Uit elkaar gaan of niet?

20-08-2023 21:52 45 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi allemaal,

Bijna 7 jaar samen met mijn parner. We zijn beiden nog vrij jong, hebben 2 jonge kids.

Nu is het zo dat onze relatie een beetje “dood” lijkt te gaan. Mijn gevoel is weg, voel geen aantrekkingskracht momenteel (dit weet hij). Ik heb hulp van de psycholoog en we hebben relatietherapie, maar het lijkt niet echt wat te doen voor ons.

We hebben geen ruzies, maar nutteloze discussies en veel irritaties om niks.

Onze kinderen zijn echt jong, een baby en een peuter. Maar met de oudste volgen wij een medisch traject ivm zijn grove motoriek waarmee hij flink achterloopt. Hiervoor zijn we onder behandeling van het Radboud.

Algemeen bekend met kinderen zijn de tropenjaren. Neem daarbij de zorgen van onze zoon en de korte nachten en je hebt een zeer gezellige relatie.

We proberen ook zo nu en dan wat te doen samen, maar dit lijkt ook niet echt iets te doen.

Dit is een beetje een zeer kort samengevat verhaal. Maar we staan soms echt op het punt om er een einde aan te maken, aan de relatie. Maar dat is niet wat we willen, diep van binnen. Maar we lijken nu echt broer en zus zoals we met elkaar omgaan.

Ik weet dat jullie geen glazen bol hebben, maar ik ben toch benieuwd wat jullie denken. Zijn het de tropenjaren?

Uit elkaar gaan levert zoveel gezeik op met het huis en de kinderen ook…
Alle reacties Link kopieren Quote
Is dat niet wat ze de "seven years" itch noemen? Via google is daar een hoop over te vinden. Wellicht heb je er iets aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Attraverso schreef:
21-08-2023 17:25
Aangezien die relatie zo goed als dood is bedoel je eigenlijk al op zoek gaan naar de volgende partner terwijl ze nog samen zijn.
Ja hier ben ik het mee eens.
Het opengooien van een relatie verbetert een slechte relatie echt niet.
In mijn swingerstijd pikte ik de stellen die dat probeerde er zo uit. En die gingen dan vaak snel uit elkaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
En dit speelde allemaal nog niet toe de baby geboren is ?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou het even de tijd geven. Als de jongste straks drie is, of vier, wordt het zoveel makkelijker. Nu is het ook moeilijk.
Probeer ondanks alles aardig voor elkaar te zijn. Hoeft niet romantisch, gewoon lief en vriendelijk.

Broer zus (als in, goed team maar geen seks) is tijdelijk heus niet zo erg in je relatie. Probeer alleen de ruzies niet de overhand te laten krijgen door mild te zijn naar elkaar.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Youk79 schreef:
21-08-2023 18:27
Ik zou het even de tijd geven. Als de jongste straks drie is, of vier, wordt het zoveel makkelijker. Nu is het ook moeilijk.
Probeer ondanks alles aardig voor elkaar te zijn. Hoeft niet romantisch, gewoon lief en vriendelijk.

Broer zus (als in, goed team maar geen seks) is tijdelijk heus niet zo erg in je relatie. Probeer alleen de ruzies niet de overhand te laten krijgen door mild te zijn naar elkaar.
Geen of weinig seks in een relatie is niet per se erg. Maar geen aantrekking en intimiteit wel. Lees: niet knuffelen, kussen en tegen elkaar aan liggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Scheiden kan altijd nog.

Ik zou eerst de tropenjaren zien te overleven en niets doen tot de jongste 3 is.

Want én waarschijnlijk verhuizen én die tropenjaren in je ééntje met 2 piepjonge kinderen door met tussendoor ook nog de afspraken met psych en ziekenhuis voor de oudste én tussendoor ook nog werken (en waarschijnlijk meer uren, omdat je alleenstaande bent) lijkt me een recept voor 2 burn-outs.


