Relaties
alle pijlers
Sorry...!
zaterdag 15 maart 2008 om 19:13
Lieve engeltje,
Vandaag is de dag dat ik 2 jaar geleden een curretage heb gehad, omdat mama bang was jou te houden en ook bang was om je tegelijkertijd te verliezen. En te bang voor wat de gevolgen zouden zijn. Zouden ze ons beide afmaken als ze van mijn zwangerschap af wisten of zouden ze ons met rust gelaten hebben?
Lieve kleine engeltje weet dat mama er echt alles aan gedaan heeft om jou ook maar te houden maar mijn grote angst beheersde op dat moment mijn leven. Ik heb 3 jaar lang voor mijn relatie met papa moeten knokken zodat het geaccepteerd werd.
De grootste fout ooit in mijn leven is dat ik dit heb laten gebeuren maar weet wel dat ik diep van binnen heel diep van binnen heel erg blij ben dat ik heel even jou mama heb mogen zijn.
Ik moest dit even van mij afschrijven en het doet mij goed.
Vandaag is de dag dat ik 2 jaar geleden een curretage heb gehad, omdat mama bang was jou te houden en ook bang was om je tegelijkertijd te verliezen. En te bang voor wat de gevolgen zouden zijn. Zouden ze ons beide afmaken als ze van mijn zwangerschap af wisten of zouden ze ons met rust gelaten hebben?
Lieve kleine engeltje weet dat mama er echt alles aan gedaan heeft om jou ook maar te houden maar mijn grote angst beheersde op dat moment mijn leven. Ik heb 3 jaar lang voor mijn relatie met papa moeten knokken zodat het geaccepteerd werd.
De grootste fout ooit in mijn leven is dat ik dit heb laten gebeuren maar weet wel dat ik diep van binnen heel diep van binnen heel erg blij ben dat ik heel even jou mama heb mogen zijn.
Ik moest dit even van mij afschrijven en het doet mij goed.
zaterdag 15 maart 2008 om 22:11
zondag 16 maart 2008 om 00:12
Wat erg dat je er spijt van hebt Mediteranneo, wat zal dat zwaar voor je zijn. Een abortus is bij uitstek iets waar je helemaal achter moet staan. Wat vreselijk dat je je zo in een hoek gezet voelde dat je doorging met iets wat je eigenlijk niet wilde.
Kun je er over praten met anderen in je omgeving?
Kun je er over praten met anderen in je omgeving?
zondag 16 maart 2008 om 08:17
Hey eleonora,
Met mensen van mijn eigen afkomst kan ik er niet over praten vooral ook omdat zij er heel luchtig over doen. Laatst zei mijn moeder nog heel luchtig ; het was maar een klompje cellen en niet meer dan dat, nadat ik haar eerlijk verteld had wat ik allemaal had meegemaakt toen zij mijn relatie niet accepteerden.
Ik ging helemaal uit me dak en helemaal nadat ze zei ; ach je tante heeft al 2x een abortus laten doen dat is niks bij wat jij hebt gedaan ik barstte in tranen uit en ik ben boos weg gegaan.
Ik weet nog heel goed dat ik bij het vervolg gesprek bij de kliniek toen we de deur uit liepen nog zei ; ja maar wat nou als ik dalijk er heel veel verdriet van krijg en spijt enzo, en het antwoord van de intaker was ; ach iedere vrouw krijgt er een rouwperiode van dat heeft iedere vrouw. Niet eens dat ze vroeg ; meissie wat is er aan de hand wil je het eigenlijk niet. Hebben ze ooit wel van OBSERVEREN, SIGNALREN, WAARNEMEN gehoord in een kliniek? Als je op dat moment zo ONSTABIEL bent en niemand die het ziet wat ziet men dan wel tegenwoordig. Ik weet dat ik zelf die keuze heb gemaakt maar je gaat ook niet naar de dokter als je het antwoord al weet dat je bijvb verkouden bent.
Met mensen van mijn eigen afkomst kan ik er niet over praten vooral ook omdat zij er heel luchtig over doen. Laatst zei mijn moeder nog heel luchtig ; het was maar een klompje cellen en niet meer dan dat, nadat ik haar eerlijk verteld had wat ik allemaal had meegemaakt toen zij mijn relatie niet accepteerden.
Ik ging helemaal uit me dak en helemaal nadat ze zei ; ach je tante heeft al 2x een abortus laten doen dat is niks bij wat jij hebt gedaan ik barstte in tranen uit en ik ben boos weg gegaan.
