Schoonmoeder..

Jullie zullen vast denken, weer een schoonmoeder topic.
Mijn schoonmoeder is een schat en ik ben echt blij met haar. We kunnen goed overweg, oke geen dikke vriendinnen maar dat hoeft van mij ook niet. We wonen tijdelijk bij haar op het terrein zodat wij kunnen sparen voor een eigen huis. Dat staat eind dit jaar zeker op de planning. We hebben een gehele eigen ruimte, een eigen woonhuis tegen haar woonhuis aan. Dat huren we van haar tegen een normale huurprijs. Ik ben haar heel dankbaar dat dit zo mogelijk is, en ik mijn huurhuis kon opzeggen om samen te wonen met mijn lief en ondertussen wat te kunnen sparen.

Natuurlijk hebben we alles besproken, ook privacy enzo. Dit is lang goed gegaan maar de laatste tijd lijkt er iets te veranderen. Ik weet dat ze wat eenzamer is, hier doen wij zoveel mogelijk aan door samen te eten of eens spelletjes avond. Maar wij werken overdag de hele week, zij zit thuis. Overdag kunnen wij dus niks voor haar betekenen en dan snap ik dat haar dagen lang zijn. Maar nu lagen vriend en ik vrijdag na onze werkweek eventjes samen op bed te knuffelen en de week te bespreken, stond ze er ineens naast.... Zonder geklop of geroep, ze stond er ineens en vroeg zich af waar wij nu toch zo moe van konden zijn. Dat vond ik (voor het eerst!) Denigrerend overkomen. We werken de hele week, daar zijn we moe van.. maar ook dat ze er ineens stond. Wie weet waren we andere dingen aan het doen.. en dat was absoluut niet de afspraak natuurlijk. Ik heb er op dat moment niks van durven zeggen omdat ik haar met fluwelen handschoenen behandel momenteel vanwege het niet goed in haar vel zitten. Wil lief voor haar zijn en was bang dat als ik dit zou aangeven ze het verkeerd zou kunnen oppakken. Uiteraard moet dit zeker besproken worden, maar ik ben nu weer bang dat ik daar weer te laat mee ben. Dat ik het op zo'n moment gelijk moet aangeven en ook best mijn (geschrokken en verbaasde) emoties mag laten zien. Nou goed, voor de volgende keer dan maar..

Maar nu blijkt dus ook dat ze 'steelt' uit onze voorraad. Boefje is het. Maar ik vind dat niet tof. We hebben echt een spaarplan opgezet en zijn dus zo zuinig mogelijk aan het leven. Deze maanden zijn er onverwacht grotere uitgaven bijgekomen dus met boodschappen nog meer bezuinigd, zelfs 2 wekelijks proberen om benzine te sparen, dan maar wat minder vers. Of we halen het vers op de fiets bij een kleinere plaatselijke winkel. We hebben al langer door dat er uit onze voorraad wordt gepakt en we dachten dat dat opgelost zou zijn met voordat we boodschappen gaan doen aan haar vragen wat zij nodig heeft en dat gelijk meenemen. Maar dit werkt dus niet. Ze doet het ook niet stiekem. Als er visite bij haar komt met speciale drank wensen, en ze weet dat al langer tijd, dan zou ze dat zelf kunnen halen. Maar ze pakt het uit onze voorraad. Ook als wij ergens anders eten dan pakt zij avondeten uit onze voorraad. Waardoor wij dus uiteindelijk te kort komen en alsnog moeten rijden. Ik vind dit best vervelend worden, het is geen levensgroot drama zeker niet. Maar wij hebben een spaarplan en ik vind het best asociaal. Ze is hele dagen thuis, kan alle boodschappen zelf doen. Maar kiest de makkelijkste weg over onze rug. Ik heb het er met vriend weleens over gehad, hij vind het ook niet fijn en niet kunnen. In het begin tolereerde we het nog maar toen was het allemaal verwaarloosbaar, nu lijkt het meer en meer een gewoonte te worden. Ik heb dus ook tegen vriend gezegd er eens wat van te zeggen, want ik vind het lastig om dat zelf te doen. Het is niet mijn moeder. Maar dat gebeurt niet altijd. En de keren dat hij er wat van zegt wordt het een discussie waarom dat toch zo een probleem is. Maar als we het uitleggen is er geen begrip voor. Ik heb al gedacht aan een deur met een slot, maar dat vind ik ook weer zo asociaal en daarbij moeten we dan de hele boel verbouwen wat weer extra geld kost omdat er geen deur in kan in die ruimte. Ik vraag me af hoe jullie dit zouden proberen op te lossen zonder dat het escaleert.
Er komen vast vragen of schoonmoeder dan een sleutel heeft. Dat is niet nodig, de woningen zijn met elkaar verbonden en verweven. In de tussendeur kan dus ook geen slot omdat er vlak achter de tussendeur haar voorraad kastje zit, die zit dus eigenlijk in onze ruimte maar daar hebben wij geen last van, deze zit helemaal weggestopt in een hoekje achter gordijnen. Als er een slot op de tussendeur komt kan ze ook niet meer bij haar eigen voorraad dus dat is helaas geen optie. Ik wil de band graag goed houden, maar heb wel het idee dat er een beetje over ons heen gelopen wordt zo. Mijn vriend laat het steeds maar met het idee dat we binnenkort toch wel weg willen zijn en hij geen escalatie wil, en ik ben nooit heel goed geweest in het eerlijk aangeven van grenzen. Nu is het voor mij extra moeilijk aan te geven omdat we deze ruimte van haar huren en escalatie dus helemaal niet handig is, en ik dat ook niet zoek om zoiets kleins eigenlijk. Hoe is dit op te lossen? Of moet ik het maar gewoon even laten? Dat vind ik lastig omdat mijn geld ook in de boodschappen en benzine zitten.. en we doen al zoveel voor haar, met liefde hoor, maar als er dan ook nog zomaar van je wordt gepakt wordt het wel een beetje teveel.

