Relaties
alle pijlers
Twijfel de twijfel, blijven voor de kinderen?
donderdag 16 mei 2024 om 15:07
Korte samenvatting van het geheel; al > 20 jaar samen, en (pleeg)kinderen samen (stabiele situatie al jaren). Partner is 2x vreemdgegaan, laatste keer bijna 3 jaar geleden. Ik ben gebleven omdat ik de kinderen een stabiele situatie met 2 ouders in 1 huis gun. We hebben relatie therapie gehad, ook beiden apart ondersteuning. Het punt is dat het redelijk ok gaat zo in het dagelijks leven qua gezin, ip geen ruzie/weinig gedoe en zitten op 1 lijn rondom de kinderen. Ik heb in de afgelopen jaren nooit actief besloten 'ik blijf' maar vooral 'ik ga nu niet weg ivm de kinderen'. Ik merk vooral aan mezelf dat ik het niet (meer) kan opbrengen om in onze relatie te investeren. Ik ben niet meer verliefd. Ik vind hem een goede vader. Maar als partner vertrouw ik hem niet (meer). Het basisvertrouwen is weg en daarmee het gevoel ook. Als we samen iets doen is dat prima, maar dat is het dan ook.
Ik weet niet zo goed wat ik moet/wil. Toch nu uit elkaar? Toch weer relatietherapie? Tijd uitzingen tot kinderen uit huis zijn? Ik heb geen ander/behoefte aan een andere relatie. Nooit een lange relatie gehad voor deze, vond het altijd wel prima alleen. Ben financieel volledig onafhankelijk. Ik zit een beetje vast...
Ik weet niet zo goed wat ik moet/wil. Toch nu uit elkaar? Toch weer relatietherapie? Tijd uitzingen tot kinderen uit huis zijn? Ik heb geen ander/behoefte aan een andere relatie. Nooit een lange relatie gehad voor deze, vond het altijd wel prima alleen. Ben financieel volledig onafhankelijk. Ik zit een beetje vast...
vrijdag 17 mei 2024 om 10:40
Ik was diegene die de vraag eerst stelde. En absoluut niet met de insteek "dan is het goed" - maar meer omdat ik wilde dat TO zou gaan reflecteren hoe dat bij haar voelt en dat is nu dus wel gelukt. Ik ben blij dat iemand anders de vraag opnieuw heeft gesteld, want in eerste instantie leek TO er niet echt op in te willen gaan. Het is moeilijk om toe te geven dat je dat dan ook maar doet voor de lieve vrede, of omdat de ander dan gezelliger is.
Een functionerend "verstandshuwelijk" waarbij de romantische liefde over is, maar er wel nog vriendschap en wederzijds respect is, kan best een tijd prima werken (tot er uiteindelijk toch weer behoefte komt aan een nieuwe romantische liefde). Maar sorry, het lijkt niet eens erop dat jullie wederzijds nog vrienden zijn. Dus dan is de conclusie toch dat de hele koek op is.
En waarom zou een relatietherapeut aan hem of jou moeten gaan uitleggen wie de schuldige is van alles. Jij mag gewoon jouw verhaal en jouw waarheid hebben. En hij gaat toch niet opeens het licht zien als een derde hem zegt dat hij een groot aandeel heeft.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 17 mei 2024 om 12:13
Mijn opmerking was niet vervelend bedoeld naar jou toe hoor. Het triggert altijd wat bij mij omdat het natuurlijk iets zegt over mijn eigen relatie. Maar ben het met je eens dat er - het fysieke of intieme contact te spijt - weinig uitspringt dat duidt op wederzijdse betrokkenheid, respect, vriendschap, plezier.belgali schreef: ↑17-05-2024 10:40Ik was diegene die de vraag eerst stelde. En absoluut niet met de insteek "dan is het goed" - maar meer omdat ik wilde dat TO zou gaan reflecteren hoe dat bij haar voelt en dat is nu dus wel gelukt. Ik ben blij dat iemand anders de vraag opnieuw heeft gesteld, want in eerste instantie leek TO er niet echt op in te willen gaan. Het is moeilijk om toe te geven dat je dat dan ook maar doet voor de lieve vrede, of omdat de ander dan gezelliger is.
