Relaties
alle pijlers
Uit de kast, geen acceptatie
vrijdag 4 oktober 2024 om 07:23
Hoi allemaal,
Sinds een tijdje heb ik voor mijzelf kunnen toegeven dat ik demi vrouwelijk ben. Deels vrouw, deels non binair. Mijn partner, schoonfamilie en vrienden waren er heel nuchter in toen ik het ze vertelde en kreeg alle support. Dat was super bevrijdend en ik heb het gevoel alsof ik nu compleet ben.
Gister ben ik dan ook bij mijn eigen familie uit de kast gekomen. Mijn moeder was even geschokt, zag dit niet aankomen en gaf aan tijd nodig te hebben - wat ik snap. Mijn vader en broer daarentegen gaven aan dat er voor hun maar twee geslachten zijn. Man en vrouw, de rest bestaat dus niet. Oh, en of ik niet “door alle media beïnvloed ben”.
Dat was even pijnlijk. Ik weet ook niet goed wat ik hier mee moet. Ik wil ze eigenlijk even met rust laten maar of dat uitdraait op weinig tot minder contact? Iemand tips?
Sinds een tijdje heb ik voor mijzelf kunnen toegeven dat ik demi vrouwelijk ben. Deels vrouw, deels non binair. Mijn partner, schoonfamilie en vrienden waren er heel nuchter in toen ik het ze vertelde en kreeg alle support. Dat was super bevrijdend en ik heb het gevoel alsof ik nu compleet ben.
Gister ben ik dan ook bij mijn eigen familie uit de kast gekomen. Mijn moeder was even geschokt, zag dit niet aankomen en gaf aan tijd nodig te hebben - wat ik snap. Mijn vader en broer daarentegen gaven aan dat er voor hun maar twee geslachten zijn. Man en vrouw, de rest bestaat dus niet. Oh, en of ik niet “door alle media beïnvloed ben”.
Dat was even pijnlijk. Ik weet ook niet goed wat ik hier mee moet. Ik wil ze eigenlijk even met rust laten maar of dat uitdraait op weinig tot minder contact? Iemand tips?
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:17
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:17
Toen mijn dochter 'uit de kast' kwam, vertelde dat ze op vrouwen viel, dacht ik vooral "duh, dat wist ik al wel". En ik vond het eigenlijk een overbodige mededeling.
Maar, het gaat niet om mij. Zij had behoefte het me toch even officieel te melden. Prima
Ze kiest er trouwens bewust voor, om dit niet aan iedereen (inclusief grootouders) te vertellen, omdat ze kan inschatten dat die niet reageren op een manier waar ze iets aan heeft.
TO wil iets belangrijks aan hun ouders vertellen. Het is moeilijk voor TO, omdat hun ouders hier niet op een voor hen prettige manier mee om lijken te kunnen gaan. Zelf zou ik het voor nu laten zoals het is. Behalve als het moment komt dat TO het gevoel krijgt dat hun ouders opzettelijk verkeerde voornaamwoorden gebruiken, en het als pesterijen voelt. Dan zou ik heel duidelijk zijn en eventueel afstand nemen.
Maar, het gaat niet om mij. Zij had behoefte het me toch even officieel te melden. Prima
Ze kiest er trouwens bewust voor, om dit niet aan iedereen (inclusief grootouders) te vertellen, omdat ze kan inschatten dat die niet reageren op een manier waar ze iets aan heeft.
TO wil iets belangrijks aan hun ouders vertellen. Het is moeilijk voor TO, omdat hun ouders hier niet op een voor hen prettige manier mee om lijken te kunnen gaan. Zelf zou ik het voor nu laten zoals het is. Behalve als het moment komt dat TO het gevoel krijgt dat hun ouders opzettelijk verkeerde voornaamwoorden gebruiken, en het als pesterijen voelt. Dan zou ik heel duidelijk zijn en eventueel afstand nemen.
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:19
Het is nieuw en het is gevoelig, twee dingen die het de gemiddelde mens moeilijk maken samengevoegd. Bijna niemand reageert lekker op een verandering in de trant van 'okido, gaan we meteen doen'. Nu kan ik me jouw besluit heel goed voorstellen en ook de nood om het kenbaar te maken aan iedereen dus ook de belangrijkste mensen. Ik vraag me wel af of je verwachtingen wel realistisch waren. Ik heb ook wel eens iets veranderd dat inhield dat mensen moesten veranderen in hun benadering naar mij.... dat heeft wat tijd gekost. Niet erg overigens, gewoon logisch. Jouw ouders snappen het (nog) niet. Misschien voelen ze zich ergens op aangesproken alsof ze het tot nog toe niet goed hebben gedaan, in de verdediging gedrongen mogelijk.... Geef voorrang aan wat goed voelt voor jou en als dat betekent even wat minder met je ouders bellen etc dan prima. Maar ik zou waken voor het onthouden van contact uit een soort wraak. Dat kost iedereen meer dan het oplevert lijkt me. Tenzij je nog meer goede redenen hebt.
Lorem Ipsum
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:19
En ik denk dus dat iedereen zich "raar" voelt. Dat kan op zoveel verschillende schalen: ben je hoogbegaafd ? ben je hoogsensitief? ben je aromantisch ? ben je anders gebouwd? heb je een beperking? heb je jeugdtrauma's? ben je gluten intolerant ? ben je pescotariër ? heb je een baan ? wat is je afkomst ? woon je in de stad ?
Niemand beantwoordt dus volledig aan het gemiddelde en iedereen wijkt af op een of andere norm. En rust vinden doet uitschijnen dat het iets permanents is, maar alles blijft bewegen volgens mij. Ik ben nu zelfs opeens een kattenmens terwijl ik vroeger een hondenmens was.
Ik vind het wel jammer dat je vriend zich nooit helemaal geliefd heeft gevoeld om alles wat die wel of niet is. Dat is de kern van de zaak.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:19
Wie maakt er nu een punt van dan? De meeste transmensen die ik ken (inclusief ikzelf) geven niets meer aan dan ‘oh, ik heet vanaf nu Bla en gebruik alleen die/diens’. Meer niet. Als jij vervolgens weigert iemand correct te benaderen, zijn niet de transmensen het probleem.
(En nee, af en toe een foutje maken is niet te vergelijken met bewust het verkeerd doen, dus je hoort mij niet over de kleine te verwachten slip-ups.)
moderatorviva wijzigde dit bericht op 05-10-2024 13:33
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
39.03% gewijzigd
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:20
Voornu schreef: ↑04-10-2024 11:58Het gaat erom of de wensen van TO serieus genomen worden en TO zich gehoord voelt. Ik zou mijn kind met alle liefde hen noemen als dat belangrijk voor hem/hen is (het zal struikelen worden, dat wel).
Jammer TO, misschien hebben ze even tijd nodig? En heb je de inddruk dat ze het verder wel kunnen accepteren (afgezien van aanspreekvorm)?
Ik zou mijn kind met alle liefde serieus nemen in diens gevoel zich van binnen anders te voelen als 100% vrouw. Maar waarschijnlijk zou ik dat al lang weten en naar handelen, ik zal al die jaren heus wel gezien hebben dat ze 'anders' is of zich 'anders' voelt.
Daar komt wel bij dat ik het moeilijk vind om mijn dochter, die blij is met haar vrouwelijke lichaam, die ik al haar hele leven ken en zie als wie ze is, ineens als 'hen' te moeten gaan zien en aanspreken. Ik begrijp dat dat haar wens is, maar ik weet eerlijk niet of ik daarin mee zou kunnen gaan. Uiterlijk verandert er niets, innerlijk verandert er niets... waarom dan 'hen'? Ik kan daar met mijn gevoel (en verstand) nog niet bij (wat voor mij heel anders is dan iemand die zich echt als non-binair identificeert). Het zou echt moeten groeien bij mij, als dat zou lukken.
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:20
dat moet je heel bewust doen.
als jij mijn collega bent en we staan op je te wachten omdat we gaan lunchen:
Margje komt eraan, ze moest nog even naar het toilet.
oh nee,
margje komt eraan want margje moest nog even naar het toilet.
het is geen slechte wil, het is gewoon hoe het gaat
En doooooor!
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:25
Maar je gebruikt toch zelf helemaal niet die/diens? Ik gebruik ook geen zij/haar, want ik heb het nooit over mezelf in de derde persoon. Gebruiken is dan toch 'ik zou graag willen dat jij ze gebruikte'?Blablabla97 schreef: ↑04-10-2024 12:19Wie maakt er nu een punt van dan? De meeste transmensen die ik ken (inclusief ikzelf) geven niets meer aan dan ‘oh, ik heet vanaf nu Bla en gebruik alleen die/diens’. Meer niet. Als jij vervolgens weigert iemand correct te benaderen, zijn niet de transmensen het probleem.
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:25
Zoals Blablabla al aangeeft is een verspreking het punt niet. En als je het wel probeert gaat het vanzelf beter. Veel sneller dan je d enkt.broadway schreef: ↑04-10-2024 12:20dat moet je heel bewust doen.
als jij mijn collega bent en we staan op je te wachten omdat we gaan lunchen:
Margje komt eraan, ze moest nog even naar het toilet.
oh nee,
margje komt eraan want margje moest nog even naar het toilet.
het is geen slechte wil, het is gewoon hoe het gaat
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:25
En daarom zal ook (vrijwel) niemand er boos over worden als het in het begin af en toe misgaat. Maar er zit een wereld van verschil tussen het niet accepteren en daardoor niet willen proberen, of af en toe een foutje maken ondanks dat je je best doet.broadway schreef: ↑04-10-2024 12:20dat moet je heel bewust doen.
als jij mijn collega bent en we staan op je te wachten omdat we gaan lunchen:
Margje komt eraan, ze moest nog even naar het toilet.
oh nee,
margje komt eraan want margje moest nog even naar het toilet.
het is geen slechte wil, het is gewoon hoe het gaat
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:26
Het is hoe TO zich voelt. En daar valt weinig over te discussiëren.
Het is wel lastig om hen te gebruiken is mijn ervaring. Het bekt niet lekker.
Hierdoor is het lastig om over/met iemand te praten die deze voorkeur wel heeft.
Al begrijpen de meeste hennentjes wel dat het geen onwil is tijdens gesprekken.
Het is wel lastig om hen te gebruiken is mijn ervaring. Het bekt niet lekker.
Hierdoor is het lastig om over/met iemand te praten die deze voorkeur wel heeft.
Al begrijpen de meeste hennentjes wel dat het geen onwil is tijdens gesprekken.
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:27
Je hebt het wel eens over je dochter, je zus, je tante etc in een gesprek met derden. Nu kan je van je dochter naar het genderneutrale "kind", maar niet voor alles is er een goed gender neutraal alternatief.
En de spontane flow gaat ook wel uit het gesprek als je daar heel strak zou moeten gaan op letten. Ik snap best dat mensen fouten gaan maken, maar de intentie eronder zou voor mij tellen. Misschien is de basis: ik snap dat dit belangrijk voor je is en zal er proberen op te letten.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:28
Ik vind dit ook een lastige. Maar Freyakur, je wordt toch nooit aangesproken met zij/hen? Dat is alleen als andere over je praten. En zoals eerder gezegd, daar ben je meestal niet bij. Maar als je er wel bij bent, vind je het dan nu opeens heel erg? Want je leven lang ben je al aangesproken met zij en zoals ik het begrijp heeft niemand dit zien aankomen (zeker mensen niet die verder van je af staan).
