Tips tegen liefdesverdriet:(?

Pfffffffffffff.ben ik weer even (sorry hoor, forummer gaat NIET echt best op je werk)

Janneke...ben blij dat je weer wat beter voelt....ik denk dat als ik zo'n antwoord had gekregen ik juist alleen maar onrustiger was geworden...

Het besef dat hij weet wat voor een wereldwijf hij aan de kant heeft gezet zou mij alleen maar naar hem toe drijven....dan proberen we het gewoon toch nog een keer???? Vind dit ook niets hoor, dat 0 komma 0 contact, voel me een paar keer per dag zo'n ontzettende weggooier...hij kan toch een sms sturen dat hij me mist ofzo, maar aan de andere kant is dit wel de beste manier...ik ben aan week 3 begonnen vandaag en hey...ik leef nog (dat had ik echt njet verwacht 3 weken geleden)

Raar is dat he meiden....de rollercoaster aan gevoelens waar je niet onderuit komt, ik probeerhet weg te drukken soms maar mijn therapeut zegt dat ik het JUIST moet laten komen....jajajajaja

maar vandaag hier een aandrige dag....

Ga op voor het nummer van het jaar vam de PCD..I DON'T NEED A MAN

(gaat vast ooit zo voelen)

Succes vandaag en tot vanavond hier!!!

Janneke: lekker voel je je na contct, hre? (sorry, het typt kut, m'n vingers zitten aan elkaar vcerbonden)

Dat is colgens mij een stofje wat vrijkomt.. als je contact hebt gehad..

Ik zat ook weer te zingen in de auto.. kut..

't is nety een achtbaan waar je in zit. Zo gaat het goed, en zo gaat het kut...



Summer: hahaha.. ik zir ook op m'n werk.. maar mijn productiviteit is nul... gek he?

Vanmiddag moet ik naatr het xiekenhuis voor rontgen. Ongelukje met wilde hond. M'n vinger zat achter z'n halsband vast en hij rukte zich los..



Ik wil wel wat afspreken maar heb dit weekend m'n jongens, dus dan moeten we een dramafilm bij mij gaan kijken. chocola en tissues mee.. mobieltjes uit, hahaha...



Ik was gister zeker boos.. heel erg..

maar gisteravond laat belde hij nog om een kus te geven en dan smelt ik weer... maar later belde er een vriend op om te zeggen dat ik niet m'n eigenwaarde moet vergeten, er zir toch geen toekomst in op die4 manier...



wat ik zeg... rollercoaster...

(GVD!!! het typt echt kut!!!)



werken is inderdaad zo slecht niet.. .de avonden en de weekenden, daar zie ik tegenop.. dan merk je pas hoe druk iedereen met zichzelf is...



En dan de vakantie... aaarghhh...



Jullie zijn wel sterk en lieff.... fgoed!!!  :R



(en.. en.. en... zegt vanmorgen m'n moeder dat ik xo mooi ben, damn... dar wil je toch niet horen?)

hey meiden,



ik ben weer in me mindere dag voel me echt zo kut en alleen waarom heeft ie nou niet gewoon iets van hem laten horen oo dit word weer een zware avond maar vanvond word ik door een vriendin mee uitgenomen ! dus dan zal het wel beter gaan alleen help nu even niks :(

THUIS!!!

Pfffffff.....dat viel niet mee zeg vandaag!

Balen zus van je hand...lekker he een hond, ik heb ook zo'n ongeleid projectiel!

Merk dat ik door al dat gepraat over smssen ik ook heel erg de behoefte krijg om iets van hem te horen maar NIETS NOPPES NADA!

Ik dan maar iets doen....ja, nee, ja....nee toch maar niet, als ik het hem niet waard ben dan heeft het toch geen zin toch?? (HELLUP!!!)

Maris.....lekker stappen met de meiden is goed hoor!! Lekker je ding doen (ook weer een heerlijke dooddoener waar ik persoonlijks geen moer mee kan)

Hebben jullie dat ook dat je ff geen idee hebt hoe je nou toch in je uppie moet functioneren?

