Relaties
alle pijlers
Schoonouders bezorgd over gewicht vriend
dinsdag 24 oktober 2023 om 13:18
Beste forummers,
Wegens bekendbaarheid heb ik een nieuwe nick aangemaakt. Ik zou graag jullie mening/advies willen...
Mijn schoonouders zijn enorm gesteld op mijn vriend: hij is enigskind en is in hun ogen heilig. Maar het zijn ook behoorlijke controlfreaks. Eén punt waarop ze mijn vriend de afgelopen jaren aanspraken is zijn gewichtstoename.
Mijn vriend is de afgelopen jaren wat in gewicht toegenomen en dit heeft wel te maken met een ongezonde leefstijl. Mijn schoonouders hameren daar bij hem enorm op door controle te houden over hoe veel en wat hij eet (hij woont nog thuis, 25 jaar). Wilt mijn vriend bijv. een extra schep aardappels, dan wordt dit hem geweigerd. Wanneer hij een dagje weg gaat of op vakantie gaat wordt hem gezegd dat hij op zijn eten en gewicht moet letten, ze hebben zelfs een keer een vriend met wie hij op vakantie ging de opdracht gegeven om mijn vriend aan te spreken wanneer hij een ongezonde keuze maakt.
Mijn schoonouders hebben het nu al meerdere keren met hem besproken op een behoorlijk verwijtende toon. Zo benoemde ze dat ze wakker lagen 's nachts van de zorgen omtrent mijn vriend en zijn gewicht. Ook hebben ze mijn vriend op respectloze manier hierop aangesproken (door hem 'moddervet' en 'zo dik als een varken' te noemen).
Nu is mijn vriend behoorlijk onzeker over zijn gewicht en hij wilt er ook mee aan de slag, hij weet alleen niet goed hoe. Hij zit mentaal nu best wel in een behoorlijke dip, waardoor hij ook niet echt de ruimte/rust in zijn hoofd heeft om er mee aan de slag te gaan. Hij vindt het vooral vervelend dat zijn ouders op een verwijtende en soms zelfs respectloze manier hem aanspreken en hij durft er geen weerstand tegen te bieden. Ik zie aan mijn vriend dat hij door dit gedrag van zijn ouders steeds onzekerder wordt en negatiever over zichzelf gaat denken en dit vind ik behoorlijk zorgelijk. Ook trekken mijn schoonouders mij erin mee door het met mij te bespreken en door mij de opdracht te geven hem te ondersteunen en door zelf ook meer op mijn eigen gewicht te letten. Dit vind ik enorm vervelend.
Nu is het zo dat ik mijn vriend met alle liefde wil ondersteunen en helpen, maar ik zou zo graag zien dat hij het voor zichzelf zou doen en niet om zijn ouders tevreden te stellen en dat het op een respectvolle manier kan. Hij is immers 25, is meer dan volwassen en wijs genoeg en het is en blijft zijn keuze en gezondheid. Het stoort me dat mijn schoonouders hem op deze manier onder de duim houden en hem onzeker praten.
Wat moet ik hiermee? Ik hoop echt dat jullie een ander perspectief of adviezen kunnen bieden...
Wegens bekendbaarheid heb ik een nieuwe nick aangemaakt. Ik zou graag jullie mening/advies willen...
Mijn schoonouders zijn enorm gesteld op mijn vriend: hij is enigskind en is in hun ogen heilig. Maar het zijn ook behoorlijke controlfreaks. Eén punt waarop ze mijn vriend de afgelopen jaren aanspraken is zijn gewichtstoename.
Mijn vriend is de afgelopen jaren wat in gewicht toegenomen en dit heeft wel te maken met een ongezonde leefstijl. Mijn schoonouders hameren daar bij hem enorm op door controle te houden over hoe veel en wat hij eet (hij woont nog thuis, 25 jaar). Wilt mijn vriend bijv. een extra schep aardappels, dan wordt dit hem geweigerd. Wanneer hij een dagje weg gaat of op vakantie gaat wordt hem gezegd dat hij op zijn eten en gewicht moet letten, ze hebben zelfs een keer een vriend met wie hij op vakantie ging de opdracht gegeven om mijn vriend aan te spreken wanneer hij een ongezonde keuze maakt.
