Sorry...!

15-03-2008 19:13 49 berichten
Alle reacties Link kopieren
Lieve engeltje,



Vandaag is de dag dat ik 2 jaar geleden een curretage heb gehad, omdat mama bang was jou te houden en ook bang was om je tegelijkertijd te verliezen. En te bang voor wat de gevolgen zouden zijn. Zouden ze ons beide afmaken als ze van mijn zwangerschap af wisten of zouden ze ons met rust gelaten hebben?

Lieve kleine engeltje weet dat mama er echt alles aan gedaan heeft om jou ook maar te houden maar mijn grote angst beheersde op dat moment mijn leven. Ik heb 3 jaar lang voor mijn relatie met papa moeten knokken zodat het geaccepteerd werd.

De grootste fout ooit in mijn leven is dat ik dit heb laten gebeuren maar weet wel dat ik diep van binnen heel diep van binnen heel erg blij ben dat ik heel even jou mama heb mogen zijn.

Ik moest dit even van mij afschrijven en het doet mij goed.
Alle reacties Link kopieren
Alle reacties Link kopieren
Tjee, wat een verhaal zeg! Heftig hoor.



Dikke knuffel voor jou en je engeltje
Alle reacties Link kopieren
Hoi





21 April is het voor mij twee jaar geleden dat ik een curretage heb ondergaan. Je berichtje hier op dit forum spreekt me enorm aan. Er gaat geen dag voor bij dat ik er ook niet even aan denk.



Liefs
Heel veel sterkte
Alle reacties Link kopieren
De tranen rollen over mijn wangen als ik er aan terug denk, een soort hyperventilerende benauwend gevoel is het als je terug denkt aan een moment in je leven wat nooit meer op te lossen is. Een conlict met je moeder kan je altijd weer oplossen je belt je moeder weer op en het is weer goed. Ik weet niet hoe ik mij moet uitten vandaag. Er gaan schuldgevoelens van alles door mij heen vandaag, had ik maar niet, had ik maar niet dit gedaan..........
Alle reacties Link kopieren
Lieve Romani,



Ik begrijp je gevoelens helemaal ook bij mij gaat er geen dag voorbij dat ik er niet aan denk. Volg je hart en laat je emoties gaan vandaag. Een hele dikke knuffel
Alle reacties Link kopieren
En laat je emoties gaan op 21 april bedoel ik.
Alle reacties Link kopieren
Alle reacties Link kopieren
Ik wil iedereen bedanken hier voor hun lieve berichtjes.
Alle reacties Link kopieren
Alle reacties Link kopieren
Je lijkt mij een lieve, sterke meid.

Voel je niet schuldig, je hebt juist gedaan wat jou het beste leek.
Alle reacties Link kopieren
10 augustus dit jaar is het ook voor mij 2 jaar geleden dat ik die moeilijke keuze maakte.

Het slijt een beetje, maar nog elke dag denk ik er aan. En als ik mezelf betrap dat ik er niet aan denk, dan voel ik me schuldig.



Mijn tijd komt nog wel...want ik zou dolgraag een kindje willen. Wanneer ik niet alleen moeder kan zijn, maar ook een mama!

Alle reacties Link kopieren


Alle reacties Link kopieren
Curretage of abortus? Is in mijn ogen toch een verschil.

Je hebt toch niet heel veel keus als je een curretage ondergaat? Dus daar hoef je je toch niet voor te verontschuldigen?
Alle reacties Link kopieren
Alle reacties Link kopieren
alleen een dikke knuffel voor jouw.
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
Alle reacties Link kopieren
Alle reacties Link kopieren
(f)
Loretta is De Mol. Punt.
Alle reacties Link kopieren
Ik bedoel een abortus maar ik noem het curretage.
Alle reacties Link kopieren
Zoals je uit mijn verhaal misschien heb kunnen begrijpen, dat ik het niet wilde en bang was om mijn engeltje te houden.
Alle reacties Link kopieren
De meningen zijn er over verdeeld, ik ben hier alleen maar om het van me af te schrijven.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Mediteranneo, een dikke knuffel voor jou(f)
Alle reacties Link kopieren
Het feit dat je er zo mee bezig bent zegt wel hoe zwaar het is geweest. Heel veel sterkte meis!!
Alle reacties Link kopieren
Het is 2jaar geleden maar het spookt nog elke dag door mijn hoofd. Waarom is het leven niet terug te spoelen als een film? Waarom moeten er altijd pijnlijke gebeurtenissen afspelen in het leven?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven