
Terecht gepikeerd of niet?
maandag 12 oktober 2020 om 18:22
Hoi allemaal,
Ik wil graag even jullie kijk op de volgende situatie en een beetje stoom afblazen. Ik ben momenteel erg gepikeerd en soms heb ik ook even een spiegel nodig
Binnenkort begin ik bij mijn nieuwe werkgever. Na een ongelukkige periode bij mijn vorige werkgever en flink wat solliciteren kan ik gelukkig ergens beginnen waar ik het (denk ik) erg naar mijn zin ga hebben. Nu het volgende. Ik ga namelijk van 40 uur naar 36 uur. Ook wordt er volledig thuisgewerkt bij volgend bedrijf, dus dat betekent dat ik ook thuis ingewerkt wordt. Mijn vriend daarentegen zit 3 van de 5 dagen wel op kantoor. Dat is vijf kwartier hiervandaan, dus hij zit met wat reistijd. Daarnaast werkt hij 40 uur. We hebben een tijdje terug al besproken dat ik de huishoudelijke taken op me zou nemen omdat ik simpelweg meer tijd heb. Nu moet ik bekennen dat ik me daar een beetje op heb verkeken. Want de was doen, boodschappen doen, koken, het huis poetsen, bed verschonen, de vaatwasser in- en uitruimen; dat kost best wat tijd bij elkaar. Ondertussen heb ik dan ook het gevoel dat ik vrij veel commentaar krijg op dingen. Het eten smaakt niet, zijn favoriete trui is niet gewassen, als we ergens zijn geweest en ik op de terugweg nog even langs de supermarkt wil (hij kan gewoon in de auto blijven wachten) krijg ik een diepe zucht want “heb je dat dan niet besteld met de boodschappen”… Dat ik soms echt denk: doe het dan lekker zelf allemaal. Dat zeg ik ook wel eens, maar dan is de reactie “dit is hoe we het af hebben gesproken en ik geef je alleen feedback” alsof ik een kleuter ben.
Afijn. Het begint me enorm te irriteren. Ik heb namelijk het idee dat hij denkt dat ik echt hele dagen de tijd heb om het huis van top tot teen schoon te hebben nu ik vrij ben. Dat ik ook nog naar de sportschool ga, af en toe een kopje koffie drink met een vriendin, langs mijn ouders ga of soms even niets wil doen, dat gaat er niet in. Ja, ik heb meer tijd, maar ik vind het ook fijn om even wat tijd voor mezelf te nemen soms. Als hij thuis werkt en ik ben ook thuis (aan het werk, of in dit geval vrij) wordt er ook verwacht dat de tafel is gedekt en de lunch klaarstaat om 12 uur. Het begint gewoon energie te vreten. Ik vind het zo makkelijk vanuit hem om telkens maar commentaar te leveren terwijl hij zelf niets hoeft te doen.
Sorry voor het lange verhaal. Kortom: ik vind hem eerlijk gezegd een beetje een verwend kind worden op deze manier. Niets doen maar wel commentaar leveren. En als we er een discussie over krijgen ligt het ook standaard aan mij of is het geen commentaar, maar “feedback”.
Hoe zien jullie dit? Ik vind het terecht dat ik meer in het huishouden doe, maar dat hij nou bepaalt wanneer ik wat doe en ook nog commentaar hebben begint me nu echt te irriteren.
