Relaties
alle pijlers
Vader ernstig ziek maar geen contact meer
donderdag 1 februari 2024 om 19:19
Gisteren heeft iemand mij verteld dat mijn vader ernstig ziek is. Ikzelf heb al 10 jaar geen contact meer met mijn familie en het is zeker niet de bedoeling dat ik het weet. Alleen degene van wie ik het weet heb ik sinds enkele jaren weer contact mee en dat mag niemand weten, want dat zou hem niet in dank worden afgenomen. En al helemaal niet dat hij dit aan mij heeft verteld.
Maar ik zit hier nu wel enorm mee en zou het liefst mijn vader nog willen spreken voordat hij er niet meer is.
Het probleem is dat zij het contact met mij verbroken hebben en dat het voor hen definitief was. Dus ik ben zo bang dat als ik contact zoek dat het helemaal verkeerd valt.
Maar het idee dat ik hem nooit meer ga spreken, niets meer uitgepraat kan worden en dat ik geen afscheid kan nemen doet mij zoveel extra verdriet.
Wat zouden jullie doen in deze situatie?
Maar ik zit hier nu wel enorm mee en zou het liefst mijn vader nog willen spreken voordat hij er niet meer is.
Het probleem is dat zij het contact met mij verbroken hebben en dat het voor hen definitief was. Dus ik ben zo bang dat als ik contact zoek dat het helemaal verkeerd valt.
Maar het idee dat ik hem nooit meer ga spreken, niets meer uitgepraat kan worden en dat ik geen afscheid kan nemen doet mij zoveel extra verdriet.
Wat zouden jullie doen in deze situatie?
vrijdag 2 februari 2024 om 08:35
Dat vind ik ook. En als TO zichzelf ook voor blijft houden dat het mogelijk op een nieuwe teleurstelling uitdraait, zou dat ook schelen, want de kans op een afwijzing is er natuurlijk.Gemberthee schreef: ↑02-02-2024 08:32Jij niet, maar dat zegt weinig over deze situatie. Het gaat om een ouder-kind-relatie die verstoord is door een ons onbekende reden. Die reden kan ook druk van buitenaf zijn, zoals iemand anders al schreef. Een brief is bovendien niet direct overdonderend. Als je een brief krijgt van iemand waar je niks meer mee te maken wilt hebben, gooi je die ongelezen weg. Zolang TO het bij één brief houdt en de reactie, of het uitblijven ervan, respecteert, is er niks mis met zo'n handreiking.
En je kan jezelf ook niet verwijten er alles aan gedaan te hebben. Een brief lijkt mij een mooi gebaar.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 2 februari 2024 om 10:19
Misschien moet je het toch proberen. Zeker als het contact verbroken is omdat je bv uitgetreden bent uit een (geloofs) gemeenschap. Iets dergelijks vermoed ik wel op basis van wat je schrijft.
Zelfs als je vader de handreiking niet aan kan of wil pakken, zou het jullie allebei toch goed kunnen doen.
Heel veel sterkte in deze intens verdrietige situatie.
Zelfs als je vader de handreiking niet aan kan of wil pakken, zou het jullie allebei toch goed kunnen doen.
Heel veel sterkte in deze intens verdrietige situatie.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
vrijdag 2 februari 2024 om 10:25
TO,
Ik heb in bijna dezelfde situatie gezeten, met het verschil dat ik pas een aantal uur na de crematie hoorde dat hij ziek was geweest en dus overleden was.
Heb mezelf vaak afgevraagd wat ik gedaan zou hebben als ik het wél had geweten. Denk dat ik wel contact gelegd zou hebben. Of in ieder geval een poging.
Maar ook: als je vader je weer resoluut afwijst, don't blame yourself!
Ik heb in bijna dezelfde situatie gezeten, met het verschil dat ik pas een aantal uur na de crematie hoorde dat hij ziek was geweest en dus overleden was.
Heb mezelf vaak afgevraagd wat ik gedaan zou hebben als ik het wél had geweten. Denk dat ik wel contact gelegd zou hebben. Of in ieder geval een poging.
Maar ook: als je vader je weer resoluut afwijst, don't blame yourself!