Zus, hoe is de status bij U momenteel....boos of blij, ga je de streep doortrekken of wacht je nog even?

Als je het eerste besluit is het misschien een goed idee om met wat meiden idd dramafilms te gaan kijken

Aan de andere kant zegt mijn peut dat je verdiet in je eentje moet verwerken, en dat vind ik eng joh....ben elke keer zo geneigd om iemand tte bellen...anyway...laat maar weten wat je wilt en waar je zin in hebt.

Heb WEER geen honger!

Nog 1 dag en dan staat dat vreselijke weekend weer voor de deur!

En ben het met Janneke eens........DIT FORUM HELPT!!!!!!!!

XxX

Hey allemaal,



Ow wat ben ik dom geweest, ik heb een mail gestuurd aan iemand die tarortkaarten legt en heb dus gevraagd of me ex en ik nog bij mekaar komen, en het antwoord was dus nee, maar wat ze wel verwarrend vond is dat ze heel sterk kon voelen dat onze liefde nog heel groot was. Verder zei ze dat ik 2 kindjes in de toekomst ga krijgen, maar wel met een andere man.



Waarom doe ik nou zoiets, nu ben ik nog verdrietiger :(.  Ik wil helemaal geen andere man , ik kan mezelf wel voor me kop slaan.

Al met al voel ik me dus echt zwaar depressed.



Liefs voor jullie allemaal..!

Hey allemaal,



Ow wat ben ik dom geweest, (..) Verder zei ze dat ik 2 kindjes in de toekomst ga krijgen, maar wel met een andere man.

Hahahahaha mooie actie! Weet je hoe betrouwbaar diegene is (van horen zeggen)? Ik heb zelf ook ervaringen met waarzegster/helderziende..hoe noem je zoiemand?! Zij zat helemaal goed bij mij (aangezien mijn liefdesleven nog steeds niet is om over naar huis te schrijven..)bij mijn zusje zit ze er vooralsnog naast.



Verder vind ik dat je ook kan overdrijven. Zwaar depressed ben je als je kindje sterft of als je zelf ongeneeslijk ziek blijkt te zijn. Niet als een wild vreemde zegt dat jij en je vriend niet samen oud gaan worden. En dat over de e-mail...



Wel fijn voor je dat je 2 kindjes ooit ga krijgen..ik krijg er later drie. 2 jongens en een meisje..volgens de waarzegster op mijn 31e..we shall see:D



@ Andere ladies; what happend?? Smsen, bellen...jullie maken het jezelf zo moeilijk..ik snap het ff niet meer hoor.

Gister was ik flamenco dansen en een mevrouw daar is al jaren getrouwd met een militair ( was mijn ex ook). Ik merkte dat ik toch niet met haar wilde ruilen. Ik denk dat het komt omdat ik tamelijk hard van mijn roze wolk af ben gedonderd en met dat defensie verhaal was ik toch al niet blij..nu ben ik blij dat ik ervanaf ben.



Groetjes ML

Ik heb een blauwe maandag een tarotcursus gevolgd. En het is heel erg belangrijk dat de energie van degene voor wie je gaat leggen in de kaarten zit en om jou heen is, anders is het lastig de kaarten goed te interpreteren. Dus ik zou er niet zo aan hangen... aan die woorden over de mail. Kan zijn dat je niet oud gaat worden met je vriend, maar voor hetzelfde geld wel! Zou het niet zo serieus nemen als ik jou was.



Met mij gaat het goed! Ik heb al bijna een hele week niet meer gebeld, gesmsd of gemaild, hoera! Soms vind ik het wel moeilijk, heb ik heel erg de behoefte, ben ik al een sms aan het schrijven, maar ik verstuur ze niet



Ik heb mijn weekend helemaal volgestouwd met afspraken. Aan de ene kant leuk, aan de andere kant word ik ook heel moe van al die afspraken, steeds weg en dingen doen. En soms denk ik, hardstikke leuk, al die dingen, maar ik wil ze met hem doen, wil met hem op een terras zitten, naar de film, een weekendje weg. Maar ja....



