Relaties
alle pijlers
Vader grijpt mijn dochtertje bij haar haren.
vrijdag 6 mei 2022 om 13:55
Hoi allemaal,
Heel graag wil ik mijn verhaal delen met meer mensen. Met vrienden durf ik het er niet over te hebben omdat ik me teveel schaam.
VOrige week waren we een midweekje weg met de familie. Mijn moeder, broertje, zijn vriendin en hun kinderen en ik met mijn dochtertje.
Mijn dochtertje is, al zeg ik het zelf oprecht, gewoon een makkelijk kind dat prima luistert. Ze is wel een actief kind dat beweging nodig heeft. SOms, als ze moe is, dan is ze wat heftiger in haar emoties. Ze kan dan wat langer blijven hangen in verdriet, maar ook in blijdschap en soms in boosheid. Ik weet precies hoe ik met zo’n moment (wat gemiddeld eens per 3 maanden voorkomt) om moet gaan. Ik stel grenzen, maar sus haar ook en dan valt ze daarna vrij rap in slaap. Op de eerste avond op vakantie had ze zo’n moment. Ze was duidelijk oververmoeid, moest naar bed maar wilde nog opblijven. DAt mocht niet van mij, waarop ze boos reageerde. Ze liet de stoel omvallen en riep ‘ wat een stomme dag!’. DAarna bleef ze huilen en pakweg 10 minuten boos zijn omdat ze moest slapen. Ik heb haar daarna op bed gelegd. Maar, terwijl ik haar op bed legde, hoorde ik mijn vader en familie fluisteren. Mijn vader zei dingen als ‘ik zou haar een pak voor de broek geven’. ‘Ik zou het anders doen’ etc. Dat vond ik al erg vervelend, dat er achter mijn rug om over mijn aanpak werd gefluisterd. Helemaal omdat dit een punt is wat eerder terug is gekomen. Mijn vader vindt dat ik, als ze zo boos is, strenger moet zijn. Dat een kind onderdrukt moet worden en moet weten wie de baas is. Ik echter, stel zeker grenzen (geen mensen slaan, geen dingen kapot maken, geen grote mond), maar van mij mag ze ook even gewoon voelen wat ze voelt. Juist als ze zo in die emotie zit helpt het niet om tegen haar te schreeuwen of erin mee te gaan.
Mijn dochter was weer inmiddels weer rustig, ik liep terug naar de kamer en vroeg waarom ze over mijn opvoeding fluisterden. Mijn vader begon te vertellen, maar had zeer duidelijk al alcohol gedronken. En dat triggerde mij. De afgelopen jaren kan ik wel stellen dat mijn vader een probleem met drank heeft. Hij drinkt, verbergt blikken bier voor mijn moeder, valt soms om als hij dronken is, heeft op mijn moeders verjaardag de hele avond laveloos op bed gelegen en is al een aantal keren agressief geworden als hij dronken was (gegooid met dingen in de tuin, geschreeuwd, ook tegen mij). Inmiddels kan ik wel zeggen dat ik altijd bang of gespannen ben als hij drinkt, hij veranderd dan. Zelf vindt hij dat hij geen probleem met alcohol heeft.
Hoe dan ook; hij begon dronken te vertellen dat hij het anders zou doen. Waarop ik door het gefluister van eerder, zijn dronken (en vind ik) afkeurende blik maakten dat ik gewoon even weg moest om rustig te worden in mijn hoofd. Dus ik ging naar buiten. Toen ik terug kwam, na 1 minuut al, hoorde ik mijn broertje schreeuwen “Niet Tanja! (Naam van mijn kind)” . Ik was geschrokken, rende de slaapkamer van mijn dochtertje aan en trof haar daar totaal in paniek, huilend en schreeuwend “waarom doet opa dit? Gaat opa mij doodmaken?”. Plukjes haar vielen uit haar hoofd. Ondertussen hoorde ik op de gang mijn vader en broertje vechten, het blijkt dat mijn broertje mijn vader het huisje uitgezet had. Mijn vader had in zijn boosheid mijn moeder ook nog geduwd voordat hij mijn dochtertje bij haar haren had gegrepen.