Ik wil graag even jullie kijk op de volgende situatie en een beetje stoom afblazen. Ik ben momenteel erg gepikeerd en soms heb ik ook even een spiegel nodig

Binnenkort begin ik bij mijn nieuwe werkgever. Na een ongelukkige periode bij mijn vorige werkgever en flink wat solliciteren kan ik gelukkig ergens beginnen waar ik het (denk ik) erg naar mijn zin ga hebben. Nu het volgende. Ik ga namelijk van 40 uur naar 36 uur. Ook wordt er volledig thuisgewerkt bij volgend bedrijf, dus dat betekent dat ik ook thuis ingewerkt wordt. Mijn vriend daarentegen zit 3 van de 5 dagen wel op kantoor. Dat is vijf kwartier hiervandaan, dus hij zit met wat reistijd. Daarnaast werkt hij 40 uur. We hebben een tijdje terug al besproken dat ik de huishoudelijke taken op me zou nemen omdat ik simpelweg meer tijd heb. Nu moet ik bekennen dat ik me daar een beetje op heb verkeken. Want de was doen, boodschappen doen, koken, het huis poetsen, bed verschonen, de vaatwasser in- en uitruimen; dat kost best wat tijd bij elkaar. Ondertussen heb ik dan ook het gevoel dat ik vrij veel commentaar krijg op dingen. Het eten smaakt niet, zijn favoriete trui is niet gewassen, als we ergens zijn geweest en ik op de terugweg nog even langs de supermarkt wil (hij kan gewoon in de auto blijven wachten) krijg ik een diepe zucht want “heb je dat dan niet besteld met de boodschappen”… Dat ik soms echt denk: doe het dan lekker zelf allemaal. Dat zeg ik ook wel eens, maar dan is de reactie “dit is hoe we het af hebben gesproken en ik geef je alleen feedback” alsof ik een kleuter ben.
Afijn. Het begint me enorm te irriteren. Ik heb namelijk het idee dat hij denkt dat ik echt hele dagen de tijd heb om het huis van top tot teen schoon te hebben nu ik vrij ben. Dat ik ook nog naar de sportschool ga, af en toe een kopje koffie drink met een vriendin, langs mijn ouders ga of soms even niets wil doen, dat gaat er niet in. Ja, ik heb meer tijd, maar ik vind het ook fijn om even wat tijd voor mezelf te nemen soms. Als hij thuis werkt en ik ben ook thuis (aan het werk, of in dit geval vrij) wordt er ook verwacht dat de tafel is gedekt en de lunch klaarstaat om 12 uur. Het begint gewoon energie te vreten. Ik vind het zo makkelijk vanuit hem om telkens maar commentaar te leveren terwijl hij zelf niets hoeft te doen.
Sorry voor het lange verhaal. Kortom: ik vind hem eerlijk gezegd een beetje een verwend kind worden op deze manier. Niets doen maar wel commentaar leveren. En als we er een discussie over krijgen ligt het ook standaard aan mij of is het geen commentaar, maar “feedback”.
Hoe zien jullie dit? Ik vind het terecht dat ik meer in het huishouden doe, maar dat hij nou bepaalt wanneer ik wat doe en ook nog commentaar hebben begint me nu echt te irriteren.
donderdag 15 oktober 2020 om 00:50
Ik vind dit topic echt heel triest. To waarom vind jij het oké om overal zo over te onderhandelen en verdelen etc? Dat is toch bizar? Een relatie gaat om liefde. Niet om te voorkomen dat iemand 5 min meer vrije tijd heeft ofzo.
Ik lat maar wij doen regelmatig elkaars huishouden. Ik wat meer dan hij want heeft een ziekte waardoor hij soms veel pijn heeft en dan neem ik het over van mij. We betalen onze eigen vaste lasten maar hij verdient meer dan mij en als ik krap zit vraag ik of hij nog wat heeft en dan krijg ik dat. Nog nooit hebben we allebei e helft betaald bij dingen. Wij zijn beide niet berekend. Dan betaalt hij vaak wat meer... is dat erg? Dan doe ik wat meer of hij... ook niet erg toch? Als ik aangeef dat het me een beetje veel word dan komt ie geheid me even een avondje helpen. T is toch heel raar om alles precies te verdelen... waarom zou het erg zijn als je wat meer doet?
Het klinkt eigenlijk eerder dat jullie allebei te weinig energie hebben waardoor het huishouden erbij te veel word. Misschiej allebei een dag minder werken.
Ik lat maar wij doen regelmatig elkaars huishouden. Ik wat meer dan hij want heeft een ziekte waardoor hij soms veel pijn heeft en dan neem ik het over van mij. We betalen onze eigen vaste lasten maar hij verdient meer dan mij en als ik krap zit vraag ik of hij nog wat heeft en dan krijg ik dat. Nog nooit hebben we allebei e helft betaald bij dingen. Wij zijn beide niet berekend. Dan betaalt hij vaak wat meer... is dat erg? Dan doe ik wat meer of hij... ook niet erg toch? Als ik aangeef dat het me een beetje veel word dan komt ie geheid me even een avondje helpen. T is toch heel raar om alles precies te verdelen... waarom zou het erg zijn als je wat meer doet?
