Relaties
alle pijlers
Uit de kast, geen acceptatie
vrijdag 4 oktober 2024 om 07:23
Hoi allemaal,
Sinds een tijdje heb ik voor mijzelf kunnen toegeven dat ik demi vrouwelijk ben. Deels vrouw, deels non binair. Mijn partner, schoonfamilie en vrienden waren er heel nuchter in toen ik het ze vertelde en kreeg alle support. Dat was super bevrijdend en ik heb het gevoel alsof ik nu compleet ben.
Gister ben ik dan ook bij mijn eigen familie uit de kast gekomen. Mijn moeder was even geschokt, zag dit niet aankomen en gaf aan tijd nodig te hebben - wat ik snap. Mijn vader en broer daarentegen gaven aan dat er voor hun maar twee geslachten zijn. Man en vrouw, de rest bestaat dus niet. Oh, en of ik niet “door alle media beïnvloed ben”.
Dat was even pijnlijk. Ik weet ook niet goed wat ik hier mee moet. Ik wil ze eigenlijk even met rust laten maar of dat uitdraait op weinig tot minder contact? Iemand tips?
Sinds een tijdje heb ik voor mijzelf kunnen toegeven dat ik demi vrouwelijk ben. Deels vrouw, deels non binair. Mijn partner, schoonfamilie en vrienden waren er heel nuchter in toen ik het ze vertelde en kreeg alle support. Dat was super bevrijdend en ik heb het gevoel alsof ik nu compleet ben.
Gister ben ik dan ook bij mijn eigen familie uit de kast gekomen. Mijn moeder was even geschokt, zag dit niet aankomen en gaf aan tijd nodig te hebben - wat ik snap. Mijn vader en broer daarentegen gaven aan dat er voor hun maar twee geslachten zijn. Man en vrouw, de rest bestaat dus niet. Oh, en of ik niet “door alle media beïnvloed ben”.
Dat was even pijnlijk. Ik weet ook niet goed wat ik hier mee moet. Ik wil ze eigenlijk even met rust laten maar of dat uitdraait op weinig tot minder contact? Iemand tips?
vrijdag 4 oktober 2024 om 07:30
Het zou voor mij heel erg afhangen hoe ze jou gaan behandelen.
Ik kan me voorstellen dat dit voor niet iedereen even makkelijk te begrijpen is.
Jij mag voelen wat jij voelt en je identificeren hoe je wilt maar naar mijn idee heeft een ander evengoed het recht niet te geloven dat er zoiets bestaat als demi vrouwelijk.
Ik kan me voorstellen dat dit voor niet iedereen even makkelijk te begrijpen is.
Jij mag voelen wat jij voelt en je identificeren hoe je wilt maar naar mijn idee heeft een ander evengoed het recht niet te geloven dat er zoiets bestaat als demi vrouwelijk.
vrijdag 4 oktober 2024 om 07:33
Als dit de eerste reactie is, begrijp ik best dat het even slikken was. Tegelijkertijd begrijp ik jou ook. En ik hoop voor jou dat je je er prettig bij voelt en dat je volledig geaccepteerd wordt. Laat het nieuws even landen zou ik zeggen.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 4 oktober 2024 om 07:43
Begrijpelijk dat dit voor jou even slikken is. Tegelijkertijd heb jij al heel lang de tijd gehad om dit te voelen, doorgronden en leren begrijpen en komt dit voor je familie nu als nieuwe informatie. Geef ze ook even tijd om hieraan te wennen.
En even heel eerlijk vanuit mij, tot dit topic had ik nog nooit van de term demigender gehoord. Wat wil je van je familie? Wil je dat ze andere persoonlijke voornaamwoorden gaan gebruiken bijvoorbeeld? Of hoeft dat niet? Natuurlijk wil je het liefst dat ze je accepteren zoals je bent, maar als ze net zo blijven doen tegen jou als ze altijd deden (er vanuit gaande dat dat liefdevol is), mist er dan iets voor jou?
En even heel eerlijk vanuit mij, tot dit topic had ik nog nooit van de term demigender gehoord. Wat wil je van je familie? Wil je dat ze andere persoonlijke voornaamwoorden gaan gebruiken bijvoorbeeld? Of hoeft dat niet? Natuurlijk wil je het liefst dat ze je accepteren zoals je bent, maar als ze net zo blijven doen tegen jou als ze altijd deden (er vanuit gaande dat dat liefdevol is), mist er dan iets voor jou?
vrijdag 4 oktober 2024 om 07:44
Inderdaad erg pijnlijk om niet dezelfde nuchtere reactie van je eigen familie te mogen ontvangen.
Natuurlijk moeten zij jouw mededeling ook verwerken (zij het op een totaal andere manier als jij).
Ik zou het laten rusten. Of zijn er nu dingen die voor jouw familie veranderen? Wil je je naam veranderen of je pronouns? Dan zou ik daar wel duidelijk in zijn en als ze dat niet respecteren overwegen om het contact wat aan te passen (tot zover jij er niet meer onder hoeft te lijden).
Gefeliciteerd met het vinden van jezelf, trouwens!
Natuurlijk moeten zij jouw mededeling ook verwerken (zij het op een totaal andere manier als jij).
Ik zou het laten rusten. Of zijn er nu dingen die voor jouw familie veranderen? Wil je je naam veranderen of je pronouns? Dan zou ik daar wel duidelijk in zijn en als ze dat niet respecteren overwegen om het contact wat aan te passen (tot zover jij er niet meer onder hoeft te lijden).
Gefeliciteerd met het vinden van jezelf, trouwens!
vrijdag 4 oktober 2024 om 07:55
Ik weet nog steeds niet wat ik me bij non-binair moet voorstellen, ondanks een non-binair familielid dat eerst gewoon lesbisch was.
Lesbisch is prima te begrijpen en dat werd ook aan alledrie de kanten van de familie (gescheiden ouders) direct en volledig geaccepteerd.
Ik denk dat TO de familie even tijd moet gunnen. En later nog maar eens uitleggen wat er precies mee wordt bedoeld.
Lesbisch is prima te begrijpen en dat werd ook aan alledrie de kanten van de familie (gescheiden ouders) direct en volledig geaccepteerd.
Ik denk dat TO de familie even tijd moet gunnen. En later nog maar eens uitleggen wat er precies mee wordt bedoeld.
Je ziet toch liever zo’n strak lijf dan een uitgezakte mokkapunt, weet je wel weet je niet.
vrijdag 4 oktober 2024 om 07:59
Verandert er iets voor jou door jezelf in een hokje demi vrouwelijk te plaatsen? Wat verwacht je te bereiken met je mededeling?
Ik zie persoonlijk de meerwaarde niet van zo’n label. Gender en hoe je je voelt is imo sowieso een glijdende schaal en lang niet elke vrouw is meisje-meisje.
Als dit belangrijk is voor jou kun jij et natuurlijk iets mee doen voor jezelf. Maar ik vraag me af of je mag verwachten dat een ander er ook iets mee doet.
Ik zie persoonlijk de meerwaarde niet van zo’n label. Gender en hoe je je voelt is imo sowieso een glijdende schaal en lang niet elke vrouw is meisje-meisje.
Als dit belangrijk is voor jou kun jij et natuurlijk iets mee doen voor jezelf. Maar ik vraag me af of je mag verwachten dat een ander er ook iets mee doet.
vrijdag 4 oktober 2024 om 08:04
Het komt wel goed joh, laat ze even wennen en maak het niet zelf ook te zwaar: je bent wie je bent en dat is prima.
Ik zou een moeilijk gesprek als “uit de kast komen” ingewikkelder vinden dan mijn kind dat thuis komt met iemand van hetzelfde geslacht. Ik zou er dus waarschijnlijk direct overheen stappen en “prima joh, je mag zijn wie je bent” opzeggen en doorgaan met het jassen van de piepers. Mijn kind zou dit kunnen opvatten als onverschillig of als afwijzing omdat ik geen behoefte heb aan een heel gesprek: ik vind er oprecht niks van. Alles is goed.
Ik zou een moeilijk gesprek als “uit de kast komen” ingewikkelder vinden dan mijn kind dat thuis komt met iemand van hetzelfde geslacht. Ik zou er dus waarschijnlijk direct overheen stappen en “prima joh, je mag zijn wie je bent” opzeggen en doorgaan met het jassen van de piepers. Mijn kind zou dit kunnen opvatten als onverschillig of als afwijzing omdat ik geen behoefte heb aan een heel gesprek: ik vind er oprecht niks van. Alles is goed.
vrijdag 4 oktober 2024 om 08:04
Dit. En wat verwacht je precies van je familie? Waarom is het belangrijk dat zij het weten?
...
vrijdag 4 oktober 2024 om 08:06
Eens. Ik vind het inderdaad ook niet belangrijk. Ik zie wel wie/wat er in hun leven verschijnt en ik zou er dus vanuit mezelf ook niks mee doen.Ravintola schreef: ↑04-10-2024 07:59Verandert er iets voor jou door jezelf in een hokje demi vrouwelijk te plaatsen? Wat verwacht je te bereiken met je mededeling?
Ik zie persoonlijk de meerwaarde niet van zo’n label. Gender en hoe je je voelt is imo sowieso een glijdende schaal en lang niet elke vrouw is meisje-meisje.
Als dit belangrijk is voor jou kun jij et natuurlijk iets mee doen voor jezelf. Maar ik vraag me af of je mag verwachten dat een ander er ook iets mee doet.
vrijdag 4 oktober 2024 om 08:09
Dit denk ik ook. Geef ze even de tijd om te wennen. Veel mensen snappen niets van het "nut" van non-binair zijn dus geef het even.Blckcffee schreef: ↑04-10-2024 07:55Ik weet nog steeds niet wat ik me bij non-binair moet voorstellen, ondanks een non-binair familielid dat eerst gewoon lesbisch was.
Lesbisch is prima te begrijpen en dat werd ook aan alledrie de kanten van de familie (gescheiden ouders) direct en volledig geaccepteerd.
Ik denk dat TO de familie even tijd moet gunnen. En later nog maar eens uitleggen wat er precies mee wordt bedoeld.
vrijdag 4 oktober 2024 om 08:19
Je hoeft daar niets mee. Waarom zou je geen of minder contact hebben met je ouders vanwege je gender identiteit? Misschien ben ik daar te simpel in, maar als ik bij mijn ouders bent gaat het over de kleinkinderen en huishoudelijke zaken. Mijn gender heb ik nooit besproken.
Ik heb collega's die hun genderidentificatie uitgebreid bespreken bij de koffiecorner. Iedereen is anders natuurlijk. Persoonlijk vind ik het meer puberpraat. Op een bepaalde leeftijd beoordeel je iemand op zijn persoonlijkheid, niet op gender of seksuele voorkeur.
In de media komt dit naar mijn mening ook te vaak naar voren. Hoeveel LGHBTI zijn er op de werkvloer of zoiets. Slaat nergens op. Ik lig niet met mijn collega's in bed dus hun voorkeuren of gevoelens daarover gaan mij niets aan.
Er is een groot verschil tussen niet begrijpen en niet accepteren. Ik kan de gedachte van je vader ook volgen. Hij heeft jou als klein meisje geboren zien worden en zien opgroeien. Geslacht en gender zijn dan lastig uit elkaar te halen.
Een tijdje geleden kwam radiomaker Lara Rense ook uit de kast op de radio als non-binair (radio 1). Ik dacht... wat moet ik daarmee. Het ging er de hele dag over. Vind ik ook een beetje vermoeiend.
Zelf ben ik heel ruimdenkend. Mijn kinderen moet verliefd worden op wie ze leuk vinden.
Ik heb collega's die hun genderidentificatie uitgebreid bespreken bij de koffiecorner. Iedereen is anders natuurlijk. Persoonlijk vind ik het meer puberpraat. Op een bepaalde leeftijd beoordeel je iemand op zijn persoonlijkheid, niet op gender of seksuele voorkeur.
In de media komt dit naar mijn mening ook te vaak naar voren. Hoeveel LGHBTI zijn er op de werkvloer of zoiets. Slaat nergens op. Ik lig niet met mijn collega's in bed dus hun voorkeuren of gevoelens daarover gaan mij niets aan.
Er is een groot verschil tussen niet begrijpen en niet accepteren. Ik kan de gedachte van je vader ook volgen. Hij heeft jou als klein meisje geboren zien worden en zien opgroeien. Geslacht en gender zijn dan lastig uit elkaar te halen.
Een tijdje geleden kwam radiomaker Lara Rense ook uit de kast op de radio als non-binair (radio 1). Ik dacht... wat moet ik daarmee. Het ging er de hele dag over. Vind ik ook een beetje vermoeiend.
Zelf ben ik heel ruimdenkend. Mijn kinderen moet verliefd worden op wie ze leuk vinden.
vrijdag 4 oktober 2024 om 08:27
Ik ben eens gaan googlen en kwam deze pagina tegen met uitleg tegen: https://nonbinary.wiki/wiki/Demigender/ ... eft%20niet.
Vind het alleen nog maar verwarrender worden zo. Je voelt natuurlijk hoe je je voelt en dat is helemaal prima.
Vind het alleen nog maar verwarrender worden zo. Je voelt natuurlijk hoe je je voelt en dat is helemaal prima.
vrijdag 4 oktober 2024 om 08:31
Al die mensen die het nut niet zien van dit delen; hebben jullie het met familie altijd alleen maar over strikt noodzakelijke dingen? Wat ongezellig en onpersoonlijk. Daarnaast gok ik zo maar dat TO graag anders aangesproken wil worden, dus is het wel degelijk relevant.
Wat naar TO! Hoe graag je het ook nu wil oplossen, zou ik je familie even de tijd geven en kijken of ze je benaderen zoals jij wil. Anders een gesprek beginnen over dat ze het niet hoeven te begrijpen, zolang ze jou maar respecteren en dat jij daarom verwacht dat zij je noemen en aanspreken zoals bij jou past.
Wat naar TO! Hoe graag je het ook nu wil oplossen, zou ik je familie even de tijd geven en kijken of ze je benaderen zoals jij wil. Anders een gesprek beginnen over dat ze het niet hoeven te begrijpen, zolang ze jou maar respecteren en dat jij daarom verwacht dat zij je noemen en aanspreken zoals bij jou past.
vrijdag 4 oktober 2024 om 08:36
Ik moest ook googelen. Maar daar wordt het niet duidelijker op. Ik lees dat iemand zich maar deels vrouw voelt. Waardoor ik me af ga vragen: hoe voel je je als je je helemaal vrouw voelt? Waar zit hem dat in? Is dat iets lichamelijks? Of is het gedrag? Of nog iets anders?
Ik snap het niet, maar fijn natuurlijk als jij je er compleet door voelt.
Ik snap het niet, maar fijn natuurlijk als jij je er compleet door voelt.
vrijdag 4 oktober 2024 om 08:39
Het is echt jammer dat er geen positieve reactie kwam van je ouders/familie.
Ik zou het naast me neerleggen, als er verder geen ruzie van komt of dat ze steeds opmerkingen over gaan maken, zal het vanzelf iets normaals voor ze worden.
Wees gewoon jezelf en vaak went het allemaal vanzelf voor anderen.
Wat ik wel denk, je zou bij hen niet moeten verwachten dat ze het ooit helemaal gaan snappen en denk ook niet dat je verder nog veel conversaties over moet hebben met hen, ze gaan je dan nog meer teleurstellen.
Ik zou het naast me neerleggen, als er verder geen ruzie van komt of dat ze steeds opmerkingen over gaan maken, zal het vanzelf iets normaals voor ze worden.
Wees gewoon jezelf en vaak went het allemaal vanzelf voor anderen.
Wat ik wel denk, je zou bij hen niet moeten verwachten dat ze het ooit helemaal gaan snappen en denk ook niet dat je verder nog veel conversaties over moet hebben met hen, ze gaan je dan nog meer teleurstellen.
vrijdag 4 oktober 2024 om 08:40
Goeie vraag. Ik heb ook geen idee. Ik voel me mezelf, heb me nooit afgevraagd of dat 100% vrouw is of niet. En als ik daar over ga nadenken weet ik het nog steeds niet. Wat is dat, 100% vrouw? En bestaat zoiets wel? En wat doet het ertoe?
impala wijzigde dit bericht op 04-10-2024 08:45
25.63% gewijzigd
.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
