Relaties
alle pijlers
Twijfels; ga ik de relatie beëindigen of niet?
vrijdag 5 november 2021 om 09:23
Hoi allemaal,
Ik heb een paar maanden geleden een ander topic geopend over het samen een huis kopen of niet. Door de twijfels vanuit mij zijn we dit niet gaan doen. Inmiddels ben ik echt op het punt dat ik me afvraag of ik het niet beter uit kan maken, maar ik kom er niet uit. En dit komt vooral doordat ik me afvraag of ik geen onrealistische verwachtingen heb.
Ik zal de situatie kort schetsen, ik ben nu 2,5 jaar samen met mijn vriend en we wonen nu een jaartje samen. In dat jaar is het voor mijn gevoel bergafwaarts gegaan. We zijn in sommige dingen erg verschillend; ik ben vrij emotioneel en empathisch en houd van diepe connecties. Mijn vriend is gesloten, veel minder empathisch en erg rationeel. Dit geeft problemen in de communicatie. Ik heb vaak het gevoel dat er niet naar me geluisterd word en dat ik niet begrepen word en hij vindt snel dat ik zeur en veel praat.
In het begin van de relatie konden we elkaar hierin wel vinden, maar dat lukt steeds minder. We praatten er veel over en probeerden dingen uit, maar toch werkte dit niet helemaal. Hierdoor komen we in een neerwaartse spiraal terecht waarin mijn vriend meteen bang is voor een moeilijk gesprek als ik mijn mond open trek en ik mijn mond maar houd omdat ik steeds word afgewezen.
Ik vraag me soms af of ik niet te veel van hem verwacht, of meer geduld moet hebben om hem de tijd te geven zich weer open te stellen zonder dat ik aan hem zit te trekken. Aan de andere kant, dit duurt al zo lang en ik voel me steeds ongelukkiger worden. Ik voel me vaak eenzaam en praat veel meer met anderen (collega's, vrienden) dan met mijn vriend. Ik wil zo graag dat we er weer uitkomen, maar het lijkt niet te lukken. Inmiddels zit het op het punt dat er ook bijna geen seks meer is, volgens mij is die behoefte bij beide ook best wel weg.
Hebben jullie nog tips om hieruit te gaan komen? Moet ik misschien mijn verwachten bijstellen en niet zo aan hem trekken? Of moet ik de conclusie trekken dat dit niet gaat werken?
Ik heb een paar maanden geleden een ander topic geopend over het samen een huis kopen of niet. Door de twijfels vanuit mij zijn we dit niet gaan doen. Inmiddels ben ik echt op het punt dat ik me afvraag of ik het niet beter uit kan maken, maar ik kom er niet uit. En dit komt vooral doordat ik me afvraag of ik geen onrealistische verwachtingen heb.
Ik zal de situatie kort schetsen, ik ben nu 2,5 jaar samen met mijn vriend en we wonen nu een jaartje samen. In dat jaar is het voor mijn gevoel bergafwaarts gegaan. We zijn in sommige dingen erg verschillend; ik ben vrij emotioneel en empathisch en houd van diepe connecties. Mijn vriend is gesloten, veel minder empathisch en erg rationeel. Dit geeft problemen in de communicatie. Ik heb vaak het gevoel dat er niet naar me geluisterd word en dat ik niet begrepen word en hij vindt snel dat ik zeur en veel praat.
In het begin van de relatie konden we elkaar hierin wel vinden, maar dat lukt steeds minder. We praatten er veel over en probeerden dingen uit, maar toch werkte dit niet helemaal. Hierdoor komen we in een neerwaartse spiraal terecht waarin mijn vriend meteen bang is voor een moeilijk gesprek als ik mijn mond open trek en ik mijn mond maar houd omdat ik steeds word afgewezen.
Ik vraag me soms af of ik niet te veel van hem verwacht, of meer geduld moet hebben om hem de tijd te geven zich weer open te stellen zonder dat ik aan hem zit te trekken. Aan de andere kant, dit duurt al zo lang en ik voel me steeds ongelukkiger worden. Ik voel me vaak eenzaam en praat veel meer met anderen (collega's, vrienden) dan met mijn vriend. Ik wil zo graag dat we er weer uitkomen, maar het lijkt niet te lukken. Inmiddels zit het op het punt dat er ook bijna geen seks meer is, volgens mij is die behoefte bij beide ook best wel weg.
Hebben jullie nog tips om hieruit te gaan komen? Moet ik misschien mijn verwachten bijstellen en niet zo aan hem trekken? Of moet ik de conclusie trekken dat dit niet gaat werken?
vrijdag 5 november 2021 om 09:29
Klinkt simpelweg alsof het geen match is. Je begrepen voelen en goed communiceren is misschien wel het belangrijkste in een relatie. Als dat al niet goed zit, zeker zo aan het begin, zou dat voor mij een duidelijke 'uitmaken' zijn.
Zie je jezelf tot je 90ste met deze man? Hoe lief, knap, slim etc hij ook mag zijn...
Zie je jezelf tot je 90ste met deze man? Hoe lief, knap, slim etc hij ook mag zijn...
vrijdag 5 november 2021 om 09:32
Goede. Je weet het zelf ook al wel. Toen ik de titel las wist ik het al, want anders open je geen topic.
Als er wel genoeg liefde is tussen jullie ontdek je dat vanzelf als je uit elkaar bent en elkaar toch heel erg mist en wil opzoeken. Maar meestal is dat niet het geval….
Je wil het graag, maar jullie zijn allebei erg verschillend.
vrijdag 5 november 2021 om 09:39
Dit had ik meteen al gedaan inderdaad, het zelf doorlezen. Ik zou inderdaad iemand anders ook het advies geven om hiermee te stoppen. Toch vind ik dat voor mezelf lastig ofzo. Ik zit er middenin, ik houd ook van die jongen en zou hem ontzettend missen. Daarom heb ik ook zo lang hoop gehouden op een goede afloop en heel veel energie gestoken in allerlei dingen proberen. Maar, hoe meer ik probeer, hoe meer ik hem wegduw, lijkt het wel.
vrijdag 5 november 2021 om 09:45
daar hebben ze relatietherapie voor uitgevonden. Weer leren naar elkaar te luisteren en beter te communiceren.
Want wanneer jullie niet veranderen dan zal er niets veranderen. En dat zou jammer zijn.
Er is geen goed of fout, jullie hebben in het verleden elkaar beter begrepen. Ik zou alles aangrijpen om dit weer terug te vinden. Een onafhankelijk iemand, als in therapeut, zou jullie daarbij kunnen helpen.
Want wanneer jullie niet veranderen dan zal er niets veranderen. En dat zou jammer zijn.
Er is geen goed of fout, jullie hebben in het verleden elkaar beter begrepen. Ik zou alles aangrijpen om dit weer terug te vinden. Een onafhankelijk iemand, als in therapeut, zou jullie daarbij kunnen helpen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
vrijdag 5 november 2021 om 09:51
Echt, het leven is te kort om in relaties met dit soort mannen te blijven hangen. Natuurlijk is dat makkelijker gezegd dan gedaan, want je geeft om hem en kent ook zijn goede en leuke kanten.
Maar ga er niet vanuit dat hij gaat veranderen als jij maar genoeg van hem houdt. Vraag jezelf eerder af of jij ook de rest van je level gelukkig wordt, als hij precies zo blijft doen als hij nu doet. Dat is namelijk het meest waarschijnlijke scenario.
Maar ga er niet vanuit dat hij gaat veranderen als jij maar genoeg van hem houdt. Vraag jezelf eerder af of jij ook de rest van je level gelukkig wordt, als hij precies zo blijft doen als hij nu doet. Dat is namelijk het meest waarschijnlijke scenario.
vrijdag 5 november 2021 om 09:53
Puur afgaande op je openingspost zou ik meteen aanraden een punt achter de relatie te zetten, je bent namelijk "vergeten" te vertellen wat er wél leuk is!
Je houdt het al een poosje met hem vol dus er moet ook een andere kant zijn.
Ik hou ook van diepe connecties en kan ook wat emotioneel zijn. Mijn lief is wars van elke vorm van drama dus ik hoef bij hem ook niet aan te komen met verwijten en gezanik. Als ik mijn grieven op een heldere manier kan overbrengen met oog voor mijn eigen verantwoordelijkheid, dan zal hij altijd openstaan voor mijn pijntjes en gedoe. Diepe connectie gaan we wél aan door fijne gesprekken te voeren met een goede whisky of intense vrijpartijen aan te gaan.
Ik ben dan ook benieuwd naar de kant van je vriends verhaal, hoe ervaart hij jouw manier van communiceren en wat valt daaraan te verbeteren?
