Relaties
alle pijlers
uiterlijk, hoe belangrijk??
maandag 23 april 2007 om 12:58
dit is dus echt onzin, er zijn evenveel 'lelijke' ontrouwe mensen
( vrouwen kunnen er ook wat van ) als knappe.
als je niet zo aantrekkelijk bent maar wel uitstraalt dat je wel in bent voor een avontuurtje staan ze ook voor je in de rij terwijl knappere mensen die overkomen als niet geinteresseerd minder voor zoiets benaderd worden.
helaas gaat die vlieger niet op, bovendien lijkt het me ook wel prettig met iemand om te gaan die je aantrekkelijk vindt, voor mij is dat tenminste wel essentieel ( wat weer niet hetzelfde is als mooi, iedereen vind iets anders aantrekkelijk ).
maandag 23 april 2007 om 13:27
Tuurlijk is uiterlijk belangrijk. Heel belangrijk zelfs. Mensen die zeggen dat ze niet naar uiterlijk kijken, geloof ik eigenlijk niet. Dat klinkt wel heel leuk en sociaal-wenselijk, maar het is in mijn ogen toch nonsens. Dat wil zeggen, wanneer je gaat voor een relatie of avontuur waarbij ook passie en aantrekkingskracht komt kijken.
Om vriendjes te worden met iemand hoeft de ander heus geen knapperd te zijn. Want inderdaad, dan gaat het om heel andere dingen. Maar bij iemand met wie je het bed wilt delen speelt het toch heus wel mee?
Ik kan niet met iemand een meer-dan-vriendschap-relatie aangaan als er geen sprake is van aantrekkingskracht. En voor die aantrekkingskracht moet ik die ander toch echt wel een prettig uiterlijk vinden hebben. Nu zegt dat trouwens niet zoveel over de standaard opvattingen over een prettig uiterlijk. Misschien vind mijn buurvrouw mijn vlam wel afstotelijk, maar dat doet er niet toe. Ik moet een persoon zelf in ieder geval wel (uiterlijk) aantrekkelijk vinden, anders wordt het een gezellig kopje koffie samen, maar zeker niet meer dan dat.
Om vriendjes te worden met iemand hoeft de ander heus geen knapperd te zijn. Want inderdaad, dan gaat het om heel andere dingen. Maar bij iemand met wie je het bed wilt delen speelt het toch heus wel mee?
Ik kan niet met iemand een meer-dan-vriendschap-relatie aangaan als er geen sprake is van aantrekkingskracht. En voor die aantrekkingskracht moet ik die ander toch echt wel een prettig uiterlijk vinden hebben. Nu zegt dat trouwens niet zoveel over de standaard opvattingen over een prettig uiterlijk. Misschien vind mijn buurvrouw mijn vlam wel afstotelijk, maar dat doet er niet toe. Ik moet een persoon zelf in ieder geval wel (uiterlijk) aantrekkelijk vinden, anders wordt het een gezellig kopje koffie samen, maar zeker niet meer dan dat.
maandag 23 april 2007 om 13:44
Mijn sinds gister exvriend is totaal niet het type waar ik op viel in eerste instantie. Iedereen was ook shocked toen ze hoorde dat wij wat hadden. Maar hij was zo lief en attent en had humor, en we bleken qua innerlijk echt heel goed bij elkaar te passen, waren onafscheidelijk sinds dag 1. Behalve t feit dat hij redelijk macho is en ik een net meisje om het zo maar te zeggen. Maarja hiermee wil ik dus zeggen dat het idee wat je in je hoofd hebt van de jongen die je zoekt of waarvan je denkt dat dat dé jongen moet zijn, niet altijd opgaat. Soms moet je iemand leren kennen voordat je ziet wat een schoonheid het eigenlijk is in zijn totaalplaatje.
maandag 23 april 2007 om 15:22
Mijn vriend is nu ook niet bepaald het type waarop ik normaal gesproken 'val'. Ik durf zelfs te zeggen dat als ik hem in de kroeg tegen zou zijn gekomen ik met een grote boog om hem heen gelopen zou zijn. Niet dat hij nu zo lelijk is, maar heeft nogal wat tattoos waar ik vroeger een afknapper van zou krijgen.
Ik heb hem leren kennen via een datingsite (had wel foto's enzo gezien) en was door ons goede contact eigenlijk al een beetje verliefd voordat ik ooit een date met hem heb gehad...