Ze wil het liefst dat wij niet weggaan, omdat ze dan helemaal alleen zit. Dit heeft ze meerdere keren uitgesproken. Ze is ook heel ongeïnteresseerd als wij bezichtigen hebben of adviseur afspraken hebben, laatste keer saboteerde ze die zelfs. Uiteraard is dat niet onze wens om te blijven. Maar ik begrijp dan niet waarom ze privacy dan zo bewust lijkt te negeren de laatste tijd en ons daarin niet begrijpen wil als ze niet wil dat we weggaan. Of zou het juist een soort irritatie zijn omdat we wel weggaan? Ze is niet dement ofzo aan het worden, ze is nog goed bij de les. Ik zie het nu als egoïsme maar misschien heb ik een vertroebeld beeld door de frustratie.

Ik heb het dus op een vriendelijke manier gezegd, meerdere keren. Maar vriend stond compleet achter moeder en ze sluiten mij buiten, hij wordt ook steeds boos op mij en ik heb allerlei woorden en beschuldigingen naar mijn hoofd gekregen. Schoonmoeder wil mij niet meer zien en praat achter mijn rug om tegen hem. Ik heb dus gisteren al besloten ermee te stoppen en ben naar een vriendin gegaan. Eigenlijk kaatste hij de bal door te zeggen misschien moeten we maar... Daar ben ik toen op ingegaan. Dit is in mijn ogen manipulatief pestgedrag en daar ga ik me niet in mengen. Jammer dat het zo moet lopen, maar laat die twee maar lekker samenleven, daar past echt geen derde bij. Hij is het er niet mee eens en draait nu volledig bij, is verdrietig en wil het erover hebben, maar voor mij is het echt te laat. Als ik zoiets kleins niet kan aangeven zonder dat dit ervan komt, dan is de keuze makkelijk. Natuurlijk doet het me heel veel en vind ik het heel erg, maar ik kan dit echt niet op deze manier. Dan doe ik mezelf tekort.

Dank jullie wel allemaal. Vriendin vangt me zeker goed op. En ik kan met haar er goed over praten dus dat is heel fijn. Ik vraag me wel af of hij ooit nog boos wordt op zijn moeder hierom, of hij ooit gaat inzien dat zij tussen ons in heeft zitten stoken. En wat zij ervan vindt, of ze nu baalt of juist blij is haar zoon weer voor zichzelf te hebben, of zich misschien toch ergens schuldig voelt. Allemaal niet belangrijk, dat weet ik ook. Maar dat zijn wel vragen die door mijn hoofd gaan.

De rekeningen zijn gescheiden, dus daar hoef ik mij niet druk om te maken. De spullen worden aankomend weekend opgehaald.