Relaties
alle pijlers
Twijfels over huwelijk. Wat moet ik nou?
donderdag 16 januari 2025 om 16:12
Hoi allemaal,
Ik wil graag iets delen wat me al een tijd bezighoudt, omdat ik het lastig vind om er alleen mee rond te lopen.
Sinds 2016 ben ik samen met mijn man. We hebben een zoontje van 5 jaar, met een huisje-boompje-beestje-leven. We werken allebei, ik parttime.
Toch voel ik dat er steeds meer afstand tussen ons ontstaat. We leven langs elkaar heen en zoeken weinig connectie, behalve als het gaat om ons zoontje of praktische zaken zoals avondeten. De liefdevolle klik tussen ons lijkt verdwenen. Ik mis liefde, steun, begrip en hulp van zijn kant.
Op dit moment ben ik al een week ziek thuis, samen met ons zoontje die ook griep heeft. Mijn man heeft nog niet aangeboden om even te helpen, zodat ik ook kan herstellen. Hij gaat gewoon naar zijn werk en stuurt af en toe een bericht om te vragen hoe het thuis gaat. Maar wat moet ik daarop antwoorden?
Daarnaast is hij extreem zuinig met geld, terwijl we het financieel goed hebben. Alles is te duur of onnodig, en dat zorgt voor spanningen. Ik draag vrijwel alle verantwoordelijkheid voor het huishouden, het eten en de zorg voor ons zoontje, vooral als hij ziek is. Als ik daar iets over zeg, schiet mijn man meteen in de verdediging.
Ik merk dat ik ook geen behoefte meer heb om toenadering te zoeken. We hebben een zoontje en ik wil dat alles goed blijft voor hem, maar eerlijk gezegd voelen we meer als broer en zus dan als man en vrouw. Er is geen plezier meer, en we zitten vast in een sleur. Zelfs iets voor ons tweeën organiseren durf ik niet meer, omdat dat altijd eindigt in gezeur over de kosten.
Ik ben er echt klaar mee, en praten helpt niet, want dat vindt hij dat ik het te groot maak.
Wat moet ik nou?
Bedankt voor het lezen van dit lange verhaal.
Ik wil graag iets delen wat me al een tijd bezighoudt, omdat ik het lastig vind om er alleen mee rond te lopen.
Sinds 2016 ben ik samen met mijn man. We hebben een zoontje van 5 jaar, met een huisje-boompje-beestje-leven. We werken allebei, ik parttime.
Toch voel ik dat er steeds meer afstand tussen ons ontstaat. We leven langs elkaar heen en zoeken weinig connectie, behalve als het gaat om ons zoontje of praktische zaken zoals avondeten. De liefdevolle klik tussen ons lijkt verdwenen. Ik mis liefde, steun, begrip en hulp van zijn kant.
Op dit moment ben ik al een week ziek thuis, samen met ons zoontje die ook griep heeft. Mijn man heeft nog niet aangeboden om even te helpen, zodat ik ook kan herstellen. Hij gaat gewoon naar zijn werk en stuurt af en toe een bericht om te vragen hoe het thuis gaat. Maar wat moet ik daarop antwoorden?
Daarnaast is hij extreem zuinig met geld, terwijl we het financieel goed hebben. Alles is te duur of onnodig, en dat zorgt voor spanningen. Ik draag vrijwel alle verantwoordelijkheid voor het huishouden, het eten en de zorg voor ons zoontje, vooral als hij ziek is. Als ik daar iets over zeg, schiet mijn man meteen in de verdediging.
Ik merk dat ik ook geen behoefte meer heb om toenadering te zoeken. We hebben een zoontje en ik wil dat alles goed blijft voor hem, maar eerlijk gezegd voelen we meer als broer en zus dan als man en vrouw. Er is geen plezier meer, en we zitten vast in een sleur. Zelfs iets voor ons tweeën organiseren durf ik niet meer, omdat dat altijd eindigt in gezeur over de kosten.
Ik ben er echt klaar mee, en praten helpt niet, want dat vindt hij dat ik het te groot maak.
Wat moet ik nou?
Bedankt voor het lezen van dit lange verhaal.
Love is what’s left when you let go of everything you don’t need
donderdag 16 januari 2025 om 19:07
Ik zou er voor zorgen dat je financieel minder afhankelijk van hem bent.
