Vader praat kinderachtig tegen me

06-02-2022 13:24 33 berichten
Alle reacties Link kopieren
Als m'n vader tegen me praat, dan praat hij tegen me alsof ik een klein kind ben.

Ohnee wacht, eigenlijk alsof hij een klein kind is.

Waar is het mee te vergelijken? Nou, steek je tong uit je mond en probeer dan deze zin hardop te lezen. Zo klinkt het ongeveer.

Ik zei toen hij wegliep: "wacht, ik heb nog een opmerking. Je praat heel kinderachtig tegen me." Zegt ie: "ik probeer aardig te doen".

Nou, hij praat ook niet zo tegen z'n klanten als hij vriendelijk probeert te doen. Toch?

Anyways.. hoe kan ik dit oplossen? Of nogmaals aankaarten?

Z'n reactie was ook: "het is ook nooit goed".

Ben een vrouw van 21 trouwens.
naambedenkenislastig wijzigde dit bericht op 06-02-2022 13:25
Reden: Leeftijd toegevoegd
2.61% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Kinderachtig terug praten?
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Nogmaals aankaarten, ik zou daar ook kriegel van worden. Ik vond het al erg als ik bij mijn moeder was als volwassene en een van haar vriendinnen aan de telefoon vroeg of mijn mama ook aanwezig was *rilll*
Ik heb een tante die zo praat tegen al haar inmiddels volwassen neven en nichten. Die zegt bijvoorbeeld nooit het woord ‘ik’ en gebruikt veel constructies met ‘doen’. Dus: Tante Jet doet eerst even koffie zetten. In plaats van ‘Ik zet eerst even koffie’. Ik denk niet dat dat ooit nog stopt.
Hahaha, dit klinkt hilarisch. :rofl:
Henk-and-Roelie schreef:
06-02-2022 13:29
Nogmaals aankaarten, ik zou daar ook kriegel van worden. Ik vond het al erg als ik bij mijn moeder was als volwassene en een van haar vriendinnen aan de telefoon vroeg of mijn mama ook aanwezig was *rilll*
:lol:
Alle reacties Link kopieren
Madeliefjees schreef:
06-02-2022 13:25
Kinderachtig terug praten?
Hahaha dat is eigenlijk wel een goeie.
Alle reacties Link kopieren
Jij vindt je vader sowieso geen leuke man toch?

Steeds als hij zo tegen je praat zeggen dat hij gewoon moet doen.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
Alle reacties Link kopieren
Ouders blijven hun kinderen lang als kind zien. Wat helpt is zorgen dat hij je in he volwassen omgeving ziet. Op je werk. In je eigen huis. Met je vrienden.
Alle reacties Link kopieren
Je maakt wat mee jij.
Honey, you should see me in a crown
Kaascracker schreef:
06-02-2022 13:29
Ik heb een tante die zo praat tegen al haar inmiddels volwassen neven en nichten. Die zegt bijvoorbeeld nooit het woord ‘ik’ en gebruikt veel constructies met ‘doen’. Dus: Tante Jet doet eerst even koffie zetten. In plaats van ‘Ik zet eerst even koffie’. Ik denk niet dat dat ooit nog stopt.
Wat gênant zeg. :proud:

Ik wil meer voorbeelden. Lol.
lilalinda schreef:
06-02-2022 13:32
Ouders blijven hun kinderen lang als kind zien. Wat helpt is zorgen dat hij je in he volwassen omgeving ziet. Op je werk. In je eigen huis. Met je vrienden.

Dat heb ik wel als er iets met ze is, en ik zorgen heb daarover.

Verder probeer ik ze als volwassen te zien met eigen ideeën, verantwoordelijkheden etc. Heel bewust dus uit die ouderrol te stappen en heel open en gelijkwaardig te communiceren.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 06-02-2022 13:43
0.42% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Lorrelies schreef:
06-02-2022 13:32
Jij vindt je vader sowieso geen leuke man toch?

Steeds als hij zo tegen je praat zeggen dat hij gewoon moet doen.
Klopt, de laatste tijd niet. Het viel me eerst denk ik niet op. Of het is gewoon steeds erger geworden.
Het topic leest eerlijk gezegd wel wat kinderlijk.
Alle reacties Link kopieren
Met 21 ben je natuurlijk ook nog maar net kind-af :) Ik ken ook wel mensen die tegen 18-jarigen nog zeggen ‘laat papa dat maar doen’ en zo. Mijn zwager praat tegen kinderen met een hogere stem, dat is ook erg grappig.
Ik zou me er niet druk om maken. Je kunt het een keer zeggen, of tien keer, maar anders heb je het er maar mee te doen.
Lorem_Ipsum schreef:
06-02-2022 13:50
Het topic leest eerlijk gezegd wel wat kinderlijk.

TO heeft het ook nog steeds over pappa en mamma en is vooral bezig met commentaar leveren op alles wat pappa, mamma en zus doen geloof ik.
Ook heeft TO een psychose doorgemaakt, heeft ze ADD en is ze bipolair, maar ondanks dat doen de mensen om TO heen vooral alles erg verkeerd en zij niet.

Leer een beetje op eigen benen te staan en meer naar jezelf te kijken.
Ach ik kan me er niet druk om maken. Mijn oma verkleinde mijn naam nog steeds toen ik al lang en breed volwassen was. Is nooit weg gegaan. En ik ken ook volwassenen die nog kinderlijk tegen de ouders praten en andersom.

Soms zitten dingen zo ingebakken dat het automatisch gebeurd. Zo verklein ik bij sommige mensen ook nog steeds de naam omdat ik dat mijn hele leven al gewend ben. Ik probeer er wel op te letten maar het gebeurd gewoon automatisch en het voelt wat onnatuurlijk om het na al die jaren niet meer te doen ofzo. Heb er wel eens opmerkingen over gehad en dan gaat het weer een tijd goed en dan toch weer dat oude patroon. Ik doe het niet express.
Alle reacties Link kopieren
Ik was bijna 18 en ziek, mijn moeder belde naar school om te melden dat haar "dochtertje" wegens ziekte niet naar school kon komen.........
Mijn oma was ooit helemaal in shock dat ik alleen thuis bleef en mijn ouders een paar weken op vakantie gingen. Of ik dat wel alleen ging redden met eten koken en afwassen etc. Die zag mij al helemaal uitgehongerd met een vaat van hier tot tokyo op de aanrecht. Ik was 18+
Alle reacties Link kopieren
Ach, onze boom van een 21 jarige is hier ook nog steeds 'die kleine', maar dan wel onder ons.
Wij zijn nog steeds papa en mama. Tsjah. Ik zit er niet zo mee.
Gewoontedingetjes inderdaad.
There is always something happening, and it's usually right now
Alle reacties Link kopieren
Gelsomina schreef:
06-02-2022 14:06
Ik was bijna 18 en ziek, mijn moeder belde naar school om te melden dat haar "dochtertje" wegens ziekte niet naar school kon komen.........
Het gaat ook zo hard. Mijn jongste is 6 jaar jonger dan haar zus dus ze is heel lang onze kleine sprinkhaan geweest. Inmiddels is ze 17 en daar moet ik soms nog best aan wennen. Het woord dochtertje heb ik volgens mij nooit gebruikt, zelfs voor een baby klinkt dochter beter :)
Alle reacties Link kopieren
KamilleT schreef:
06-02-2022 14:16
Het gaat ook zo hard. Mijn jongste is 6 jaar jonger dan haar zus dus ze is heel lang onze kleine sprinkhaan geweest. Inmiddels is ze 17 en daar moet ik soms nog best aan wennen. Het woord dochtertje heb ik volgens mij nooit gebruikt, zelfs voor een baby klinkt dochter beter :)
Bij mijn eigen kinderen heb ik het nooit over "dochtertje"of "zoontje"gehad, ze zijn nu over de 20 en een is ruim 30. Mijn moeder kan nog steeds op een kinderlijke manier praten tegen haar kinderen. Ik behandel mijn volwassen kinderen gewoon als volwassenen.
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
06-02-2022 13:36
Dat heb ik wel als er iets met ze is, en ik zorgen heb daarover.

Verder probeer ik ze als volwassen te zien met eigen ideeën, verantwoordelijkheden etc. Heel bewust dus uit die ouderrol te stappen en heel open en gelijkwaardig te communiceren.
ik heb nog nooit kinderachtig tegen ze gesproken, dat scheelt ;)
Maar ik vind mijn stagiaires op mijn werk ouder lijken, dan mijn eigen 22jarige, en dat kan niet de werkelijkheid zijn!
Alle reacties Link kopieren
DontYouHatePants schreef:
06-02-2022 13:57
TO heeft het ook nog steeds over pappa en mamma en is vooral bezig met commentaar leveren op alles wat pappa, mamma en zus doen geloof ik.
Ook heeft TO een psychose doorgemaakt, heeft ze ADD en is ze bipolair, maar ondanks dat doen de mensen om TO heen vooral alles erg verkeerd en zij niet.

Leer een beetje op eigen benen te staan en meer naar jezelf te kijken.
De andere problemen waar je het over hebt, probeer ik op te lossen aan mijn eigen kant. Je hebt het misschien over het topic over de onaardige dingen die m'n vader tegen m'n moeder zegt. Tja, dat bespreek ik met m'n therapeut. Ook al is het natuurlijk lastig om dat alleen van mijn kant op te lossen.

Nu zeg je dat ik dus meer naar mezelf moet kijken. Ik vind dat lastig in dit geval, want dat zou ik dus kijken wat ik zelf kan doen om geen last te hebben van het kinderachtige gedoe. Maar ik vind het eigenlijk steeds vervelender worden. Wel is het iets wat ik dus nog niet besproken heb met m'n therapeut, maar dat ga ik donderdag doen.
Naambedenkenislastig schreef:
06-02-2022 13:32
Hahaha dat is eigenlijk wel een goeie.
Gewoon doen, dan merkt hij zelf gelijk hoe irritant het is ;) Of zeg gewoon ach gossie heb je je speentje ingeslikt. :P Of gewoon negeren als hij zo raar doet, pap ik reageer pas als je normaal tegen me praat.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven