Vader ernstig ziek maar geen contact meer

01-02-2024 19:19 48 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Gisteren heeft iemand mij verteld dat mijn vader ernstig ziek is. Ikzelf heb al 10 jaar geen contact meer met mijn familie en het is zeker niet de bedoeling dat ik het weet. Alleen degene van wie ik het weet heb ik sinds enkele jaren weer contact mee en dat mag niemand weten, want dat zou hem niet in dank worden afgenomen. En al helemaal niet dat hij dit aan mij heeft verteld.

Maar ik zit hier nu wel enorm mee en zou het liefst mijn vader nog willen spreken voordat hij er niet meer is.

Het probleem is dat zij het contact met mij verbroken hebben en dat het voor hen definitief was. Dus ik ben zo bang dat als ik contact zoek dat het helemaal verkeerd valt.

Maar het idee dat ik hem nooit meer ga spreken, niets meer uitgepraat kan worden en dat ik geen afscheid kan nemen doet mij zoveel extra verdriet.

Wat zouden jullie doen in deze situatie?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou een kaart of een brief sturen en aangeven dat je heel graag contact wil maar dat je niet zeker weet of hij het ook wil. En dan je contactgegevens en dan hopen dat hij contact opneemt. Maar houd er ook sterk rekening mee dat vader er niets mee doet. Zeker omdat hij zelf het contact heeft verbroken en nu ook geen contact heeft opgenomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Is er iets te bedenken waardoor je de informatie 'toevallig' op een andere manier had kunnen krijgen?
Bijvoorbeeld een kennis uit het dorp/plaats waar je vandaan komt die je 'toevallig' tegen het lijf bent gelopen of zoiets? Kan het op een of andere manier in het midden blijven van wie je die informatie hebt?
Ik zou in jouw geval zeker een poging wagen om contact te zoeken, maar je wil natuurlijk je 'echte bron' hierbij beschermen.
Tegelijkertijd heeft die persoon jou natuurlijk ook wel weer in een lastige positie geplaatst door het jou te vertellen... En die had ook wel kunnen weten dat je uiteindelijk toch iets wil met die informatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou toch contact opnemen evt via een brief of kaart. Je hoeft niet te zeggen hoe je het hebt gehoord. Gewoon via via.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sommige dingen kun je nooit meer over doen. En dit is er dus één van. Als je niet dat briefje schrijft, zal je je altijd blijven afvragen "wat als..."
Natuurlijk moet je rekening houden met geen antwoord of een afwijzing, maar dan heb je in ieder geval een handreiking gedaan.....
Sterkte, het lijkt me een nare situatie.
Erger dan nu kan het niet worden, want er is niet minder contact na geen contact. Je hebt dus echt niks te verliezen. Bellen, mailen, kaartje sturen: het is allemaal prima.

Typisch geval van ‘nee heb je, ja kun je krijgen’.
En dan, dan valt het verkeerd? Wat is er dan feitelijk gaande? Niks toch? Contact verbreken is al een feit.

En v.w.b. diegene die het jou verteld heeft: door wie wordt het die persoon niet in dank afgenomen? En ook hier: wat kan er dan gebeuren?

Jij leeft jouw leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bent natuurlijk niet verplicht meteen te laten weten wat (wie) de aanleiding is.

Je kan ook een neutraal briefje schrijven (want: nu al 10 jaar geleden; vanwege fase in jouw leven; omdat er een bepaalde gebeurtenis/jubileum/kroonjaar is; een belangrijke vraag die je hem wil stellen; iets dat je hem wil vertellen, o.i.d.) waarin je schrijft dat je graag een keer contact zou willen hebben.

Dan is het aan je vader om wel/niet op dat verzoek in te gaan.
Zo ja: al dan niet met als reden dat hij nu ernstig ziek is, maar dat kan hij dan zelf in alle rust overdenken en beoordelen nadat hij die kaart heeft ontvangen.

Ook al gaat hij er niet op in: je hebt dan in elk geval zelf het gevoel dat je hebt gedaan wat je kón doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je van die gedachte zoveel verdriet hebt, dan zou ik toch contact zoeken. Dan heb je het in ieder geval geprobeerd.

Sterkte hiermee TO. Het klinkt als een emotionele situatie :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat denk je nog te kunnen halen uit een gesprek met je vader?
Denk je dat hij veranderd is? Is wat je hoopt van zo’n gesprek realistisch?
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
Alle reacties Link kopieren Quote
Inderdaad, schrijf een brief, geef aan dat je graag contact zou willen en laat het aan je vader over om daarop in te gaan. Misschien dat je vader ergens ook wel contact wil maar de stap niet durft te zetten. Maar houd er ook rekening mee dat hij je afwijst of niet reageert. Maar dan heb je het iig geprobeerd.

Ik zou er overigens niet in zetten dat je weet dat hij ziek is. Ten eerste gaat je vader zich dan afvragen van wie je dat weet, en ten tweede denkt hij dan misschien dat je alleen maar contact opneemt vanwege je eigen schuldgevoel, en dat het niet om hem gaat, zeg maar... ik kan me voorstellen dat het dan verkeerd valt. Ik zou het zo neutraal mogelijk houden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt weinig te verliezen, dus ik zou contact zoeken. Soms worden mensen milder aan het eind van het leven. Het zou fijn zijn dat er dingen uitgepraat kunnen worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou gewoon respecteren dat hij geen contact wil. Als hij dat in het licht van zijn naderend einde had willen herstellen dan was dat toch aan hem geweest aangezien hij het contact heeft verbroken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Merkimer schreef:
02-02-2024 07:24
Ik zou gewoon respecteren dat hij geen contact wil. Als hij dat in het licht van zijn naderend einde had willen herstellen dan was dat toch aan hem geweest aangezien hij het contact heeft verbroken.
Absoluut niet mee eens. Hierin mag je je eigen gevoel volgen TO.
Komt er daarna een afwijzing, dan kun je het niet anders dan respecteren.
Maar contact zoeken met je vader nu het de laatste kans is, doe je voor jezelf. En dat mag!
Jouw verwerking, jouw liefde voor hem etc.
Een, wat als.... Is echt niet fijn.
Zoek toenadering en respecteer het antwoord, wat het ook is.

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren Quote
Merkimer schreef:
02-02-2024 07:24
Ik zou gewoon respecteren dat hij geen contact wil. Als hij dat in het licht van zijn naderend einde had willen herstellen dan was dat toch aan hem geweest aangezien hij het contact heeft verbroken.
Maar dat weet je niet zeker. Die kans is wel het grootste, maar er is ook een kans dat hij toch twijfelt of het er zelf ook moeilijk mee heeft. Als je niet probeert op een niet-dwingende manier contact te leggen, zal je dat nooit weten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorrelies schreef:
02-02-2024 05:44
Wat denk je nog te kunnen halen uit een gesprek met je vader?
Denk je dat hij veranderd is? Is wat je hoopt van zo’n gesprek realistisch?
Toen mijn moeder ernstig ziek werd, is ze niet veranderd, heeft ze niets uitgepraat, of excuses aangeboden. Ze stierf als dezelfde persoon.

Ik zou me afvragen waarom zo iemand nu ineens iets uit zou willen praten (beide kanten). Wat is er mis met doorleven met de gedachte 'hij is dood en ik had er geen contact meer mee'? Ik neem aan dat je je leven prima voor elkaar hebt zonder elkaar. Waarom dat mogelijk overhoop halen? Zeker als er nog andere familie bij betrokken is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Merkimer schreef:
02-02-2024 07:24
Ik zou gewoon respecteren dat hij geen contact wil. Als hij dat in het licht van zijn naderend einde had willen herstellen dan was dat toch aan hem geweest aangezien hij het contact heeft verbroken.
Dit. Je zou het voor jezelf doen.
Er zijn mensen in mijn familie waar ik geen contact mee wil, ik zou het niet op prijs stellen als die tegen mijn wens in wel contact zouden zoeken wanneer ik ernstig ziek ben.
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bel.
Over hoe je het weet hoef je niet echt iets te zeggen, 'viavia'.
Alle reacties Link kopieren Quote
Muselet schreef:
02-02-2024 07:43
Dit. Je zou het voor jezelf doen.
Er zijn mensen in mijn familie waar ik geen contact mee wil, ik zou het niet op prijs stellen als die tegen mijn wens in wel contact zouden zoeken wanneer ik ernstig ziek ben.
Tja, een brief of mail vind ik een prima manier om contact te zoeken. Die kun je weggooien. Ja, wellicht rakelt het wat op, maar ik kan me niet voorstellen dat dat verder nooit gebeurt. Dus dit zal dan 1 van die momenten zijn.