Een functionerend "verstandshuwelijk" waarbij de romantische liefde over is, maar er wel nog vriendschap en wederzijds respect is, kan best een tijd prima werken (tot er uiteindelijk toch weer behoefte komt aan een nieuwe romantische liefde). Maar sorry, het lijkt niet eens erop dat jullie wederzijds nog vrienden zijn. Dus dan is de conclusie toch dat de hele koek op is.
vrijdag 17 mei 2024 om 12:34
vrijdag 17 mei 2024 om 13:03
Ik heb het ook niet vervelend opgevat. Goed juist dat je laat zien dat het zich verkeerd kan lezen. Ik had daar niet bij stil gestaan namelijk.Olea schreef: ↑17-05-2024 12:13Mijn opmerking was niet vervelend bedoeld naar jou toe hoor. Het triggert altijd wat bij mij omdat het natuurlijk iets zegt over mijn eigen relatie. Maar ben het met je eens dat er - het fysieke of intieme contact te spijt - weinig uitspringt dat duidt op wederzijdse betrokkenheid, respect, vriendschap, plezier.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 17 mei 2024 om 17:28
Zo gek vind ik dat niet. Ik zou ook echt geen relatie meer willen als ik van mijn man weg zou gaan. Maar daar denk ik misschien na een tijdje alleen te zijn geweest weer anders over. Maar vanuit mijn situatie nu lijkt het mij heerlijk.meisje85 schreef: ↑16-05-2024 20:00Ik vind het wel interessant dat je nu al zegt misschien wel alleen te willen blijven. Dat leest bijna alsof je jezelf niets gunt (geen liefde, geen intimiteit, geen maatje, warmte, iemand die jou leuk vindt), zoals je jezelf in je huwelijk nu eigenlijk ook niets gunt.
vrijdag 17 mei 2024 om 17:34
Voordat ik gescheiden was dacht ik ook geen relatie meer te willen. Maar dat kwam met name door hoe ik over ex dacht. Het vreemdgaan maakte dat ik hem en toen mannen in het algemeen echt niet leuk vond. Seks had ook echt iets negatiefs voor mij.
Dat is na de scheiding langzaam weggeëbd.
Na een tijdje begin ik te denken dat een man in mijn leven misschien wel leuk zou zijn.
Ik ben de juiste nog niet tegengekomen maar ik zeg geen nee als ik hem tegenkom
Dat is na de scheiding langzaam weggeëbd.
Na een tijdje begin ik te denken dat een man in mijn leven misschien wel leuk zou zijn.
Ik ben de juiste nog niet tegengekomen maar ik zeg geen nee als ik hem tegenkom
vrijdag 17 mei 2024 om 18:26
Misschien was zijn moeder voor de scheiding vaker thuis omdat ze toen minder werkte? En had vader meer aandacht voor hem omdat hij toen nog het enige kind was? Ik snap de redenatie van dat kind wel. Wat ontzettend verdrietig trouwens dat hij zich zo voelt.meisje85 schreef: ↑17-05-2024 09:43Maar is de denkfout hier niet dat het niet zozeer de scheiding is, maar hoe de ouders er vervolgens mee omgaan? Want het is natuurlijk idioot dat hij zich alleen voelt en zijn vader hem überhaupt geen aandacht geeft. Ik snap dat ouders weer bij elkaar dan ineens een goed alternatief lijkt, maar wat hij vooral niet wil, is hoe zijn ouders nu doen, toch?
vrijdag 17 mei 2024 om 18:44
Wat een intens nare formulering. Ik ben het met je eens dat je alleen invloed hebt op je eigen gedrag. Maar op deze manier leg je de verantwoordelijkheid voor zijn gedrag op het bord van TO en dat is niet waar hij hoort. Mensen zijn geen marionetten; iedereen heeft de verantwoordelijkheid over zijn of haar eigen gedrag. TO's partner is bijvoorbeeld zelf vader en bepaalt zelf om wel of niet al zijn ouderlijke taken uit te besteden wanneer TO een keer iets leuks te gaan doen. Het feit dat hij daarin de meest egocentrische route kiest is op geen enkele manier TO aan te rekenen. Zijn keus, zijn verantwoordelijkheid.