En zodra zoon en jij weer beter zijn, zoon uit logeren en jullie tweeën samen gaan wandelen want dan kan er ontspannen gepraat worden zit je niet stijf tegenover elkaar aan een tafeltje en daarna lekker uiteten.
Vraag eens waar het vandaan komt dat hij zó zuinig leeft? Hoe hij zich daaronder voelt en wat het met jou doet. En bedenk wat jij kan doen? Misschien wat meer werken en dat stukje voor jezelf houden? Maar PRAAT met elkaar.
En zodra zoon en jij weer beter zijn, zoon uit logeren en jullie tweeën samen gaan wandelen want dan kan er ontspannen gepraat worden zit je niet stijf tegenover elkaar aan een tafeltje en daarna lekker uiteten.
Vraag eens waar het vandaan komt dat hij zó zuinig leeft? Hoe hij zich daaronder voelt en wat het met jou doet. En bedenk wat jij kan doen? Misschien wat meer werken en dat stukje voor jezelf houden? Maar PRAAT met elkaar.
donderdag 16 januari 2025 om 19:58
Ik moest dat ooit tegen mezelf zeggen omdat iets soortgelijks hier ook speelde. Mij persoonlijk maakt het niet zo veel uit maar ik heb ook kinderen nu en het is toch hun jeugd waar je het over hebt.Baggal schreef: ↑16-01-2025 18:00Deze opmerking vind ik zo ontzettend goed: “Over dat geld, dat je verstandig met geld om wil gaan lijkt me wel goed, maar onnodig jarenlang In een soort zelfgekozen armoede te blijven leven is wel het andere uiterste. Als je later terugkijkt op je leven krijg je daar waarschijnlijk spijt van” en raakt mij. Ik heb dit van heel dichtbij gezien en sluit mij hier volledig bij aan. Enige zuinigheid is prima, maar een leven beknibbelen terwijl er wel ruimte is om het voor jezelf of je gezin aangenaam te maken, is naar mijn idee gekkigheid. In een huwelijk zou dit mij enorm tegenstaan.
donderdag 16 januari 2025 om 20:04
NomenNesci0 schreef: ↑16-01-2025 20:01Ik draag vrijwel alle verantwoordelijkheid voor het huishouden, het eten en de zorg voor ons zoontje
Leest iedereen hier overheen????
Dat vroeg ik me ook af. En dan die tips dat ze zich minder financieel afhankelijk moet maken... Hoe dan, als ze al overal alleen voor staat?
donderdag 16 januari 2025 om 20:07
Altijd goed om financieel niet afhankelijk te zijn. Maar ze werkt part time. Ik weet niet hoe afhankelijk dat in werkelijkheid is. Hij wil iig nergens geld aan uitgeven, dus zo afhankelijk zal ze wel niet zijn.
maar mocht ze twijfelen aan haar huwelijk, dan is meer werken altijd een goed idee. Dat dwingt hem ook om niet meer te verwachten dat zij alle ballen wel in de lucht houdt. Maar gezien zijn afserveren van haar problemen, vermoed ik zomaar dat dit niet een man is die graag aan zijn relatie werkt en een evenredig aandeel neemt in de zorgtaken.
maar mocht ze twijfelen aan haar huwelijk, dan is meer werken altijd een goed idee. Dat dwingt hem ook om niet meer te verwachten dat zij alle ballen wel in de lucht houdt. Maar gezien zijn afserveren van haar problemen, vermoed ik zomaar dat dit niet een man is die graag aan zijn relatie werkt en een evenredig aandeel neemt in de zorgtaken.
donderdag 16 januari 2025 om 20:11
NomenNesci0 schreef: ↑16-01-2025 20:07Altijd goed om financieel niet afhankelijk te zijn. Maar ze werkt part time. Ik weet niet hoe afhankelijk dat in werkelijkheid is. Hij wil iig nergens geld aan uitgeven, dus zo afhankelijk zal ze wel niet zijn.
maar mocht ze twijfelen aan haar huwelijk, dan is meer werken altijd een goed idee. Dat dwingt hem ook om niet meer te verwachten dat zij alle ballen wel in de lucht houdt. Maar gezien zijn afserveren van haar problemen, vermoed ik zomaar dat dit niet een man is die graag aan zijn relatie werkt en een evenredig aandeel neemt in de zorgtaken.