TO, ik zou een brief of mail sturen, waarin je aangeeft dat je graag contact wil. Je kunt ook voorstellen om het schriftelijk te houden als dat voor jou ook al waarde zou hebben. Nou ja, je zult je vader goed genoeg kennen om in te schatten wat voor hem een ingang kan zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Eve :hug: (ik denk dat ik je herken en ook iets snap van de reden van het verbroken contact. Maar geen idee hoe contact opnemen zou vallen. Sorry. Wel een knuffel, dus.)
What would Patsy do?
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, klopt mijn vermoeden dat de gemeenschap waar je ouders in zitten een grote invloed heeft op hun besluit jou niet meer te willen kennen? (Ik denk aan zwaar christelijk of andere religieuze gemeenschap en geen boosheid / ruzie maar eerder dat jij gekozen hebt uit die gemeenschap te stappen)

Ik denk dat ik dan een brief zou sturen met alles wat ik wilde zeggen. Of er reactie op komt is de vraag, maar voor jezelf heb je dan gedaan wat je kon om opening te geven.

Sterkte.
Ik ben ook voor een bericht sturen. Maar dan wel neutraal. Je hoeft niet te vertellen dat je weet dat hij ziek is, want hij zal zelf bij zijn overweging wel meewegen dat hij dus ziek is. Dat jij dat wel of niet weet zal daar waarschijnlijk geen invloed op hebben en zo verraad je je bron ook niet.

En eens dat sommige anderen aangeven dat je niks te verliezen hebt: er is nu al 0 contact. Maar dit is alles wat je kunt doen, dus nu je je rot voelt erover zou ik dit zeker proberen. Bij negatief/geen antwoord kun je het dan mss toch een beter plekje geven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je vader heeft het contact met je verbroken en voor hem is het definitief. Voor jou is dat enorm pijnlijk. Dat is echt verschrikkelijk voor je.

Maar nu gaat hij dood en en hij heeft geen contact met je opgenomen. Het is dus echt definitief.

Je zegt dat het idee dat je hem nooit meer gaat spreken, niets meer uitgepraat kan worden en dat je geen afscheid kunt nemen je extra verdriet doet.

Maar je wist toch dat het voor hem definitief was. Waarom denk je dat het nu anders is?

Ik denk echt dat je je verdriet ergens anders moet verwerken. Dat gaat niet bij hem. Hij heeft je verstoten. Nu een kaartje gaan sturen of gaan bellen zal je alleen de bevestiging geven dat hij je echt heeft verstoten. Dat is zoiets als vrijwillig nog een keer een mes in je hart laten steken.

Mijn advies is om goede hulp te zoeken om dit te verwerken. Dit kan je niet bij je vader halen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Alleen je OP gelezen. Ik zou wel contact zoeken. Al is het maar om er alles aan gedaan te hebben, met een kans dat je afgewezen wordt.

Mijn moeder had geen contact met haar moeder, broer en zus en opeens lag er NA de crematie een rouwkaart in de bus. Daar heeft ze het heel lang last van gehad. Dus mijn “advies” is mede ingegeven door haar ervaring.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Muselet schreef:
02-02-2024 07:43
Dit. Je zou het voor jezelf doen.
Er zijn mensen in mijn familie waar ik geen contact mee wil, ik zou het niet op prijs stellen als die tegen mijn wens in wel contact zouden zoeken wanneer ik ernstig ziek ben.
Jij niet, maar dat zegt weinig over deze situatie. Het gaat om een ouder-kind-relatie die verstoord is door een ons onbekende reden. Die reden kan ook druk van buitenaf zijn, zoals iemand anders al schreef. Een brief is bovendien niet direct overdonderend. Als je een brief krijgt van iemand waar je niks meer mee te maken wilt hebben, gooi je die ongelezen weg. Zolang TO het bij één brief houdt en de reactie, of het uitblijven ervan, respecteert, is er niks mis met zo'n handreiking.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven