Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
zondag 29 december 2024 om 14:39
In ieder geval snap ik wel gezien het gedrag van die man (zijn kind met griep meenemen op visite pas) en zijn familie (met buikgriep gasten ontvangen) dat jij en de kinderen doorlopend ziek zijn. En dan voel je je al dagen ziek, vind die man het ook nog volstrekt normaal om pas naar huis te komen als de oppas al vertrokken is en bij een andere gelegenheid jou letterlijk in de kots thuis achter te laten.
zondag 29 december 2024 om 15:14
Dit werkt enorm twee kanten op hè. Ik maak het ook mogelijk dat hij kan werken. En dat is iets wat hij fijn vindt. En in principe is dat ook een goede verdeling voor ons gezin, waarin we elkaar juist aanvullen en ervoor hebben gekozen om op die manier ook onze financiële zaken te regelen.
Dat geeft natuurlijk geen vrijbrief om te leven alsof je geen verantwoordelijkheden thuis hebt, dat slaat nergens op.
Als wij uit elkaar zouden gaan en voor een 50/50 verdeling van de zorg voor onze kinderen zouden kiezen, heeft hij ook een flink probleem, want dan zal hij ook heel wat minder moeten gaan werken. Kinderopvang is zwaar overbelast waar wij wonen, onze kinderen staan bijvoorbeeld ook al twee jaar op de wachtlijst bij de bso’s die bij onze basisschool kinderen op halen en er is gewoon geen plek.
En als hij minder gaat werken, kan hij onze vaste lasten ook niet meer alleen trekken, dus als wij uit elkaar gaan, moet sowieso het huis verkocht en moeten we beiden inleveren op alles wat we nu ‘normaal’ vinden.
zondag 29 december 2024 om 16:05
Deze familie lijkt erg te hechten aan bepaalde bijeenkomsten en de vastgelegde vorm, of het nou voor iedereen leuk is, of niet, of je je goed voelt of niet, je bent erbij. Weet je het van tevoren, dan was aanbieden niet te komen zodat de gastheer lekker uit kan zieken ook nog een sympathieke optie geweest (zonder het op jezelf te betrekken ivm besmettelijkheid enzo).
Ik had zelf absoluut de boel afgeblazen als ik helemaal in de kreukels lag.
Maar goed, iedere familie is anders.
Ik had zelf absoluut de boel afgeblazen als ik helemaal in de kreukels lag.
Maar goed, iedere familie is anders.
zondag 29 december 2024 om 16:24
Ja natuurlijk werkt het twee kanten op. Erg ouderwets en een vrouwonvriendelijk standpunt om te zeggen dat degene die het meeste werkt, alles te zeggen heeft in huis en degene die meer voor de kinderen zorgt “niet moet zeiken”.Minik schreef: ↑29-12-2024 15:14Dit werkt enorm twee kanten op hè. Ik maak het ook mogelijk dat hij kan werken. En dat is iets wat hij fijn vindt. En in principe is dat ook een goede verdeling voor ons gezin, waarin we elkaar juist aanvullen en ervoor hebben gekozen om op die manier ook onze financiële zaken te regelen.
Dat geeft natuurlijk geen vrijbrief om te leven alsof je geen verantwoordelijkheden thuis hebt, dat slaat nergens op.
Als wij uit elkaar zouden gaan en voor een 50/50 verdeling van de zorg voor onze kinderen zouden kiezen, heeft hij ook een flink probleem, want dan zal hij ook heel wat minder moeten gaan werken. Kinderopvang is zwaar overbelast waar wij wonen, onze kinderen staan bijvoorbeeld ook al twee jaar op de wachtlijst bij de bso’s die bij onze basisschool kinderen op halen en er is gewoon geen plek.
En als hij minder gaat werken, kan hij onze vaste lasten ook niet meer alleen trekken, dus als wij uit elkaar gaan, moet sowieso het huis verkocht en moeten we beiden inleveren op alles wat we nu ‘normaal’ vinden.
zondag 29 december 2024 om 17:49
Dat maakt nog niet dat je deze man kent. Je bent niet de enige met ervaring wijsneus.Lieveheersbeestje90 schreef: ↑22-12-2024 15:20
Waarom ik nu wil reageren is omdat ik een groot misverstand de wereld uit wil helpen: dit is geen autisme. Ik ken (en werk met) heel wat mensen met autisme en ik vind de vergelijking met TO’s man zelfs een belediging voor mensen met deze diagnose. De diagnose die bij TO haar man past kan je definiëren met volgende termen: luiheid, egoïsme en egocentrisme. Het is niet meer dan dat.
Edit: waarschijnlijk heb je ook gewoon gelijk, maar je kan net zo goed als de mensen die autisme wel herkennen geen diagnose stellen.
zondag 29 december 2024 om 18:01
Eens. Wij zitten niet eens in elkaars familie-apps.blijfgewoonbianca schreef: ↑28-12-2024 19:15Ik zou ook echt not pleased zijn als mijn man in de groepsapp van mijn kant van de familie zoiets zou schrijven. Dat is dan aan mij, vind ik.
En dat is vooral gevoelsmatig, zoiets.
Maar zeker als ik al niet dezelfde mening zou hebben en man zou dan de normen van mijn familie bekritiseren in de app …. Dat zou ruzie worden.
zondag 29 december 2024 om 18:21
Ben ik ook niet.appelientjex schreef: ↑29-12-2024 15:05Gaat ie lekker? Wat een ontzettend nare reactie. Je lijkt me geen leuk mens.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
zondag 29 december 2024 om 18:22
TO wil niet ervoor zorgen dat ze zichzelf zou kunnen onderhouden, want het is zo fijn bij de kinders thuis.
Dan ben je dus bij de kinderen thuis en zal ze daar de kar moeten trekken.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
zondag 29 december 2024 om 18:28
Dit is echt een hele rare redenatie. Ze hebben in gezamenlijk overleg afgesproken dat TO meer thuis is en hij meer werkt omdat ze dat allebei een fijne verdeling vinden. Bovendien klaagt ze niet over het feit dat zij meer met de kinderen doet omdat ze meer thuis is, dat vindt ze juist fijn. Dat is totaal niet het punt.
Bovendien studeert ze naast haar werk dus een huismoeder is ze niet eens.
appelientjex wijzigde dit bericht op 29-12-2024 18:33
37.99% gewijzigd
zondag 29 december 2024 om 18:30
Mag jij vinden.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
zondag 29 december 2024 om 18:37
Schrijft ze zelf. Ze wil niet weg, want ze wil haar tijd met de kinderen en huidige levensstijl niet veranderen.appelientjex schreef: ↑29-12-2024 18:28Dit is echt een hele rare redenatie. Ze hebben in gezamenlijk overleg afgesproken dat TO meer thuis is en hij meer werkt omdat ze dat allebei een fijne verdeling vinden. Bovendien klaagt ze niet over het feit dat zij meer met de kinderen doet omdat ze meer thuis is, dat vindt ze juist fijn. Dat is totaal niet het punt.
Bovendien studeert ze naast haar werk dus een huismoeder is ze niet eens.
zondag 29 december 2024 om 18:46
Minik schreef: ↑29-12-2024 15:14Dit werkt enorm twee kanten op hè. Ik maak het ook mogelijk dat hij kan werken. En dat is iets wat hij fijn vindt. En in principe is dat ook een goede verdeling voor ons gezin, waarin we elkaar juist aanvullen en ervoor hebben gekozen om op die manier ook onze financiële zaken te regelen.
Dat geeft natuurlijk geen vrijbrief om te leven alsof je geen verantwoordelijkheden thuis hebt, dat slaat nergens op.
Als wij uit elkaar zouden gaan en voor een 50/50 verdeling van de zorg voor onze kinderen zouden kiezen, heeft hij ook een flink probleem, want dan zal hij ook heel wat minder moeten gaan werken. Kinderopvang is zwaar overbelast waar wij wonen, onze kinderen staan bijvoorbeeld ook al twee jaar op de wachtlijst bij de bso’s die bij onze basisschool kinderen op halen en er is gewoon geen plek.
En als hij minder gaat werken, kan hij onze vaste lasten ook niet meer alleen trekken, dus als wij uit elkaar gaan, moet sowieso het huis verkocht en moeten we beiden inleveren op alles wat we nu ‘normaal’ vinden.
Het werkt vooral zijn kant op en niet de jouwe.
Door zijn vele uren werken is zijn inkomen groot genoeg om jou de bons te geven.
Door jouw kleinere inkomen wordt je soort van gedwongen bij hem te blijven.
Met andere woorden:
Hij kan de eikel zijn want jij blijft toch wel. Jij moet op je tellen passen want hij kan zomaar vertrekken.
Zelfs met een lieverd van een man vond ik dat ooit te beangstigend. Ik wilde zelf weer wat gaan verdienen. Eerste mijlpaal was dat ik de bijstandsnorm verdiende. Tweede mijlpaal was 2× de bijstandsnorm verdienen. Economisch onafhankelijk van een partner zijn zou ik nooit meer opgeven.
zondag 29 december 2024 om 18:54
Overigens zou ik prima in sociale huur terecht kunnen komen en rond kunnen komen met mijn inkomen hoor, ik verdien echt niet slecht. Maar de vraag was alle vaste lasten dragen, dat kan ik waar we nu wonen absoluut niet in mijn eentje.
