Relaties
alle pijlers
Uitelkaar of niet
zondag 25 april 2021 om 20:15
Ik ben een moeder rond de 30 met 2 kids leeftijd 5 en 1.
Inmiddels 10 jaar samen met mijn partner..
Nu gaat het al lange tijd slecht met onze relatie (eerste scheurtjes kwamen na geboorte van de 1e)
Het begon eigenlijk met dat ik me altijd weg cijferde tegenover mijn partner. Dit vorig jaar aangegeven en hij heeft super zijn best gedaan om ook meer aan mij te denken.
Maar toch is bij het gevoel weg. We hebben relatie therapie gehad en er echt voor gewerkt maar ik zie hem gewoon als vriend ipv mij partner. Ook op seksueel gebied is er niks meer (door mij)
Nu kan ik dus alleen de knoop niet doorhakken. Ben zo bang dat ik spijt ervan krijg als ik bij hem weg ga. Of dat het de kids teveel pijn doet. Ik ben gewoon bang voor het "onbekende"
Hij wil wel verder gaan en er voor blijven vechten. Maar ik ben ergens zo op van alles..
Iemand tips om hier mee om te gaan en toch een keuze te kunnen maken?
Inmiddels 10 jaar samen met mijn partner..
Nu gaat het al lange tijd slecht met onze relatie (eerste scheurtjes kwamen na geboorte van de 1e)
Het begon eigenlijk met dat ik me altijd weg cijferde tegenover mijn partner. Dit vorig jaar aangegeven en hij heeft super zijn best gedaan om ook meer aan mij te denken.
Maar toch is bij het gevoel weg. We hebben relatie therapie gehad en er echt voor gewerkt maar ik zie hem gewoon als vriend ipv mij partner. Ook op seksueel gebied is er niks meer (door mij)
Nu kan ik dus alleen de knoop niet doorhakken. Ben zo bang dat ik spijt ervan krijg als ik bij hem weg ga. Of dat het de kids teveel pijn doet. Ik ben gewoon bang voor het "onbekende"
Hij wil wel verder gaan en er voor blijven vechten. Maar ik ben ergens zo op van alles..
Iemand tips om hier mee om te gaan en toch een keuze te kunnen maken?
maandag 26 april 2021 om 09:11
maandag 26 april 2021 om 09:28
Je hebt jezelf weggecijferd. Hij gaat zijn best doen. Alleen moet je dat zelf ook doen. Ik vind het ook wat vreemd dat je nog wel een kind met hem wil terwijl het al niet goed ging. En je kindje is nog heel jong. Ik zou toch alles op alles zetten, er is geen ruzie. Hij werkt er hard aan, maar ik lees nergens in je verhaal dat jij ook aan jezelf werkt. Wegcijferen is toch echt alleen jezelf te verwijten. Ik had er ook een handje van. Uiteindelijk ben ik de enige die daar schuldig aan was hoor. Niemand anders.
maandag 26 april 2021 om 09:28
Er schijnt een stelregel te zijn: niet uit elkaar tot de jongste 6 is. Niet zozeer vanwege de kinderen, maar vanwege jezelf. Het leven na een scheiding is vaker niet dan wel leuk. En als er wel liefde is, maar geen verliefdheid is dat een prima basis om het uit te zitten en eraan te werken. Het klinkt, op basis van je OP, alsof je te vroeg de handdoek in de ring wil gooien. Dat is niet alleen sneu voor je kinderen, maar vooral ook voor jezelf. Er is namelijk heel veel kans op goeds, mits je bereid bent geduldig te zijn en eraan te werken.
maandag 26 april 2021 om 09:53
Wat levert bij hem weggaan voor jou op? De kans is groot dat je in een minder fijn huis terecht komt, je moet je kinderen een deel van de tijd missen, en het andere deel van de tijd in je eentje verzorgen, je financiële situatie zal slechter zijn en je staat overal alleen voor.
Denk je echt dat je dan gelukkiger bent dan nu?
Denk je echt dat je dan gelukkiger bent dan nu?
maandag 26 april 2021 om 09:57
Als je het nog wel even uit kunt houden met elkaar (zonder al te veel ruzie), is het helemaal geen gek idee om even te wachten tot de jongste 5 is. Dan kun jij je de komende jaren voorbereiden op de scheiding en leren om jezelf wat minder weg te cijferen en beter voor jezelf te zorgen. Als je je over 4 jaar nog steeds afvraagt of je wel of niet uit elkaar moet, dan is het antwoord vermoedelijk 'ja'.
maandag 26 april 2021 om 10:05
maandag 26 april 2021 om 10:08
Jij hebt een jaar geleden aangegeven dat het volgens jou niet goed ging. Toen had je net je tweede. Wat was er anders dan een jaar daarvoor, toen je besloot nog een kind te krijgen? Kun je dat gevoel niet terugroepen?
Ik denk ook dat met zo'n jong kind de handdoek al in de ring gooien zonde van je relatie is. Toen onze tweede 1 was, zijn wij in relatietherapie geweest. Zonder kinderen had ik er toen een eind aan gemaakt, maar ik vond dat ik het verplicht was aan hun EN mijn man om er alles aan te doen. Inmiddels zijn we zes jaar verder en gaat het nog steeds hartstikke goed. Dat gun ik jou ook.
Als je nu niet weet hoe het beter kan worden, misschien kun je dan gewoon accepteren dat het nu even is wat het is. Leef jullie leven, zoek de positieve dingen en geef het even tijd. Als er weer wat meer ruimte is (als de kinderen iets ouder zijn) kun je ook weer meer energie in je relatie steken.
Ik denk ook dat met zo'n jong kind de handdoek al in de ring gooien zonde van je relatie is. Toen onze tweede 1 was, zijn wij in relatietherapie geweest. Zonder kinderen had ik er toen een eind aan gemaakt, maar ik vond dat ik het verplicht was aan hun EN mijn man om er alles aan te doen. Inmiddels zijn we zes jaar verder en gaat het nog steeds hartstikke goed. Dat gun ik jou ook.
Als je nu niet weet hoe het beter kan worden, misschien kun je dan gewoon accepteren dat het nu even is wat het is. Leef jullie leven, zoek de positieve dingen en geef het even tijd. Als er weer wat meer ruimte is (als de kinderen iets ouder zijn) kun je ook weer meer energie in je relatie steken.
maandag 26 april 2021 om 10:14
Dit viel me ook op. Ik ben het eens met BuzzieBee, dat wegcijferen doe je zelf.BuzzieBee schreef: ↑26-04-2021 09:28Je hebt jezelf weggecijferd. Hij gaat zijn best doen. Alleen moet je dat zelf ook doen. Ik vind het ook wat vreemd dat je nog wel een kind met hem wil terwijl het al niet goed ging. En je kindje is nog heel jong. Ik zou toch alles op alles zetten, er is geen ruzie. Hij werkt er hard aan, maar ik lees nergens in je verhaal dat jij ook aan jezelf werkt. Wegcijferen is toch echt alleen jezelf te verwijten. Ik had er ook een handje van. Uiteindelijk ben ik de enige die daar schuldig aan was hoor. Niemand anders.
maandag 26 april 2021 om 10:54
maandag 26 april 2021 om 11:05
Dat wegcijferen doe je zelf. Dat is jouw keuze. Vervolgens doet hij extra zijn best om meer aan jou te denken maar dat is niet goed genoeg. En je was er ook bij toen jullie voor een tweede kind gingen terwijl het al een paar jaar minder ging.
Dit doet mij vinden dat jij het tegenover je kinderen, je man en ook tegenover jezelf verplicht bent om eens wat meer energie in je huwelijk en gezin te steken. Een jong gezin hebben is zwaar. Klopt. Maar er is ook veel om dankbaar voor te zijn. En je bewust te zijn van de fijne en leuke dingen die je wel hebt. Nu geef je je man en je gezin niet eens een kans.
Dit doet mij vinden dat jij het tegenover je kinderen, je man en ook tegenover jezelf verplicht bent om eens wat meer energie in je huwelijk en gezin te steken. Een jong gezin hebben is zwaar. Klopt. Maar er is ook veel om dankbaar voor te zijn. En je bewust te zijn van de fijne en leuke dingen die je wel hebt. Nu geef je je man en je gezin niet eens een kans.
Laat in de herfst blaadjes in de tuin gewoon liggen of veeg ze op een hoop: goed voor insecten, vogels, eekhoorns en egels.
maandag 26 april 2021 om 11:09
Uit ervaring (als man zijnde) weet ik dat de eerste jaren met kleine kinderen zwaar zijn, zeker als er ook nog andere dingen spelen. Realiseer je dat het verliefde gevoel met wie dan ook vaak niet voor eeuwig is en dat seks altijd voorspelbaarder wordt naarmate de relatie vordert (ook al zijn jullie op seksueel gebied aan elkaar gewaagd). Uiteindelijk is het belangrijk dat je bij elkaar past normen en waarden, toekomstvisie etc., omdat dat je dat ook geluk en rust geeft op de lange termijn.
maandag 26 april 2021 om 11:11
Dit.SweetFirefly schreef: ↑26-04-2021 11:05Dat wegcijferen doe je zelf. Dat is jouw keuze. Vervolgens doet hij extra zijn best om meer aan jou te denken maar dat is niet goed genoeg. En je was er ook bij toen jullie voor een tweede kind gingen terwijl het al een paar jaar minder ging.
Dit doet mij vinden dat jij het tegenover je kinderen, je man en ook tegenover jezelf verplicht bent om eens wat meer energie in je huwelijk en gezin te steken. Een jong gezin hebben is zwaar. Klopt. Maar er is ook veel om dankbaar voor te zijn. En je bewust te zijn van de fijne en leuke dingen die je wel hebt. Nu geef je je man en je gezin niet eens een kans.
Ga anders eens praten met iemand, even langs de huisarts!
maandag 26 april 2021 om 11:31
Dit! Relaties kennen verschillende fases. Zolang de basis (normen en waarden) goed zit, komt er na een lastige fase ook weer een fase dat je het fijn hebt samen. Ik denk dat wij tegenwoordig erg hoge eisen stellen aan liefde en seks. Met jonge kinderen is het gewoon even allemaal wat minder.LaCasa schreef: ↑26-04-2021 11:09Uit ervaring (als man zijnde) weet ik dat de eerste jaren met kleine kinderen zwaar zijn, zeker als er ook nog andere dingen spelen. Realiseer je dat het verliefde gevoel met wie dan ook vaak niet voor eeuwig is en dat seks altijd voorspelbaarder wordt naarmate de relatie vordert (ook al zijn jullie op seksueel gebied aan elkaar gewaagd). Uiteindelijk is het belangrijk dat je bij elkaar past normen en waarden, toekomstvisie etc., omdat dat je dat ook geluk en rust geeft op de lange termijn.
maandag 26 april 2021 om 11:41
Ik zou in deze situatie echt niet van die levensveranderende beslissingen maken.
Je zit in de tropenjaren, niemand voelt zich dan mega seksueel. Relaties hebben ups en downs. Je man laat zien eraan te willen werken.
Je hebt nu kinderen, je bent in mijn ogen verplicht aan hen je best te doen om hen een fijne stabiele jeugd en omgeving te geven. Je jongste is pas 1 jaar oud.
Daarnaast, denk even aan de keerzijde: een man met wie eigenlijk niks mis is, grote kans dat je spijt krijgt. Om nog maar te zwijgen over jonge alleenstaande moeder, kinderen de helft van de tijd moeten missen, mogelijk te maken krijgen met een stiefmoeder waar jij niks over te zeggen hebt.
Hoe denk jij dat je gelukkiger wordt na een scheiding?
Je zit in de tropenjaren, niemand voelt zich dan mega seksueel. Relaties hebben ups en downs. Je man laat zien eraan te willen werken.