Mijn schoonouders hebben het nu al meerdere keren met hem besproken op een behoorlijk verwijtende toon. Zo benoemde ze dat ze wakker lagen 's nachts van de zorgen omtrent mijn vriend en zijn gewicht. Ook hebben ze mijn vriend op respectloze manier hierop aangesproken (door hem 'moddervet' en 'zo dik als een varken' te noemen).
Nu is mijn vriend behoorlijk onzeker over zijn gewicht en hij wilt er ook mee aan de slag, hij weet alleen niet goed hoe. Hij zit mentaal nu best wel in een behoorlijke dip, waardoor hij ook niet echt de ruimte/rust in zijn hoofd heeft om er mee aan de slag te gaan. Hij vindt het vooral vervelend dat zijn ouders op een verwijtende en soms zelfs respectloze manier hem aanspreken en hij durft er geen weerstand tegen te bieden. Ik zie aan mijn vriend dat hij door dit gedrag van zijn ouders steeds onzekerder wordt en negatiever over zichzelf gaat denken en dit vind ik behoorlijk zorgelijk. Ook trekken mijn schoonouders mij erin mee door het met mij te bespreken en door mij de opdracht te geven hem te ondersteunen en door zelf ook meer op mijn eigen gewicht te letten. Dit vind ik enorm vervelend.
Nu is het zo dat ik mijn vriend met alle liefde wil ondersteunen en helpen, maar ik zou zo graag zien dat hij het voor zichzelf zou doen en niet om zijn ouders tevreden te stellen en dat het op een respectvolle manier kan. Hij is immers 25, is meer dan volwassen en wijs genoeg en het is en blijft zijn keuze en gezondheid. Het stoort me dat mijn schoonouders hem op deze manier onder de duim houden en hem onzeker praten.
Wat moet ik hiermee? Ik hoop echt dat jullie een ander perspectief of adviezen kunnen bieden...
dinsdag 24 oktober 2023 om 16:53
Nou, ik vind dit een vrij heftige stellingname over mensen van wiens lot je nog maar net gehoord hebt.Doreia* schreef: ↑24-10-2023 15:10Ik raak een snaar dus.
Je vader kon niet op een gezonde manier voor zichzelf zorgen. Was overmatig en moest door anderen flink gestuurd worden.
Je schoonmoeder is een vrouw die van wanten weet. Het voor iedereen kan oplossen en zegt : laat mij maar even, dan weet ik tenminste zeker dat het goed komt.
Ik zie toch wel wat parallellen.
En straks ontaard dit in een machtsstrijd binnen zijn gezin en jij.
Misschien vind je dit voor nu te confronterend. Hang het dan aan een haakje, zie het dan als een zaadje.
dinsdag 24 oktober 2023 om 16:53
Ik ben het met je eens dat je vriend zijn eigen verantwoordelijkheid moet nemen. Zijn ouders zijn duidelijk van het beschermende en betuttelende soort. Hij moet de grenzen aangeven. En misschien ook wel eens zeggen "als jullie zo doorgaan wil ik niet meer hier wonen". Jij als schoondochter moet hier ten alle tijden buiten blijven. Zeg dat ook tegen ze "Ik ga hier niet tussen zitten, zelf bespreken met elkaar".
Als je vriend het moeilijk vindt om te beginnen; schakel een dietist in. Die heeft er voor gestudeerd en kan een passend en persoonlijk voedingsadvies maken, wat werkt voor je vriend. Dan hoef je geen honger te leiden, en leer je gezonder eten. Zonder dat je je ergens schuldig over hoeft te voelen.
Veel mensen vinden dit een grote en enge stap, waarom weet ik eigenlijk niet. Mij heeft het heel goed geholpen, plus dat het een objectief persoon is. Je kan dan ook naar de (schoon)ouders communiceren "hij gaat naar een dietist dus jullie hoeven je er niet meer mee te bemoeien".
