Relaties
alle pijlers
Scheiden of niet?
donderdag 10 december 2020 om 19:41
Hoi,
het is al een vaak besproken onderwerp: scheiden of niet? En ik lees al lang mee bij vergelijkbare vragen, maar nu toch een account aangemaakt. Ik zou graag wat advies of gezichtspunten krijgen van vrouwen die in een soorgelijke situatie hebben gezeten/zitten.
Ik ben nu zo'n 15 jaar samen met mijn (veel oudere) man. We hebben een J+M op de basisschool (groep 8 en groep 5). Ik twijfel al heel erg lang aan onze relatie, ongeveer sinds de geboorte van de tweede. Eerst weet ik het vooral aan de vermoeidheid en de nieuwe situatie van twee kinderen, nieuwe stad en nieuw werk ook nog.
Maar eigenlijk is de twijfel nooit echt over gegaan. Soms is het minder prominent, soms meer. Al met al ben ik al jaren aan het twijfelen en met dat de kinderen ouder worden, wordt het moeilijker om weg te gaan.
We hebben vrij veel irritaties, weinig echte ruzie, als we ruzie hebben 'start' ik die meestal, mijn man vindt vrij veel goed, is niet zo uitgesproken, leeft vooral in zijn hoofd, heeft niet veel andere mensen nodig, praat ook niet zo veel, neemt weinig intiatief, is erg gelijkmatig in zijn gevoelsleven en gedrag. We hebben al tien jaar geen intiem leven, ook niet knuffels of wat dan ook.
Ik zie op tegen scheiden. Heb het beeld van alleen in een klein appartementje ergens in een trieste buitenwijk met kinderen die jaren gebukt gaan onder de scheiding. Het gezinsleven vind ik ook prettig in zekere zin, omdat het geborgenheid geeft. Mijn man is ook niet onvriendelijk, en hij steunt me veel in mijn werk bijvoorbeeld. Ik denk dat er niet heel veel spanning en ruzie is voor de kinderen, wel af en toe. Maar er is zo weinig plezier, zo weinig liefde, geen verbinding, geen enthousiasme - alleen maar broer en zus en de dagelijkse logistiek van kinderen opvoeden. Ik moet tegenwoordig huilen als ik een liefdesscene zie in een film oid. Ik denk dat de kinderen ook wel zien dat er weinig is tussen ons.
Ik weet niet goed of ik er verstandig aan doe om getrouwd te blijven omwille van de kinderen of dat scheiden toch een beter idee is, omdat het ook over mijn leven gaat.
Victoria
het is al een vaak besproken onderwerp: scheiden of niet? En ik lees al lang mee bij vergelijkbare vragen, maar nu toch een account aangemaakt. Ik zou graag wat advies of gezichtspunten krijgen van vrouwen die in een soorgelijke situatie hebben gezeten/zitten.
Ik ben nu zo'n 15 jaar samen met mijn (veel oudere) man. We hebben een J+M op de basisschool (groep 8 en groep 5). Ik twijfel al heel erg lang aan onze relatie, ongeveer sinds de geboorte van de tweede. Eerst weet ik het vooral aan de vermoeidheid en de nieuwe situatie van twee kinderen, nieuwe stad en nieuw werk ook nog.
Maar eigenlijk is de twijfel nooit echt over gegaan. Soms is het minder prominent, soms meer. Al met al ben ik al jaren aan het twijfelen en met dat de kinderen ouder worden, wordt het moeilijker om weg te gaan.
We hebben vrij veel irritaties, weinig echte ruzie, als we ruzie hebben 'start' ik die meestal, mijn man vindt vrij veel goed, is niet zo uitgesproken, leeft vooral in zijn hoofd, heeft niet veel andere mensen nodig, praat ook niet zo veel, neemt weinig intiatief, is erg gelijkmatig in zijn gevoelsleven en gedrag. We hebben al tien jaar geen intiem leven, ook niet knuffels of wat dan ook.
Ik zie op tegen scheiden. Heb het beeld van alleen in een klein appartementje ergens in een trieste buitenwijk met kinderen die jaren gebukt gaan onder de scheiding. Het gezinsleven vind ik ook prettig in zekere zin, omdat het geborgenheid geeft. Mijn man is ook niet onvriendelijk, en hij steunt me veel in mijn werk bijvoorbeeld. Ik denk dat er niet heel veel spanning en ruzie is voor de kinderen, wel af en toe. Maar er is zo weinig plezier, zo weinig liefde, geen verbinding, geen enthousiasme - alleen maar broer en zus en de dagelijkse logistiek van kinderen opvoeden. Ik moet tegenwoordig huilen als ik een liefdesscene zie in een film oid. Ik denk dat de kinderen ook wel zien dat er weinig is tussen ons.
Ik weet niet goed of ik er verstandig aan doe om getrouwd te blijven omwille van de kinderen of dat scheiden toch een beter idee is, omdat het ook over mijn leven gaat.
Victoria
zaterdag 12 december 2020 om 13:52
Ellerlilalinne schreef: ↑12-12-2020 13:36Tegen die tijd weet ze dan vast niet meer wie ze nou werkelijk is door al het gelieg en gestiekem.
Ik weet niet of ze hierover moet liegen als het haar op de vrouw af gevraagd wordt. Haar man moet begrijpen dat het geen gespreksonderwerp is zolang zij blijft voor hem en het gezin. Zij moet op haar beurt niet onnodig aanleiding geven om het een gespreksonderwerp te maken.
anoniem_63ab5705e222a wijzigde dit bericht op 12-12-2020 13:56
14.32% gewijzigd
zaterdag 12 december 2020 om 13:57
Haar kinderen waarschijnlijk niet in een gebroken gezin. Tenzij de situatie in het gezin onhoudbaar is natuurlijk.
zaterdag 12 december 2020 om 14:28
Wie ik? Ik ben al gescheiden en dat was niet mijn keuze. Veel verdriet gehad, maar geen puinzooi hier. Verre van zelfs.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zondag 13 december 2020 om 12:26
Kan, kan, kan ook niet natuurlijk.
In dit geval lijkt het erop dat TO's man haar een belangrijk deel van de relatie onthoudt. Dan wordt alles anders.
Of het een puinzooi wordt, hangt meestal hoe je na een scheiding met elkaar en de kinderen omgaat. Als je je als verantwoordelijke volwassenen kunt opstellen, valt het allemaal reuze mee.
zondag 13 december 2020 om 12:48
Dat is helemaal niet gezegd. Denk je dat het beter voor de kinderen is als moeder de rest van haar leven ongelukkig is en altijd een masker op heeft? Lekker leven heb je dan zeg. Als dat zo is begrijp ik niet waarom je überhaupt een kind zou willen. Dat zou hetzelfde zijn als vrijwillig de gevangenis ingaan.
