Relaties
alle pijlers
Scheiden of niet?
donderdag 10 december 2020 om 19:41
Hoi,
het is al een vaak besproken onderwerp: scheiden of niet? En ik lees al lang mee bij vergelijkbare vragen, maar nu toch een account aangemaakt. Ik zou graag wat advies of gezichtspunten krijgen van vrouwen die in een soorgelijke situatie hebben gezeten/zitten.
Ik ben nu zo'n 15 jaar samen met mijn (veel oudere) man. We hebben een J+M op de basisschool (groep 8 en groep 5). Ik twijfel al heel erg lang aan onze relatie, ongeveer sinds de geboorte van de tweede. Eerst weet ik het vooral aan de vermoeidheid en de nieuwe situatie van twee kinderen, nieuwe stad en nieuw werk ook nog.
Maar eigenlijk is de twijfel nooit echt over gegaan. Soms is het minder prominent, soms meer. Al met al ben ik al jaren aan het twijfelen en met dat de kinderen ouder worden, wordt het moeilijker om weg te gaan.
We hebben vrij veel irritaties, weinig echte ruzie, als we ruzie hebben 'start' ik die meestal, mijn man vindt vrij veel goed, is niet zo uitgesproken, leeft vooral in zijn hoofd, heeft niet veel andere mensen nodig, praat ook niet zo veel, neemt weinig intiatief, is erg gelijkmatig in zijn gevoelsleven en gedrag. We hebben al tien jaar geen intiem leven, ook niet knuffels of wat dan ook.
Ik zie op tegen scheiden. Heb het beeld van alleen in een klein appartementje ergens in een trieste buitenwijk met kinderen die jaren gebukt gaan onder de scheiding. Het gezinsleven vind ik ook prettig in zekere zin, omdat het geborgenheid geeft. Mijn man is ook niet onvriendelijk, en hij steunt me veel in mijn werk bijvoorbeeld. Ik denk dat er niet heel veel spanning en ruzie is voor de kinderen, wel af en toe. Maar er is zo weinig plezier, zo weinig liefde, geen verbinding, geen enthousiasme - alleen maar broer en zus en de dagelijkse logistiek van kinderen opvoeden. Ik moet tegenwoordig huilen als ik een liefdesscene zie in een film oid. Ik denk dat de kinderen ook wel zien dat er weinig is tussen ons.
Ik weet niet goed of ik er verstandig aan doe om getrouwd te blijven omwille van de kinderen of dat scheiden toch een beter idee is, omdat het ook over mijn leven gaat.
Victoria
het is al een vaak besproken onderwerp: scheiden of niet? En ik lees al lang mee bij vergelijkbare vragen, maar nu toch een account aangemaakt. Ik zou graag wat advies of gezichtspunten krijgen van vrouwen die in een soorgelijke situatie hebben gezeten/zitten.
Ik ben nu zo'n 15 jaar samen met mijn (veel oudere) man. We hebben een J+M op de basisschool (groep 8 en groep 5). Ik twijfel al heel erg lang aan onze relatie, ongeveer sinds de geboorte van de tweede. Eerst weet ik het vooral aan de vermoeidheid en de nieuwe situatie van twee kinderen, nieuwe stad en nieuw werk ook nog.
Maar eigenlijk is de twijfel nooit echt over gegaan. Soms is het minder prominent, soms meer. Al met al ben ik al jaren aan het twijfelen en met dat de kinderen ouder worden, wordt het moeilijker om weg te gaan.
We hebben vrij veel irritaties, weinig echte ruzie, als we ruzie hebben 'start' ik die meestal, mijn man vindt vrij veel goed, is niet zo uitgesproken, leeft vooral in zijn hoofd, heeft niet veel andere mensen nodig, praat ook niet zo veel, neemt weinig intiatief, is erg gelijkmatig in zijn gevoelsleven en gedrag. We hebben al tien jaar geen intiem leven, ook niet knuffels of wat dan ook.