Toevoeging: ik sta ook nergens ingeschreven dus maak wat betreft sociale huur geen schijn van kans. En heb geen recht op urgentie natuurlijk.
Toevoeging: ik sta ook nergens ingeschreven dus maak wat betreft sociale huur geen schijn van kans. En heb geen recht op urgentie natuurlijk.
zondag 29 december 2024 om 19:01
Minik schreef: ↑29-12-2024 18:54Overigens zou ik prima in sociale huur terecht kunnen komen en rond kunnen komen met mijn inkomen hoor, ik verdien echt niet slecht. Maar de vraag was alle vaste lasten dragen, dat kan ik waar we nu wonen absoluut niet in mijn eentje.
Toevoeging: ik sta ook nergens ingeschreven dus maak wat betreft sociale huur geen schijn van kans. En heb geen recht op urgentie natuurlijk.
Dus ben je met handen en voeten gebonden.
Ik heb vooralsnog een prima huwelijk en sta wel ingeschreven bij de woningbouw. Ik zou in dit huis namelijk ook niet kunnen blijven wonen als partner overlijdt. Het onderhoud van huis en tuin zou dan te veel werk zijn voor mij alleen en te duur om er mensen voor in te huren.
zondag 29 december 2024 om 19:02
Als man zou overlijden hebben we een levensverzekering waardoor ik hier wel zou kunnen blijven wonen zonder enig probleem. Dus dat is wel geregeld waarbij het hopelijk nooit nodig zou zijn natuurlijk.Speculaastaart schreef: ↑29-12-2024 19:01Dus ben je met handen en voeten gebonden.
Ik heb vooralsnog een prima huwelijk en sta wel ingeschreven bij de woningbouw. Ik zou in dit huis namelijk ook niet kunnen blijven wonen als partner overlijdt. Het onderhoud van huis en tuin zou dan te veel werk zijn voor mij alleen en te duur om er mensen voor in te huren.
zondag 29 december 2024 om 19:10
Je snapt mijn post dus niet.
Zelfs ik sta ingeschreven, terwijl mijn huwelijk vooralsnog goed is. Gewoon voor de zekerheid. Je weet nooit hoe je relatie ineens zou kunnen eindigen.
Net als een brandverzekering die je neemt voor het geval je huis afbrandt. Hopelijk nooit nodig. De kans dat je huwelijk strandt is vele male groter dan de kans dat je huis afbrandt. Dus waarom wel een brandverzekering maar geen inschrijving bij de woningbouw?
zondag 29 december 2024 om 19:11
Minik schreef: ↑29-12-2024 18:54Overigens zou ik prima in sociale huur terecht kunnen komen en rond kunnen komen met mijn inkomen hoor, ik verdien echt niet slecht. Maar de vraag was alle vaste lasten dragen, dat kan ik waar we nu wonen absoluut niet in mijn eentje.
Toevoeging: ik sta ook nergens ingeschreven dus maak wat betreft sociale huur geen schijn van kans. En heb geen recht op urgentie natuurlijk.
Tenzij je meer uren gaat werken, iets waarvoor je past omdat je thuis wilt zijn met de kinderen zolang ze nog klein zijn.
Minik schreef: ↑29-12-2024 00:34Vaste lasten zelfstandig dragen kan ik niet, omdat ik te weinig uren werk. Dan zou ik echt fors meer moeten werken, richting fulltime (ben nu ook wel bijna fulltime onder de pannen maar dat komt door studie erbij). Dat wil ik eigenlijk niet, ik vind het zó fijn om tijd thuis te hebben met de kinderen.
Eigenlijk kun je het nog tot de jongste, een dreumes nu, ook naar de basisschool gaat aankijken of die man nog kan bijdraaien in zijn gedrag. Zo ja, top. Zo nee, kinderen naar school=jij weer meer aan de bak, stapsgewijs de man financieel overbodig maken thuis.
lalaloepsie wijzigde dit bericht op 29-12-2024 19:15
22.98% gewijzigd
zondag 29 december 2024 om 19:15
Ja dat laatste kan.Lalaloepsie schreef: ↑29-12-2024 19:11Tenzij je meer uren gaat werken, iets waarvoor je past omdat je thuis wilt zijn met de kinderen zolang ze nog klein zijn.
ja dat klopt, en ook omdat dat qua opvang dus niet lukt want dan moet man minder gaan werken, dat gaat hij echt niet doen. Overigens moet ik wel echt fulltime werken om het echt alleen te kunnen betalen hier.
Eigenlijk kun je het nog tot de jongste, een dreumes nu, ook naar de basisschool gaat aankijken of die man nog kan bijdraaien in zijn gedrag. Zo ja, top. Zo nee, kinderen naar school=jij weer meer aan de bak, stapsgewijs de man financieel overbodig maken thuis.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