Dat bedoel ik. Als zij meer wil werken en minder wil zorgen dan zal hij toch ook mee moeten werken.
donderdag 16 januari 2025 om 20:13
Dit. Werk jij zelf ook buitenshuis? Jullie zijn getrouwd maar hebben jullie ook nog ieder een eigen rekening of gaat alles op een hoop? Ik vind zuinige mannen geen aantrekkelijke mannen. Het is niet gezellig om altijd gezeik te hebben over geld. Zuinig is oké als je ook echt op de centen moet letten, maar als dat wel meevalt moet hij niet zo moeilijk doen. Klinkt alsof jij al uitgecheckt bent.GeweldigWeer schreef: ↑16-01-2025 16:19Als hij altijd zeurt over geld, dan zou ik sowieso zorgen dat ik financieel niet afhankelijk van hem zou zijn! Jullie zijn samen een gezin en hij heeft niet het alleenrecht over de financiën omdat hij meer inkomen inbrengt.
En als hij dan weer gaat zeuren over het feit dat meer werken voor jullie gezin niet gaat lonen, want kosten kinderopvang etc, dan gaat hij zelf maar wat minder werken en meer taken binnen het gezin op zich nemen.
Zorg dus eerst voor meer gelijkwaardigheid binnen jullie relatie, dat is nooit verkeerd, of jullie relatie het nu wel/niet gaat redden!
donderdag 16 januari 2025 om 20:24
En hoe ervaart partner dit?Ik draag vrijwel alle verantwoordelijkheid voor het huishouden, het eten en de zorg voor ons zoontje
Ik ken een stel (inmiddels gescheiden) en spreek beide los van elkaar. Zij ervaarde dat ze alles deed rondom de kinderen en huis en er alleen voor stond. Dat zij vrijwel alle verantwoordelijkheid daarvoor droeg.
Hij ervaarde dat hij extra moest gaat werken zodat zij haar eigen bedrijf op kon zetten en er voldoende geld voor de kinderen was. Hij ervaarde dat hij vrijwel alleen verantwoordelijk daarvoor was. Hij had het idee dat zij dit onvoldoende realiseerde.
Beide hebben er niet voldoende over gecommuniceerd. Beide voelden zich alleen.
Ik zou zeggen communicatie is key. Spreek je verwachtingen uit. Ook over dingen die voor jouzelf super logisch en vanzelfsprekend zijn.
De waarheid, hoe je het ervaart. Hij vraagt hoe het gaat, geef dan een eerlijk antwoord hoe het gaat. Jullie hebben er niks aan als je dan zegt dat het prima gaat als dat niet zo is. Als je het niet trekt, zeg dat dan.Op dit moment ben ik al een week ziek thuis, samen met ons zoontje die ook griep heeft. Mijn man heeft nog niet aangeboden om even te helpen, zodat ik ook kan herstellen. Hij gaat gewoon naar zijn werk en stuurt af en toe een bericht om te vragen hoe het thuis gaat. Maar wat moet ik daarop antwoorden?
Onuitgesproken verwachtingen zijn killing. Deel je verwachting dat je wil dat hij voor jullie zoon zorgt zodat je even rust kan nemen omdat je ziek bent (als dat is wat je wil). Of dat je wil dat hij x, y, z voor je doet.
donderdag 16 januari 2025 om 20:42
Ja dit. Mijn man zou in principe ook naar zijn werk gaan, want niet werken, betekent geen inkomsten (zzp). En waarschijnlijk ook nog denken, och Happyapple is toch ziek thuis bij kind, wat moet ik daar dan ook nog doen. Maar als ik vraag of hij voor kind kan zorgen, omdat het me zelf niet lukt door ziekte, dan blijft hij wel thuis en verzet hij wel zijn werkafspraken.Weetiknogsteedsniet schreef: ↑16-01-2025 20:24En hoe ervaart partner dit?
