Relaties
alle pijlers
Stieftopic
woensdag 30 augustus 2023 om 10:11
Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan
Reden: Toevoeging gedaan
4.75% gewijzigd
woensdag 30 augustus 2023 om 10:13
Ik zal zelf maar aftrappen met een ding wat voor mij nu actueel is (gisteren gehoord) Mijn partner heeft zeer slecht contact met de moeder van zijn kinderen. Er is nauwelijks overleg. Uitwisseling van kinderen gaat op de stoep. Tussendoor is er geen contact. Dochter heeft tegen moeder gezegd dat ze zo’n leuke middag heeft gehad met mij erbij. De reactie van moeder was toen: “dan ga je toch lekker bij papa en zijn nieuwe jonge vrouwtje wonen.” Dit verliep via iMessage van vriend. (Op die manier heeft de jongste zonder eigen telefoon zo nu en dan contact met de ene ouder als ze bij de andere is.)
Poeh, de lading van dat bericht vond ik heel heftig. Helemaal omdat vriend en zij al bijna 3 jaar uit elkaar zijn, zij vreemdging en meteen bij nieuwe man is ingetrokken. Ik probeer me ondanks dat toch maar in haar te verplaatsen. Een nieuwe vrouw die jouw kinderen inpalmt ofzo. Ik snap die bedreiging. Nu heeft vriend gevraagd of ik binnenkort een keer bij de uitwisseling kan zijn, zodat ik haar de hand kan schudden. Hij hoopt dat het helpt. Maar ik weet even niet of ik daar zelf wel zin in heb.
Poeh, de lading van dat bericht vond ik heel heftig. Helemaal omdat vriend en zij al bijna 3 jaar uit elkaar zijn, zij vreemdging en meteen bij nieuwe man is ingetrokken. Ik probeer me ondanks dat toch maar in haar te verplaatsen. Een nieuwe vrouw die jouw kinderen inpalmt ofzo. Ik snap die bedreiging. Nu heeft vriend gevraagd of ik binnenkort een keer bij de uitwisseling kan zijn, zodat ik haar de hand kan schudden. Hij hoopt dat het helpt. Maar ik weet even niet of ik daar zelf wel zin in heb.
woensdag 30 augustus 2023 om 10:40
Nee ok. Maar ik snap gewoon werkelijk niet dat je als ouder zijnde je eigen frustratie niet heel even voor jezelf kunt houden en daar je kinderen niet mee lastigvalt. Gewoon niet. Ga over je shitty ex tekeer tegen je vriendinnen, je nieuwe partner, collega’s of wie dan ook.
Ik ben dus nu bang dat ik me in een wespennest ga begeven. En onderdeel van iets word wat eigenlijk helemaal niet over mij gaat. En dat dat ook weer gevolgen heeft voor mijn relatie met vriend en zijn kinderen. En daar heb ik zelf weinig trek in. Zelf vind ik er niet veel van om een ex, de moeder van de kinderen even een hand te schudden. Prima. Maar ik ben onzeker over wat het teweeg gaat brengen.
Ik ben dus nu bang dat ik me in een wespennest ga begeven. En onderdeel van iets word wat eigenlijk helemaal niet over mij gaat. En dat dat ook weer gevolgen heeft voor mijn relatie met vriend en zijn kinderen. En daar heb ik zelf weinig trek in. Zelf vind ik er niet veel van om een ex, de moeder van de kinderen even een hand te schudden. Prima. Maar ik ben onzeker over wat het teweeg gaat brengen.
woensdag 30 augustus 2023 om 11:05
woensdag 30 augustus 2023 om 11:17
Wat het teweeg brengt heeft niks met jou te maken, toch? Geef haar een hand, stel jezef voor, en klaar. Lijkt me normaal en beleefd en als zij daar iets anders van maakt, dan is dat aan haar.Epicureo schreef: ↑30-08-2023 10:40Nee ok. Maar ik snap gewoon werkelijk niet dat je als ouder zijnde je eigen frustratie niet heel even voor jezelf kunt houden en daar je kinderen niet mee lastigvalt. Gewoon niet. Ga over je shitty ex tekeer tegen je vriendinnen, je nieuwe partner, collega’s of wie dan ook.
Ik ben dus nu bang dat ik me in een wespennest ga begeven. En onderdeel van iets word wat eigenlijk helemaal niet over mij gaat. En dat dat ook weer gevolgen heeft voor mijn relatie met vriend en zijn kinderen. En daar heb ik zelf weinig trek in. Zelf vind ik er niet veel van om een ex, de moeder van de kinderen even een hand te schudden. Prima. Maar ik ben onzeker over wat het teweeg gaat brengen.
Wat eten we vanavond?
woensdag 30 augustus 2023 om 11:18
Wat leuk om ook zo’n perspectief te lezen. Dankje!maree schreef: ↑30-08-2023 11:05Ik ben niet helemaal wat je vraagt, maar ik wilde hier even toevoegen dat ik een stiefmoeder heb en ik ben erg blij met haar! Heel knap hoe zij haar rol (met tact waar nodig) vervult en ze is een heel waardevolle toevoeging in mijn leven
Wat naar dat het bij jou zo moeizaam met de ex gaat TO!
woensdag 30 augustus 2023 om 11:19
Als je het zo bekijkt, klinkt het veel simpeler en moet ik het ook niet vooraf al groter maken dan het is. Goeie tip.
woensdag 30 augustus 2023 om 11:20
Stiefmoeder meldt zich! Inmiddels bijna 10 jaar een relatie (8 jaar samenwonend) met een man met 2 zoons. De jongens zijn nu 11 en 15. Ik heb zelf bewust geen kinderen. De kinderen zijn 1/3 van de tijd bij ons. Ik heb een fijne relatie met ze, zij kunnen zich geen leven herinneren zonder mij. Ik heb een prima relatie met de ex van mijn vriend. Al is het af en toe ingewikkeld en ergerlijk hoe dingen gaan, maar de basis is goed.
woensdag 30 augustus 2023 om 11:35
Ik ben stiefmoeder, zo n 12 jaar.
Wat echt het meest belangrijke is, dat je als partners heel goed moet kunnen communiceren. En samen 1 lijn trekken voor alle kinderen.
Helemaal als ex vrouw van je man jullie leven [ en dat via haar kinderen ] zuur wil maken.
Ik heb zo vaak zo n medelijden gevoeld voor mijn stiefkinderen [ 3 ] die werden gemangeld in hun gevoelens voor papa en mama.
Inmiddels zijn de kinderen jong volwassen en ze zijn gewoon echt beschadigd.
Ik zou idd wel kennis maken, gewoon uit fatsoen. Ook voor de kinderen is dat heel fijn om te zien. Wees in deze de volwassene en wees beleefd.
Wel zou ik blijven latten als ik jou was....kun je iig af en toe afstand bewaren en tot rust komen.
Wat echt het meest belangrijke is, dat je als partners heel goed moet kunnen communiceren. En samen 1 lijn trekken voor alle kinderen.
Helemaal als ex vrouw van je man jullie leven [ en dat via haar kinderen ] zuur wil maken.
Ik heb zo vaak zo n medelijden gevoeld voor mijn stiefkinderen [ 3 ] die werden gemangeld in hun gevoelens voor papa en mama.
Inmiddels zijn de kinderen jong volwassen en ze zijn gewoon echt beschadigd.
Ik zou idd wel kennis maken, gewoon uit fatsoen. Ook voor de kinderen is dat heel fijn om te zien. Wees in deze de volwassene en wees beleefd.
Wel zou ik blijven latten als ik jou was....kun je iig af en toe afstand bewaren en tot rust komen.
woensdag 30 augustus 2023 om 11:36
Ik ben al ruim 20 jaar bonus moeder en ondanks dat ik heel leuke bonuskinderen heb, zou ik het iedereen afraden om te daten met iemand die nog volop zorgtaken heeft voor kinderen. Er zijn bijzonder weinig succes story’s op dit vlak. Zeven op de tien relaties stranden.
