ten einde raad.... waarom voel ik mij zo?

Vermoeiend inderdaad.



Jij geeft hem de schuld qua deuk in je eigenwaarde. Heb je inmiddels al door, dat hij die deuk niet kan veroorzaken, maar dat je dit zelf toelaat?



En waarom ga je weer een nieuw topic openen en pak je niet gewoon één van je vorige topics die over hetzelfde gaan?

Hey muis,



Ik herken jouw verhaal, heb al eens eerder gereageerd in vorig topic. Heb ongeveer hetzelfde meegemaakt als jou.

Mijn advies is probeer het/hem los te laten! Weet dat het niet gemakkelijk is, heb ook nog dipmomentjes, maar heb het ondertussen wel al een plekje proberen te geven.



Wat pijn doet volgens mij is dat jij (wij) er 100% zijn voor willen gaan en dan eindigt het zo? Niet leuk, maar dat is HUN probleem, zo zie ik het ergens wel. Wij kunnen ons niets verwijten, trek je daar een beetje aan op.



Je gaat hem en de relatie nu, doordat het zo pijnlijk geëindigd is en door de afstand nu, idealiseren. Probeer ook in te zien dat je dat doet en denk telkens op moeilijke momenten aan de minpunten van hem en de relatie. Nee, het was niet goed die relatie, hij heeft ons gekwetst en wij verdienen beter dan dat. Vergeet dat ook niet.



CL2 zegt het hierboven misschien wat 'hard' maar dat heb je wel nodig. Verspil niet zoveel energie meer aan hem, hij is het niet waard.



Dan nog, stel dat hij binnenkort iemand anders leert kennen en hij doet dan net hetzelfde als bij jou, denk je dan echt dat dat wel gaat lukken? Kan natuurlijk, maar dan moet hij wel ineens anders gaan staan in die relatie en het is maar de vraag of dat zo gaat zijn. Ik ben ervan overtuigd dat mijn ex niet goed in zijn vel zat en daardoor ook zo op het laatste naar mij toe gereageerd heeft. Dus ofwel werkt hij er zelf aan ofwel loopt hij nog verschillende keren tegen de lamp en ziet hij na verloop van tijd in dat het echt iets in hem is dat dat gedrag veroorzaakt. Laat ze het zelf maar uitzoeken allemaal.



Weet dat het niet makkelijk is, is bij mij nu ook bijna 2 maanden geleden, maar voel mij stukje bij beetje steeds wat beter. Hij heeft mijn zelfvertrouwen ook een knauw gegeven, maar daar wil ik nu mijn verdere leven echt niet van laten afhangen. Ik ben goed zoals ik ben en jij ook. Komt ooit wel een man die dat allemaal wel kan waarderen, blijf daar in geloven!



Sterkte met het loslaten!



Groetjes

Hey Muis ,



Ik heb regelmatig je posts gelezen en nu je dit zo post wil ik proberen een reactie te geven. Ik hoop dat ik je er niet mee kwets en ik zeg erbij dat ik weet dat ik het compleet mis kan hebben.



Ik heb het idee dat het je niet loslaat doordat jij weigert het los te laten. Niet dat je het er moeilijk mee hebt maar echt dat je weigert. En niet zozeer alleen omdat je het niet begrijpt wat er gebeurd is, dat is een gevoel waar je idd nog lang mee rond kan lopen, dat "waarom?!". Maar ook omdat dit je wraak is. Jij zal hem laten zien dat jij het iig serieus genomen hebt. Ook al deed hij dat niet. En daarmee ontneem je hem het recht om te zeggen: we passen gewoon niet bij elkaar, laten we hiermee stoppen. En de vrede voor jezelf op een gegeven moment om te zeggen: het is beter zo, ik was niet gelukkig met hem en dat was ik ook nooit geworden. Daar ben je nu veel te boos en rancuneus voor.



