Relaties
alle pijlers
Slecht contact met schoonmoeder en zus
donderdag 6 maart 2008 om 13:49
Hoi allemaal,
Ik ben sinds een paar maanden samen met mijn huidige vriend. Onze relatie is echt super om het zo maar te zeggen alleen er is een MAAR!!
Ik kan niet opschieten met zijn moeder en zusje. Als ik bij hem thuis kom zeggen we elkaar gedag en als ik weg ga weer.
Ik vind dit echt heel jammer.
Van mezelf ben ik een spontane meid alleen als ik bij hem thuis kom lijk ik wel volledig dicht te klappen.
Ondertussen begint hierdoor de situatie onhoudbaar te worden omdat ik weinig tot niets zeg en hun ook niet.
Ik zou dit heel graag anders willen zien omdat mijn vriend en ik hierdoor nu ook al een aantal keer ruzie hebben gehad en ik wil hem absoluut niet kwijt.
Heeft iemand misschien advies voor me wat ik met deze situatie aan moet?
Ik ben sinds een paar maanden samen met mijn huidige vriend. Onze relatie is echt super om het zo maar te zeggen alleen er is een MAAR!!
Ik kan niet opschieten met zijn moeder en zusje. Als ik bij hem thuis kom zeggen we elkaar gedag en als ik weg ga weer.
Ik vind dit echt heel jammer.
Van mezelf ben ik een spontane meid alleen als ik bij hem thuis kom lijk ik wel volledig dicht te klappen.
Ondertussen begint hierdoor de situatie onhoudbaar te worden omdat ik weinig tot niets zeg en hun ook niet.
Ik zou dit heel graag anders willen zien omdat mijn vriend en ik hierdoor nu ook al een aantal keer ruzie hebben gehad en ik wil hem absoluut niet kwijt.
Heeft iemand misschien advies voor me wat ik met deze situatie aan moet?
donderdag 6 maart 2008 om 15:30
TO ik krijg een beetje het gevoel dat je aan je vriend aan het trekken bent. Je schrijft dat je een aantal keren ruzie met hem hebt gehad omdat je de situatie niet leuk vindt.
Dit lijkt mij niet bevorderlijk voor je relatie. Ik denk ook niet dat jij het leuk zou vinden als je vriend ruzie met jou gaat maken omdat er andere normen en waarden in jouw gezin heersen.
Misschien is jouw schoonfamilie niet zo goed in communiceren en betrek je dat meteen op jezelf.
Je hebt het over een paar maanden. Je relatie is nog erg vers. Om nu al meteen over zijn moeder en zus te beginnen lijkt mij niet verstandig. Je blaast het zo op dat het een kloof tussen jou en je vriend kan gaan worden.
Ze lachen je niet uit.. ze schelden je niet uit... ze roddelen niet over je (?), ze zijn alleen wat stiller. So what?
Dit lijkt mij niet bevorderlijk voor je relatie. Ik denk ook niet dat jij het leuk zou vinden als je vriend ruzie met jou gaat maken omdat er andere normen en waarden in jouw gezin heersen.
Misschien is jouw schoonfamilie niet zo goed in communiceren en betrek je dat meteen op jezelf.
Je hebt het over een paar maanden. Je relatie is nog erg vers. Om nu al meteen over zijn moeder en zus te beginnen lijkt mij niet verstandig. Je blaast het zo op dat het een kloof tussen jou en je vriend kan gaan worden.
Ze lachen je niet uit.. ze schelden je niet uit... ze roddelen niet over je (?), ze zijn alleen wat stiller. So what?
donderdag 6 maart 2008 om 15:36
Is het nu ook niet zo dat je dicht klapt omdat je van te voren al denkt van daar gaan we weer, een avondje zwijgen, ik heb er geen zin in?
Probeer positief te blijven, misschien komen ze over een tijdje wat meer los (als duidelijk wordt dat je een blijvertje bent of zo).
Af en toe proberen om toch een gesprek gaande te krijgen is ook goed, maar als het niet lukt moet je je er ook niet teveel van aantrekken.
Misschien de komende tijd de bezoekjes kort houden om te voorkomen dat er echt heel lang gezwegen wordt?
Ga in ieder geval niet teveel tegen je vriend zeuren want dan kon het wel eens snel over zijn met de liefde, je moet hem niet dwingen te kiezen tussen jou en zijn familie.
Is hij trouwens ook zo'n zwijger?
Sommige families zijn nou eenmaal zo, als ze niet vanzelf loskomen dan zul je het moeten accepteren.
In wat voor opzicht is de situatie trouwens onhoudbaar?
Is het daar zo verschrikkelijk? Ga je ruzie maken met hun?
Ga je ruzie maken met je vriend?
Probeer positief te blijven, misschien komen ze over een tijdje wat meer los (als duidelijk wordt dat je een blijvertje bent of zo).
Af en toe proberen om toch een gesprek gaande te krijgen is ook goed, maar als het niet lukt moet je je er ook niet teveel van aantrekken.
Misschien de komende tijd de bezoekjes kort houden om te voorkomen dat er echt heel lang gezwegen wordt?
Ga in ieder geval niet teveel tegen je vriend zeuren want dan kon het wel eens snel over zijn met de liefde, je moet hem niet dwingen te kiezen tussen jou en zijn familie.
Is hij trouwens ook zo'n zwijger?
Sommige families zijn nou eenmaal zo, als ze niet vanzelf loskomen dan zul je het moeten accepteren.
In wat voor opzicht is de situatie trouwens onhoudbaar?
Is het daar zo verschrikkelijk? Ga je ruzie maken met hun?
Ga je ruzie maken met je vriend?
donderdag 6 maart 2008 om 15:42
Ik zou hier heel snel iets aan doen, voor het echt een issue is. Dus schraap al je moed bij elkaar en ga erheen en zeg gewoon eens tegen moeder/zus: joh, ik ben gek op jullie zoon/broer en daardoor wil ik zo graag dat 't contact met jullie goed is dat ik niks durf te zeggen/dichtklap. Dat vind ik zo jammer, kunnen we opnieuw beginnen en kunnen jullie me wat helpen door m wat tegemoet te komen door ook wat meer tegen mij te kletsen.
Dan leg je de schukd niet bij hen en breng je het niet aanvallend en dan snappen zi dat jij het ook echt wel wilt.
Doodeng, dat snap ik... maar ik vermoed dat zoiets toch het beste werkt.
Tegen je vriend klagen werkt in ieder geval niet. Ik heb op die manier namelijk ook mijn eerste relatie kapot gemaakt.
Dan leg je de schukd niet bij hen en breng je het niet aanvallend en dan snappen zi dat jij het ook echt wel wilt.
Doodeng, dat snap ik... maar ik vermoed dat zoiets toch het beste werkt.
Tegen je vriend klagen werkt in ieder geval niet. Ik heb op die manier namelijk ook mijn eerste relatie kapot gemaakt.
donderdag 6 maart 2008 om 15:42
weet je al wat hun hobbies zijn?
vraag eens over de kinderjaren van je vriend, (moet al gek zijn als er niets gebeurd is waar je samen om kunt lachen
vraag ze om raad,
en de liefde van de man gaat door de maag, misschien gaat t bij de moeder wel via de recepten die je haar vraagt van dingen die je vriend zo lekker vindt, en die jij echt niet zo hetzelfde krijgt.
(als je vriend tenminste niet al heeft gezegd dat je beter kookt dan zn moeder).
Als de verhouding beter wordt dan kun je later alleen maar samen lachen om de trucs die je gebruikt hebt,
vraag eens over de kinderjaren van je vriend, (moet al gek zijn als er niets gebeurd is waar je samen om kunt lachen
vraag ze om raad,
en de liefde van de man gaat door de maag, misschien gaat t bij de moeder wel via de recepten die je haar vraagt van dingen die je vriend zo lekker vindt, en die jij echt niet zo hetzelfde krijgt.
(als je vriend tenminste niet al heeft gezegd dat je beter kookt dan zn moeder).
Als de verhouding beter wordt dan kun je later alleen maar samen lachen om de trucs die je gebruikt hebt,
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 6 maart 2008 om 15:58
@ fleurtje: ik denk dat dat door mijn eigen schoonmoederervaringen komt. Ik heb gemerkt dat meestal in de eerste maanden de toon al wordt gezet. En al doe je dan nog zo je best (ik heb het ook echt geprobeerd: praatjes maken over boeken, een zelfgekookte maaltijd meenemen, vragen of ze die en die film al had gezien, hoe het met haar tenniswedstrijden ging. Naja... alles;-)) op de een of andere manier is er dan al zo;n beeld ontstaan dat het moeilijk is om het negatieve patroon te doorbreken. Waarschijnlijk ook omdat de andere partij het dan toch al negatief ziet.
Ik gaf mijn advies omdat ik denk dat het al een issue is als de TO er tegen haar vriend over klaagt en als moeder en zus er ook tegenover de TO over klagen. Terwijl het eigenlijk een klein probleem is. ZOlang er niet over gesproken wordt wordt een probleem alleen maar groter is mijn ervaring.
Ik vind ook niet dat de TO een ellenlang gesprek moet aangaan. Maar gewoon zeggen 'joh ik wil zo graag dat ik niet weet hoe ik het moet aanpakken' kan al erg ontwapenend zijn. Omdat je dan jezelf blootgeeft en je goede wil laat zien.
Ik gaf mijn advies omdat ik denk dat het al een issue is als de TO er tegen haar vriend over klaagt en als moeder en zus er ook tegenover de TO over klagen. Terwijl het eigenlijk een klein probleem is. ZOlang er niet over gesproken wordt wordt een probleem alleen maar groter is mijn ervaring.