Als je vriend het moeilijk vindt om te beginnen; schakel een dietist in. Die heeft er voor gestudeerd en kan een passend en persoonlijk voedingsadvies maken, wat werkt voor je vriend. Dan hoef je geen honger te leiden, en leer je gezonder eten. Zonder dat je je ergens schuldig over hoeft te voelen.
Veel mensen vinden dit een grote en enge stap, waarom weet ik eigenlijk niet. Mij heeft het heel goed geholpen, plus dat het een objectief persoon is. Je kan dan ook naar de (schoon)ouders communiceren "hij gaat naar een dietist dus jullie hoeven je er niet meer mee te bemoeien".
dinsdag 24 oktober 2023 om 16:59
Heb je dit ook zo tegen zijn moeder gezegd? Het is niet aan jou of aan wie dan ook om zich op die manier over hem te ontfermen, en verder is het ook iets tussen zijn ouders en hem. Daar moet je ook helemaal niet verstrikt in willen raken. Leuk voor zijn moeder dat ze jou als een verlengstuk van zichzelf wiln zien maar dat is absoluut niet jouw taak en dat kun je haar ook gewoon zeggen in de bewoordingen die je in deze post hebt gebruikt. Beleefd en helder.Potterhead_3000 schreef: ↑24-10-2023 14:28Mijn schoonmoeder zou graag zien dat ik over hem ga moederen door hem overal op aan te spreken en hem te ondersteunen in het bieden van gezonde opties etc. Ik ben het daar juist niet mee eens, gezien ik vind dat mijn vriend dit zelf mag bepalen en ik mij hier niet verantwoordelijk voor voel (hij is immers oud genoeg om het zelf te bepalen). Als mijn vriend echt vanuit zichzelf er mee bezig wilt gaan, wil ik hem daarin ondersteunen mits hij daar behoefte aan heeft. Maar voor op staat dat hij het zelf moet doen.
Voor je vriend zelf denk ik dat het in de eerste plaats belangrijk is datn hij op eigen benen gaat staan en echt volwassen gaat worden.
En dit.
dinsdag 24 oktober 2023 om 17:09
Potterhead_3000 schreef: ↑24-10-2023 14:31Hij heeft al met regelmaat dit gecommuniceerd naar zijn ouders, dat erover doorblijven gaan niet helpt en dat hij snapt dat het vanuit goede intenties is maar dat dit hem alleen maar onzeker maakt. Alleen zijn ouders blijven erover doordrammen, waardoor mijn vriend weer waakzaam luistert en volgt. Ik denk oprecht dat er al minstens 5 keer over is gesproken in het afgelopen half jaar. De laatste keer werd mijn schoonvader oprecht boos op mijn vriend, ''want ze hebben het hem nou al zo vaak gezegd en hij heeft er nog niets mee gedaan''.
Zijn ouders hebben het al zo vaak gezegd een hij heeft er nog niets mee gedaan? Tja, hij heeft ook al zo vaak gezegd dat ze zich er niet mee moeten bemoeien en dat blijven ze ook doen.
Hij moet grenzen leren aangeven aan zijn ouders en jij aan aan hem.
Vervelend dat hij zijn beklag aan jou doet maar jij kunt er niks mee. Jij kunt zijn ouders niet aanspreken op hun gedrag. Dus als hij te laf is om dat zelf te doen, hoeft hij het ook niet steeds met jou te bespreken.
'Dit wil ik niet met jullie bespreken' is ook een antwoord en dan is daarna weglopen uit de situatie ook een mogelijkheid.
Elk woord van jouw vriend is koren op de molen van zijn ouders. Op alles dat hij aandraagt ter verdediging of verklaring geeft hen weer de mogelijkheid er iets nieuws bij te halen. Hoe minder hij zegt, hoe eerder het gesprek doorloopt.
dinsdag 24 oktober 2023 om 17:15
Potterhead_3000 schreef: ↑24-10-2023 15:12Hij is in between jobs. Hij heeft een bijbaan nu voor enkele uren per week, maar is nog zoekende naar een passende baan binnen het werkveld waarin hij is afgestudeerd. Hij heeft wel een goede financiële buffer en zou die kunnen gebruiken om op zichzelf te gaan/te gaan samenwonen, maar hij heeft niet het maandelijkse inkomen ervoor.
