Sinterklaas met familie

Minik zondag 22 september 2024 om 19:47

Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik

Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.

Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.

Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.

appelientjex zondag 29 september 2024 om 19:51

Wat rot TO. Ik zou deze voorbeelden bespreken met hem, dat dit precies is wat je bedoelt. Dat ie alleen aan zichzelf denkt, en jou en de kids vergeet. Zelfs bij het pakken van drinken. En er altijd vanuit gaat dat jij het dan oplost.

Paaytje zondag 29 september 2024 om 21:22

Maar TO, wil je niet veel te snel?
Je hebt exact een week geleden een topic geopend over het sinterklaasfeest waar je ongelukkig van wordt. Daar is nu een oplossing voor bedacht.

Daarnaast heeft het forum besloten dat het een symptoom is van iets veel groters en dat zie jij nu ook zo en nu wil je alles meteen anders.

Ik zou er als partner ook niks van begrijpen als we starten bij ‘ik vind dat feest niet fijn’ en dat we dan een alternatief bedenken en dat je vervolgens in relatietherapie wil en alles is verkeerd en dan ook echt al jaren en niet alleen dat feest moest anders maar ook hoe ik mijn drinken pak en het vuilnis buiten zet en mijn veters strik.

Ik begrijp wat jij vervelend vindt, maar dat patroon is er een van jaren. En jij wil dat je partner in 1 week tijd dat allemaal inziet en herkent en erkent? En er dan ook meteen iets mee doet? Laat het ens even rusten, bij jezelf en bij hem.

Dropdrop zondag 29 september 2024 om 21:30

Paaytje schreef: ↑
29-09-2024 21:22

Ik begrijp wat jij vervelend vindt, maar dat patroon is er een van jaren. En jij wil dat je partner in 1 week tijd dat allemaal inziet en herkent en erkent? En er dan ook meteen iets mee doet? Laat het ens even rusten, bij jezelf en bij hem.

Ik snap het wel. To is woedend nu de schellen van haar ogen zijn gevallen, hoe hij haar onderdrukt en laat rennen met zijn passiviteit.

Hoe hij haar opzadelt met een oneerlijke hoeveelheid werk. En nu moet ze dat werk maar blijven doen tot hij het vanzelf inziet?

Zo werkt dat toch niet. Hij zag het probleem al nooit, dat gaat nooit komen, als zij alle gaten dicht blijft lopen.

Paaytje zondag 29 september 2024 om 21:40

Dropdrop schreef: ↑
29-09-2024 21:30
Ik snap het wel. To is woedend nu de schellen van haar ogen zijn gevallen, hoe hij haar onderdrukt en laat rennen met zijn passiviteit.

Hoe hij haar opzadelt met een oneerlijke hoeveelheid werk. En nu moet ze dat werk maar blijven doen tot hij het vanzelf inziet?

Zo werkt dat toch niet. Hij zag het probleem al nooit, dat gaat nooit komen, als zij alle gaten dicht blijft lopen.

Nou nou, schellen van haar ogen vallen.

Ik heb ook een relatie waar een patroon in is geslopen waar we vooraf allebei echt niet mee akkoord waren gegaan, en waar we ook heel lang niet bewust van waren. Toen hij dat inzicht kreeg duurde het echt even voordat ik door had hoe ik me daarin moest bewegen. Echt niet dat partner binnen een week resultaat van mij verwachtte. We wilden daar gelukkig sámen een weg in vinden.

In dit topic lijkt man de boeman en TO het slachtoffer. Maar het is een relátie, met een dynamiek tussen twéé personen.

Ik vind echt dat het op de spits wordt gedreven en zo ga je er dus niet samen uitkomen. Prima, scheiden kan ook. Maar als je samen wil, is de eerste stap om naast elkaar te gaan staan in plaats van tegenover elkaar.

En als TO bijvoorbeeld in relatietherapie wil en man niet, dan weegt dat allebei even zwaar. Je kunt ook alleen in therapie.

Minik zondag 29 september 2024 om 21:43

Dropdrop schreef: ↑
29-09-2024 21:30
Ik snap het wel. To is woedend nu de schellen van haar ogen zijn gevallen, hoe hij haar onderdrukt en laat rennen met zijn passiviteit.

Hoe hij haar opzadelt met een oneerlijke hoeveelheid werk. En nu moet ze dat werk maar blijven doen tot hij het vanzelf inziet?

Zo werkt dat toch niet. Hij zag het probleem al nooit, dat gaat nooit komen, als zij alle gaten dicht blijft lopen.

Dit is het inderdaad. Het is niet dat ik had verwacht dat het nu ineens allemaal opgelost zou zijn. Dat denk ik niet dat dat mogelijk is zo snel. Het is vooral dat ik het nu pas zie, en ineens zie hoe groot het is en hoe het doorwerkt in alles de hele dag door en dat ik daardoor gewoon steeds stilgezet wordt bij hoe scheef het allemaal is gelopen. Dus er doorheen zitten is niet zozeer een verwijt naar man nu, maar meer dat ik elke dag zie hoe groot het probleem is. En dat verlamt me bijna een beetje. Ik ben gewoon zo moe ineens, en verdrietig.

Het is overigens niet zo dat man helemaal niks doet gelukkig, om niet man onnodig helemaal zwart te maken, maar het is vooral dat alles zo veel moeite kost. Ik moet het plannen, ik moet het vragen en nog net geen schouderklopje geven als hij iets gedaan heeft. En in de basis denkt man continu eerst (en alleen) aan zichzelf, dat zit me zo dwars.

Minik zondag 29 september 2024 om 21:49

aliana schreef: ↑
29-09-2024 15:06
Ik heb wel goede ervaring met een relatietherapie-weekend. Kids een weekendje bij opa en oma, hotelletje boeken, een 3 sessies therapie in 3 dagen en 's avonds lekker de kroeg in met een biertje om ook de connectie te vinden. Wellicht klinkt dit beter dan een langdurig relatietherapie traject.

Verder maken wij dus wel heel concrete afspraken. Laatst weer bonje omdat we allebei denken dat we teveel doen in huis. Toen hebben we een lijst gemaakt van alle 'regel' dingen (school, sport van de kinderen, tandarts, dokter, financieel, auto etc.) er staan wel 20 dingen op. En dan alles toebedelen: jij of ik. Dan komt er een mail van sport van de oudste en dan weet ik dat ik het niet hoef af te handelen. Voorkomt onduidelijkheid. Want we deden echt heel veel dubbel of we vergaten het.

Ook schreef je: Jij deed altijd het huishuiden, nu ben je meer gaan werken, en nu roept man ineens om een schoonmaakster ipv 'gewoon' de helft te doen. Ik snap je emotie, maar misschien is dat juist een goede oplossing, als jullie nu allebei werken. Als hij een serieuze oplossing voorstelt, zou ik dat niet afschieten. Ook niet zeggen: ja, ik ga een schoonmaakster regelen. Maar zeggen: Kunnen we over nadenken, wat kost dat? Hoe ga je dat regelen? Wat gaat die schoonmaakster dan doen en hoe verdelen we de rest van de taken? Serieus op ingaan en de bal terugspelen.

Ook kan je (in goed overleg) een code-woord afpsreken. Dat code-woord betekent: wat je nu doet is dus precies een voorbeeld van je probleem-gedrag, dat je niet genoeg aan me denkt. Dat kan je dus al zeggen als hij drinken voor zichzelf haalt en niet voor jou. of als hij niet opstaat als de kinderen om drinken vragen. (wel eerlijk zijn: dan heeft hij ook een code-woord!). Dit vooral als hij echt niet begrijpt wat je bedoelt, en als hij niet ziet dat hij dit dus 10x per dag doet ipv 1x per week.

Of misschien een brief aan hem schrijven, waar je al je ergernissen eruit kan gooien?

Andere tip: Wekelijkse (of maandelijkse) date-avond waarbij je omstebeurt de date moet verzinnen. Kan ook thuisdate zijn. Diegene verzint dus het programma.

Dankjewel voor dit allemaal. Ik merk dat ik een beetje verlam als ik het allemaal lees, omdat ik dan denk, oh help, dat moet ik ook weer allemaal gaan trekken. Zo’n driedaagse therapie klinkt wel echt als iets waar ik man ook in mee kan krijgen. Hoe vind je zoiets?

