Time-out en stroef contact

Mijn partner en ik zijn na 10 jaar tijdelijk uit elkaar. Op de reden wil ik verder niet ingaan.

We hebben regelmatig contact via whatsapp. Hier hebben we duidelijke afspraken over en dat werkt op zich prima (alleen ’s avonds, niet te lang etc). Het contact zelf verloopt wel erg stroef, vind ik. Ik vind het leuk om hem te vertellen wat ik meemaak, maar van zijn kant is het erg droog. We hebben eigenlijk niet écht gesprekken, vaak hou ik meer een monoloog tegen mezelf. Ik weet dat hij geen apper is, dus probeer me hier niet te druk om te maken.

Deze week is hij op zakenreis. We hebben voor deze reis geen hele duidelijke regels omtrent het appen, dus we merkten dat het de eerste dagen al wat ‘losser’ werd. Zo appte hij me meteen al toen hij was aangekomen, in de ochtend. Ik vond dat leuk, dus ik ging daar weer op in. Vervolgens hoorde ik de hele dag niets meer van hem. Het is niet zo dat hij het continu druk heeft met werk, die zakenreisjes zijn meer relaxen en feesten dan werken. Dus begon me al af te vragen waarom hij niet meer terug appte, maar goed, wilde er dus geen probleem van maken.

Volgende dag: hij appt me ’s ochtends wat ik die dag ga doen. Merkte dat ik dat weer prettig vond, dus ik vertelde hem mijn dagplanning. Vroeg nog wat hij ging doen en hoe het daar was. Maar geen antwoord op gehad.

Derde dag: hij appt ’s ochtends weer hoe het met me gaat. Ik had geen zin meer in telkens die monologen, dus ik reageerde alleen met: goed, met jou? Waarop ik enkel ‘ja, ook goed’ krijg. Daarna weer niks. Niks over hoe het daar is, wat hij allemaal doet. Gewoon niks inhoudelijks.

Ik heb hem die middag in tranen opgebeld omdat ik het idee kreeg dat we op deze manier alleen maar verder uit elkaar groeiden. Gezegd dat ik zijn gemixte signalen verwarrend vond. Hij lijkt alleen te willen appen als het hem uitkomt, negeert me vervolgens en denkt niet na over wat dat bij mij teweegbrengt.

Het kwam voor hem allemaal uit de lucht vallen. Vond dat ik overdreef. Zei wel sorry (klonk niet erg gemeend), maar vervolgens zei ie ook dat ie niet altijd zin heeft om te appen. Snap ik volledig, maar waarom mij dan wel steeds op het verkeerde spoor zetten? Ik merk dat ik deze onduidelijkheid nu slecht trek, omdat onze relatie zich al in een kritieke fase bevindt.

Het haalt ook wat oud zeer uit onze relatie naar boven. Hij leeft vaak in zijn eigen bubbel, betrekt mij nergens bij. Is zich vaak niet zo bewust van wat bepaald gedrag bij mij aanricht. Vindt mijn reactie daarom vaak overdreven. Terwijl ik het belangrijk vind om dingen met elkaar te delen, elkaar in elkaars leven te betrekken. Je bent toch elkaars liefdes, niet elkaars vrienden?

Ik vrees gewoon voor deze time-out. Had gehoopt dat het ons op de een of andere manier dichter bij elkaar zou brengen, omdat je elkaar niet ziet. Dat je weer naar elkaar zou gaan verlangen, dat de gesprekken op whatsapp levendiger zouden worden. Vanuit mij gebeurt dat ook wel, vanuit hem niet. Tegelijkertijd zegt hij ook dat hij geen twijfels heeft over onze relatie - ik ben degene die er destijds een punt achter heeft gezet.

Ik heb zelf niet het idee dat het nog iets wordt, zo. Of maak ik me te druk om iets stoms als whatsapp?

Koffieverkeerd schreef: ↑

13-05-2023 19:51

Jij wil een time- out van de relatie en verwacht vervolgens dat hij zeer enthousiast met je blijft appen en dingen delen. Ik weet niet, maar als mijn partner voor ons beiden zou beslissen dat een time- out het beste is, dan beschouw ik mezelf als single. Ik ben single, maar bij wijze van spreken hè?

