Relaties
alle pijlers
Tips tegen liefdesverdriet:(?
donderdag 12 april 2007 om 10:35
Hier nog eentje...
Vandaag een week geleden.
Onze relatie moest hij verbreken vanwege invloeden van buitenaf.
(geloof me, geld maakt meer kapot dan je lief is...)
We zijn hartstikke gek op elkaar maar we mogen niet bij elkaar zijn.
't is een fout sprookje waar we in zitten, een slechte film. Dit soort toestanden had je in de vorige eeuw, verboden relaties..
Het is heel erg frustrerend om hem niet te kunnen overtuigen dat we er samen voor kunnen vechten, dat het allemaal goed moet komen want wij hebben dat bijzondere waar zo ontzettend veel mensen eeuwig naar zoeken.
Wij hadden alles...
Nu hebben we niets meer.
Ik voel me elke dag een stukje beter, maar kan zo weer in tranen uitbarsten. Hij blijft me bellen en smssen en zeggen hoe leuk hij me vind. Onze radiostilte heeft maximaal 3 dagen geduurd. Toen hij daarna bij me binnen liep zag ik een man met een schaduw over zijn gezicht. Hij had duidelijk verdriet. We hebben elkaar vastgehouden en gehuild...
Zodra we contact hebben gehad voel ik me weer super goed. Maar heel diep van binnen is het dof. Want het zal niet meer worden wat het was.
En dan zeggen ze dat liefde alles overwint..
Vandaag een week geleden.
Onze relatie moest hij verbreken vanwege invloeden van buitenaf.
(geloof me, geld maakt meer kapot dan je lief is...)
We zijn hartstikke gek op elkaar maar we mogen niet bij elkaar zijn.
't is een fout sprookje waar we in zitten, een slechte film. Dit soort toestanden had je in de vorige eeuw, verboden relaties..
Het is heel erg frustrerend om hem niet te kunnen overtuigen dat we er samen voor kunnen vechten, dat het allemaal goed moet komen want wij hebben dat bijzondere waar zo ontzettend veel mensen eeuwig naar zoeken.
Wij hadden alles...
Nu hebben we niets meer.
Ik voel me elke dag een stukje beter, maar kan zo weer in tranen uitbarsten. Hij blijft me bellen en smssen en zeggen hoe leuk hij me vind. Onze radiostilte heeft maximaal 3 dagen geduurd. Toen hij daarna bij me binnen liep zag ik een man met een schaduw over zijn gezicht. Hij had duidelijk verdriet. We hebben elkaar vastgehouden en gehuild...
Zodra we contact hebben gehad voel ik me weer super goed. Maar heel diep van binnen is het dof. Want het zal niet meer worden wat het was.
En dan zeggen ze dat liefde alles overwint..
donderdag 12 april 2007 om 13:52
Dames.....wat dachten jullie van een zonnige borrel van het weekend op het scheveningse strand......als ik zo naar buiten kijk en al die verdrietige verhalen hoor kan ik niet helpen om re denken dat er samen in de zon toch iets van te maken moet zijn ......................toch???
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 12 april 2007 om 14:27
donderdag 12 april 2007 om 14:30
Hier hetzelfde... gisteren voelde ik me vrij sterk en heb ik de hele dag niet gehuild. Vandaag besloot ik mezelf te trakteren op nieuwe kleren en schoenen en ben ik de stad in geweest. Kwam ik langs alle plekjes waar wij samen hebben gezeten ;(, ben er alleen maar verdrietiger van geworden en zit nu weer flink te janken...
straks maar even aan het werk, wie weet voel ik me dan beter....
straks maar even aan het werk, wie weet voel ik me dan beter....
donderdag 12 april 2007 om 15:09
Nee, bellen heeft geen zin. We zullen hier toch doorheen moeten met zijn allen! Ik hou me maar voor dat ik me over een paar weken waarschijnlijk al een stuk beter zal voelen. En misschien kan ik hem dan ook weer zien, als het ergste verdriet geweest is zeg maar. Dat weerhoudt me er ook van om hem nu te gaan bellen, het is nog veel te vroeg daarvoor.
donderdag 12 april 2007 om 15:16
Lieve meiden, ik kan me ook bijna bij jullie aansluiten en ik voel me behoorlijk kut. Mijn lijf schreeuwt maar de woorden komen er niet uit. Hij weet niet wat ie wil en moet nadenken. Zondag komt hij nog langs en ik weet niet of het hetzelfde verhaal gaat worden of dat hij heeft nagedacht. Vandaag wel gewerkt maar ik ben een beetje ontzien en ik ook eerder naar huis gegaan.Ik heb een help e-mail naar vriendinnen gestuurd en ze zijn er voor me en daar kan ik nu echt om ;(. En dat heb ik nog niet veel gedaan, ik kan niet eten en ben boos en verdrietig. Gisteravond niets gegeten en vanmorgen kreeg ik enkel 2 happen joghurt weg en verder heb ik nog niets gegeten, Dat is wel weer goed voor mijn lijn. Vanavond belt een goede vriendin en zaterdag ga ik naar een ander die een beetje voor me gaat zorgen. Ik wil hem gewoon nog niet lostlaten. Het is fijn om te lezen dat ik niet alleen ben*; Dat maakt het hopelijk weer iets makkelijker. Ik proberen buiten nog een boekje te lezen.
donderdag 12 april 2007 om 17:11
Pff, wat is het toch met die kerels die niet meer weten wat ze willen....
Vreselijk vermoeiend, de ene dag is er niets aan de hand en dan in 1x alles..... Ik zag totaal niets aankomen, wist niet beter dan dat het lekker ging tussen ons, en dan laat zoiets je erg verbaasd staan. Waar kan je dan nog wel van verzekerd zijn?
Ik schrok zo dat ik hem gezegd heb niet meer te hoeven... dat zo'n situatie volgens mij geen goede afloop kan hebben. En daar schrok hij zo van, het was blijkbaar niet zijn bedoeling om het maar direct uit te maken. Dat vond hij vreselijk. Maar goed, met zijn mededeling kan ik nog steeds niets...
En nu is hij een week op vakantie en kan ik niet anders dan afwachten totdat hij terug is en we gaan praten....
En ik ben bang dat 2 weken zonder contact, letterlijk en figuurlijk met een grote afstand tussen ons, het voor hem nog makkelijker maken om de keuze te maken ermee te stoppen.... Diep in mijn hart hoop ik dat hij een rotvakantie heeft met veel regen (die regen is er ook echt) en dat hij erachter komt dat hij mij mist ofzo... Maar ergens weet ik ook wel dat dat een hele naieve gedachte is...
Vreselijk vermoeiend, de ene dag is er niets aan de hand en dan in 1x alles..... Ik zag totaal niets aankomen, wist niet beter dan dat het lekker ging tussen ons, en dan laat zoiets je erg verbaasd staan. Waar kan je dan nog wel van verzekerd zijn?
Ik schrok zo dat ik hem gezegd heb niet meer te hoeven... dat zo'n situatie volgens mij geen goede afloop kan hebben. En daar schrok hij zo van, het was blijkbaar niet zijn bedoeling om het maar direct uit te maken. Dat vond hij vreselijk. Maar goed, met zijn mededeling kan ik nog steeds niets...
En nu is hij een week op vakantie en kan ik niet anders dan afwachten totdat hij terug is en we gaan praten....
En ik ben bang dat 2 weken zonder contact, letterlijk en figuurlijk met een grote afstand tussen ons, het voor hem nog makkelijker maken om de keuze te maken ermee te stoppen.... Diep in mijn hart hoop ik dat hij een rotvakantie heeft met veel regen (die regen is er ook echt) en dat hij erachter komt dat hij mij mist ofzo... Maar ergens weet ik ook wel dat dat een hele naieve gedachte is...
donderdag 12 april 2007 om 17:46
Hey Maris, knap van je dat je niet gebeld hebt!!! ben supertrots op je!!!!
Het is nu 17.44 en kan je vertellen dat ik toch al zeker van de 17 verstreken uren wel 10 minuten niet aan HEM gedacht heb!!!
Ik ga vooruit.....maar mijn tranen brandden en mijn sms vingers jeuken!!!