Over het huishouden, wij hebben een au pair die ook een deel van de schoonmaaktaken op zich neemt en doordat we haar hebben is er eigenlijk praktisch altijd iemand thuis. Daar dan ook nog een schoonmaakster bij nemen vind ik echt wat overdreven. Dat vindt man overigens ook, hij wil niet serieus een schoonmaakster, maar wil vooral klagen over hoe ingewikkeld het allemaal niet is. Overigens heb ik altijd gewerkt, alleen nu tijdelijk een dag meer dan anders. Daarvoor had hij ook taken, maar deed hij ze ook nooit. Vervolgens heb ik dus voorzien dat ik het echt niet meer gedaan zou krijgen als ik meer zou gaan werken dus heb ik dat roostertje gemaakt waar man mee akkoord is gegaan voordat ik het geprint heb.

Minik zondag 29 september 2024 om 21:54

appelientjex schreef: ↑
29-09-2024 19:51
Wat rot TO. Ik zou deze voorbeelden bespreken met hem, dat dit precies is wat je bedoelt. Dat ie alleen aan zichzelf denkt, en jou en de kids vergeet. Zelfs bij het pakken van drinken. En er altijd vanuit gaat dat jij het dan oplost.

Dat deed ik op een rustig moment even later. Maar hij vond het totale onzin en vindt dat ik echt op alle slakken zout zit te leggen. Heeft hij ook een punt in. Als ik nu ineens elke kleine ergernis ga benoemen, wordt het ook niks. Ik wil het heel graag samen oplossen. Man wil best iets doen, maar wil vooral in de richting bosje bloemen, keertje uit eten, etc dingen oplossen. Ook allemaal hele lieve en fijne dingen, maar hij ziet geen problematisch patroon, dus ziet op dit moment ook nog niet dat er tussen ons iets moet veranderen qua communicatie. Ongetwijfeld doe ik ook dingen echt niet goed, ik wil niet zeggen dat man overal schuldig aan is, maar samen oplossen begint wel met samen iets willen verbeteren, en op dit moment ben ik daarin nog alleen.

appelientjex zondag 29 september 2024 om 22:22

Hoe reageerde zijn familie eigenlijk op het aangepaste Sinterklaas feest voorstel?
En is het een idee om als bv kids drinken willen en man direct naar jou kijkt, dit gewoon niet meer elke keer te doen maar de bal terug te blijven leggen? Dan maar even ongemak.

Minik zondag 29 september 2024 om 22:27

appelientjex schreef: ↑
29-09-2024 22:22
Hoe reageerde zijn familie eigenlijk op het aangepaste Sinterklaas feest voorstel?
En is het een idee om als bv kids drinken willen en man direct naar jou kijkt, dit gewoon niet meer elke keer te doen maar de bal terug te blijven leggen? Dan maar even ongemak.

Niet

er is geen reactie op gekomen voor zover ik weet. Ik blijf erbij dat als het toch weer anders wordt, ik dus niet mee doe. Probeer het verder maar gewoon los te laten en ben heel blij dat man het gecommuniceerd heeft en niet ik.

Dat laatste deed ik, vond man bijzonder irritant. Dat deed ik op zich ook al wel langer hoor, ook wel echt met ergernis van mijn kant, maar ik zag eerder het grotere patroon niet.

appelientjex zondag 29 september 2024 om 22:30

En waarom is man dan geïrriteerd, kan hij dat uitleggen als hij vindt dat er geen probleem is? Want als er geen probleem is, kan hij toch net zo goed gewoon drinken voor de kids pakken? Dus waarom vindt hij dat jij dat moet doen?

Minik zondag 29 september 2024 om 22:38

Goede vraag. Hij vindt het irritant dat ik ‘zit te zeuren’ als ik het ook gewoon zelf kan doen als ik vind dat de kinderen ook wat moeten drinken. Context: kids vroegen in deze specifieke situatie zelf om drinken toen ze zagen dat hij iets pakte dus het had eigenlijk niks met mij te maken. Hij reageerde hier totaal niet op. Dus ik zei ‘pak je alleen voor jezelf? Ze vragen ook om drinken’ en na een hoop gezucht en getreuzel heeft hij het toen gepakt.

Ladara maandag 30 september 2024 om 08:39

Minik schreef: ↑
29-09-2024 22:38
Goede vraag. Hij vindt het irritant dat ik ‘zit te zeuren’ als ik het ook gewoon zelf kan doen als ik vind dat de kinderen ook wat moeten drinken. Context: kids vroegen in deze specifieke situatie zelf om drinken toen ze zagen dat hij iets pakte dus het had eigenlijk niks met mij te maken. Hij reageerde hier totaal niet op. Dus ik zei ‘pak je alleen voor jezelf? Ze vragen ook om drinken’ en na een hoop gezucht en getreuzel heeft hij het toen gepakt.

Heel herkenbaar. Mijn man kan ook rustig lunch voor zichzelf maken en er niet eens bij stilstaan dat de kinderen misschien ook wel willen eten.

Mijn man heeft de overtuiging dat alles rondom de kinderen mijn taak is. Die overtuiging is onbewust. Hij weet zelf niet dat hij dit vindt, spreekt het nooit uit en als ik het hem zeg, is hij uiterst verontwaardigd. Maar uit iedere handeling die hij doet spreekt deze overtuiging. Als we ergens een buffet hebben, haalt hij alleen eten voor zichzelf, tenzij ik hem vraag om de kinderen te begeleiden. In een museum of dierentuin gaat hij zonder iets te zeggen naar de wc, want hij moet. Ik moet melden dat ik ga, en hem expliciet vragen op de kinderen te letten anders zou het niet in hem opkomen. Hij las nooit emails van instanties over de kinderen (want allemaal onzin), wist in sommige jaren niet hoe hun juf heette, kende geen ouders van vriendjes, wist niet wat hun kledingmaat was, had geen telefoonnummer van de oppas.

Mijn man kon ook boos worden als ik dit zei. Hij begreep het werkelijk niet, omdat hij al die dingen zag als irrelevant en het werk dat ik er in deed zag als onnodig. Of nee, niet zo zeer onnodig, hij zag het als niet-bestaand. Het bestond niet, het kostte geen energie, want het was er niet. Ik weet niet of ik het goed kan uitleggen, maar zo zag hij het: zorgen voor de kinderen zag hij als iets futiel kleins, onbestaand, energievrij. Pas nu ik staak begint hij langzaam te begrijpen wat de omvang is van de werkzaamheden die bij kinderen komen kijken. Schrijnend wel, want de oudste is inmiddels 15 en over drie jaar volwassen. De grootste bulk van het werk is al lang en breed geweest. Maar ik durf nu pas te staken. Het gaat regelmatig mis, de gevolgen waren misschien verstrekkend geweest als de kinderen nog jong waren geweest.

Dropdrop maandag 30 september 2024 om 09:20

Minik schreef: ↑
29-09-2024 21:54
Maar hij vond het totale onzin en vindt dat ik echt op alle slakken zout zit te leggen. Heeft hij ook een punt in.

Dat komt omdat hij het overkoepelende probleem niet ziet. Het gaat niet om een keertje drinken pakken of een keertje wat meer doen.

Het gaat over zijn onvolwassen houding dat het jouw verantwoordelijkheid is om iedereen te verzorgen.

Stel: hij heeft een collega. Ze zijn samen verantwoordelijk voor een heel belangrijke taak. Allebei zijn ze 100% verantwoordelijk dat deze taak goed gebeurt en ze spreken af: we doen allebei 50%.

Alleen deze collega manipuleert hem al jaren om 80% of 90% van deze taak te doen ipv de 50% die afgesproken is.

Zou hij dan ook niet geïrriteerd zijn over elk telefoontje dat wéér bij hem komt? Elk mailtje dat collega wéér niet oppakt?

Want al die kleine taakjes bij elkaar, zorgen ervoor dat hij dag en nacht bezig is met 'de belangrijke taak' en collega niet.

dropdrop wijzigde dit bericht op 30-09-2024 09:40

6.86% gewijzigd

Dropdrop maandag 30 september 2024 om 09:22

Deze test is wel interessant om te doen:

https://www.volkskrant.nl/kijkverder/20 ... gle.com/#/

Bij geen van mijn vriendinnen was het eerlijk verdeeld. Zelfs niet degene zonder kinderen.

Yakuzakiko maandag 30 september 2024 om 09:23

Herkenbaar. Mijn familie en schoonfamilie zitten ook zo in elkaar.
Mannen en vrouwen worden verschillend gevormd. De meeste mannen in de families 'zijn' alleen maar. Terwijl de vrouwen alles er omheen managen. En al dat werk lijkt onzichtbaar. Het wordt in ieder geval altijd ontkend of gebagatelliseerd.
Je krijgt er nooit erkenning voor.
En je hebt helemaal niet in de gaten dat je zachtjes maar dwingend die rol in wordt geduwd, maar je realiseert je wel dat je afkeuring krijgt als je er niet aan mee doet.
Dan ben je lui, een slechte dochter, moeder of vrouw. En dat is een vreselijk gevoel dus doe je toch maar weer mee.

Dropdrop maandag 30 september 2024 om 09:29

Deze man maakt filmpjes over dat hij een 'recovering manchild' is. Heel verl mannen gedragen zich als een kind in hun eigen gezin:

https://www.tiktok.com/@zachthinkshare

Hij lijkt ook op alle slakken zout te leggen, maar het gaat niet over het feit dat hij dagenlang over de vuile was heen stapt.

Het gaat over wat je hiermee communiceert naar je partner en automatisch haar probleem maakt.

Marianneke maandag 30 september 2024 om 09:32

Dropdrop schreef: ↑
30-09-2024 09:22
Deze test is wel interessant om te doen:

https://www.volkskrant.nl/kijkverder/20 ... gle.com/#/

Bij geen van mijn vriendinnen was het eerlijk verdeeld. Zelfs niet degene zonder kinderen.

Bij ons (kinderloos) ook niet. Mijn mannelijke partner doet 61% volgens deze test.

Coffee is never my cup of tea

aliana maandag 30 september 2024 om 09:58

Minik schreef: ↑
29-09-2024 21:49
Dankjewel voor dit allemaal. Ik merk dat ik een beetje verlam als ik het allemaal lees, omdat ik dan denk, oh help, dat moet ik ook weer allemaal gaan trekken.

Ik ben het eens met iemand hierboven dat het allemaal wel erg snel gaat. en... jij hoeft die kar dus niet alleen te trekken. Geef het wat tijd, en schrijf bijvoorbeeld een brief over hoe je je voelt en dat je graag SAMEN een oplossing wil. Je kan de dingen die je hier leest als ideeen aandragen (of 1 of 2 ervan) en hem ook ideeen laten aandragen. Neem die ideeen ook serieus, ookal raakt het volgens jou niet de kern. Ga naast elkaar staan en los het samen op. (als hij bijv. vaker de bloemen wil halen, dan doet hij ook moeite, toch?).

Minik schreef: ↑
29-09-2024 21:49
Zo’n driedaagse therapie klinkt wel echt als iets waar ik man ook in mee kan krijgen. Hoe vind je zoiets?

Google op "relatietherapie weekend". Dan komt er best veel op. Pak het in als een weekendje weg aan je relatie werken, luchtiger dan "in therapie gaan".

Gisselle maandag 30 september 2024 om 09:58

fashionvictim schreef: ↑
22-09-2024 20:13
Dan zou ik ze gewoon lekker met papa naar opa en oma sturen en zelf lekker een dagje series gaan kijken of gaan shoppen ofzo.

Een dagje? Ik neem aan dat het alleen om een avondje gaat? Sinterklaas wordt toch niet de hele dag gevierd?.

aliana maandag 30 september 2024 om 10:07

Ladara schreef: ↑
30-09-2024 08:39
Mijn man kon ook boos worden als ik dit zei. Hij begreep het werkelijk niet, omdat hij al die dingen zag als irrelevant en het werk dat ik er in deed zag als onnodig. Of nee, niet zo zeer onnodig, hij zag het als niet-bestaand. Het bestond niet, het kostte geen energie, want het was er niet.

Soms kan het dus wel degelijk helpen om echt goed door te spreken wat er allemaal moet gebeuren. (eerst een goed gesprek DAT er iets moet veranderen, dan later pas inhoudelijk, SAMEN overleggen wat er allemaal is). Toen wij de lijst gingen maken van wat er allemaal moest gebeuren, schreef ik bijvoorbeeld op: "Muziekles regelen". Man: "Hoezo, dat is toch geregeld? Ze gaan op maandag om 4 en 5 uur naar muziekles. Wat moet je nog regelen dan?" Ik: "Ik moet ze elke week helpen herinneren dat ze gaan, elke dag checken dat ze oefenen, elke maand geld pinnen om te betalen, elke keer dat ze ziek zijn of muziekleraar kan niet, moet het verzet worden, dan wordt ik op mijn werk tijdens een vergadering gebeld, zoals vorige week." man: "Oh, dat wist ik niet, dat je dat allemaal deed." (dan is de kunst, om dat niet beschuldigend te zeggen, maar geduldig uit te leggen). Overigens waren ook veel van zijn taken een stuk moeilijker dan ik dacht. Bijvoorbeeld de auto onderhoud: garage bellen voor reparaties of onderhoud, leenauto regelen, overleggen of die reparatie echt nodig is en niet te duur... Zo gingen we beter begrijpen wat we allemaal deden en elkaar dus meer waarderen.

Leuk als je dit soort gesprekken op een positieve toon kan doen (goh, wat doen we eigenlijk veel voor elkaar! hoe kan het nog eerlijker en efficienter?) ipv beschuldigend (jij doet ook nooit wat! je ziet niet wat ik allemaal doe!)
Daar ben je niet in 1x, dus relatietherapie kan daarbij helpen.

Dropdrop maandag 30 september 2024 om 10:09

Marianneke schreef: ↑
30-09-2024 09:32
Bij ons (kinderloos) ook niet. Mijn mannelijke partner doet 61% volgens deze test.

En komt dat overeen met de realiteit volgens jou?

Het is absoluut geen feilloze tool, maar geeft wellicht wat meer grond voor een gesprek.

Want zelfs als het 50% is kan het ongelijk zijn.

Als je allebei boodschappen doet, kan het nog steeds zo zijn dat de 1 in een half uurtje wat noodzakelijke dingen in het karretje flikkert, terwijl de kast met voorraad kruiden, schoonmaakmiddel enzovoort leeg blijft.

En dat de ander 2 uur bezig is om alle voorraad in de aanbieding te verzamelen.

Of je kookt allebei, maar je partner kookt precies 2 gerechten elke week hetzelfde en jij besteedt meer tijd om wat variatie in jullie eetpatroon aan te brengen.

Maar de test is een begin.

Oceanside maandag 30 september 2024 om 10:19

Marianneke schreef: ↑
30-09-2024 09:32
Bij ons (kinderloos) ook niet. Mijn mannelijke partner doet 61% volgens deze test.

Bij ons man 56%, ik 44%.
Ben het er deels mee eens. Man doet meer in huis (afval, vaatwasser), maar ik vind dat een aantal regeldingen niet terugkomen.
Wel: wie blijft er thuis voor monteur (man), maar niet: wie regelt de monteur (ik).

Yakuzakiko maandag 30 september 2024 om 10:29

Dropdrop schreef: ↑
30-09-2024 09:29
Deze man maakt filmpjes over dat hij een 'recovering manchild' is. Heel verl mannen gedragen zich als een kind in hun eigen gezin:

https://www.tiktok.com/@zachthinkshare

Hij lijkt ook op alle slakken zout te leggen, maar het gaat niet over het feit dat hij dagenlang over de vuile was heen stapt.

Het gaat over wat je hiermee communiceert naar je partner en automatisch haar probleem maakt.

Leuk!

Mariejan maandag 30 september 2024 om 10:31

Yakuzakiko schreef: ↑
30-09-2024 09:23

Dan ben je lui, een slechte dochter, moeder of vrouw. En dat is een vreselijk gevoel dus doe je toch maar weer mee.

Het lijkt mij logischer wat aan je gevoel te doen. Dat is een kwestie van oefenen. Je hoeft er niet aan toe te geven.

miepmans maandag 30 september 2024 om 10:53

Oceanside schreef: ↑
30-09-2024 10:19
Bij ons man 56%, ik 44%.
Ben het er deels mee eens. Man doet meer in huis (afval, vaatwasser), maar ik vind dat een aantal regeldingen niet terugkomen.
Wel: wie blijft er thuis voor monteur (man), maar niet: wie regelt de monteur (ik).

Dat inderdaad. Hier is de verhouding wel echt een stuk schever omdat muv de financiële zaken zoals de belasting aangifte etc al het regelwerk bij mij ligt. (als ik dat had gekund was het ook op mijn lijst terecht gekomen maar dat vergeten we even voor het gemak). Dus hij brengt en haalt de kinderen bijvoorbeeld en is zelfs beter in de kinderen helpen met speelafspraakjes enzo. Maar al het andere rondom school komt bij mij terecht. Sport en clubjes idem dito. Hij kookt 3-4x per week maar ik doe altijd de boodschappen en het weekmenu. Als ik vraag wat hij wil eten "geen idee, kies jij maar". En dan hebben we het nog niet over die berg vaat gehad die over blijft.

Die tip van het relatieweekend is een goede!

Actieve topics