In between jobs?
Er is zoveel werk. En hij werkt maar een paar uurtjes per week?
Snap ik niet helemaal, je kunt toch gewoon fulltime aan de slag gaan terwijl je zoekt naar iets beters?
dinsdag 24 oktober 2023 om 17:21
Je kunt de relatie ook heroverwegen.
Zijn oren hangen nogal naar zijn ouders, geen idee of hij dat ooit kan veranderen. Wil jij daarop wachten. Wat maakt het nog de moeite waard?
Bij deze vriend krijg je deze ouders erbij. Meer smaken zijn er niet.
Zijn oren hangen nogal naar zijn ouders, geen idee of hij dat ooit kan veranderen. Wil jij daarop wachten. Wat maakt het nog de moeite waard?
Bij deze vriend krijg je deze ouders erbij. Meer smaken zijn er niet.
kaarsjevoordesfeer wijzigde dit bericht op 24-10-2023 17:22
0.60% gewijzigd
dinsdag 24 oktober 2023 om 17:21
Doreia* schreef: ↑24-10-2023 15:10Ik raak een snaar dus.
Je vader kon niet op een gezonde manier voor zichzelf zorgen. Was overmatig en moest door anderen flink gestuurd worden.
Je schoonmoeder is een vrouw die van wanten weet. Het voor iedereen kan oplossen en zegt : laat mij maar even, dan weet ik tenminste zeker dat het goed komt.
Ik zie toch wel wat parallellen.
En straks ontaard dit in een machtsstrijd binnen zijn gezin en jij.
Misschien vind je dit voor nu te confronterend. Hang het dan aan een haakje, zie het dan als een zaadje.
Uhuh?
En dit, wat is dit nu weer voor onzin[/i]?
Jaja.
dinsdag 24 oktober 2023 om 17:25
Je raakt geen snaar, ze is het gewoon niet met je eens en dat vertelt ze je. Misschien een idee dat serieus te nemen in plaats van zo ontzettend overtuigd zijn van je gelijk?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 24 oktober 2023 om 17:39
Zoals ik het zie, is het grootste probleem dat deze man nog steeds thuis bij zijn ouders woont.
Laat hem daar maar prioriteit aan geven. Desnoods huurt ie ergens een piepklein kamertje. Dat moet te doen zijn.
Meer uren gaan werken, ondertussen verder gaan solliciteren.
Zijn eigen leven vorm gaan geven. Dat is wat hem te doen staat.
Dan kan hij dat gezeur van z’n moeder ook beter van zich af laten glijden.
Laat hem daar maar prioriteit aan geven. Desnoods huurt ie ergens een piepklein kamertje. Dat moet te doen zijn.
Meer uren gaan werken, ondertussen verder gaan solliciteren.
Zijn eigen leven vorm gaan geven. Dat is wat hem te doen staat.
Dan kan hij dat gezeur van z’n moeder ook beter van zich af laten glijden.
dinsdag 24 oktober 2023 om 17:50
Zij moet hem helemaal niks laten doen. Mag-ie zelf weten.Onkruit schreef: ↑24-10-2023 17:39Zoals ik het zie, is het grootste probleem dat deze man nog steeds thuis bij zijn ouders woont.
Laat hem daar maar prioriteit aan geven. Desnoods huurt ie ergens een piepklein kamertje. Dat moet te doen zijn.
Meer uren gaan werken, ondertussen verder gaan solliciteren.
Zijn eigen leven vorm gaan geven. Dat is wat hem te doen staat.
Dan kan hij dat gezeur van z’n moeder ook beter van zich af laten glijden.
dinsdag 24 oktober 2023 om 17:55
Onkruit schreef: ↑24-10-2023 17:39Zoals ik het zie, is het grootste probleem dat deze man nog steeds thuis bij zijn ouders woont.