Ik vind ook niet dat de TO een ellenlang gesprek moet aangaan. Maar gewoon zeggen 'joh ik wil zo graag dat ik niet weet hoe ik het moet aanpakken' kan al erg ontwapenend zijn. Omdat je dan jezelf blootgeeft en je goede wil laat zien.
donderdag 6 maart 2008 om 16:07
Maar niet elk issue hoef je buiten jezelf om aan te pakken, als je begrijpt wat ik bedoel. TO kan het ook bij zichzelf aanpakken, en er (nog) niet zo'n big deal van maken en het even laten rusten.
Je hebt gelijk dat een probleem groter wordt als er niet over gesproken wordt, maar dit is allemaal nog zó pril...
Je hebt gelijk dat een probleem groter wordt als er niet over gesproken wordt, maar dit is allemaal nog zó pril...
donderdag 6 maart 2008 om 16:13
Ja oke, je hebt gelijk dat het zo pril is dat het misschien een idee is om eerst zelf een gespekje aan te knopen. Alleen krijg ik het gevoel doordat beide partijen klagen dat dat gesprekje dan ook zó beladen is. Al is het inderdaad misschien slimmer om dat eerst te proberen. Hoewel ik ook ewer denk dat als dát dan niet lekker loopt, dat dat zo snel weer meer onvrede zaait en dat het dan moeilijker op te lossen is nog.
donderdag 6 maart 2008 om 16:58
Misschien met schoonmama en zus een keertje erop uit met zijn 3-en vrouwen dingen doen zonder vriend erbij. Dagje shoppen met lunch of een keertje naar de film.
Misschien moet je hen het gevoel geven dat je ook echt in hen geinteresseerd bent en je ze niet als wormvormig aanhangsel van je vriend beschouwt.
Je mag er best een beetje energie insteken!
Misschien moet je hen het gevoel geven dat je ook echt in hen geinteresseerd bent en je ze niet als wormvormig aanhangsel van je vriend beschouwt.
Je mag er best een beetje energie insteken!
donderdag 6 maart 2008 om 17:20
Ik heb ook een schoonmoeder en een schoonzus, en ik vind ze allebei ontzetttend leuk. Maar o o wat was ik nerveus eerst, ik wilde zo graag een goede indruk maken... En ik dacht dat ze mij helemaal niet leuk vonden en ik zat zo mijn best te doen.
Gelukkig heb ik een vriend die mij vreselijk goed doorhad, en zag hoe onzeker ik ben. Wat ie gelukkig niet deed, was ingrijpen oid want dat was nergens voor nodig. Wat hij wel deed, en dat was het enige dat hij kon en moest doen, was mij laten merken dat ik oke was. Feitelijk kon ik dus mijn eigen onzekerheid overwinnen. Zij hebben tijd en aandacht aan mij gegeven, en ik aan hen. Ik sport nu met mijn schoonzus, en mijn schoonmoeder en ik gaan ook wel eens samen gezellig op pad. Al lopen we de deur zeker niet plat bij elkaar, we kunnen het prima vinden met zijn allen.
In een eerdere post zei ik al dat dit soort relaties langzaam moeten groeien. Jij komt tenslotte van buiten het gezin in. Zij hebben jou te respecteren en jij hen, en met een beetje mazzel (maar niet standaard!) komt er ook nog eens een leuke relatie met je schoonfamilie uit voort. Ik heb dat geluk, heb er ook in geinvesteerd en zij ook.
Als jouw schoonfamilie dit niet wil, is het hun probleem. Als jouw vriend er ook nog eens echt ruzie met jou om gaat lopen maken, is het zijn probleem. Als jij van goede wil bent en het gaat niet: ga na of je gelukkig bent en trek je oordeel.
Gelukkig heb ik een vriend die mij vreselijk goed doorhad, en zag hoe onzeker ik ben. Wat ie gelukkig niet deed, was ingrijpen oid want dat was nergens voor nodig. Wat hij wel deed, en dat was het enige dat hij kon en moest doen, was mij laten merken dat ik oke was. Feitelijk kon ik dus mijn eigen onzekerheid overwinnen. Zij hebben tijd en aandacht aan mij gegeven, en ik aan hen. Ik sport nu met mijn schoonzus, en mijn schoonmoeder en ik gaan ook wel eens samen gezellig op pad. Al lopen we de deur zeker niet plat bij elkaar, we kunnen het prima vinden met zijn allen.
In een eerdere post zei ik al dat dit soort relaties langzaam moeten groeien. Jij komt tenslotte van buiten het gezin in. Zij hebben jou te respecteren en jij hen, en met een beetje mazzel (maar niet standaard!) komt er ook nog eens een leuke relatie met je schoonfamilie uit voort. Ik heb dat geluk, heb er ook in geinvesteerd en zij ook.
Als jouw schoonfamilie dit niet wil, is het hun probleem. Als jouw vriend er ook nog eens echt ruzie met jou om gaat lopen maken, is het zijn probleem. Als jij van goede wil bent en het gaat niet: ga na of je gelukkig bent en trek je oordeel.