En hen vind ik ook raar klinken hoor. Het is inderdaad meervoud.
Ik vraag me af hoe dat in de praktijk gaat als je andere mensen ontmoet. Ik ga ervan uit dat het zichtbaar is dat je een vrouw bent (kwa geslacht) dus je zal elke keer moeten melden dat je met hen aangesproken wil worden. Doe je dat ook?
En hen vind ik ook raar klinken hoor. Het is inderdaad meervoud.
Ik vraag me af hoe dat in de praktijk gaat als je andere mensen ontmoet. Ik ga ervan uit dat het zichtbaar is dat je een vrouw bent (kwa geslacht) dus je zal elke keer moeten melden dat je met hen aangesproken wil worden. Doe je dat ook?
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:29
Het zo benoemen is overgewaaid vanuit het Engels, maar verdient in het Nederlands inderdaad niet de schoonheidsprijs.
Overigens spreek je vaker over jezelf in de derde persoon dan je doorhebt. Ikzelf en meerdere transvrienden hebben erom gelachen hoevaak we zelf nog weleens onszelf verkeerd benoemden in het begin. Dingen als ‘jij moet ook hebben gedacht, wat doet die vreemd’, in een gesprek waarin iets vreemds gebeurt bijvoorbeeld.
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:29
Mijn kinderen gebruiken heel mooi het woord 'persoon' ipv man of vrouwebroadway schreef: ↑04-10-2024 12:20dat moet je heel bewust doen.
als jij mijn collega bent en we staan op je te wachten omdat we gaan lunchen:
Margje komt eraan, ze moest nog even naar het toilet.
oh nee,
margje komt eraan want margje moest nog even naar het toilet.
het is geen slechte wil, het is gewoon hoe het gaat
Dat is heel gemakkelijk bruikbaar
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:31
Oh dat gebruik ik al mijn hele leven, maar inderdaad niet voor mijzelf. 'Die komt er zo aan'
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:33
Bijvoorbeeld in een rondje om het koffiezetapparaat op werk. Als iemand dan zegt ‘oh, dat moet je even aan hem/haar vragen’ terwijl die naar mij wijst, dan zeg ik ‘oh, ik gebruik alleen die/diens!’. En dooooor, het is echt niet zo lastig/diepgaand als sommigen lijken te denken.wolkie schreef: ↑04-10-2024 12:28Ik vind dit ook een lastige. Maar Freyakur, je wordt toch nooit aangesproken met zij/hen? Dat is alleen als andere over je praten. En zoals eerder gezegd, daar ben je meestal niet bij. Maar als je er wel bij bent, vind je het dan nu opeens heel erg? Want je leven lang ben je al aangesproken met zij en zoals ik het begrijp heeft niemand dit zien aankomen (zeker mensen niet die verder van je af staan).
En hen vind ik ook raar klinken hoor. Het is inderdaad meervoud.
Ik vraag me af hoe dat in de praktijk gaat als je andere mensen ontmoet. Ik ga ervan uit dat het zichtbaar is dat je een vrouw bent (kwa geslacht) dus je zal elke keer moeten melden dat je met hen aangesproken wil worden. Doe je dat ook?
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:36
Ik snap de verwarring wel, ik merk dat bij mezelf ook. Dat is geen gebrek aan acceptatie maar het is ook gewoon ingewikkeld.
Ik vind het ook iets paradoxaals hebben. Al die genderidentiteiten. Wat je man of vrouw laat voelen, zijn uiteindelijk door de maatschappij en/of algeheel geldende norm opgelegde denkwijzen over welke eigenschappen/ welk gedrag/ welke uitingen etc. mannelijk danwel vrouwelijk zijn. Door je daar tegen af te zetten laat je je in feite in een ander hokje duwen terwijl je tegen die hokjes bent want je past niet in de bestaande hokjes.
Ooit dacht ik dat we juist in een ontwikkeling zaten waarin die hokjes zouden verdwijnen en iedereen gewoon kon zijn wie hij wilde, zonder daar een label aan te hangen.
Ik vind het ook iets paradoxaals hebben. Al die genderidentiteiten. Wat je man of vrouw laat voelen, zijn uiteindelijk door de maatschappij en/of algeheel geldende norm opgelegde denkwijzen over welke eigenschappen/ welk gedrag/ welke uitingen etc. mannelijk danwel vrouwelijk zijn. Door je daar tegen af te zetten laat je je in feite in een ander hokje duwen terwijl je tegen die hokjes bent want je past niet in de bestaande hokjes.
Ooit dacht ik dat we juist in een ontwikkeling zaten waarin die hokjes zouden verdwijnen en iedereen gewoon kon zijn wie hij wilde, zonder daar een label aan te hangen.
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:36
"Ze hebben me net gebeld en verteld dat ze mij als vrouw zien en zo blijven noemen. Voor hen kan het niet anders."
Dit vind ik toch wel sneu voor je TO. Soms hebben dingen ook tijd nodig. Misschien dat ze het niet snappen er nog aan moeten wennen. Hopelijk draaien ze nog bij. In ieder geval fijn voor je dat partner, schoonfamilie en vrienden je hierin wel ondersteunen.
Hoewel het moeilijk is, zou ik proberen om kalm te blijven en het over een tijdje nog eens uit te leggen. Misschien kun je dan aanhalen dat je feitelijk nog steeds dezelfde persoon bent met dezelfde hobbies en humor, maar liever met andere voornaamwoorden wordt aangesproken. Dus dat er voor hun niet zoveel veranderd, maar het voor jou wel veel uitmaakt. Dat je begrijpt dat het wennen is en er foutjes gemaakt zullen worden. Maar dat je het waardeert als jij als jezelf wordt geaccepteerd bij je familie.
Als ze het dan nog niet doen.. dan zou ik inderdaad het contact verminderen.
Dit vind ik toch wel sneu voor je TO. Soms hebben dingen ook tijd nodig. Misschien dat ze het niet snappen er nog aan moeten wennen. Hopelijk draaien ze nog bij. In ieder geval fijn voor je dat partner, schoonfamilie en vrienden je hierin wel ondersteunen.
Hoewel het moeilijk is, zou ik proberen om kalm te blijven en het over een tijdje nog eens uit te leggen. Misschien kun je dan aanhalen dat je feitelijk nog steeds dezelfde persoon bent met dezelfde hobbies en humor, maar liever met andere voornaamwoorden wordt aangesproken. Dus dat er voor hun niet zoveel veranderd, maar het voor jou wel veel uitmaakt. Dat je begrijpt dat het wennen is en er foutjes gemaakt zullen worden. Maar dat je het waardeert als jij als jezelf wordt geaccepteerd bij je familie.
Als ze het dan nog niet doen.. dan zou ik inderdaad het contact verminderen.
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:39
Plus het is geen nominativus. Van hij naar zij en vice versa lukt me, maar net als ik niet tegen 'hun hebben' kan, ga ik ook 'hen is' niet trekken. (Ik ken ook gelukkig niemand die dat zou willen.) 'Mij zijn' of 'hem zijn' is net zo dubbel ongrammaticaal. Het klinkt gewoon fout.
vrijdag 4 oktober 2024 om 12:42
Geen domme vraag!
Het kan allebei. Sommige mensen hebben een sterke voorkeur, ikzelf gebruik bijvoorbeeld alleen maar die/diens omdat ikzelf ook in de war raak van hen/hun als enkelvoud. Maar, ik ken werkelijk geen enkel non-binair persoon die het een punt vindt als je die ipv hen of andersom of door elkaar gebruikt. Tuurlijk ken ik niet alle non-binaire personen in NL, maar wel meer dan eentje en wij zijn het er allemaal over eens dat beide prima is, ook als we zelf een voorkeur hebben.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