Goede dag iedereen!

Zusje is stout geweest... Heel erg stout.

Ik was zo ontzettend vastberaden.

Streep eronder.

Aan jezelf denken, meid!



Toen kwam hij langs en heeft hij een vakantie geboekt..

Voor ons tweetjes..

Aaarrgghh!!!

Zo kan ik er toch ook niet mee stoppen!

En toen hadden we nog sex ook.

Op de bank.

2x!!

Ik heb me gewoon he-le-maal laten gaan.

Dit is niet zo goed, he?

Nu ben ik nog verder van huis... Ben bijna jaloers op jullie..





Ben gewoon niet sterk.

En dit is heel erg kut. Want hier heb ik dus niets aan.

Geen toekomstperspectief.

Wel leuke dingen en sex..

*zucht*

Het is zo ontzettend moeilijk om mezelf niet nog een keer in hem te verliezen..



En m'n hand is ook kut.

Heb vanmorgen gesport.

Lekker lang cardio en toen nog 1 uur krachttraining.

Lekker handig, met die gewichten, kon ze amper vasthouden.

M'n hand is nu 2x zo dik, heb het verband er maar afgehaald. Handje is nu ingetaped. Ikku zielig..

ZUSSSSSSSSS...........wat heb je nou gedaan???????????

Is er hoop voor jullie?

Ik hoop het echt voor je want anders ga je het zo vreselijk zwaar krijgen!

Enne..........vakanties KAN je annuleren hoor

(het hele brood weet je nog)

Ja, ik weet het..

Je hebt ook helemaal gelijk.

Is er hoop voor ons?

Ik voldoe niet aan zijn ideaalbeeld, maar hij is wel stapelgek op me. En gevoel kun je niet tegenhouden, dat zit er.

Dat kun je niet wegstoppen, 't komt toch weer boven.

Ik durf niet over hoop na te denken.....



Zusje stom, heel stom.

Maar ik ben allemaal leuke dingen aan het inplannen.

Zonder hem!



Zullen we naar Bloomindale? Beetje happen, beetje dansen, beetje zielig zijn..... We zijn ondertussen Sex and the city vrouwen...

Zus.....dat moet je ff uitleggen hoor.......

Je voldoet NIET aan zijn ideaalbeeld maar hij wil WEL verder met je???

Wat mis ik???

Als je stapelgek bent op iemand is de ander toch WEL je ideaalbeeld (of leef ik nog steeds in een droomwereld???)

Bloomingdales....klinkt goed maar heb een beetje een onder een steen kruip actie vandaag....

Mis hem, wil bellen, mag niet,wil ook niet

Ben niet echt een feestverhogende factor!

Ik zeg: vort!!

Onder die steen vandaan!!! Op naar de kroeg...

Ik zeg......HEEEEEEEEEEEEEEEEEERLIJK zo knussies onder mijn steen, kruip er nog even onder vandaan om een flesje wijn en een sjipje te halen

Bloomingdales is niet voor dit weekend, gewoon een dagje prikken...

Beetje door het zand baggeren, beetje mijmeren...



Zijn ideaalbeeld is een meisje ontmoeten zonder kids en dan samen een gezin stichten... Ik heb er nl 2... (waar hij overigens dol op is...)

Maar goed, da's dus dubbel. Het gevoel is er, dat kun je niet verstoppen...

En dat ideaalplaatje.. dat knaagt aan hem.

Hij is dus bang dat hij er, zodra de verliefdheid is verdwenen, alsnog een einde aan gaat maken. En dan is het verdriet nog groter..





Gisteravond weer lang zitten praten.

Ik heb tegen hem gezegd dat ik de stekker eruit wil trekken, maar nu al weet dat we er allebei doodongelukkig van worden. Dus wat moeten we nu?

We eindigen in elkaars armen en dan maar zeggen hoe gaaf we elkaar vinden... Maar het is zo onzeker allemaal.