Laat hem daar maar prioriteit aan geven. Desnoods huurt ie ergens een piepklein kamertje. Dat moet te doen zijn.
Meer uren gaan werken, ondertussen verder gaan solliciteren.
Zijn eigen leven vorm gaan geven. Dat is wat hem te doen staat.
Dan kan hij dat gezeur van z’n moeder ook beter van zich af laten glijden.
Nee hoor, het grootste probleem is dat zijn ouders nog niet zijn opgeschoven van de ouderrol, naar een meer gelijkwaardige rol.
Tweede probleem is dat de zoon in kwestie geen serieus weerwoord durft te geven. Hij blijft de relatie met zijn oudere de kindrol spelen.
Zulke kwesties kunnen gewoon doorgaan als de zoon op zichzelf woont als niemand actief besluit er mee op te houden. Vaak heeft het kind in een vergelijkbare situatie heel erg behoefte aan goedkeuring van zijn ouders. En de ouders kunnen op hun beurt die goedkeuring alleen geven over dingen waar ze het mee eens zijn. De 'nieuwe' schoondochter brengt onbedoeld nieuwe dingen mee waar schoonouders het juist helemaal niet mee eens zijn, en dus nog minder goedkeuring geven aan hun zoon. En zoon maar zijn best doen voor die goedkeuring.
dinsdag 24 oktober 2023 om 18:32
Ik heb veel aan deze reactie, dank! Ik ben er 100% van overtuigd dat dit ook het probleem is, gezien zijn ouders op meerdere vlakken invloed proberen uit te oefenen. Hij trekt zich er op aan zijn ouders, maar geeft ook wel aan door dit soort situaties wel in te zien dat zijn ouders niet heilig zijn. Anderzijds: hij doet er niets tegen, roept ja en amen en blijft het voor ze goed praten. Ik houd mijn schoonouders zo veel mogelijk op dit vlak op afstand, mijn schoonouders hebben ook wel eens benoemd naar mijn vriend dat ze mij daardoor ontoegankelijk vinden. Heb ik vrede mee. Maar ik merk dat ik het nu lastiger vind omdat ik merk aan mijn vriend wat het met hem doet en ik er steeds op subtiele wijze erin word meegetrokken en ik het steeds lastiger vind om mijzelf eruit te trekken naarmate mijn schoonouders door blijven gaan. Zoals vele reacties al zeggen: zij gaan niet veranderen, mijn vriend en ik moeten hierin grenzen stellen. Ik hoop alleen dat mijn vriend dat ook inziet en daartoe bereid is.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑24-10-2023 17:55Nee hoor, het grootste probleem is dat zijn ouders nog niet zijn opgeschoven van de ouderrol, naar een meer gelijkwaardige rol.
Tweede probleem is dat de zoon in kwestie geen serieus weerwoord durft te geven. Hij blijft de relatie met zijn oudere de kindrol spelen.
Zulke kwesties kunnen gewoon doorgaan als de zoon op zichzelf woont als niemand actief besluit er mee op te houden. Vaak heeft het kind in een vergelijkbare situatie heel erg behoefte aan goedkeuring van zijn ouders. En de ouders kunnen op hun beurt die goedkeuring alleen geven over dingen waar ze het mee eens zijn. De 'nieuwe' schoondochter brengt onbedoeld nieuwe dingen mee waar schoonouders het juist helemaal niet mee eens zijn, en dus nog minder goedkeuring geven aan hun zoon. En zoon maar zijn best doen voor die goedkeuring.
dinsdag 24 oktober 2023 om 18:33
Ik vind dergelijke reacties off-topic. Ik twijfel niet aan mijn relatie, wel aan de manier hoe ik met deze situatie om moet gaan. Ik zou je willen vragen hier geen suggesties over te doen.
dinsdag 24 oktober 2023 om 18:40
Je mag het niet opgeven van jezelf?Potterhead_3000 schreef: ↑24-10-2023 18:33Ik vind dergelijke reacties off-topic. Ik twijfel niet aan mijn relatie, wel aan de manier hoe ik met deze situatie om moet gaan. Ik zou je willen vragen hier geen suggesties over te doen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 24 oktober 2023 om 18:49
Die ouders zijn niet het probleem, al zullen ze vast met de oorzaak van zijn probleem te maken hebben.
