Relaties
alle pijlers
toch weer. voel me slecht over mezelf
zondag 2 maart 2008 om 23:01
Ik ben toch weer aan het scharrelen met jongen met wie het heel rot was. Ben er toen mee gestopt, maar ben m toch weer gaan zien.
Ik word er echt zo ongelukkig van... haat mezelf dat ik toch weer hem ben gaan zien. Ik weet dat ik het niet moet doen, maar ik wordt toch weer naar hem toegetrokken.
Ik wil gewoon respect voor mezelf kunnen opbrengen, maar dat lukt me gewoon niet.
Zit er echt helemaal doorheen.
weet t allemaal niet meer
Ik word er echt zo ongelukkig van... haat mezelf dat ik toch weer hem ben gaan zien. Ik weet dat ik het niet moet doen, maar ik wordt toch weer naar hem toegetrokken.
Ik wil gewoon respect voor mezelf kunnen opbrengen, maar dat lukt me gewoon niet.
Zit er echt helemaal doorheen.
weet t allemaal niet meer
zondag 2 maart 2008 om 23:16
stom is dat he... je weet het. en toch doe je het. je weet dat je er alleen maar ongelukkiger door wordt, je weet dat je niet wordt behandeld zoals je verdient, en toch doe je het...
waarom? ik denk dat het bijna net als een verslaving werkt. je krijgt een spuit drugs binnen, en een paar uur voel je je heerlijk. maar de volgende dag beginnen de afkickverschijnselen al, en voel je je alleen maar rotter, want het heeft toch nooit het effect wat je wil. maar je blijft maar naar die spuit verlangen, want de korte-termijn-geluksgevoelens lijken zwaarder te wegen dan je lange-termijn-geluk en de korte-termijn-geluksgevoelens lijken alleen maar gelukkiger te zijn, want je gaat meer smachten, maar de dip erna wordt ook heftiger.
ik zie mezelf als een intelligente, zelfbewuste vrouw, die weet wat ze wil en wat ze verdient. en toch maak ook ik deze fout wel eens... het toch weten maar besluiten jezelf voor de gek te houden.... stom stom stom.
waar ik achter kwam is dat ik ook mezelf niet helemaal compleet voel, dat ik misschien toch niet helemaal van mezelf hou, en door met iemand samen te zijn, kon ik dat even vergeten, hoe slecht die ander ook voor me was. terwijl ik niet op een relatie zit te wachten, maar wel het samenzijn met een ander mis, maar daarmee zeg ik eigenlijk dat ik een stuk van mezelf mis, want ik heb het blijkbaar nodig...
waarom? ik denk dat het bijna net als een verslaving werkt. je krijgt een spuit drugs binnen, en een paar uur voel je je heerlijk. maar de volgende dag beginnen de afkickverschijnselen al, en voel je je alleen maar rotter, want het heeft toch nooit het effect wat je wil. maar je blijft maar naar die spuit verlangen, want de korte-termijn-geluksgevoelens lijken zwaarder te wegen dan je lange-termijn-geluk en de korte-termijn-geluksgevoelens lijken alleen maar gelukkiger te zijn, want je gaat meer smachten, maar de dip erna wordt ook heftiger.
ik zie mezelf als een intelligente, zelfbewuste vrouw, die weet wat ze wil en wat ze verdient. en toch maak ook ik deze fout wel eens... het toch weten maar besluiten jezelf voor de gek te houden.... stom stom stom.
waar ik achter kwam is dat ik ook mezelf niet helemaal compleet voel, dat ik misschien toch niet helemaal van mezelf hou, en door met iemand samen te zijn, kon ik dat even vergeten, hoe slecht die ander ook voor me was. terwijl ik niet op een relatie zit te wachten, maar wel het samenzijn met een ander mis, maar daarmee zeg ik eigenlijk dat ik een stuk van mezelf mis, want ik heb het blijkbaar nodig...
zondag 2 maart 2008 om 23:41
Hoi Bentje,
Misschien een hele rare vraag hoor, maar wat verwacht je nu voor antwoorden? Wil je horen dat je het toch gewoon moet doen, lekker doorgaan terwijl je weet dat het niet goed is?
Uit je stukje kun je zelf al opmaken dat je het goede antwoord al weet, namelijk vooral NIET doen, juist om dat respect voor jezelf te houden. Als je geen respect voor jezelf had, zou je jezelf niet eens afvragen of je dit wel moet doen. Dat zelfrespect heb je in mijn ogen dus juist wel, het enige wat je nodig hebt is een flinke dosis lef. Lef om dit keer NEE te zeggen, op te komen voor jezelf en misschien (sorry als ik fout zit) een keer de moeilijke weg te nemen. Geloof me, je zal er een enorm goed gevoel aan over houden, namelijk TROTS.
Overigens denk ik dat we dit soort keuzes allemaal wel eens op ons bord krijgen, net zo lang tot we de kracht, het lef of het inzicht hebben om de juiste keuze te maken. Gelukkig weet jij al wat de juiste en de onjuiste keuze is, nu nog je gevoel volgen....
Heel veel succes!
Misschien een hele rare vraag hoor, maar wat verwacht je nu voor antwoorden? Wil je horen dat je het toch gewoon moet doen, lekker doorgaan terwijl je weet dat het niet goed is?
Uit je stukje kun je zelf al opmaken dat je het goede antwoord al weet, namelijk vooral NIET doen, juist om dat respect voor jezelf te houden. Als je geen respect voor jezelf had, zou je jezelf niet eens afvragen of je dit wel moet doen. Dat zelfrespect heb je in mijn ogen dus juist wel, het enige wat je nodig hebt is een flinke dosis lef. Lef om dit keer NEE te zeggen, op te komen voor jezelf en misschien (sorry als ik fout zit) een keer de moeilijke weg te nemen. Geloof me, je zal er een enorm goed gevoel aan over houden, namelijk TROTS.
Overigens denk ik dat we dit soort keuzes allemaal wel eens op ons bord krijgen, net zo lang tot we de kracht, het lef of het inzicht hebben om de juiste keuze te maken. Gelukkig weet jij al wat de juiste en de onjuiste keuze is, nu nog je gevoel volgen....
Heel veel succes!
maandag 3 maart 2008 om 00:13
Eerst maar eens stoppen met zo hard, streng en gemeen tegen jezelf zijn. Als jij al niet aardig tegen jezelf doet, waarom zou een ander dat dan wel doen?
Je bent een mens. Mensen maken fouten. Echt waar, iedereen. Dit is niet erg handig, nee. Maar weet je ook waarom je het doet? Wat was de aanleiding om hem weer op te zoeken?
Misschien is het ook wel een beetje: je zoekt hem op zodat je jezelf weer stom kan vinden. Dat klinkt misschien hard, maar als je zo negatief over jezelf denkt, dan vind je wel een stok om jezelf mee te slaan. En als deze toevallig voorhanden is...
Het is moeilijk om zo'n foute man los te laten, ik weet er alles van. Wees daarom niet te hard voor jezelf. Probeer situaties waarin je hem zou kunnen tegenkomen te vermijden. Als je weet dat je hem gaat bellen of smsen als je een drankje op hebt, neem je mobiel dan niet mee naar de kroeg. Als je hem opzoekt als je alleen thuis bent: zorg dat je even zo min mogelijk alleen thuis bent de komende tijd. Wis zijn nummer uit je telefoon. Spreek met een vriendin af dat je haar kunt bellen als je een zwak moment hebt. Beloon jezelf als je een moeilijke situatie hebt kunnen weerstaan.
En bovenal: wees lief voor jezelf. Je bent geen vreselijk mens, je bent een mooi mens, met alle oneffenheden die je hebt. En dit is er eentje van. Niemand gaat foutloos door het leven. Maar als je jezelf zo blijft straffen voor je fouten, dan zul je ze wel blijven maken. Om voor jezelf te bevestigen dat je een stom mens bent, of omdat je jezelf niet meer waard vindt dan dat.
Een oefening die ik van mijn psycholoog kreeg vorig jaar was: zeg geen negatieve dingen over jezelf. Je mag ze nog best denken, maar niet meer hardop uitspreken. (En dus ook niet op een forum zetten ). Lijkt misschien stom, maar het helpt wel. Je gaat in elk geval wel zien hoe vaak je wel niet negatief doet over jezelf. In mijn geval vaker dan ik dacht. En door ze niet uit te spreken, worden je negatieve gedachten niet verder bevestigd, zijn ze wat minder hard aanwezig.
