Relaties
alle pijlers
Twijfels; ga ik de relatie beëindigen of niet?
vrijdag 5 november 2021 om 09:23
Hoi allemaal,
Ik heb een paar maanden geleden een ander topic geopend over het samen een huis kopen of niet. Door de twijfels vanuit mij zijn we dit niet gaan doen. Inmiddels ben ik echt op het punt dat ik me afvraag of ik het niet beter uit kan maken, maar ik kom er niet uit. En dit komt vooral doordat ik me afvraag of ik geen onrealistische verwachtingen heb.
Ik zal de situatie kort schetsen, ik ben nu 2,5 jaar samen met mijn vriend en we wonen nu een jaartje samen. In dat jaar is het voor mijn gevoel bergafwaarts gegaan. We zijn in sommige dingen erg verschillend; ik ben vrij emotioneel en empathisch en houd van diepe connecties. Mijn vriend is gesloten, veel minder empathisch en erg rationeel. Dit geeft problemen in de communicatie. Ik heb vaak het gevoel dat er niet naar me geluisterd word en dat ik niet begrepen word en hij vindt snel dat ik zeur en veel praat.
In het begin van de relatie konden we elkaar hierin wel vinden, maar dat lukt steeds minder. We praatten er veel over en probeerden dingen uit, maar toch werkte dit niet helemaal. Hierdoor komen we in een neerwaartse spiraal terecht waarin mijn vriend meteen bang is voor een moeilijk gesprek als ik mijn mond open trek en ik mijn mond maar houd omdat ik steeds word afgewezen.
Ik vraag me soms af of ik niet te veel van hem verwacht, of meer geduld moet hebben om hem de tijd te geven zich weer open te stellen zonder dat ik aan hem zit te trekken. Aan de andere kant, dit duurt al zo lang en ik voel me steeds ongelukkiger worden. Ik voel me vaak eenzaam en praat veel meer met anderen (collega's, vrienden) dan met mijn vriend. Ik wil zo graag dat we er weer uitkomen, maar het lijkt niet te lukken. Inmiddels zit het op het punt dat er ook bijna geen seks meer is, volgens mij is die behoefte bij beide ook best wel weg.
Hebben jullie nog tips om hieruit te gaan komen? Moet ik misschien mijn verwachten bijstellen en niet zo aan hem trekken? Of moet ik de conclusie trekken dat dit niet gaat werken?
Ik heb een paar maanden geleden een ander topic geopend over het samen een huis kopen of niet. Door de twijfels vanuit mij zijn we dit niet gaan doen. Inmiddels ben ik echt op het punt dat ik me afvraag of ik het niet beter uit kan maken, maar ik kom er niet uit. En dit komt vooral doordat ik me afvraag of ik geen onrealistische verwachtingen heb.
Ik zal de situatie kort schetsen, ik ben nu 2,5 jaar samen met mijn vriend en we wonen nu een jaartje samen. In dat jaar is het voor mijn gevoel bergafwaarts gegaan. We zijn in sommige dingen erg verschillend; ik ben vrij emotioneel en empathisch en houd van diepe connecties. Mijn vriend is gesloten, veel minder empathisch en erg rationeel. Dit geeft problemen in de communicatie. Ik heb vaak het gevoel dat er niet naar me geluisterd word en dat ik niet begrepen word en hij vindt snel dat ik zeur en veel praat.
In het begin van de relatie konden we elkaar hierin wel vinden, maar dat lukt steeds minder. We praatten er veel over en probeerden dingen uit, maar toch werkte dit niet helemaal. Hierdoor komen we in een neerwaartse spiraal terecht waarin mijn vriend meteen bang is voor een moeilijk gesprek als ik mijn mond open trek en ik mijn mond maar houd omdat ik steeds word afgewezen.
Ik vraag me soms af of ik niet te veel van hem verwacht, of meer geduld moet hebben om hem de tijd te geven zich weer open te stellen zonder dat ik aan hem zit te trekken. Aan de andere kant, dit duurt al zo lang en ik voel me steeds ongelukkiger worden. Ik voel me vaak eenzaam en praat veel meer met anderen (collega's, vrienden) dan met mijn vriend. Ik wil zo graag dat we er weer uitkomen, maar het lijkt niet te lukken. Inmiddels zit het op het punt dat er ook bijna geen seks meer is, volgens mij is die behoefte bij beide ook best wel weg.
