Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
dinsdag 24 september 2024 om 16:40
Kun je de dag vantevoren niet lekker bij een vriendin eten ofzo? Of met iemand naar de film?Minik schreef: ↑24-09-2024 16:05Nou zijn er wel twee scenario's... of hij gaat op het allerlaatste moment alsnog alles moeten regelen, en zadelt mij dan weer op met de kinderen omdat hij nog weg moet en gaat chagrijnig lopen doen omdat zijn gedicht niet lukt en boos doen als het pakpapier op is enzo.
Echt, ik snap zo goed dat je hier geen zin meer in hebt.
dinsdag 24 september 2024 om 16:43
Dat heb ik in die situatie gedaan. Hij heeft uiteindelijk ook wel een soort van oplossing gevonden. Maar wel een oplossing die niet strookt met hoe we samen hebben afgesproken voor de kinderen te zorgen (meerdere oppassen op één dag, kinderen moeten vervoerd naar verschillende locaties, het was ook nog de verjaardag van één van de kinderen). Ik vond het echt een rotoplossing maar heb niks gezegd, want ik had gezegd dat hij het moest oplossen en dat heeft hij technisch gezien ook gedaan.S-Groot schreef: ↑24-09-2024 16:31"Goh, wat vervelend voor je, ben benieuwd hoe je dat op gaat lossen want ik ben niet beschikbaar."
Laat het hem maar oplossen zónder jou. Jullie hadden een afspraak en die gaat voor, punt. Als er een calamiteit is is het anders, maar stelselmatig dit soort egoïstische streken? Dan zul je het maar eens moeten gaan voelen.
En dan hopen dat hij daarmee wel het licht wil gaan zien, want op de lange termijn is dat geen fijne basis voor relatie, maar dat is het nu ook niet.
dinsdag 24 september 2024 om 16:48
En vond hij het zelf wel een goeie oplossing dan? Notabene op de verjaardag van jullie kind. Ik kan me dat niet voorstellen gewoonweg.Minik schreef: ↑24-09-2024 16:43Dat heb ik in die situatie gedaan. Hij heeft uiteindelijk ook wel een soort van oplossing gevonden. Maar wel een oplossing die niet strookt met hoe we samen hebben afgesproken voor de kinderen te zorgen (meerdere oppassen op één dag, kinderen moeten vervoerd naar verschillende locaties, het was ook nog de verjaardag van één van de kinderen). Ik vond het echt een rotoplossing maar heb niks gezegd, want ik had gezegd dat hij het moest oplossen en dat heeft hij technisch gezien ook gedaan.
Jij wil in therapie omdat je vind dat jullie geen team zijn. Jij wil in therapie omdat je de verantwoordelijkheden over jullie gezinsleven wil delen. Dat moet voor hem reden genoeg zijn om het ook te willen. Hij wil toch ook een team zijn?
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
dinsdag 24 september 2024 om 16:53
Hij vond de verjaardag van kind niet relevant, want kind is zo jong dat het zich toch niet kan herinneren. Daar valt op zich iets voor te zeggen natuurlijk, maar IK vind de verjaardag van kind wel belangrijk en siblings ook. Ik kan er ook echt met mijn hoofd niet bij. Hij is van mening dat wij een prima team zijn... nogal makkelijk als je zelf weinig hoeft te doen.ninanoname schreef: ↑24-09-2024 16:48En vond hij het zelf wel een goeie oplossing dan? Notabene op de verjaardag van jullie kind. Ik kan me dat niet voorstellen gewoonweg.
Jij wil in therapie omdat je vind dat jullie geen team zijn. Jij wil in therapie omdat je de verantwoordelijkheden over jullie gezinsleven wil delen. Dat moet voor hem reden genoeg zijn om het ook te willen. Hij wil toch ook een team zijn?
Nog een voorbeeld.. ik ben dus recent meer gaan werken tijdelijk en ik deed altijd veel meer in het huishouden en hij ziet het niet als iets gedaan moet worden. Prima, ik heb een schoonmaakrooster gemaakt. Hij doet de helft van zijn taken niet en klaagt nu of we geen schoonmaakster kunnen nemen, want het is zo veel werk. Dat ik het de afgelopen 10 jaar allemaal alleen heb gedaan naast werken, kinderen, studeren was blijkbaar heel normaal, maar nu hij een deel (nog niet eens de helft) moet doen, is het te veel werk.
dinsdag 24 september 2024 om 16:55
Ik ben wel een beetje bang als wij in relatietherapie gaan, dat ik alleen maar een enorme waslijst aan geklaag kan gaan zitten spuien, lekker opbouwend 
Het is gewoon rot, want eerder waren er ook al stomme dingen, maar waren er ook nog leuke dingen. Nu zijn het alleen maar stomme dingen en is het gewoon niet meer leuk.