Je bent een mens. Mensen maken fouten. Echt waar, iedereen. Dit is niet erg handig, nee. Maar weet je ook waarom je het doet? Wat was de aanleiding om hem weer op te zoeken?
Misschien is het ook wel een beetje: je zoekt hem op zodat je jezelf weer stom kan vinden. Dat klinkt misschien hard, maar als je zo negatief over jezelf denkt, dan vind je wel een stok om jezelf mee te slaan. En als deze toevallig voorhanden is...
Het is moeilijk om zo'n foute man los te laten, ik weet er alles van. Wees daarom niet te hard voor jezelf. Probeer situaties waarin je hem zou kunnen tegenkomen te vermijden. Als je weet dat je hem gaat bellen of smsen als je een drankje op hebt, neem je mobiel dan niet mee naar de kroeg. Als je hem opzoekt als je alleen thuis bent: zorg dat je even zo min mogelijk alleen thuis bent de komende tijd. Wis zijn nummer uit je telefoon. Spreek met een vriendin af dat je haar kunt bellen als je een zwak moment hebt. Beloon jezelf als je een moeilijke situatie hebt kunnen weerstaan.
En bovenal: wees lief voor jezelf. Je bent geen vreselijk mens, je bent een mooi mens, met alle oneffenheden die je hebt. En dit is er eentje van. Niemand gaat foutloos door het leven. Maar als je jezelf zo blijft straffen voor je fouten, dan zul je ze wel blijven maken. Om voor jezelf te bevestigen dat je een stom mens bent, of omdat je jezelf niet meer waard vindt dan dat.
Een oefening die ik van mijn psycholoog kreeg vorig jaar was: zeg geen negatieve dingen over jezelf. Je mag ze nog best denken, maar niet meer hardop uitspreken. (En dus ook niet op een forum zetten ). Lijkt misschien stom, maar het helpt wel. Je gaat in elk geval wel zien hoe vaak je wel niet negatief doet over jezelf. In mijn geval vaker dan ik dacht. En door ze niet uit te spreken, worden je negatieve gedachten niet verder bevestigd, zijn ze wat minder hard aanwezig.
-
maandag 3 maart 2008 om 12:35
@ rary; wat je zegt is echt spot on, dat is precies zoals ik het ervaar, dat het een soort verslaving is en ook een manier om me zelf aan te vullen als het ware.
Ik geloof denk ik ook niet dat ik iemand verdien die echt lief is.. (diep van binnen vind ik mezelf dat denk ik niet waard)
Ik zit gewoon zo in de knoop met mezelf... heb een hele destructieve kant en dat zie ik heel duidelijk door deze situatie...
Ik weet dat ik er mee stoppen moet....maar op de een of andere manier lukt me dat niet.
Ga net zo lang door tot ik de bevestiging van hem krijg die ik wil, maar dat ga ik natuurlijk nooit van hem krijgen..
Al helemaal niet door dat ik zo eager ben... dat werkt natuurlijk alleen maar averechts..
Mijn probleem ligt denk ik veel dieper dan de problemen die ik nu ervaar met hem, mijn eigenlijke probleem is dat ik gewoon echt niet van mezelf hou... door me met hem in te blijven laten wordt dat ook alleen maar erger.
Maar ik kan mezelf niet stoppen.
Ben sowieso behoorlijk destructief bezig de laatste tijd..veel drinken enzo en een soort fatalistische instelling naar het leven in het algemeen.
Hang echt aan een draadje.
wordt zo verdrietig van de hele situatie. Kon ik maar gewoon me weer sterk en goed voelen over mezelf.
Ik geloof denk ik ook niet dat ik iemand verdien die echt lief is.. (diep van binnen vind ik mezelf dat denk ik niet waard)
Ik zit gewoon zo in de knoop met mezelf... heb een hele destructieve kant en dat zie ik heel duidelijk door deze situatie...
Ik weet dat ik er mee stoppen moet....maar op de een of andere manier lukt me dat niet.
Ga net zo lang door tot ik de bevestiging van hem krijg die ik wil, maar dat ga ik natuurlijk nooit van hem krijgen..
Al helemaal niet door dat ik zo eager ben... dat werkt natuurlijk alleen maar averechts..
Mijn probleem ligt denk ik veel dieper dan de problemen die ik nu ervaar met hem, mijn eigenlijke probleem is dat ik gewoon echt niet van mezelf hou... door me met hem in te blijven laten wordt dat ook alleen maar erger.