Zo lang je elkaar de tent niet continu uitvecht zie je over pakweg 2 jaar maar waar je staat.


Wat je wel altijd kan doen is zien dat je ingeschreven staat bij de woningbouw. Ga je over 2 of over 5 jaar uit elkaar sta je toch al iets hoger op hun wachtlijst.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
coderood schreef:
21-08-2023 18:09
Is dat niet wat ze de "seven years" itch noemen? Via google is daar een hoop over te vinden. Wellicht heb je er iets aan.
Hier ga ik even naar kijken, dankjewel!
BassVick schreef:
21-08-2023 10:31
Mijn man en ik hadden het in de periode van 2 kinderen onder de 4 jaar ook moelijk. Het huishouden, de 'nachtdienst' met de baby, het geregel met afspraken etc. Het voelde soms als overleven en er waren volop irritaties naar elkaar. Ik heb regelmatig aan scheiden gedacht in die tijd.

Gelukkig voel ik dat nu helemaal niet meer en houd ik meer dan ooit van hem. Het omslagpunt kwam rond de tijd dat je jongste 3 jaar werd. Toen werd eigenlijk alles makkelijker. Wat vermoeidheid en stress met je doet is niet te onderschatten.

Als je de mogelijkheid hebt misschien eens een oppas regelen zodat jullie tijd en aandacht aan elkaar kunnen besteden?
Mooi om te lezen. Gelukkig zijn jullie nog bij elkaar. Eeuwig zonde dat zoveel stellen met zeer jonge kindjes het opgeven. :|
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach TO, wat hebben jullie veel op je bord! Dit zijn niet gewone tropenjaren, maar tropenjaren met medische zorgen, zowel bij jullie oudste als bij jouzelf. Onderschat niet wat een verzwaring dat is. Het is heel normaal dat je naast dat alles niet óók nog een actief liefdesleven hebt.

Ik herken veel van wat je schrijft. -stuk verwijderd ivm privacy- Wij zeiden in die zware jaren altijd dat onze liefdesrelatie op een waakvlammetje stond en later wel weer meer energie zou krijgen om te gaan flakkeren. En dat bleek te kloppen. Ons kind is nu 3 en sinds een half jaar bloeit onze relatie weer op.

Ik hoop voor je dat jullie er berusting in kunnen vinden dat de relatie nu het onderspit delft en het vertrouwen dat het wel weer komt! Hopelijk lukt het jullie in de tussentijd om een prettig dagelijks leven te creëren en een weg te vinden in de problemen die op jullie pad komen.
ollie-ollie wijzigde dit bericht op 10-09-2023 14:49
23.83% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
ollie-ollie schreef:
22-08-2023 21:45
Ach TO, wat hebben jullie veel op je bord! Dit zijn niet gewone tropenjaren, maar tropenjaren met medische zorgen, zowel bij jullie oudste als bij jouzelf. Onderschat niet wat een verzwaring dat is. Het is heel normaal dat je naast dat alles niet óók nog een actief liefdesleven hebt.

Ik herken veel van wat je schrijft. Wij hebben met ons kind de eerste jaren meerdere medische trajecten doorlopen, zelf had ik tegelijkertijd ook medische problemen, vriend nog overspannen geweest. In die tijd heb ik ook hele periodes geen aantrekkingskracht en nauwelijks liefde gevoeld. We waren eigenlijk alleen maar praktisch een team, en omdat alles zo zwaar was waren er ook meer irritaties. Wij zeiden in die zware jaren altijd dat onze liefdesrelatie op een waakvlammetje stond en later wel weer meer energie zou krijgen om te gaan flakkeren. En dat bleek te kloppen. Ons kind is nu 3 en sinds een half jaar bloeit onze relatie weer op, hebben we op uitjes samen weer echt lol, hebben we weer tijd en energie om irritaties onderling echt goed op te lossen, krijgt ons seksleven weer opnieuw vorm etc.