Ik zie op tegen scheiden. Heb het beeld van alleen in een klein appartementje ergens in een trieste buitenwijk met kinderen die jaren gebukt gaan onder de scheiding. Het gezinsleven vind ik ook prettig in zekere zin, omdat het geborgenheid geeft. Mijn man is ook niet onvriendelijk, en hij steunt me veel in mijn werk bijvoorbeeld. Ik denk dat er niet heel veel spanning en ruzie is voor de kinderen, wel af en toe. Maar er is zo weinig plezier, zo weinig liefde, geen verbinding, geen enthousiasme - alleen maar broer en zus en de dagelijkse logistiek van kinderen opvoeden. Ik moet tegenwoordig huilen als ik een liefdesscene zie in een film oid. Ik denk dat de kinderen ook wel zien dat er weinig is tussen ons.
Ik weet niet goed of ik er verstandig aan doe om getrouwd te blijven omwille van de kinderen of dat scheiden toch een beter idee is, omdat het ook over mijn leven gaat.
Victoria
vrijdag 11 december 2020 om 12:57
Precies. Niet te doen. En de meesten verdienen niet bovenmodaal. Zeker niet als daar ook nog twee kleine kinderen bij rondlopen.Parella schreef: ↑10-12-2020 23:13In een dorp in zuid Limburg misschien. Heb je de huizenprijzen wel eens bekeken recent? Als je bovenmodaal verdient, zeg, 50.000,- euro per jaar, dan kan je 242.000,- lenen. Dan heb je minimaal 10.000,- aan koperskosten, daar komt nog een aankoopmakelaar bij van zo 2500,- minmaal (zonder kan je niet in deze tijden). Misschien wat klein opknapwerk en een schilderbeurt, vloer, nieuwe wc-pot en misschien een nieuwe oven, koelkast, wasmachine, verhuiskosten. Reken op nog rustig 10.000,-.
Dus 242.000,- aan hypotheek en minimaal 22.500,- eigen geld. En dan heb je nog geen eetkamerstoel gekocht.
Mag jij voor mij een ‘normaal huis’ zoeken op Funda van max 240.000,- met 3 slaapkamers (want j/m) wat NIET een flatje in een trieste buitenwijk is en niet in de uiterste randen van het land of in Zeeland of aardbevinggebied in Groningen. Ik heb zelf met precies die getallen gezocht in mijn eigen zeer ruime actieradius in het midden van het land en mij is het niet gelukt.
vrijdag 11 december 2020 om 13:00
Dan moet je die wel al hebben (lees: vreemdgaan) natuurlijkboekenlegger0 schreef: ↑11-12-2020 12:59Om te reageren op de huizendiscussie. In mijn omgeving zie ik dat gescheiden ouders snel intrekken bij een nieuwe partner. Dit geldt voor zowel vaders als moeders.
vrijdag 11 december 2020 om 13:08
Ik vind het triest voor je dat deze situatie al 10 jaar duurt en er blijkbaar al die tijd niet echt rigorezue stappen zijn gezet of geprobeerd te zetten om het te verbeteren. Ik denk dat het veel tijd kost om iets wat al zo lang suddert, weer goed te krijgen. Ecter, het lijkt me ook moeilijk om daar nog de motivatie voor te vinden als je al zo lang ontevreden bent, dus de negativiteit versterkt zichzelf dan alleen maar.
vrijdag 11 december 2020 om 13:11
Nee hoor alle mensen zijn eerst nog een tijdje blijven samenwonen met hun ex partner. Ze zijn direct gaan daten en zijn binnen een paar maanden een nieuwe relatie gestart en gaan samenwonen.
vrijdag 11 december 2020 om 13:11
Ik snap echt wel dat het niet voor iedereen mogelijk is. Daarom is het slim je altijd in te schrijven/ ingeschreven te blijven voor een sociale huurwoning.
Gelukkig zie ik ook heel wat mooie appartementen voorbijkomen, dat lijkt me een prima alternatief. Twee kinderen in een stapelbed is ook te doen, zeker in de basisschoolleeftijd. Als je dan een appartement hebt met twee slaapkamers ben je er ook.
Alles beter dan blijven hangen in een liefdeloos en seksloos huwelijk, waarbij je partner niks wil doen om het te verbeteren.
vrijdag 11 december 2020 om 13:12
Prachtig idee met kinderen ja. Van de ene relatie de andere in en ook nog eens gelijk gaan samenwonen.boekenlegger0 schreef: ↑11-12-2020 13:11Nee hoor alle mensen zijn eerst nog een tijdje blijven samenwonen met hun ex partner. Ze zijn direct gaan daten en zijn binnen een paar maanden een nieuwe relatie gestart en gaan samenwonen.
En bovendien: wat is dan überhaupt in eerste instantie het plan geweest? Heb je dan oprecht bedacht: oh we blijven samenwonen tot ik iemand anders vind en daar ga ik gelijk mee samenwonen? Klinkt nogal triest.
vrijdag 11 december 2020 om 13:14
Tsja je kunt er van alles van vinden. Ik moest ook even wennen, maar ik zie hier in de omgeving dat de nieuwe relaties langdurige relaties zijn gebleken en de kinderen het goed kunnen vinden met de nieuwe partners.PietjeBello schreef: ↑11-12-2020 13:12Prachtig idee met kinderen ja. Van de ene relatie de andere in en ook nog eens gelijk gaan samenwonen.
vrijdag 11 december 2020 om 13:19
Ik ben zelf kind van gescheiden ouders waarvan mijn moeder (bij wie ik woonde) ook gelijk ging samenwonen. Ik kon en kan het nog steeds (heel) goed vinden met haar nieuwe partner. Maar als je er even vanaf een afstand naar kijkt: ideaal is het natuurlijk niet. Voor de meeste kinderen is scheiden sowieso al een hele grote verandering en als er dan ook gelijk een nieuwe inwonende partner bij komt kijken is dat helemaal dubbelop.boekenlegger0 schreef: ↑11-12-2020 13:14Tsja je kunt er van alles van vinden. Ik moest ook even wennen, maar ik zie hier in de omgeving dat de nieuwe relaties langdurige relaties zijn gebleken en de kinderen het goed kunnen vinden met de nieuwe partners.
Bovendien heb je als kind geen keuze dus zal je het al snel goed moeten kunnen vinden met de nieuwe partner want jouw mening doet er vrijwel niet toe. Bij ons ging het goed, maar er zijn ook vele gezinnen waar het niet goed gaat en bijvoorbeeld de relatie snel weer strandt. Dan zit je dus weer met hetzelfde probleem.
Ik hoop dan ook dat TO naar andere opties kijkt.
anoniem_130961 wijzigde dit bericht op 11-12-2020 13:28
14.62% gewijzigd
vrijdag 11 december 2020 om 13:19
Het lastige is dat je dat pas achteraf weet. Als je nieuwe partner toch wat rafelrandjes blijkt te hebben, of als de relatie toch niet zo stabiel blijkt is het te laat. Dan zit je er al middenin en sleep je je kinderen daarin mee.boekenlegger0 schreef: ↑11-12-2020 13:14Tsja je kunt er van alles van vinden. Ik moest ook even wennen, maar ik zie hier in de omgeving dat de nieuwe relaties langdurige relaties zijn gebleken en de kinderen het goed kunnen vinden met de nieuwe partners.
En inderdaad, het kan ook goed gaan. Niet alle samengestelde gezinnen zijn kommer en kwel.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
vrijdag 11 december 2020 om 13:25
vrijdag 11 december 2020 om 13:28
Je begrijpt mij denk ik verkeerd. Ik heb het juist als iets positiefs ervaren. Daarom deelde ik het ook. Maar met de kanttekening dat het niet bij iedereen goed gaat en dat ik het niemand zou aanraden. Je duikt dan toch van de ene relatie de andere in. Na een lange relatie is het verstandiger om je gewoon even op je kinderen en jezelf te richten. Dan maar in een vakantiehuisje/bij je ouders/studentenkamer whatever.boekenlegger0 schreef: ↑11-12-2020 13:25@PietjeBello
Vervelend wat jou is overkomen. Het zal inderdaad niet makkelijk zijn voor een kind om mee te maken. Ik noem het hier niet als ideale oplossing maar als verklaring dat mensen scheiden in een tijd van een moeilijke huizenmarkt terwijl ze zelf geen nieuw huis kunnen kopen of huren.
anoniem_130961 wijzigde dit bericht op 11-12-2020 13:30
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
5.59% gewijzigd
vrijdag 11 december 2020 om 14:59
Wie is er uiteindelijk mee gebaad om alles zo principieel te bekijken? Hij is een stuk ouder en raakt haar nooit aan. Dat weet hij. Als zij op een discrete manier een minnaar heeft dan hoeft daar helemaal niet over gepraat te worden of afspraken over worden gemaakt.diyer schreef: ↑11-12-2020 12:54Hangt er vanaf wat je relatie voorwaarden zijn. Als dat trouw en monogamie is, is die belofte aan elkaar eenzijdig verbreken wel degelijk hetzelfde als de ander een leugen opspelden. De ander is nl. in de veronderstelling dat de relatie geleefd wordt zoals afgesproken. Ik begrijp niet waarom dat in jouw optiek geen leugen is. Je liegt de ander voor met je leefstijl die al lang niet meer waar is.
Uiteindelijk wil die man de warmte van een (jongere) vrouw om zich heen en in zijn huis. Verder wil hij dat zijn kinderen altijd hun moeder om zich heen hebben en hij de kinderen kan zien wanneer hij wil (alleen voor de kinderen zorgen in co-ouderschap wil hij denk ik niet; daar is hij waarschijnlijk ook te oud voor). Gewoon een gezellig en geborgen gezin met de vrouw waar hij zo aan gehecht is in de buurt. Een fijne en comfortabele oude dag waar hij ook nog voldoening uit haalt. Zijn vrouw is voor hem waarschijnlijk onvervangbaar.
Zij wil met haar kinderen in dat huis blijven wonen. In een prettige woonomgeving waar zij en de kinderen zich thuisvoelen. Zij haat hem verder niet en kan hem prima om zich heen hebben. Zij wil ook dat de kinderen hun vader om zich heen hebben want die is ook goed voor hen. Hun vader is voor de kinderen ook onvervangbaar. Zij wil de stabiliteit in de thuissituatie behouden omdat daar genoeg goede redenen voor zijn. Ze wil (denk ik) alleen niet het gevoel hebben dat haar beste jaren door haar handen glippen bij een man die haar nooit meer aan gaat raken. Met een minnaar (of wat dan ook) voelt ze nog een keer hartstocht in haar leven, nu ze daar nog jong genoeg voor is. Ze heeft dan misschien wel het beste uit twee werelden zolang zij alles discreet houdt. En niets is voor eeuwig. Mettertijd erft ze het huis en wat geld en is ze vrij om te doen wat ze wil. Het opgebouwde vermogen blijft intact in plaats van dat het in een scheiding grotendeels verloren gaat en kan later weer gebruikt worden om de kinderen een voorsprong te geven.
Kinderen zien hun beide ouders die gelukkig zijn en elkaar met respect behandelen. Ze groeien op met beide ouders in een fijn huis.
