Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
maandag 30 september 2024 om 17:09
maandag 30 september 2024 om 17:12
nee, je bent bezig om die man alsnog weg te laten komen met niks doen, want de kinderen kunnen het wel zelf zonder te erkennen dat het gewoon lomp en onbeleefd is om die kinderen compleet te negeren.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 30 september 2024 om 17:27
Nee, ze suggereert om even wat mentale ruimte te creëren zodat niet alle energie opgaat aan huis tuin en keuken ergernissen.
Als die relatie/verantwoordelijkheid echt zo scheef loopt, blijven er ook als de kinderen zelf drinken kunnen pakken nog wel 80 dingen over waar je wat mee moet. En als je niet oplet zit je inderdaad op elke slak zout te leggen terwijl het onderliggende probleem niet behandeld wordt. Dus het kan best lekker zijn om hier en daar wat ruimte te creëren, of die oplossing nu ligt in het halen van drinken of in iets anders.
maandag 30 september 2024 om 17:30
Dan is het vies.
Als je de taken afspreekt, zou je ook direct kunnen afspreken wat er gebeurt als de taak niet gedaan is. Vind hij het OK als het huis dan dus gewoon heel vies wordt omdat zijn taak niet gedaan is? Of dat de vloer eens in de 2 weken gestofzuigd wordt ipv elke dag? Vind jij dat OK?
maandag 30 september 2024 om 17:33
Dan kun je vriendelijk vragen, geduldig uitleggen, boos worden, huilen, schreeuwen, ontkennen, vergoelijken, relatietherapie volgen, stoppen met werken of een schoonmaakster nemen. Niks helpt overigens, het probleem is niet de taak zelf of hoe je het vraagt, het probleem is dat hij niet vindt dat hij dat hoort te doen en dus gaat hij het niet doen.
Ik zou trouwens een schoonmaakster nemen. Maak het jezelf zo gemakkelijk mogelijk.
maandag 30 september 2024 om 17:38
het onderliggende probleem is dat hij niet ziet dat hij een onbeschofte hork is die niet in de gaten wil hebben dat hij met meer mensen in 1 huis woont en niet alleen. En dat kun je oplossen door allerlei oplossingen te bedenken door bijv de kinderen zelf hun drinken te laten pakken of er mee aan de slag gaan en dan is dit een heel mooi voorbeeld.Fiorah schreef: ↑30-09-2024 17:27Nee, ze suggereert om even wat mentale ruimte te creëren zodat niet alle energie opgaat aan huis tuin en keuken ergernissen.
Als die relatie/verantwoordelijkheid echt zo scheef loopt, blijven er ook als de kinderen zelf drinken kunnen pakken nog wel 80 dingen over waar je wat mee moet. En als je niet oplet zit je inderdaad op elke slak zout te leggen terwijl het onderliggende probleem niet behandeld wordt. Dus het kan best lekker zijn om hier en daar wat ruimte te creëren, of die oplossing nu ligt in het halen van drinken of in iets anders.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 30 september 2024 om 17:40
Een vriendin van me ging scheiden, o.a. om redenen die hier op lijken. Pas toen de scheiding helemaal rond was, leek die man te beseffen dat ze het meende. En hij vroeg zelfs: "Ja ik had wel gehoord dat je wilde dat ik meer ging doen, maar ik wist niet dat je het echt meende!" Wel heel triest als je man je gewoon echt niet serieus neemt, dan is scheiden wellicht de enige optie.
I
I
maandag 30 september 2024 om 17:48
Hij vindt dat dus oké. Ik niet, vooral omdat we dus echt jonge kinderen hebben die op de vloer spelen en een baby die alles in de mond stopt. Niet schoonmaken is gewoon echt gevaarlijk. En man heeft als taak bijv de douche schoonmaken (heeft hij zelf aangegeven dat hij dat wil doen) maar hij doet het niet, waardoor bijv ook de au pair geen schone douche kan gebruiken. Dat vind ik echt heel erg want zij doet haar taken wel en ze wordt gewoon niet oké behandeld zo. Nog los van dat ik het zelf echt te ranzig vindt, ook voor de kinderen om in een douche die dus letterlijk al 5 weken niet schoongemaakt is te douchen (dat is de huidige status quo)aliana schreef: ↑30-09-2024 17:30Dan is het vies.