Mijn eerste instinct was om mijn spullen te pakken en te vertrekken. Maar tegelijkertijd dacht ik ook dat ik daarmee alles nog erger zou maken voor mijn dochtertje. Mijn vader was al vertrokken, mijn broertje ging achter hem aan om te kijken of alles wel ok met hem was (en hij zichzelf bv niks aan zou doen). Toen de rust iets teruggekeerd was heb ik gehoord wat er gebeurde; toen ik even weg was ging het gesprek blijkbaar nog over mijn dochtertje. Mijn dochtertje hoorde dat, kwam naar buiten en zei dat ze het niet leuk vond dat er over haar gepraat werd. Toen heeft mijn vader, die al boos en dronken was, haar bij haar haren gegrepen en terug de slaapkamer in getrokken. Tegelijkertijd wilde mijn broertje mijn dochtertje beschermen, en heeft hij mijn vader weggetrokken.
De volgende dag was mijn prioriteit om mijn dochter zich veilig te laten voelen. Sochtends begon ze er weer over, maar nadat ik uitgelegd heb dat opa haar geen pijn wilde doen leek ze dit te geloven en heeft ze de rest van de dag met haar neefjes en nichtjes gespeeld. AL met al lijkt zij het vrij snel weer te zijn vergeten.
Maar ik kan het niet vergeten. Het is al de derde keer dat mijn vader zo bozig doet tegen mijn dochter, maar de eerste keer dat hij haar daadwerkelijk pijn doet. Hij zegt dat hij getriggerd wordt door haar boze gedrag. Maar ik vindt het onvergeeflijk dat hij haar bij haar haren gegrepen heeft, ook op zon manier dat er plukjes haren uit haar hoofd vielen.
Voor nu wil ik mijn vader niet meer alleen bij mijn dochter. Maar ik ben überhaupt huiverig om haar bij hem in de buurt te hebben, ook als ik erbij ben. Ik ben vooral heel boos en verdrietig. Ik weet niet hoe ik hem dit moet vergeven. Ik gun mijn dochter vooral een lieve en betrokken opa, bij wie ze veilig is, ook als hij een biertje op heeft. Ik weet niet goed hoe ik nu verder moet. Ik heb al een gesprek met hem gehad hierover, waarin hij wel gezegd heeft dat hij dit absoluut niet gewild heeft. Ik blijf alleen maar telkens dat beeld van mijn dochtertje zien, haar verdriet. Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil, ik denk vooral mijn verhaal kwijt.. Alvast bedankt voor jullie reacties!
Heel graag wil ik mijn verhaal delen met meer mensen. Met vrienden durf ik het er niet over te hebben omdat ik me teveel schaam.
VOrige week waren we een midweekje weg met de familie. Mijn moeder, broertje, zijn vriendin en hun kinderen en ik met mijn dochtertje.