Ik weet nog heel goed dat ik bij het vervolg gesprek bij de kliniek toen we de deur uit liepen nog zei ; ja maar wat nou als ik dalijk er heel veel verdriet van krijg en spijt enzo, en het antwoord van de intaker was ; ach iedere vrouw krijgt er een rouwperiode van dat heeft iedere vrouw. Niet eens dat ze vroeg ; meissie wat is er aan de hand wil je het eigenlijk niet. Hebben ze ooit wel van OBSERVEREN, SIGNALREN, WAARNEMEN gehoord in een kliniek? Als je op dat moment zo ONSTABIEL bent en niemand die het ziet wat ziet men dan wel tegenwoordig. Ik weet dat ik zelf die keuze heb gemaakt maar je gaat ook niet naar de dokter als je het antwoord al weet dat je bijvb verkouden bent.
zondag 16 maart 2008 om 08:42
zondag 16 maart 2008 om 08:45
Ik wou het niet, maar ik was te bang om het te houden. Ik ben naar een vrouwenopvang gegaan om het te beschermen zodat ze mij en mijn engeltje niet konden vinden. De vrouwenopvang zat helemaal vol nergens waar ik terecht kon. Mijn vriend zou mee gaan maar op de ochtend zelf zei hij ik heb het er moeilijk mee ik ga niet mee, en hij is al niet zo'n prater in zulke situaties. Achteraf zeg ik steeds tegen hem waarom hield je mij niet tegen, ik wist ook niet wat ik deed waarom hield je me niet tegen.....................
zondag 16 maart 2008 om 09:15
Ik was bang voor mijn familie, bang voor wat ze zouden kunnen doen. Het is gewoon zo moeilijk in te schatten waar mensen wel of niet toe in staat zijn. En ik was gewoon echt te bang om het te houden. 1 ding weet ik wel mocht er ooit een meid in dezelfde situatie als mij komen te zitten dan is ze altijd maar dan ook altijd ten alle tijden welkom in mijn huis en zal ik ze beschermen voor zover ik kan.
zondag 16 maart 2008 om 09:22
Mediteranneo, waarom ben je zo bang voor je familie? Wat zouden ze kúnnen doen. Ik hoef geen juicy details maar ik snap niet wat je bedoelt met 'moeilijk in kunnen schatten waar mensen wel of niet toe in staat zijn'. Dat klinkt heel onheilspellend namelijk. Snap je wat ik bedoel?
Als ik heel jong zwanger was geraakt dan waren mijn ouders geschrokken en misschien zelfs kwaad maar ik zou niet bang zijn voor wat ze zouden dóen. We leven toch in de twintigste eeuw inmiddels? Of is het een cultuurding wat ik nu over het hoofd zie?
Ik vraag dat omdat ze blijkbaar wel heel makkelijk denken over abortus en dat is volgens mij in de meeste culturen juist uit den boze, of zit ik daar helemaal naast?
Als ik heel jong zwanger was geraakt dan waren mijn ouders geschrokken en misschien zelfs kwaad maar ik zou niet bang zijn voor wat ze zouden dóen. We leven toch in de twintigste eeuw inmiddels? Of is het een cultuurding wat ik nu over het hoofd zie?
Ik vraag dat omdat ze blijkbaar wel heel makkelijk denken over abortus en dat is volgens mij in de meeste culturen juist uit den boze, of zit ik daar helemaal naast?
zondag 16 maart 2008 om 09:24
Hoe oud ben je als ik vragen mag? En wat voor afkomst heb je dan? Hoezo was je bang dat ze jou en je kind 'afmaken'??
Ik vind dat je altijd een keus hebt, het is makkelijk om nu achteraf de kliniek, je moeder of je vriend of wie dan ook de schuld te geven maar uiteindelijk heb je het zelf gedaan.
En ik weet waarover ik het heb, ik was ook een tienermoeder, en dat was ook niet makkelijk, nu heb ik een hele grote dochter. Ik heb me sterk gemaakt en ben er helemaal voor gegaan, het kon me niet schelen wat anderen er van vonden. De enige die een kind kan beschermen ben jij als moeder. Het is geen moment bij mij opgekomen om mijn baby weg te halen. Mensen denken daar toch zo makkelijk over.
In Nederland heb je een vrije keus daarin, ook al ben je minderjarig en kom je uit een ander land oid.
In ieder geval veel sterkte, het moet heel moeilijk voor je zijn als je er spijt van hebt en het gevoel hebt dat ze je gedwongen hebben. Ben je nog steeds samen met je vriend, heb je steun aan hem?
Ik vind dat je altijd een keus hebt, het is makkelijk om nu achteraf de kliniek, je moeder of je vriend of wie dan ook de schuld te geven maar uiteindelijk heb je het zelf gedaan.