Het is nu 17.44 en kan je vertellen dat ik toch al zeker van de 17 verstreken uren wel 10 minuten niet aan HEM gedacht heb!!!
Ik ga vooruit.....maar mijn tranen brandden en mijn sms vingers jeuken!!!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 12 april 2007 om 18:25
Pfff... weer thuis na een lange dag werken. Ik ben anderhalve week geleden met een nieuwe baan als intercedente begonnen, en hoewel ik helemaal geen zin had na het weekend om er weer heen te gaan (ik had behoefte aan mijn oude vertrouwde veilige werkplek met collega´s die ik al vijf jaar om me heen had) merk ik dat het me toch goed doet. Zoveel nieuwe dingen en indrukken, het helpt erg goed om m´n gedachten te verzetten. Soms voel ik ineens dat imense verdriet in mijn lichaam weer opwellen, door een liedje op de radio, iets dat collega´s zeggen of zomaar een gedachte... M´n lip is stuk van het verbijten van het verdriet, kan moeilijk in janken uitbarsten als ik met een klant aan tafel zit.
Het moeilijkste moment is als ik weer op de fiets naar huis zit, en denk aan alle nieuwe dingen die ik die dag beleefd heb, die ik normaal met hem zou delen, en nu niet. Bel dan maar een vriendinnetje om het te vertellen... Maar het is toch anders. Ik mis hem heel erg.
Ik vind wel dat wij het met z´n allen heel erg goed doen!
Het moeilijkste moment is als ik weer op de fiets naar huis zit, en denk aan alle nieuwe dingen die ik die dag beleefd heb, die ik normaal met hem zou delen, en nu niet. Bel dan maar een vriendinnetje om het te vertellen... Maar het is toch anders. Ik mis hem heel erg.
Ik vind wel dat wij het met z´n allen heel erg goed doen!
donderdag 12 april 2007 om 18:34
Hey snow...allereerst heel erg gefeliciteerd met je nieuwe baan....
Waardeloos he..ik blijf switchen van radiozender...zelfs de bloempotten thuis doen me aan hem denken...
En ben het helemaal met je eens, we doen het hartstikke goed!
Ben trots op ons...*zucht* het voelt alleen niet zo, het blijft hoe ik het ook draai voelen als verliezen!
Waardeloos he..ik blijf switchen van radiozender...zelfs de bloempotten thuis doen me aan hem denken...
En ben het helemaal met je eens, we doen het hartstikke goed!
Ben trots op ons...*zucht* het voelt alleen niet zo, het blijft hoe ik het ook draai voelen als verliezen!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 12 april 2007 om 18:41
Thanks.
Ik kan het positieve eraan ook nog niet echt ontdekken... Thuiskomen is ellendig he? Mijn hele huis herinnert me aan lief, van de voordeur tot het bestek en de lamp, alles, overal zit wel een herinnering aan.
Een vriendinnetje had gisteren een idee dat ik wel erg goed vond, ik ga een mooi boekje kopen en elke dag erin zetten wat ik heb beleefd, niet hoe ellendig ik me voel, maar gewoon de dingen die ik hem normaal gesproken had verteld. Ga ik zometeen kopen, het is koopavond. Aan de ene kant heb ik heel erg de behoefte om weg te gaan thuis, thuis zijn is beklemmend. Aan de andere kant heb ik niet zo´n behoefte om onder de mensen te zijn. Raar is dat.
Ik kan het positieve eraan ook nog niet echt ontdekken... Thuiskomen is ellendig he? Mijn hele huis herinnert me aan lief, van de voordeur tot het bestek en de lamp, alles, overal zit wel een herinnering aan.
Een vriendinnetje had gisteren een idee dat ik wel erg goed vond, ik ga een mooi boekje kopen en elke dag erin zetten wat ik heb beleefd, niet hoe ellendig ik me voel, maar gewoon de dingen die ik hem normaal gesproken had verteld. Ga ik zometeen kopen, het is koopavond. Aan de ene kant heb ik heel erg de behoefte om weg te gaan thuis, thuis zijn is beklemmend. Aan de andere kant heb ik niet zo´n behoefte om onder de mensen te zijn. Raar is dat.
donderdag 12 april 2007 om 18:54
Wow...een goed idee zo'n boekje, maar of het in mijn geval zal werken, ik weet het niet hoor.
Heb wel een beetje hetzelfde als jij, wel en tegelijkertijd niet onder de mensen willen zijn, als ik dan onder de mensen ben hoe gedraag ik me dan...vrolijk? dat zou niet eerlijk zijn want dat ben ik niet.
Ik zou weer mogen flirten maar er is toch niemand zooooo leuk als hij!!!
Pfffff...hier gewoon een avondje bankhangen (zonder boekje hihi) veel koopplezier straks!
Heb wel een beetje hetzelfde als jij, wel en tegelijkertijd niet onder de mensen willen zijn, als ik dan onder de mensen ben hoe gedraag ik me dan...vrolijk? dat zou niet eerlijk zijn want dat ben ik niet.
Ik zou weer mogen flirten maar er is toch niemand zooooo leuk als hij!!!
Pfffff...hier gewoon een avondje bankhangen (zonder boekje hihi) veel koopplezier straks!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 12 april 2007 om 20:04
Hey lieve dames,
Update van mij: vandaag heb ik hem eventjes gezien, een kwartiertje ofzo. Even omhelst, klein beetje gepraat en daarna moest ik weg.
Iedereen zegt tegen me dat ik hem niet moet bellen, niet moet zien, net als jullie hier op het forum overigens heel knap doen .
Maar het voelt niet zo.. en ik weet dat je je verstand moet volgen in plaats van je gevoel, maar ik weet niet of ik dat nu wel kan en wil, dat geldt overigens voor hem hetzelfde.. :(.
Btw woensdag begin ik met de selectieronde voor stewardess.. ben benieuwd of het wat gaat worden, ikke die altijd de hulpverlening in wilde
Update van mij: vandaag heb ik hem eventjes gezien, een kwartiertje ofzo. Even omhelst, klein beetje gepraat en daarna moest ik weg.
Iedereen zegt tegen me dat ik hem niet moet bellen, niet moet zien, net als jullie hier op het forum overigens heel knap doen .
Maar het voelt niet zo.. en ik weet dat je je verstand moet volgen in plaats van je gevoel, maar ik weet niet of ik dat nu wel kan en wil, dat geldt overigens voor hem hetzelfde.. :(.
Btw woensdag begin ik met de selectieronde voor stewardess.. ben benieuwd of het wat gaat worden, ikke die altijd de hulpverlening in wilde
donderdag 12 april 2007 om 20:14
donderdag 12 april 2007 om 20:19
Hey lieve forgetthepast.....ik moet ff wat aan je kwijt en ik hoop niet dat je boos wordt. Ben je niet hartstikke verdrietig elke keer dat je hem hebt gezien?
Ik moet me ook 1000den keren per dag verbijten hoor om hem geen sms te sturen of te bellen maar hou mezelf voor dat ik dan WEER opnieuw afscheid moet nemen, vind het zo rot voor je als je jezelf er ongelukkiger van gaat voelen...tenzij er een kans is dat het echt weer goedkokmt natuurlijk DAN moet je ervoor gaan...en anders..net als wij, gewoon even vreselijk afscheid gaan zitten nemen en huilen tot je ogen niet meer dikker kunnen..
Heel veel sterkte meissie
ZOENNNNN
Ik moet me ook 1000den keren per dag verbijten hoor om hem geen sms te sturen of te bellen maar hou mezelf voor dat ik dan WEER opnieuw afscheid moet nemen, vind het zo rot voor je als je jezelf er ongelukkiger van gaat voelen...tenzij er een kans is dat het echt weer goedkokmt natuurlijk DAN moet je ervoor gaan...en anders..net als wij, gewoon even vreselijk afscheid gaan zitten nemen en huilen tot je ogen niet meer dikker kunnen..