Als je de taken afspreekt, zou je ook direct kunnen afspreken wat er gebeurt als de taak niet gedaan is. Vind hij het OK als het huis dan dus gewoon heel vies wordt omdat zijn taak niet gedaan is? Of dat de vloer eens in de 2 weken gestofzuigd wordt ipv elke dag? Vind jij dat OK?
maandag 30 september 2024 om 17:51
Zou hij dat zelf ook zo zeggen? Als je zegt tijdens een goed gesprek: Vind jij dat we samen verantwoordelijk zijn voor het huis en de kinderen, of vind je van niet? Hoeveel % van de tijd en verantwoordelijkheid vind je dat we ieder zouden moeten hebben? (en wat denk je dat het nu is?).Ladara schreef: ↑30-09-2024 17:33Dan kun je vriendelijk vragen, geduldig uitleggen, boos worden, huilen, schreeuwen, ontkennen, vergoelijken, relatietherapie volgen, stoppen met werken of een schoonmaakster nemen. Niks helpt overigens, het probleem is niet de taak zelf of hoe je het vraagt, het probleem is dat hij niet vindt dat hij dat hoort te doen en dus gaat hij het niet doen.
Zou zo iemand nou echt zeggen: "ik vind dat jij het meeste moet doen". of denkt zo iemand dat hij al heel veel doet? Zegt hij echt "Het is jouw taak en ik help" of zegt hij "we zijn samen verantwoordelijk, ik vergeet het alleen". Dat vraag ik me dus af, hoe hij er zelf instaat. Daar zou ik de discussie beginnen.
maandag 30 september 2024 om 17:57
Dit is wel heel belangrijk. Het is echt heel lastig om dan "eerlijk" af te spreken dat hij elke week schoonmaakt, want hij vind het dus niet vies. Ik ben het persoonlijk met je eens, maar ik vraag me af of de kinderbescherming gebeld moet wordenover de vloer en de baby. Maar ik zou ook eens vragen: waarom heb je niet eerder gezegd dat je het minder schoon wilde, toen ik het deed? vond je dat toen zonde van de tijd? of vond je het toen wel fijn dat schoon was?Minik schreef: ↑30-09-2024 17:48Hij vindt dat dus oké. Ik niet, vooral omdat we dus echt jonge kinderen hebben die op de vloer spelen en een baby die alles in de mond stopt. Niet schoonmaken is gewoon echt gevaarlijk. En man heeft als taak bijv de douche schoonmaken (heeft hij zelf aangegeven dat hij dat wil doen) maar hij doet het niet, waardoor bijv ook de au pair geen schone douche kan gebruiken. Dat vind ik echt heel erg want zij doet haar taken wel en ze wordt gewoon niet oké behandeld zo. Nog los van dat ik het zelf echt te ranzig vindt, ook voor de kinderen om in een douche die dus letterlijk al 5 weken niet schoongemaakt is te douchen (dat is de huidige status quo)
Als ik jullie was zou ik zeker een schoonmaakster nemen als daar financieel ruimte voor is, dan blijft er toch minder over om ruzie over te maken. Maar dat staat los van alle andere voorbeelden en de veranderingen die ook nodig zijn.
maandag 30 september 2024 om 17:59
aliana schreef: ↑30-09-2024 17:51Zou hij dat zelf ook zo zeggen? Als je zegt tijdens een goed gesprek: Vind jij dat we samen verantwoordelijk zijn voor het huis en de kinderen, of vind je van niet? Hoeveel % van de tijd en verantwoordelijkheid vind je dat we ieder zouden moeten hebben? (en wat denk je dat het nu is?).
Zou zo iemand nou echt zeggen: "ik vind dat jij het meeste moet doen". of denkt zo iemand dat hij al heel veel doet? Zegt hij echt "Het is jouw taak en ik help" of zegt hij "we zijn samen verantwoordelijk, ik vergeet het alleen". Dat vraag ik me dus af, hoe hij er zelf instaat. Daar zou ik de discussie beginnen.
Natuurlijk zou hij dat nooit zo zeggen. Mensen weten zelden van zichzelf wat hun onbewuste overtuigingen zijn, zeker niet wanneer die in conflict zijn met de openlijke maatschappelijke overtuigingen. Daarom is mensen interviewen ook zo ingewikkeld; wat mensen zeggen dat ze vinden is zelden wat ze denken of wat ze doen. Gesprekken over dit soort zaken zijn ook vrij zinloos. Maar je kunt uit hoe mensen ideeën formuleren en uit wat ze doen prima herleiden wat hun onbewuste overtuigingen zijn. In dit geval zijn zijn handelingen al voldoende. Deze man maakt niet schoon, zorgt niet voor zijn kinderen en komt afspraken met zijn gezin niet na. Structureel. Zijn onbewuste overtuiging is dat de zorg voor het gezin en het huis niet zijn taak en niet zijn verantwoordelijkheid zijn.
maandag 30 september 2024 om 18:00
Hangt hij naar de buitenwereld wel de perfecte man uit?
