Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
maandag 23 september 2024 om 21:20
Dan kan hij dat laten zien door zelf dit jaar dingen te gaan regelen en kopen en in te pakken.
En nu tegen zijn familie al aan te geven dat jullie pas na de film komen en ook op tijd weggaan en dan ook helpt de kinderen op tijd op te trommelen en in die auto te zetten..
Wil hij die belofte niet maken, ga je niet. Breek hij die belofte dan ga je gewoon niet meer mee.
En is relatietherapie wel nodig denk ik.
maandag 23 september 2024 om 21:55
Iedereen echt mega bedankt voor alle reacties. Jullie hebben me echt aan het denken gezet en nu voor mezelf opkomen geeft al onmiddellijk rust, heel erg fijn. Met man heb ik echt nog een weg te gaan, maar dankzij jullie tips is nu in elk geval het allereerste stapje gezet. Dit forum is echt zo’n fijne plek soms! Eerlijk, soms opbouwend, soms confronterend, maar echt mega leerzaam om alle reacties gewoon goed door te nemen en na te denken. Want jullie hebben heel vaak gewoon gelijk! En dan is een blik van een buitenstaander soms zo fijn om gewoon geconfronteerd te worden met mijn eigen zwakheden om weer te kunnen groeien.
maandag 23 september 2024 om 22:30
Minik schreef: ↑23-09-2024 20:00Man gesproken. Ik ben begonnen door aan te geven dat er twee opties zijn wat mij betreft voor Sinterklaas: of een aangepast, sterk verkort programma, of gewoon zoals altijd maar dan blijf ik lekker thuis. Man reageerde direct dat het laatste ‘natuurlijk geen optie’ was dus wilde wel een aangepast programma. Dat gaat hij ook regelen met zijn familie.
Vervolgens was hij vol verbazing dat ik op mijn strepen ging staan en vroeg waar het vandaan kwam. Dus het viel gelijk op, dank aan jullie allen.
Net uitgelegd waar ik tegenaan loop tussen ons en dat dit al een hele tijd speelt mijns inziens. Ook aangegeven dat ik denk dat we er echt iets mee moeten en dat ik relatietherapie zou willen proberen omdat ik echt denk dat we er alleen maar beter van zouden kunnen worden. Want het is niet dat we er nooit over gesproken hebben, maar we praten gewoon langs elkaar heen en snappen elkaar niet. Conclusie van man voor nu was dat hij geen nut in relatietherapie ziet omdat hij geen probleem ziet. Dat hij niet snapt wat relatietherapie zou moeten doen als hij zelf geen enkel probleem ervaart. Ik laat het voorlopig maar even landen en hoop dat hij er dan over een tijdje voor open staat. Ik zit al maanden met allerlei frustratie over hoe dingen gaan, hij blijkbaar totaal niet. Relatietherapie heb ik wel eerder over nagedacht maar nog nooit bespreekbaar gemaakt. Hij heeft daarin misschien ook wat tijd nodig.
Goed gedaan! En blijf ook goed aangeven wat je wel en niet wil (want man wil het nu gaan regelen, een 'aangepast' programma, maar je hoeft niet met een paar minimale aanpassingen akkoord te gaan: dan wordt het gewoon optie 1).
Over die relatietherapie. Enerzijds snap ik dat je man geen probleem ziet ondanks dat jij dat wél aangeeft, het is heel naar dat hij erbij blijft, maar het is wel de jarenlange dynamiek (dat hij geen problemen ziet). Hopelijk staat hij er anders in als het geland is maar voor nu: super dat je het aangegeven hebt (en er hopelijk ook naar gaat handelen, verder mee gaat).
Dan nog iets anders: een groot deel van de dynamiek ligt bij jou inderdaad en voor dat deel kun jij ook al hulp zoeken, los van relatietherapie. Ik denk dat dat zelfs wijzer is dan meteen in relatietherapie, want er is een reden dat jij zo van de 'lieve vrede' en het pleasen bent. Het is al een paar keer voorbij gekomen en ik verwacht zelf ook dat het deels ligt aan dat jij niet om wil gaan met dat anderen teleurgesteld zijn in jou, jou een zeur vinden, niet leuk genoeg, niet aardig genoeg, niet genoeg over hebbend voor een ander etc. En dat zijn dingen waar relatietherapie toch net wat minder geschikt voor is dan persoonlijke therapie/hulp.
Ik denk dat als jij met jezelf aan de slag gaat dat ook veel verandering teweeg gaat brengen in je relatie, kan ook eigenlijk niet anders. En dan beweegt je man hopelijk mee en komen jullie eruit (met of zonder relatietherapie).
maandag 23 september 2024 om 22:31
Minik schreef: ↑23-09-2024 21:55Iedereen echt mega bedankt voor alle reacties. Jullie hebben me echt aan het denken gezet en nu voor mezelf opkomen geeft al onmiddellijk rust, heel erg fijn. Met man heb ik echt nog een weg te gaan, maar dankzij jullie tips is nu in elk geval het allereerste stapje gezet. Dit forum is echt zo’n fijne plek soms! Eerlijk, soms opbouwend, soms confronterend, maar echt mega leerzaam om alle reacties gewoon goed door te nemen en na te denken. Want jullie hebben heel vaak gewoon gelijk! En dan is een blik van een buitenstaander soms zo fijn om gewoon geconfronteerd te worden met mijn eigen zwakheden om weer te kunnen groeien.
Fijn joh. En gewoon blijven schrijven hè als je er behoefte aan hebt.
maandag 23 september 2024 om 23:11
Ja zo herkenbaar dit. Wij zijn daardoor wel altijd de 'spelbrekers', maar ja dat is dan maar zo. Ik zou echt niet akkoord gaan met een programma dat TO beschrijft. Dat mag of zonder ons of evt gedeeltelijk met ons.Bbubbels schreef: ↑23-09-2024 17:20Hier kan schoonfam ook wat van “ach wat maakt dat slaapje nou uit”. Als het hun uitkomt. En dar zegt schoonzus tegenwoordig ook. Zij is alleen voor het gemak vergeten dat de slaapjes van haar inmiddels oudere kinderen heilig waren en er hel er verdoemenis gold als we de suggestie deden dat daar eens een uitzondering op werd gemaakt. En ja, dat wekt dus irritatie. Maar hier vormen man en ik dan een front, en zeggen “leuk en aardig maar wij doen her zo en zo en als dat nier past in de festiviteiten dan zijn we er nier bij”.
maandag 23 september 2024 om 23:26
Wat een inzichten heb je gekregen! Knap werk!
Over relatietherapie: daar heb je hem niet bij nodig. Een groot deel van het probleem zit namelijk puur bij jezelf. En dat bedoel ik positief, want dat is goed nieuws.
Je merkt het nu al: door anders te gaan denken en je patroon van gedrag de afgelopen jaren door te krijgen, kun je nu anders handelen. Grenzen stellen en op je strepen staan. Dit heb je echt helemaal zelf gedaan, zelfs zonder dat je man er een snars van begrijpt.
Uit ervaring kan ik zeggen dat je hier nog heeeeeel veel stappen in kunt zetten. In je eentje. Zonder dat hij erbij moet zijn of erbij betrokken wordt. Als je voor jezelf hulp zoekt om je eigen patronen nog beter te gaan herkennen en veranderen, dan verandert je leven en je relatie.
Ik zeg het nog een keer: wacht daarin niet op hem. Wacht niet tot hij je snapt of tot hij een probleem heeft, want dat gaat niet gebeuren.
Wacht ook niet tot hij mee gaat, want dan verspil je heel veel kostbare tijd.
Nu heb je het voor elkaar gekregen met Sinterklaas, maar er zijn vast nog 20 situaties te bedenken (thuis/ familie/ werk/ elders) waar zo’n zelfde soort dingen gebeuren. Als je daar meer inzicht in krijgt, wordt het allemaal nog veel leuker en beter voor je.
En natuurlijk is relatietherapie leuk als je samen naar je gezamenlijke dynamiek wilt kijken. Maar op het punt waar jullie nu staan, kun je ook heel goed zelf naar jullie en je eigen dynamiek kijken. Ik gun je heel veel groei in jezelf!
Over relatietherapie: daar heb je hem niet bij nodig. Een groot deel van het probleem zit namelijk puur bij jezelf. En dat bedoel ik positief, want dat is goed nieuws.
Je merkt het nu al: door anders te gaan denken en je patroon van gedrag de afgelopen jaren door te krijgen, kun je nu anders handelen. Grenzen stellen en op je strepen staan. Dit heb je echt helemaal zelf gedaan, zelfs zonder dat je man er een snars van begrijpt.