Nu is hij gelukkig gezegend met een fijn karakter, en ben ik inmiddels aan de tattoos gewend. Mijn omgeving inmiddels ook wel, al hadden die er wel wat meer moeite mee. :D
Ik heb hem leren kennen via een datingsite (had wel foto's enzo gezien) en was door ons goede contact eigenlijk al een beetje verliefd voordat ik ooit een date met hem heb gehad...
Nu is hij gelukkig gezegend met een fijn karakter, en ben ik inmiddels aan de tattoos gewend. Mijn omgeving inmiddels ook wel, al hadden die er wel wat meer moeite mee. :D
"Please God, if you can't make me thin, make my friends fat!"
dinsdag 24 april 2007 om 22:36
Ik kan met recht stellen dat ik uiterlijk niet zo belangrijk vind. Ik ben verliefd geworden op iemand die ik uiterlijk niet eens aantrekkelijk vond (nu ontmoette ik hem wel via internet, maar toch).
En nee, in de kroeg zou ik ook niet afstappen op de übergeek, maar als hij op mij afstapt met een enorm gevatte openingszin zou hij mijn interesse wel hebben.
En nee, in de kroeg zou ik ook niet afstappen op de übergeek, maar als hij op mij afstapt met een enorm gevatte openingszin zou hij mijn interesse wel hebben.
woensdag 25 april 2007 om 11:15
In mijn ogen hoeft aantrekkingskracht niet te maken te hebben met het wel of niet mooi zijn van de man (danwel vrouw) in kwestie. Daarbij is aantrekkelijk natuurlijk een rekbaar begrip.Ik was er altijd van overtuigd dat je iemand verschrikkelijk lekker moest vinden om er goed sex met te hebben......inmiddels ben ik er achter dat niks minder waar is. Uiterlijk speelt absoluut een rol in je parnterkeus. Ik vind het ook sociaalwenselijk om te zeggen dat uiterlijk geen rol speelt en dat het draait om het innerlijk. Ik denk alleen dat er ook kleine dingen kunnen zijn waarom je je enorm tot iemand aangetrokken voelt; ogen, lach...... uitstraling noem maar op. Iemand heeft voor de rest van de wereld niet perse knap te zijn, maar op jou wel een onweerstaanbare aantrekkingskracht te hebben.Ik voel echter wel mee met de discussie! Omdat het af en toe ook de twijfel is die in mijn hoofd speelt...
vrijdag 27 april 2007 om 13:08
vrijdag 27 april 2007 om 14:17
Uiterlijk is voor mij ook erg belangrijk. Iemand hoeft geen superstuk te zijn maar zijn uiterlijk moet om de een of andere reden voor mij aantrekkelijk zijn. Verliefd worden op iemand omdat ik zijn innerlijk zo leuk bleek te vinden terwijl ik hem uiterlijk niet aantrekkelijk vond is mij nooit gebeurd (helaas..)
Ik denk overigens dat je een knappe man wel degelijk minder snel voor jezelf alleen hebt. Hij krijgt immers aan de lopende band verliefde meiden achter zich aan...
Ik denk overigens dat je een knappe man wel degelijk minder snel voor jezelf alleen hebt. Hij krijgt immers aan de lopende band verliefde meiden achter zich aan...
zondag 6 mei 2007 om 19:41
nu 2 weken later naar het openen van deze topic, ga ik nog steeds met de jongen waarvan het niet mijn type qua uiterlijk is.. maar toch ben ik verliefd aan het worden, omdat hij van binnen helemaal mijn type is, en ook in bed is het geweldig, ik geniet van hem.. dus is uiterlijk wel zo belangrijk?? nee mischien toch niet.. moet wel zeggen hij kleed zich geweldig helemaal mijn smaak en lelijk is ie niet, maar gewoon niet de jongen waar ik niet op gevallen was als ik hem van te voren niet had gekend..
maandag 7 mei 2007 om 11:58
Interessante discussie... Ik ben al jaren samen met mijn -in mijn ogen- knappe man, maar weet niet of anderen hem ook zo zien. Hij ziet er iig wel prima uit. Ik zei altijd dat uiterlijk niet belangrijk was, maar daar ben ik op teruggekomen na mijn 'ex'. Gek genoeg was ik heel erg gek op hem en het klikte tussen ons, maar... dat was vooral als ik hem niet zag,... want ik vond hem ronduit lelijk. Ik voelde me wel tot hem aangetrokken door zijn karakter, maar t was iedere keer weer een afknapper als we echt samen waren. Ik was ook niet 'trots' dat hij mijn vriend was en iedereen 'plaagde' me er vaak mee. Ik ben toch oppervlakkiger dan ik dacht blijkbaar, want dat is de reden dat het nooit echt iets is geworden tussen ons.
Ik stroomde gewoon niet meer over van liefde als ik zijn dunne haren zag, zijn te grote hoofd, lelijke mond of slechte huid.... Toch is hij nog steeds een van mijn beste vrienden en als ik hem een tijd niet gezien heb is ie altijd nog aantrekkelijk voor me, hij zit alleen in de verkeerde verpakking.
Ik stroomde gewoon niet meer over van liefde als ik zijn dunne haren zag, zijn te grote hoofd, lelijke mond of slechte huid.... Toch is hij nog steeds een van mijn beste vrienden en als ik hem een tijd niet gezien heb is ie altijd nog aantrekkelijk voor me, hij zit alleen in de verkeerde verpakking.
maandag 7 mei 2007 om 19:43
Uh ja, hij is gewoon lelijk..... kan er niets meer van maken.. Maar wat ik zo raar vind is dat er toch (ondanks alles) zo'n sterke aantrekkingskracht was en goede band maar dat ik hem daardoor niet mooier ging vinden maar iedere keer weer op hem afknapte. En vervolgens maakte ik me zorgen omdat dat afknapen alleen maar erger kon worden.. want als je verliefd bent is je partner tenslotte altijd mooi? Dat was dus al niet zo. Hoe moest dat dan later.. als we oud en uitgzakt zouden zijn? Mijn omgeving vond het natuurlijk prima allemaal, maar ze vonden het ook best wel een grap omdat we qua uiterlijk echt totaal niet bij elkaar pasten, En dat is toch best vervelend, als je weet dat iedereen zich afvraagt wat je met die jongen moet..
maandag 7 mei 2007 om 20:04
Mijn partner is ook niet echt een mooie man en dat was mijn ex wel maar goed, die is niet voor niets ex geworden. Ik moest wel heel erg wennen dat ik verliefd werd op een man die niet knap was eerlijk gezegd en ik merkte ook dat mijn omgeving het vreemd vond in het begin dat ik deze keer niet naar het uiterlijk keek om het maar oneerbiedig te zeggen. Deze man was lief en luisterde goed en hij stond open voor dingen die ik zo gemist had en daarom ben ik van hem gaan houden. Soms kijk ik naar hem en denk, tja je bent niet mooi maar toch wel lief en dat is toch uiteindelijk het allerbelangrijkste. Al met al we hebben het goed samen en zijn gelukkig.
maandag 7 mei 2007 om 20:19
O, heel herkenbaar, December77! Ik heb een paar maanden een vriendje gehad dat ik ook gewoon níet mooi vond. Ik was eerst wel heel verliefd op hem - een puur hormonaal gebeuren volgens mij. Maar elke keer als ik hem zag, moest ik weer aan hem 'wennen'. En op een dag ben ik zo gigantisch op hem afgeknapt, ik schrok gewoon van mezelf, moest fysiek echt helemaal niks meer van hem hebben... Omdat ik dat eigenlijk-niet-aantrekkelijk-vinden steeds een beetje opzij had geschoven. Het kwam zeg maar als een boemerang naar me terug.
Je weet meteen (of: ik weet meteen) of iemand een 'ja' of een 'nee' is. Wel of niet aantrekkelijk. Ik had me voorgenomen nooit meer iets met een 'nee, eigenlijk niet' te gaan doen. Maar had laatst een date met zo iemand. En omdat ik van mezelf niet oppervlakkig mag zijn en hij slim en grappig is, vind ik dat ik het nog even moet aanzien. Maar mijn lichaam weet stiekem allang wat het antwoord is...
dinsdag 8 mei 2007 om 11:18
Ik kom er steeds achter dat ik niet op uiterlijk val. Tuurlijk, ik heb een 'type' man waar ik op val qua uiterlijk, maar hoe cliche het ook klinkt: daar koop ik niets voor als hij geen humor heeft, er geen chemistry is of we geen goede gesprekken kunnen voeren. Ik merk dat ik op mannen val die qua uiterlijk totaal mijn type niet zijn, maar die van binnen mooi zijn. Ik heb 1 keer een vriendje gehad dat wel 'mooi' was, maar dat liep stuk op zijn luie, onvolwassen, twijfelachtige karakter. Doe me dan maar een minder mooie man die echt wat te melden heeft en zijn eigen leven leidt