Kom nou, dit is de omgekeerde wereld. Jij komt op deze manier erg bepalend en veeleisend over waar dat totaal niet passend is. Volgens mij bepaal je samen over een time-out en bepaal je samen hoe en wat. Als ik jouw vriend zou zijn dan had jij het nakijken en zo handelt jouw vriend dus ook. En terecht! Het was niet zijn keuze. Hij beschermt zichzelf nu tegen pijn en verdriet;- een mogelijke breuk.

Ik zou heel goed gaan nadenken wat je nu eigenlijk aan het doen bent. Grote kans dat het voor hem een keer echt klaar is en dan heb je helemaal niks meer te bepalen.

Snap je reactie, maar zo zwartwit is het niet gegaan. Hij was het direct eens met een time-out en we hebben samen dan ook meerdere gesprekken gevoerd over hoe we het wilden gaan invullen. Ook geeft hij aan mij nog steeds als zijn partner te zien. Het idee kwam dan wel van mij, maar we hebben het vanaf het begin samen aangepakt. Ik heb hier geen enkele invloed op uitgeoefend; hij mocht er natuurlijk ook voor kiezen om meteen te vertrekken, maar dat wilde ie niet.

Merelzingt schreef: ↑

13-05-2023 19:55

Ik denk dat het hier ook al gezegd is maar het besef dat je de ander niet kan veranderen en jezelf de vraag te stellen: wil ik met hem verder? Niet de energie stoppen om te blijven trekken. Dat geeft hem ook het gevoel dat hij het niet goed doet of niet goed genoeg is zoals hij is.
En vooral ook te benoemen wat je wel goed vindt in een relatie i.p.v. de relatie om zeep te helpen door allerlei kritiek.

Ik heb het heel moeilijk gevonden om mijn relatie te verbreken. Te beseffen dat het dat niet was want als ik of hij nou dit of dat dan zou het wel gewerkt hebben. Zo dacht ik.
Ik heb vanuit thuis geen goed voorbeeld gehad hoe het moest. Dat maakte het bij mij moeilijk om het wel goed te kunnen in een relatie.
Ook dat begon ik te beseffen.
Als je dat patroon niet verandert dan blijf je steeds in hetzelfde verkeerde patroon terecht komen in welke relatie dan ook.
Elke relatie die sneuvelt maakt je verdrietig.

Ik merkte hoe verder ik in een relatie kwam qua hechten hoe meer ik ging claimen, zekerheid wilde.
Maar ik vond steeds partners die mij dat steeds niet gaven. Nu let ik meer op gedrag in het begin. Want als je gaat hechten wil je ook een bevestiging dat de ander jou ook leuk vindt. En ik kan nu sneller stoppen als blijkt als het daar verkeerd gaat.

Sommige dingen die je schrijft zijn erg herkenbaar. Ben idd ook wel claimerig in de zin dat ik graag wil weten of mijn partner nog wel écht van me houdt en me begeert en dergelijke. Vraag me soms wel af hoe 'gezonde' koppels dat dan doen; hoeven die dan helemaal geen bevestiging van elkaar?

Murgatroyd schreef: ↑

13-05-2023 20:22

Heb je misschien een moeilijke relatie met je ouders TO? Hoef je geen antwoord op te geven, maar er is een topic over onveilig gehecht zijn.

Nee, eigenlijk niet. Wel altijd veel moeten presteren vroeger, heb daardoor last van perfectionisme (misschien uit dat zich ook in relaties?). En mijn ex is vreemdgegaan, helpt denk ik ook niet mee.

Toevoeging: Ik lees nu over de vermijdende vorm van onveilige hechting. Mocht vroeger inderdaad nooit mijn gevoelens uiten.

Lorrelies schreef: ↑

13-05-2023 20:38

Had je gehoopt dat een time-out er voor zou zorgen dat je liefdesverklaringen van zijn kant zou krijgen?

Bevestiging van wat jij vraagt zie ik in de kop koffie die hij klaar heeft gezet als ik ochtends uit bed kom, en de pets op mijn kont soms als ik langs loop in huis .

Oké oké. En wat zijn volgens jou/jullie (gezonde koppels dus) dingen waar je als partner wel iets van mag zeggen? Ik kan het bijvoorbeeld ook hinderlijk vinden wanneer mijn partner steeds op zijn telefoon zit als we in gesprek zijn/op pad zijn.