Ik heb zo'n gevoel dat het in essentie allang niet meer om hem gaat in dat opzicht. En ik heb je posts gelezen en hij was niet goed bezig, ben ik geheel met je eens en dat geeft je alle recht om een tijdje aan te modderen op zoek naar antwoorden op dat waarom. Ik denk alleen dat jij de antwoorden niet wil accepteren.



Ik denk dat in jouw geval de grootste wond niet je hart maar je ego betreft.

Het is uit en het was beter zo. Da's winst dus. Je hoort van een vriendin dat je ex weer aan het daten is geslagen via internet. Small (cyber)world he? Jij wordt ook meteen lid van een datingsite namelijk RP en wie kom je tegen? Je ex....En dan doet het weer pijn.



Oplossing: Ga weg bij RP en log er nooit meer in. Ga naar Lexia of hoe heten die sites allemaal en haal daar je aanstaande dates vandaan. Internet om die vent heen. Cyberspace is uiteindelijk echt groot genoeg.



Lieve kind, de ene helft van de wereld is op zoek naar de andere helft van de wereld. Zo is het nu eenmaal. Je ex heeft misschien heel veel liefdesverdriet gehad maar gaat nu weer door met zijn leven. Dat doe jij toch ook? Je schrijft als eerste dat het beter was om uit elkaar te gaan. Dat blijft toch zo? Ook als hij weer aan het daten is? Jij heb je ook ingeschreven bij een datingsite, dus jij wil ook verder. Dus....ga door, kijk niet om en ga zeker niet zijn profiel checken en zo. Dat is zo kinderachtig. Dóórgaan is het devies. Dat doet hij en jij ook. Huppekee!

Ik herken iets in je verhaal wat ik onlangs zelf heb meegemaakt...nl. het tot rust willen komen en het evne zo goed hebben en als het lot bepaald dat we samen moet zijn komt het wel goed....maar goed dat doet pijn.



Echter heb ik helaas niet wat jij hebt dat je zeker weet dat het goed is dat je relatie uit is.....ik kan niets noemen wat ik niet goed aan hem vond. Hij was goed voor mij en voor mijn dochter maar we wonen te ver van elkaar vandaan. Ik had gekozen daarheen te gaan maar op het laatste moment afgehaakt terwijl we al wel samen een huis gekocht hadden...tuurlijk heb ik hem daar pijn mee gedaan.....



Ik denk dat je, ondanks dat je jezelf ook op RP hebt gezet, hem toch onbewust in de gaten gaat houden zo.....doe dat aub niet...doe jezelf geen onnodige pijn...het slijt en alles komt altijd goed zeggen ze.



Ik wens je heel veel sterkte! en geniet van elke dag die je hebt....ik zeg het zelf en moet me er zelf ook toe zetten hoor, maar ik heb er nog een burn out bijgekregen maar ik moet ook verder. Ik kan wel elke dag vergallen doordat het uit is en janken....tuurlijk doe ik dat, maar er is meer in het leven dan huilen om een vent.

Muis, ik denk dat het inderdaad te maken heeft met zelfvertrouwen en dan dus een gebrek daaraan. Alleen al het feit datje ondanks twijfels en het gevoel dat hij niet goed voor je was je toch 100% investeerde in de relatie geeft al aan dat je je te afhankelijk van hem opstelde. Ook nu blijf je met hem bezig, terwijl je rationeel weet dat het geen goede, gelijkwaardige relatie was en je dat ook nooit met hem zult hebben.

Ik denk dat het belangrijk is dat je je gevoel van eigenwaarde opkrikt, o.a. door leuke dingen voor jezelf te doen en misschien betekent dat soms zelfs dat je helemaal niets doet of dat je dingen die je vervelend vindt zo weinig mogelijk doet (bijv. verplichte verjaardagen etc.). Doe datgene waar jij je zo prettig mogelijk bij voelt.

Dan heb je ook de meeste kans dat je in een volgende relatie anders met dingen om zult gaan en meer naar je intuitie zult luisteren en daarnaar zult handelen.

