Relaties
alle pijlers
Terecht gepikeerd of niet?
maandag 12 oktober 2020 om 18:22
Hoi allemaal,
Ik wil graag even jullie kijk op de volgende situatie en een beetje stoom afblazen. Ik ben momenteel erg gepikeerd en soms heb ik ook even een spiegel nodig
Binnenkort begin ik bij mijn nieuwe werkgever. Na een ongelukkige periode bij mijn vorige werkgever en flink wat solliciteren kan ik gelukkig ergens beginnen waar ik het (denk ik) erg naar mijn zin ga hebben. Nu het volgende. Ik ga namelijk van 40 uur naar 36 uur. Ook wordt er volledig thuisgewerkt bij volgend bedrijf, dus dat betekent dat ik ook thuis ingewerkt wordt. Mijn vriend daarentegen zit 3 van de 5 dagen wel op kantoor. Dat is vijf kwartier hiervandaan, dus hij zit met wat reistijd. Daarnaast werkt hij 40 uur. We hebben een tijdje terug al besproken dat ik de huishoudelijke taken op me zou nemen omdat ik simpelweg meer tijd heb. Nu moet ik bekennen dat ik me daar een beetje op heb verkeken. Want de was doen, boodschappen doen, koken, het huis poetsen, bed verschonen, de vaatwasser in- en uitruimen; dat kost best wat tijd bij elkaar. Ondertussen heb ik dan ook het gevoel dat ik vrij veel commentaar krijg op dingen. Het eten smaakt niet, zijn favoriete trui is niet gewassen, als we ergens zijn geweest en ik op de terugweg nog even langs de supermarkt wil (hij kan gewoon in de auto blijven wachten) krijg ik een diepe zucht want “heb je dat dan niet besteld met de boodschappen”… Dat ik soms echt denk: doe het dan lekker zelf allemaal. Dat zeg ik ook wel eens, maar dan is de reactie “dit is hoe we het af hebben gesproken en ik geef je alleen feedback” alsof ik een kleuter ben.
Afijn. Het begint me enorm te irriteren. Ik heb namelijk het idee dat hij denkt dat ik echt hele dagen de tijd heb om het huis van top tot teen schoon te hebben nu ik vrij ben. Dat ik ook nog naar de sportschool ga, af en toe een kopje koffie drink met een vriendin, langs mijn ouders ga of soms even niets wil doen, dat gaat er niet in. Ja, ik heb meer tijd, maar ik vind het ook fijn om even wat tijd voor mezelf te nemen soms. Als hij thuis werkt en ik ben ook thuis (aan het werk, of in dit geval vrij) wordt er ook verwacht dat de tafel is gedekt en de lunch klaarstaat om 12 uur. Het begint gewoon energie te vreten. Ik vind het zo makkelijk vanuit hem om telkens maar commentaar te leveren terwijl hij zelf niets hoeft te doen.
Sorry voor het lange verhaal. Kortom: ik vind hem eerlijk gezegd een beetje een verwend kind worden op deze manier. Niets doen maar wel commentaar leveren. En als we er een discussie over krijgen ligt het ook standaard aan mij of is het geen commentaar, maar “feedback”.
Hoe zien jullie dit? Ik vind het terecht dat ik meer in het huishouden doe, maar dat hij nou bepaalt wanneer ik wat doe en ook nog commentaar hebben begint me nu echt te irriteren.
Ik wil graag even jullie kijk op de volgende situatie en een beetje stoom afblazen. Ik ben momenteel erg gepikeerd en soms heb ik ook even een spiegel nodig
Binnenkort begin ik bij mijn nieuwe werkgever. Na een ongelukkige periode bij mijn vorige werkgever en flink wat solliciteren kan ik gelukkig ergens beginnen waar ik het (denk ik) erg naar mijn zin ga hebben. Nu het volgende. Ik ga namelijk van 40 uur naar 36 uur. Ook wordt er volledig thuisgewerkt bij volgend bedrijf, dus dat betekent dat ik ook thuis ingewerkt wordt. Mijn vriend daarentegen zit 3 van de 5 dagen wel op kantoor. Dat is vijf kwartier hiervandaan, dus hij zit met wat reistijd. Daarnaast werkt hij 40 uur. We hebben een tijdje terug al besproken dat ik de huishoudelijke taken op me zou nemen omdat ik simpelweg meer tijd heb. Nu moet ik bekennen dat ik me daar een beetje op heb verkeken. Want de was doen, boodschappen doen, koken, het huis poetsen, bed verschonen, de vaatwasser in- en uitruimen; dat kost best wat tijd bij elkaar. Ondertussen heb ik dan ook het gevoel dat ik vrij veel commentaar krijg op dingen. Het eten smaakt niet, zijn favoriete trui is niet gewassen, als we ergens zijn geweest en ik op de terugweg nog even langs de supermarkt wil (hij kan gewoon in de auto blijven wachten) krijg ik een diepe zucht want “heb je dat dan niet besteld met de boodschappen”… Dat ik soms echt denk: doe het dan lekker zelf allemaal. Dat zeg ik ook wel eens, maar dan is de reactie “dit is hoe we het af hebben gesproken en ik geef je alleen feedback” alsof ik een kleuter ben.
Afijn. Het begint me enorm te irriteren. Ik heb namelijk het idee dat hij denkt dat ik echt hele dagen de tijd heb om het huis van top tot teen schoon te hebben nu ik vrij ben. Dat ik ook nog naar de sportschool ga, af en toe een kopje koffie drink met een vriendin, langs mijn ouders ga of soms even niets wil doen, dat gaat er niet in. Ja, ik heb meer tijd, maar ik vind het ook fijn om even wat tijd voor mezelf te nemen soms. Als hij thuis werkt en ik ben ook thuis (aan het werk, of in dit geval vrij) wordt er ook verwacht dat de tafel is gedekt en de lunch klaarstaat om 12 uur. Het begint gewoon energie te vreten. Ik vind het zo makkelijk vanuit hem om telkens maar commentaar te leveren terwijl hij zelf niets hoeft te doen.
Sorry voor het lange verhaal. Kortom: ik vind hem eerlijk gezegd een beetje een verwend kind worden op deze manier. Niets doen maar wel commentaar leveren. En als we er een discussie over krijgen ligt het ook standaard aan mij of is het geen commentaar, maar “feedback”.
Hoe zien jullie dit? Ik vind het terecht dat ik meer in het huishouden doe, maar dat hij nou bepaalt wanneer ik wat doe en ook nog commentaar hebben begint me nu echt te irriteren.
zaterdag 17 oktober 2020 om 21:40
ikBedoelHetGoed schreef: ↑17-10-2020 18:36Heel goed TO! Ik citeer mezelf nog maar even. Blij te horen dat jij zijn logica ook bizar vindt. Zijn logica ís bizar en nu hij tegensputtert over jouw terechte opmerking dat de verdeling anders moet nu hij ook pensioen opbouwt, is wel duidelijk dat zijn doel niet is om de lasten eerlijk te verdelen, maar vooral om zelf niks tekort te komen. Hij rekent graag en hij rekent naar zichzelf toe. Dat is wel een beetje jammer. Maar ik zie nog wel een kans dat het goedkomt, TO. Dat hij nog tot het inzicht komt dat hij zich als een verantwoordelijke, volwassen man moet gaan gedragen als hij jou graag aan zijn zij wil. De spiegel die jij hem voorhoudt kan hem daarin helpen.
Natuurlijk moet er opnieuw gerekend worden: voor zichzelf rekende hij salaris + vakantiegeld.
Voor TO rekende hij: salaris, vakantiegeld, 13e maand en pensioenopbouw - dat was nodig voor de conclusie "wij verdienen evenveel dus dragen ook allebei 50 % bij aan alle gemeenschappelijke kosten".
Als het pensioen van TO onderdeel uitmaakt van de inkomsten vergelijking, dan moet zijn pensioen dat ook zijn.
Het werd nog veel erger toen hij concludeerde dat, om 'hetzelfde' te verdienen hij 40 uur + 7,5 reistijd kwijt was en TO 36 uur per week... en hij vond dat TO 'dus' die uren zou moeten compenseren door alles in huis te doen "want zij is minder uren kwijt aan werk".
Als TO zou vertrekken is dat voor hem uiterst vervelend.
Hij zal dan zelf het huis moeten schoonmaken, boodschappen, koken, etc. (of een schoonmaakster laten komen)
én hij is véél meer geld kwijt aan zijn vaste lasten (als TO niet langer 50 % zou meebetalen van de energienota, boodschappen, verzekeringen, internet, etc. etc.).
Bovendien kan hij dan waarschijnlijk zijn droomhuis niet kopen.
Hij heeft (materieel en financieel gezien) méér te verliezen dan TO.
Nog afgezien van het feit dat de enige echte goede reden om samen te gaan wonen natuurlijk echte liefde is waarbij je bij voorbaat het vertrouwen hebt dat die nog een heel leven mee zal gaan!
zaterdag 17 oktober 2020 om 21:54
Het erge is dat dit soort types in no time weer een nieuw slachtoffer hebben.
Al zo vaak gezien. De vader van een ex van mij was echt een lul van een vent (sloeg zijn kinderen onder andere). Na zijn scheiding had hij binnen een half jaar een nieuwe vrouw. Eentje die dolgraag zijn huishouden voor hem deed.
Schiet mij maar lek.
zaterdag 17 oktober 2020 om 22:28
VerdienDE. Nu scheelt het netto zo’n 200-300 euro.appelientjex schreef: ↑17-10-2020 20:02Eens. Het maakt wel uit. Want hij verdiend 2000 bruto meer dan jij (weer niet wat het netto is, want ik zou op basis van wat het netto is de berekening maken). Allebei een bepaald percentage van je netto inkomen afstaan aan de gezamenlijke rekening. Als jij af en toe wat extra bijverdiend met je eigen bedrijfje dan kunnen jullie daar wat leuks voor doen.
Huishouden ook ongeveer 50/50 gaan verdelen.
zaterdag 17 oktober 2020 om 22:39
En hoeveel scheelt het als hij jouw pensioen zou meerekenen en jouw salaris niet omrekende naar wat jij zou verdienen bij 40 uur werk? Ik vermoed dat het nog een stuk meer is.
zondag 18 oktober 2020 om 00:12
Nee dat scheelt het nu. Als hij het idd zo zou doorrekenen dan komen we op hetzelfde uit.veensteker schreef: ↑17-10-2020 22:39En hoeveel scheelt het als hij jouw pensioen zou meerekenen en jouw salaris niet omrekende naar wat jij zou verdienen bij 40 uur werk? Ik vermoed dat het nog een stuk meer is.
zondag 18 oktober 2020 om 00:13
zondag 18 oktober 2020 om 08:28
In dat geval zou ik je aanraden zelf met hem in gesprek te gaan. Eerst over zijn gedrag en daarna over de taakverdeling. Wat betreft zijn gedrag kun je een lijstje maken van gedragingen, gewoon als concrete feiten, dus hoe hij reageert als jullie nog even langs de super moeten, hoe hij reageert op het eten dat jij kookt, hoe hij jou op een krukje laat zitten, hoe hij meent jou feedback te moeten geven, etc. En daarbij beschrijf je welk gevoel dat gedrag jou geeft.rainonyourparade schreef: ↑18-10-2020 00:13Goede vraag. Ik ben wel gek op hem. Ik vertrouw hem heel erg en hij is mijn veilige haven. Hij is de eerste aan wie ik dingen vertel etc. Dat maakt dit ook lastig.
En wanneer dat kwartje is gevallen, kun je door naar de taakverdeling. En daarbij het huishouden verdelen. 50-50. Net als de financiën. En ik wil je aanraden daarbij uit te gaan van de complete lijst, ongeacht wat jij misschien zelfs leuk vindt om te doen. En dan samen uren te hangen aan die taken en ze vervolgens in goed overleg te verdelen. En als zijn urenschattingen veel lager zijn dan de jouwe, dan schrijf je die beide op. Bijvoorbeeld: hem kost het een half uur om het hele huis te stofzuigen, jou anderhalf uur. Prima. Wordt het jouw taak dan is dat anderhalf uur voor jou, wordt het zijn taak dan is het een half uur voor hem. En dan de tijd voor het héle huishouden op weekbasis 50-50 verdelen: koken, boodschappen doen, vaatwasser in- en uitruimen, tafel afruimen, was sorteren, was ophangen, was vouwen, huis stofzuigen, huis afstoffen, toilet boenen, badkamer schoonmaken, keuken schoonmaken. En als hij daarbij aangeeft dat jij wel 4 uur meer moet doen dan hij, zorg dan eerst dat jij 4 uur minder meebetaalt in de financiën. En wees lief voor jezelf: dat jij koken leuk vindt betekent niet dat het geen tijd kost. Reken die tijd gewoon.
zondag 18 oktober 2020 om 08:43
Zo mee eens. Wat een onvriendelijke, nare uitspraak. Dat hij zoiets ernstigs zo makkelijk roept zegt veel over hem.Het-groepje schreef: ↑17-10-2020 21:01En als hij 'dan ga je toch weg' zegt dan gelijk spijkers met koppen. Inderdaad weggaan. Dat moet je je niet laten zeggen hoor.
zondag 18 oktober 2020 om 08:46
Ook gezien ja. Helaas zijn er toch nog genoeg ongeëmancipeerde en onzekere vrouwen die zulk gedrag voor lief nemen. Of zelfs lief vinden. En zo leren mannen weer dat ze ermee weg komen.RikM schreef: ↑17-10-2020 21:54Het erge is dat dit soort types in no time weer een nieuw slachtoffer hebben.
Al zo vaak gezien. De vader van een ex van mij was echt een lul van een vent (sloeg zijn kinderen onder andere). Na zijn scheiding had hij binnen een half jaar een nieuwe vrouw. Eentje die dolgraag zijn huishouden voor hem deed.
Schiet mij maar lek.
zondag 18 oktober 2020 om 09:08
Nou, dit vind ik ook wel een waarschuwingssignaal hoor. Ik heb in geen enkele van mijn relaties, ook niet als het wat minder ging, dit ooit 'zo maar' geroepen. Kan me ook echt niet voorstellen dat ik tegen mijn partner zoiets zou zeggen als ik het niet eigenlijk (diep van binnen) ook zou menen.Lachattenoir schreef: ↑18-10-2020 08:43Zo mee eens. Wat een onvriendelijke, nare uitspraak. Dat hij zoiets ernstigs zo makkelijk roept zegt veel over hem.
zondag 18 oktober 2020 om 10:11
Ik weet ook niet of wij hieruit gaan komen. We hebben het leuk samen en zoals ik al aangaf zit mijn gevoel voor hem heel diep. Maar we hebben ook zo'n andere kijk op dingen. En willen andere dingen in de toekomst.
Maar de stap om er echt een eind aan te breien voelt zo ver weg nog. Dat wordt me denk ik ook te veel, met een nieuwe baan, het alleen zijn met corona etc.
Maar de stap om er echt een eind aan te breien voelt zo ver weg nog. Dat wordt me denk ik ook te veel, met een nieuwe baan, het alleen zijn met corona etc.
zondag 18 oktober 2020 om 12:12
Je grenzen stellen kan ook zonder de dreiging van weggaan. Eigenlijk is hij heel kinderachtig, “my way or the highway”, “dan ga je toch weg” roepen, zo doe je dat niet in een relatie. Laat je niet intimideren en zet jezelf bewust op gelijk niveau als jullie over deze issue praten. Stel jezelf desnoods voor dat je naast elkaar staat.rainonyourparade schreef: ↑18-10-2020 10:11Ik weet ook niet of wij hieruit gaan komen. We hebben het leuk samen en zoals ik al aangaf zit mijn gevoel voor hem heel diep. Maar we hebben ook zo'n andere kijk op dingen. En willen andere dingen in de toekomst.
Maar de stap om er echt een eind aan te breien voelt zo ver weg nog. Dat wordt me denk ik ook te veel, met een nieuwe baan, het alleen zijn met corona etc.
Ik zou niet terugdreigen, zeker niet omdat het iets is dat je niet bereid bent waar te maken. Nog niet. Er zitten nog vele stappen tussen uit elkaar en nu.
Je kunt jezelf gaan voorbereiden. Stappen zetten richting onafhankelijkheid. Je hoeft geen grote stappen te zetten. Kleine stappen werken ook goed. Bouw aan vriendschappen zodat je meerdere ‘veilige havens’ hebt. Kom hier nog eens terug
, zodat zijn mening niet de enige is die je vraagt. Kijk eens rond op de woningmarkt. Enzovoort.
zondag 18 oktober 2020 om 17:21
Dat er heel wat scheef zit in de denkwijzen bij vriend van TO is duidelijk.
Hopelijk is hij in staat om meer inzicht te krijgen in hoe hij met dingen omgaat en hoe respectloos hij omgaat met TO. Net als TO tot meer inzicht is gekomen, kan haar vriend dat hopelijk ook. Het feit dat het zijn eerste relatie is en hij toch af en toe wat tekenen vertoont van voortschrijdend inzicht, zou mij toch wat hoop geven.
Die reistijd, en de vraag of er al dan niet rekening mee moet gehouden worden in de verdeling van huishoudelijke taken, roept bij mij een aantal vragen op.
Dit speelt in onze relatie ook, en hier ben ik het die deze lange reistijd heb.
Ik ben blij dat mijn partner er wel rekening mee wil houden. Wij hebben al een lange relatie (25 jaar, drie grote kinderen, waarvan twee al studeren, maar nog thuis wonen), en door de jaren heen is het meer tijd aan werk spenderen over en weer gegaan. De laatste 6 jaar ben ik veel meer tijd kwijt aan werk, dan partner.
Werkweken tussen 5O-60 uur (met reistijd) heb ik regelmatig. Ik heb vaak geen keuze waar en wanneer ik ergens moet werken, en hoe ik mij moet verplaatsen. Het is vaak met de auto, en ik vind die tijd arbeidstijd, het is opletten geblazen, je kan ondertussen niets anders doen...De verdeling van huishoudelijke taken is hier de laatste 6 jaar dan eigenlijk zeker niet altijd gelijk, in mijn nadeel. Toen ik van werk veranderde hebben we hier wel uitgebreid over gesproken, en was man helemaal akkoord met deze verandering. Man werkt ook fulltime, maar zijn werkplaats is op 500 meter van ons huis. Als hij niet meer zou doen in het huishouden dan ik, dan zou het hier compleet in de soep draaien. Maar tijdens het weekend en in rustige periodes, neem ik uiteraard ook wel veel op mij. We hebben nu terug (niet tijdens de maanden thuiswerk) een poetshulp.
Maar misschien kan dit allemaal omdat we al een lange relatie hebben, het goed overlegd is en we alles als een geheel zien. Ook de financiën zijn gewoon één grote pot (niet letterlijk), wel in onze hoofden en hoe we ermee omgaan.
Ook toen we pril samen waren, is geld nooit een issue geweest. De verdeling van huishoudelijke taken verliep niet altijd van een leien dakje. Ik weet dat ik hierin nogal assertief en geëmancipeerd in ben. Maar het leidde af en toe tot discussies en ook wel eens ruzies.
Misschien met veel praten en tijd, dat een en ander wel in zijn plooi valt.
Hopelijk is hij in staat om meer inzicht te krijgen in hoe hij met dingen omgaat en hoe respectloos hij omgaat met TO. Net als TO tot meer inzicht is gekomen, kan haar vriend dat hopelijk ook. Het feit dat het zijn eerste relatie is en hij toch af en toe wat tekenen vertoont van voortschrijdend inzicht, zou mij toch wat hoop geven.
Die reistijd, en de vraag of er al dan niet rekening mee moet gehouden worden in de verdeling van huishoudelijke taken, roept bij mij een aantal vragen op.
Dit speelt in onze relatie ook, en hier ben ik het die deze lange reistijd heb.
Ik ben blij dat mijn partner er wel rekening mee wil houden. Wij hebben al een lange relatie (25 jaar, drie grote kinderen, waarvan twee al studeren, maar nog thuis wonen), en door de jaren heen is het meer tijd aan werk spenderen over en weer gegaan. De laatste 6 jaar ben ik veel meer tijd kwijt aan werk, dan partner.
Werkweken tussen 5O-60 uur (met reistijd) heb ik regelmatig. Ik heb vaak geen keuze waar en wanneer ik ergens moet werken, en hoe ik mij moet verplaatsen. Het is vaak met de auto, en ik vind die tijd arbeidstijd, het is opletten geblazen, je kan ondertussen niets anders doen...De verdeling van huishoudelijke taken is hier de laatste 6 jaar dan eigenlijk zeker niet altijd gelijk, in mijn nadeel. Toen ik van werk veranderde hebben we hier wel uitgebreid over gesproken, en was man helemaal akkoord met deze verandering. Man werkt ook fulltime, maar zijn werkplaats is op 500 meter van ons huis. Als hij niet meer zou doen in het huishouden dan ik, dan zou het hier compleet in de soep draaien. Maar tijdens het weekend en in rustige periodes, neem ik uiteraard ook wel veel op mij. We hebben nu terug (niet tijdens de maanden thuiswerk) een poetshulp.
Maar misschien kan dit allemaal omdat we al een lange relatie hebben, het goed overlegd is en we alles als een geheel zien. Ook de financiën zijn gewoon één grote pot (niet letterlijk), wel in onze hoofden en hoe we ermee omgaan.
Ook toen we pril samen waren, is geld nooit een issue geweest. De verdeling van huishoudelijke taken verliep niet altijd van een leien dakje. Ik weet dat ik hierin nogal assertief en geëmancipeerd in ben. Maar het leidde af en toe tot discussies en ook wel eens ruzies.
Misschien met veel praten en tijd, dat een en ander wel in zijn plooi valt.
zondag 18 oktober 2020 om 19:32
Weet je dat zeker?rainonyourparade schreef: ↑18-10-2020 13:37Er schoot me nog wat te binnen. Ik heb echt net een paar maanden een private lease auto. Oftewel als ik kies om weg te gaan kan ik echt beduidend minder lenen voor een eigen woning. Hier had ik even geen rekening mee gehouden
zondag 18 oktober 2020 om 19:41
Ja, wat bedoel je precies?
zondag 18 oktober 2020 om 19:44
Je hoeft toch ook niet gelijk weg te gaan. Je kunt het ook gewoon aankijken, de onderhandelingen voeren en zien wat er uit komt. Als je er uiteindelijk toch niet voor kiest deze relatie door te zetten dan heb je mooi wel deze oefening meegepakt. Oefening baart kunst, TO. En dit is het moment.rainonyourparade schreef: ↑18-10-2020 10:11Ik weet ook niet of wij hieruit gaan komen. We hebben het leuk samen en zoals ik al aangaf zit mijn gevoel voor hem heel diep. Maar we hebben ook zo'n andere kijk op dingen. En willen andere dingen in de toekomst.
Maar de stap om er echt een eind aan te breien voelt zo ver weg nog. Dat wordt me denk ik ook te veel, met een nieuwe baan, het alleen zijn met corona etc.
zondag 18 oktober 2020 om 19:45
Lease opzeggen, privé goedkope auto kopen en je kan terug meer lenen.rainonyourparade schreef: ↑18-10-2020 13:37Er schoot me nog wat te binnen. Ik heb echt net een paar maanden een private lease auto. Oftewel als ik kies om weg te gaan kan ik echt beduidend minder lenen voor een eigen woning. Hier had ik even geen rekening mee gehouden
Of denk ik nu te simpel?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 18 oktober 2020 om 19:52
Schrijf je in bij een woningbouw vereniging en verdiep je in huur voor jezelf. Je kan ook een huis delen met een vriend of vriendin of van een particulier huren. Je blijft niet bij elkaar om het geld.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 18 oktober 2020 om 20:04
En al helemaal niet om een lease-auto.viva-amber schreef: ↑18-10-2020 19:52Schrijf je in bij een woningbouw vereniging en verdiep je in huur voor jezelf. Je kan ook een huis delen met een vriend of vriendin of van een particulier huren. Je blijft niet bij elkaar om het geld.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 18 oktober 2020 om 20:12
Ik zou eerder die auto wegdoen (je werkt voorlopig toch thuis en als je alleen gaat wonen blijf je in de buurt van je sociale kring dus je kan op je gemak sparen voor een andere) of genoegen nemen met een kleiner huis dan dat ik om die reden zou blijven.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 18 oktober 2020 om 20:16