Het is gewoon rot, want eerder waren er ook al stomme dingen, maar waren er ook nog leuke dingen. Nu zijn het alleen maar stomme dingen en is het gewoon niet meer leuk.
dinsdag 24 september 2024 om 16:59
Nou en?! Het hoeft ook niet opbouwend te zijn, daarom ga je in therapie. Jij wil dat hij weet wat jij ervaart. de peut moet dat in goede banen leiden,.Minik schreef: ↑24-09-2024 16:55Ik ben wel een beetje bang als wij in relatietherapie gaan, dat ik alleen maar een enorme waslijst aan geklaag kan gaan zitten spuien, lekker opbouwend
Het is gewoon rot, want eerder waren er ook al stomme dingen, maar waren er ook nog leuke dingen. Nu zijn het alleen maar stomme dingen en is het gewoon niet meer leuk.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
dinsdag 24 september 2024 om 17:00
Dat denk ik ook. Sowieso om te doorbreken.calvijn1 schreef: ↑24-09-2024 15:23En puntje bij paaltje zit to op Pakjesavond gewoon zoals ieder jaar in dezelfde ellende.
Ik geloof nooit dat haar man zich gaat houden aan de aangepaste versie.
Die neemt to niet serieus en denkt niet dat zij het echt niet wil.
Het enige echt duidelijke statement is gewoon niet gaan
Maar ook: ik vind niet dat die mensen persé hun hele avond om moeten gooien voor TO. To en man moeten gewoon zelf doen wat zij willen en daarin op een lijn staan. Niet vragen dat het hele gezelschap zich aanpast. Daar komt alleen maar gezeur van. Gewoon komen en gaan wanneer en hoe je het zelf wil. Houd het bij jezelf.
dinsdag 24 september 2024 om 17:06
Mooie opening van de therapie.Minik schreef: ↑24-09-2024 16:55Ik ben wel een beetje bang als wij in relatietherapie gaan, dat ik alleen maar een enorme waslijst aan geklaag kan gaan zitten spuien, lekker opbouwend
Het is gewoon rot, want eerder waren er ook al stomme dingen, maar waren er ook nog leuke dingen. Nu zijn het alleen maar stomme dingen en is het gewoon niet meer leuk.
dinsdag 24 september 2024 om 17:08
Misschien komt er bij de therapie ook wel een kant van jou aan bod die beter kan. Misschien anders communiceren, of dingen meer loslaten. Relatietherapie is niet alleen dat je man op het matje wordt geroepen, dat lijkt je man nu te denken. Het gaat om de dynamiek die tussen jullie is ontstaan.Minik schreef: ↑24-09-2024 16:09Ik geloof niet dat iemand er echt beter van wordt als wij daadwerkelijk uit elkaar zouden gaan. Hij niet, de kinderen niet en ik uiteindelijk ook niet. Dus echt dreigen met een scheiding wil ik niet. Ik heb hem beloofd bij hem te blijven in goede en in slechte tijden. Maar ik heb wel naar hem benoemd dat ik niet uit elkaar wil (met deze redenen) maar dat ik wel nu op een punt zit dat het zo echt niet langer meer kan. Dus er moet nu wel echt iets gaan veranderen.
Zijn reactie op voorstel relatietherapie is dat hij dat wel heftig vindt en dat hij vindt dat 'we' nog niet op dat punt zijn. Ik heb ook gevraagd wanneer we dan wel op zo'n punt zijn? Hoe erg moet het dan worden? Dat kon hij niet bedenken. Hij denkt dat als we in relatietherapie zouden gaan, hij niks te vertellen heeft, want hij vindt dat het gewoon goed gaat.