Het klinkt eigenlijk eerder dat jullie allebei te weinig energie hebben waardoor het huishouden erbij te veel word. Misschiej allebei een dag minder werken.

donderdag 15 oktober 2020 om 01:00
Eens.
Ik denk dat TO het best ziet; of in elk geval voelt dat er iets niet goed zit.
Maar ga er maar aan staan als je eenmaal in dat patroon zit... en nog wél wil kijken of het mogelijk is het tij te keren.
Dan is de keuze zo'n beetje óf hem aanspreken op (c.q. 'meegaan' in) de werkwijze van lijstjes en berekeningen,
óf je moet kiezen voor ingaan op het werkelijke probleem en hem aanspreken op zijn toon, zijn gedrag, en zijn houding m.b.t. de onderlinge verhouding.
(even ongeacht wie er nu precies meer doet of tijd kwijt is aan het huishouden - waarvan TO zelf ook al zei dat dat niet eens zozeer primair haar punt is)
De tweede werkwijze is natuurlijk het meest effectief.
Want als hij punt 2 echt snapt, dan komt het met die huishoudelijke taken ook wel goed.
Kiezen voor de weg van 'kleine stapjes verbetering' zou mij zelf niet aanspreken (want lijkt mij een héle lange weg te gaan worden waarbij het niet altijd gezellig zal blijven), maar TO ziet dit misschien wel zitten.
donderdag 15 oktober 2020 om 02:42
Ja, ik ben het daar ook wel mee eens. En ik zou het ook jammer vinden als ze zich onder druk gezet voelt. Ook al weet ze best dat zij zelf kiest wat ze doet en ze zich hier niet hoeft te verantwoorden, toch kan ik mij voorstellen dat dit topic haar een zekere druk geeft. Terwijl er ook heel veel steun is hier. Ik hoop dat ze dat ook ziet.
Ik denk dat dit topic velen raakt omdat het wat indruist tegen ons rechtvaardigheidsgevoel.

donderdag 15 oktober 2020 om 05:08
Dit is wel een rake opmerking. Zelf hoop ik vooral dat TO uit de reacties gereedschappen haalt om helderder en sneller te zien wat er gebeurt, zodat zij beter in staat is direct te reageren op de echte pijnpunten. Waardoor ze hopelijk een volgende keer direct ter sprake brengt dat het pijnlijk is dat hij haar woorden in twijfel trekt, zoals in het voorbeeld waarbij vriend beweert in 5 uur per week wel klaar te zijn met alle huishoudelijk taken. En dat TO in zo'n geval dus direct ziet en benoemt dat zijn onrealistische uitspraak denigrerend is. En óók benoemt dat het vreemd is dat hij zo bezig is met rekenen. Waarom is hij bang iets te kort te komen? Wat zegt hij daarmee indirect tegen TO? En waarom is het redelijk om TO op te laten draaien voor de helft van de kosten én voor het hele huishouden? Ik hoop dat als TO zelf helder ziet hoe onredelijk zij wordt behandeld, het haar lukt in haar gesprekken met haar vriend sneller te doorzien en bespreekbaar te maken wat er misgaat in de communicatie. Een ander voorbeeld daarvan is zijn feedback. Daarover frustreert TO zich nu terecht en het zou haar en hem helpen als ze kan benoemen waarom dat commentaar voor haar zo pijnlijk is. En ook dan komt de pijn erop neer dat de uitspraak denigrerend is naar haar. Ze zou zich best hardop mogen afvragen waarom ze nooit waardering krijgt en kunnen benoemen dat vriend zich gedraagt als een verwend kind. En ze zou kunnen benoemen dat de dingen die haar vriend nu als vanzelfsprekend ziet, helemaal niet vanzelfsprekend zijn. Het kan heel goed zijn dat dit alles bij hem een bewustwordingsproces in werking stelt. Of deze relatie brengt wat TO nodig heeft zal afhangen van hoe haar vriend omgaat met de inzichten die zij hem kan geven. Dan zal blijken of haar vriend hierin nog een stapje te zetten heeft richting volwassenheid of dat hij helaas een berekenend karakter heeft.