Zo ja, dan kan het misschien helpen om hem de taken te geven die naar buiten heel zichtbaar zijn. Een vieze douche vindt hij blijkbaar niet erg, maar geen schone sportkleding misschien wel? Een boze opvang die hem belt omdat hij de kinderen niet op tijd ophaalt?
Hoewel dat niet een oplossing van het echte probleem is, dat geef ik gelijk toe. Maar ik denk dat op dit punt het al winst is als jij wat meer ontlast wordt en even ademruimte krijgt. En dan kun je daarna alsnog je conclusies trekken.
Zo ja, dan kan het misschien helpen om hem de taken te geven die naar buiten heel zichtbaar zijn. Een vieze douche vindt hij blijkbaar niet erg, maar geen schone sportkleding misschien wel? Een boze opvang die hem belt omdat hij de kinderen niet op tijd ophaalt?
Hoewel dat niet een oplossing van het echte probleem is, dat geef ik gelijk toe. Maar ik denk dat op dit punt het al winst is als jij wat meer ontlast wordt en even ademruimte krijgt. En dan kun je daarna alsnog je conclusies trekken.
maandag 30 september 2024 om 18:54
Ja. Ik denk dat anderen, inclusief zijn naaste familieleden bijvoorbeeld, denken dat hij juist heel veel doet en heel betrokken is. Hij heeft ook de neiging om bepaalde dingen breed uit te meten in gezelschap ‘ik heb … gedaan van de week’ en er dan iets aan te plakken als ‘heb jij eigenlijk nog gedacht aan…?’ richting mij. En als ik dan geïrriteerd reageer omdat ik dat gewoon laag vind, lijk ik weer de zeikerd.stokbootje schreef: ↑30-09-2024 18:00Hangt hij naar de buitenwereld wel de perfecte man uit?
Zo ja, dan kan het misschien helpen om hem de taken te geven die naar buiten heel zichtbaar zijn. Een vieze douche vindt hij blijkbaar niet erg, maar geen schone sportkleding misschien wel? Een boze opvang die hem belt omdat hij de kinderen niet op tijd ophaalt?
Hoewel dat niet een oplossing van het echte probleem is, dat geef ik gelijk toe. Maar ik denk dat op dit punt het al winst is als jij wat meer ontlast wordt en even ademruimte krijgt. En dan kun je daarna alsnog je conclusies trekken.
maandag 30 september 2024 om 18:59
Het idee van hem meer zichtbare taken geven is een optie. Al werkte dat laatst ook weer tegen mij. Hij brengt vaak kinderen naar school in de ochtend, kwam een paar keer te laat (want te laat opgestaan). Word ik vervolgens ‘s middags op het plein erop aangesproken dat de kinderen voortaan echt op tijd moeten zijn. Ik schaamde me rot, en heb wel gezegd dat ik het door zou geven aan mijn man, omdat hij de kinderen meestal brengt, maar ja, dat boeit zo’n juf natuurlijk ook niet. En ik word dus en plein public op mijn vingers getikt op het schoolplein voor zijn fout. Het enige wat ik dan kan doen is thuis vertellen dat de juf mij aansprak, maar hij voelt dan dus niet die schaamte.