Hoewel ik wel denk dat hij echt veel te weinig solidair is met jou.
dinsdag 24 september 2024 om 17:15
Stop. Pas op de plaats.Minik schreef: ↑24-09-2024 16:05Ik heb al gezegd dat ik hem dit jaar niet ga helpen herinneren en dat ik ook niks voor hem ga doen. Als hij het vergeet, ga ik wel voor de kinderen iets regelen, want uiteindelijk is het feest voor hen. Maar hij zoekt het maar uit.
Nou zijn er wel twee scenario's... of hij gaat op het allerlaatste moment alsnog alles moeten regelen, en zadelt mij dan weer op met de kinderen omdat hij nog weg moet en gaat chagrijnig lopen doen omdat zijn gedicht niet lukt en boos doen als het pakpapier op is enzo. Of hij vergeet het echt en is dan te laat. Dat laatste hoop ik ergens, maar dan is er wel weer een kans dat ik erop aangekeken word door schoonfamilie dat ik hem niet even heb helpen herinneren. Maar inmiddels, dankzij jullie, is dat me wel een goed ongemakkelijk moment waard. Want dan reageer ik met 'ik ben zijn moeder niet, hij mag gewoon voor zichzelf zorgen' en dan ben ik ook direct weg. (desnoods inderdaad met de auto en dan zoekt hij het maar uit)
Scenario 1: is niet jouw probleem, hij mag chagrijnig doen om een gedicht en mopperen over inpakpapier. Volledig niet jouw probleem, dus trek de keukendeur dicht en negeren maar.
Scenario 2: is het werkelijk jouw probleem als iemand jou erop aankijkt? Óf ze doen dat hardop, en dan kun je dat meteen pareren. Óf ze doen dat in stilte, en daar heb je al helemaal geen last van, want dat spreken ze niet uit.
Geen reden om direct weg te rennen overigens. Je kunt gewoon glimlachen en zeggen 'dat zou meer een taak zijn van een moeder naar een klein kind'. En meer woorden hoef je er niet over vuil te maken. Geloof me, dat is immens veel krachtiger dan het zeggen en dan dramatisch de aftocht blazen. Echt hoor, niet doen, dat laatste.
dinsdag 24 september 2024 om 17:19
Beetje flauw om expres al te zorgen dat je niet beschikbaar bent, mocht hij het inderdaad vergeten. Als to toch thuis is, wat is dan het probleem als hij nog naar een winkel moet? Als zij ook iets heeft, tja, dan wordt het anders, maar om nu al speciaal te regelen dat je iets hebt, om maar te zorgen dat hij geen escape heeft.... Vind ik wat ver gaan. Thuis zijn als ze toch al thuis zou zijn is geen extra moeite. Als hij alles op het laatste moment doet, en hij krijgt het geregeld, waarom dat dan expres dwarsbomen? Wat is daar het doel van? Weet hij dat het blijkbaar een onderdeel van de afspraak is dat hij het NIET op de laatste dag mag regelen?frambozentaartje schreef: ↑24-09-2024 16:40Kun je de dag vantevoren niet lekker bij een vriendin eten ofzo? Of met iemand naar de film?
Echt, ik snap zo goed dat je hier geen zin meer in hebt.
dinsdag 24 september 2024 om 17:36
Eens, maar man heeft er wel een handje van dit tegen me te gebruiken ‘jij had toch geen plannen, dan kan ik toch wel weg?’ En dat dan 4 avonden in de week zeg maar. Maar ik zou dit ook niet zo passief agressief aan willen pakken denk ik.Jufjoke schreef: ↑24-09-2024 17:19Beetje flauw om expres al te zorgen dat je niet beschikbaar bent, mocht hij het inderdaad vergeten. Als to toch thuis is, wat is dan het probleem als hij nog naar een winkel moet? Als zij ook iets heeft, tja, dan wordt het anders, maar om nu al speciaal te regelen dat je iets hebt, om maar te zorgen dat hij geen escape heeft.... Vind ik wat ver gaan. Thuis zijn als ze toch al thuis zou zijn is geen extra moeite. Als hij alles op het laatste moment doet, en hij krijgt het geregeld, waarom dat dan expres dwarsbomen? Wat is daar het doel van? Weet hij dat het blijkbaar een onderdeel van de afspraak is dat hij het NIET op de laatste dag mag regelen?