En ik weet waarover ik het heb, ik was ook een tienermoeder, en dat was ook niet makkelijk, nu heb ik een hele grote dochter. Ik heb me sterk gemaakt en ben er helemaal voor gegaan, het kon me niet schelen wat anderen er van vonden. De enige die een kind kan beschermen ben jij als moeder. Het is geen moment bij mij opgekomen om mijn baby weg te halen. Mensen denken daar toch zo makkelijk over.
In Nederland heb je een vrije keus daarin, ook al ben je minderjarig en kom je uit een ander land oid.
In ieder geval veel sterkte, het moet heel moeilijk voor je zijn als je er spijt van hebt en het gevoel hebt dat ze je gedwongen hebben. Ben je nog steeds samen met je vriend, heb je steun aan hem?
zondag 16 maart 2008 om 09:28
quote:eleonora schreef op 16 maart 2008 @ 09:22:
Mediteranneo, waarom ben je zo bang voor je familie? Wat zouden ze kúnnen doen. Ik hoef geen juicy details maar ik snap niet wat je bedoelt met 'moeilijk in kunnen schatten waar mensen wel of niet toe in staat zijn'. Dat klinkt heel onheilspellend namelijk. Snap je wat ik bedoel?
Als ik heel jong zwanger was geraakt dan waren mijn ouders geschrokken en misschien zelfs kwaad maar ik zou niet bang zijn voor wat ze zouden dóen. We leven toch in de twintigste eeuw inmiddels? Of is het een cultuurding wat ik nu over het hoofd zie?
Ik vraag dat omdat ze blijkbaar wel heel makkelijk denken over abortus en dat is volgens mij in de meeste culturen juist uit den boze, of zit ik daar helemaal naast?Lieve eleonora het is een traditioneelding wat je over het hoofd ziet. Ik was daar ook heel erg verbaast over dat mijn moeder er zo luchtig over sprak wat ik juist niet verwacht had. Dat is hem juist ik wist niet wat ze wel en niet zouden doen dat kon ik niet in schatten de gedachtengang van een ander is haast nooit in te schatten.
Mediteranneo, waarom ben je zo bang voor je familie? Wat zouden ze kúnnen doen. Ik hoef geen juicy details maar ik snap niet wat je bedoelt met 'moeilijk in kunnen schatten waar mensen wel of niet toe in staat zijn'. Dat klinkt heel onheilspellend namelijk. Snap je wat ik bedoel?
Als ik heel jong zwanger was geraakt dan waren mijn ouders geschrokken en misschien zelfs kwaad maar ik zou niet bang zijn voor wat ze zouden dóen. We leven toch in de twintigste eeuw inmiddels? Of is het een cultuurding wat ik nu over het hoofd zie?
Ik vraag dat omdat ze blijkbaar wel heel makkelijk denken over abortus en dat is volgens mij in de meeste culturen juist uit den boze, of zit ik daar helemaal naast?Lieve eleonora het is een traditioneelding wat je over het hoofd ziet. Ik was daar ook heel erg verbaast over dat mijn moeder er zo luchtig over sprak wat ik juist niet verwacht had. Dat is hem juist ik wist niet wat ze wel en niet zouden doen dat kon ik niet in schatten de gedachtengang van een ander is haast nooit in te schatten.
zondag 16 maart 2008 om 09:34
quote:TheEmpress schreef op 16 maart 2008 @ 09:24:
Hoe oud ben je als ik vragen mag? En wat voor afkomst heb je dan? Hoezo was je bang dat ze jou en je kind 'afmaken'??
Ik vind dat je altijd een keus hebt, het is makkelijk om nu achteraf de kliniek, je moeder of je vriend of wie dan ook de schuld te geven maar uiteindelijk heb je het zelf gedaan.
En ik weet waarover ik het heb, ik was ook een tienermoeder, en dat was ook niet makkelijk, nu heb ik een hele grote dochter. Ik heb me sterk gemaakt en ben er helemaal voor gegaan, het kon me niet schelen wat anderen er van vonden. De enige die een kind kan beschermen ben jij als moeder. Het is geen moment bij mij opgekomen om mijn baby weg te halen. Mensen denken daar toch zo makkelijk over.
In Nederland heb je een vrije keus daarin, ook al ben je minderjarig en kom je uit een ander land oid.
In ieder geval veel sterkte, het moet heel moeilijk voor je zijn als je er spijt van hebt en het gevoel hebt dat ze je gedwongen hebben. Ben je nog steeds samen met je vriend, heb je steun aan hem?