Zo krijgt iedereen wat hij of zij nodig heeft om gelukkig te zijn. Ga daar nou niet principieel over doen en hou het op een gedoogconstructie met nnog genoeg liefde voor elkaar. Niemand doet hier een ander onrecht aan.
anoniem_63ab5705e222a wijzigde dit bericht op 11-12-2020 16:18
7.44% gewijzigd
vrijdag 11 december 2020 om 15:01
Nog los van het feit dat er op die 1000 woningen ca. 5000 kopers zijn, en er dus massaal overboden wordt op woningen die soms niet eens die naam mogen wegdragen, zijn dit waarschijnlijk nou nét de woningen waar to op doelt: drie hoog ergens achter in een wijk waar je niet dood gevonden wil worden. Want elk ander huis is minimaal het dubbele....
vrijdag 11 december 2020 om 16:21
Dat is het ook. Op het moment dat je er in zit.PietjeBello schreef: ↑11-12-2020 12:3910 jaar zonder .... vind jij niks? Ik vind dat behoorlijk lang.
Maar als je het 10 jaar lang hebt volgehouden dan zijn er ook leuke momenten anders zou je al weg zijn.
En het zijn misschien momenten, misschien periodes.
Maar als je na een langere tijd (dan 10 jaar) op die periode terugkijkt, is het niets.
Natuurlijk mag je het onzin vinden maar of je het nu roos noemt of een tulp, het is nog steeds en bloem (... and by any other name would smell as sweet...), het is hetzelfde, werken aan je relatie of work in progress... maakt niets uit.
Na 50-60 jaar huwelijk kijk je naar de hele periode en niet naar 'momenten'.
'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)
(Pamela Druckerman)
vrijdag 11 december 2020 om 16:26
Dat weet jij toch helemaal niet? Jij vult dit zelf in met jouw N=1 ervaring. TO geeft hier aan niet te willen scheiden omdat ze bang is voor een flatje 3 hoog etc etc. Bovendien schrijft ze: er is weinig plezier, weinig liefde en weinig verbinding. Het is toch jammer en zonde als je dat allemaal 10 jaar lang moet missen terwijl er zat relaties zijn waarin je dat niet hoeft te missen.CatherineTheGreat schreef: ↑11-12-2020 16:21Maar als je het 10 jaar lang hebt volgehouden dan zijn er ook leuke momenten anders zou je al weg zijn.
En het zijn misschien momenten, misschien periodes.
vrijdag 11 december 2020 om 16:32
Nee hoor, drie hoog is er al uit gefilterd (anders waren het er 5000).diyer schreef: ↑11-12-2020 15:01Nog los van het feit dat er op die 1000 woningen ca. 5000 kopers zijn, en er dus massaal overboden wordt op woningen die soms niet eens die naam mogen wegdragen, zijn dit waarschijnlijk nou nét de woningen waar to op doelt: drie hoog ergens achter in een wijk waar je niet dood gevonden wil worden. Want elk ander huis is minimaal het dubbele....
vrijdag 11 december 2020 om 16:34
Ik vind dan toch dat zij er bekaaid vanaf komt in de deal. Wat biedt hij haar precies? Hij geeft haar niks van waar ze behoefte aan heeft. Waarom bij zo iemand blijven hangen?Antoon69 schreef: ↑11-12-2020 14:59Wie is er uiteindelijk mee gebaad om alles zo principieel te bekijken? Hij is een stuk ouder en raakt haar nooit aan. Dat weet hij. Als zij op een discrete manier een minnaar heeft dan hoeft daar helemaal niet over gepraat te worden of afspraken over worden gemaakt.
Uiteindelijk wil die man de warmte van een (jongere) vrouw om zich heen en in zijn huis. Verder wil hij dat zijn kinderen altijd hun moeder om zich heen hebben en hij de kinderen kan zien wanneer hij wil (alleen voor de kinderen zorgen in co-ouderschap wil hij denk ik niet; daar is hij waarschijnlijk ook te oud voor). Gewoon een gezellig en geborgen gezin met de vrouw waar hij zo aan gehecht is in de buurt. Een fijne en comfortabele oude dag waar hij ook nog voldoening uit haalt. Zijn vrouw is voor hem waarschijnlijk onvervangbaar.
Zij wil met haar kinderen in dat huis blijven wonen. In een prettige woonomgeving waar zij en de kinderen zich thuisvoelen. Zij haat hem verder niet en kan hem prima om zich heen hebben. Zij wil ook dat de kinderen hun vader om zich heen hebben want die is ook goed voor hen. Hun vader is voor de kinderen ook onvervangbaar. Zij wil de stabiliteit in de thuissituatie behouden omdat daar genoeg goede redenen voor zijn. Ze wil (denk ik) alleen niet het gevoel hebben dat haar beste jaren door haar handen glippen bij een man die haar nooit meer aan gaat raken. Met een minnaar (of wat dan ook) voelt ze nog een keer hartstocht in haar leven, nu ze daar nog jong genoeg voor is. Ze heeft dan misschien wel het beste uit twee werelden zolang zij alles discreet houdt. En niets is voor eeuwig. Mettertijd erft ze het huis en wat geld en is ze vrij om te doen wat ze wil. Het opgebouwde vermogen blijft intact in plaats van dat het in een scheiding grotendeels verloren gaat en kan later weer gebruikt worden om de kinderen een voorsprong te geven.
Kinderen zien hun beide ouders die gelukkig zijn en elkaar met respect behandelen. Ze groeien op met beide ouders in een fijn huis.
Zo krijgt iedereen wat hij of zij nodig heeft om gelukkig te zijn. Ga daar nou niet principieel over doen en hou het op een gedoogconstructie met nnog genoeg liefde voor elkaar. Niemand doet hier een ander onrecht aan.
vrijdag 11 december 2020 om 16:50
Niet zo veel inderdaad. Geld, een goede vader voor haar kinderen. Soms zal hij ook wel eens een steun voor haar zijn (begrip dat het een intelligente man is). Maar ergens is zijn belang ook haar belang omdat hij de vader van haar kinderen is. Als hij na een scheiding ergens eenzaam wegkwijnt is dat voor haar kinderen erg. En waarschijnlijk gunt ze hem dat ook niet eens.
Wat ze wel heeft is controle over haar leven en de mogelijkheid om haar leven kleur te geven met wie ze wil, in wat voor vorm dan ook, plus alle voordelen die zij en haar kinderen nu hebben. En genoeg mannen zijn hier voor te vinden. Die heeft ze voor het uitkiezen. En als ze uiteindelijk toch met haar minnaar verder zou willen dan so be it. Haar keuze.
.
vrijdag 11 december 2020 om 16:53
Ga eens met een coach/therapeut praten over de "obstakels" in jouw hoofd. Ik denk dat veel daarvan met een beetje hulp als sneeuw voor de zon verdwijnen. Het is een kwestie van wennen aan de gedachte. Het leven kan veel leuker.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
vrijdag 11 december 2020 om 16:57
Vader blijft hij, ook na een scheiding, daarvoor hoeft ze niet met hem samen te zijn.Antoon69 schreef: ↑11-12-2020 16:50Niet zo veel inderdaad. Geld, een goede vader voor haar kinderen. Soms zal hij ook wel eens een steun voor haar zijn (begrip dat het een intelligente man is). Maar ergens is zijn belang ook haar belang omdat hij de vader van haar kinderen is. Als hij na een scheiding ergens eenzaam wegkwijnt is dat voor haar kinderen erg. En waarschijnlijk gunt ze hem dat ook niet eens.
Wat ze wel heeft is controle over haar leven en de mogelijkheid om haar leven kleur te geven met wie ze wil, in wat voor vorm dan ook, plus alle voordelen die zij en haar kinderen nu hebben. En genoeg mannen zijn hier voor te vinden. Die heeft ze voor het uitkiezen. En als ze uiteindelijk toch met haar minnaar verder zou willen dan so be it. Haar keuze.
.
Voor de rest kan ze begrip en steun ook van familie en vrienden krijgen.
Een nieuwe partner kan haar dit ook geven, inclusief seks en intimiteit.