Onuitgesproken verwachtingen zijn killing. Deel je verwachting dat je wil dat hij voor jullie zoon zorgt zodat je even rust kan nemen omdat je ziek bent (als dat is wat je wil). Of dat je wil dat hij x, y, z voor je doet.
donderdag 16 januari 2025 om 21:31
Hij zeurt als jij alleen een dagje naar de sauna wil of wil hij geen dagje naar de sauna en gebruikt hij 'te duur' om niet te moeten gaan?
Ik had een ander voorbeeld verwacht eigenlijk. Dat hij te gierig zou zijn in het dagdagelijkse leven.
Ik ken heel veel mensen die een dag in de sauna te duur vinden omdat ze het onbelangrijk vinden.
Als jij parttime werkt en hij fulltime is het normaal dat jij meer taken thuis op jou neemt, niet?
Is het een optie om meer te gaan werken en de financiën wat meer te scheiden zodat jij vrijer kan omgaan met je eigen geld?
donderdag 16 januari 2025 om 22:38
Je voorbeeld van ziek zijn en man die gewoon naar werk gaat vind ik niet zo bijzonder. Hij kan toch niet zomaar vrij nemen omdat jullie ziek zijn? Tenminste, dat zal aan het werk liggen. Ik zou me niet ziekmelden als m'n man ziek thuis zit bij een ziek kind. Of ze moeten echt extreem ziek zijn. Maar als ze beiden op de bank liggen dan redden ze zich wel. Uiteraard zou het wel leuk zijn als man dan bijv 's morgens voordat hij gaat werken wat helpt, ontbijt klaarzetten, kind uit bed haalt. En 's avonds kookt ofzo. Begrijp dat hij dat soort dingen ook niet doet? Boodschappen haalt bijv?
Zo zuinig zijn is niet leuk, als dat niet echt nodig is. Herken het wel klein beetje, man en ik hebben het financieel meer dan prima maar toch zijn we beiden redelijk zuinig. We zouden best wat luxer kunnen leven. Goed, wij zijn dan beiden zo dus dan is het niet echt erg natuurlijk. Maar lijkt me idd irritant als de man niks wil doen, alles te duur vindt etc.
Huishouden, lastig, jij werkt minder dus in die zin logisch dat jij meer doet. Maar alles? Dat klopt natuurlijk niet. En dan ook nog alle zorg voor jullie kind? Hij doet niks met kind? Brengt kind niet naar bed, voorlezen, douchen, spelen, uitje?
Zo zuinig zijn is niet leuk, als dat niet echt nodig is. Herken het wel klein beetje, man en ik hebben het financieel meer dan prima maar toch zijn we beiden redelijk zuinig. We zouden best wat luxer kunnen leven. Goed, wij zijn dan beiden zo dus dan is het niet echt erg natuurlijk. Maar lijkt me idd irritant als de man niks wil doen, alles te duur vindt etc.
Huishouden, lastig, jij werkt minder dus in die zin logisch dat jij meer doet. Maar alles? Dat klopt natuurlijk niet. En dan ook nog alle zorg voor jullie kind? Hij doet niks met kind? Brengt kind niet naar bed, voorlezen, douchen, spelen, uitje?
donderdag 16 januari 2025 om 22:47
Ik herken het een en ander in je verhaal wel. En beetje de sleur, het gevoel niet gezien of gehoord worden. Dat je overal alleen voor staat.
Communicatie is inderdaad erg belangrijk in een relatie. Maar ik weet dat het soms heel moeilijk kan zijn om te communiceren. Gevoelens onder woorden te brengen. Mijn partner is communicatief veel sterker dan dat ik ben. Al heb ik nog zo gelijk, in een ruzie ga ik nooit gelijk krijgen.
Wat het huishouden en de zorg van je zoontje betreft, daar hoef je zeker niet alleen voor te staan. Het is lief dat hij naar je appt, dan zou je makkelijk kunnen aangeven dat het je juist teveel wordt.
Ik zou zeker nog niet de handdoek in de ring gooien. Ga regelmatig iets samen doen. Bijvoorbeeld eens in de 2 maanden. De ene keer moet jij iets regelen, dan andere keer hij.
En probeer met elkaar in gesprek te gaan. Hoe moeilijk dat ook kan zijn.
Communicatie is inderdaad erg belangrijk in een relatie. Maar ik weet dat het soms heel moeilijk kan zijn om te communiceren. Gevoelens onder woorden te brengen. Mijn partner is communicatief veel sterker dan dat ik ben. Al heb ik nog zo gelijk, in een ruzie ga ik nooit gelijk krijgen.
Wat het huishouden en de zorg van je zoontje betreft, daar hoef je zeker niet alleen voor te staan. Het is lief dat hij naar je appt, dan zou je makkelijk kunnen aangeven dat het je juist teveel wordt.
Ik zou zeker nog niet de handdoek in de ring gooien. Ga regelmatig iets samen doen. Bijvoorbeeld eens in de 2 maanden. De ene keer moet jij iets regelen, dan andere keer hij.
En probeer met elkaar in gesprek te gaan. Hoe moeilijk dat ook kan zijn.
donderdag 16 januari 2025 om 23:28
Valentijn101 schreef: ↑16-01-2025 16:54Waarom zou je wachten tot hij hulp aanbied? Veel mannen zien dat niet hoor.
Ze zijn blind?
Gewoon rustig uitleggen waar je hulp bij nodig hebt en een nieuwe taakverdeling maken.
Een echte vent helpt niet thuis, die doet gewoon zijn deel. Zolang je hulp verwacht blijf je zelf verantwoordelijk.
En als het financieel niet slecht gaat dan zou ik afspreken dat je elke maand “zakgeld” krijgt voor leuke en extra dingen.
Zakgeld nemen kan ik nog snappen. Verwachten dat je het krijgt van je man is gek.
donderdag 16 januari 2025 om 23:53
Zijn jullie in gemeenschap van goederen gehuwd? Dat je man niet een leuke pot aan het opbouwen is en jij parttime werkt, huishouden en zorg voor zoon doet en straks met lege handen staat.
Schrijf je vast in voor een huurwoning, kan nooit kwaad.
Overigens ben ik gescheiden van zo’n man. Ok, nog een tikje erger denk ik. Grofvuil afstruinen was zijn idee van een leuk uitje. Hij draagt de kleding die onze kinderen als pubers(inmiddels ruim volwassen) droegen af en de auto word getankt op het aantal kilometers dat ermee gereden gaat worden. Dat zijn slechts een paar voorbeelden. En nee zo was hij niet toen ik hem leerde kennen maar kwam toen de kinderen kwamen. Het brak mij op en we uiteindelijk zijn gescheiden.
De kinderen hebben met mij herinneringen gemaakt tijdens mijn leven. Hij maakt ze rijk als hij dood gaat.
Schrijf je vast in voor een huurwoning, kan nooit kwaad.
Overigens ben ik gescheiden van zo’n man. Ok, nog een tikje erger denk ik. Grofvuil afstruinen was zijn idee van een leuk uitje. Hij draagt de kleding die onze kinderen als pubers(inmiddels ruim volwassen) droegen af en de auto word getankt op het aantal kilometers dat ermee gereden gaat worden. Dat zijn slechts een paar voorbeelden. En nee zo was hij niet toen ik hem leerde kennen maar kwam toen de kinderen kwamen. Het brak mij op en we uiteindelijk zijn gescheiden.
De kinderen hebben met mij herinneringen gemaakt tijdens mijn leven. Hij maakt ze rijk als hij dood gaat.
mrssmit12 wijzigde dit bericht op 17-01-2025 00:04
54.33% gewijzigd
donderdag 16 januari 2025 om 23:55
Hebben jullie afspraken gemaakt over de taakverdeling thuis? Werk jij ook?
Neem jij alle verantwoordelijkheden op je?
Mijn man en ik zijn er echt samen voor de zorg van de kinderen. Maar ik heb hem van de start af aan daar ook mede verantwoordelijk in gehouden. Ik zie bij vriendinnen bijzondere dingen waarbij vaders niet mee gaan school uit kiezen of niets opvangen bij ziekte kind.
Je bent samen ouders toch, dus je staat er ook samen. Nu kan ik me indenken dat t anders is als 1 van beiden niet werkt. Wij werken allebei.
Je moet echt praten en het nog groter maken want echt scheiden met een kind is super kut lijkt me. En idd als je er samen niet uitkomt relatie therapie
Neem jij alle verantwoordelijkheden op je?
Mijn man en ik zijn er echt samen voor de zorg van de kinderen. Maar ik heb hem van de start af aan daar ook mede verantwoordelijk in gehouden. Ik zie bij vriendinnen bijzondere dingen waarbij vaders niet mee gaan school uit kiezen of niets opvangen bij ziekte kind.
Je bent samen ouders toch, dus je staat er ook samen. Nu kan ik me indenken dat t anders is als 1 van beiden niet werkt. Wij werken allebei.
Je moet echt praten en het nog groter maken want echt scheiden met een kind is super kut lijkt me. En idd als je er samen niet uitkomt relatie therapie
where ever you go, go with your heart
vrijdag 17 januari 2025 om 00:28
Snowwhite, dit topic gaat niet over jou, maar ook als ik jou lees denk ik, dat slaat toch nergens op hoe jouw man met gesprekken omgaat? Het gaat bij meningverschillen niet over een strijd en de ander geen gelijk geven. Het gaat bij meningsverschillen erover dat je je best doet naar elkaar te luisteren en de ander serieus nemen in zijn of haar klacht, gevoel, hoe je het ook noemen wilt. Het is erg te lezen dat al heb je nog zo gelijk, je het nooit krijgt. Blijkbaar heb je iemand aan de andere kant zitten die het werkelijk geen bal interesseert hoe jij je ergens bij voelt en dat middels verbaal armpje worstelen je dat wil laten weten ook.Snowwhite schreef: ↑16-01-2025 22:47Ik herken het een en ander in je verhaal wel. En beetje de sleur, het gevoel niet gezien of gehoord worden. Dat je overal alleen voor staat.
Communicatie is inderdaad erg belangrijk in een relatie. Maar ik weet dat het soms heel moeilijk kan zijn om te communiceren. Gevoelens onder woorden te brengen. Mijn partner is communicatief veel sterker dan dat ik ben. Al heb ik nog zo gelijk, in een ruzie ga ik nooit gelijk krijgen.
Wat het huishouden en de zorg van je zoontje betreft, daar hoef je zeker niet alleen voor te staan. Het is lief dat hij naar je appt, dan zou je makkelijk kunnen aangeven dat het je juist teveel wordt.
Ik zou zeker nog niet de handdoek in de ring gooien. Ga regelmatig iets samen doen. Bijvoorbeeld eens in de 2 maanden. De ene keer moet jij iets regelen, dan andere keer hij.
En probeer met elkaar in gesprek te gaan. Hoe moeilijk dat ook kan zijn.
Nee, dat klopt, dan voel je je idd niet gezien. Gek he, je wordt ook niet gezien nl en dan is communiceren idd héél moeilijk. Als iemand wel volwassen kan communiceren, is het doorgaans ook niet zo heel moeilijk hoor.
vrijdag 17 januari 2025 om 00:30
Vraag ik me ook af.
vrijdag 17 januari 2025 om 00:37
Natuurlijk is dat anders. Maar als je jonge kinderen hebt samen, is minder betaald werken geen reden voor de ander om niks te doen. Ik heb ook een korte periode niet gewerkt (1 jaar wegens omstandigheden toen de kinderen klein waren). En in die fase was man echt niet vrij uit zijn werk, omdat ik thuis was. De zorg voor kleine kinderen kan net zo arbeidsintensief zijn (soms zelfs intensiever) als buiten de deur het geld verdienen. Op het moment dat je dan samen thuis bent, ben je ook weer beiden chef ouders. Mijn man kwam thuis en ging gewoon mee in wat er nog lag te gebeuren. En tuurlijk deed ik overdag al veel, want ik zat echt niet op mijn kont de nagels te veilen. Qua huishouden was er daarom al veel gedaan. Maar met kleine kinderen (een huisdier en een tuin) ben je doorgaans gewoon met ze bezig overdag en ruim je ook iedere keer de troep weer weg. Je bent als thuisblijvende ouder toch niet 24/7 degene die al het werk doet en de werkende partner is na 5*8 klaar en gaat op z'n kont zitten?
vrijdag 17 januari 2025 om 06:48
Of meer uitbesteden maar ze zegt 'vrijwel', niet volledig.
Waarschijnlijk hebben ze toch wel afgesproken dat zij parttime gaat werken om meer in het huishouden te doen? Lijkt logisch?
vrijdag 17 januari 2025 om 13:49
Je bent ziek, je zoontje is ziek, een beetje vent komt thuis en kookt een gezonde maaltijd. Je hoeft niet overdreven empathisch te zijn om te snappen dat je iemand niet met zijn/haar zieke hoofd laat koken als die ook al ziek kind verzorgen.
De meest gehoorde klacht bij echtscheidingen is wel dat mannen het vaak totaal niet hebben zien aankomen. Ik weet niet hoe ze het doen maar blijkbaar zijn er nog steeds veel mannen die hun schouders ophalen als hun partner gaat scheiden vanwege emotionele afstand. Mannen zorgen nog steeds het beste voor zichzelf, zelfs onder gelijke omstandigheden, zorgen mannen dat ze nog steeds meer vrije tijd hebben dan vrouwen.
TO, ik snap dat je wel klaar bent met zijn gedrag en ik zou ook even een rustig moment pakken en hem vertellen dat je die avond even met hem wil praten. Maak duidelijk dat je de voortzetting van het huwelijk niet meer ziet zitten als jullie op deze manier doorgaan. Als hij het probleem niet ziet, dan ben je snel uitgepraat maar ik zou de optie 'relatietherapie' er toch ingooien.
De meest gehoorde klacht bij echtscheidingen is wel dat mannen het vaak totaal niet hebben zien aankomen. Ik weet niet hoe ze het doen maar blijkbaar zijn er nog steeds veel mannen die hun schouders ophalen als hun partner gaat scheiden vanwege emotionele afstand. Mannen zorgen nog steeds het beste voor zichzelf, zelfs onder gelijke omstandigheden, zorgen mannen dat ze nog steeds meer vrije tijd hebben dan vrouwen.
TO, ik snap dat je wel klaar bent met zijn gedrag en ik zou ook even een rustig moment pakken en hem vertellen dat je die avond even met hem wil praten. Maak duidelijk dat je de voortzetting van het huwelijk niet meer ziet zitten als jullie op deze manier doorgaan. Als hij het probleem niet ziet, dan ben je snel uitgepraat maar ik zou de optie 'relatietherapie' er toch ingooien.
vrijdag 17 januari 2025 om 15:53
Als ik zo ziek ben dat ik me ziekmeld van werk, ben ik zeker te ziek om een kleuter een hele dag te entertainen. Dan lig ik in mijn bed en/of hang boven de wc. Dus dan neemt mijn man inderdaad vrij (andersom zou ik dat ook doen maar man is nauwelijks ziek). Kijk als je partner in het buitenland zit of je bent alleenstaand ouder dan moet je wel, maar voor een jong kind zorgen is echt belabberd als je ziek bent dus dat doe ik niet als er nog een gezonde ouder rondloopt.Tulpje22 schreef: ↑16-01-2025 22:38Je voorbeeld van ziek zijn en man die gewoon naar werk gaat vind ik niet zo bijzonder. Hij kan toch niet zomaar vrij nemen omdat jullie ziek zijn? Tenminste, dat zal aan het werk liggen. Ik zou me niet ziekmelden als m'n man ziek thuis zit bij een ziek kind. Of ze moeten echt extreem ziek zijn. Maar als ze beiden op de bank liggen dan redden ze zich wel. Uiteraard zou het wel leuk zijn als man dan bijv 's morgens voordat hij gaat werken wat helpt, ontbijt klaarzetten, kind uit bed haalt. En 's avonds kookt ofzo. Begrijp dat hij dat soort dingen ook niet doet? Boodschappen haalt bijv?
Zo zuinig zijn is niet leuk, als dat niet echt nodig is. Herken het wel klein beetje, man en ik hebben het financieel meer dan prima maar toch zijn we beiden redelijk zuinig. We zouden best wat luxer kunnen leven. Goed, wij zijn dan beiden zo dus dan is het niet echt erg natuurlijk. Maar lijkt me idd irritant als de man niks wil doen, alles te duur vindt etc.
Huishouden, lastig, jij werkt minder dus in die zin logisch dat jij meer doet. Maar alles? Dat klopt natuurlijk niet. En dan ook nog alle zorg voor jullie kind? Hij doet niks met kind? Brengt kind niet naar bed, voorlezen, douchen, spelen, uitje?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