dinsdag 24 september 2024 om 18:00
Sja je kan het ook niet mooier maken dan het is. Je ervaart gewoon geen positieve aspecten meer van dit partnerschap. Dat is een pijnlijk duidelijke boodschap. En die moet je denk ik echt bij hem neerleggen. Er zal een bom moeten barsten voordat hij (hopelijk) wakker wordt. Want deze kleine wanhoopskreten van jou komen kennelijk totaal niet aan.Minik schreef: ↑24-09-2024 16:55Ik ben wel een beetje bang als wij in relatietherapie gaan, dat ik alleen maar een enorme waslijst aan geklaag kan gaan zitten spuien, lekker opbouwend
Het is gewoon rot, want eerder waren er ook al stomme dingen, maar waren er ook nog leuke dingen. Nu zijn het alleen maar stomme dingen en is het gewoon niet meer leuk.
dinsdag 24 september 2024 om 18:02
Maar je kunt ook tegen hem zeggen: ik heb een probleem en ik kan het niet zonder jouw hulp oplossen, dus daarom gaan we samen naar een relatietherapeut. Ik heb een afspraak gemaakt op x oktober om x uur. We rijden er samen heen, waar spreken we af?Minik schreef: ↑24-09-2024 16:55Ik ben wel een beetje bang als wij in relatietherapie gaan, dat ik alleen maar een enorme waslijst aan geklaag kan gaan zitten spuien, lekker opbouwend
Het is gewoon rot, want eerder waren er ook al stomme dingen, maar waren er ook nog leuke dingen. Nu zijn het alleen maar stomme dingen en is het gewoon niet meer leuk.
Alle nooduitgangen moet je zien te blokkeren.
En maak inderdaad maar een lijst met alle zaken waar je tegenaan loopt. Ik denk dat je de zaken waar je je de laatste tijd druk om hebt gemaakt hier in dit topic al goed op papier hebt gezet.
Loop ze eens langs en vervorm ze hier en daar een beetje voor je ze afdrukt en laat ze aan je man lezen, of als je je daar beschroomd over voelt dan laat je ze aan de peut lezen en kan hij ze daar lezen.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
dinsdag 24 september 2024 om 18:32
Het is september he, en ze heeft nu al gezegd dat hij dit keer sinterklaas regelt. Als hij dat dan alleen voor elkaar krijgt als zij op de allerlaatste dag bijspringt - ik zou me kapot ergeren en alleen daarom al bij een vriendin gaan zitten.
dinsdag 24 september 2024 om 18:56
Als hij niks geregeld heeft voor die cadeautjes en inpakpapier etc gewoon je schouders ophalen. Laat je niet verleiden door last minute weer in die rol te schieten om dan alsnog wat te gaan regelen. Opmerkingen van schoonfamilie negeren en vragen waarom ze bij jou nu komen? Dat ze bij hun zoon moeten zijn.
Het is jammer als de kinderen de dupe zijn mochten er geen cadeautjes zijn, maar hopelijk verandert er dan hierna wel wat in zijn gedrag.
Volgens mij heb je wel nu gemerkt dat woorden weinig doen bij hem, zou dus overgaan op daden. Dus ook gewoon eens mededelen dat je morgenavond gaat sporten, of dat je hebt afgesproken met Marietje om een dag te gaan winkelen. Hetzelfde reageren op de vraag over hoe en wat wie er op de kinderen gaat passen als hij zou antwoorden.
Zou ook gewoon eens een hotel voor jezelf boeken, tot rust komen en dat hij eens die ochtendshift en avondshift met de kinderen eens op zich gaat nemen.
Het is jammer als de kinderen de dupe zijn mochten er geen cadeautjes zijn, maar hopelijk verandert er dan hierna wel wat in zijn gedrag.
Volgens mij heb je wel nu gemerkt dat woorden weinig doen bij hem, zou dus overgaan op daden. Dus ook gewoon eens mededelen dat je morgenavond gaat sporten, of dat je hebt afgesproken met Marietje om een dag te gaan winkelen. Hetzelfde reageren op de vraag over hoe en wat wie er op de kinderen gaat passen als hij zou antwoorden.