Het echte probleem is dat jouw vriend nog niet volwassen is en dat is natuurlijk best een beetje vervelend. En misschien ook niet erg aantrekkelijk. Je kunt je dus afvragen wat je met hem moet. Maar eigenlijk geef je het antwoord al een beetje door je vermoeden dat het met je werk in de zorg te maken kan hebben. Face it. Je hebt geen partner maar een project. Helemaal zelf uitgezocht.
Het echte probleem is dat jouw vriend nog niet volwassen is en dat is natuurlijk best een beetje vervelend. En misschien ook niet erg aantrekkelijk. Je kunt je dus afvragen wat je met hem moet. Maar eigenlijk geef je het antwoord al een beetje door je vermoeden dat het met je werk in de zorg te maken kan hebben. Face it. Je hebt geen partner maar een project. Helemaal zelf uitgezocht.
Lorem Ipsum
dinsdag 24 oktober 2023 om 19:05
Potterhead_3000 schreef: ↑24-10-2023 18:32Ik heb veel aan deze reactie, dank! Ik ben er 100% van overtuigd dat dit ook het probleem is, gezien zijn ouders op meerdere vlakken invloed proberen uit te oefenen. Hij trekt zich er op aan zijn ouders, maar geeft ook wel aan door dit soort situaties wel in te zien dat zijn ouders niet heilig zijn. Anderzijds: hij doet er niets tegen, roept ja en amen en blijft het voor ze goed praten. Ik houd mijn schoonouders zo veel mogelijk op dit vlak op afstand, mijn schoonouders hebben ook wel eens benoemd naar mijn vriend dat ze mij daardoor ontoegankelijk vinden. Heb ik vrede mee. Maar ik merk dat ik het nu lastiger vind omdat ik merk aan mijn vriend wat het met hem doet en ik er steeds op subtiele wijze erin word meegetrokken en ik het steeds lastiger vind om mijzelf eruit te trekken naarmate mijn schoonouders door blijven gaan. Zoals vele reacties al zeggen: zij gaan niet veranderen, mijn vriend en ik moeten hierin grenzen stellen. Ik hoop alleen dat mijn vriend dat ook inziet en daartoe bereid is.
Ik herken mijn eigen situatie en relatie van ruim vijfendertig jaar geleden in wat je schrijft. Mijn, toen nog vriend, heeft de relatie zelfs beëindigd omdat hij niet mij én zijn ouders tegelijkertijd tevreden kon stellen. Uiteindelijk heeft dat ertoe geleid dat hij anders met de situatie leerde omgaan.
Hij besefte dat hij moest kiezen. Als hij met mij verder wilde moest hij zijn ouders vaker te teleurstellen. En omdat hij niet met zijn ouders in een romantische relatie zat een niet tot zijn vijftigste bij zijn ouders wilde wonen koos hij uiteindelijk voor zichzelf en voor mij.
We zijn inmiddels 30+ jaar getrouwd en nog steeds doet hij dingen waarbij hij hoopt op goedkeuring van zijn ouders. Zelf ziet hij nu wel in dat hij het daarvoor niet hoeft te doen, maar voor zichzelf.
dinsdag 24 oktober 2023 om 19:16
dinsdag 24 oktober 2023 om 19:24
Nee natuurlijk niet, het zijn wel drie dingen die in zijn leven niet helemaal goed gaan. Dat kan veranderen, maar kan ook zo blijven.
Bij mij kwam het goed. Mijn, toen man, had wel een betaalde baan, en was iets jonger en op zijn vijfentwintigste wel het huis uit.