Mijn dochtertje is, al zeg ik het zelf oprecht, gewoon een makkelijk kind dat prima luistert. Ze is wel een actief kind dat beweging nodig heeft. SOms, als ze moe is, dan is ze wat heftiger in haar emoties. Ze kan dan wat langer blijven hangen in verdriet, maar ook in blijdschap en soms in boosheid. Ik weet precies hoe ik met zo’n moment (wat gemiddeld eens per 3 maanden voorkomt) om moet gaan. Ik stel grenzen, maar sus haar ook en dan valt ze daarna vrij rap in slaap. Op de eerste avond op vakantie had ze zo’n moment. Ze was duidelijk oververmoeid, moest naar bed maar wilde nog opblijven. DAt mocht niet van mij, waarop ze boos reageerde. Ze liet de stoel omvallen en riep ‘ wat een stomme dag!’. DAarna bleef ze huilen en pakweg 10 minuten boos zijn omdat ze moest slapen. Ik heb haar daarna op bed gelegd. Maar, terwijl ik haar op bed legde, hoorde ik mijn vader en familie fluisteren. Mijn vader zei dingen als ‘ik zou haar een pak voor de broek geven’. ‘Ik zou het anders doen’ etc. Dat vond ik al erg vervelend, dat er achter mijn rug om over mijn aanpak werd gefluisterd. Helemaal omdat dit een punt is wat eerder terug is gekomen. Mijn vader vindt dat ik, als ze zo boos is, strenger moet zijn. Dat een kind onderdrukt moet worden en moet weten wie de baas is. Ik echter, stel zeker grenzen (geen mensen slaan, geen dingen kapot maken, geen grote mond), maar van mij mag ze ook even gewoon voelen wat ze voelt. Juist als ze zo in die emotie zit helpt het niet om tegen haar te schreeuwen of erin mee te gaan.
Mijn dochter was weer inmiddels weer rustig, ik liep terug naar de kamer en vroeg waarom ze over mijn opvoeding fluisterden. Mijn vader begon te vertellen, maar had zeer duidelijk al alcohol gedronken. En dat triggerde mij. De afgelopen jaren kan ik wel stellen dat mijn vader een probleem met drank heeft. Hij drinkt, verbergt blikken bier voor mijn moeder, valt soms om als hij dronken is, heeft op mijn moeders verjaardag de hele avond laveloos op bed gelegen en is al een aantal keren agressief geworden als hij dronken was (gegooid met dingen in de tuin, geschreeuwd, ook tegen mij). Inmiddels kan ik wel zeggen dat ik altijd bang of gespannen ben als hij drinkt, hij veranderd dan. Zelf vindt hij dat hij geen probleem met alcohol heeft.
Hoe dan ook; hij begon dronken te vertellen dat hij het anders zou doen. Waarop ik door het gefluister van eerder, zijn dronken (en vind ik) afkeurende blik maakten dat ik gewoon even weg moest om rustig te worden in mijn hoofd. Dus ik ging naar buiten. Toen ik terug kwam, na 1 minuut al, hoorde ik mijn broertje schreeuwen “Niet Tanja! (Naam van mijn kind)” . Ik was geschrokken, rende de slaapkamer van mijn dochtertje aan en trof haar daar totaal in paniek, huilend en schreeuwend “waarom doet opa dit? Gaat opa mij doodmaken?”. Plukjes haar vielen uit haar hoofd. Ondertussen hoorde ik op de gang mijn vader en broertje vechten, het blijkt dat mijn broertje mijn vader het huisje uitgezet had. Mijn vader had in zijn boosheid mijn moeder ook nog geduwd voordat hij mijn dochtertje bij haar haren had gegrepen.
Mijn eerste instinct was om mijn spullen te pakken en te vertrekken. Maar tegelijkertijd dacht ik ook dat ik daarmee alles nog erger zou maken voor mijn dochtertje. Mijn vader was al vertrokken, mijn broertje ging achter hem aan om te kijken of alles wel ok met hem was (en hij zichzelf bv niks aan zou doen). Toen de rust iets teruggekeerd was heb ik gehoord wat er gebeurde; toen ik even weg was ging het gesprek blijkbaar nog over mijn dochtertje. Mijn dochtertje hoorde dat, kwam naar buiten en zei dat ze het niet leuk vond dat er over haar gepraat werd. Toen heeft mijn vader, die al boos en dronken was, haar bij haar haren gegrepen en terug de slaapkamer in getrokken. Tegelijkertijd wilde mijn broertje mijn dochtertje beschermen, en heeft hij mijn vader weggetrokken.
De volgende dag was mijn prioriteit om mijn dochter zich veilig te laten voelen. Sochtends begon ze er weer over, maar nadat ik uitgelegd heb dat opa haar geen pijn wilde doen leek ze dit te geloven en heeft ze de rest van de dag met haar neefjes en nichtjes gespeeld. AL met al lijkt zij het vrij snel weer te zijn vergeten.
Maar ik kan het niet vergeten. Het is al de derde keer dat mijn vader zo bozig doet tegen mijn dochter, maar de eerste keer dat hij haar daadwerkelijk pijn doet. Hij zegt dat hij getriggerd wordt door haar boze gedrag. Maar ik vindt het onvergeeflijk dat hij haar bij haar haren gegrepen heeft, ook op zon manier dat er plukjes haren uit haar hoofd vielen.
Voor nu wil ik mijn vader niet meer alleen bij mijn dochter. Maar ik ben überhaupt huiverig om haar bij hem in de buurt te hebben, ook als ik erbij ben. Ik ben vooral heel boos en verdrietig. Ik weet niet hoe ik hem dit moet vergeven. Ik gun mijn dochter vooral een lieve en betrokken opa, bij wie ze veilig is, ook als hij een biertje op heeft. Ik weet niet goed hoe ik nu verder moet. Ik heb al een gesprek met hem gehad hierover, waarin hij wel gezegd heeft dat hij dit absoluut niet gewild heeft. Ik blijf alleen maar telkens dat beeld van mijn dochtertje zien, haar verdriet. Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil, ik denk vooral mijn verhaal kwijt.. Alvast bedankt voor jullie reacties!
vrijdag 6 mei 2022 om 14:16
Ik ben voor goede familierelaties, maar voor mij zou dit een volslagen no go zijn. Beetje afhankelijk van de situatie zou dit geen contact meer zijn of als ik een goede relatie met mijn moeder zou hebben, altijd er bij zijn. Maar ik zou hem persoonlijk wel even heel duidelijk maken dat dit niet acceptabel is.
vrijdag 6 mei 2022 om 14:19
Is jouw vader alcoholist?
Helaas komt het mij bekend voor. Mijn vader was een hele lieve man, maar als hij gedronken had... En al die momenten dat hij heeft uitgehaald (gelukkig niet teveel) weet ik nu nog precies te herinneren.
Mijn tip: hou hem uit de buurt van jouw dochter als hij alcohol op heeft. Want dit is schadelijk en kennelijk kent hij zijn grenzen niet met alcohol op.
Helaas komt het mij bekend voor. Mijn vader was een hele lieve man, maar als hij gedronken had... En al die momenten dat hij heeft uitgehaald (gelukkig niet teveel) weet ik nu nog precies te herinneren.
Mijn tip: hou hem uit de buurt van jouw dochter als hij alcohol op heeft. Want dit is schadelijk en kennelijk kent hij zijn grenzen niet met alcohol op.
vrijdag 6 mei 2022 om 14:20
Nou mijn (schoon) familie vindt mij volgens mij ook te soft en daar komt wel eens een opmerking over:" je bent gewoon een hele lieve moeder en ze zijn gewend om op nummer 1 te staan."
Dit voorval gaat natuurlijk veel te ver. Je kind heeft zich heel onveilig gevoeld. Ik zou helemaal niet meer naar je vader gaan als er geen anderen bij zijn en zodra hij gaat zuipen zou ik weggaan.
Wat zegt je moeder na dit voorval? Dit is zwaar agressief gedrag! Heb je nog met je vader gesproken? En heb je een partner?
Dit voorval gaat natuurlijk veel te ver. Je kind heeft zich heel onveilig gevoeld. Ik zou helemaal niet meer naar je vader gaan als er geen anderen bij zijn en zodra hij gaat zuipen zou ik weggaan.