maandag 30 september 2024 om 19:05
tegen juf zeggen dat ze dat de volgende dag tegen man moet zeggen, die is verantwoordelijk.Minik schreef: ↑30-09-2024 18:59Het idee van hem meer zichtbare taken geven is een optie. Al werkte dat laatst ook weer tegen mij. Hij brengt vaak kinderen naar school in de ochtend, kwam een paar keer te laat (want te laat opgestaan). Word ik vervolgens ‘s middags op het plein erop aangesproken dat de kinderen voortaan echt op tijd moeten zijn. Ik schaamde me rot, en heb wel gezegd dat ik het door zou geven aan mijn man, omdat hij de kinderen meestal brengt, maar ja, dat boeit zo’n juf natuurlijk ook niet. En ik word dus en plein public op mijn vingers getikt op het schoolplein voor zijn fout. Het enige wat ik dan kan doen is thuis vertellen dat de juf mij aansprak, maar hij voelt dan dus niet die schaamte.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 30 september 2024 om 19:08
maandag 30 september 2024 om 19:10
Dat zijn juist de momenten om jouw kleine overwinningen te halen: Luid en duidelijk zeggen dat je man zich vaak verslaapt, en dat je dat ook zo irritant vindt. Of ze hem de volgende keer dat ze hem zien erover aan kunnen spreken, omdat jij in de ochtend nou eenmaal naar je werk moet.Minik schreef: ↑30-09-2024 18:59Het idee van hem meer zichtbare taken geven is een optie. Al werkte dat laatst ook weer tegen mij. Hij brengt vaak kinderen naar school in de ochtend, kwam een paar keer te laat (want te laat opgestaan). Word ik vervolgens ‘s middags op het plein erop aangesproken dat de kinderen voortaan echt op tijd moeten zijn. Ik schaamde me rot, en heb wel gezegd dat ik het door zou geven aan mijn man, omdat hij de kinderen meestal brengt, maar ja, dat boeit zo’n juf natuurlijk ook niet. En ik word dus en plein public op mijn vingers getikt op het schoolplein voor zijn fout. Het enige wat ik dan kan doen is thuis vertellen dat de juf mij aansprak, maar hij voelt dan dus niet die schaamte.
Probeer soms te denken: wat zou een vader doen? Echt, onze maatschappij is zo anders naar vaders dan naar moeders. Van een vader zou het schoolplein prima accepteren als hij zou zeggen: Ja ik heb vaak hele belangrijke meetings s ochtends dus mijn vrouw moet het wegbrengen doen, ik kan niet wachten en kijken of ze op tijd op is. Probeer soms ook wat meer zo naar jezelf te kijken.
Ik snap goed dat dat lastig is, in eerste instantie. Maar jij moet je niet schamen voor wat je man verkeerd doet. Net zoals hij niet trots is op wat jij goed doet.. Hij vindt dat hij jou niet een hand boven het hoofd hoeft te houden (of te ontlasten). Probeer dat dan andersom ook niet te doen.
maandag 30 september 2024 om 19:13
Gewoon beginnen met dingen waar jij en de kinderen geen last van hebben. Was zijn kleding niet meer en eens zien hoe snel hij vies ineens niet meer acceptabel vindt.Minik schreef: ↑30-09-2024 18:59Het idee van hem meer zichtbare taken geven is een optie. Al werkte dat laatst ook weer tegen mij. Hij brengt vaak kinderen naar school in de ochtend, kwam een paar keer te laat (want te laat opgestaan). Word ik vervolgens ‘s middags op het plein erop aangesproken dat de kinderen voortaan echt op tijd moeten zijn. Ik schaamde me rot, en heb wel gezegd dat ik het door zou geven aan mijn man, omdat hij de kinderen meestal brengt, maar ja, dat boeit zo’n juf natuurlijk ook niet. En ik word dus en plein public op mijn vingers getikt op het schoolplein voor zijn fout. Het enige wat ik dan kan doen is thuis vertellen dat de juf mij aansprak, maar hij voelt dan dus niet die schaamte.
maandag 30 september 2024 om 19:15
Ow, wauw.Minik schreef: ↑30-09-2024 18:54Ja. Ik denk dat anderen, inclusief zijn naaste familieleden bijvoorbeeld, denken dat hij juist heel veel doet en heel betrokken is. Hij heeft ook de neiging om bepaalde dingen breed uit te meten in gezelschap ‘ik heb … gedaan van de week’ en er dan iets aan te plakken als ‘heb jij eigenlijk nog gedacht aan…?’ richting mij. En als ik dan geïrriteerd reageer omdat ik dat gewoon laag vind, lijk ik weer de zeikerd.
maandag 30 september 2024 om 19:21
Wat je natuurlijk ook nog kan doen is dat je, wat jullie relatie betreft, besluit dat je die kar voorlopig even niet meer gaat trekken: je hebt genoeg op je bord, je hebt heel duidelijk gezegd dat jij niet gelukkig bent in jullie relatie, en ook waar het probleem zit, en nu is het aan hem om jouw kant op te bewegen - of niet.
Wat ik toch even extra eruit wil lichten: echte liefhebbende/zorgzame mensen doen datgene waar de ander behoefte aan heeft. Dus als jij nood hebt aan een elke week schoongemaakte badkamer, en niet zo'n behoefte aan een weekendje weg, dan is het liefdevoller om die badkamer te gaan poetsen dan om weekendjes weg te gaan organiseren.