Als je er (nog) niet aan toe bent om hem te verlaten zou ik een consultje bij een therapeut zeker aanraden. Ik kan me nl voorstellen dat je hier in een volgende relatie weer tegenaan gaat lopen. Veel mannen hebben niet zoveel zin in dat vrouwen-ge-emo.
Je houdt het al een poosje met hem vol dus er moet ook een andere kant zijn.
Ik hou ook van diepe connecties en kan ook wat emotioneel zijn. Mijn lief is wars van elke vorm van drama dus ik hoef bij hem ook niet aan te komen met verwijten en gezanik. Als ik mijn grieven op een heldere manier kan overbrengen met oog voor mijn eigen verantwoordelijkheid, dan zal hij altijd openstaan voor mijn pijntjes en gedoe. Diepe connectie gaan we wél aan door fijne gesprekken te voeren met een goede whisky of intense vrijpartijen aan te gaan.
Ik ben dan ook benieuwd naar de kant van je vriends verhaal, hoe ervaart hij jouw manier van communiceren en wat valt daaraan te verbeteren?
Als je er (nog) niet aan toe bent om hem te verlaten zou ik een consultje bij een therapeut zeker aanraden. Ik kan me nl voorstellen dat je hier in een volgende relatie weer tegenaan gaat lopen. Veel mannen hebben niet zoveel zin in dat vrouwen-ge-emo.
.
vrijdag 5 november 2021 om 09:53
Hij moet niet veranderen hoor. Maar hij zegt zelf dat hij echt zijn best wil doen om weer wat opener te worden zoals hij ook was in het begin van onze relatie, toen alles nog goed ging.
Meer gesloten ben ik al geworden. Naar hem toe in ieder geval. In zoverre dat ik bijvoorbeeld net een nieuwe baan hem maar hem daar nog niets over heb verteld (hij vraagt er ook niet naar) en eigenlijk vertel ik überhaupt amper wat er in me omgaat. Om maar te zorgen dat hij me niet een zeur / lastig vindt. En dat werkt niet, dat is niet hoe ik ben en ik word er doodmoe van om me constant in te moeten houden.
vrijdag 5 november 2021 om 09:54
Als het voor jou gevoel niet lekker gaat, dan gaat het niet lekker en mag je gewoon de relatie beeindigen. Daar hoeven geen zware en 'valide' redenen voor zijn. Jij hoeft niet maar door dat te zetten en als enige te gaan vechten.
Soms is het gewoon op en je hebt geen kinderen van hem dus klaar is klaar hoor.
Soms is het gewoon op en je hebt geen kinderen van hem dus klaar is klaar hoor.
vrijdag 5 november 2021 om 09:55
Of je komt gewoon tot de conclusie dat dit het niet is.hamerhaai schreef: ↑05-11-2021 09:45daar hebben ze relatietherapie voor uitgevonden. Weer leren naar elkaar te luisteren en beter te communiceren.
Want wanneer jullie niet veranderen dan zal er niets veranderen. En dat zou jammer zijn.
Er is geen goed of fout, jullie hebben in het verleden elkaar beter begrepen. Ik zou alles aangrijpen om dit weer terug te vinden. Een onafhankelijk iemand, als in therapeut, zou jullie daarbij kunnen helpen.
vrijdag 5 november 2021 om 10:00
Er is zeker ook een andere kant! We kunnen ontzettend veel lol met elkaar hebben en lachen en hebben echt onze leuke momenten.Rooss4.0 schreef: ↑05-11-2021 09:53Puur afgaande op je openingspost zou ik meteen aanraden een punt achter de relatie te zetten, je bent namelijk "vergeten" te vertellen wat er wél leuk is!
Je houdt het al een poosje met hem vol dus er moet ook een andere kant zijn.
Ik hou ook van diepe connecties en kan ook wat emotioneel zijn. Mijn lief is wars van elke vorm van drama dus ik hoef bij hem ook niet aan te komen met verwijten en gezanik. Als ik mijn grieven op een heldere manier kan overbrengen met oog voor mijn eigen verantwoordelijkheid, dan zal hij altijd openstaan voor mijn pijntjes en gedoe. Diepe connectie gaan we wél aan door fijne gesprekken te voeren met een goede whisky of intense vrijpartijen aan te gaan.
Ik ben dan ook benieuwd naar de kant van je vriends verhaal, hoe ervaart hij jouw manier van communiceren en wat valt daaraan te verbeteren?
Als je er (nog) niet aan toe bent om hem te verlaten zou ik een consultje bij een therapeut zeker aanraden. Ik kan me nl voorstellen dat je hier in een volgende relatie weer tegenaan gaat lopen. Veel mannen hebben niet zoveel zin in dat vrouwen-ge-emo.
Mijn vriend vindt mijn manier van communiceren vaak lastig, vooral ook omdat hij het lastig vindt om empathie te tonen. Dus bijvoorbeeld; ik vertel iets wat ik heb meegemaakt op mijn werk waar ik trots op was. Hij hoort dan hele andere dingen en geeft mij een reactie met 'oh wat een gek bedrijf zeg, dat ze dat op die manier doen'. Ik voel me dan niet gezien en vertel dat, en voor hem komt dat als een totale verrassing. Verder gaat hij daar niet echt op in. En als ik dat wel wil doen, dan vindt hij dat ik moeilijk doe of zeur.
Het loopt al een tijdje niet lekker en ik ben iemand die graag over dingen praat, zodat de verwachtingen van elkaar duidelijk zijn en we elkaar begrijpen. Maar, omdat ik dat zo vaak wilde doen, is hij meteen bang voor allerlei moeilijke dingen als ik weer ergens over wil praten. Hierdoor lopen gesprekken uit de hand (ik voel me niet serieus genomen, hij wordt gek van het eeuwige gezeur).
Ik probeer het tegenwoordig wat subtieler. Soms laat ik even iets vallen, of zeg ik even 2 zinnetjes zonder een heel gesprek aan te gaan. Maar als ik dat doe gaat het bij hem het ene oor in en het andere oor uit en gebeurt er niets.
Ik snap dat hij geen zin heeft in al het moeilijke gedoe steeds en dat mijn communicatiestijl niet bij hem past. Voor hem geen moeilijk gedoe, gewoon naar de kern van het verhaal, wat is de oplossing, en klaar. En daar kan ik dan weer niet zo goed tegen...
vrijdag 5 november 2021 om 10:01
Aha.Twijfelkontje678 schreef: ↑05-11-2021 09:53In zoverre dat ik bijvoorbeeld net een nieuwe baan hem maar hem daar nog niets over heb verteld (hij vraagt er ook niet naar) en eigenlijk vertel ik überhaupt amper wat er in me omgaat. Om maar te zorgen dat hij me niet een zeur / lastig vindt. En dat werkt niet, dat is niet hoe ik ben en ik word er doodmoe van om me constant in te moeten houden.
Je vraag komt te laat. Deze relatie ís al beëindigd. Jullie weten het alleen zelf nog niet.
.
vrijdag 5 november 2021 om 10:03
Moet je echt alles met hém bespreken? Is dat een noodzaak?
Ik heb ook dingen die ik liever met vriendinnen bespreek dan met mijn man. Geeft soms ook weer een ander licht op de zaak. Bij sommige dingen ziet mijn man het probleem ook niet en is het heerlijk om dat even met vriendinnen te bespreken. En dan heb ik een tijd gehad dat ik per onderwerp een andere vriendin had, zo'n beetje.
En dat werkt hier goed. Wij hebben wel een bepaalde basis, waarin we elkaar goed vinden. Connectie voel ik zeker, maar praten doen we niet altijd echt veel.
En als je het lastig vindt over bepaalde dingen niet goed te kunnen communiceren, is het misschien nog de moeite om met een therapeut met elkaar in gesprek te komen. Zodat die jullie verschil in communicatie bij elkaar kan brengen. Ik lees dat je vriend het tenminste wel wil proberen, dat is toch positief.
Ik heb ook dingen die ik liever met vriendinnen bespreek dan met mijn man. Geeft soms ook weer een ander licht op de zaak. Bij sommige dingen ziet mijn man het probleem ook niet en is het heerlijk om dat even met vriendinnen te bespreken. En dan heb ik een tijd gehad dat ik per onderwerp een andere vriendin had, zo'n beetje.
En dat werkt hier goed. Wij hebben wel een bepaalde basis, waarin we elkaar goed vinden. Connectie voel ik zeker, maar praten doen we niet altijd echt veel.
En als je het lastig vindt over bepaalde dingen niet goed te kunnen communiceren, is het misschien nog de moeite om met een therapeut met elkaar in gesprek te komen. Zodat die jullie verschil in communicatie bij elkaar kan brengen. Ik lees dat je vriend het tenminste wel wil proberen, dat is toch positief.
Later is nu
vrijdag 5 november 2021 om 10:03
Soms gaan mensen uit elkaar, maar niet omdat de relatie extreem slecht is, een ander in het spel is, of de liefde weg is. Maar gewoon omdat het zo veel energie kost om het fijn met elkaar te hebben, dat het uit balans is.
Ook al is er nog houden van, geen ruzies etc.
Communicatie is zo ontzettend moeilijk, maar o zo belangrijk. Als jullie dat niet samen aan gaan pakken, dan strandt het vaak in de toekomst wel. Het kan ook zijn dat het voor een groot deel aan jou ligt, erg gevoelig, daar zou je ook aan kunnen werken. Als je weet wat je zelf wilt in het leven en leert grenzen aan te geven, kom je ook al een heel eind.
Ook al is er nog houden van, geen ruzies etc.
Communicatie is zo ontzettend moeilijk, maar o zo belangrijk. Als jullie dat niet samen aan gaan pakken, dan strandt het vaak in de toekomst wel. Het kan ook zijn dat het voor een groot deel aan jou ligt, erg gevoelig, daar zou je ook aan kunnen werken. Als je weet wat je zelf wilt in het leven en leert grenzen aan te geven, kom je ook al een heel eind.
vrijdag 5 november 2021 om 10:04
Dus zelfs een hoe was je dag kan er niet vanaf, gezellig zo tot je 80ste.Twijfelkontje678 schreef: ↑05-11-2021 09:53Hij moet niet veranderen hoor. Maar hij zegt zelf dat hij echt zijn best wil doen om weer wat opener te worden zoals hij ook was in het begin van onze relatie, toen alles nog goed ging.
Meer gesloten ben ik al geworden. Naar hem toe in ieder geval. In zoverre dat ik bijvoorbeeld net een nieuwe baan hem maar hem daar nog niets over heb verteld (hij vraagt er ook niet naar) en eigenlijk vertel ik überhaupt amper wat er in me omgaat. Om maar te zorgen dat hij me niet een zeur / lastig vindt. En dat werkt niet, dat is niet hoe ik ben en ik word er doodmoe van om me constant in te moeten houden.
vrijdag 5 november 2021 om 10:04
Op dit moment ben ik vaak niet mezelf. Ik weet dat hij gek wordt van al mijn gepraat en gecommuniceer en pogingen om elkaar beter te begrijpen door gesprekken. Dus ik houd meestal maar mijn mond (totdat ik het echt niet meer trek). Ook ben ik van mezelf vaak enthousiast over dingen die ik wil delen, maar vaak deel ik ze maar niet, omdat ik dan een opmerking krijg waaruit blijkt dat hij me niet begrijpt of ik ben bang dat hij weer gek van me wordt. Dan deel ik dingen liever met mensen die het wel snappen.hagelslagjes schreef: ↑05-11-2021 09:57Je probeert van alles, zeg je. Speel je dan een rol? Ben je nog wel jezelf in deze relatie?
En ik weet heus wel dat mannen vaak wat rationeler zijn en ze hoeven mijn emoties echt niet te delen. Maar een beetje begrip, support en trots mag toch wel af en toe. Ik ben mega trots op mijn nieuwe baan maar van hem heb ik er nog niets over gehoord. Uit angst voor weer afwijzing en onbegrip houd ik dingen maar bij mezelf.
vrijdag 5 november 2021 om 10:05
Hij luistert niet echt naar je, zo te lezen, het lijkt hem gewoon niet echt te boeien.Twijfelkontje678 schreef: ↑05-11-2021 10:00Mijn vriend vindt mijn manier van communiceren vaak lastig, vooral ook omdat hij het lastig vindt om empathie te tonen. Dus bijvoorbeeld; ik vertel iets wat ik heb meegemaakt op mijn werk waar ik trots op was. Hij hoort dan hele andere dingen en geeft mij een reactie met 'oh wat een gek bedrijf zeg, dat ze dat op die manier doen'. Ik voel me dan niet gezien en vertel dat, en voor hem komt dat als een totale verrassing.
Ik krijg het idee dat hij allang uitgecheckt is. Zou hij een ander kunnen hebben?
.