Ik heb hem verteld hoeveel pijn het doet om samen een inrichting te bedenken voor zijn nieuwe huis.. (Hij vraagt nl aan mij m'n mening... )

Toen ik zei dat ik dat lastig vond omdat ik er waarschijnlijk toch nooit ga wonen, schrok hij heel erg....

Hij wil me niet kwijt, ik hem niet, maar zijn rationele gedachtengang zit hem dwars.

We hebben nu een half jaar een relatie en het gevoel voor elkaar is alleen maar dieper gegaan....

We zijn dus samen een relatie ingedoken, waarvan we wisten dat het misschien niet verstandig zou zijn omdat hij helemaal geen vrouw met kinderen wil!! Maar God, we hebben het zo gaaf samen, dus we zien wel...



't is misschien een beetje een warrig verhaal, maar we hebben serieus een relatie. We wonen onderhand bijna samen. (we slapen 5 van de 7 nachten samen en zijn elk weekend samen wanneer we geen afspraken hebben)

Eigenlijk zit het nog gecompliceerder.

Vriendlief zit in een ander milieu dan ik.

Hij: is geboren in een gouden wiegje. Heeft gestudeerd maar zijn bureau stond al bij zijn vader in het bedrijf te wachten. Heeft (bijna) alles wat hij zou willen, meerdere auto's, meerdere huizen, heel veel vrienden en nog meer zakelijke contacten waar je je voordeel uit kunt halen. Ondertussen is bedrijf van hem en gaat het allemaal voor de wind.

Ik: altijd moeten werken, heb goede baan en ook nog een eigen bedrijfje opgestart. Doe naast het harde werken alleen voor m'n kids zorgen en vul m'n belastingpapieren alleen in. m.a.w. ik heb overal voor moeten vechten ipv dat het klaar stond.

Ben dus geen Gooische vrouw, omdat ik hard voor m'n eigen geld werk.

Eigenlijk harstikke goed, zou je zeggen.

Maar ik ben niet het prototype, blondje, grote auto, grote zonnebril en creditcard van manlief.

Maar ben meer de Bridget Jones met het uiterlijk van Pretty Woman (incl. het haar  :D)



Nou is hij gelukkig nuchter genoeg om in te zien dat z'n hart hem niet voor liegt, maar hij is dus nogal overdondert dat zijn gevoel hem bij een compleet ander type vrouw heeft gebracht.



Mmmm... is het een beetje duidelijk zo?



Pffff.. vandaag ben ik lekker alleen.

Heb mezelf zojuist weer suf geshopt, maar het bevredigt op een of andere manier niet. Ik wilde dat ik geen onzekerheden meer had... :(



Ga nu ook onder een steen zitten, met een steengoed boek..... 



Summer, lekker blijven zitten, moppie.

Je verstand vraagt erom, gewoon doen.

Niet bellen, niet smssen... als hij wil weten hoe het met je gaat, dan zou hij zelf wel bellen, is het niet? (ja, ja, ja.. lekker hard, maar wel de waarheid)



Janneke, how's life?? Still goin' strong??



Snow, laat eens wat girlpower zien!!  (ik heb ut namelijk niet.. :P)

Ik voldoe niet aan zijn ideaalbeeld, maar hij is wel stapelgek op me. En gevoel kun je niet tegenhouden, dat zit er. Gelukkig is hij perfect..sorry hoor..wat een kulsmoes. make up your mind.

Dat kun je niet wegstoppen, 't komt toch weer boven.

Ik durf niet over hoop na te denken.....Dus je gaat maar hopen dat hij de beslissing maakt?

Ben erg sceptisch....en heb bijna meelij met je gedachtengang.



ik heb vanacht gedroomd dat ik een kindje van hem had..heel vaag. gelukkig was het een droom en is het over. Gister heb ik flink gestapt en een sjans dat ik had! hihhihi

Girlpower... vandaag niet! Ik heb m´n dag niet zo. M´n pinpas weigert sinds vanmorgen dienst omdat er een grote kras op zit, en er is natuurlijk geen bank open op zaterdag om m´n pinpasprobleem op te lossen. Morgen moet ik voor mijn werk met een klant naar een voetbalwedstrijd, maar ja... hoe kom ik bij de Arena, zonder geld.