donderdag 15 oktober 2020 om 06:57
Helemaal mee eens. En TO, ik snap op zich dat je nu sarcastische reacties gaat geven, inderdaad, het is niet niks om dit inzicht te krijgen in 2 dagen. Maar je hebt inmiddels 23 pagina’s vol aan reacties over wat een hork hij is en dat je veeeel meer waard bent dan dit. Een beetje normaal reageren zou aardig zijn.Poloppie schreef: ↑14-10-2020 22:41Ik wil je niet slechter doen voelen hoor, maar weet je wat me zo stoort hieraan? Dat hij hiermee weer jou klein maakt. Jij bent blijkbaar niet goed in het huishouden, dus daardoor duurt het zoooo lang. Dat hij wel eens een inschattingsfout kan maken, komt niet bij hem op. Dat zijn eerste reactie niet is om door te vragen als hij met een andere mening wordt geconfronteerd vind ik ook niet fijn. Dat hoeft niet altijd, maar ik gok dat het bij hem eerder een zeldzaamheid zal zijn... en dat zou hij wel mogen doen, zeker als jij iemand bent wiens mening hij respecteert, belangrijk en waardevol vindt. Denk je dat hij dat echt doet?
Het gaat inderdaad veel mensen aan het hart, waarom? Omdat dit gewoon echt niet oké is!!
Succes met alles, hoop dat je deze eikel snel aan de kant zet. Hij kleineert je, praat denigrerend, behandelt je als minderwaardig en wil vooral je geld gebruiken voor zijn droomhuis. Succes.
donderdag 15 oktober 2020 om 07:18
Dank je.
Over zijn denigrerende toontje in dat gesprek: ja dat klopt. Ik sprak hem er ook op aan dat hij blijkbaar 0 besef heeft van hoe veel tijd een huishouden van 2 pers in beslag neemt. Vriendin was erbij en die ging ook tegen hem in door te zeggen dat ze met haar studio al meer dan 5 uur per week kwijt is, dus dat dat heel onrealistisch is. Toen zei hij “oh, ja, maar daarom vroeg ik ook om het lijstje want ik ben gewoon benieuwd hoe veel tijd die dingen dan kosten, ik weet nu ook niet hoe lang je eraan kwijt bent”
En ja, ik werd gister even heel geïrriteerd van sommige reacties hier. Er werd lollig gedaan over een artikel dat mannen voor 12 uur meer in het huishouden zorgen waar ik om moet lachen en meteen is het “ja lach het maar weg, succes ermee, blijkbaar is dit het soort relatie die je wilt”. Nou ik kan jullie vertellen, ik lach het niet weg, ik loop al twee dagen met een steen in m’n maag rond, maar ik moest inderdaad even lachen om dat artikeltje en de reactie die erop volgde.
donderdag 15 oktober 2020 om 07:22
Die steun zie ik zeker en ik heb jullie ook meermaals bedankt voor de reacties en mijn waardering uitgesproken.Poloppie schreef: ↑15-10-2020 02:42Ja, ik ben het daar ook wel mee eens. En ik zou het ook jammer vinden als ze zich onder druk gezet voelt. Ook al weet ze best dat zij zelf kiest wat ze doet en ze zich hier niet hoeft te verantwoorden, toch kan ik mij voorstellen dat dit topic haar een zekere druk geeft. Terwijl er ook heel veel steun is hier. Ik hoop dat ze dat ook ziet.
Ik denk dat dit topic velen raakt omdat het wat indruist tegen ons rechtvaardigheidsgevoel.

donderdag 15 oktober 2020 om 07:30
Dit gaat niet alleen over het huishouden, want dit probleem gaat ook komen bij andere zaken. Je vriend maakt jou verantwoordelijk voor iets waar jullie 50/50 verantwoordelijk voor zijn en wanneer het jou 100% niet lukt dan moet jij dat aantonen met lijstjes ipv dat hij zelf eens wat doet em je helpt wanneer jij dat vraagt. Je hoeft niets te bewijzen tav klus die al niet voor 100% op jouw schouders hoort. Wanneer hij wil weten hoe je het huishouden doet, wat dat fysiek en aan tijd kost, dan moet hij het zelf eens doen ipv om één of ander kut lijstje te vragen.