Dus nee, ik vind het niet genoeg om daarom maar bij iemand te blijven die totaal geen moeite voor je doet en ook niet wil doen.
vrijdag 11 december 2020 om 16:57
Niets mis mee inderdaad. Er zijn allerlei redenen om bij elkaar te blijven. Als beide partners daar vrede mee hebben, dan is dat prima.Antoon69 schreef: ↑11-12-2020 14:59Wie is er uiteindelijk mee gebaad om alles zo principieel te bekijken? Hij is een stuk ouder en raakt haar nooit aan. Dat weet hij. Als zij op een discrete manier een minnaar heeft dan hoeft daar helemaal niet over gepraat te worden of afspraken over worden gemaakt.
Uiteindelijk wil die man de warmte van een (jongere) vrouw om zich heen en in zijn huis. Verder wil hij dat zijn kinderen altijd hun moeder om zich heen hebben en hij de kinderen kan zien wanneer hij wil (alleen voor de kinderen zorgen in co-ouderschap wil hij denk ik niet; daar is hij waarschijnlijk ook te oud voor). Gewoon een gezellig en geborgen gezin met de vrouw waar hij zo aan gehecht is in de buurt. Een fijne en comfortabele oude dag waar hij ook nog voldoening uit haalt. Zijn vrouw is voor hem waarschijnlijk onvervangbaar.
Zij wil met haar kinderen in dat huis blijven wonen. In een prettige woonomgeving waar zij en de kinderen zich thuisvoelen. Zij haat hem verder niet en kan hem prima om zich heen hebben. Zij wil ook dat de kinderen hun vader om zich heen hebben want die is ook goed voor hen. Hun vader is voor de kinderen ook onvervangbaar. Zij wil de stabiliteit in de thuissituatie behouden omdat daar genoeg goede redenen voor zijn. Ze wil (denk ik) alleen niet het gevoel hebben dat haar beste jaren door haar handen glippen bij een man die haar nooit meer aan gaat raken. Met een minnaar (of wat dan ook) voelt ze nog een keer hartstocht in haar leven, nu ze daar nog jong genoeg voor is. Ze heeft dan misschien wel het beste uit twee werelden zolang zij alles discreet houdt. En niets is voor eeuwig. Mettertijd erft ze het huis en wat geld en is ze vrij om te doen wat ze wil. Het opgebouwde vermogen blijft intact in plaats van dat het in een scheiding grotendeels verloren gaat en kan later weer gebruikt worden om de kinderen een voorsprong te geven.
Kinderen zien hun beide ouders die gelukkig zijn en elkaar met respect behandelen. Ze groeien op met beide ouders in een fijn huis.
Zo krijgt iedereen wat hij of zij nodig heeft om gelukkig te zijn. Ga daar nou niet principieel over doen en hou het op een gedoogconstructie met nnog genoeg liefde voor elkaar. Niemand doet hier een ander onrecht aan.
Helaas ziet TO het blijkbaar niet zo, anders had ze zich niet afgevraagd of ze wilde scheiden.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
vrijdag 11 december 2020 om 17:09
Wat die man van TO betreft is het vooral onmacht denk ik. Misschien is hij wel afhankelijk van TO en vereenzaamt hij na een scheiding. En als hij nog kwiek is heeft hij misschien ook wel de puf en het geld voor een vechtscheiding. TO is geen 20 meer en hoeft geen nieuw perfect gezinnetje meer want dat heeft ze al. Misschien heeft ze wel helemaal geen zin meer in een nieuwe relatie en heeft ze andere wensen. En die zijn niet een flatje met fulltime de zorg over haar (verdrietige) kinderen.HawaZon schreef: ↑11-12-2020 16:57Vader blijft hij, ook na een scheiding, daarvoor hoeft ze niet met hem samen te zijn.
Voor de rest kan ze begrip en steun ook van familie en vrienden krijgen.
Een nieuwe partner kan haar dit ook geven, inclusief seks en intimiteit.
Dus nee, ik vind het niet genoeg om daarom maar bij iemand te blijven die totaal geen moeite voor je doet en ook niet wil doen.
