend. Heel naar.Smurfin708 schreef: ↑23-07-2025 23:53Vorige week vertelde hij mij dat hij niet meer met mij verder wil, we zijn te verschillend en hij ziet geen manier meer waarop hij met mij verder kan. Ook is er een ander in het spel.
Nieuwe Woonruimte is van een aantal zaken afhankelijk. Ik neem aan dat hij jou voor de helft van de getaxeerde huiswaarde moet uitkopen, iets dat je dan weer kan inleggen bij een nieuwe woning. Iets kleins waarschijnlijk. Als je nog niet staat ingeschreven voor sociale huur kom je sowieso de eerste 10 jaar of zo niet aan de beurt dus kan je niet kopen wordt het huren in de vrije sector en dat wens ik niemand toe.
Mijn advies is samen met een advocaat gaat kijken welk inkomen voor jou het optimale resultaat oplevert (alimentatie, toeslagen, belastingen, etc).
donderdag 24 juli 2025 om 13:00
To, het nieuws is nog zó vers, dat je zeer waarschijnlijk geen idee hebt waar je staat en waar je recht op hebt. Maar zorg dat je zsm de financien zo duidelijk mogelijk krijgt. Alle aannames zijn slechts dat en het kan zijn dat jouw en zijn leven hele andere mogelijkheden hebben.
Je lijkt niet veel inzage te hebben in zijn financiele leven. Dat vind ik altijd een zorgelijk idee, want zo'n man kan al jaren met een dubbele pet op financien zo hebben ingericht, om er naartoe te werken dat er niks te halen valt en je overal naast de pot piest. Zorg dat je zsm duidelijk krijgt waar je staat. Al ga je zelf op onderzoek uit. Ik hoop oprecht dat hij er geen dubbele agenda op nagehouden heeft, maar het feit dat zijn financien schimmig voor je zijn, geeft mij geen gerustgesteld gevoel. Wees daarom niet naief.
Je lijkt niet veel inzage te hebben in zijn financiele leven. Dat vind ik altijd een zorgelijk idee, want zo'n man kan al jaren met een dubbele pet op financien zo hebben ingericht, om er naartoe te werken dat er niks te halen valt en je overal naast de pot piest. Zorg dat je zsm duidelijk krijgt waar je staat. Al ga je zelf op onderzoek uit. Ik hoop oprecht dat hij er geen dubbele agenda op nagehouden heeft, maar het feit dat zijn financien schimmig voor je zijn, geeft mij geen gerustgesteld gevoel. Wees daarom niet naief.
donderdag 24 juli 2025 om 13:09
Ik zou dat allemaal eens met een advocaat gaan doornemen. Aan de ene kant zeg je dat alles door de helft gaat en aan de andere kant zeg je dat er spaargeld/beleggingen die opgebouwd zijn tijdens jullie huwelijk, van hem zijn. Eerst duidelijk krijgen hoe je financiële plaatje er exact uitziet na je scheiding, dan pas kan verder kijken.
pioen00 wijzigde dit bericht op 25-07-2025 12:21
27.49% gewijzigd
donderdag 24 juli 2025 om 13:09
Ok, huwelijkse voorwaarden dus, dan hangt het natuurlijk af van wat daar precies in staat. Ik heb ook wel eens gelezen dat dan echt elk jaar 'afgerekend' moet zijn, als in een overzichtje gemaakt van wat van wie is etc. maar misschien is dat ook wel weer anders. Zeker een advocaat nemen dus die hier verstand van heeft. Heel veel sterkte.
donderdag 24 juli 2025 om 13:10
Ik ben 5 jaar geleden ook gescheiden op mijn eigen initiatief dus een heel andere situatie dan waar jij in zit.
Tip 1: je kunt het maar een keer goed doen, dus zie alles dat geregeld moet worden rondom de scheiding als zakelijk gezien wordt. Dat helpt, emoties kunnen rare dingen met je doen. In dit geval zou ik een advocaat inschakelen omdat het onduidelijk is hoe het zit qua financiën en of je man daar open in zal zijn. Jouw belang is niet meer zijn belang ook al hoop je dat van wel in het belang van de kinderen.
Tip 2: Zoek hulp voor jezelf
Tip 3; vertel het de kinderen zo snel mogelijk. Wij hebben het ook in de zomervakantie verteld, twee weken voordat ze weer naar school moesten en op het moment dat de meeste vaste vriendjes/vriendinnetjes weer thuis waren van vakantie. Dan kunnen ze daar ook hun hart luchten als ze dat willen of domweg gewoon lekker even alles vergeten en spelen.
Tip 4: Hou er rekening mee dat familie verhoudingen en vriendschappen via ex ineens kunnen veranderen, dat heeft nu niet de hoogste prioriteit maar het is wel iets wat ik veel zie bij scheidingen en ook zelf heb ervaren. Zoek de hulp en klankborden in je eigen netwerk.
Tip 1: je kunt het maar een keer goed doen, dus zie alles dat geregeld moet worden rondom de scheiding als zakelijk gezien wordt. Dat helpt, emoties kunnen rare dingen met je doen. In dit geval zou ik een advocaat inschakelen omdat het onduidelijk is hoe het zit qua financiën en of je man daar open in zal zijn. Jouw belang is niet meer zijn belang ook al hoop je dat van wel in het belang van de kinderen.
Tip 2: Zoek hulp voor jezelf
Tip 3; vertel het de kinderen zo snel mogelijk. Wij hebben het ook in de zomervakantie verteld, twee weken voordat ze weer naar school moesten en op het moment dat de meeste vaste vriendjes/vriendinnetjes weer thuis waren van vakantie. Dan kunnen ze daar ook hun hart luchten als ze dat willen of domweg gewoon lekker even alles vergeten en spelen.
Tip 4: Hou er rekening mee dat familie verhoudingen en vriendschappen via ex ineens kunnen veranderen, dat heeft nu niet de hoogste prioriteit maar het is wel iets wat ik veel zie bij scheidingen en ook zelf heb ervaren. Zoek de hulp en klankborden in je eigen netwerk.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in