Dit probleem hebben jullie ook over geld, ook over verhuizen en er is een gebrek aan intimiteit in deze relatie. Ik zou in ieder geval het aangaan van lange verbintenissen uitstellen want je vriend is uitgekookt en ziet jou als een middel om zijn doelen te bereiken. Blijf huren, dan kun je ook makkelijker verhuizen van de ene naar de andere plaats en ik zou voorlopig ook niet aan kinderen beginnen.
Ga eens samen iets pittigs doen zoals een kleine verbouwing of een kamer opknappen, een backpack reis, maar iets waar je in uitgedaagt wordt en kijk hoe hij reageert. Is het teamwork? Of schuift hij alles af? Helpt hij wanneer je dat vraagt?
Ik zou zelf geen zin hebben in een relatie waarbij iemand op dit gebied niet vanuit zijn gevoel reageert en de ander als het ware in de steek laat, dan wel zegt maak maar een lijstje om te bewijzen hoe zwaar is.
Wat gebeurt er wanneer je een keer ziek wordt? Gaat hij dan in de woonkamer met zijn armen over elkaar zitten: maak eerst maar een lijstje van al je symptomen voordat meneer een x de taken op zich neemt of soep voor je maakt?
Dit probleem hebben jullie ook over geld, ook over verhuizen en er is een gebrek aan intimiteit in deze relatie. Ik zou in ieder geval het aangaan van lange verbintenissen uitstellen want je vriend is uitgekookt en ziet jou als een middel om zijn doelen te bereiken. Blijf huren, dan kun je ook makkelijker verhuizen van de ene naar de andere plaats en ik zou voorlopig ook niet aan kinderen beginnen.
Ga eens samen iets pittigs doen zoals een kleine verbouwing of een kamer opknappen, een backpack reis, maar iets waar je in uitgedaagt wordt en kijk hoe hij reageert. Is het teamwork? Of schuift hij alles af? Helpt hij wanneer je dat vraagt?
Ik zou zelf geen zin hebben in een relatie waarbij iemand op dit gebied niet vanuit zijn gevoel reageert en de ander als het ware in de steek laat, dan wel zegt maak maar een lijstje om te bewijzen hoe zwaar is.
Wat gebeurt er wanneer je een keer ziek wordt? Gaat hij dan in de woonkamer met zijn armen over elkaar zitten: maak eerst maar een lijstje van al je symptomen voordat meneer een x de taken op zich neemt of soep voor je maakt?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 15 oktober 2020 om 07:36
@viva-amber goede reactie. Dank daarvoor. Het verschilt echt per situatie. Ik wilde bijvoorbeeld heel graag een grote PAX kast op een aparte kamer (die stond toch leeg) ipv dat we dezelfde kledingkast deelden (ik heb echt veel kleding). Hij regelde meteen een auto met aanhangwagen, haalde alle benodigdheden voor de kast en wilde ‘m meteen voor me in elkaar zetten. Op die momenten vind ik ‘m dus echt een schat. Ik snap hoe hij in dit topic overkomt, maar ik ken hem juist ook als iemand die anderen graag te hulp schiet met dingen zonder dat hij er beter van wordt. Als de tv van z’n zusje ermee ophoudt springt hij meteen in de auto en als zijn ouders de tuin aanpakken is hij daar ook het hele weekend te vinden om te helpen.
Neemt niet weg dat zijn communicatieskills in deze relatie vrij beroerd zijn.
Neemt niet weg dat zijn communicatieskills in deze relatie vrij beroerd zijn.
donderdag 15 oktober 2020 om 09:24

donderdag 15 oktober 2020 om 10:33
Maar waarom wil hij per se een lijstje als bewijs? Waarom gelooft hij je niet gewoon op je woord als je zegt dat je er lang mee bezig bent?rainonyourparade schreef: ↑15-10-2020 07:18Dank je.