vrijdag 17 mei 2024 om 18:55
Waarom is dat naar? Zo is het helemaal niet bedoeld.sprankelend schreef: ↑17-05-2024 18:44Wat een intens nare formulering. Ik ben het met je eens dat je alleen invloed hebt op je eigen gedrag. Maar op deze manier leg je de verantwoordelijkheid voor zijn gedrag op het bord van TO en dat is niet waar hij hoort. Mensen zijn geen marionetten; iedereen heeft de verantwoordelijkheid over zijn of haar eigen gedrag. TO's partner is bijvoorbeeld zelf vader en bepaalt zelf om wel of niet al zijn ouderlijke taken uit te besteden wanneer TO een keer iets leuks te gaan doen. Het feit dat hij daarin de meest egocentrische route kiest is op geen enkele manier TO aan te rekenen. Zijn keus, zijn verantwoordelijkheid.
Mijn ervaring is dat relaties altijd uit twee partijen bestaan.
Als één partij zijn verantwoordelijkheid ontduikt werkt dat alleen omdat de andere partij die verantwoordelijkheid overneemt. In je eentje zou je toch ook niet iedere avond oppas kunnen regelen?
Dus zodra die ander daarmee ophoudt, zul je zelf aan de bak moeten.
Als het deze relatie niet meer kan redden, dan heeft To misschien nog wat aan de oefening voor een eventuele volgende relatie.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
vrijdag 17 mei 2024 om 19:03
En maak jij daar een punt van ? Heb je daar een fikse ruzie voor over om tot hem door te dringen? Je klinkt zelf ook wat mat en blasé.aubergientje schreef: ↑16-05-2024 16:06directe aanleiding is dat ik binnenkort een paar dagen weg ben, en dat die paar dagen dat hij alles moet regelen bij alles zegt 'ingewikkeld, tja, dat kan ik niet zomaar afzeggen...' terwijl ik eigenlijk wil horen 'wat superleuk dat je nu eindelijk eens activiteit x gaat doen met je vrienden, natuurlijk ga ik dat thuis regelen, we gaan het hartstikke leuk hebben thuis met z'n allen'.
Ik lees in je post veel dingen die nog goed zijn : jij vult hem aan, naar de kinderen toe een team, lang samen. En ik lees dingen die ook wel dingen die voor mij horen bij een lange relatie: patronen die in werking zijn getreden.
Ik vond de opmerking 'een moedere die zichzelf helemaal wegcijfert' voor de kinderen is een ook hele last , wel een hele goede opmerking.
Belangrijk punt om verder over te praten is vertrouwen en intimiteit. Vertrouwen laten groeien na overspel heeft tijd nodig en ook inspanning , met name aan de kant van je man. Hij moet investeren in gedrag dat jou helpt hem opnieuw te vertrouwen. Door spijt kunnen vreemdgangers de neiging hebben het overspel snel achter zich te willen laten. De situatie dat ze het verdriet bij hun lief zien en daar verantwoordelijk voor zijn is een zware last waar ze van af willen. ( er is altijd wel een viva lobby dat het gaat om gepakt zijn ipv oprecht schuldgevoel maar daar ben ik het dus niet mee eens).
Je twijfel om weg te gaan vind ik erg begrijpelijk, er staat best wel veel op het spel qua gezin en toekomst. Kun je een ander perspectief aannemen? Dat het niet gaat om scheiden of niet scheiden, maar dat het gaat om je uitspreken, dat jij je niet gezien en gehoord voelt in bepaalde dingen. En dat je daar wel dringend)!) behoefte aan hebt, dat is al een begin. Sws denk ik scheiden of niet, dat er qua communicatie nog dingen verbeterd kunnen worden. Het loont altijd om daarin te investeren. Blijkt een scheiding onvermijdelijk dan zal dat along the way gaan blijken, omdat het jou duidelijk wordt maar zou ook kunnen dat je man moet bekennen dat hij je niet kan geven waar je naar verlangt in een relatie. Dat is een zachtere en gezamenlijke aanloop naar zo'n beslissing en niet iets wat jij alleen in bed beslist als je ligt te malen. Dat jij het serieus overweegt is in mijn ogen ook iets wat hij verdient om te weten.