Het kost altijd extra moeite, extra energie om zaken goed te laten lopen. Zeker als er tussen de bio ouders gedoe is. Dat was bij ons bijna nooit aan de orde maar dan nog was het altijd passen en meten. Ik hou van mijn bonuskinderen en ben heel blij als ze bij ons zijn dus in dat opzicht vind ik dat ik geluk heb gehad.
Ik heb veel bonusouders en samengestelde gezinnen begeleid en daar waren zeker een aantal bij die heel goed hun weg vonden maar de meesten lukt het niet. Het zijn de volwassenen die het ingewikkeld maken, aan de kinderen ligt het niet die zijn vaak op zoek naar harmonie (uitzonderingen daargelaten)
Het kost altijd extra moeite, extra energie om zaken goed te laten lopen. Zeker als er tussen de bio ouders gedoe is. Dat was bij ons bijna nooit aan de orde maar dan nog was het altijd passen en meten. Ik hou van mijn bonuskinderen en ben heel blij als ze bij ons zijn dus in dat opzicht vind ik dat ik geluk heb gehad.
Ik heb veel bonusouders en samengestelde gezinnen begeleid en daar waren zeker een aantal bij die heel goed hun weg vonden maar de meesten lukt het niet. Het zijn de volwassenen die het ingewikkeld maken, aan de kinderen ligt het niet die zijn vaak op zoek naar harmonie (uitzonderingen daargelaten)
woensdag 30 augustus 2023 om 11:45
O, dit lijkt zo op de situatie waar ik in heb gezeten. Gezeten, omdat onze oudste dochter (stiefdochter) nu inmiddels 28 is en al lang het huis uit. Maar de eerste jaren (ze was 14 toen mijn man en ik gingen samenwonen) kreeg ik de schuld van alles. En ja, hun huwelijk is ook misgelopen omdat zij een zeer langdurige affaire had met een ander.Epicureo schreef: ↑30-08-2023 10:13Ik zal zelf maar aftrappen met een ding wat voor mij nu actueel is (gisteren gehoord) Mijn partner heeft zeer slecht contact met de moeder van zijn kinderen. Er is nauwelijks overleg. Uitwisseling van kinderen gaat op de stoep. Tussendoor is er geen contact. Dochter heeft tegen moeder gezegd dat ze zo’n leuke middag heeft gehad met mij erbij. De reactie van moeder was toen: “dan ga je toch lekker bij papa en zijn nieuwe jonge vrouwtje wonen.” Dit verliep via iMessage van vriend. (Op die manier heeft de jongste zonder eigen telefoon zo nu en dan contact met de ene ouder als ze bij de andere is.)
Poeh, de lading van dat bericht vond ik heel heftig. Helemaal omdat vriend en zij al bijna 3 jaar uit elkaar zijn, zij vreemdging en meteen bij nieuwe man is ingetrokken. Ik probeer me ondanks dat toch maar in haar te verplaatsen. Een nieuwe vrouw die jouw kinderen inpalmt ofzo. Ik snap die bedreiging. Nu heeft vriend gevraagd of ik binnenkort een keer bij de uitwisseling kan zijn, zodat ik haar de hand kan schudden. Hij hoopt dat het helpt. Maar ik weet even niet of ik daar zelf wel zin in heb.
Voor onze oudste dochter heb ik het altijd maar over mij heen laten komen. Geprobeerd om het contact te normaliseren, maar ik blijf het jonge poppetje (36 inmiddels), om maar te zwijgen van alle andere benamingen die ze heeft geuit in het bijzijn van onze oudste dochter en zelfs van onze jongste dochter.
Ik snap heel goed dat je er geen zin in hebt. Ik ging ook altijd met lood in mijn schoenen als de kans bestond dat zij er ook was. Toch zou ik je aanraden om het te proberen. Het kan natuurlijk bij haar wel goed uitpakken. Probeer het voor jullie kinderen, want die krijgen echt wel die spanning mee. Alleen al daarom is het de moeite waard.
woensdag 30 augustus 2023 om 11:50
Dat geldt toch voor alle relaties wel?
Ik ben toch blij dat mijn moeder niet alleen is gebleven (ik ben ook stiefdochter, al haat ik die term). Daardoor heb ik een vader in mijn leven die altijd dichtbij is (mijn biologische vader is teruggegaan naar Amerika toen ik 2 was). Daar ben ik zo dankbaar voor.
woensdag 30 augustus 2023 om 12:03
Hier ook een lat relatie met beide kinderen. Ik 2 hij 1.
Ik ken zijn ex wel een wij kunnen prima met elkaar overweg als in gewoon een beetje small talk. Met zo'n zoontje gaat het ook prima andersom is het voor mijn vriend soms wat moelijker. Ik heb 2 jongens met beide wel een gebruiksaanwijzing en die snel ruzie hebben samen. Daarbij is hun vader bijna niet in beeld dus doe ik de opvoeding alleen. Voor mijn vriend is dat best wel wennen 2 jongens waarvan ook een puber. Maar we doen rustig aan en kunnen goed praten.
Wat jouw post betreft to misschien pakt het juist positief uit omdat ze dan een beeld heeft bij jou en je dus een mens bent en niet iemand in haar hoofd.
Ik ken zijn ex wel een wij kunnen prima met elkaar overweg als in gewoon een beetje small talk. Met zo'n zoontje gaat het ook prima andersom is het voor mijn vriend soms wat moelijker. Ik heb 2 jongens met beide wel een gebruiksaanwijzing en die snel ruzie hebben samen. Daarbij is hun vader bijna niet in beeld dus doe ik de opvoeding alleen. Voor mijn vriend is dat best wel wennen 2 jongens waarvan ook een puber. Maar we doen rustig aan en kunnen goed praten.
Wat jouw post betreft to misschien pakt het juist positief uit omdat ze dan een beeld heeft bij jou en je dus een mens bent en niet iemand in haar hoofd.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
woensdag 30 augustus 2023 om 12:08
Ik zit aan beide kanten van dit verhaal. Mijn kinderen hebben een stiefmoeder en ik heb een latrelatie met een man met kinderen.
Met zijn kinderen heb ik een goede band (en de mijne met mijn vriend), en ook met de kinderen onderling gaat het supergoed, als ze elkaar zien. Zijn ex is een moeilijk type, en hun verstandhouding is verslechterd toen ik in beeld kwam (5 jaar na hun scheiding). Zeker in het begin kon ze niet verkroppen dat hij een relatie had. Zijn jongste kwam een keer thuis met de vraag "wat is een neukertje?". Zijn moeder had gevraagd of ze dat weekend weer naar papa's neukertje gingen namelijk.. Inmiddels is het iets genormaliseerd, maar ze wil absoluut geen kennis maken, ondanks dat haar kinderen dat graag willen.
Ik heb zelf een matige relatie met mijn ex en zijn vriendin. We doen beleefd tegen elkaar en zijn er gezamenlijk voor de kinderen op de voor hun belangrijke momenten en als de kinderen erbij zijn doen we aardig tegen elkaar.
Maar op de achtergrond maken ze het allemaal niet makkelijk. Zij probeert me vaak subtiel buiten spel te zetten bij van alles en doet naar de buitenwereld regelmatig alsof ik de kinderen verwaarloos en zij de perfecte stiefmoeder is. Ik kan er een boek over schrijven inmiddels, het wordt echt lachwekkend. Inmiddels zijn mijn kinderen op een leeftijd dat ze zelf ook gaan merken dat er vreemde dingen gezegd en gedaan worden en spreken ze hun vader en partner daar regelmatig op aan. Maar dat wordt uiteraard uitgelegd als stoken door mij..
Met zijn kinderen heb ik een goede band (en de mijne met mijn vriend), en ook met de kinderen onderling gaat het supergoed, als ze elkaar zien. Zijn ex is een moeilijk type, en hun verstandhouding is verslechterd toen ik in beeld kwam (5 jaar na hun scheiding). Zeker in het begin kon ze niet verkroppen dat hij een relatie had. Zijn jongste kwam een keer thuis met de vraag "wat is een neukertje?". Zijn moeder had gevraagd of ze dat weekend weer naar papa's neukertje gingen namelijk.. Inmiddels is het iets genormaliseerd, maar ze wil absoluut geen kennis maken, ondanks dat haar kinderen dat graag willen.
Ik heb zelf een matige relatie met mijn ex en zijn vriendin. We doen beleefd tegen elkaar en zijn er gezamenlijk voor de kinderen op de voor hun belangrijke momenten en als de kinderen erbij zijn doen we aardig tegen elkaar.
Maar op de achtergrond maken ze het allemaal niet makkelijk. Zij probeert me vaak subtiel buiten spel te zetten bij van alles en doet naar de buitenwereld regelmatig alsof ik de kinderen verwaarloos en zij de perfecte stiefmoeder is. Ik kan er een boek over schrijven inmiddels, het wordt echt lachwekkend. Inmiddels zijn mijn kinderen op een leeftijd dat ze zelf ook gaan merken dat er vreemde dingen gezegd en gedaan worden en spreken ze hun vader en partner daar regelmatig op aan. Maar dat wordt uiteraard uitgelegd als stoken door mij..
woensdag 30 augustus 2023 om 12:13
Ik zou dat niet doen. Maar dat is puur vanuit mijn eigen ervaring geredeneerd natuurlijk. Ik heb het initiatief voor een ontmoeting bij de ex gelaten. Het is/was mijn overtuiging dat een ontmoeting pas zin heeft als de ander daarvoor open staat. Ik heb van mijn omgeving veel commentaar gekregen dat ik het huis verliet als de ex de kinderen kwam brengen. Ik moest me niet laten wegjagen door haar. Maar zo voelde dat niet, het was voor een hoger doel, namelijk de kwaliteit van onze relatie in de komende 20 jaar. Ik ben blij dat ik mijn intuïtie heb gevolgd.
Ik heb aan het begin van de relatie voor mezelf besloten dat we met de exen en stiefouders naast elkaar bij de musical van groep 8 zouden zitten. Vervolgens heb ik me in lastige situaties altijd afgevraagd: draagt dit daaraan bij of niet?
woensdag 30 augustus 2023 om 12:16
Dat laatste ook het argument van vriend. Ondanks de moeite die ze hebben, de pijn die de scheiding heeft gekost is hijzelf altijd heel mild over ex. Probeert hij haar te zien als goede moeder. Maar hierdoor komt hij ook wat aan het wankelen. Dit had hij niet zien aankomen en ook dit wil hij weer redden.Blauwedruif85 schreef: ↑30-08-2023 12:03Hier ook een lat relatie met beide kinderen. Ik 2 hij 1.
Ik ken zijn ex wel een wij kunnen prima met elkaar overweg als in gewoon een beetje small talk. Met zo'n zoontje gaat het ook prima andersom is het voor mijn vriend soms wat moelijker. Ik heb 2 jongens met beide wel een gebruiksaanwijzing en die snel ruzie hebben samen. Daarbij is hun vader bijna niet in beeld dus doe ik de opvoeding alleen. Voor mijn vriend is dat best wel wennen 2 jongens waarvan ook een puber. Maar we doen rustig aan en kunnen goed praten.
Wat jouw post betreft to misschien pakt het juist positief uit omdat ze dan een beeld heeft bij jou en je dus een mens bent en niet iemand in haar hoofd.