Over zijn denigrerende toontje in dat gesprek: ja dat klopt. Ik sprak hem er ook op aan dat hij blijkbaar 0 besef heeft van hoe veel tijd een huishouden van 2 pers in beslag neemt. Vriendin was erbij en die ging ook tegen hem in door te zeggen dat ze met haar studio al meer dan 5 uur per week kwijt is, dus dat dat heel onrealistisch is. Toen zei hij “oh, ja, maar daarom vroeg ik ook om het lijstje want ik ben gewoon benieuwd hoe veel tijd die dingen dan kosten, ik weet nu ook niet hoe lang je eraan kwijt bent”
En ja, ik werd gister even heel geïrriteerd van sommige reacties hier. Er werd lollig gedaan over een artikel dat mannen voor 12 uur meer in het huishouden zorgen waar ik om moet lachen en meteen is het “ja lach het maar weg, succes ermee, blijkbaar is dit het soort relatie die je wilt”. Nou ik kan jullie vertellen, ik lach het niet weg, ik loop al twee dagen met een steen in m’n maag rond, maar ik moest inderdaad even lachen om dat artikeltje en de reactie die erop volgde.
donderdag 15 oktober 2020 om 11:00
Er wordt nu de focus gelegd op het aantal uren huishouden, maar dat is het probleem toch niet? Het probleem is die lijstjes, de controle, het denigrerende, het egocentrische en 'de feedback'.
Het zou gewoon voldoende moeten zijn als jij zegt 'luister, we doen vanaf nu 50/50 en ik deel mijn vrije tijd in zoals ik dat wil'. Klaar.
Maar goed, ik vind het onbegrijpelijk dat iemand in zo'n relatie wil zitten en hier genoegen mee zou nemen.
Het zou gewoon voldoende moeten zijn als jij zegt 'luister, we doen vanaf nu 50/50 en ik deel mijn vrije tijd in zoals ik dat wil'. Klaar.
Maar goed, ik vind het onbegrijpelijk dat iemand in zo'n relatie wil zitten en hier genoegen mee zou nemen.
Life is short. Eat dessert first.

donderdag 15 oktober 2020 om 11:49
viva-amber schreef: ↑15-10-2020 07:30Je vriend maakt jou verantwoordelijk voor iets waar jullie 50/50 verantwoordelijk voor zijn en wanneer het jou 100% niet lukt dan moet jij dat aantonen met lijstjes ...
....dan wel zegt maak maar een lijstje om te bewijzen hoe zwaar is.

Ja dit precies dit en nogmaals het is zijn huis! Hij kon van mij de rambam krijgen.
To trek je niks van zijn rare ideeen aan en ga je al helemaal niet schuldig zitten voelen.

donderdag 15 oktober 2020 om 12:02
Eens en eens.doornroosje9 schreef: ↑15-10-2020 11:00Er wordt nu de focus gelegd op het aantal uren huishouden, maar dat is het probleem toch niet? Het probleem is die lijstjes, de controle, het denigrerende, het egocentrische en 'de feedback'.
Het zou gewoon voldoende moeten zijn als jij zegt 'luister, we doen vanaf nu 50/50 en ik deel mijn vrije tijd in zoals ik dat wil'. Klaar.
Maar goed, ik vind het onbegrijpelijk dat iemand in zo'n relatie wil zitten en hier genoegen mee zou nemen.
Prima als je die keus maakt en blijft maken... maar stop met jammeren dan.
donderdag 15 oktober 2020 om 12:14
Oh jeetje, to. Ik heb bijna letterlijk in hetzelfde schuitje gezeten als jij.
Ik had een relatie met een man die ik tijdens de relatie met momenten heel egocentrisch en egoïstisch gedrag vond vertonen.
Hij had de ingesteldheid dat het enkel van belang was dat hij het goed had.
De relatie verliep ongeveer zoals jij nu beschrijft: ik deed het hele huishouden en ging voltijds werken. Hij ging ook voltijds werken en voerde in het huishouden niks uit. Hij vond dat mijn taak. Daartegenover stond geen waardering of geen enkel financieel voordeel. Mijn ex vriend vond dat de lasten ook 50/50 betaald moeten worden. Hij had er dus een gratis kok, huishoudster, kinderoppas,... bij.
Ik schrijf er inderdaad kinderoppas bij want ik kreeg 3 kinderen met die lapwzans.
In de relatie voelde ik me af en toe zoals jij nu beschrijft als niet gezien, niet gewaardeerd, als mindere,... Maar ik zag ook zijn goede kanten en dacht dat hij het goed voor had met mij en in vertrouwde nooit op mijn intuïtie dat die situatie toen niet gezond was. Zoals jij nu schrijft, leek het mij geen in en in slechte man.