Therapie kan helpen, zowel voor jullie samen als voor jou alleen.
bridge wijzigde dit bericht op 17-05-2024 19:07
Reden: spelling
Reden: spelling
2.27% gewijzigd
vrijdag 17 mei 2024 om 19:03
merano schreef: ↑17-05-2024 18:55Waarom is dat naar? Zo is het helemaal niet bedoeld.
Mijn ervaring is dat relaties altijd uit twee partijen bestaan.
Als één partij zijn verantwoordelijkheid ontduikt werkt dat alleen omdat de andere partij die verantwoordelijkheid overneemt. In je eentje zou je toch ook niet iedere avond oppas kunnen regelen?
Dus zodra die ander daarmee ophoudt, zul je zelf aan de bak moeten.
Als het deze relatie niet meer kan redden, dan heeft To misschien nog wat aan de oefening voor een eventuele volgende relatie.
Dan heb je het topic niet goed gelezen. TO gaat juist wel weg en haar partner zorgt juist wel voor een oppas voor iedere avond dat TO er niet is.
TO doet dus exact wat je voorstelt en haar partner doet precies wat jij zegt dat er niet zal gebeuren.
vrijdag 17 mei 2024 om 19:13
Jawel, dat heb ik wel gelezen. Maar dat kan hij alleen omdat hij bijna nooit thuis hoeft te zijn. Dat is TO altijd. Dan kan hij best een keer, of zelfs vier dagen achtereen oppas regelen.sprankelend schreef: ↑17-05-2024 19:03Dan heb je het topic niet goed gelezen. TO gaat juist wel weg en haar partner zorgt juist wel voor een oppas voor iedere avond dat TO er niet is.
TO doet dus exact wat je voorstelt en haar partner doet precies wat jij zegt dat er niet zal gebeuren.
Zoiets lukt natuurlijk niet als je om de week thuis moet zijn voor je kroost omdat TO weigert om iedere avond zelf thuis te zijn.
To zegt:
Maar dat zij nu juist waarden die alleen maar werken als two way street.aubergientje schreef: ↑16-05-2024 17:02ik heb een aantal waarden die ik heel belangrijk vind, zorgen voor een ander, jezelf niet op een voetstuk plaatsen, eerlijkheid, vertrouwen. [...]
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
vrijdag 17 mei 2024 om 19:26
merano schreef: ↑17-05-2024 19:13Jawel, dat heb ik wel gelezen. Maar dat kan hij alleen omdat hij bijna nooit thuis hoeft te zijn. Dat is TO altijd. Dan kan hij best een keer, of zelfs vier dagen achtereen oppas regelen.
Zoiets lukt natuurlijk niet als je om de week thuis moet zijn voor je kroost omdat TO weigert om iedere avond zelf thuis te zijn.
To zegt:
Maar dat zij nu juist waarden die alleen maar werken als two way street.
Ja ja ja. Dus zij moet heel haar leven anders indelen want zo faciliteert ze zijn gedrag. Maar hij hoeft niet uit zichzelf zelf voor zijn eigen kinderen te zorgen.
Gottit.
vrijdag 17 mei 2024 om 20:52
Wat betreft het faciliteren. Jazeker, deels doe ik dat. Ik plan ook mijn eigen dingen. Maar wat hij consequent blijft doen is puur zijn eigen agenda als maatstaf nemen. En hij denkt niet oh maandag hadden we ook al oppas, is wel een goed idee dat ik dan dinsdag er wel ben. Hij vindt het prima dat er alle dagen van de week oppas is als dat zou moeten. Ik vind dat niet prima, dus zorg dan maar dat ik er zelf ben. Als ik hem er op aanspreek krijg ik een berg commentaar dat ik niet kan bepalen hoe zijn zijn agenda moet inrichten.
En dan doe ik toch maar wat ik zelf fijn vind en wat de kinderen fijn vinden. Dat ik er gewoon ben.
En dan doe ik toch maar wat ik zelf fijn vind en wat de kinderen fijn vinden. Dat ik er gewoon ben.
vrijdag 17 mei 2024 om 20:54
vrijdag 17 mei 2024 om 21:01
@bridge; ja daar maak ik zeker een punt van. Maar ik ben op dit punt ook mat en afgevlakt geraakt. Ik wil niet elke keer mijn grenzen bewaken omdat als ik dat niet doe hij eroverheen banjert.
En ik ga daarom ook gewoon mijn eigen plan trekken, omdat ik niet van zijn gedrag op aan kan. Ik regel dus een oppas als ik ergens heen wil, omdat ik niet weet of hij er is. En dan is de verantwoordelijkheid van hem om de oppas op tijd af te zeggen indien toch niet nodig. Superkrom natuurlijk (vind ik) maar anders zit ik de hele tijd klem.
En ik ga daarom ook gewoon mijn eigen plan trekken, omdat ik niet van zijn gedrag op aan kan. Ik regel dus een oppas als ik ergens heen wil, omdat ik niet weet of hij er is. En dan is de verantwoordelijkheid van hem om de oppas op tijd af te zeggen indien toch niet nodig. Superkrom natuurlijk (vind ik) maar anders zit ik de hele tijd klem.
vrijdag 17 mei 2024 om 21:55
Wat is er nu echt met deze man aan de hand?
Vermijdend gedrag; telkens weg ‘‘s avonds dus onvoldoende mogelijkheid tot binding met gezin en partner
Egoïstisch, amper zelf reflectie, zowel niet naar jou als gezin. Kan geen kritiek hebben.
Zoekt bevestiging bij anderen en is in de buitenwereld graag gezien, aandachtsgeil?
Hier is meer aan de hand; aandachtstrkort, sensation seekibg, weinig verbinding. Ook niet gek dat jij inmiddels zo droog bent als de Sahara.
Vermijdend gedrag; telkens weg ‘‘s avonds dus onvoldoende mogelijkheid tot binding met gezin en partner
Egoïstisch, amper zelf reflectie, zowel niet naar jou als gezin. Kan geen kritiek hebben.
Zoekt bevestiging bij anderen en is in de buitenwereld graag gezien, aandachtsgeil?
Hier is meer aan de hand; aandachtstrkort, sensation seekibg, weinig verbinding. Ook niet gek dat jij inmiddels zo droog bent als de Sahara.
zaterdag 18 mei 2024 om 09:21
Ga zelf met een coach of psycholoog aan de slag..? Ga op onderzoek uit.. uit elkaar kan altijd nog.. heeft niet zozeer met een schop onder je kont te maken.. maar er zit wellicht nog teveel pijn in je.. wat misschien meer aandacht (verwerking) nodig heeft.aubergientje schreef: ↑16-05-2024 15:45Mijn man wil absoluut niet uit elkaar. Hij vindt dat we ons best moeten doen om er iets van te maken. En wil dan vaker samen dingen doen. Ik merk vooral dat ik daar eigenlijk geen zin meer in heb, ik ben gewoon uitgecheckt. Maar moet ik mezelf dan een schop onder m'n kont geven en toch nog beter mn best doen, of het maar een beetje laten waaien?
zaterdag 18 mei 2024 om 14:57
@rubelientje; dat vraag ik me ook wel eens af. Hij is na affaire 2 ook een tijdje bij een psycholoog geweest (dat had ik als voorwaarde gesteld); daar werd het wel wat beter van (voor mij). Ik denk dat hij best nog wat meer hulp/reflectie kan gebruiken.
@Enigme; zelf een tijd gedaan, het antwoord weet ik wel, maar het is op 1 of andere manier te pijnlijk, en ik sta mezelf nog niet toe om die keuze te maken ofzo.
@Enigme; zelf een tijd gedaan, het antwoord weet ik wel, maar het is op 1 of andere manier te pijnlijk, en ik sta mezelf nog niet toe om die keuze te maken ofzo.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