Even andere vraag over je post: over dat rustig aan doen. Hoe pakken jullie dat concreet aan? Bespreken jullie het tempo bijv ook met de kinderen? En hoe?
woensdag 30 augustus 2023 om 12:25
Mooi uitgangspunt. En is dat goedgekomen? De musical van de oudste?kindrebel schreef: ↑30-08-2023 12:13Ik zou dat niet doen. Maar dat is puur vanuit mijn eigen ervaring geredeneerd natuurlijk. Ik heb het initiatief voor een ontmoeting bij de ex gelaten. Het is/was mijn overtuiging dat een ontmoeting pas zin heeft als de ander daarvoor open staat. Ik heb van mijn omgeving veel commentaar gekregen dat ik het huis verliet als de ex de kinderen kwam brengen. Ik moest me niet laten wegjagen door haar. Maar zo voelde dat niet, het was voor een hoger doel, namelijk de kwaliteit van onze relatie in de komende 20 jaar. Ik ben blij dat ik mijn intuïtie heb gevolgd.
Ik heb aan het begin van de relatie voor mezelf besloten dat we met de exen en stiefouders naast elkaar bij de musical van groep 8 zouden zitten. Vervolgens heb ik me in lastige situaties altijd afgevraagd: draagt dit daaraan bij of niet?
Ik kan me voorstellen dat ik aan vriend vraag of hij zelf met moeder wil afstemmen over een eventuele kennismaking. Ik zou het ook heel naar vinden om haar zomaar met mij te overvallen, geen fijn idee voor haar nu ik daar zo over denk. Tot dusver was ik daar ook nooit in de buurt op die momenten, dus nooit hoeven te vertrekken ofzo.
woensdag 30 augustus 2023 om 12:30
Ik begrijp wat je zegt en dat ons wrs nog heel wat te wachten staat. Tegelijk kan ik ook goed dealen met het idee dat onze relatie een lat-relatie blijft en wij elkaar vooral treffen op kinderloze momenten. Maar voor hem is zijn gezin zijn nummer 1, en daar wil hij mij heel graag bij betrekken. En zelf had ik die wens/ nieuwsgierigheid ook heel sterk. Het is zo’n wezenlijk onderdeel van zijn bestaan. En dan zo gek om daar niks van mee te maken terwijl je in een sterke (maar nog steeds prille) relatie met iemand zit.Sinneljocht schreef: ↑30-08-2023 11:36Ik ben al ruim 20 jaar bonus moeder en ondanks dat ik heel leuke bonuskinderen heb, zou ik het iedereen afraden om te daten met iemand die nog volop zorgtaken heeft voor kinderen. Er zijn bijzonder weinig succes story’s op dit vlak. Zeven op de tien relaties stranden.
Het kost altijd extra moeite, extra energie om zaken goed te laten lopen. Zeker als er tussen de bio ouders gedoe is. Dat was bij ons bijna nooit aan de orde maar dan nog was het altijd passen en meten. Ik hou van mijn bonuskinderen en ben heel blij als ze bij ons zijn dus in dat opzicht vind ik dat ik geluk heb gehad.
Ik heb veel bonusouders en samengestelde gezinnen begeleid en daar waren zeker een aantal bij die heel goed hun weg vonden maar de meesten lukt het niet. Het zijn de volwassenen die het ingewikkeld maken, aan de kinderen ligt het niet die zijn vaak op zoek naar harmonie (uitzonderingen daargelaten)
woensdag 30 augustus 2023 om 12:35
Omg. Een neukertje. Respectloos. Maar geeft tegelijk de lading en de moeite wel aan die ze dus nog steeds heeft. Want nog steeds niet willen kennismaken. Als kinderloos figuur heel moeilijk om te beoordelen, maar ik zou er zelf als de kippen bij willen zijn om kennis te maken met de persoon die veel tijd met mijn kinderen doorbrengt in die rol. Maar nogmaals, ik heb makkelijk praten.Fridaynight2020 schreef: ↑30-08-2023 12:08Ik zit aan beide kanten van dit verhaal. Mijn kinderen hebben een stiefmoeder en ik heb een latrelatie met een man met kinderen.
Met zijn kinderen heb ik een goede band (en de mijne met mijn vriend), en ook met de kinderen onderling gaat het supergoed, als ze elkaar zien. Zijn ex is een moeilijk type, en hun verstandhouding is verslechterd toen ik in beeld kwam (5 jaar na hun scheiding). Zeker in het begin kon ze niet verkroppen dat hij een relatie had. Zijn jongste kwam een keer thuis met de vraag "wat is een neukertje?". Zijn moeder had gevraagd of ze dat weekend weer naar papa's neukertje gingen namelijk.. Inmiddels is het iets genormaliseerd, maar ze wil absoluut geen kennis maken, ondanks dat haar kinderen dat graag willen.
Ik heb zelf een matige relatie met mijn ex en zijn vriendin. We doen beleefd tegen elkaar en zijn er gezamenlijk voor de kinderen op de voor hun belangrijke momenten en als de kinderen erbij zijn doen we aardig tegen elkaar.
Maar op de achtergrond maken ze het allemaal niet makkelijk. Zij probeert me vaak subtiel buiten spel te zetten bij van alles en doet naar de buitenwereld regelmatig alsof ik de kinderen verwaarloos en zij de perfecte stiefmoeder is. Ik kan er een boek over schrijven inmiddels, het wordt echt lachwekkend. Inmiddels zijn mijn kinderen op een leeftijd dat ze zelf ook gaan merken dat er vreemde dingen gezegd en gedaan worden en spreken ze hun vader en partner daar regelmatig op aan. Maar dat wordt uiteraard uitgelegd als stoken door mij..
woensdag 30 augustus 2023 om 12:45
Die redenaties over je plek in de ranking van je partner, ik heb dat nooit begrepen. Ik ben dan de bonusmoeder, maar de kinderen staan bij mij ook op nummer 1. Want tja, het zijn kinderen.Epicureo schreef: ↑30-08-2023 12:30Ik begrijp wat je zegt en dat ons wrs nog heel wat te wachten staat. Tegelijk kan ik ook goed dealen met het idee dat onze relatie een lat-relatie blijft en wij elkaar vooral treffen op kinderloze momenten. Maar voor hem is zijn gezin zijn nummer 1, en daar wil hij mij heel graag bij betrekken. En zelf had ik die wens/ nieuwsgierigheid ook heel sterk. Het is zo’n wezenlijk onderdeel van zijn bestaan. En dan zo gek om daar niks van mee te maken terwijl je in een sterke (maar nog steeds prille) relatie met iemand zit.
Ik heb mezelf nog nooit op een plek in die ranking gezien. Ik ben een volwassene, ik maak zelf keuzes, kan gaan en staan waar ik wil en richt mijn leven rond het gezinsleven in zoals ik dat wil. Ik ben in de league van mensen waar mijn vriend verkering mee kan hebben de nummer 1.
En samen hebben we een samengesteld gezin en daarin staan de kinderen op 1. En op 2 de poes. 
woensdag 30 augustus 2023 om 12:46
Ik snap wel dat je vriend jou graag wil betrekken bij zijn kinderen. Mss een idee dat vriend aan zijn ex vraagt of ze wil kennis maken met jou, omdat jij daar wel voor openstaat. Wel zo fijn voor de kinderen.
Verder zou ik, omdat je lat en jullie elkaar meestal op kinderloze dagen zien, eens te beginnen met leuke dagjes uit samen. Pretpark, dierentuin enz. Zo leer je zijn kinderen ook kennen, onder leuke omstandigheden. Koop een leuk kadootje met verjaardagen of bak een lekkere taart of kook iets wat de kinderen erg lekker vinden. Verwen ze gewoon wat, deed ik ook. En nooit iets slechts over biomama zeggen, gewoon nooit.
Verder zou ik, omdat je lat en jullie elkaar meestal op kinderloze dagen zien, eens te beginnen met leuke dagjes uit samen. Pretpark, dierentuin enz. Zo leer je zijn kinderen ook kennen, onder leuke omstandigheden. Koop een leuk kadootje met verjaardagen of bak een lekkere taart of kook iets wat de kinderen erg lekker vinden. Verwen ze gewoon wat, deed ik ook. En nooit iets slechts over biomama zeggen, gewoon nooit.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