Je hebt nu kinderen, je bent in mijn ogen verplicht aan hen je best te doen om hen een fijne stabiele jeugd en omgeving te geven. Je jongste is pas 1 jaar oud.
Daarnaast, denk even aan de keerzijde: een man met wie eigenlijk niks mis is, grote kans dat je spijt krijgt. Om nog maar te zwijgen over jonge alleenstaande moeder, kinderen de helft van de tijd moeten missen, mogelijk te maken krijgen met een stiefmoeder waar jij niks over te zeggen hebt.
Hoe denk jij dat je gelukkiger wordt na een scheiding?
-
maandag 26 april 2021 om 12:00
Het klinkt voor mij als een best normale fase die iedereen in een huwelijk wel eens doormaakt. Is het leuk? Nee, absoluut niet. Maar ik zou hiervoor zeker niet bij hem weggaan, vooral niet met kleine kinderen.
Goed dat je al therapie hebt geprobeerd samen. Misschien zijn er nog andere dingen waardoor je meer voor jezelf het leuk kunt maken. Zoek een hobby, doe een cursus etc. Ontmoet nieuwe vriendinnen. Jouw man lijkt mij helemaal geen verkeerde vent, maar jullie huwelijk is even ingekakt. Ik denk dat je er wel overheen kunt komen (ook als je bevalling wat langer geleden is dan een jaar). Je gaat jezelf zo veel ellende op de hals halen als je vertrekt, dat denk ik echt. Het gras lijkt even groener, maar probeer weer opnieuw de positieve kanten van je eigen man te zien.
Goed dat je al therapie hebt geprobeerd samen. Misschien zijn er nog andere dingen waardoor je meer voor jezelf het leuk kunt maken. Zoek een hobby, doe een cursus etc. Ontmoet nieuwe vriendinnen. Jouw man lijkt mij helemaal geen verkeerde vent, maar jullie huwelijk is even ingekakt. Ik denk dat je er wel overheen kunt komen (ook als je bevalling wat langer geleden is dan een jaar). Je gaat jezelf zo veel ellende op de hals halen als je vertrekt, dat denk ik echt. Het gras lijkt even groener, maar probeer weer opnieuw de positieve kanten van je eigen man te zien.
maandag 26 april 2021 om 13:09
Wat verwacht je precies van een relatie ? Geen realistische dingen als ik het zo lees. Wilde sex en altijd verliefd? Dat kan niet en al helemaal niet met een baby.
Een man die zijn best doet en in therapie wilde is al heel wat. Ligt het niet bij jezelf? Dat je je verveelt misschien en dat projecteert op je huwelijk?
Scheiden doet lijden. Hoe dan ook. Ik ben weggegaan bij iemand die echt nooit in therapie wilde gaan. Die eigenlijk emotioneel gehandicapt is. En toch mis ik hem nog regelmatig. Voel ik me geamputeerd.
En wat denk je van je kinderen? Die dan bij hem zijn en die in bed worden gestopt door zijn nieuwe vriendin?
Lees eens mee in het topic in de hut van baba yaga. Daar lees je ervaringen.
ik zou aan zelfonderzoek gaan doen als ik jou was, en dan je huwelijk nog een echte kans geven.
Een man die zijn best doet en in therapie wilde is al heel wat. Ligt het niet bij jezelf? Dat je je verveelt misschien en dat projecteert op je huwelijk?
Scheiden doet lijden. Hoe dan ook. Ik ben weggegaan bij iemand die echt nooit in therapie wilde gaan. Die eigenlijk emotioneel gehandicapt is. En toch mis ik hem nog regelmatig. Voel ik me geamputeerd.
En wat denk je van je kinderen? Die dan bij hem zijn en die in bed worden gestopt door zijn nieuwe vriendin?
Lees eens mee in het topic in de hut van baba yaga. Daar lees je ervaringen.
ik zou aan zelfonderzoek gaan doen als ik jou was, en dan je huwelijk nog een echte kans geven.
maandag 26 april 2021 om 13:18
Ik ben het helemaal eens met de reactie van Luiwammes.
Ik ben bijna 25 jaar samen met mijn man en onze relaties kent ook verschillende fases.
Je moet je goed realiseren dat je nu met die 2 kleine ukkies in je tropenjaren zit. Een relatie is hard werken af en toe.
Probeer wat momenten samen te plannen en tijd voor elkaar vrij te maken. Je bent immers niet alleen ouders.
Ik ben bijna 25 jaar samen met mijn man en onze relaties kent ook verschillende fases.
Je moet je goed realiseren dat je nu met die 2 kleine ukkies in je tropenjaren zit. Een relatie is hard werken af en toe.
Probeer wat momenten samen te plannen en tijd voor elkaar vrij te maken. Je bent immers niet alleen ouders.
maandag 26 april 2021 om 13:28
Hij doet zijn best nadat je aan hebt gegeven dat je jezelf weg cijferde voor hem. En vervolgens wil je een jaar later de handdoek in de ring gooien terwijl het enige wat jij gedaan hebt was het probleem bij je partner leggen.
Vind je dat zelf eerlijk? Je mag zelf ook best aan je relatie werken he? Je hebt een verantwoordelijkheid naar je kinderen, naar je gezin. Je hebt een 1-jarige nota bene.
Vind je dat zelf eerlijk? Je mag zelf ook best aan je relatie werken he? Je hebt een verantwoordelijkheid naar je kinderen, naar je gezin. Je hebt een 1-jarige nota bene.
maandag 26 april 2021 om 14:16
Dit vind ik heel mooi gezegd. Je hebt inderdaad een verplichting naar zowel hem als je kinderen. 'In voor en tegenspoed' toch? Als er nu sprake was van mishandeling vind ik het anders, maar je man doet zijn best!nessemeisje schreef: ↑26-04-2021 13:28Hij doet zijn best nadat je aan hebt gegeven dat je jezelf weg cijferde voor hem. En vervolgens wil je een jaar later de handdoek in de ring gooien terwijl het enige wat jij gedaan hebt was het probleem bij je partner leggen.
Vind je dat zelf eerlijk? Je mag zelf ook best aan je relatie werken he? Je hebt een verantwoordelijkheid naar je kinderen, naar je gezin. Je hebt een 1-jarige nota bene.
Ik denk dat ook aan deze fase wel een einde komt.
maandag 26 april 2021 om 14:41
Dat vraag ik mij ook af, na het lezen van de OP blijven (voor mij) veel vragen over, want ik lees niet zoveel onoverkomelijke moeilijkheden (volgens mij..), behalve dat je het wat zat lijkt te zijn, misschien wat oververmoeid? Klinkt iig uit de OP alsof je er geen zin meer in hebt, en ook geen moeite wil doen om de zin weer terug te krijgen. Meestal speelt er dan meer.
maandag 26 april 2021 om 19:41
Ik ben ook al 25 jaar samen. Heb ik altijd zin in seks gehad? Nee natuurlijk niet. Zeker niet als ik een baby had. Vond ik hem altijd leuk? Nee er zijn fases geweest dat ik me aan alles kon irriteren. Maar heb ik ooit overwogen te scheiden? Nooit. We hebben elkaar een belofte gedaan; in voor en tegenspoed. Dar kan ziekte zijn maar ook fases waarbij we elkaar even niet leuk vonden. En nu ben ik zo dankbaar dat we bij elkaar zijn en ik houd van hem. Met hem heb ik een geschiedenis opgebouwd. Alleen hij weet het hoe het was toen de kindjes klein waren, samen op vakantie. Hij heeft mijn grootouders nog gekend en ik die van hem. We kennen elkaars roots
Nooit meer zou ik iemand kunnen krijgen die zo verweven is met mij. En dat alleen maar door vol te houden. Ook in een mindere periode. Moeilijker was het niet.
Nooit meer zou ik iemand kunnen krijgen die zo verweven is met mij. En dat alleen maar door vol te houden. Ook in een mindere periode. Moeilijker was het niet.
maandag 26 april 2021 om 19:45