Heel veel sterkte meissie
ZOENNNNN
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 12 april 2007 om 20:25
AHAAAAAAAAAAA................zojuist een compleet zinloze vrijgezellen actie bedacht...ik duik zo in slobberbroek en veels te grote trui (nee nee NIET van hem) voor de tv en ga eens Temtation eiland kijken....misschien wordt dan even helder dat het hebben van een ozo leuke relatie nou ook weer niet alles is ;)
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 12 april 2007 om 20:29
Hey Summerdance,
Je mag alles tegen me zeggen hoor.. ben niet een type dat snel boos word . Als ik hem zie ben ik verdrietig en blij tegelijk, maar voor nu wil ik het gewoon even zo, klinkt misschien vreemd in jullie oren.
Het klinkt misschien heel naief enzo, maar we hebben al tegen elkaar gezegd dat we voor altijd met mekaar om blijven gaan, we hebben in 5 jaar tijd zoveel dingen meegemaakt dat ik het niet over me hart zou kunnen verkrijgen hem uit me leven te bannen. Een van de klappen die we hebben gekregen is dat we te horen hebben gekregen dat hij onvruchtbaar is. Behalve dat we dus partners waren, hebben we een onwijs sterke band samen, en misschien klink ik naief, maar die kan niemand kapot maken.
En natuurlijk heb ik wel hoop dat het nog goed komt in de toekomst, en misschien doe ik mezelf nu wel nog veel meer pijn. Maar voor nu nog even niet... zucht als ik mezelf zo hoor praten klinkt het echt onwerkelijk allemaal.
Ik heb btw echt respect voor jullie dat jullie zo sterk in de schoenen staan door niet te smsen enzo!!
donderdag 12 april 2007 om 20:40
Ben ik weer even....fijn te horen dat je niet boos bent...En meissie, wat je ook doet, je doet het goed!
Wat een vreselijk nieuws moet dat geweest zijn zeg, kan me goed voorstellen dat de band daardoor NOG sterker wordt...
Ik wens je heel veel sterkte succes en mocht je behoefte hebben om te huilen te praten of wat dan ook, weet dat je hier altijd een luisterend niet oordelend oortje hebt zitten
Liefs, Summer
Wat een vreselijk nieuws moet dat geweest zijn zeg, kan me goed voorstellen dat de band daardoor NOG sterker wordt...
Ik wens je heel veel sterkte succes en mocht je behoefte hebben om te huilen te praten of wat dan ook, weet dat je hier altijd een luisterend niet oordelend oortje hebt zitten
Liefs, Summer
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 12 april 2007 om 22:10
hallo allemaal,
tja, heb het al een half jaar zowat, liefdesverdriet, de eerste weken heeeeeeel erg, want ik ben mijn ECHTE LIEFDE kwijt, ja, ook wegens omstandigheden, het gemis is intens, zijn lach, zijn stem, zijn grapjes, zijn gedachten, zijn dromen, zijn armen, zijn liefde, tja,
dan zeggen ze, het ligt niet aan jou, het ligt aan mij, ik wil een pauze, geef me de tijd en de ruimte, maar wat nu als je het hele universum al gegeven had???
maar het liefdesverdriet gaat in fases, shock, ontkenning, boosheid, intens verdriet, en dan pas acceptatie en berusting, maar vrede zal ik er nooit mee hebben, want ergens is er een verkeerde bladzijde geschreven in mijn levensverhaal, want waarom je lief leren kennen als je hem weer los moet laten??? sterkte allemaal groetjes Anna
tja, heb het al een half jaar zowat, liefdesverdriet, de eerste weken heeeeeeel erg, want ik ben mijn ECHTE LIEFDE kwijt, ja, ook wegens omstandigheden, het gemis is intens, zijn lach, zijn stem, zijn grapjes, zijn gedachten, zijn dromen, zijn armen, zijn liefde, tja,
dan zeggen ze, het ligt niet aan jou, het ligt aan mij, ik wil een pauze, geef me de tijd en de ruimte, maar wat nu als je het hele universum al gegeven had???
maar het liefdesverdriet gaat in fases, shock, ontkenning, boosheid, intens verdriet, en dan pas acceptatie en berusting, maar vrede zal ik er nooit mee hebben, want ergens is er een verkeerde bladzijde geschreven in mijn levensverhaal, want waarom je lief leren kennen als je hem weer los moet laten??? sterkte allemaal groetjes Anna