Maar ik kan mezelf niet stoppen.
Ben sowieso behoorlijk destructief bezig de laatste tijd..veel drinken enzo en een soort fatalistische instelling naar het leven in het algemeen.
Hang echt aan een draadje.
wordt zo verdrietig van de hele situatie. Kon ik maar gewoon me weer sterk en goed voelen over mezelf.
maandag 3 maart 2008 om 12:57
quote:bentje schreef op 03 maart 2008 @ 12:35:
@ rary; wat je zegt is echt spot on, dat is precies zoals ik het ervaar, dat het een soort verslaving is en ook een manier om me zelf aan te vullen als het ware.
Ik geloof denk ik ook niet dat ik iemand verdien die echt lief is.. (diep van binnen vind ik mezelf dat denk ik niet waard)
Ik zit gewoon zo in de knoop met mezelf... heb een hele destructieve kant en dat zie ik heel duidelijk door deze situatie...
Ik weet dat ik er mee stoppen moet....maar op de een of andere manier lukt me dat niet.
Ga net zo lang door tot ik de bevestiging van hem krijg die ik wil, maar dat ga ik natuurlijk nooit van hem krijgen..
Al helemaal niet door dat ik zo eager ben... dat werkt natuurlijk alleen maar averechts..
Mijn probleem ligt denk ik veel dieper dan de problemen die ik nu ervaar met hem, mijn eigenlijke probleem is dat ik gewoon echt niet van mezelf hou... door me met hem in te blijven laten wordt dat ook alleen maar erger.
Maar ik kan mezelf niet stoppen.
Ben sowieso behoorlijk destructief bezig de laatste tijd..veel drinken enzo en een soort fatalistische instelling naar het leven in het algemeen.
Hang echt aan een draadje.
wordt zo verdrietig van de hele situatie. Kon ik maar gewoon me weer sterk en goed voelen over mezelf.Tja meid als je er niet mee kan stoppen dan rest je weinig anders dan er vooral mee door te gaan...
@ rary; wat je zegt is echt spot on, dat is precies zoals ik het ervaar, dat het een soort verslaving is en ook een manier om me zelf aan te vullen als het ware.
Ik geloof denk ik ook niet dat ik iemand verdien die echt lief is.. (diep van binnen vind ik mezelf dat denk ik niet waard)
Ik zit gewoon zo in de knoop met mezelf... heb een hele destructieve kant en dat zie ik heel duidelijk door deze situatie...
Ik weet dat ik er mee stoppen moet....maar op de een of andere manier lukt me dat niet.
Ga net zo lang door tot ik de bevestiging van hem krijg die ik wil, maar dat ga ik natuurlijk nooit van hem krijgen..
Al helemaal niet door dat ik zo eager ben... dat werkt natuurlijk alleen maar averechts..
Mijn probleem ligt denk ik veel dieper dan de problemen die ik nu ervaar met hem, mijn eigenlijke probleem is dat ik gewoon echt niet van mezelf hou... door me met hem in te blijven laten wordt dat ook alleen maar erger.
Maar ik kan mezelf niet stoppen.
Ben sowieso behoorlijk destructief bezig de laatste tijd..veel drinken enzo en een soort fatalistische instelling naar het leven in het algemeen.
Hang echt aan een draadje.
wordt zo verdrietig van de hele situatie. Kon ik maar gewoon me weer sterk en goed voelen over mezelf.Tja meid als je er niet mee kan stoppen dan rest je weinig anders dan er vooral mee door te gaan...
maandag 3 maart 2008 om 13:10
bentje, we kennen mekaar al van je vorige topic.
ik ben radicaal met die jongen gestopt. niks meer van me laten horen, hij ook niks meer van hem. ik weet dat ie ondertussen al 2 vriendinnetjes heeft gehad, kom hem soms nog wel eens tegen, en dan groet ik hem.
ik denk nog vaak aan hem, maar hoef echt geen contact meer. als ik hem tegenkom maakt mijn hart nog een sprongetje, voor mij een teken om vooral geen contact te hebben, anders zit ik er zo weer middenin (nog los van dat ie mij ook niet meer wil hoor).