Zal zo maar een rondje gaan bellen of iemand me even uit de brand kan helpen. Normaal gesproken zou er geen enkel probleem zijn geweest, zou hij me vanzelfsprekend wat geld geleend hebben. Maar de eikel is er niet als ik hem nodig heb! Het zal wel loslopen en goed komen, maar op dit soort momenten baal ik. Als hij er niet is...



Heb gisteravond bij een vriendin geslapen, maar van slapen is niet zoveel terecht gekomen. Ben hardstikke moe nu, en dat helpt ook niet de positieve bui vast te houden. Bah, heb sinds een week weer een erg ellendige dag met mezelf.



Maar... ik heb hem nog steeds niet gebeld, gesmsd of gemaild! Ookal heb ik daar nu zoooveel behoefte aan. Wil gewoon even wat liefs horen. (ga het ook niet doen nu hoor!)

Het gevoel van de eerste paar dagen, is weer helemaal terug. Ik dacht dat ik dat kwijt was. Ik zit alleen maar te huilen, en met vlagen overvalt het paniekgevoel me weer. Ik ben echt in m´n eentje!



Zeven jaar geleden is mijn vader overleden, ik was toen net twintig, hij net vijftig. Mijn vader was mijn maatje, we deden alles samen. Mijn ouders waren al een hele poos gescheiden toen hij overleed, ik heb een paar jaar bij hem gewoond. Maar toen ik ging studeren en op mezelf, nou ja... kamers, ging wonen zagen we elkaar minstens 1 keer per week, vaak meer. Gingen we ergens naartoe, wandelen in het bos, lunchen in de stad, of gewoon rijden en kijken waar we uitkwamen en in de meest pittoreske plaatsjes koffie drinken. Toen hij overleed aan een hartstilstand was ik mijn maatje kwijt, mijn bondgenoot in dit leven.

Wat ik toen voelde, totale paniek en eenzaamheid, voel ik nu met vlagen weer. Ik weet dat mijn verdriet om mijn exlief versterkt wordt door het overlijden van mijn vader. Het gevoel dat iemand mij verlaat, mij in de steek laat, alleen laat, is heel heftig bij mij. Ik weet niet waarom ik dit vertel, misschien om te laten merken dat mijn verdriet misschien heftiger voelt dan het hoeft te voelen omdat het mijn verdriet over mijn vader aanraakt. Of althans, het immense verdriet wat ik voelde toen hij mij alleen achter liet. Het is geen rationeel verdriet.



Maar man, wat voel ik me ellendig nu. Ga een kop thee drinken en weer een beetje tot rust komen. Heb nog vijf seizoenen Rozegeur en Wodka Lime op dvd, ga maar een begin maken...

Jeetje Snow, wat een heftig verhaal...werd er helemaal stil van!

Wilde je eiegnlijk alleen maar even een dikke knuffel geven want weet verder eigenlijk niet zo goed wat te zeggen nu!

Hier gaan de dagen met ups en downs

Huil niet meer zo veel als 2 weken geleden maar blijf toch hopen op een teken van leven van hem

Na 3 weken niets gehoord dus het besef dat het niet meer komt wordt wel steeds groter

Was bij de psych van de week en die vertelde me dat ik het hebben van een relatie idealiseer en dat ik daarom binnen een relatie steeds mijn eigen grens verleg, hem meer ruimte geven, mijn eiegen dingen laten varen (gewoon omdat je graag bij hem bent) en mezelf zodanig aanpas zodat hij het rustig heeft, vond dat redelijk confronterend maar er zit wel een kern van waarheid in

Maar ja.......wat schiet ik er NU mee op

Behalve dat ik me een ontzettende sufferd voel dat ik het zover heb laten komen, en het feit dat ik bang ben dat ik nu zo ontzettend voor mezelf ga kiezen dat ik helemaal nooit meer iemand echt in mijn hartje toelaat?

Behalve dat ik me een ontzettende sufferd voel dat ik het zover heb laten komen, en het feit dat ik bang ben dat ik nu zo ontzettend voor mezelf ga kiezen dat ik helemaal nooit meer iemand echt in mijn hartje toelaat?

@ SNOW; ook een *; van mij!!!



@ Summerdance; hebben we dat niet allemaal? Ik denk ook wel eens dat het niet eerlijk is. De mannen in mijn leven hebben mij stuk voor stuk gekwetst. De ene harder dan de ander. Ik denk dat het wel ergens goed voor is..het is de bedoeling dat ik er wat van leer. Niet alsin 'mijn lot' ofzo..maar meer; nu leer ik wat ik wel en niet belangrijk vindt in een man en in een relatie. Ik weiger om een wantrouig typetje te worden en ik wil een positieve meid zijn. Zwelgen in zelfmeelij mag ik niet van mezelf...onzekerheid zo af en toe wel. Gelukkig heb ik daar mijn vriendinnen voor.



Er is zo'n tegeltjeswijheid die ik wel mooi vind en die ik je niet wil onthouden;



De sleutel tot de hart hangt naast je hart en is weliswaar verweerd maar passen doet hij nog altijd!



X ML

Ik had dit al geschreven in Singles 103 maar eigenlijk past hij hier beter. Dus hier nog ff in de herhaling :-)---- Gisteren:Auw!ff van me afschrijven hoor.... en waar beter dan in een forum waar je ook nog reactie krijgt ;-)Heb al anderhalf jaar contact met iemand via de dige snelweg. We hebben daar dagelijks contact en hij was/is inmiddels een beetje mijn uitlaatklep voor vanalles en nogwat geworden. Even bij vertellen: Hij had een vriendin maar ik heb steeds gedacht "die relatie gaat nog wel over en dan gaan wij elkaar wel zien". Ook ben ik er steeds van overtuigd dat wij goed zouden zijn samen. Gebaseerd op digi contact welliswaar en dus waarschijnlijk een beetje naief. Maar het punt kwam idd dat het overging met zijn toenmalige vriendin en een aantal weken later gingen wij elkaar dan ook echt zien. En het was SUPER! Het was zo ontzettend goed, dat voelde niet alleen ik, dat voelde ook hij. Hij liep nog harder van stapel dan ik en oh wat was hij verliefd, we zouden op vakantie (zijn idee niet het mijne) etc etc etc. Echt waar...het is goed. Hij had eindelijk zijn dekseltje gevonden. Waarom het toch zo lang geduurd had. Maar het was goed dat het zo lang geduurd had anders was het nu niet zoals het was. Zo kan ik nog even doorgaan. Drie maanden later... ineens van de ene op de andere dag wil hij me niet meer zien. Hij voelt niet genoeg. De afstand is een probleem. En inderdaad...ik heb hem ook niet meer gezien..... Tranen... tranen en nog meer tranen. Verdriet, onmacht, boosheid alles is de revue gepasseerd de afgelopen weken. Dit was HEM..die was mijn vriendje...en ik mocht het vertrouwen. Op het moment dat ik dat deed.....werd de deur keihard dichtgegooit. En vertrouwen is moeilijk...altijd al...wordt nu weer moeilijker. Dan zijn er de dooddoeners....geef me tijd/ruimte. Als wij bij elkaar horen dan vinden we elkaar wel weer. Wat moet je daar nou mee??Maargoed.... loslaten is niet mijn sterkste kant. Dus na enig over en weer gemail hebben we weer contact. En daar zijn de verhalen over die ene vriendin, je weet wel die van vroeger. Nou weet je? Ze gaat bij haar man weg. En dat deed ze inderdaad. En de zaterdag erop zat ze bij hem op de bank!! Maar nee, daar mocht ik niets van denken. Echt niet. Ze zijn alleen maar vrienden. Ik trek conclusies die er niet zijn. Weer naief...ik ga erin mee. Ons contact wordt weer leuker, minder gespannen. Morgen is hij jarig. Net een berichtje "Wacht maar niet tot 12 uur vanavond hoor.. (hij moet werken tot 23.30 uur)...durf het bijna niet te zeggen..maar krijg visite en kom dus niet meer online...krijg ik misschien toch nog dat speciale verjaardagcadeautje"!!!De LUL!!!! En AUW...Godsamme....verdorie WEER tranen!! Wat heb ik soms toch een hekel aan mezelf!!!!!! Hoe naief kan je nou zijn? En ik zag het allemaal wel hoor...heb vanmiddag nog hardop tegen mezelf gezegd "niet hopen...er komt een moment dat hij je weer over haar gaat vertellen"... En het was alweer sneller dan ik dacht Dit is de korte versie en wellicht wat warrig......maar ik ben het maar weer ff kwijt.......Thnx! -----Vandaag:@Jannek en Marias:Natuurlijk is het fijn dat hij eerlijk is. Is nooit anders zo geweest en stopt hij nu ook niet mee. Neemt niet weg dat het zeer doet. Heel zeer. Het was zo intens en zo goed (naar mijn gevoel en daar verlies ik me niet zo snel in..maar nu was het raak) en en en...hij had rust nodig, was niet toe aan een relatie... en nu vier weken later stort hij zich alweer in iets nieuws. Zij is niet naar huis gegaan vannacht en ik denk dat ik dat liever niet had geweten Het doet zeer dat hij blijkbaar wel klaar is voor iets anders maar gewoon niet voor mij. En hij!! Hij die rust nodig had en het heerlijk vond alleen deelt zijn verjaardagsnacht met iemand anders... en ik?? Ik die er zo klaar voor ben om mijn leven te delen voel me alleen... meer alleen dan ik me ooit voor had kunnen stellen....Sorry hoor...klinkt waarschijnlijk allemaal beetje dramatisch......gaat wel weer over Thnx for listening again..

@ Ikke...

Djeez meid,w at is dat nou weer voor een verhaal.....we worden toch aan alle kanten gedeukt en beschadigd zo (we lijken straks wel een totall loss auto)

HOE en ik bedoel ook ECHT HOE, moeten wij nou nog normaal en met een open blik de heren tegemoet komen.

Hebben jullie niet nu zo'n stemmetje in je hoofd wat heel hard roept NOOIT MEER!!!!

Klein puntje van zelfkritiek......dat roep ik nu natuurlijk heel hard tot de volgende voorbij komt en die me weer uit mijn schoenen slingert van verliefdheid, ben zo bang dat ikal mijn stoere woorden dan weer vergeet, dat ik WEER vol overgave ga en dan ik WEER plat op mijn bek ga.

IK WORD NIET GOED VAN AL DIE RONDSLINGERENDE GEDACHTES

Eigenlijk wil ik kruipend terug naar mijn ex, maar ben al wel bezig met wat en hoe in een volgende relatie....hmmmm...misschien toch eens even bijkomen in een ziekenhuisje met een dwangbuisje 

@ Ikke...Het is inderdaad wel een drama verhaal zeg! Kappen ermee! Geen contact. Bescherm jzelf!

HOE en ik bedoel ook ECHT HOE, moeten wij nou nog normaal en met een open blik de heren tegemoet komen.Daarom moet je het ook verwerken en beseffen dat hij NIEt de man voor jou is. Misschien wel voor een ander meisje..Maar blijkbaar loopt JOUW man nog ergens rond.  Als je verbitterd raakt en er niets van leert, blijf je inderdaad alleen over. Dat denk ik echt.

Hebben jullie niet nu zo'n stemmetje in je hoofd wat heel hard roept NOOIT MEER!!!!Valt wel mee. Eerder; als er weer een man komt die me zo behandelt en waarvoor ik smoezen ga verzinnen, moe ik er onmiddellijk mee kappen.

Klein puntje van zelfkritiek......dat roep ik nu natuurlijk heel hard tot de volgende voorbij komt en die me weer uit mijn schoenen slingert van verliefdheid, ben zo bang dat ikal mijn stoere woorden dan weer vergeet, dat ik WEER vol overgave ga en dan ik WEER plat op mijn bek ga.Uhm..het is ook niet oké als je totaal van je stuk bent. Zoiets moet groeien denk ik. Neem je tijd, luister naar je intuitie en besef dat hij van je moet houden om wie je bent. Als jij een aandachtjunkie bent moet hij ook daarva houden. Als je, zoals ik, zelfstandig bent en nogal hard voor mezelf en ook voor anderen maar toch ook gevoelig, moet hij daarvan houden. 

IK WORD NIET GOED VAN AL DIE RONDSLINGERENDE GEDACHTES

Eigenlijk wil ik kruipend terug naar mijn ex, maar ben al wel bezig met wat en hoe in een volgende relatie....hmmmm...misschien toch eens even bijkomen in een ziekenhuisje met een dwangbuisje  Misschien wel ja...Nu al een volgende..meid, heb je haast? Klapperende eierstokken? Baarmoeder in je keel? ga eens genieten van de zon met een goed boek. Laat de mannen maar even voor wat ze zijn. Ga eens lekker flirten en laat het daarbij. Oké, het kan natuurlijk dat dit een goede is maar laat hem dat dan maar bewijzen. Pas er op dat dit geen (hoe heet dat??) rebound-relatie wordt!

@ ML, bedankt voor je reactie, hihi, nee heb geen klapperende eierstokken maar zit een beetje in mijn "ik ben zo bang dat ik overschiet fase"

Ik weet dat ik de goede beslissing heb genomen en dat een man mij moet nemen zoals ik ben, en ik ga ZEKER geen rebound girl worden!

Thanks!

Het stemmetje dat roept NOOIT WEER heb ik niet. Er komt zeker een volgende keer. Maar wat inderdaad wel steeds sterker wordt is het gevoel van "hoe kan ik er nou op vertrouwen dat het de volgende keer wel goed is" En dat wat iemand ook zegt te vertrouwen is. Ik merk dat mijn vertouwen inderdaad heeeeel veel deuken oploopt. De vergelijking met de totall loss auto is dan ook wel een leuke:D

Van  mezelf ben ik iemand die heel erg open, eerlijk en vooral ook vol van vertrouwen is. Je moet van het goede in de mens uitgaan nietwaar?? Maar dat wordt lastiger en lastiger.

Hoe ik daar een volgende keer mee om zal gaan? De tijd zal het leren. Voor het moment moet ik nog niet denken aan een volgende keer.



Eerst wonden likken zoals eerder elders al gezegd.



En contact verbreken...dat wordt de volgende stap. Ik moet lief zijn voor mezelf en mezelf het niet aan willen doen dat ik hoor hoe blij hij is met zijn niewe liefde (die verdomme pas volgende week echt weggaat bij haar man)..........

Maar dat loslaten...dat is zoooo verdomde moeilijk!! Hij is namelijk al anderhalf jaar mijn steun en toeverlaat. Mijn deel mijn dag mee mens. Ik laat dus niet alleen drie maanden (wat is nou helemaal drie maanden.....het lijkt zoveel meer) los maar ik laat een vriendje los. En daarmee ook degene die altijd vroeg hoe het was op mijn werk, hoe dat gesprek ging, succes wensen voor afspraak in zhs etc. Ik hoefde niemand te bellen.... Hij was er gewoon. En dat moet ik nu ook los gaan laten... En dat veroorzaakt nu nog tranen..heel veel tranen.



Met mijn verstand weet ik het allemaal wel...maar mijn hart schreeuwt om hem...... Het verstand moet gaan winnen... die strijd ben ik nu aan het leveren

@ ML, bedankt voor je reactie, hihi, nee heb geen klapperende eierstokken maar zit een beetje in mijn "ik ben zo bang dat ik overschiet fase"

Ik weet dat ik de goede beslissing heb genomen en dat een man mij moet nemen zoals ik ben, en ik ga ZEKER geen rebound girl worden!

Thanks!

hahaha ik was al bang dat mijn reactie te hard was. gelukkig stel je het op prijs!