Mijn ex bewoog overigens geen spat mijn kant op, dus ik heb geen ervaring in hoe je deze disbalans weer goed krijgt - wel de ervaring dat het leven als alleenstaande moeder na de eerste klap voornamelijk zonnig en leuk is - en geen grammetje zwaarder dan met een man die zich altijd drukt.
maandag 30 september 2024 om 19:24
TO, weet je zeker dat je man die mail verstuurd heeft? Hij kan hem wel geschreven hebben en zeggen dat hij hem heeft verstuurd, maar kan hem net zo goed weer geannuleerd hebben.
Het komt nou niet echt over of hij A begrip heeft voor jouw argumenten/kijk op dingen en B jouw kant kiest tegenover zijn familie.
Het komt nou niet echt over of hij A begrip heeft voor jouw argumenten/kijk op dingen en B jouw kant kiest tegenover zijn familie.
maandag 30 september 2024 om 20:06
Ik voel met je mee TO. Wat hier uiteindelijk heeft geholpen is dat ik op een gegeven moment heb gezegd dat ik niet meer door zou willen als er niks zou veranderen, dat ik me niet zijn moeder wil voelen, dat ik het respectloos vind hoe hij met mij omging en dat ik vind dat ik beter verdien. Desnoods alleen. Dat ik al van alles geprobeerd had en dat er niks veranderde en dat ik het ook niet meer wist, en dat ik op het punt was dat ik hem zou gaan haten.
Dat is hier het moment geweest dat hij de ernst van de situatie in zag en is gaan veranderen. Het is triest dat het zover moest komen, maar het gaat nu al een hele tijd veel beter. Hij is ook zelf met ideeën gekomen die hem helpen om het overzicht te houden (zoals bv elke zondag samen de aankomende week doornemen en taken verdelen).
Hiermee wil ik nadrukkelijk niet zeggen dat jij het tot op heden niet voldoende duidelijk gecommuniceerd hebt. Ik wilde alleen mijn ervaring delen.
Dat is hier het moment geweest dat hij de ernst van de situatie in zag en is gaan veranderen. Het is triest dat het zover moest komen, maar het gaat nu al een hele tijd veel beter. Hij is ook zelf met ideeën gekomen die hem helpen om het overzicht te houden (zoals bv elke zondag samen de aankomende week doornemen en taken verdelen).
Hiermee wil ik nadrukkelijk niet zeggen dat jij het tot op heden niet voldoende duidelijk gecommuniceerd hebt. Ik wilde alleen mijn ervaring delen.
maandag 30 september 2024 om 20:26
De lijdensdruk moet bij hem komen te liggen. En blijkbaar vindt hij het niet erg genoeg dat jij er last van hebt (of de kinderen), wat m.i. een enorme red flag is.
Is er een manier te bedenken dat hij er zelf last van krijgt, zonder dat jullie er onder moeten lijden?
Ik zou idd bijna gaan klooien met het niet wassen van zijn kleding, of eerder gaan avondeten zodat hij dat mist (ik moet in de avond nog zoveel doen dat dit ons beter uitkomt), met koken geen rekening (meer) houden met wat hij lekker vindt, maar vrees dat niemand beter wordt van zo'n strijd.
Ik vind dit trouwens veel verder gaan dan een scheve (klassieke) taakverdeling, deze man veegt gewoon zijn reet af met wat jij en de kinderen willen.
Is er een manier te bedenken dat hij er zelf last van krijgt, zonder dat jullie er onder moeten lijden?
Ik zou idd bijna gaan klooien met het niet wassen van zijn kleding, of eerder gaan avondeten zodat hij dat mist (ik moet in de avond nog zoveel doen dat dit ons beter uitkomt), met koken geen rekening (meer) houden met wat hij lekker vindt, maar vrees dat niemand beter wordt van zo'n strijd.
Ik vind dit trouwens veel verder gaan dan een scheve (klassieke) taakverdeling, deze man veegt gewoon zijn reet af met wat jij en de kinderen willen.
Ik herken mezelf niet eens
maandag 30 september 2024 om 20:51
Ik vind het ook echt veelzeggend over iemands karakter/opvoeding. Maar goed, ik ben echt opgevoed dat je thuis nooit zomaar wat gaat zitten eten of drinken zonder mensen in de buurt wat aan te bieden. Of je nou 8 jaar oud bent, of 48.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