Ik ken ook een stel waar schoonouders zich nog steeds te veel bemoeien met hun zoon en zijn gezin. Zoon is inmiddels 50+.
dinsdag 24 oktober 2023 om 19:27
Grappig, vandaag of gisteren ook een nieuwe TO die een beetje vreemd topic opent en dan steeds dit soort antwoorden in dezelfde stijl tikt.Potterhead_3000 schreef: ↑24-10-2023 18:33Ik vind dergelijke reacties off-topic. Ik twijfel niet aan mijn relatie, wel aan de manier hoe ik met deze situatie om moet gaan. Ik zou je willen vragen hier geen suggesties over te doen.
Jaja.
dinsdag 24 oktober 2023 om 19:28
Dit.turquasi schreef: ↑24-10-2023 18:49Die ouders zijn niet het probleem, al zullen ze vast met de oorzaak van zijn probleem te maken hebben.
Het echte probleem is dat jouw vriend nog niet volwassen is en dat is natuurlijk best een beetje vervelend. En misschien ook niet erg aantrekkelijk. Je kunt je dus afvragen wat je met hem moet. Maar eigenlijk geef je het antwoord al een beetje door je vermoeden dat het met je werk in de zorg te maken kan hebben. Face it. Je hebt geen partner maar een project. Helemaal zelf uitgezocht.
Jaja.
dinsdag 24 oktober 2023 om 19:32
Tja, dat heb je helaas niet allemaal in de hand.Potterhead_3000 schreef: ↑24-10-2023 18:33Ik vind dergelijke reacties off-topic. Ik twijfel niet aan mijn relatie, wel aan de manier hoe ik met deze situatie om moet gaan. Ik zou je willen vragen hier geen suggesties over te doen.
Hoe je ermee om moet gaan. Ik zou zeggen: niet. De dynamiek tussen je vriend en zijn ouders is van hem. Het is zijn strijd, niet die van jou. Je zou hem op een positieve manier kunnen steunen in zijn leven in zijn algemeenheid, maar deze specifieke situatie is niet iets voor jou om mee om te gaan. Als schoonouders jou bij hun kritiek betrekken, zeg je gewoon dat dat niet aan jou is. Maak er niet jouw strijd van.
dinsdag 24 oktober 2023 om 19:35
Nja en wat je vandaag hebt kun je morgen ook weer kwijt zijn.We weten van tevoren nooit hoe het leven loopt en het gaat hier om een 25-jarige jongeman hé.volgens mij is het vrij normaal tegenwoordig om op die leeftijd nog thuis te wonen (vaak uit bittere noodzaak wel) en ook weinigen die op die leeftijd een stabiele carrière hebben. 25 is gewoon nog erg jong.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑24-10-2023 19:24Nee natuurlijk niet, het zijn wel drie dingen die in zijn leven niet helemaal goed gaan. Dan kan veranderen, maar kan ook zo blijven.
Bij mij kwam het goed. Mijn, toen man, had wel een betaalde baan, en was iets jonger en op zijn vijfentwintigste wel het huis uit.
Ik ken ook een stel waar schoonouders zich nog steeds te veel bemoeien met hun zoon en zijn gezin. Zoon is inmiddels 50+.
dinsdag 24 oktober 2023 om 19:44
Nour schreef: ↑24-10-2023 19:35Nja en wat je vandaag hebt kun je morgen ook weer kwijt zijn.We weten van tevoren nooit hoe het leven loopt en het gaat hier om een 25-jarige jongeman hé.volgens mij is het vrij normaal tegenwoordig om op die leeftijd nog thuis te wonen (vaak uit bittere noodzaak wel) en ook weinigen die op die leeftijd een stabiele carrière hebben. 25 is gewoon nog erg jong.
Natuurlijk is vijfentwintig nog heel jong en logisch dat hij zijn leven nog niet helemaal op de rit heeft.
Zie het verschil tussen:
Nog niet helemaal
en
nog helemaal niet.
Geen echte baan, maar wel klaar met studeren. Niet op zichzelf wonend en nog helemaal niet los van zijn ouders die hem eerder tegenhouden dan verder helpen.
Als vriendin hoef TO dit project niet af te maken, ze kan ook iemand anders zoeken met wie het wel meteen helemaal leuk en goed is.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