dus ik ben trots... tot ik weer in dezelfde valkuil stapte. hele mooie jongen, 3kwart jaar geleden leren kennen. we smsten en belden, sexueel getint, en elke keer nam hij initiatief om af te spreken. maar vreemd genoeg (ahum) belde ie elke keer af, of liet gewoon niks horen. ik naief blijven. tot vorige week. dit keer toch echt, zo en zo laat op station. dus ik sta daar... maar niks hoor, stond daar voor jan lul.
hij speelde duidelijk een spel, gebruikte me alleen voor de smsjes en belletjes en was vast nooit van plan om met me af te spreken. voelde me stom en dom, al wist ik het eigenlijk wel. en waarom? omdat ie bloedmooi was. dus dat voelde goed voor mijn eigenwaarde.
heb besloten om nu eerst maar eens wat aan mijn eigenwaarde te doen. niet meer zo veel op stap, minder drinken, en vooral bezig zijn met mezelf. en idd, wat hier gezegd wordt, niet zo streng zijn voor mezelf. want ow wat heb ik mezelf toch dom en stom gevoeld.
gister tegen mezelf gezegd, ja, ik ben onzeker, ik ben niet blij met mezelf, en dat mag er zijn... ipv ik mag niet onzeker zijn, ik moet van mezelf houden, ik moet happy zijn. een hoop moeten en niet mogen.
ik ben radicaal met die jongen gestopt. niks meer van me laten horen, hij ook niks meer van hem. ik weet dat ie ondertussen al 2 vriendinnetjes heeft gehad, kom hem soms nog wel eens tegen, en dan groet ik hem.
ik denk nog vaak aan hem, maar hoef echt geen contact meer. als ik hem tegenkom maakt mijn hart nog een sprongetje, voor mij een teken om vooral geen contact te hebben, anders zit ik er zo weer middenin (nog los van dat ie mij ook niet meer wil hoor).
dus ik ben trots... tot ik weer in dezelfde valkuil stapte. hele mooie jongen, 3kwart jaar geleden leren kennen. we smsten en belden, sexueel getint, en elke keer nam hij initiatief om af te spreken. maar vreemd genoeg (ahum) belde ie elke keer af, of liet gewoon niks horen. ik naief blijven. tot vorige week. dit keer toch echt, zo en zo laat op station. dus ik sta daar... maar niks hoor, stond daar voor jan lul.
hij speelde duidelijk een spel, gebruikte me alleen voor de smsjes en belletjes en was vast nooit van plan om met me af te spreken. voelde me stom en dom, al wist ik het eigenlijk wel. en waarom? omdat ie bloedmooi was. dus dat voelde goed voor mijn eigenwaarde.
heb besloten om nu eerst maar eens wat aan mijn eigenwaarde te doen. niet meer zo veel op stap, minder drinken, en vooral bezig zijn met mezelf. en idd, wat hier gezegd wordt, niet zo streng zijn voor mezelf. want ow wat heb ik mezelf toch dom en stom gevoeld.
gister tegen mezelf gezegd, ja, ik ben onzeker, ik ben niet blij met mezelf, en dat mag er zijn... ipv ik mag niet onzeker zijn, ik moet van mezelf houden, ik moet happy zijn. een hoop moeten en niet mogen.
maandag 3 maart 2008 om 13:11
@high hopes, ik loop al jaren bij een psycholoog, heb mijn hele leven al last van allerlei psychische problemen (destructief, verlatings/ bindingsangst etc)
Het ging een tijdje wat beter met me, maar de laatste tijd gaat het langzaam aan steeds minder goed.
Ik voel me gewoon zo enorm vast zitten.. ben gewoon echt geen gelukkig meisje meer.. zou willen dat ik dat wel was.
Als ik om me heen kijk zie ik genoeg mensen die wel geweoon goed gaat en die lekker in hun vel zitten, die mensen zijn dan zoveel mooier.
Ik voel me gewoon lelijk (qua persoonlijkheid en daardoor natuurlijk ook qua uiterlijk) hoe ik met dingen omga.
Zit gewooon zoo ontzettend vast. ik weet het gewoon allemaal niet meer.
Het ging een tijdje wat beter met me, maar de laatste tijd gaat het langzaam aan steeds minder goed.
Ik voel me gewoon zo enorm vast zitten.. ben gewoon echt geen gelukkig meisje meer.. zou willen dat ik dat wel was.
Als ik om me heen kijk zie ik genoeg mensen die wel geweoon goed gaat en die lekker in hun vel zitten, die mensen zijn dan zoveel mooier.
Ik voel me gewoon lelijk (qua persoonlijkheid en daardoor natuurlijk ook qua uiterlijk) hoe ik met dingen omga.
Zit gewooon zoo ontzettend vast. ik weet het gewoon allemaal niet meer.
maandag 3 maart 2008 om 13:22
@ rary, goed hoor van je dat je gestopt bent met die jongen.
ik begreep niet helemaal of die valkuil dezelfde jongen was of weer een ander
Ben blij te horen dat je aan jezelf aan t werken bent.
Zou ik ook moeten doen, ben destijds gestopt met die jongen voelde me goed. en toch weer elkaar gaan zien. Had hem toch wel gemist
ik begreep niet helemaal of die valkuil dezelfde jongen was of weer een ander
Ben blij te horen dat je aan jezelf aan t werken bent.
Zou ik ook moeten doen, ben destijds gestopt met die jongen voelde me goed. en toch weer elkaar gaan zien. Had hem toch wel gemist
maandag 3 maart 2008 om 13:56
Bentje ben je niet tevreden over jezelf omdat je jezelf dingen óplegd'waar je niet achter staat maar tóch wel doet omdat jij dat wel wilt,ongeacht het is niet goed voor jezelf?Zoiets?En juist daardoor nog meer afkeer krijgt van jouzelf?Van je besluiten waar je niet achter staat?
En wederom contact met die jongen omdat je hem miste?Miste je hem wel of miste je de gewoonte?Want je weet,al is hij mss. niet fout> hij is duidelijk 'foute boel' voor jou.
Waar komen die bindings/verlatingsangst weg als ik vragen mag?En destructief gedrag komt dat opdat je dan iig. dáár controle over hebt en mede niet gekwetst kan worden?Bij jezelf blijven daardoor waardoor jij dus erg ongelukkig bent?
En wederom contact met die jongen omdat je hem miste?Miste je hem wel of miste je de gewoonte?Want je weet,al is hij mss. niet fout> hij is duidelijk 'foute boel' voor jou.
Waar komen die bindings/verlatingsangst weg als ik vragen mag?En destructief gedrag komt dat opdat je dan iig. dáár controle over hebt en mede niet gekwetst kan worden?Bij jezelf blijven daardoor waardoor jij dus erg ongelukkig bent?
anoniem_44446 wijzigde dit bericht op 03-03-2008 14:02
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
maandag 3 maart 2008 om 17:43
@rupsje, wat betreft mijn lelijkheid...in gedrag.. ik merk dat ik veel te veel met hem bezig ben. ook naar vriendinnen toe, dat ik het heel vaak over hem heb, terwijl iedereen nu een beetje zoiets heeft van'kap er dan gewoon mee"
Voel me telkens weer slecht als ik het gesprek weer op hem breng.
Het brengt allemaal een soort droevigheid met zich mee, waardoor ik zelf niet meer stralen kan.
I am going through the motions, doe alles wel maar niet van harte.
ben gewoon sowieso behoorlijk down en heb daardoor zo'n behoefte aan liefde en genegenheid. Dat kan hij mij niet direct geven, maar wel fysiek contact en dat is het gene wat voor mij nu dicht bij genegenheid lijkt te komen.
Wat anemeoon ook al zei eerder is het denk ik ook wel zo dat ik bijna op zoek ben naar een stok om mezelf mee te slaan. Het wordt bijna een vicieuze circel.
Wat ik overigens zo leuk aan hem vind: ik vind hem zeer aantrekkelijk en charmant en zou hem zo graag echt willen... hij trekt me aan en duwt me weg.
Ik weet het allemaal niet meer.
Ik weet het eigenlijk wel... ermee kappen zou het beste zijn. Ik ga dat ook proberen, maar het verlangen naar hem is zoooo sterk. Ik heb dat nog nooit eerder zo sterk meegemaakt.
heel warrig verhaal, maar goed dat is ook een beetje hoe ik me voel.
Voel me telkens weer slecht als ik het gesprek weer op hem breng.
Het brengt allemaal een soort droevigheid met zich mee, waardoor ik zelf niet meer stralen kan.
I am going through the motions, doe alles wel maar niet van harte.
ben gewoon sowieso behoorlijk down en heb daardoor zo'n behoefte aan liefde en genegenheid. Dat kan hij mij niet direct geven, maar wel fysiek contact en dat is het gene wat voor mij nu dicht bij genegenheid lijkt te komen.
Wat anemeoon ook al zei eerder is het denk ik ook wel zo dat ik bijna op zoek ben naar een stok om mezelf mee te slaan. Het wordt bijna een vicieuze circel.
Wat ik overigens zo leuk aan hem vind: ik vind hem zeer aantrekkelijk en charmant en zou hem zo graag echt willen... hij trekt me aan en duwt me weg.
Ik weet het allemaal niet meer.
Ik weet het eigenlijk wel... ermee kappen zou het beste zijn. Ik ga dat ook proberen, maar het verlangen naar hem is zoooo sterk. Ik heb dat nog nooit eerder zo sterk meegemaakt.
heel warrig verhaal, maar goed dat is ook een beetje hoe ik me voel.
maandag 3 maart 2008 om 18:04
quote:bentje schreef op 03 maart 2008 @ 17:43:
Ik weet het eigenlijk wel... ermee kappen zou het beste zijn. Ik ga dat ook proberen, maar het verlangen naar hem is zoooo sterk. Ik heb dat nog nooit eerder zo sterk meegemaakt..Kan het niet zijn dat niet het verlangen naar hèm, maar naar liefde en genegenheid zoooo sterk is. Zo te lezen is hij namelijk helemaal niet zo liefdevol naar jou en toont hij weinig échte interesse in jou. Als dat wel zo was geweest had je je tov hem niet zo gevoeld zoals je je nu voelt.
Ik weet het eigenlijk wel... ermee kappen zou het beste zijn. Ik ga dat ook proberen, maar het verlangen naar hem is zoooo sterk. Ik heb dat nog nooit eerder zo sterk meegemaakt..Kan het niet zijn dat niet het verlangen naar hèm, maar naar liefde en genegenheid zoooo sterk is. Zo te lezen is hij namelijk helemaal niet zo liefdevol naar jou en toont hij weinig échte interesse in jou. Als dat wel zo was geweest had je je tov hem niet zo gevoeld zoals je je nu voelt.
maandag 3 maart 2008 om 18:44
Hey,
Iemand die onbereikbaar is, is altijd aantrekkelijker, dat speelt volgens mij hier in dit geval ook wel mee. Ik bedoel:
je eigenwaarde is laag, je leert iemand kennen die je afstoot en aantrekt. Misschien dat je er zo in blijft hangen, in deze situatie, omdat je uiteindelijk wilt kunnen zeggen; 'O, wie weet, na een tijdje draait hij wel bij/gaat hij toch helemaal voor mij kiezen'. Vermoedelijk zoek je bij hem bevestiging dat je toch wel iets waard bent, maar die geeft hij je niet, in dit geval zelfs integendeel (zou op zich ook niet moeten, dat moet je terug uit jezelf proberen te halen, hoe dan ook) en omdat je je zo 'slecht' voelt, denk je dat je dat hij gelijk heeft dat je dat niet verdient en kan je geen afstand van hem nemen. Vicieuze cirkel dus.
Probeer in te zien dat deze situatie niet gezond is. Je verdient echt wel beter dan dit, twijfel daar zelf niet aan! Jij bent wie je bent, met je goede kanten en verdient ook alleen maar het beste.
Het feit dat je dit nu post (en daarvoor) ook, geeft toch ergens aan dat je beseft dat het niet juist is en dat je er veel te gevoelig voor bent je zo te 'laten behandelen' + dat het je een rotgevoel geeft!
Hoop dat je er uit geraakt en vlug beseft dat je dit/hem echt niet nodig hebt. Probeer eerst weer gelukkig te worden met jezelf, zal niet op 1,2,3 in orde zijn, maar komt zeker in orde! Denk dat er hier meerderen zitten die zichzelf wel eens een tijd 'minder' voelden en er toch weer bovenop gekomen zijn. Maar dat is dus echt iets wat je zelf moet doen.
Succes!
Iemand die onbereikbaar is, is altijd aantrekkelijker, dat speelt volgens mij hier in dit geval ook wel mee. Ik bedoel:
je eigenwaarde is laag, je leert iemand kennen die je afstoot en aantrekt. Misschien dat je er zo in blijft hangen, in deze situatie, omdat je uiteindelijk wilt kunnen zeggen; 'O, wie weet, na een tijdje draait hij wel bij/gaat hij toch helemaal voor mij kiezen'. Vermoedelijk zoek je bij hem bevestiging dat je toch wel iets waard bent, maar die geeft hij je niet, in dit geval zelfs integendeel (zou op zich ook niet moeten, dat moet je terug uit jezelf proberen te halen, hoe dan ook) en omdat je je zo 'slecht' voelt, denk je dat je dat hij gelijk heeft dat je dat niet verdient en kan je geen afstand van hem nemen. Vicieuze cirkel dus.
Probeer in te zien dat deze situatie niet gezond is. Je verdient echt wel beter dan dit, twijfel daar zelf niet aan! Jij bent wie je bent, met je goede kanten en verdient ook alleen maar het beste.
Het feit dat je dit nu post (en daarvoor) ook, geeft toch ergens aan dat je beseft dat het niet juist is en dat je er veel te gevoelig voor bent je zo te 'laten behandelen' + dat het je een rotgevoel geeft!
Hoop dat je er uit geraakt en vlug beseft dat je dit/hem echt niet nodig hebt. Probeer eerst weer gelukkig te worden met jezelf, zal niet op 1,2,3 in orde zijn, maar komt zeker in orde! Denk dat er hier meerderen zitten die zichzelf wel eens een tijd 'minder' voelden en er toch weer bovenop gekomen zijn. Maar dat is dus echt iets wat je zelf moet doen.
Succes!
maandag 3 maart 2008 om 19:14
Poeh Mellie hier heb ik ook wat aan.
Ben niet zo goed in verwoorden van alles terwijl het wel in mijn hoofd zit zo hier beschreven en gereageerd word.
Ik reageer vanuit mijn idem ervaring als TO.Moeilijk dus al bij voorbaat om een verlossend woord te zeggen voor haar omdat ik er zelf ook meezit/zat.
Zat(soms zit) er mee.Aantrek/afstoot relatie.Door mijzelf.Het mag/kan niet en weten niet goed maar niet los kunnen/willen laten want het is een soort van bevestiging die ik/je mezelf/jezelf eigen hebt gemaakt.
Zie je wel?Het is zo, en daar naar handelen om bevestiging te krijgen en te krijgen etcetc.Vicieuse cirkel idd.
Destructief,vermoeiend/slopend/zeer pijnlijk voor jezelf en de eventueel betrokkenen die je er in meeneemt ook nog.
Ben niet zo goed in verwoorden van alles terwijl het wel in mijn hoofd zit zo hier beschreven en gereageerd word.
Ik reageer vanuit mijn idem ervaring als TO.Moeilijk dus al bij voorbaat om een verlossend woord te zeggen voor haar omdat ik er zelf ook meezit/zat.
Zat(soms zit) er mee.Aantrek/afstoot relatie.Door mijzelf.Het mag/kan niet en weten niet goed maar niet los kunnen/willen laten want het is een soort van bevestiging die ik/je mezelf/jezelf eigen hebt gemaakt.
Zie je wel?Het is zo, en daar naar handelen om bevestiging te krijgen en te krijgen etcetc.Vicieuse cirkel idd.
Destructief,vermoeiend/slopend/zeer pijnlijk voor jezelf en de eventueel betrokkenen die je er in meeneemt ook nog.
maandag 3 maart 2008 om 19:45
maandag 3 maart 2008 om 20:32
wat eigenlijk heel raar is met deze situaties, is dat ik des te oninteressanter word voor hem doordat ik hem zo graag wil.
Hij hoeft amper moeite voor mij te doen. Ik ben bijna al blij als ik aandacht krijg.
dit bedoelde ik ook deels met mijn lelijkheid. Doordat ik zo onzeker ben, kom ik niet het beste uit de verf...ik erger me dan aan mijn gedrag t.o.v. hem.
Ik kan een zo veel mooier mens zijn als ik me gewaardeerd voel en niet zo aan iemand hoef te trekken.
Hij hoeft amper moeite voor mij te doen. Ik ben bijna al blij als ik aandacht krijg.
dit bedoelde ik ook deels met mijn lelijkheid. Doordat ik zo onzeker ben, kom ik niet het beste uit de verf...ik erger me dan aan mijn gedrag t.o.v. hem.
Ik kan een zo veel mooier mens zijn als ik me gewaardeerd voel en niet zo aan iemand hoef te trekken.