Hebben jullie nog tips om hieruit te gaan komen? Moet ik misschien mijn verwachten bijstellen en niet zo aan hem trekken? Of moet ik de conclusie trekken dat dit niet gaat werken?
vrijdag 5 november 2021 om 10:39
Voor hem alleen. Dat is een lang verhaal, maar hij wil hier niet meer wonen. Ik twijfelde te veel om mijn zekerheid hier op te geven en met hem iets te kopen. Dus hij gaat dit maar alleen doen.hagelslagjes schreef: ↑05-11-2021 10:36Jullie wonen nu een jaar samen en hij is bezig met zoeken naar een andere woning? Een woning voor jullie samen of voor hem alleen?
Dit verwacht ik niet, hij is juist degene die altijd zegt dat het wel weer goed komt en als hij daar niet in geloofde hij er nu al wel een punt achter had gezet.boekenlegger0 schreef: ↑05-11-2021 10:36Even een andere invalshoek. Wat gebeurt er als je vriend een huis heeft gekocht? Kan het zo zijn dat hij de tijd nu uitzit en dat de relatie op dat moment over is?
vrijdag 5 november 2021 om 10:48
Ik denk niet dat je ‘meer gesloten’ had moeten worden. Maar in een relatie kun je wel naar elkaar toebewegen en alsnog jezelf zijn en blijven.Twijfelkontje678 schreef: ↑05-11-2021 09:53Hij moet niet veranderen hoor. Maar hij zegt zelf dat hij echt zijn best wil doen om weer wat opener te worden zoals hij ook was in het begin van onze relatie, toen alles nog goed ging.
Meer gesloten ben ik al geworden. Naar hem toe in ieder geval. In zoverre dat ik bijvoorbeeld net een nieuwe baan hem maar hem daar nog niets over heb verteld (hij vraagt er ook niet naar) en eigenlijk vertel ik überhaupt amper wat er in me omgaat. Om maar te zorgen dat hij me niet een zeur / lastig vindt. En dat werkt niet, dat is niet hoe ik ben en ik word er doodmoe van om me constant in te moeten houden.
Niet delen met je partner dat je een nieuwe baan hebt is niet de manier. Zoiets belangrijks deel je toch juist?
Ik denk dat jullie gewoon niet weten hoe jullie elkaar hierin moeten vinden en/of jullie passen niet bij elkaar. Heel pijnlijk en lastig, maar concluderen dat dit het niet is, is geen schande.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
vrijdag 5 november 2021 om 10:50
vrijdag 5 november 2021 om 10:52
Inderdaad. Dan is er echt 0 interesse.viva-amber schreef: ↑05-11-2021 10:50Als je niet eens kan vertellen dat je niet baan hebt...dan is het wel stuk volgens mij. Dan ben je niet eens meer vrienden, laat staan geliefden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 5 november 2021 om 10:59
LAT-en heeft niet mijn voorkeur, maar leek in onze situatie het beste. Maar het liefst heb ik een stabiele relatie, wonen we samen in een leuk huisje met een kat erbij 
.
Hij weet dat ik een nieuwe baan heb hoor, maar vraagt er verder niet naar, dat is het meer. En dit is puur een voorbeeld hoor van iets wat ik mis (en waar andere mensen veel geïnteresseerder in zijn dan hij en dus ook meer over weten dan hij).
.Hij weet dat ik een nieuwe baan heb hoor, maar vraagt er verder niet naar, dat is het meer. En dit is puur een voorbeeld hoor van iets wat ik mis (en waar andere mensen veel geïnteresseerder in zijn dan hij en dus ook meer over weten dan hij).
vrijdag 5 november 2021 om 11:03
Hij wil weg, jij wilt eigenlijk niet latten. Het moment waarop hij gaat verhuizen lijkt mij het moment om de stekker eruit te trekken.
Ik snap heel goed dat je graag een partner aan je zijde hebt, daar ben je echt niet enig in. Maar je lijkt er niet erg van overtuigd dat er mannen rondlopen die beter bij je passen dan deze man. Je lijkt te denken dat je je kans op een samen-toekomst verspeelt als je deze man laat gaan.
Klopt dit?
Ik snap heel goed dat je graag een partner aan je zijde hebt, daar ben je echt niet enig in. Maar je lijkt er niet erg van overtuigd dat er mannen rondlopen die beter bij je passen dan deze man. Je lijkt te denken dat je je kans op een samen-toekomst verspeelt als je deze man laat gaan.
Klopt dit?
.
vrijdag 5 november 2021 om 11:04
Ik zou nooit iemand adviseren het wel of uit te maken, tenzij er sprake is van een heel schadelijke situatie.