Wat zegt je moeder na dit voorval? Dit is zwaar agressief gedrag! Heb je nog met je vader gesproken? En heb je een partner?
vrijdag 6 mei 2022 om 14:22
Ik was meteen opgestapt. Zou echt niet blijven en dan kind gaan overtuigen dat opa haar niet zeer wilde doen. dat wilde hij wel, heeft hij zelfs aangekondigd eigenlijk. Waarom blijf jij daar met je kind en ga je dat zitten goedbreien voor hem???
Was gegaan nadat ik pa had verteld wat ik van hem vind en dat hij nooit en nooit meer aan haar mag komen.
En voor mij zou contact ook wel klaar zijn. Vervelende vent die drinkt en aan andermans kinderen komt.
Nope.
Iets zeggen van bepaald vervelend gedrag vind ik meer dan prima als ik niet oplet ofzo. Maar dat bemoeien met opvoeden terwijl je dat wel aan het doen bent, is al irritant en dat hij dan ook echt aan haar zit zo. Nope.
Was gegaan nadat ik pa had verteld wat ik van hem vind en dat hij nooit en nooit meer aan haar mag komen.
En voor mij zou contact ook wel klaar zijn. Vervelende vent die drinkt en aan andermans kinderen komt.
Nope.
Iets zeggen van bepaald vervelend gedrag vind ik meer dan prima als ik niet oplet ofzo. Maar dat bemoeien met opvoeden terwijl je dat wel aan het doen bent, is al irritant en dat hij dan ook echt aan haar zit zo. Nope.
vrijdag 6 mei 2022 om 14:25
Je bent nu toch niet meer in dat huisje wel? Heb je de midweek af gemaakt of ben je eerder vertrokken?
Bel de politie en doe aangifte tegen je dronken vader van mishandeling.
Jouw vader zal NOOIT een betrokken opa zijn.
Hij is alleen betrokken bij zijn drank, verder niet.
Verder heftig verhaal voor een eerste post op het forum.
Bel de politie en doe aangifte tegen je dronken vader van mishandeling.
Jouw vader zal NOOIT een betrokken opa zijn.
Hij is alleen betrokken bij zijn drank, verder niet.
Verder heftig verhaal voor een eerste post op het forum.
doreia* wijzigde dit bericht op 06-05-2022 14:27
48.23% gewijzigd
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 6 mei 2022 om 14:26
vrijdag 6 mei 2022 om 14:27
Wat vreselijk TO! Ik zou alleen nog contact hebben (als je wel de wens hebt dat er contact blijft) als je vader niet drinkt/gedronken heeft. Zodra er alcohol in het spel komt, zou ik direct vertrekken. Dus ook geen logeerpartijtjes of vakanties meer en ik zou dochter er nóóit meer achterlaten als ik er niet 100% van de tijd zicht op heb (je kunt dus blijkbaar niet eens even zelf naar het toilet).
En TO, je hoeft je echt nooit op wat voor manier ook te verdedigen voor je opvoedkeuzes in dit geval, je doet het hartstikke goed! En het zijn JOUW keuzes, en het is JOUW kind.
Echt vreselijk dat zoiets gebeurd is
En TO, je hoeft je echt nooit op wat voor manier ook te verdedigen voor je opvoedkeuzes in dit geval, je doet het hartstikke goed! En het zijn JOUW keuzes, en het is JOUW kind.
Echt vreselijk dat zoiets gebeurd is
vrijdag 6 mei 2022 om 14:27
Verschrikkelijk, potentieel heel traumatisch voor je dochter! Vader weghouden bij je dochter tot hij zijn alcoholprobleem heeft opgelost, hierover een heel stevig gesprek met hem voeren dat hij in therapie moet, en als hij niet wil, bellen met Veilig Thuis voor je vader en moeder.
En wat goed van je broertje. Sterker nog, hij zou mee moeten doen aan het aanspreken van je vader, wat mij betreft.
O en schaamte is een heel normale emotie in dit geval, maar het is echt totaal onnodig. Je vadet kiest voor dit gedrag en voor het negeren van zijn verslaving en de negatieve gevolgen. Niet jouw probleem en al helemaal niet dat van je dochter. Echt, verschrikkelijk. Wat moet ze zich naar gevoeld hebben. Korte metten mee maken, anders is die fijne opaband voorgoed een sprookje.
En wat goed van je broertje. Sterker nog, hij zou mee moeten doen aan het aanspreken van je vader, wat mij betreft.
O en schaamte is een heel normale emotie in dit geval, maar het is echt totaal onnodig. Je vadet kiest voor dit gedrag en voor het negeren van zijn verslaving en de negatieve gevolgen. Niet jouw probleem en al helemaal niet dat van je dochter. Echt, verschrikkelijk. Wat moet ze zich naar gevoeld hebben. Korte metten mee maken, anders is die fijne opaband voorgoed een sprookje.
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
vrijdag 6 mei 2022 om 14:31
Ik snap niet dat je blijft en dan de volgende dag je kind van wie de haren uit het hoofd zijn getrokken gaat uitleggen dat opa het niet zo bedoeld heeft.
Ga eens voor de veiligheid van je kind in staan en neem haar serieus.
Je kind kan niet bij je vader, ook niet met toezicht. Er was toezicht bij, maar die man heeft 0,0 grenzen.
Ga eens voor de veiligheid van je kind in staan en neem haar serieus.
Je kind kan niet bij je vader, ook niet met toezicht. Er was toezicht bij, maar die man heeft 0,0 grenzen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 6 mei 2022 om 14:33
Waarom schaam je je hiervoor?
Jij hebt niets fout gedaan!
Het gedrag en drinken van je vader is voor het gezin, lijkt het, een gegeven geworden dat nu eenmaal zo is. Maar dat hoeft niet. Je hoeft hem hier niet voor te vergeven, het is volkomen terecht dat je hem niet meer bij je dochter wilt hebben, of dat je hem überhaupt (even, lang) niet hoeft te zien. Net zoals jij je dochter ruimte geeft voor haar emoties, mogen die van jou er ook zijn.
Hij heeft een verslaving. Zolang hij daar geen hulp bij zoekt gaat dat niet weg. Hij kan wel zeggen dat hij dit niet heeft gewild maar dat zijn lege woorden als hij tegelijk blijft ontkennen dat hij een probleem heeft en geen stappen neemt om iets aan dat gedrag te doen.
Jij hebt niets fout gedaan!
Het gedrag en drinken van je vader is voor het gezin, lijkt het, een gegeven geworden dat nu eenmaal zo is. Maar dat hoeft niet. Je hoeft hem hier niet voor te vergeven, het is volkomen terecht dat je hem niet meer bij je dochter wilt hebben, of dat je hem überhaupt (even, lang) niet hoeft te zien. Net zoals jij je dochter ruimte geeft voor haar emoties, mogen die van jou er ook zijn.
Hij heeft een verslaving. Zolang hij daar geen hulp bij zoekt gaat dat niet weg. Hij kan wel zeggen dat hij dit niet heeft gewild maar dat zijn lege woorden als hij tegelijk blijft ontkennen dat hij een probleem heeft en geen stappen neemt om iets aan dat gedrag te doen.
What a nuanced anxiety
vrijdag 6 mei 2022 om 14:33
Hé? Dus jouw vader pakt zomaar een slapend kind bij de haren? Want je had haar al op bed gelegd, toch? Dus hij is haar actief gaan opzoeken in haar kamer om haar...wat? Waarom? Om haar te straffen? Om haar bij haar haar te pakken?
Vader of niet, deze man zou ik absoluut niet meer onder ogen willen komen. Ik zou dit voldoende reden vinden om het contact compleet te verbreken.
Op zijn minst hou je je dochter bij hem uit de buurt. Wat een gevaarlijke gek, zeg!
Vader of niet, deze man zou ik absoluut niet meer onder ogen willen komen. Ik zou dit voldoende reden vinden om het contact compleet te verbreken.
Op zijn minst hou je je dochter bij hem uit de buurt. Wat een gevaarlijke gek, zeg!
vrijdag 6 mei 2022 om 14:34
Zo zeg, ik ben echt van de lieve vrede en wil hier best een en ander voor slikken. Maar dit zou me toch echt te ver gaan. Niet een beetje maar ver voorbij mijn grens!
Ik zou er echt heel goed over na moeten denken of mijn vader mijn dochter nog zou mogen zien! Vanaf nu sowieso:
- ik zou dochter geen seconde meer uit het oog verliezen als opa in de buurt is
- bij het eerste het beste commentaar van zijn kant was ik weg, mét dochter!
- zodra er ook maar 1 druppel drank gedronken wordt door opa was ik weg, mét dochter.
Als hij zijn alcoholgebruik géén probleem vindt zou hij mij uit mogen leggen waarom hij dit deed. En moest hij met een héééle goede reden komen!!
Als hij inziet dat zijn alcoholgebruik wél een probleem is dan moet hij hier iets aan doen! Want dit kan zo niet! Wat een idioot!
En hulde aan je broertje!
Ik zou er echt heel goed over na moeten denken of mijn vader mijn dochter nog zou mogen zien! Vanaf nu sowieso:
- ik zou dochter geen seconde meer uit het oog verliezen als opa in de buurt is
- bij het eerste het beste commentaar van zijn kant was ik weg, mét dochter!
- zodra er ook maar 1 druppel drank gedronken wordt door opa was ik weg, mét dochter.
Als hij zijn alcoholgebruik géén probleem vindt zou hij mij uit mogen leggen waarom hij dit deed. En moest hij met een héééle goede reden komen!!
Als hij inziet dat zijn alcoholgebruik wél een probleem is dan moet hij hier iets aan doen! Want dit kan zo niet! Wat een idioot!
En hulde aan je broertje!
vrijdag 6 mei 2022 om 14:36
ik zou nooit, maar dan ook nooit meer iets met hem te maken willen hebben. Ik denk zelfs dat ik hem zelf was aangevallen. Ik ben een heel rustig persoon maar kom niet aan mijn kind, dan gaan alle remmen los.
Wat een gevaarlijke gek zeg.
Mijn moeder zou bij mij langs mogen komen voor haar kleinkind. Godzijdank voor je broer.
Misschien zou ik zelfs aangifte doen.
Wat een gevaarlijke gek zeg.
Mijn moeder zou bij mij langs mogen komen voor haar kleinkind. Godzijdank voor je broer.
Misschien zou ik zelfs aangifte doen.
daenerys79 wijzigde dit bericht op 06-05-2022 14:37
5.49% gewijzigd
Don't cry, buy a bag and move on.
vrijdag 6 mei 2022 om 14:38
Hoe heeft je moeder gereageerd? Ik zou in jouw geval niet meer zomaar naar je ouders gaan, ik zou elke keer opnieuw vragen of opa niet gedronken heeft. Zo ja, dan zou ik er niet heen gaan.
Zelf zou ik weggegaan zijn, maar misschien was dat lastig omdat er geen vervoer was op dat moment bijvoorbeeld. Het is duidelijk dat je dochtertje niet veilig is bij haar opa wanneer hij gedronken heeft. Hij ergert zich sowieso aan haar, dit zou me een uiterst onveilig gevoel geven.
Zelf zou ik weggegaan zijn, maar misschien was dat lastig omdat er geen vervoer was op dat moment bijvoorbeeld. Het is duidelijk dat je dochtertje niet veilig is bij haar opa wanneer hij gedronken heeft. Hij ergert zich sowieso aan haar, dit zou me een uiterst onveilig gevoel geven.
vrijdag 6 mei 2022 om 14:40
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