Je moet het leven niet te serieus nemen. Je overleeft het toch niet!
vrijdag 2 februari 2024 om 13:22
Mensen kunnen veranderen, het is pas definitief als hij er niet meer is.Mariejan schreef: ↑02-02-2024 08:25Je vader heeft het contact met je verbroken en voor hem is het definitief. Voor jou is dat enorm pijnlijk. Dat is echt verschrikkelijk voor je.
Maar nu gaat hij dood en en hij heeft geen contact met je opgenomen. Het is dus echt definitief.
Je zegt dat het idee dat je hem nooit meer gaat spreken, niets meer uitgepraat kan worden en dat je geen afscheid kunt nemen je extra verdriet doet.
Maar je wist toch dat het voor hem definitief was. Waarom denk je dat het nu anders is?
Ik denk echt dat je je verdriet ergens anders moet verwerken. Dat gaat niet bij hem. Hij heeft je verstoten. Nu een kaartje gaan sturen of gaan bellen zal je alleen de bevestiging geven dat hij je echt heeft verstoten. Dat is zoiets als vrijwillig nog een keer een mes in je hart laten steken.
Mijn advies is om goede hulp te zoeken om dit te verwerken. Dit kan je niet bij je vader halen.
Schrijf een neutrale brief.
Verwacht niets en hoop op een antwoord.
Sterkte, uit eigen ervaring weet ik wat het met iemand doet als je zaken niet meer uit kan praten en je tot in hun overlijden genegeert wordt, ook nog door familie.
Je reactie zegt meer over jou dan over mij....
vrijdag 2 februari 2024 om 19:46
Allereerst iedereen bedankt voor de input.
Om wat meer achtergrond te geven, het is niet vanuit mijn vader dat het contact is verbroken. Het is mijn moeder geweest die mijn partnerkeuze niet wilde accepteren, wat ik vanuit haar positie nog wel begrijp dat ze het daar moeilijk mee had, maar niet hoe ze erop heeft gereageerd. Mijn vader is daarin meegegaan. Alles voor de lieve vrede thuis. Mijn moeder is helaas een hele dominante vrouw.
Een brief of een kaart, daar ben ik dus bang voor dat die niet bij mijn vader terecht zal komen. Ik heb bij de geboorte van mijn dochter ook een geboortekaartje gestuurd. En ik weet inmiddels dat mijn broers en zussen dat kaartje nooit hebben gezien.
Ik ga even uitzoeken of ik hem kan bellen op een moment dat mijn moeder zeker niet bij hem is.
Om wat meer achtergrond te geven, het is niet vanuit mijn vader dat het contact is verbroken. Het is mijn moeder geweest die mijn partnerkeuze niet wilde accepteren, wat ik vanuit haar positie nog wel begrijp dat ze het daar moeilijk mee had, maar niet hoe ze erop heeft gereageerd. Mijn vader is daarin meegegaan. Alles voor de lieve vrede thuis. Mijn moeder is helaas een hele dominante vrouw.
Een brief of een kaart, daar ben ik dus bang voor dat die niet bij mijn vader terecht zal komen. Ik heb bij de geboorte van mijn dochter ook een geboortekaartje gestuurd. En ik weet inmiddels dat mijn broers en zussen dat kaartje nooit hebben gezien.
Ik ga even uitzoeken of ik hem kan bellen op een moment dat mijn moeder zeker niet bij hem is.
vrijdag 2 februari 2024 om 19:49
Heb je nog wel contact met je broers en zussen? Anders zou je hen misschien kunnen vragen of zij je kaartje aan hem willen geven?Eve schreef: ↑02-02-2024 19:46Allereerst iedereen bedankt voor de input.
Om wat meer achtergrond te geven, het is niet vanuit mijn vader dat het contact is verbroken. Het is mijn moeder geweest die mijn partnerkeuze niet wilde accepteren, wat ik vanuit haar positie nog wel begrijp dat ze het daar moeilijk mee had, maar niet hoe ze erop heeft gereageerd. Mijn vader is daarin meegegaan. Alles voor de lieve vrede thuis. Mijn moeder is helaas een hele dominante vrouw.
Een brief of een kaart, daar ben ik dus bang voor dat die niet bij mijn vader terecht zal komen. Ik heb bij de geboorte van mijn dochter ook een geboortekaartje gestuurd. En ik weet inmiddels dat mijn broers en zussen dat kaartje nooit hebben gezien.