Ik hoop voor je dat jullie er berusting in kunnen vinden dat de relatie nu het onderspit delft en het vertrouwen dat het wel weer komt! Hopelijk lukt het jullie in de tussentijd om een prettig dagelijks leven te creëren en een weg te vinden in de problemen die op jullie pad komen.
Dit bericht doet mij heel erg goed en geeft mij veel hoop, dankjewel ❤️
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben je (of jullie) niet gewoon ontzettend moe?
Alle reacties Link kopieren Quote
Zou het een goed idee kunnen zijn om omgangsregels met elkaar af te spreken? Jullie zijn nu misschien even niet echt geliefden maar jullie mogen wél een team zijn dat zij aan zij staat voor het gezin waar jullie zelf voor gekozen hebben en dat nu veel aandacht vraagt. Natuurlijk zullen jullie je wel eens aan elkaar irriteren maar dat hoeft niet altijd met de ander gedeeld te worden, probeer het gezellig te houden. Stop met nutteloos discussiëren, als het een discussie waard is, ga er dan voor zitten en laat het anders lekker gaan. Iets meer acceptatie en absorberen. Neem verantwoording voor de keuzes die jullie gemaakt hebben en wees elkaars partner in deze lastige jaren.
De liefdesrelatie op een laag pitje en je concentreren op maatjes zijn. Misschien kan dit ook de insteek zijn in de relatietherapie?
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
23-08-2023 08:42
Zou het een goed idee kunnen zijn om omgangsregels met elkaar af te spreken? Jullie zijn nu misschien even niet echt geliefden maar jullie mogen wél een team zijn dat zij aan zij staat voor het gezin waar jullie zelf voor gekozen hebben en dat nu veel aandacht vraagt. Natuurlijk zullen jullie je wel eens aan elkaar irriteren maar dat hoeft niet altijd met de ander gedeeld te worden, probeer het gezellig te houden. Stop met nutteloos discussiëren, als het een discussie waard is, ga er dan voor zitten en laat het anders lekker gaan. Iets meer acceptatie en absorberen. Neem verantwoording voor de keuzes die jullie gemaakt hebben en wees elkaars partner in deze lastige jaren.
De liefdesrelatie op een laag pitje en je concentreren op maatjes zijn. Misschien kan dit ook de insteek zijn in de relatietherapie?
Ja, ik denk dat wij nu maar gewoon door moeten gaan zoals wij nu doen. Dus voor de kids een top team vormen (dat lukt oprecht goed!) en de relatie op een laag pitje en doorgaan met investeren via relatietherapie etc.

Wie weet hoort dit idd even bij de tropenjaren en in combinatie met de zorgen van ons oudste zoontje vraagt dit natuurlijk ook veel van jezelf en de ander.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind dat je wel erg snel het bijltje erbij neer wilt gooien in deze moeilijke fase. Dit kun je je kinderen toch niet aan doen? Je hebt hier samen voor gekozen en over een paar jaar gaat het misschien al veel beter.
Groetjes!
Alle reacties Link kopieren Quote
libe schreef:
23-08-2023 09:46
Ik vind dat je wel erg snel het bijltje erbij neer wilt gooien in deze moeilijke fase. Dit kun je je kinderen toch niet aan doen? Je hebt hier samen voor gekozen en over een paar jaar gaat het misschien al veel beter.
Hoe weet jij dat ik erg snel het bijltje erbij neer wil gooien? Ik heb relatietherapie. Als ik zo snel het bijltje erbij neer wil gooien dan had ik dat allang kunnen doen. En het laatste wat ik mijn kinderen aan wil doen, is gescheiden ouders hebben.

Maar fijn dat jij het allemaal zo goed weet!
Alle reacties Link kopieren Quote
dan2329 schreef:
24-08-2023 09:54
Hoe weet jij dat ik erg snel het bijltje erbij neer wil gooien? Ik heb relatietherapie. Als ik zo snel het bijltje erbij neer wil gooien dan had ik dat allang kunnen doen. En het laatste wat ik mijn kinderen aan wil doen, is gescheiden ouders hebben.