Uit ervaring kan ik zeggen dat je hier nog heeeeeel veel stappen in kunt zetten. In je eentje. Zonder dat hij erbij moet zijn of erbij betrokken wordt. Als je voor jezelf hulp zoekt om je eigen patronen nog beter te gaan herkennen en veranderen, dan verandert je leven en je relatie.
Ik zeg het nog een keer: wacht daarin niet op hem. Wacht niet tot hij je snapt of tot hij een probleem heeft, want dat gaat niet gebeuren.
Wacht ook niet tot hij mee gaat, want dan verspil je heel veel kostbare tijd.
Nu heb je het voor elkaar gekregen met Sinterklaas, maar er zijn vast nog 20 situaties te bedenken (thuis/ familie/ werk/ elders) waar zo’n zelfde soort dingen gebeuren. Als je daar meer inzicht in krijgt, wordt het allemaal nog veel leuker en beter voor je.
En natuurlijk is relatietherapie leuk als je samen naar je gezamenlijke dynamiek wilt kijken. Maar op het punt waar jullie nu staan, kun je ook heel goed zelf naar jullie en je eigen dynamiek kijken. Ik gun je heel veel groei in jezelf!
maandag 23 september 2024 om 23:43
Ik weet niet of dit helemaal jouw ding is, maar ik vond een tijdje terug een aflevering van de Omdenken podcast best interessant. Gaat om aflevering 191, waarin een partner weinig terug appt.
Dat appen in die aflevering is slechts een voorbeeld van het patroon waarin mensen in een relatie soms belanden, waarbij partners steeds meer tegenovergesteld gedrag laten zien. Dus bijvoorbeeld de ene partner regelt steeds meer, daardoor laat de ander het zich aanleunen en gaat die ene nog meer regelen.
In de podcast wordt verteld dat je dit kunt proberen te doorbreken door gedrag van de ander overduidelijk te spiegelen. Dus in jouw geval aankondigen dat je een stuk minder dingen gaat regelen (waaronder sinterklaas), en dat dan ook niet doen. Wat is het ergste wat er kan gebeuren? Je moet in ieder geval zelf uit dat patroon stappen waarbij je steeds meer tegenovergesteld gedrag laat zien. Ik ben wel benieuwd of jouw man het dan in de soep laat lopen, of dat hij dan ineens wel dingen kan regelen (wat hij natuurlijk best kan, want voor een werkgever lukt dat wel natuurlijk)
Dat appen in die aflevering is slechts een voorbeeld van het patroon waarin mensen in een relatie soms belanden, waarbij partners steeds meer tegenovergesteld gedrag laten zien. Dus bijvoorbeeld de ene partner regelt steeds meer, daardoor laat de ander het zich aanleunen en gaat die ene nog meer regelen.
In de podcast wordt verteld dat je dit kunt proberen te doorbreken door gedrag van de ander overduidelijk te spiegelen. Dus in jouw geval aankondigen dat je een stuk minder dingen gaat regelen (waaronder sinterklaas), en dat dan ook niet doen. Wat is het ergste wat er kan gebeuren? Je moet in ieder geval zelf uit dat patroon stappen waarbij je steeds meer tegenovergesteld gedrag laat zien. Ik ben wel benieuwd of jouw man het dan in de soep laat lopen, of dat hij dan ineens wel dingen kan regelen (wat hij natuurlijk best kan, want voor een werkgever lukt dat wel natuurlijk)
dinsdag 24 september 2024 om 08:50
Je man is gewoon bang voor z’n eigen moeder. Durft niet tegen haar in te gaan. Hoe zit het met haar eigen man, als schoonmoeder weer eens begint met eisen houdt hij z’n mond zeker?
Ik vind dat je nog steeds te lief bent geweest door een aangepast programma voor te stellen. Vraag me af of dat het inderdaad zo gaat lopen omdat er dan grenzen gesteld moeten worden door man aan de wensen van schoonmoeder en zie dat nog niet heel snel gebeuren.
Ik zou in ieder geval los gaan laten wat ze allemaal over je denkt, want waarschijnlijk word jij straks aangekeken dat je eerder weg wil, dat er misschien geen cadeaus zijn etc. Daarom had ik ervoor gekozen om mede te delen helemaal niet te komen, dan was je wat minder het bokje geweest denk ik waarop ze kan afgeven op zo’n moment.
Ik vind dat je nog steeds te lief bent geweest door een aangepast programma voor te stellen. Vraag me af of dat het inderdaad zo gaat lopen omdat er dan grenzen gesteld moeten worden door man aan de wensen van schoonmoeder en zie dat nog niet heel snel gebeuren.
Ik zou in ieder geval los gaan laten wat ze allemaal over je denkt, want waarschijnlijk word jij straks aangekeken dat je eerder weg wil, dat er misschien geen cadeaus zijn etc. Daarom had ik ervoor gekozen om mede te delen helemaal niet te komen, dan was je wat minder het bokje geweest denk ik waarop ze kan afgeven op zo’n moment.
dinsdag 24 september 2024 om 09:00
Merel90 schreef: ↑24-09-2024 08:50Je man is gewoon bang voor z’n eigen moeder. Durft niet tegen haar in te gaan. Hoe zit het met haar eigen man, als schoonmoeder weer eens begint met eisen houdt hij z’n mond zeker?
Ik vind dat je nog steeds te lief bent geweest door een aangepast programma voor te stellen. Vraag me af of dat het inderdaad zo gaat lopen omdat er dan grenzen gesteld moeten worden door man aan de wensen van schoonmoeder en zie dat nog niet heel snel gebeuren.
Ik zou in ieder geval los gaan laten wat ze allemaal over je denkt, want waarschijnlijk word jij straks aangekeken dat je eerder weg wil, dat er misschien geen cadeaus zijn etc. Daarom had ik ervoor gekozen om mede te delen helemaal niet te komen, dan was je wat minder het bokje geweest denk ik waarop ze kan afgeven op zo’n moment.
Mee eens. Stel dat het aangepaste programma écht bedacht wordt zoals TO het okee vindt (wat ik betwijfel en dan zou ik alsnog niet gaan!), dan nog betekent dat dat ze veel eerder weg zullen/zouden moeten gaan dan door iedereen (muv TO) gewenst. Je kunt op je vingers natellen dat dat gedoe wordt en man gaat dan niet achter TO staan hoor, die laat het haar weer allemaal zelf oplossen en de boeman zijn.
Niet gek trouwens hoor, want de dynamiek waarin hij zit met zijn kerngezin verandert hij ook niet zomaar even en al helemaal niet als hij er niet intrinsiek achterstaat. Dus wat mij betreft zou je hierin niet afhankelijk moeten willen zijn van enige ontwikkeling bij man, niet in dit stadium.
Aan de andere kant, het is een lange weg om verandering aan te brengen in de dynamiek tussen TO en man, elke stap die TO daarin zet levert haar weer inzichten op. Als TO het zo kan zien is er niets verloren, dan heeft ze gewoon weer meer informatie over hoe niet en hoe wellicht beter.
dinsdag 24 september 2024 om 09:18
dinsdag 24 september 2024 om 09:38
Ik snap deze gedachte maar zo zit het niet denk ik. Schoonmoeder is zelf ook eerder van de lieve vrede, schoonvader is veel dominanter. Maar man is denk ik ook niet zo bang voor schoonvader. Mijn schoonouders hebben echt bijzondere momenten en af en toe kan ik er helemaal gek van worden, maar ze zijn over het algemeen best voor rede vatbaar en willen ook wel ruimte geven denk ik, alleen heb ik die zelf niet gepakt.Merel90 schreef: ↑24-09-2024 08:50Je man is gewoon bang voor z’n eigen moeder. Durft niet tegen haar in te gaan. Hoe zit het met haar eigen man, als schoonmoeder weer eens begint met eisen houdt hij z’n mond zeker?
Ik vind dat je nog steeds te lief bent geweest door een aangepast programma voor te stellen. Vraag me af of dat het inderdaad zo gaat lopen omdat er dan grenzen gesteld moeten worden door man aan de wensen van schoonmoeder en zie dat nog niet heel snel gebeuren.
Ik zou in ieder geval los gaan laten wat ze allemaal over je denkt, want waarschijnlijk word jij straks aangekeken dat je eerder weg wil, dat er misschien geen cadeaus zijn etc. Daarom had ik ervoor gekozen om mede te delen helemaal niet te komen, dan was je wat minder het bokje geweest denk ik waarop ze kan afgeven op zo’n moment.
De grootste druk zit bij schoonzussen/zwagers, die tillen er echt veel zwaarder aan dan schoonouders. Schoonouders hechten vooral veel waarde aan samenzijn waarbij kwantiteit absoluut voorgaat op kwaliteit. Schoonzussen/zwagers daarentegen zijn verbaal heel sterk, hebben sterke meningen en zeggen veel wat ze denken. Dus als man al ergens bang voor is, is het de mening van zijn broers/zussen. Maar ik denk eigenlijk dat hij vooral bang is voor gedoe, hij kiest liefst de weg van de minste weerstand en is liever lui dan moe.
Wat betreft de andere tips, ik ga er zeker naar kijken. Ik had helemaal niet zo helder dat ik ergens aan zou moeten werken maar misschien heeft iedereen wel een keer een soort onderhoudsbeurt nodig en heb ik dat gewoon veel te lang uitgesteld. Ook logisch, kinderen tussendoor, veel drukte, tropenjaren, maar dan wordt het nu misschien gewoon tijd om mezelf weer eens te vinden en te kijken naar wat belangrijk is voor mij.
dinsdag 24 september 2024 om 09:45
Ik ziu vooral in gedachten houden dar jullie eigen plan trekken weinig tot niks te maken heeft mer wat schoonzussen en zwagers willen. Zij kunnen hun eigen programma gewoon afdraaien. Jullie kunnen daarbinnen kiezen voor wat past en niet. En sja, als zij daar niet blij mee zijn dwn is toch toch echt hun probleem.
dinsdag 24 september 2024 om 10:28
Heel veel liefde voor jou Minik 
Supergoede eerste stappen gezet! Misschien kan je via de huisarts/praktijk ondersteuner al op weg geholpen worden. Dan hoef je hopelijk minder lang te wachten. Na de geboorte van mijn jongste ben ik ook in therapie gegaan en het heeft me op zoveel vlakken zoveel geholpen en zelfinzicht gegeven in het doorbreken van bepaalde patronen! Het is er nog niet maar het is fijn om niet meer zo te zijn als 5j geleden.
Heel veel succes!
Supergoede eerste stappen gezet! Misschien kan je via de huisarts/praktijk ondersteuner al op weg geholpen worden. Dan hoef je hopelijk minder lang te wachten. Na de geboorte van mijn jongste ben ik ook in therapie gegaan en het heeft me op zoveel vlakken zoveel geholpen en zelfinzicht gegeven in het doorbreken van bepaalde patronen! Het is er nog niet maar het is fijn om niet meer zo te zijn als 5j geleden.
Heel veel succes!
dinsdag 24 september 2024 om 10:37
Dat klinkt natuurlijk wel ideaal, maar pff ik zou dat dus echt nooit durven he. Dat als er een feestje/visite is van schoonfamilie ik enkel iedereen breng en wellicht dus ook m'n gezicht even laat zien en dan weer gelijk zo wegga. En dat je dan dus met een reden moet komen waarom je niet blijft. Het zou gewoon moeten kunnen hoor, maar ik zou het niet durven, want bij ons is het wel de gewoonte dat iedereen er gewoon bij is (of je moet echt gewoon niet kunnen. Maar 'geen zin' dat is dan wat anders.Lucifee2024 schreef: ↑23-09-2024 17:53Dan brengen en halen? En tussendoor lekker iets voor jezelf gaan doen?
Hier is het meer andersom. Mijn familie is ook wel van de tradities, sinterklaas vieren (ook al is er nog maar 1 kind die gelooft) en dan stuurt zus in oktober al een appje met 'wanneer gaan we het vieren, bij wie, lootjes trekken' etc. En ik ben dan echt totaal nog niet bezig met Sinterklaas, kom op, de zomer is net voorbij. Maar het vervelendste vind ik altijd dat man er nooit zin in heeft (als hij er eenmaal is vindt hij het best leuk hoor, maar vooraf...). Hij is ook echt zo iemand die echt niet in oktober al na gaat denken over sinterklaas (zijn familie is ook super makkelijk. Ze vieren het niet maar als ze het wel vieren zou het echt een week van tevoren geregeld worden denk ik). Mijn familie (bepaalde familieleden) zijn erg gestructureerd, erg van het organiseren, regelen etc. Dus daar wordt allemaal al over nagedacht.
Het gaat ook nooit van ons uit dat we dit zo gezamenlijk vieren. Als de rest zou zeggen: 'we vieren het niet meer'. Helemaal prima, geen probleem. Maar nu wordt het ook vaak zo gebracht van: dit gaan we doen, wanneer? Vind het dan echt wel heel lastig te zeggen: wij doen niet meer mee. Het is voor de kinderen ook super leuk natuurlijk. En op zich, uiteindelijk vind ik het ook wel weer best gezellig hoor. Maar herken TO wel, dat je gewoon zo meegezogen wordt in plannen van de rest van de familie en dat je daar zelf dan maar een beetje in mee hobbelt en er verder weinig over te zeggen hebt.
Zo zijn wij ook wel eens een week met de familie op vakantie geweest. En toen werd er ook eigenlijk helemaal niet echt aan ons (mijn gezin) gevraagd of wij dat leuk vinden, daar zin in hebben, dat uberhaupt ok vinden. Het was in eens al min of meer geregeld door ouders en broer en er kwam al een appje: dit is het vakantiehuis etc. En man en ik (vooral man) hadden er eigenlijk helemaal geen zin in (snap ik heel goed ook van man, om een week met schoonfamilie in een huis te zitten is gewoon heftig). Maar om dat dan zo te zeggen, wanneer de rest het wel leuk vindt, de kinderen het natuurlijk hartstikke leuk vinden.. Wij vonden het achteraf ook echt niet zo geslaagd. Dus als er nog eens zo'n voorstel komt ben ik nu wel van plan te zeggen: dit is niks voor ons, wij slaan over. Het is toch ook best logisch dat wanneer je met meerdere gezinnen samenkomt, je er anders in staat? Ieder zo zijn gewoontes/wensen etc.
dinsdag 24 september 2024 om 11:30
Overigens heb ik tegen man gezegd dat de aangepaste versie dan wel zo aangepast zou moeten zijn dat ik ermee kan leven en heeft hij beloofd het voorstel eerst met mij te delen voor hij het met zijn familie overlegt. Dit zodat hij niet een minimale aanpassing kan doen en dan kan zeggen dat het toch anders is gegaan en ik dus niet moet zeuren ofzo. Ik heb ook echt heel duidelijk gezegd dat ik anders gewoon alsnog niet mee ga, en dat hij dan net zo goed geen aanpassing kan doen.
dinsdag 24 september 2024 om 11:52
Ja dat heb ik gezegd. En dus vervolgens gezegd, ga het maar verwoorden naar je familie in een bericht oid, maar voor je het verzendt, wil ik het graag lezen zodat ik zeker weet dat ik het ermee eens ben. Dus ik heb duidelijk de voorwaarden gesteld waarop ik nog wel mee wil doen, geef hem nu de kans om het te formuleren en te brengen in de familie. En hij weet dat als het alsnog anders gaat, ik gewoon niet mee doe.
dinsdag 24 september 2024 om 12:25
Goed bezig, TO! Ik denk dat je het goed ziet, dat je man 'gewoon geen gedoe' wil. Jij hebt hem als ik het goed lees denk ik altijd daarin gefaciliteerd, door overal mee akkoord te gaan en al het gedoe op je te nemen van bijv. dingen regelen vooraf en de kinderen in het gareel houden bij een onmogelijk programma. Dus tot nu toe was het mogelijk voor je man om de luxe van geen gedoe te hebben. Hij is daar nu ook aan gewend, dus op slag veranderen zal hij misschien niet doen, zeker niet uit zichzelf.
Maar vanaf nu wil jij ook 'gewoon geen gedoe', want jij hebt daar net zoveel recht op als hij. Of misschien beter gezegd, 'het gedoe' eerlijk delen, ipv al het gedoe voor jou. Ik denk dat je heel goed bezig bent met daarin nu communiceren hoe jij dit wil. Dat als hij de oude route bewandelt of slechts marginale aanpassingen doet dat niet meer 'geen gedoe' voor hem betekent, maar juist 'meer gedoe'. Want het gevolg van jouw kant is heel helder, dat hij het dan mooi in zijn eentje mag doen. Hou vol!
