Twijfel de twijfel, blijven voor de kinderen?

Korte samenvatting van het geheel; al > 20 jaar samen, en (pleeg)kinderen samen (stabiele situatie al jaren). Partner is 2x vreemdgegaan, laatste keer bijna 3 jaar geleden. Ik ben gebleven omdat ik de kinderen een stabiele situatie met 2 ouders in 1 huis gun. We hebben relatie therapie gehad, ook beiden apart ondersteuning. Het punt is dat het redelijk ok gaat zo in het dagelijks leven qua gezin, ip geen ruzie/weinig gedoe en zitten op 1 lijn rondom de kinderen. Ik heb in de afgelopen jaren nooit actief besloten 'ik blijf' maar vooral 'ik ga nu niet weg ivm de kinderen'. Ik merk vooral aan mezelf dat ik het niet (meer) kan opbrengen om in onze relatie te investeren. Ik ben niet meer verliefd. Ik vind hem een goede vader. Maar als partner vertrouw ik hem niet (meer). Het basisvertrouwen is weg en daarmee het gevoel ook. Als we samen iets doen is dat prima, maar dat is het dan ook.
Ik weet niet zo goed wat ik moet/wil. Toch nu uit elkaar? Toch weer relatietherapie? Tijd uitzingen tot kinderen uit huis zijn? Ik heb geen ander/behoefte aan een andere relatie. Nooit een lange relatie gehad voor deze, vond het altijd wel prima alleen. Ben financieel volledig onafhankelijk. Ik zit een beetje vast...