Je moet die keuze namelijk zelf kunnen maken.
Mijn psycholoog zegt altijd dat ik wat meer oplossingsgericht moet denken. Misschien helpt dat ook voor jou.
Als je de relatie niet wilt verbreken, wil jij dan graag dat er iets verandert, zo ja wat? En hoe zou je dat kunnen aanpakken?
Je moet die keuze namelijk zelf kunnen maken.
Mijn psycholoog zegt altijd dat ik wat meer oplossingsgericht moet denken. Misschien helpt dat ook voor jou.
Als je de relatie niet wilt verbreken, wil jij dan graag dat er iets verandert, zo ja wat? En hoe zou je dat kunnen aanpakken?
vrijdag 5 november 2021 om 11:06
vrijdag 5 november 2021 om 11:08
Als het na 2,5 jaar al niet fijn voelt hoe moet dat dan na 10 of 20 jaar zijn?
Wil je jezelf altijd blijven wegcijferen en ongelukkig blijven voelen in deze relatie omdat je toch ook wel van hem houdt of gun je jezelf een beter leven?
Ik ga er vanuit dat jullie nog geen kinderen hebben want daar spreek je niet over dus de stap om uit deze relatie te gaan is nu makkelijker dan wanneer jullie al verder zijn in jullie relatie en kinderen hebben.
Kies voor jezelf en zoek iemand die bij je past.
Wil je jezelf altijd blijven wegcijferen en ongelukkig blijven voelen in deze relatie omdat je toch ook wel van hem houdt of gun je jezelf een beter leven?
Ik ga er vanuit dat jullie nog geen kinderen hebben want daar spreek je niet over dus de stap om uit deze relatie te gaan is nu makkelijker dan wanneer jullie al verder zijn in jullie relatie en kinderen hebben.
Kies voor jezelf en zoek iemand die bij je past.
vrijdag 5 november 2021 om 11:14
Ik zou ermee stoppen. Ik herken wat je zegt heel erg in mijn vorige relatie. Mijn ex en ik zaten uiteindelijk gewoon niet op dezelfde golflijn om het zo maar te zeggen. Ik werd op een gegeven moment ook heel onzeker over mezelf, omdat hij dingen van mij wilde/ verwachtte die niet bij mij passen. We zijn inmiddels uit elkaar en ik heb er geen moment spijt van gehad. Ik vind hem een geweldige man, maar hij is niet ‘the one’ voor mij.
Natuurlijk is het altijd jammer en lastig om een relatie te verbreken, maar je wilt niet nog jaren door als het niet is wat jou gelukkig maakt.
Natuurlijk is het altijd jammer en lastig om een relatie te verbreken, maar je wilt niet nog jaren door als het niet is wat jou gelukkig maakt.
vrijdag 5 november 2021 om 11:17
Je doet en jezelf en hem geen plezier door stug door te gaan in de hoop op dat het plotsklaps wel een geweldige relatie wordt.Twijfelkontje678 schreef: ↑05-11-2021 09:39Dit had ik meteen al gedaan inderdaad, het zelf doorlezen. Ik zou inderdaad iemand anders ook het advies geven om hiermee te stoppen. Toch vind ik dat voor mezelf lastig ofzo. Ik zit er middenin, ik houd ook van die jongen en zou hem ontzettend missen. Daarom heb ik ook zo lang hoop gehouden op een goede afloop en heel veel energie gestoken in allerlei dingen proberen. Maar, hoe meer ik probeer, hoe meer ik hem wegduw, lijkt het wel.
vrijdag 5 november 2021 om 11:19
Twijfelkontje678 schreef: ↑05-11-2021 10:21Bang om de verkeerde keuze te maken, het té snel op te geven terwijl het misschien wel heel erg aan mij ligt en ik gewoon wat aan mezelf moet doen (waar ik overigens al veel mee bezig ben d.m.v. coaching). Bang dat het niet eerlijk is tegenover hem, dat ik te veel aan hem getrokken heb en hem niet genoeg te ruimte heb gegeven. En als ik dat nu wel zou doen, dat het dan misschien veel beter gaat. En gewoon bang voor alle veranderingen en gevolgen.
Ruimte geven probeer ik overigens echt wel door dus maar zo min mogelijk 'aanwezig' te zijn en hem met rust te laten, maar ik houd het gewoon niet vol.
Ik vind het eigenlijk wel een enorm rode vlag, dat JIJ je aan wilt passen en de schuld bij jezelf blijft zoeken. Hoever ga jij met meebewegen en wanneer ben jij jezelf echt helemaal kwijt?
Als jullie qua communicatie niet bij elkaar passen is dat niet de 'schuld' van 1 van de 2. Als je al van schuld kunt spreken, ligt het aan jullie allebei. Je past niet bij elkaar. Dat is verdrietig, maar eenzijdig veranderen is niet de oplossing. Daar ga je last van krijgen.
Sterkte
Later is nu
vrijdag 5 november 2021 om 11:21
vrijdag 5 november 2021 om 11:34
Bedankt voor al jullie reacties. Onzeker word ik ook inderdaad en ik voel me vaak 'minder'. Dit ligt ook helemaal aan mijzelf hoor. Misschien kunnen wij elkaar gewoon niet geven wat we nodig hebben van elkaar. En ik weet niet of dat ooit gaat lukken, hoe hard we het ook proberen. Maar ik blijf het een moeilijk iets vinden. Ik wil het helemaal niet uitmaken, ik wilde zo graag dat het wel zou lukken. Ik wil hem niet zomaar op straat zetten, ik wil er juist voor hem zijn. Ik kan me niet eens voorstellen hoe het is als deze relatie ophoudt.
En ik heb echt genoeg andere dingen zonder hem, buiten mijn relatie om, maar toch lijkt het me heel gek.
En ik heb echt genoeg andere dingen zonder hem, buiten mijn relatie om, maar toch lijkt het me heel gek.
vrijdag 5 november 2021 om 11:37
Ik heb ook geleerd om uit het klagen te stappen, maar te kiezen voor accepteren, actie of afscheid. Accepteren gaat hem sowieso niet worden, want deze situatie trek ik niet. Actie, dus het aanpakken, heb ik al op vele manieren geprobeerd. Maar ik heb het idee dat het altijd vanuit mij moet komen en dat ik aan een dood paard aan het trekken ben. En hij zal stilletjes, op zijn manier, ook wel dingen doen. Maar ik heb eigenlijk geen idee, want hij vertelt het niet en heeft het er niet over. En mijn pot met opties is leeg op dit moment, ik zie niet meer wat ik nog kan doen. Op relatietherapie na, maar dat is iets waar hij niet in gelooft.Flamingo schreef: ↑05-11-2021 11:04Ik zou nooit iemand adviseren het wel of uit te maken, tenzij er sprake is van een heel schadelijke situatie.
Je moet die keuze namelijk zelf kunnen maken.
Mijn psycholoog zegt altijd dat ik wat meer oplossingsgericht moet denken. Misschien helpt dat ook voor jou.
Als je de relatie niet wilt verbreken, wil jij dan graag dat er iets verandert, zo ja wat? En hoe zou je dat kunnen aanpakken?
vrijdag 5 november 2021 om 11:38
Dus dan blijft over...Twijfelkontje678 schreef: ↑05-11-2021 11:37Ik heb ook geleerd om uit het klagen te stappen, maar te kiezen voor accepteren, actie of afscheid. Accepteren gaat hem sowieso niet worden, want deze situatie trek ik niet. Actie, dus het aanpakken, heb ik al op vele manieren geprobeerd. Maar ik heb het idee dat het altijd vanuit mij moet komen en dat ik aan een dood paard aan het trekken ben. En hij zal stilletjes, op zijn manier, ook wel dingen doen. Maar ik heb eigenlijk geen idee, want hij vertelt het niet en heeft het er niet over. En mijn pot met opties is leeg op dit moment, ik zie niet meer wat ik nog kan doen. Op relatietherapie na, maar dat is iets waar hij niet in gelooft.
vrijdag 5 november 2021 om 12:32
Ik denk dat je dat heel goed ziet. Accepteren of actie.Twijfelkontje678 schreef: ↑05-11-2021 11:37Ik heb ook geleerd om uit het klagen te stappen, maar te kiezen voor accepteren, actie of afscheid. Accepteren gaat hem sowieso niet worden, want deze situatie trek ik niet. Actie, dus het aanpakken, heb ik al op vele manieren geprobeerd. Maar ik heb het idee dat het altijd vanuit mij moet komen en dat ik aan een dood paard aan het trekken ben. En hij zal stilletjes, op zijn manier, ook wel dingen doen. Maar ik heb eigenlijk geen idee, want hij vertelt het niet en heeft het er niet over. En mijn pot met opties is leeg op dit moment, ik zie niet meer wat ik nog kan doen. Op relatietherapie na, maar dat is iets waar hij niet in gelooft.
Heb je hem ook voorgelegd wat voor jou het alternatief is als hij geen therapie wil?