Maar vanaf nu wil jij ook 'gewoon geen gedoe', want jij hebt daar net zoveel recht op als hij. Of misschien beter gezegd, 'het gedoe' eerlijk delen, ipv al het gedoe voor jou. Ik denk dat je heel goed bezig bent met daarin nu communiceren hoe jij dit wil. Dat als hij de oude route bewandelt of slechts marginale aanpassingen doet dat niet meer 'geen gedoe' voor hem betekent, maar juist 'meer gedoe'. Want het gevolg van jouw kant is heel helder, dat hij het dan mooi in zijn eentje mag doen. Hou vol!
nicole123 wijzigde dit bericht op 24-09-2024 15:55
0.05% gewijzigd
dinsdag 24 september 2024 om 15:14
Wat een heerlijkheid voor hem! Hij ervaart geen probleem, dus is verandering door middel van therapie niet nodig. En wat vind hij er dan van dat jij wel problemen ervaart?Minik schreef: ↑23-09-2024 20:00
Net uitgelegd waar ik tegenaan loop tussen ons en dat dit al een hele tijd speelt mijns inziens. Ook aangegeven dat ik denk dat we er echt iets mee moeten en dat ik relatietherapie zou willen proberen omdat ik echt denk dat we er alleen maar beter van zouden kunnen worden. Want het is niet dat we er nooit over gesproken hebben, maar we praten gewoon langs elkaar heen en snappen elkaar niet. Conclusie van man voor nu was dat hij geen nut in relatietherapie ziet omdat hij geen probleem ziet. Dat hij niet snapt wat relatietherapie zou moeten doen als hij zelf geen enkel probleem ervaart. Ik laat het voorlopig maar even landen en hoop dat hij er dan over een tijdje voor open staat. Ik zit al maanden met allerlei frustratie over hoe dingen gaan, hij blijkbaar totaal niet. Relatietherapie heb ik wel eerder over nagedacht maar nog nooit bespreekbaar gemaakt. Hij heeft daarin misschien ook wat tijd nodig.
Denkt hij dat die niet zo groot kunnen zijn omdat je nooit wat hebt gezegd? Dat is het probleem met mensen die hun leven precies zo hebben ingericht als ze willen. Het is zo vanzelfsprekend om hun leven vorm te geven ten hunner gunste, dat ze zich niet voor kunnen stellen dat een ander daar wel moeite voor moet doen.
Misschien moet jij elke week wel 1 ding doen dat volledig ter jouwer gunste is, zonder ook maar een moment na te denken hoe dat voor hem zal zijn, of wat voor kinderregel dingen er dan op zijn bordje komen. Wil je donderdag uit je werk direct even naar de Bijenkorf? Ga, doe het! Wil je niet de tafel afruimen na het eten? Ga op de bank liggen. Heb je zin om in plaats van de kinderen naar zwemles te brengen naar een vriendin te gaan? Doe het. Leg het bij hem neer.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
dinsdag 24 september 2024 om 15:23
ninanoname schreef: ↑24-09-2024 15:14Wat een heerlijkheid voor hem! Hij ervaart geen probleem, dus is verandering door middel van therapie niet nodig. En wat vind hij er dan van dat jij wel problemen ervaart?
Denkt hij dat die niet zo groot kunnen zijn omdat je nooit wat hebt gezegd? Dat is het probleem met mensen die hun leven precies zo hebben ingericht als ze willen. Het is zo vanzelfsprekend om hun leven vorm te geven ten hunner gunste, dat ze zich niet voor kunnen stellen dat een ander daar wel moeite voor moet doen.
Misschien moet jij elke week wel 1 ding doen dat volledig ter jouwer gunste is, zonder ook maar een moment na te denken hoe dat voor hem zal zijn, of wat voor kinderregel dingen er dan op zijn bordje komen. Wil je donderdag uit je werk direct even naar de Bijenkorf? Ga, doe het! Wil je niet de tafel afruimen na het eten? Ga op de bank liggen. Heb je zin om in plaats van de kinderen naar zwemles te brengen naar een vriendin te gaan? Doe het. Leg het bij hem neer.
Dat heeft ze dus wel gedaan, volgens haar reacties in dit topic.
Het boeit hem niet, toen en nu niet.
anoniem_672bb4a395dd7 wijzigde dit bericht op 24-09-2024 15:24
0.57% gewijzigd
dinsdag 24 september 2024 om 15:23
En puntje bij paaltje zit to op Pakjesavond gewoon zoals ieder jaar in dezelfde ellende.
Ik geloof nooit dat haar man zich gaat houden aan de aangepaste versie.
Die neemt to niet serieus en denkt niet dat zij het echt niet wil.
Het enige echt duidelijke statement is gewoon niet gaan
Ik geloof nooit dat haar man zich gaat houden aan de aangepaste versie.
Die neemt to niet serieus en denkt niet dat zij het echt niet wil.
Het enige echt duidelijke statement is gewoon niet gaan
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 24 september 2024 om 15:25
dinsdag 24 september 2024 om 15:26
Nou dat is juist zo gek. Ik heb echt al honderd keer dingen gezegd die ik vervelend vind, maar blijkbaar is het gewoon nog nooit overgekomen. Wat ik ergens idioot vind, want blijkbaar moet ik er een soort actie aan verbinden zodat hij voelt hoe vervelend ik iets vind ofzo, anders komt het gewoon totaal niet binnen. Het gaat eigenlijk consequent om dingen waarbij hij zonder enig overleg of nadenken besloten heeft iets te gaan doen (weg van huis), een nachtje weg met vrienden, een feestje hier of daar, een vierdaagse cursus van zijn werk waardoor hij niet thuis slaapt en dus ook niet 's avonds kan helpen met de kinderen, etc, etc, etc. En echt, huilende discussies hierover gevoerd, duidelijk aangegeven dat ik het echt niet oké vind dat hij mij opzadelt met de zorg voor alles en iedereen en dat hij constant maar doet waar hij zin in heeft. Ik heb een hele tijd volledig borstvoeding gegeven en dan baalde ik er soms gigantisch van dat ik überhaupt niet zomaar iets zou kunnen doen want al zou ik weg willen, moest ik weer nadenken over kolven, melk bewaren, etc. Zijn reactie was dan dat hij snapt dat dat heel vervelend is, maar dat het nou eenmaal mijn keuze is om borstvoeding te geven en dat hij dat ook echt wel waardeert, maar dat hij er niks aan kan doen dat hij dus wel die vrijheid had en dat hij daar dus ook gewoon gebruik van maakt.ninanoname schreef: ↑24-09-2024 15:14Wat een heerlijkheid voor hem! Hij ervaart geen probleem, dus is verandering door middel van therapie niet nodig. En wat vind hij er dan van dat jij wel problemen ervaart?
Denkt hij dat die niet zo groot kunnen zijn omdat je nooit wat hebt gezegd? Dat is het probleem met mensen die hun leven precies zo hebben ingericht als ze willen. Het is zo vanzelfsprekend om hun leven vorm te geven ten hunner gunste, dat ze zich niet voor kunnen stellen dat een ander daar wel moeite voor moet doen.
Misschien moet jij elke week wel 1 ding doen dat volledig ter jouwer gunste is, zonder ook maar een moment na te denken hoe dat voor hem zal zijn, of wat voor kinderregel dingen er dan op zijn bordje komen. Wil je donderdag uit je werk direct even naar de Bijenkorf? Ga, doe het! Wil je niet de tafel afruimen na het eten? Ga op de bank liggen. Heb je zin om in plaats van de kinderen naar zwemles te brengen naar een vriendin te gaan? Doe het. Leg het bij hem neer.
Het is echt niet zo dat ik altijd maar glimlachend alles doe ofzo, maar wat ik ook zeg, het komt gewoon niet binnen. Of hij gaat dan heel overdreven een soort toestemming vragen of hij de volgende dag met vrienden weg kan, waarbij ik echt in een moederpositie wordt gezet en eigenlijk geen nee kan zeggen. Want als ik nee zeg, dan vindt hij dat ik daar een goede reden voor moet hebben, want als hij bijvoorbeeld pas na kinderbedtijd zou vertrekken, dan kan hij toch gewoon weg? En enerzijds is het waar, maar de consequentie is dat ik dus niet weg kan (maar dan is zijn argument dat ik toch niet weg wil, en dat is vaak ook zo, ik hoef niet zo nodig elke avond iets te doen, maar het gaat me meer om het gevoel) en dat we ook praktisch nooit tijd samen hebben. En stel nou dat ik zeg, nee ik wil dat je thuis bent, dan wordt het ook niet gezellig, want dan gaat hij zitten mokken of moet ik een avondvullend programma verzinnen waardoor het thuis leuker is dan het met vrienden was geweest.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