To, dat was de grooste vergissing van mijn leven!
Net als jouw vriend was mijn ex vriend heel erg geïnteresseerd in geld. Hij had eens geërfd van een oude tante en ik niet waardoor we financieel in grote ongelijkheid leefden.
Het "sprookje" is als volgt geëindigd: meneer kwam een collega tegen waar het goed mee klikte en die een grotere portemonnee had dan mij. Hij heeft mij (en onze kinderen) van dag op dag gedumpt en is er met haar vandoor gegaan nadat hij een paar maanden een affaire had gehad.
Ik heb jaren gesloofd voor niks en zie nu pas in hoe hij me zo ver heeft kunnen manipuleren.
Als ik jou een tip mag geven, zet hem vandaag nog aan de deur! Je ziet het misschien nog niet in maar je verdient echt wel beter dan dit hoor.
Ik had een relatie met een man die ik tijdens de relatie met momenten heel egocentrisch en egoïstisch gedrag vond vertonen.
Hij had de ingesteldheid dat het enkel van belang was dat hij het goed had.
De relatie verliep ongeveer zoals jij nu beschrijft: ik deed het hele huishouden en ging voltijds werken. Hij ging ook voltijds werken en voerde in het huishouden niks uit. Hij vond dat mijn taak. Daartegenover stond geen waardering of geen enkel financieel voordeel. Mijn ex vriend vond dat de lasten ook 50/50 betaald moeten worden. Hij had er dus een gratis kok, huishoudster, kinderoppas,... bij.
Ik schrijf er inderdaad kinderoppas bij want ik kreeg 3 kinderen met die lapwzans.
In de relatie voelde ik me af en toe zoals jij nu beschrijft als niet gezien, niet gewaardeerd, als mindere,... Maar ik zag ook zijn goede kanten en dacht dat hij het goed voor had met mij en in vertrouwde nooit op mijn intuïtie dat die situatie toen niet gezond was. Zoals jij nu schrijft, leek het mij geen in en in slechte man.
To, dat was de grooste vergissing van mijn leven!
Net als jouw vriend was mijn ex vriend heel erg geïnteresseerd in geld. Hij had eens geërfd van een oude tante en ik niet waardoor we financieel in grote ongelijkheid leefden.
Het "sprookje" is als volgt geëindigd: meneer kwam een collega tegen waar het goed mee klikte en die een grotere portemonnee had dan mij. Hij heeft mij (en onze kinderen) van dag op dag gedumpt en is er met haar vandoor gegaan nadat hij een paar maanden een affaire had gehad.
Ik heb jaren gesloofd voor niks en zie nu pas in hoe hij me zo ver heeft kunnen manipuleren.
Als ik jou een tip mag geven, zet hem vandaag nog aan de deur! Je ziet het misschien nog niet in maar je verdient echt wel beter dan dit hoor.

donderdag 15 oktober 2020 om 12:29
doornroosje9 schreef: ↑15-10-2020 11:00Er wordt nu de focus gelegd op het aantal uren huishouden, maar dat is het probleem toch niet? Het probleem is die lijstjes, de controle, het denigrerende, het egocentrische en 'de feedback'.
Het zou gewoon voldoende moeten zijn als jij zegt 'luister, we doen vanaf nu 50/50 en ik deel mijn vrije tijd in zoals ik dat wil'. Klaar.
Maar goed, ik vind het onbegrijpelijk dat iemand in zo'n relatie wil zitten en hier genoegen mee zou nemen.
Ja dit kort en bondig. Klaar.
Geen lijstjes, excel, bewijsverzamel (zit je in de rechtbank is hij de rechter?) geneuzel. Punt.

donderdag 15 oktober 2020 om 12:34
rainonyourparade schreef: ↑14-10-2020 17:23Nou hij kwam van een koude kermis thuis hoorblijkbaar was ik zonder geld ook leuk.
Je zal best leuk zijn, maar hij heeft wel jouw geld nodig om zijn geliefde grote huis te kopen.
donderdag 15 oktober 2020 om 13:32
Het kan ook prima dat deze goede en slechte kanten naast elkaar bestaan in één persoon. Het een sluit het ander niet uit. Maar hoe hij zich gedraagt in jullie relatie, zou voor jou genoeg reden moeten zijn om voor jezelf te kiezen. Ook als hij een Pax kast voor je regelt of een tv repareert, neemt dat niet weg dat hij jou kleineert en niet als gelijkwaardig ziet.rainonyourparade schreef: ↑15-10-2020 07:36@viva-amber goede reactie. Dank daarvoor. Het verschilt echt per situatie. Ik wilde bijvoorbeeld heel graag een grote PAX kast op een aparte kamer (die stond toch leeg) ipv dat we dezelfde kledingkast deelden (ik heb echt veel kleding). Hij regelde meteen een auto met aanhangwagen, haalde alle benodigdheden voor de kast en wilde ‘m meteen voor me in elkaar zetten. Op die momenten vind ik ‘m dus echt een schat. Ik snap hoe hij in dit topic overkomt, maar ik ken hem juist ook als iemand die anderen graag te hulp schiet met dingen zonder dat hij er beter van wordt. Als de tv van z’n zusje ermee ophoudt springt hij meteen in de auto en als zijn ouders de tuin aanpakken is hij daar ook het hele weekend te vinden om te helpen.
Neemt niet weg dat zijn communicatieskills in deze relatie vrij beroerd zijn.
donderdag 15 oktober 2020 om 14:13
Ik snap hoe dit gaat, maar het is niet de juiste discussie. Je hebt niks te verantwoorden. En het is geen voorwaarde om tot een actie te komen. Hij gaat nu gewoon aan de slag met het huishouden, net als jij, en hoeveel uur het kost maakt helemaal niks uit.
Hij lijkt in zijn hoofd nog vast te zitten met dat jij hem moet compenseren. Misschien goed om met hem te bespreken.
Hij lijkt in zijn hoofd nog vast te zitten met dat jij hem moet compenseren. Misschien goed om met hem te bespreken.
menta wijzigde dit bericht op 15-10-2020 14:46
18.73% gewijzigd
donderdag 15 oktober 2020 om 14:30
Uiteraard is geen enkel mens alleen maar slecht of alleen maar goed. De vraag die je jezelf moet blijven stellen, is alleen wel of het goede nog wel opweegt tegen het slechte. Uit de (eenzijdige) info die we hier krijgen, is iedereen redelijk unaniem over dat dat niet zo is, maar dat is een afweging aan jouzelf.
Persoonlijk denk ik wel; een relatie hoort grotendeels soepeltjes en natuurlijk te verlopen.
Je leeft over het algemeen wat gelukkiger indien niet constant alles op een weegschaal moet worden gelegd, onderbouwd met cijfertjes en over de inhoud daarvan weer bakkeleien en alles moeilijk moet, wat bakken energie kost.
Die tijd kunnen jullie allebei wel beter en leuker besteden, toch?
Persoonlijk denk ik wel; een relatie hoort grotendeels soepeltjes en natuurlijk te verlopen.
Je leeft over het algemeen wat gelukkiger indien niet constant alles op een weegschaal moet worden gelegd, onderbouwd met cijfertjes en over de inhoud daarvan weer bakkeleien en alles moeilijk moet, wat bakken energie kost.
Die tijd kunnen jullie allebei wel beter en leuker besteden, toch?
donderdag 15 oktober 2020 om 14:33
rainonyourparade schreef: ↑14-10-2020 16:52Ja, maar het houdt me wel ontzettend bezig. Ik snap niet dat ik hier 1,5 jaar geleden niet achter ben gekomen. Hoe cliché dit ook gaat klinken: in het begin leek het echt alsof we voor elkaar waren gemaakt. Alles klopte. Hoe kan het nou, dat we op zo veel vlakken blijken te verschillen? Waarom werkt dit niet, terwijl onze karakters in de basis eigenlijk goed matchen?
Dat klopt niet en dat weet je zelf ook wel. Je hebt vanaf dag 1 stelselmatig álle alarmbellen genegeerd en je oogkleppen zodanig afgesteld dat je alleen nog zag wat wél overeenkwam. Ik weet niet waarom je dat doet maar daar zit dus een flink manco, daar zou ik aan gaan werken.