Ik ben ten eerste heel blij dat je begreep wat ik bedoelde, ik was bang dat je misschien het gevoel zou hebben dat ik je zat af te zeiken. En dat was niet mijn bedoeling, ik begrijp je gevoelens heel goed. Je hebt er ook alle recht op, het is alleen altijd de vraag of het voor of tegen je werkt .



Ik denk dat er meerdere dingen spelen. Ten eerste dat je de oplossing zoekt in een man en daarmee de verantwoordelijkheid voor de gaten in jezelf probeert af te schuiven. Dat gaat nooit werken en zelfs als het wel lijkt te werken krijg je er geen leuke en inspirerende relatie door. Dus therapie daarvoor, voor alles wat je met je meedraagt lijkt me heel goed. Het is grappig want wanneer ik je posts lees kan ik me voorstellen dat je zelf geen idee hebt waar je moet beginnen. Ik mis nl focus op jezelf erin. Wie ben ik, wat voel ik, wat wil ik. En jezelf heel simpel antwoorden geven op die vragen.



Een ander kan je die antwoorden niet geven, dat moet jij zelf doen. En het probleem is dat zolang jij het zelf niet weet, een ander het al helemaal niet gaat snappen, de boodschappen kunnen dan heel tegenstrijdig worden voor een ander. Vooral als je in eerste instantie een rationele en onafhankelijke vrouw lijkt te zijn en dan plots iets heel anders blijkt te zijn onder de oppervlakte. Er zijn absoluut mannen die daar goed mee om kunnen gaan zolang ze het maar kunnen zien en weten waar ze aan beginnen .



En dat leidt naar het volgende. Waarom verberg je je? Het antwoord is makkelijk: omdat je niet nog een keer gekwetst wil worden. Maar het vervelende daarvan is dat je op die manier in je eigen vingers snijdt. Wanneer je alle kanten van jezelf durft te claimen, gaat integreren tot 1 geheel en dan dat laat zien aan de buitenwereld zul je de deur openzetten voor mensen die jou als geheel leuk vinden. En wat veel belangrijker is, wanneer je dat doet ga je jezelf leuk en de moeite waard vinden en dan kap je veel sneller met mensen zoals je ex als je er uberhaupt al aan zou beginnen. Je intuitie wordt veel scherper en directer wanneer je dichtbij jezelf bent en blijft, je hebt immers niet per se iets nodig van een ander dus verkleurt je beeld niet. Je ziet de ander in alle realiteit en helderheid.



Het verwarrende van verliefd worden is dat het toch vaak een ego projectie is. Je ziet in de ander wat je nodig hebt, je ervaart een belofte dat die persoon het antwoord is op onbeantwoorde behoeften. Het interessante ervan is, is dat je kunt leren wat sceptischer te zijn naar die gevoelens toe en tegelijkertijd heel sterk te ervaren waar nou precies de honger in zit. En zo geconfronteerd te worden met gaten waarvan je dan niet verwacht dat die ander ze gaat vullen maar zo de confrontatie gaat gebruiken om het zelf te doen. Dit geeft inzicht als je die verantwoordelijkheid zelf neemt.



Je kunt je in feite alleen in je eer aangetast voelen wanneer het waardeoordeel van een ander over jou belangrijk is, wanneer het noodzakelijk is dat het een positief oordeel is. Je kunt hiervan loskomen door te leren luisteren naar jezelf, te leren houden van jezelf. Wanneer jij zelf de waarde leert bepalen van jouzelf door inzicht, mededogen, groei, trouw aan jezelf enz dan zul je zien dat het oordeel van een ander steeds minder betekent. Dan is een kritische blik van een ander welkom en betekent niet dat je gaat twijfelen, hooguit dat je geconfronteerd wordt met iets waar je aan kunt werken als je daarvoor kiest.



Dit zijn zo wat gedachten. Ik heb trouwens in Boogjes topic over haar boosheid nog wat gezegd wat misschien kan helpen met jouw eigen boosheid. Ik denk dat het belangrijkste met omgaan met je woede is, dat je er geen zin in hebt om boos te zijn. En dus dat je op zoek gaat naar constructieve oplossingen. En die liggen altijd in jezelf, daar moet jij het zoeken denk ik. Je kunt het en ik hoop dat je de koe bij de hoorns vat en nu eerst gaat nadenken over je relatie met jezelf. En daarna wel weer ziet met mannen en die relaties .



Iig een hele dikke knuf (die heb je wel nodig na mijn ellenlang geouwehoer *grijnst*).

Mooie woorden inderdaad, Feliciaatje!

Lieve Muis,



Als ik jou verhaal lees dan zou ik je het advies willen aanreiken om je even niet te richten op het aangaan van een nieuwe relatie met een ander, maar de relatie met jezelf.



Als de relatie met jezelf niet liefdevol en respectvol is, hoe kun je dan verwachten dat die met een ander dat wel is?

Wat je onbewust of bewust gelooft/uitdraagt over jezelf, zul je onvermijdelijk aantrekken.

Zie je leven als een spiegel, en zie daarmee dan ook dat de mensen die voorbij komen en zijn gekomen jou een belangrijke les leerde over wie JIJ bent.

Ongeacht of wat zij deden gerechtvaardigd is. Want uiteindelijk heb jij kunnen kiezen hoe je reageerde en of je je nog in zou laten met iemand of niet.



Als je je leven als spiegel kunt zien, zie je ook meteen waar je eigen

-vermeende!- gebreken zitten.

Wees eens lief voor jezelf, besteed aandacht aan de liefde waar je zo ontzettend naar hunkerd! Wanneer ben je van plan die jezelf te gaan geven?



En stel je nu eens voor dat jij jezelf in zijn totaliteit weer kunt liefhebben. Met alles wat je bent, je 'fouten' (wat zijn fouten?) te accepteren, en als ze niet meer dienen ze te heroverzien en veranderen, en al je sterke en mooie punten.

Stel dan dat jij je eigen zonnetje weer bent, hoe kunnen mensen zich dan niet aan jou schitterende licht willen warmen?



Echter bestaat er dan geen afhankelijkheidspositie meer, en kun je op een nieuwe manier leren wat het liefhebben van mensen inhoudt.



Alle liefs,

Noah

Hey Muis,



Het begin van je antwoord is super! NLP kan zeer behulpzaam zijn, en ook nog eens leuk om dat je je echt richt op iets voor jezelf.



Maar in de rest van je posting lees ik hele verhalen over anderen, voornamelijk mannen.

Je geeft hiermee aan dat je 'inderdaad okay bent zoals je bent', maar lieve meid, hier steekt volgens mij meteen je probleem.



Je bent er namelijk ZELF niet van overtuigd.

Zou dat wel zo zijn, dan zou je het niet uit je omgeving hoeven halen als een bevestiging, maar zou het een logische uitwerking van de liefde voor jezelf zijn!



Natuurlijk ben jij leuk, en natuurlijk ben jij bijzonder!

Maar ergens in je posting proef ik dat je er diep in je hart helemaal niet zo over denkt. Dat is vaak iets dat diep geworteld in ons ligt, door de overtuigingen die je je vanuit je omgeving en je opvoeding hebt eigen gemaakt.

Echter heb je daarmee een vertekend beeld voor jezelf als waarheid aan genomen, en al je reacties en gedachten daarop zijn afgeleid van dat innerlijke gebrek aan.



Zoek voor jezelf eens heel oprecht uit welke overtuigingen je precies hebt,

en waar ze ook vandaan komen, bekijk in het licht van het heden of deze overtuigingen je nog dienen? Want als we in de spiegel van het leven kijken, zien we dan niet precies dat wat we zelf als overtuiging hebben aangenomen? En zouden we dan niet het liefst een positief beeld terug zien die weerspiegelt hoe we over ONSZELF denken?



Ik denk echt dat je wat aan die NLP zult hebben trouwens.



Liefs en wijsheid,



Noah

Lieve Muis,



Overtuigingen zijn aannames bewust of onbewust in jezelf liggen opgeslagen.

Ze zijn ontstaan door wat je vanuit je opvoeding meekreeg en leerde in je (vaak) jongere jaren.



Vaak zijn overtuigingen zo diep geworteld dat je soms niet eens in de gaten hebt dat je (hele) negatieve overtuigingen over jezelf in stand houdt.

Het zijn zegmaar je basisgedachten die de grondslag zijn van alle andere gedachten en de daaropvolgende acties.



Om te onderzoeken welke overtuigingen in jezelf liggen opgeslagen hoef je niet zo diep te graven als dat je misschien denkt, want alles wat je nu aan resultaat boekt in je leven is gegrond op deze overtuigingen van jezelf.

Schrijf ze eens voor jezelf op, en kijk dan of je ze nog wilt gebruiken.



Zo niet, leer jezelf dan aan om negatieve gedachten bewust om te keren en te vertalen in het nu.

Elke gedachte die je jezelf aanleert vanuit het 'nu' gezien ("ik ben gelukkig!" ) zet je uiteindelijk ook in het nu neer. Alle gedachten die zijn gericht op de toekomst (ik wil gelukkig zijn/ ik wordt gelukkig) schuif je zogezegd voor je uit.

De kunst is om jezelf te trainen in het observeren van wat je gedurende een dag aan gedachten hebt. Hoe meer je erop gaat letten hoe meer je je bewust wordt van de meer subtiele gedachten.



En vertroetel jezelf eens lekker! Las bijvoorbeeld eens een dag in waar je de dingen gaat doen die JIJ echt leuk vind en je alle aandacht hebt voor je eigen welzijn.



Bovenstaande zijn geen trucjes die je een paar dagen volhoudt om de boel te keren, maar het is (net als dat je na een dieet je eetpatroon aan moet passen om niet meer in hetzelfde eetgedrag te belanden) een nieuwe manier van werken aan jezelf.



Wees niet te streng, constateer en vervang negativiteit, maar met een zachte hand. Want hey, je hebt ze jarenlang in stand gehouden, en het heeft tijd nodig om het tij te keren.



Liefs,

Noah

En omdat je je niet goed genoeg voelt ga je akkoord met iemand die jou op deze wijze behandeld.

Nu kun je ervoor kiezen een hoop haat die richting uit te sturen, maar dan bevestig je dus eigenlijk hetgene wat je niet wilt.

Je hebt altijd de keuze om opnieuw te kiezen.



Ik heb de film de secret gezien, maar hoewel dit geopenbaard wordt als een totaal nieuwe zienswijze is deze visie al zo oud als de weg naar Rome, en wordt in veel veel meer esoterische literatuur behandeld.

Echter, ik denk dat het niet gaat om wat er in de boeken staat, maar het zelf te ondervinden en voor jezelf te onderzoeken.

Kijk of het voor jou waarheid betreft, speel ermee en houdt altijd mogelijkheden open...want echt, mogelijkheden zijn er in alle vormen en kleuren, maar alleen als we er voor open staan en ze eigen durven maken.



Lieve muis, je bent het waard om van gehouden te worden, net als al die andere mensen die jou misschien pijn hebben gedaan.

Ook zij hebben uiteindelijk maar 1 wens diep in hun hart en dat is gelukkig zijn. Mensen doen dat nou eenmaal op verschillende manieren, en helaas ook op destructieve.



Beslis opnieuw voor jezelf, zie deze periode als een kans!

Wel, denk niet dat het relevant is 'hoe ik zo wijs kom'..

Zo wijs ben jij ook hoor :-)

Nu nog zelf in geloven...