Zou ook gewoon eens een hotel voor jezelf boeken, tot rust komen en dat hij eens die ochtendshift en avondshift met de kinderen eens op zich gaat nemen.
dinsdag 24 september 2024 om 19:09
Ik denk dat er onder die waslijst steeds dezelfde paar thema’s zitten, dus die zullen dan besproken worden. Jouw klachten zijn slechts symptomen, dus het zal gaan over de oorzaken/ patronen die daaronder liggen.Minik schreef: ↑24-09-2024 16:55Ik ben wel een beetje bang als wij in relatietherapie gaan, dat ik alleen maar een enorme waslijst aan geklaag kan gaan zitten spuien, lekker opbouwend
Het is gewoon rot, want eerder waren er ook al stomme dingen, maar waren er ook nog leuke dingen. Nu zijn het alleen maar stomme dingen en is het gewoon niet meer leuk.
Heb je gevraagd waarom hij niet in therapie wil? Zit daar een angst onder? Of neemt hij jouw gevoelens niet serieus?
dinsdag 24 september 2024 om 19:17
Hij klinkt best egoïstisch. Kan hij zich wel verplaatsen in jou of de kinderen?Minik schreef: ↑24-09-2024 16:53Hij vond de verjaardag van kind niet relevant, want kind is zo jong dat het zich toch niet kan herinneren. Daar valt op zich iets voor te zeggen natuurlijk, maar IK vind de verjaardag van kind wel belangrijk en siblings ook. Ik kan er ook echt met mijn hoofd niet bij. Hij is van mening dat wij een prima team zijn... nogal makkelijk als je zelf weinig hoeft te doen.
Nog een voorbeeld.. ik ben dus recent meer gaan werken tijdelijk en ik deed altijd veel meer in het huishouden en hij ziet het niet als iets gedaan moet worden. Prima, ik heb een schoonmaakrooster gemaakt. Hij doet de helft van zijn taken niet en klaagt nu of we geen schoonmaakster kunnen nemen, want het is zo veel werk. Dat ik het de afgelopen 10 jaar allemaal alleen heb gedaan naast werken, kinderen, studeren was blijkbaar heel normaal, maar nu hij een deel (nog niet eens de helft) moet doen, is het te veel werk.
Als hij ook zulke ongevoelige ouders heeft die niet reageren op signalen van hun kleinkinderen (en überhaupt van andere mensen zoals van jou), dan is hij blijkbaar zelf ook hard en ongevoelig geworden, omdat er ook nooit naar hem geluisterd werd. Dus kan hij dat nu ook niet naar anderen…
dinsdag 24 september 2024 om 19:21
Hij zegt alleen maar dat ‘we daar nog niet zijn’. Ik heb zelfs letterlijk gevraagd of er iets is waar hij bang voor is. Hij zegt dan dat hij gewoon niet weet wat hij daar zou moeten bespreken omdat wat er nu evt niet helemaal goed gaat gewoon komt doordat we het een beetje drukker hebben dan anders volgens hem. Ik heb letterlijk aangegeven dat ik niet wil scheiden maar nu wel dusdanig veel frustratie ervaar dat ik zo niet door wil, maar vanuit zijn perspectief is er weinig aan de hand. Dit geeft mij het gevoel dat ik in zijn ogen dramatisch doe over iets wat helemaal geen probleem is. Dus als ik hem goed begrijp, neemt hij mijn gevoelens absoluut niet serieus. Misschien zit daar vanuit zijn kant wel iets totaal anders achter, maar dan praat hij daar niet over.appelientjex schreef: ↑24-09-2024 19:09Ik denk dat er onder die waslijst steeds dezelfde paar thema’s zitten, dus die zullen dan besproken worden. Jouw klachten zijn slechts symptomen, dus het zal gaan over de oorzaken/ patronen die daaronder liggen.
Heb je gevraagd waarom hij niet in therapie wil? Zit daar een angst onder? Of neemt hij jouw gevoelens niet serieus?