Hoi TheEmpress, ik vertel liever niet wat mijn afkomst is, sorry.
Ik was daar bang voor omdat ik een relatie aan ging met een jongen van een andere afkomst.
En in dit geval was ik op dat moment geen tienermoeder, dat heb je mij toch ook niet horen zeggen?
Dus minderjarig was ik zoiezo al niet.
En het is helemaal niet mijn bedoeling geweest om iedereen de schuld te geven, als de kliniek zelf achteraf hun excuses aanboden omdat ; hun antennes verkeerd waren afgesteld oftewel hun woorden; sorry voor het snel afhandelen van de intake.
Hoe oud ben je als ik vragen mag? En wat voor afkomst heb je dan? Hoezo was je bang dat ze jou en je kind 'afmaken'??
Ik vind dat je altijd een keus hebt, het is makkelijk om nu achteraf de kliniek, je moeder of je vriend of wie dan ook de schuld te geven maar uiteindelijk heb je het zelf gedaan.
En ik weet waarover ik het heb, ik was ook een tienermoeder, en dat was ook niet makkelijk, nu heb ik een hele grote dochter. Ik heb me sterk gemaakt en ben er helemaal voor gegaan, het kon me niet schelen wat anderen er van vonden. De enige die een kind kan beschermen ben jij als moeder. Het is geen moment bij mij opgekomen om mijn baby weg te halen. Mensen denken daar toch zo makkelijk over.
In Nederland heb je een vrije keus daarin, ook al ben je minderjarig en kom je uit een ander land oid.
In ieder geval veel sterkte, het moet heel moeilijk voor je zijn als je er spijt van hebt en het gevoel hebt dat ze je gedwongen hebben. Ben je nog steeds samen met je vriend, heb je steun aan hem?
Hoi TheEmpress, ik vertel liever niet wat mijn afkomst is, sorry.
Ik was daar bang voor omdat ik een relatie aan ging met een jongen van een andere afkomst.
En in dit geval was ik op dat moment geen tienermoeder, dat heb je mij toch ook niet horen zeggen?
Dus minderjarig was ik zoiezo al niet.
En het is helemaal niet mijn bedoeling geweest om iedereen de schuld te geven, als de kliniek zelf achteraf hun excuses aanboden omdat ; hun antennes verkeerd waren afgesteld oftewel hun woorden; sorry voor het snel afhandelen van de intake.
zondag 16 maart 2008 om 09:36
Lieverdje, ik vind het vreselijk voor je dat je zoveel spijt en verdriet hebt. Wat jammer dat je zo bang was en daarom een beslissing genomen hebt die je eigenlijk niet wilde nemen. Ik hoop dat je dat (voor jezelf) nooit meer doet, om niks, cultuur of niet, want zoveel pijn en spijt zou niemand moeten hebben ook al iets honderd keer traditie.
(f)
(f)
zondag 16 maart 2008 om 09:36
En ik ben nog steeds samen met mijn vriend al bijna 4jaar. En geen 1 situatie is met elkaar te vergelijken meissie. Jouw sitautie dus ook niet met de mijne, want geen enkel mens is op emotionele vlak met elkaar te vergelijken omdat ieder mens ieder individu iedere situatie in het leven anders ervaart.
zondag 16 maart 2008 om 09:37
Heb jij dan een abortus ondergaan op basis van ingeschatte reacties??? Heb je daar dan niet over gesproken???
Laat het een goede les voor je zijn, voordat je zulke radicale beslissingen neemt. Praat!!!! En niet gissen en bedenken hoe anderen misschien wel gaan reageren.
Je was iniedergeval duidelijk nog niet klaar voor het moederschap.
Laat het een goede les voor je zijn, voordat je zulke radicale beslissingen neemt. Praat!!!! En niet gissen en bedenken hoe anderen misschien wel gaan reageren.
Je was iniedergeval duidelijk nog niet klaar voor het moederschap.
zondag 16 maart 2008 om 09:41
quote:TheEmpress schreef op 16 maart 2008 @ 09:37:
Heb jij dan een abortus ondergaan op basis van ingeschatte reacties??? Heb je daar dan niet over gesproken???
Laat het een goede les voor je zijn, voordat je zulke radicale beslissingen neemt. Praat!!!! En niet gissen en bedenken hoe anderen misschien wel gaan reageren.
Je was iniedergeval duidelijk nog niet klaar voor het moederschap.Als je relatie niet geaccepteerd wordt en je al 3 jaar lang vlucht van hier naar daar. En als praten nou NIET kan in bepaalde culturen wat doe je dan? Van de politie moest ik dus wel gissen en bedenken wat ze zouden kunnen doen, omdat het levensbedreigend kon zijn. Of ik nou wel of niet klaar was voor het moederschap dat kan jij niet weten en ik ook niet. Meis wees jij nou maar trots op jezelf dat jij je dochtertje hebt en dat je sterk er door heen bent gekomen ik hoop dat je gelukkig wordt.
Heb jij dan een abortus ondergaan op basis van ingeschatte reacties??? Heb je daar dan niet over gesproken???
Laat het een goede les voor je zijn, voordat je zulke radicale beslissingen neemt. Praat!!!! En niet gissen en bedenken hoe anderen misschien wel gaan reageren.
Je was iniedergeval duidelijk nog niet klaar voor het moederschap.Als je relatie niet geaccepteerd wordt en je al 3 jaar lang vlucht van hier naar daar. En als praten nou NIET kan in bepaalde culturen wat doe je dan? Van de politie moest ik dus wel gissen en bedenken wat ze zouden kunnen doen, omdat het levensbedreigend kon zijn. Of ik nou wel of niet klaar was voor het moederschap dat kan jij niet weten en ik ook niet. Meis wees jij nou maar trots op jezelf dat jij je dochtertje hebt en dat je sterk er door heen bent gekomen ik hoop dat je gelukkig wordt.
zondag 16 maart 2008 om 09:43
En nogmaals geen 1 situatie is met elkaar te vergelijken, dus jij kan nooit weten als buitenstaander hoe levensbedreigend het was. Het is heel makkelijk te zeggen over een ander dat die wel een keuze heeft, als ik in mijn omgeving al een vage kennis ben verloren een meisje die ik kende. Dus nee niet iedereen heeft de keuze ook al had zij wel onderdak en bescherming een kogel hou je niet tegen geloof me.
zondag 16 maart 2008 om 09:47
Je hoeft niet zo denigrerend te doen hoor, met je 'meissie', dat is nergens voor nodig.
Als je geen tienermoeder was begrijp ik het hele verhaal helemaal niet. Ik ging daar vanuit omdat je zo angstig en onvolwassen overkomt en je hebt laten dwingen(zoals je het zelf omschrijft dan) dat kon ik mij niet voorstellen bij een volwassen vrouw.
Als jij meerderjarig was en een vaste relatie had snap ik echt helemaal niet hoe het dan zo uit de hand heeft kunnen lopen enkel omdat je bang was voorveronderstelde reacties van je familie.
Je hebt gelijk als je zegt dat geen situatie met elkaar te vergelijken is, natuurlijk zijn we allemaal anders, zeker op het emotionele vlak. Het is misschien maar het beste zo dan, om een kind te krijgen en daar werkelijk voor te zorgen en het te kunnen beschermen enzo moet je allereerst zelf sterk zijn.
Nou, sterkte ermee.
Als je geen tienermoeder was begrijp ik het hele verhaal helemaal niet. Ik ging daar vanuit omdat je zo angstig en onvolwassen overkomt en je hebt laten dwingen(zoals je het zelf omschrijft dan) dat kon ik mij niet voorstellen bij een volwassen vrouw.
Als jij meerderjarig was en een vaste relatie had snap ik echt helemaal niet hoe het dan zo uit de hand heeft kunnen lopen enkel omdat je bang was voorveronderstelde reacties van je familie.
Je hebt gelijk als je zegt dat geen situatie met elkaar te vergelijken is, natuurlijk zijn we allemaal anders, zeker op het emotionele vlak. Het is misschien maar het beste zo dan, om een kind te krijgen en daar werkelijk voor te zorgen en het te kunnen beschermen enzo moet je allereerst zelf sterk zijn.
Nou, sterkte ermee.
zondag 16 maart 2008 om 09:48
zondag 16 maart 2008 om 09:53
En als ik meissie zeg dan bedoel ik dat niet denigrerend het is maar hoe jij het op vat. Volwassen of tienermoeder er zijn vrouwen op deze wereld die wel willen voor hun eigen leven kiezen en het ook wel daadwerkelijk doen maar waarbij de gevolgen daarvan soms(meestal) gevaarlijk kunnen zijn. Als jij vindt dat ik angstig en onvolwassen overkom dan is dat jou mening dat vindt ik oke. En het is zeker zo als je al gevaar voor je eigen leven loopt dat het dan moeilijk is om dan ook nog eens een kind te kunnen beschermen.Ik kan het blijven herhalen en de meningen kunnen er wel over verdeeld blijven maar uiteindelijk ben ik de persoon die het heeft meegemaakt en weet waar ze over praat.