Ik ga even uitzoeken of ik hem kan bellen op een moment dat mijn moeder zeker niet bij hem is.
vrijdag 2 februari 2024 om 19:49
Heb je nog wel contact met je broers en zussen? Anders zou je hen misschien kunnen vragen of zij je kaartje aan hem willen geven?Eve schreef: ↑02-02-2024 19:46Allereerst iedereen bedankt voor de input.
Om wat meer achtergrond te geven, het is niet vanuit mijn vader dat het contact is verbroken. Het is mijn moeder geweest die mijn partnerkeuze niet wilde accepteren, wat ik vanuit haar positie nog wel begrijp dat ze het daar moeilijk mee had, maar niet hoe ze erop heeft gereageerd. Mijn vader is daarin meegegaan. Alles voor de lieve vrede thuis. Mijn moeder is helaas een hele dominante vrouw.
Een brief of een kaart, daar ben ik dus bang voor dat die niet bij mijn vader terecht zal komen. Ik heb bij de geboorte van mijn dochter ook een geboortekaartje gestuurd. En ik weet inmiddels dat mijn broers en zussen dat kaartje nooit hebben gezien.
Ik ga even uitzoeken of ik hem kan bellen op een moment dat mijn moeder zeker niet bij hem is.
vrijdag 2 februari 2024 om 19:54
In dat geval zou ik inderdaad proberen buiten je moeder om in contact te komen. Je hoeft dus geen andere mensen te omzeilen. Kijk of je via die kennis te weten kunt komen wanneer je moeder weg is. Gaat ze een dagje weg, naar hobby of bezoek? Komt je vader nog buiten zonder haar?
Bedenk wel dat je vader en de rest van de familie volwassen zijn en hun eigen besluiten nemen. Ze kiezen dus zelf om je moeder te volgen.
Bedenk wel dat je vader en de rest van de familie volwassen zijn en hun eigen besluiten nemen. Ze kiezen dus zelf om je moeder te volgen.
zondag 4 februari 2024 om 04:52
Hierboven geeft ze aan dat haar broers en zussen het kaartje nooit hebben gezien. Hieruit valt af te leiden dat ze hen geen kaartje heeft gestuurd. Het lijkt me dat als je contact hebt met je broers en zussen, je hen een kaartje stuurt bij de geboorte van je kind…
maandag 5 februari 2024 om 17:46
Ze woonden toen nog allemaal thuis. Ik ben de oudste en buiten gezet op mijn 18e. Het kaartje was dus aan iedereen gericht.
Maar ik heb sinds enkele jaren weer contact met 1 broer. Alleen is het probleem dat zodra hij een brief geeft ook meteen duidelijk is dat wij weer contact hebben. Maar hij gaat mij wel helpen dat ik op het juiste moment kan bellen.
donderdag 8 februari 2024 om 21:13
Wordt het niet eens tijd dat hij daar ook voor uitkomt? Je moeder kan toch niet voor al haar kinderen bepalen met wie ze wel of geen onderling contact hebben?Eve schreef: ↑05-02-2024 17:46Ze woonden toen nog allemaal thuis. Ik ben de oudste en buiten gezet op mijn 18e. Het kaartje was dus aan iedereen gericht.
Maar ik heb sinds enkele jaren weer contact met 1 broer. Alleen is het probleem dat zodra hij een brief geeft ook meteen duidelijk is dat wij weer contact hebben. Maar hij gaat mij wel helpen dat ik op het juiste moment kan bellen.
Dat zij wil breken is al bedenkelijk maar is 1 ding. Dat zij namens haar kinderen het contact ook verbreekt, daar heeft ze gewoon niks over te zeggen.
Verdrietige situatie hoor.
vrijdag 9 februari 2024 om 21:45
Die kun je natuurlijk ook omdraaien. Namelijk jij hebt geen contact met mensen in je familie die dat wel met jou willen en het niet op prijs stellen dat je tegen hun wens in geen contact zoekt, zeker niet wanneer je ernstig ziek bent.
vrijdag 9 februari 2024 om 21:56
Is het een idee om met je broers en zussen een mediation traject te starten? Ik begrijp uit je bericht dat er geen zwaarwegende reden is dat je met hen verder geen contact hebt. Op die ene broer na. Je broer en zussen zijn inmiddels volwassenen, neem ik aan. Je hoeft er de deur niet plat te lopen. Maar echt ontdoen van familiebanden kun je niet.
Daarnaast kan iedereen er ook voor uitkomen dat iedereen weer contact heeft met elkaar. En je moeder dan maar zien wat ze doet.
Fijn dat je broer je wilt helpen. Het lijkt me wel belangrijk voor je. En misschien ook voor je vader.
Ik hoop enorm voor je dat het lukt. Ik wil je heel veel sterkte wensen. Wat een ontzettende rotsituatie.
Daarnaast kan iedereen er ook voor uitkomen dat iedereen weer contact heeft met elkaar. En je moeder dan maar zien wat ze doet.
Fijn dat je broer je wilt helpen. Het lijkt me wel belangrijk voor je. En misschien ook voor je vader.
Ik hoop enorm voor je dat het lukt. Ik wil je heel veel sterkte wensen. Wat een ontzettende rotsituatie.
zaterdag 10 februari 2024 om 08:35
Jeetje To, wat vreselijk dat je ouders dit hebben gedaan destijds. Geen woorden voor.
Ik hoop als eerste dat jij je geluk hebt gevonden in jouw gezin nu en als tweede dat het je lukt je vader te spreken en ook dat hij je erkenning geeft dat ze dit destijds nooit zo hadden mogen doen.
Veel wijsheid en sterkte
Ik hoop als eerste dat jij je geluk hebt gevonden in jouw gezin nu en als tweede dat het je lukt je vader te spreken en ook dat hij je erkenning geeft dat ze dit destijds nooit zo hadden mogen doen.
Veel wijsheid en sterkte
zondag 11 februari 2024 om 00:33
Dit is wel een goeie. Maar moeten afwachten op een reactie op een brief (of die wel of niet komt) zou mij te stresserend zijn. Ik zou rechtstreeks een reactie willen peilen. Dus aan de telefoon, maar liefst live. Kun je niet ‘toevallig’ aanbellen als je weet (van broer) dat moeder er niet is? Kan makkelijk worden uitgelegd als toeval.
dinsdag 13 februari 2024 om 19:16
Mijn moeders wil is wet, zo lang als je onder haar dak woont. Ik hoor het haar nog zeggen.Wombat schreef: ↑08-02-2024 21:13Wordt het niet eens tijd dat hij daar ook voor uitkomt? Je moeder kan toch niet voor al haar kinderen bepalen met wie ze wel of geen onderling contact hebben?
Dat zij wil breken is al bedenkelijk maar is 1 ding. Dat zij namens haar kinderen het contact ook verbreekt, daar heeft ze gewoon niks over te zeggen.
Verdrietige situatie hoor.
De meesten van mijn broers en zussen zijn nog minderjarig en wonen nog onder haar dak.
dinsdag 13 februari 2024 om 19:19
Nu ligt mijn prioriteit even bij mijn vader.Droogtrommel schreef: ↑09-02-2024 21:56Is het een idee om met je broers en zussen een mediation traject te starten?
dinsdag 13 februari 2024 om 19:36
Dit zou ik ook doen, als ik tzt zo zou voelen.Baggal schreef: ↑02-02-2024 08:35Dat vind ik ook. En als TO zichzelf ook voor blijft houden dat het mogelijk op een nieuwe teleurstelling uitdraait, zou dat ook schelen, want de kans op een afwijzing is er natuurlijk.
En je kan jezelf ook niet verwijten er alles aan gedaan te hebben. Een brief lijkt mij een mooi gebaar.
Mijn vader heeft ook alle contact verbroken met zowel mijn broer als met mij.
Andere kant van het land met zijn nieuwe vrouw.
Ik denk best vaak een de situatie waarin jij zit, wat zou ik doen als...... dat ik het niet weet, wel maakt de gedachte me verdrietig, dat hij dit gedaan heeft.
In zijn jongere jaren heeft hij met zijn ouders broers en zussen hetzelfde gedaan.
Bovenstaande maakt dat ik me niet rot voel " hij verbreekt makkelijke familiebanden"
Sterkte to, het is niet eenvoudig, maar een brief zonder verwachtingen dat jij afscheid neemt van hem, voor jezelf is misschien helemaal niet zo een gekke stap.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