dinsdag 24 september 2024 om 19:26
Hij heeft heel weinig wat betreft emotieregulatie en gevoelens delen meegekregen van huis uit. Een sibling van hem is ooit bij een coach geweest die een vorm van emotionele verwaarlozing constateerde (maar dat uitspreken door die coach is volledig in het verkeerde keelgat geschoten bij betreffende sibling die wel grote loyaliteit voelde naar ouders dus die is vervolgens nooit meer naar een coach of psycholoog gegaan en die sibling is echt nog zeker tien keer erger dan mijn man). Empathie vindt hij heel lastig, maar zijn eigen gevoelens delen ook. Dit geldt ook voor positieve gevoelens, hij is er met de jaren wel steeds beter in geworden om emotie te tonen en dingen te voelen maar toen we elkaar net kenden, wist hij bijvoorbeeld ook niet wat hij aan moest met een gevoel van blijdschap. Zich echt in een ander verplaatsen kan hij niet goed, al heb ik daar wel echt veel ontwikkeling in gezien in de jaren dat we samen zijn, maar er zijn legio cruciale punten waar ik hem nodig had en hij dat gewoon echt niet snapte.appelientjex schreef: ↑24-09-2024 19:17Hij klinkt best egoïstisch. Kan hij zich wel verplaatsen in jou of de kinderen?
Als hij ook zulke ongevoelige ouders heeft die niet reageren op signalen van hun kleinkinderen (en überhaupt van andere mensen zoals van jou), dan is hij blijkbaar zelf ook hard en ongevoelig geworden, omdat er ook nooit naar hem geluisterd werd. Dus kan hij dat nu ook niet naar anderen…
dinsdag 24 september 2024 om 19:34
Ik snap trouwens ook niet dat hij alles perfect vindt gaan als jij zegt dat je ontevreden bent en in relatietherapie wilt. Als jij niet blij bent, kan hij toch onmogelijk ook blij zijn? Zou hij niet bezorgd moeten zijn, of het op zijn minst vervelend voor jou moeten vinden dat je ongelukkig bent in jullie huwelijk? Stelt hij geen vragen over wat je anders wilt, wat hij anders moet doen zodat jij gelukkiger wordt?
dinsdag 24 september 2024 om 19:40
Hij vroeg gisteravond: wat wil je dan dat ik doe? Maar daar heb ik geen een duidelijk antwoord op dat het magisch ineens allemaal goed maakt. Hij wil dan gewoon een concreet iets horen wat het ineens oplost, maar zo eenvoudig is het niet. Hij wil graag dat het opgelost is en wil daar ook wel iets van moeite voor doen maar zodra hij echt aan de bak moet met zichzelf, is dat te veel moeite. Waar ik ook gelijk bij zei dat ik ook meer over mezelf wil leren maar hij vond de nieuwe ik die ineens een harde grens trok lastig en onwennig. Dat is ook wel te begrijpen. Hij zei zelfs ‘waar is de vrouw waar ik mee getrouwd ben gebleven?’ Kun je nagaan hoe lang ik dus blijkbaar totaal niet ben doorgedrongen.
dinsdag 24 september 2024 om 19:41
Jeetje dat klinkt best wel heftig. Ook echt zielig wel voor jullie kinderen, als hij hun grenzen niet aanvoelt en respecteert. Hoe ouder ze worden, hoe lastiger dit gaat worden.Minik schreef: ↑24-09-2024 19:26Hij heeft heel weinig wat betreft emotieregulatie en gevoelens delen meegekregen van huis uit. Een sibling van hem is ooit bij een coach geweest die een vorm van emotionele verwaarlozing constateerde (maar dat uitspreken door die coach is volledig in het verkeerde keelgat geschoten bij betreffende sibling die wel grote loyaliteit voelde naar ouders dus die is vervolgens nooit meer naar een coach of psycholoog gegaan en die sibling is echt nog zeker tien keer erger dan mijn man). Empathie vindt hij heel lastig, maar zijn eigen gevoelens delen ook. Dit geldt ook voor positieve gevoelens, hij is er met de jaren wel steeds beter in geworden om emotie te tonen en dingen te voelen maar toen we elkaar net kenden, wist hij bijvoorbeeld ook niet wat hij aan moest met een gevoel van blijdschap. Zich echt in een ander verplaatsen kan hij niet goed, al heb ik daar wel echt veel ontwikkeling in gezien in de jaren dat we samen zijn, maar er zijn legio cruciale punten waar ik hem nodig had en hij dat gewoon echt niet snapte.
Subtiele hints snapt hij dus niet en voelt hij al helemaal niet aan, en dus zal je echt duidelijk moeten zijn in wat je van hem nodig hebt.
Als hij jou emotioneel blijft verwaarlozen, komt er een dag dat je de stekker uit jullie huwelijk gaat trekken… (meeste scheidingen worden door vrouwen aangevraagd…)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