Maar fijn dat jij het allemaal zo goed weet!
Ze bedoelt denk ik omdat je een baby hebt (toen zat het nog wel goed tussen jullie toen jullie besloten zwanger te worden?)
Alle reacties Link kopieren Quote
coderood schreef:
24-08-2023 10:10
Ze bedoelt denk ik omdat je een baby hebt (toen zat het nog wel goed tussen jullie toen jullie besloten zwanger te worden?)
Ja, toen zat het nog wel goed. Dit is begonnen tijdens de zwangerschap van de jongste
Ik herken dit wel, wij hebben zware jaren achter de rug met een zorgintensief kind. En we hebben ook echt op het punt van scheiden gestaan. Maar we hebben elkaar, de aantrekkingskracht en de liefde toch weer teruggevonden. Hoewel ik het eens ben met de stelling dat je geen drastische beslissingen moet nemen tot de jongste vier jaar oud is, denk ik ook dat je het niet moet laten voortkabbelen. Dat hebben wij namelijk gedaan en dan drijf je alleen maar verder van elkaar weg.

Wat hier hielp waren vaste momenten in de week waarop we met elkaar in gesprek gingen. Niet alleen over ons samen, maar ook gewoon over wat je bezighoudt qua werk, vriendschappen, actualiteiten, etc. Tv uit, telefoons weg, dat idee.

Daarnaast: weer leuk en liefdevol tegen elkaar doen. Dus elkaar net wel even die knuffel in de keuken geven, ook al heb je je jas half aan en zitten er tien dingen in je hoofd die je nog moet doen. En elke avond in bed weer even tegen elkaar aan liggen. Voor mij was het ook belangrijk dat we in elk geval eenmaal per week seks zouden hebben, maar dat is voor iedereen anders. En gewoon zelf weer de kleine gebaren oppakken: iets van de winkel meenemen wat hij graag lust, een appje sturen om hem succes te wensen met iets, etc. Als je dat doet, krijg je ze meestal vanzelf terug.

Voor mij waren de Seven Principles of Making Marriage Work van John Gottman wel een eye-opener. Toen ik het las, zag ik dat we alle ingrediënten hebben voor een langdurig liefdevol huwelijk. Maar we moesten wel allebei onze verwachtingen aanpassen en de schouders eronder zetten. Ik ben blij dat we dat hebben gedaan. Toen we in het dal zaten, dacht ik dat ik het nog geen jaar met hem zou volhouden. Inmiddels zie ik weer de man waar ik ooit verliefd op ben geworden en kijk ik heel erg uit naar de volgende 15 jaar.
P.S. Ik denk dat we er net op tijd bij zijn geweest. Maar onze relatietherapeut benadrukte ook dat het maar zo had gekund dat een van ons tweeën in de tussentijd verliefd was geworden op iemand anders. Daarom zou ik de relatie niet op een waakvlam zetten, maar blijven investeren in het herstellen van de verbinding.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tropenjaren, stress om je kind, moeilijke nachten, kan me heel goed voorstellen dat het dan niet altijd gezellig is!

Hier ook 2 jonge kinderen <4
En een baby op komst.

We beginnen eigenlijk nu juist makkelijkere tijden te krijgen nu ze wat groter worden en toch komt er nog een baby, wat vast ook straks weer voor meer vermoeidheid en wellicht discussies kan zorgen.

Zolang het geen slaande ruzies zijn, vredig en de kinderen er niet onder te lijden hebben zou ik niet zo snel opgeven. Vooral als je er allebei toch ergens aan wil werken. Uit elkaar gaan kan altijd nog. Accepteer even dat het nu zo is en dat het wellicht tijd nodig heeft om elkaar te vinden.

Maar jij weet zelf nog altijd wat het beste voor je is. Succes, niet leuk om je zo te voelen!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven